장음표시 사용
231쪽
Prima Puri cone XXVI. 99 Conclusio, quae censetur S. Thomae opposita .
29 ππJE S. Thomae sententia noti est tenenda, inquit Ira Diana par. 7. Tract. I. resol. I . ci T. Insuper falsa communiter ab ipsis hominis esse censetur immo oppositum ipse S. Doctor dixit 2.2. q. 33 ar. . '.
oro art. a. ad tertium. Item Matth. 7. Io. . lect 3. Rom. a. lect. I. in cap. 6. a. ad Cor. leel. I. solum
peccatorem publicum , ait, peccare si praedicet, quia hus in locis sententiam praediyam retractasse dicit Silvius super'. q. ar. 6. 3. p. g. riar. p. eonet. 8. Juper illamin σο. 2.2. quod etiam insimiat Io de S. Tho.
in Tract. de Approbatione Ofirmae S. Thomae art. q. b. De alvis Propositombus
o Cad mihi videtur . Thomam in eadem sentetitia o semper fuisse constantem; nam , ut bene aduertit Bergomensis in Concordantiis lib. 796. cum S. Tho. dixit Praelatum existentem in peccato etiam occulto peccare faciendo ex officio correctionem fraternam , non loquitur de quocunq; Praelato etiam Laico, te quibus loquitur in locis posterius adductis , sed loquitur de Praelato Sacro, qui indigne utitur ossicio sacrae Praelationis, acclesiastici ministerij, ut patet in corp. illius quaestiunculae M ad primum Praelatus vero exhibendo se Ministrum Ecclesiae , dum est in peccato mortali,
3ox Ergo docet S. Tho quod si Praelatus Sac Parochus, vel alius quisque Ecclesiae Minister exercendo Sacrum Ministerium dum est in peccato mortali faciat fraternam correctionem, non recte utitur officio Praelationis sacrae I
232쪽
sacrae non recte autem vii ossicio Praelationis sacrae esse non potest sine aliquo peccato saltim veniali, nania quod hoc sit peccatum mortale S. Tho nunquam dixit in quo decipiuntur qui s. Thomae aduersantur. Idem adici solet de Praelato, si dum est in peccato mortali, impediret, in peccato corripiendo, seatris correctionem, quam tenetur ex ossicio procurare , veluti peccat, qui dum in peccato existit etiam occulto, docet ex ossicio praelationis Sacram seripturam, ita impediem do finem Sacra Scripturae , qui est ut homines ad vitam aeternam perueniant, prout dixit idem S. Tho in eademq. ad quartum 3 o Sed si sacer Praelatus in peccato existens usu ossicii Praelationis corriperet tratrem suum animo se emendandi de peccato proprio ac resipiscendi a culpa . quam in fratre detestatur, me eo ripere pote 2, inquit S. Tho.
super septimum Cap. Matth. quia quod eorripit in Hiri eorripit in seipso, et o Quod hic dicitur de Correctione applicandum est praedicationi in ordine ad eos, qui usu ossicii sui praedicationis munus exercent ut Episcopus, Parochus &c.ς 3 p. q. 7. ar. I. ad primum. Reli Dipitiae si Cooste
233쪽
Reliquiae Sanctorum , quas veneratur Eecisa visa, corpora tu nou siuni illa, quae in visis fuerunt saealii, noua plane sub tantiae , quae
nunquam Sanctorumsuerum. S. Thomae doctrinae veritas. Conclusio D. Homae attributa: Reliquis Sanctorum, quas veneratur ει eo a vi a corpora,c unt illa,
quae in visis fuerunt sed alia , nouae plane=0mmiae, quae
nunquam Sanctorum fuerum. v I TA S. Tho 3 par. quaest. I s.
art. 5. ad tertiun , cui communiter coinradiciris prout Achademiam Partia sentem declaras quidar referunt. Ce S. TI,
234쪽
os OED . Thomae metis est statis aperta in suis verbis, in quae ideo per extensum adducimus. Inquit Sio-ctor . p. ubi supra . Ad tertium vicendum quod eorpus mortatim alicuitis Sancti non et idem numero , ouod primoμι, dum olueret, propter diuersitatem Drma sua eL Anima D tamen idem idontitate ma eria , qua et iterum suasrma nienda δε quaest.
o. art. a. ad secundum inquit. Habe autem ear ab anima, quod pertinea ad humanam naturam etiam postquam anima separatur ab ea , inquantum . sitieei, in earne mortua remane ex diuina o din
235쪽
Prima Pars cinci. XXXIII. xx XIII.
