장음표시 사용
71쪽
Scriptura in sensu, quo a S. Thoma interpretetatur aciscepta et Primum est ex Apostolinqui I ad Cor. 7. sic ait Laeso uxor est,sιirisus H, qua sunt Domini, qu modo placeat Deo; - autem eum uxore of somitus es , qua sunt mundi , quomodo piaeeae vori , Hui-fus est. Hic Apostolus proponit consilium de Virginitate seruanda, sed hoc eius conialium ad eos etiam extenditur , qui consumato matrimonis, pari consensu separati , in Religione approbata continentiam ouent, isti
post solemne Votum continentiae se non priuant iure se reciproco . quod mutui corporis est inter eos, quia
Matrimonium adhuc in tua essent periistit, sed solum se priuant vis, quod post Religiosum votum sine sacrilegio habere amplius non possunt . En essentialiter Religiosi per Votum continentiae,qni seruato quodam iure, ae domini potestate priuata in coniugis alterius corpus respective,usum omniino abdicarunt,4 ita dicuntur esse sine riore, 6 sine Viro,non quantum ad dictam priuata potestatem quasi dominatiuam; sed quantum ad usum, ad solicitudinem quomodo placeant sibi ad inuicem, eum iam issiciti essis debeant quomodo placeant Deo V euris risus expediti liberaras miseens,inquit -73 ctor op. cit aliud exemplum sit ex eodem Apostolo,qui ad Gal. at dicit. Ruanto tempore hares paruulus es nibit d=μtiaseruo uis sit Dominus omnium , explicat s. Thomas lect. p. ibidem . amulus licet sit Dominus omnium rerum suarum , tamen in quantum hiscitur aliis, nihil disseri ruo; quia nee oluntatem liberam habet; immxeogitur. Si ergo aliquis ex Voto,quod ex parte Vouentis esset perpetuum, subiiceretur alteri, scvoluntatem liberam deponeret se illi non subiiciendi,
ex vi Voti ad id cogeretur,certe sentiret S. Tho.illum Per totam vitam. licet esset dominus bonoriini suorum
nihil disserre a seruo, hoc est ab eo, qui nullum haberet dominium quia per totam vitam cogeretur nunquam uti posse aliqua re sua tanquam propria Confirmantur quae hucusque Lximus ex doctrina quam tradit S. Thom. a. a. in corp. illius art. 7. quast. I88
72쪽
188. Vbi statuit paupertatem esse debere proportionatam fini ne dum communi, sed .speciali cuiuscumque Religionis . Si ergo fini speciali alicuius Religionis
esset proportionatus modus vivendi in paupertate , ita ut nulla re tanquam propriaReligitosus uti posset quamuis bonorum suorum dominium tibi reseruaret: certe cum ex illa sola usus abdicatione Religiosae paupertatis essentia in sententia S. Thomae maneat, ut ex supradictis patet, ipse illam Iuris , ac domini conseruationem. admitteret, ut talis paupertas esse 1fini speciali Religionis illius proportionata. Proponamus modo S. D
ctori nostro Religionem Societatis , in qua post biennium Religiosi, abdicato su , retinent suorum bon rum dominium : ad hunc finem, inquit , Greg. Ponti- lac, ut Maiorem Meletus habe.u libertatem illos , si opus fuerit, cum minori offensone d mittendi, istum finem Societas dissicillime consequeretur, nisi Religiosi
post biennium seruarent sibi bonorum suorum dominium , ut Pater et Certe ergo S. Tho diceret paupertatem Societatis accomodatam esse fini huius Religioliis, consequenter hanc paupertatem , quae , retent i
minio usum abdicat, statueret esse Religiosam paupertatem, quia ipse docet illam esse Religiosam paupertatem, quae est alicuius Religionis fini speciali accomo
Immo hunc modum vivendi in paupertate , quo Societas utitur pro Religiosis post biennium, S. Thomas, ni fallor consuluit c. g. cap. 3s dum interpratatur illud Domini preceptum Nolite cogitare de crasino quae Domini verba quidam opponebant Religiosis habentibus possessiones in communi, nata id Dominii stri sententia illis vetitum esset, sed inquit S. Doctor, per quod non probibuit, quin conservaremus ei, quae stini nobis in er. sinum neres la suo tempore cum ergo in
Societate Religiosi post biennium possint dimitti,, ex iusta causa de facto dimittantur huiusimodi Religiosi non
ita debent se committere diuina prouidentiae, ut praetermittant humana media illis omnitio necessaria ad viuen-
73쪽
dum suo tempore ioc est in casu,qRossi iterentur.Vnde isti Religiosi de mente . Thomae non prohibentur a D ulino, dum illis dixisse supponitur, nolite euitare de erastin , cogitare de illo tempore, quo ad Saeculum reducti indigeretri rebus ad victam necesariis, nec ex eodem S. Doctore Religiosam paupertatem ostendunt , cumis paupertatem Vouent secundum modum, qui est fini speciali Societatis proportionatus , scilicet, dum isti Reli- .giosi in Religionis statu pauperes vivunt; quia etsi domininium bonorum suorum struent usum tamen eorun dem bonorum omnino deponunt.
