Commentarius in Aristotelis metaphysicam. Autore magistro Petro Barbay, celeberrimo quondam in Academia Parisiensi philosophiae professore

발행: 1692년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

I1 6 In Aristotelis Metaphsicam,

tanquam a causis totalibus : Fax A esset causa totalis ex hypothesi r ostendo quod non esset. Illa causa non est totalis quae non communicat effectui quidquid habet esse eius visuae productionis. : Atqui fax A non conmmunicaret lumini quidquid haberet vi suae productionis : Ergo non esset causa totalis. Probatur minor. Lumen vi suae productionis haboret ut extincta face Α , adhuc conservaretur a face A. Atqui fax A, hoc lumini non

communicaret : Ergo non communicaret lamini , quidquid haberet lumen vi suae productionis. Probatur secundo. Quod hon potest con-eipi , non potest fieri divinitus , cum implicet contradictionem : Atqui concipi non Potest eundem e Metiam ese a pluribus causis iessicientibus totalibus non subordinatis : E go fieri non potest divinitus. Probatur minor. Si hoc concipi posset, vel in agentibus animatis, vel in agentibus inanimatis. Ne

trum dici potest : Ergo id concipi non potest.

Probatur quod concipi non possit in agentibus animatis. Concipi non potest quomodo Deus faciat ut idem homo generetur a duobus parentibus tanquam a causis totalibus enamque concipi non potest hominem generari . a duobus parentibus , quin ambo parentes aliquid contribuant materiae ; alioquin ab ambobus non generaretur , sed ab unico : Atqui si ambo aliquid ex sua parte contribuant materiae , non erunt singuli causae totales ἴ Ergo concipi non' potest quomodo Deus. faciat ut

132쪽

De Causis. II

Ide in homo generetur a duobus parentibus, tanquam a causis totalibus. 'Probatur quod nec concipi possit in agentibus inanimatis. Non potest concipi , quomodo Deus facit, ut idem lumen , verbi gratia , simul producatur a duabus facibus tanquam ab agentibus totalibus I namque natu- raliter duae illae faces simul longius agunt quam unica : Erso sunt tantum causae partiales naturaliter. Quid autem faciat Deus , ut simul sint causae totales ejusdem luminis γNon debet augere earum virtutem, alioquin everteretur hypothesis; quaeritur enim utrum

divinitus idem egeetus simul attingi possita duobus agentibus creatis cum iisdem suis virtutibus. Qujd itaque faciet 3 Dabit- ne singulis concursum uberiorem At in tali hypothesi simul a Serent ad majorem distant i am ; sicque adhuc forent causae partia

les a

Confirmatur. Suspendatur statera , alteri lanci imponatur pondus unius librae deprimens stateram , concipi non potest quomodo motus illius lancis ad aequilibrium procurari possit a duabus causis totalibus, sci- Ite et a duobus ponderibus unius librae singulis r nam vel hoc Deus faceret addendo

resistentiam, aut uberiorem concursum prae-

bendo ponderi solitario , vel diminuendo

nisum ponderum coniunctorum , aut minOxem eis concursum praebendo ; aliter enim

concipi non potest: Atqui omnibus illis modis , lancis prius depressae ascentas ad aequilibrium foret tantum a duabus causis paILiali-

133쪽

bus. Ergo concipi non potest, quomodo esse possit a pluribus causs totalibus. Objicies primo. Plures Sacerdotes in oldinatione eandem simul cooseerant Hostiam. Distinguo. Moraliter, concedo: Physicὰ,

nego.