Beatitudo animae post diem Iudiei'resumpto corpore augebitur iste uae. Beatituta aramaepost diem Iudici resumpto corpore non augebitur intem
S. Thomae doctrinae veritas. Conclusio S. Thomae attributa. Beatitudo anim pos diem Iudisjresumpto corpore augebitur
236쪽
Conclusio quae censetur S. Thomae
oro in ipsemet S. Tho. I. a. u. q. r. s. ad quintuna per haec verba, ct ideo corpore re inpio Peatitudo
erescit non intensi, , sed extensitae. Ideoq; communIter Thomistaec tim Caiet ubi supra, supi. q. 93 ar. p. seu in d. s. q. I. r. q. q. I. tenent S. Tiomam a priori Conclusione recessisse. 3o Bellarminis vero Contr. Toma De Sanctorum Beatitudisse libis cap. s. inquit, priorem Conclusionem esse magis ad mentem Augustini, Hieronymi S Ber nardi oppositam vero Conclusionem esse veriorem ideo S. Diomam re, mutasse sententiam. Addit posteriorem Conclusionem videri definitam a Benedicto XII. nam lide Pontifex in Extrauag. Benedictus Deus, diciteontinuare ionem Dei, quam babent animal morte eorporis os ad resurrectionem, in of Linatemnum, ubi videtur dicere eam non crescere, neq; minui, quod confirmat testimonio Ioannis illani, qui vivebat sub Benedicto XII. Hic suarum Historiarum lib. 1 cap. xy testatur se audiuisse a Theologii, qui interfuerunt cum id definiretur, Benediotii definiuiis Animarum gloriam non augendam post resurrectionem nisi extensiud. Ergo secundum Beliarm sententia S. Thomae, quam in . sectatus fuerat, est magis ad mentem M. Patrum Heron Augustini, Bernardi,videtur damnata, cum opposita videatur ab Ecclesia definita.
237쪽
Prima Pars cones XX XIII. ac S. Thomae doctrinae veritas
3os Q Thomas nunquam adhaesit priori Conclusioni, to recte aduertit Caietam L. et loco cit his verbis. Et quoniam eaeteris paribus operatio attentior es magis intensa minus babens intenisonis est remissior ut a te in su , ct auditu . Ex hoe sequitur quod animarae.rta resumpto orpore es beatior intensin , non ex parte obiecti , aut luminis gloriae, sed ex parte attentioris visoni , eonsequente perfectionem anima in essendo hanc iam tanquam
p obabilem DLIineri posse dixit Auctor in .sent. Ubi ineboans huiusmodi intensonem dicit . Potectetiam dici quod etiam beatitudo intensiue cte Verum hane opinionem in hoe loco, fassam negauit, i aque negation ex sua ineina Vim ab ri L
nime Voluit . Huciisque Caietanus , ubi expreste docet s. Thomam ideo sum fuisse illo modo loquendi. Potest etiam diei quod animae beatitudo intensis augebitur resumpto orpore, non quia ipse id approbaret, sed quia id erat magis ad mentem . . Sanctorum Patrum Augustini, Hieronymi, Beria nardi , actualiterque dicebat S. Bonaventura, qui ratione, quam adducit, conuincebantur in summa vero suam sententiam expressisse, negando omne augmentum intensivum in beatitudine animae resum-
3ro Sed perpendat doctus Theologus utrum illa sentenistia, quae . hoc beatitudinis intensivum augmentum astruit, videatur damnata a Benedeto XII in praecit. extrauag. prout Bellarin asseruit. Nam apud Doctores non inuenitur communiter damnata existimata, que in illa extralia neque in Conc Florent sest viti in fila neque alibi Villani quoque testimonium non admodum urget: Emericus enim Direct par .a.quaest. 8.ubi decem errores damnatos in dicta Extrauag. recen-Disiligo b Cooste
238쪽
set, non numerauit inter damnatos errores sententiam praefatam, Penna quoque pari. a. eiusdem Diredi. super dictam Extraua Com. 2I de hac damnatione nullam mentionem fecit, unde coniicitur illa sententia pro damnata a Doctoribus adhuc non haberi Bellarm. addicendum , videri Pontificem praefatam sentcntiam damnare voluisse, mouetur ex illis verbis Extrauagantis,quodque postqNam inchoata fuerit, H erit, tutis intuitio,&faellis Cisio, edifruitio in ei em,eiusdem Oiseo,ctfruitio sin aliqua merinison , alias intercarone,
seu euaeuatione radictae, onis, o fruitionis cominusta existet, in eontinuabitur inque ad ala tua, eiram , di ex tune sique in sempiternum . Si ergo inquit Bellarm. Potitifex dicit visionem Dei, quam habent anima , coiit inuari usque ad resurrectionem , inde usque in aeternum, videtur dicere eam non crescereri nec minui.
