장음표시 사용
251쪽
Votum de re, qια necessiri es necessitate praecept , es Vestim large acceptum es improprie dictum. Votum de re, quae necessaria 'necessitate praecepit , es Votum proprie
S. Thomae doctrinae veritas. Conclusio D. Thomae attributa.
votum de re, quae necessaria est necessitate praecepti, est votum arge acceptum, ef improprie dictum.
ar. . q. 2 in cor ubi sic ait:
252쪽
Conclusio, quae censetura Thomae
Votuo de re , quae necessaria est neces
tate praecepti est Volum proprie dictum
3i Conclusio ne dum censetur vera , sed etiam L 1 catholica, ita ut Alphonis de Castro lib. p. de
lege poenali Cap. io. supeliorem Conclusionem nimium erroneam appellauerit, Minerit, inquit Suare de Relig. Tom. Tract. 6. de Voro lib. a. Cap. 6 num. q.
s. ubi eandem ipse dixit practice improbabilem Immo ipse Rah a. a. q. 88. v. a. c. docuit hanc posteriorem Conclusionem his verbis. Illud ver quod non babet absolutam neeesstatem, sed necessitatem finis , puta quia ne eo non potes esse Ius, aditistiidem sub Voto, inquantum voluntaries , non autem n uantum es necessitatis . Vbi Silvius putat S. Doctorem mentem suam clarius explicasse, quod tu. . scripserat, mitigasseci Suare vero loco praedicto,num. II. S. Tho. inquit, intelligit θω proprium Votum non convere in sola acceptatione obligationis,ae naeestatis praecepti, ne in proposito , seu professon implendi illam, sed in promissbne voluntaria addita illi neeessitatipraeepti. Ibidem S. Th. subiunxit Illud autem , quod nequ eadit sub meessitate absoluta,nequeo mees ate nis omnino Dolum rarium; βιὰ Menop G Aeadi sub Volo. Vbi inquit Silvius loco supra citi non suis dicere Votum eadem super rem praeceptam babere tantum uitu senem Voti, qmmyotissmupponit quodsi propriὶ tum sed non proprijsme, eo quod in ipso non perfectis
253쪽
inuenratur ratio Voti, utpote eis is non sit tam voluntarium sicut opus consilij.
APud omnes Doctores Theologos certum est S. ωmam sensisse votiim de re neccssaria necessitata praecepti esse votum proprie dictum nec in . scripsisse oppositum volunt, dum eius verba supra adducta interpretationibus Textui accomodatissimis expli
Silvius ubi supri sic ait Vottimpropria dictumide
quo S.I ho in o loquitur non opponitur Poto metapho- mep, aut analogiee docto, sed aequiuaist oto frictis me accepto, ti Od nimirum obligat eum, qui antequam voveret, non erat obligatus , ut proin sensus si, o erim de re praecepta non em votum proprid, quia non esstiusmodi otum , quod inducat ouenti oboationem ad sciendum id , ad quod antea non erat obligatus. Suare vero loco iam adducto ait. In q. longe in diuerso sen neutus idetur S. Thomas cibi enim Gotsi commuo appelli solam susceptionem legis imponensis Obligationem , , profusionem fruandi illam , ct ideὰ ieit esse analogieὸ Votum, non addere nouam
speciem bonectatis, qua de proprio voto eadente in materiam prae tam era non sunt cloquitur ergo ibi d. oto impropro, quale Heitur eri in Baptismo. -- tum , quod in sententia S.Thomae fit in Baptismo , bene explicat Silvius ibidem , Circa responsionem , ΑΣΟ-rius 'pari. Init lib. II cap. I . . Gaterism sic inter pretatur . Thomam . Respondeo non significare S Thomam eiusmodi votumide re alioqui vi praecepti debita esse inproprie sicut per metaphoram , analologiam , alit similitudinem votum, sed non es votum Proprie , hoc est, non esse solum votum , sed etiam
254쪽
praeceptum, cum ait rem imperatam non esse voti materiam, significat non esse sollina materiam voti, sed etiam esse praxepti materiama at res , quae nisconsilium cadit, et proprie materia voti, idest solius voti est materia , non pra cepti, vel legis Proprium aliquando,
camus , quod non est multorum commune, sed
255쪽
rrima Parsim L ae VIII. ais xx XVIII.
Nullum Diunium e ub praecepto toto tempore Faschali a Ieiunium Sabbatipraecedensis Dominia eam Pentecostes est sub praecepto. S. Thomae rictrinae veritas. Conclusio S. Thomae attributa. Nisum Ieiunium es ob praecepto toto tem pore ara his.
β per haec verba. Pro ter quod non est Ieiunium abiees sit insitutum intoto tempore Paschao.
Conclusio, quae censetur L Thomae opposita. Ieiunium Sabbati praecedentis Domini-
eam Pentecostes est sub princepto.
33' ut peccaret mortaliter, qui illa die non ieiunaret . ut patet, de quo Ieiunio meminit S. Ambrosius Ser. σο' refertur diae s. Cap. Aloiae eredes Cap.