Objicies secundo: Idem e Ebis potest ine

s mul a pluribus causis totalibus f ordina tis r Ergo & a pluribus non subordinatis. iNego paritatem. Alias sequeLetur , quod, . sicut prius fit naturaliter , posterius naturaliarer fieri posset, quod nolunt adversarii. Ratio disparitatis est , Quia causae subordinatae se

habent ut moventes & motae;Οptimae autem concipi potest eandem effectum esse simu l a pluribus catas totalibus, quarum una movea tur ab alia , ut patet de scriptura, quae simul est totaliter a calamo, totaliter amauu, & v -taliter ab anima: At concipi non potest duas causas completas attingere eundem essectum coucursu nec subordinato nec connexo. Objicies tertio. Lumen hξc moductum a. face A non est thic deterioris conditionis

quam essset, si Don esset hic productana a me. A. Atqui si Mon esset liae. productum a face Α, posset nic produci a facie B. Ergo adhae po-

- spondeo, Lumen hic productum a face R. esse nobilioris conditionis'; quam s non esset modiustum ; quia hic productum, est exi assens , non autem amplius mere possibile &- producibile ; & proinde hic aemplius produci

- objicies quatis. Podest Deus adem esse-

134쪽

De causis. 319

ehum produeere divisim per plures causas emientes totales ejusdem ordinis , ut patet ex superiori Articulo : Ergo & simul. Probatur consequentia. Cum Deus sit agens omni potens, non peridet a certa differentia temporis & loci: Si igitur possit facere ut idem calor , qui producitur ab uno igne Romae; iterum ab altero producatur Parisiis , quidni facere possit , ut idem calor smul producatur Parisiis, ab iisdem duobus ignibus, tanquam a causis totalibus.. Nego paritatem. Ratio disparitatis est , quod effectus reproductus diversis locis , aut temporibus,fit virtualiter duplex vi re productionis , sicque possit terminare influxum d plieis cauta totalis: At veris essectus uno tantum loco & te me ' productus , unicus sit

tum realiter tum virtualiter ; sicque unicaeetantum causae totalis causalitatem terminare

possit. Ad probationem, Fateor Deum non pendere a circunstantiis loci & temporis mi- nilominus certum est Deum non posse eodem loco & tempore praestare , quae diversis locis & temporibus posset ,ratione impossibili tat is in effectibus; Sic Deus posset facere ut idem corpus in uno loco foret illuminatura , in alio tenebrosum; taec tamen posset facere , ut in eodem loco idem corpus soret illuminatum & tenebrosum, quia posterius repugnat, non prius: Sol facit naturaliter, ut diversis temporibus idem aer sit illustratus & obscurus ε, & tamen nequidem Deus per absolutam suam potentiam, posset id e dem tempore , quia repugnat. Ita a pari e no

135쪽

quod Deus possit facere ut idem effectus sit divisim a pluribus causis efficientibus totalibus , non sequitur id posse praestare conjunctim ; quia contradictio non est primo , est vero in secundo, ut probatum et . Objicies quinto. Eadem forma materialis , puta forma ignis, postet divinitus educi ex duabus materiis penetrative positis: Ergo a pari, posset educi a duabus causis e ficientibus totalibus penetrativὰ positis ; puta a duobus ignibus. Distinguo consequens .Eadem forma ignis posset divinitus educi a duobus ignibus tanquam a causis totalibus , ex duabus materiis penetrative positis , adeo ut unus ignis eam educerct ex una materia, alter ex altera, Concedo : Ex eadem materia , nego. Prius fieri

potest, quia aeque diversitas subjecti potest

facere ut eadem forma a duobus agentibus totalibus producatur , ac diversitas loci: quia , in tali hypothesi, duo agentia haberent ossicia distincta; unum enim uniret formam uui materiae , alterum alteri: at si ellat unica mateIia , agentia non haberent distincta ossicia , sicque partialiter tantum illum effectum attingerent.

Da Causis in particulari. FTsi quatuor tantum causarum geneLacum Peripateticis statuerimus : nihilo minus, quia causa exemplaris suas habet di ficultates : ideo laecialem de ipsa sectionem

. - - - instituem .

136쪽

instituemus Itaque quinque erunt hujus di putationis sectiones secundum ordinem causalitatis causarum, explicatum in sine praecedentis disputationis.