Sed vere id Pontifex non dixit, ut aduertit Emericus loco cit dum octauam han esim in illa Extrauin damnatam recenser ibi enim patet Pontificem voluisse damnare hanc propositionem . Secundum communem Dei orilinationem , diuina sentia intuitiua , Deilis misi . fruitio in Beatis euacuabitur, nee eontinua bitur inque ad ale iudicium, nee m tunc sue in sempiternum. Vbi negatur continuitas beatitudinis , non quia putaretur debere crescere, vel mirmi, sed quia deberet cessare in euacuari Pontifex damnat hanc haerelim, dicendo quod beatitudo anima nunquam, euacuabitur, & continuabitur usque ad Iudicium finale, in sempiternum strum vero in hac continuatione beatitudinis resumpto corpore crescere deberet haec beatitudo in anima, vel minui intensuri seu extensiue lontifex non decidit, nec circa hoc ostendit aliquid cogitasses, sed in huius Controuersiae decisio. ne , qui eam ex professo tractant, diligentius attendent mos partem, quam Romana Cathedra docebit,
239쪽
dictionem, o facto, quo deueniunt L
reiici , Aschymatici, antefententiam, qua tales denuntientur.
Epycopi, , alii Clerici non amittunita risdictione is fario, quo deuolunt haeretis , vel schismatis , ante senten
tiam, qua tales denuntientur. S. Thomae doctrinaeveritas. Conclusio S. Thomae attributa.
Episcopi est alij Curis amittunt iurisdictionem imo Deio, quo deuenium retici, vel hismatici, aut en-ιentiam, qua tales denun-
3. Pari quaest. . art. a. ad 3.&quaest. 8a art. . ad secundum .in dist. as quaest. I. art. a. ad primum.
240쪽
Conclusio S. Thomae opposita. scopi, salisCuriet non istunt iuri ictionem ipso facto, quo deueniunt haeretici , vel schisma
tici, ante fententiam , qua tales denum cientur
ars a decreuit VIII. Synodus Can ro. per hae verba, nullus Clericus ante diMentem examinationem, Synodieam sententiam a eommunione proprν Patriam ebis separet, licὰ erimin lem quamlibet aufam eius se nosse prael ndat. Ideoque Silvius a. et ubi supra conecta in fin existimat S. Thomam oppositum dixisse, quia putat eum III. Synodum non vidisse.
314 Vod ante Bullam Martini V. Ad euitanda non , I posset cum haereticis richismaticis etiam non
denunciatis communicari, patet euidenter, cum id omnibus excommunicatis excommunicatione maiori tunc esset communera quod vero ante denunciationen etiam modo haeretici, richismatici amittant iurisdictionem , tenent unanimiter Doctores etiam recenti res, ut videre est in Castro Palao, quem adducit Caid. Lugo de viri fi disp. 3 sec. q. g. a. num. Iq8.4 disp. a . sec. . num. s. ubi in hanc sentcntiam ultra Cap. Nouatianus . quaest. adduictum a D.Thoma a. a. loco cit adducit Cap. Didicimus , e Cap. Audiuimus a