Ex dictis patet S. Thomam nunquam dixisse Religi sos de proprio uiuere , si abGato usu bonorum suorum dominium, Ius sibi retinerent, sed potius docuisse a in aliqua Religione hunc paupertatis modum fuisse possibilem , si fini illius speciali esset accomodatus . Huic doctrina G, eg Pontifex inhaeresdo, Societatis institutum a s Thoma possibilem habitum de facto approbauit dictumque modum vivendi is Religiosa paupertate a S. Thoma admissum, tanquam fini spiciali Societatis proportionatum eidem indulti pro Religiosis post hiennium, di consequenter Sum Pontifex, abdicato usu dominium cum Resibiosa paupertate optime cohetere posse iuxta S. Thoassae sententiam defitiniit . .
74쪽
tores Spiritus Sancti. Pater,i Filius non laeuos ratores Spiritus Sancti 3 Thomae doctrinae veritas. Conclusio S. Thomae attributa .
Parern Filius possunt dici duo spiratores Spiritu Sancti.
Ita s. Thomasci dist. 11. quin I. art. 4. dist. 24, quaest. I. art. εω a.
Conclusio, quae censetur supradictae oppositata
Pater . Filiu non sunt duo his
Tin s. dionias p.p. 36 artiq.ad 7. ne Lugdunen- se,ut habetur. φρ. Unire desum. Trinis in s. per hac verba,Spiritus sanctus aternesiter ex Patre illa , non tanqtiam ex duobus prim
ne proeeit, di iusta da namus, qtii temerario aufu
75쪽
asserere praesumsperint quod Spiritu Sanctus a Patre, re Filio tanquam ex duobus principiis, di non tanquam ex Uno procedat praeterea Coriolium Florenim num in litteris mionis sie coit. Dr imus quod Spiritu Sanctus is Patre, Ilio aeternaster es cte ssentiam suam , Dumque esse sub flens habet ex Patre sinus, FU , Θ evotroque aeternaliteruanquam ab
Onoi ineipio δε niea spiratione procedit. Ex his arguitur contra .Propositionem a I. Tho iux .sent assertam, in si ponantur plures spiratores, pinni videntur etiam plura principia , quod est contra supra adductat Concilia Praeterea per S. Thomam P. P. ubi supra Pater &Iulius dicendi sunt unus Spirator prinpter unam spirationem . Ergo si dicerentur plures Spiratores, essent ponenda plures pirationes; sed hoc etiam esset contra definitionem eorundem Conciliorum. Ergo contra eorundem Conciliorum definitionem est dicere Pater. Filius sunt plures Spiratores , e consequenter in prima Propositione, in qua id asseritur. S. Τhomas errauit.
Sancti Thomae doctrinae veritas.
s D spondetur Thomam perpetuo docuisse ais
A trem , di Filium esse dicendos unum Principium Spirkus sancti, inica spiratione eundem spirare unaque relatione ad ipsum referri. Ita in p. dist. II.
quaest. I. art. a. d. 29. quaest. I. art. 3. 6 P. p.quaest. 36 art. . in cor. c. Quapropter S mctor eodem
modo semper scripsit de hac unitate principii, di spiration is activae Spirictis Sancti, quo Lugdunense lorentinum Concilia loquendum esse definiere me hoc so vero nomine Spirato aemat let inter Theologos On uersia, Vtrum scilicet, sit accipiendum ut adiectivum vel ut substantivum . De hac tamen disserentia grammaticali Concilia nihil distriere . Qui accipiunt nomen Spiratoris, ut adiectivum, dicunt Patrem , di Filium esse
76쪽
esse duos Spiratores, qui hoc nomen accipi urit, ut iubstantium, dicunt Patrem, I latim esse vim Spiratorem prioribus consensiti Tho in I locis citatio; sed te attentius inspecti, putauit in p. p. citi melius dicen-8 dum ene cum posterioribus Vtrumque sustineri potest salua unitate Principij - Spirati us activae iuxta definitionem Conciliorum e si enim attendatur ad Patrem, &Filium prout sunt duo supposta distincta, haec distinis et ionis conditio facies, ut dici possint duo Spira: ores, sicut dicuntur duo Spirantes ita S. omas illo ard. a. p. sent di tunc Spisatoris nomen accipitur adiective,ueluti accipitur nomen Spirantis: Si vero attendatur ad icam pirationem , qua Pater, Filius spirant, Pater allius dice di sunt unus Spirator; quia tum n mon Spiratoris accipitur substantiue sicut enim Pater , Filius dicuntur unus Deus propter unitatem formae significata per hoc nomen, Deus, ita dic itur unus Spirator propter unitatem pirationis significatae per hoc nomen, Spirator ItaliaThO scipsum ext sicauit opust.