256쪽
αα Man. Thom controu. S. homae doctrinae veritas ,
verba quia consuetudo , ct tollit, Dei is eistinentum , , communiter bomines reputant non minus esse in praeepto bae , quam alia quatuor Temporum I iunii; ideo ex eonsuetudine sunt in praerepto Leut eatera, ita quod υineulum , quod ex non feeit, eo uetudo intulit repropter hae Author in biter eatite docutus es dicens, quod Ieiunium exultationis non debet eaderesib r.ecepto , ct quod ab Eeelesia noueri institutum sitiret, sub praecepto , Ieiuniuin in toto PUebali tempore. In eandem sententiam scripserunt Silvius a. a.ubi supra quer.7.Ach una marbosa cap. scire debet dist. 76.cir.' alij, quos idem Barbosa ibi recenset. Clim dicra dist. 76. cap. flare Gratianus dirasset, sed quod in imi uinquaginta diebus seiunandum esse negatur , ex obseruantiae necessitate imtelligitur . Eum confutat glos dum ait verbo obseruantiae me maia dicit, sequentis immo vigiliata. Pente octes neeessirixieiunanda es, et tinfra cap NUI supra cap. de Ieiunio , non obstat cap. 63re,quia
pro uno die mee plus, nee minus , sed quod ieiunari dedi θρat, hoe habet Eeelis consuetudo. Verula tame Gratianum δε conseque terri Thomam interpretatur Fagunde in Tract.de quinque Ecclesi .e Praeceptis praec. q. lib. I. cap. q. a.ρ dum ait Tamen intelligendi sunt
Eecsesiae, qu si dicant, Pervigilium Pentecostes non es Iriunio tonseratum de Iure eommunici non rutem de eo ela in quia de conseu tu ine niuersii totius Pe-
ebsiae Latine huiusmodi Pervigilia in praecepto Ieiun
es, O praeter Doctores allegatos, docent trim Angelus Verbo Ieiunium Π.7.adfinem, inlos in cap. nos dist. 6. qua in sententia secutus cstes agunde , A i r tum Inst. p. p. lib.7. cap. et . . Secura jurratur, ibi . indue
Gontrouersa, ubi eadem, sed breuius tradidit
257쪽
Propitiatoris ui Tabula lapidea. Censetu agaci lusio.
S. Thomae doctrinae veritas. Conclusio S. Thomae attributa.
Pro uiatoris uis Tabula lapitam.
arti ad sextum peram verba . . me autem Area ta erat inte duos Cherubim, quin mutuis vul
tibus reficiebant , di supra A eam erat quadam Tabula via
x 4 T' Abulam illam non fuisse lapideam ex Sac.scriptu- ut a praecipue: Exod as. II euidenter apparet.
33 ad dicendum est in Textu S. Thomae redundare o iniuria librariorum illud adiectivum lapidea, ut aduertit Medina in manuscripto veteri Salmantino , in quo non legitur illud ita, quem sequuti sunt Vas-queet, di Silvius in p. s. Ioa cit aliiq; qui amplurimi, non desunt, qui idem comprehenderint in Codicibus
258쪽
mm.ss. Vaticanis, Moloniensibus i fertur etiania esse in Conuentu ordinis Sancte uinae de Alcani Textum S Thomae m. s. d postillatum manu S. Vincentii Feirerit , in quo non lagitur illud lapidea bouod confirmatur ex lect pr. S. Thoma in Cap. . Epistola ad --hreos, ubi S. Tho μὰ - sua aurem a , ia burigebanis amat Tabula austea ei dem lavit Lms, 5 atiiussinis , euius ea Arei Patet ergo S. D ctorem non dixisse illam Tabulam fuisse lapideam, sed auream prout euidenter eoniicitur exestata lin. Videndus Gracina Sacri Depositi Cap. q. n. 3 ubi obseruat in Tabula ergomensis Verbo Propitiatorium fic halberis erat Tabula super alas Ch .
rubincte. I. a. q. 1o a. q. ad sextum,
quod indicat non tuisse hi Textu. Isideam eo tempore, quo Bergomensis Tabulam suam idim hato
259쪽
Ecelesia et authrestas non recipitur.
a re lassici authoritas recipitur.
r Thoma doctrime veritas. Conclusio s. Thomae attributa. Meo setis authoritas nisecia
Τ Α . Tho. p. p. quaest. 89. art. . ad secundum per hac verba. Unia is de Saminis die potet quod ipse apparint per reuelatio
260쪽
x18 Misia Nam contra Conclusio, quae censetur S. Thomae
Ecelesiastet authoritas reci tur.
337 Tariae Conc Tridentinum innixum alijsilioribus Sacrorum Conciliorum Decretis sess. ideoque Conclusio est de fide.
338 Thomas perpetuo voluit Ecclesiastici librum esse , Sacrum, Canonicum , ut patet ea innumeris suae doctrina locis, in quibus sententias ex ipso adductas veluti ex Canonico Codice manantes interpret tur, ut in nostra Massa Auri Tomo in euidenter ostendimus; nec in verbis supra adductis ullo modo docuit oppositum , sicut nec z. m. sis art. q. ad secundum, di quaest. 7η arta s. ad quartum, quibus in locis de eodem argumento tractauit, sed retulit tantum, quae
S. Augustinus in lib. de Cura pro mortuis agenda dixerat , ad supradicta enim verba praemiserat. Sicut etiam viui ignorantes aliis viventibus apparent in somnis, ut Aug. dicit in lib. praedicto, hoc est in lib. de Cura pro mortuis agen Cap. o. prosequitur postea sim is cum Augustino ibidem Cap. s. in eoden sensu , sed diuerfis verbis, ut patet ex hac quae sequitur comparata per iuxta positionem utriusque