LXXII. 8a Ad ari in contrarium respondemus male deduci ex linc , quod dicitur Patrem, S Filium esse duos Spiratores , dicendos esse consequentis etiam duo Principia , spirare duplici spiratione etiam ut docet S. Tho in illo art. a. p. sent Spiratoris nomine importatur conditio agentii nomine vero Principii importatur formaci qua agens agit unde cum Pater, Filius sint supposita distincta , propter hanc distinctionis conditionem dici pose sent duo spiratores, sed non etiam duo Principii, quia
Principium huius actus, qui est spirare est unum,ic simplex, dicitque proprietatem communem , quae si gnificatur hoc ii mirae Principij, ut docet S. Thomas p. p. cit. Item spiritus Sanctus procedit a Patre, Tilio inis quantum sunt unum sunt autemvnum incommuni spiratione , quae nominat specialem rationem Principij secundum specialem modum originis unius simplicis perissonae, quae est Spiritus sanctus , ut docet S. Tho loco citato ex P.Rδε illo arti es d. as primi sent. Vnde sequi-F tur
77쪽
tur Patrem, e Filium dicendos esse unum principium Spiritus Sancti, quorum est unus Spirationis actus, una spiratio,vna relatio ad personam eiusdem Spiritus Sancti, etiamsi dicerentur a distinctione suppositorum duo
s.Thomas repo bene dixit Patrem. Filium esse plures Spiratores , sicut sunt plures Spirantes, quando in primo sent loco cit.nomen Spiratoris accepit adiective; quia nomen adicetiuum habet numerum a pluralitate suppositorum; quando vero dicendum putauit p.p. Patrem, allium non esse duos Spiratores,iudicauit unicam eorum spirationem, qua spirant Spiritum Sanctum, potius cxprimedam esse uomine unius Spiratoris, quam pluralitate suppositoru nomine plurim iratorum:ideoque tu nomen Spiratoris accipiendum esse docuit substantiue, ex quo intuIit Patre. Filium ab unica spiratione dicendos esse unicus Spirator,sicut dicuntur unus Deus, ut supra explicatum est. Unde sequitur utrumque hem scripsisse S. o. ec in aliquo Sacris Conciliis
78쪽
Hae Propositio, Filius Dei assis Athominem est haeretica. Sancti Thomae doctrinae veritas Conclusio Sancto Thomae attributa.
s quod in ima opinio nullum ab radictorum modorum,nio nis poneba , via non ea hareriea . Prima autem opsenio haec erat, ut dicit S. o. 3. P. q. . r. 6. in corp qu dam enim eorum conee erunt nam Chricti perfianam , sed posuerunt duas bis postas , iussi suppossi ieentes hominem quendam composistim ex eo pore, o animata principio sua
eoneeptionis esse assumptum diei Verbo,ct bae spμμma opinis , quam Magicterponit in s. dis 3 lib. sent.
79쪽
an Thom. controu. Conclusio S. Thomae, quae praecedenti opposita censetur.
Haec Propositio, Filius Dei asem id
I smiliter etiam prima opinio , quae ponit duas θνρο- Iases tersit, qua ponti nionem aecidemiae is, non sunt ieendae opiniones , sed haereses in Conciliab Ecelsa damnata. Et q. . art,3 dicit, Unde rima opinio, qua ponitur in o dict. 3. Iib.sent remedit hominεm esse sis tum; sed illa opinio erranea est, oesisyra dictum es. Ex his formatur hoc argumentum. Haec Propositio, Filius Dei assumpsit hominem, qtiam concedebat prima opinio, est linetica, quia est tria
Conciliis damnata. Ita S.I ho. 3. p. locis citatis. Ergo S. o. errauit quando dixit in I senti primam opini nem, quae concedebat Filium Dei assumpsisse hominem, non esse haereticam , cum sit contra Conciliorui definitionem
86 D Esp. S.Thomam in . sent mri dixisse absolute, fiea simpliciter illam propositionem non esse haritiacam, sed primam opinionem , secundam quointillam
praedictorum modor- nionis mouin, nonesse hare istam, ad cuius rei intelligentia sciendum est praedictos modos virioins,de quibus S Tho.ibi mentionem secerat, esse tres, omnes accidentales,primus,prout unitur tunica homini; secundus prout lapis aggregatur lapidi in aceruo;tertiusprout unitur anima Deo per gratia:Quia ergo Dissilia πιν GO
80쪽
ers' Authore prirrue opinionis, dum concederent iii Christo unam personam, ponebant in ipso duo supposita unita sed non accidentaliter secundum modos praedictos, hoc modo putabant declinare haeresim Nestorij, Waliorum , qui ponebant in Christo unionem secundum quid M accidentalem , quamuis ineairdem haeresim per ignorantiam inciderint' nullam uniossem trusius pro accidentalem in Christo admittebant; ideo quan- Mur .c. tum ad hanc partem , haeresim, quae ponebat in Chri i δ' si unionem accidentalem declinabant. Vnde LTho. dicit primam opinionem ita limitatam non esse haeret, cam , secundum hunc sensum praxise , quia nullum, praedictiorum modorum accidentalium unionis ponebat; sed M. p. dixit, propositionem illam primae opinionis haereticam Win Conciliis ab Ecclesia damnatam quia ibi de illa propositione agebat, non secti um hunc vel alium sensum , sed simpliciter, , absolute accepta, prout in Conciliis fuerat agitata,