De Causa Finali. fine egimus in moralibuς , tractatu primo , disputatione secunda ; Eie agimus de causa finali. Quid inter utrumque sit discriminis inde repetes: unde etiam repetes notionem &existentiani causae finalis: causas ejus , si quae sint ; ejusque divisionem. Reliqua hie sequentibus titulis aperiemus.

ΡARAGRAPHUS' PRIMUS. A f ii sit causa , ct qualis. FInis definitur a philosopho I.1. Physicorum c. s. &l. s. Metaphysicorum c. 2.

Causa cujus gratia , supple sit vel est effectus, Itaque sit

Finis est vera C us .

PRobatur primo aut boritate Philosophi

causam definientis. l. 2. Physicorum c. 3. id quod respondetur ad quaestionem proptιν quia: Atqui ad talem quaestionem respondetur maxime finis : Ergo ex Philosopho finis est vera causa. Adde quod idem Philosophus

loco citato , & l. s. Metaphysicorum c.2. finem inter causas recenseat.

137쪽

iri In Aristotelis Metaphsicam ,

Probatur secundo ratione. Illud est veta causa, unde res suam existentiam trahit tΑtqui a fine res trahit suam existentiam: Ergo finis est: vera cauo. Probatur minor. Ab eo res trahit suam existentiam , quod caeteras causas movet ad causandum ; Atqui finis est ejusmodi : nam si tialas influxum finis , tollis influxum agentis , materia: Seformae; si homo non proponat sibi commodam habitationem , non curat de Architectis , de lapidibus & caementis , nec de structura aedificiorum ; Ergo a fine res suam trahit existentiam. Objietes primo. Vera eausa debet praeeedere effectum : Atqui finis semper non praecedit essectum; v. g. sanitas non praecedit usum remediorum: Ergo finis non est vera

causa.

Distin suo majorem. Vera causa debet prae, cedere effictum, vel secundum intentionem vel secundum executionem , concedo,secun dum executionem necessario , subdistinguo, Si sit causa Physica, concedo: si Moralis duntaxat, aego. At vero finis praecedit effectum secundum intentionem,quod sufficit ad causam moralem.Sic merita Christi non praecesserunt secandum executionem gratias concessas Patribus veteris Testamenti, ac t

men fuerint earum vere causae morales.

Objicies seeundo. Illud non est veraca D , quod vere non existit: Atqui finis saepe ι non existit; ut cum aegrotus perfectam desiderat sanitatem : Ergo finis non es: Vera

causa.

138쪽

Distinguo majorem. Illud no u est vera causa; quod vere non existit, realiter vel objecti-vὰ, concedo : quod non existit realiter, subdistinguo. Non est vera causa Physica, concedo e Moralis, nego. Sic merita Christi ob jective tantum existentia in mente Patris divini , fuerant verae causae morales gratiarum antiquis Patribus con cessarum. Instabis. Vera causa debet vere dare esset Atqui quod existit tantum Objective , non potest verE dare esse : Cum nihil det quod non hales t Ergo quod existit tantum objecti νε, non potest esse vera causa.

Distinguo minorem. Quod extitit tantum objective, non potest vere dare Hine ; physice,

concedo , moraliter , nego. Probationem eo

dem modo distinguo. Nihil dae phy sicE, quod

non Labet,eoncedo:ni hi l dat morali ter quod mon habet nego. Sic merita Christi in veteri Testamento nondum habebant existentiam realem, quam tamen moraliter dabant graistus Patriarcharum & Prophetarum. Set CuNDA CONCLus I S.

Finis non es causa P0 sica, sed Moralis

tantum.

PRobatur. Causa , quae non influit physicE, non est causa phy sica , sed tantum Moralis : Aequi finis non influit physiecti Ergo non est causa phy sica. Probatur minor. Quod influit phy sice, debet vel existere , ut Sol illuminans , vel extitisse & reliquisse

139쪽

virtutem aliquam physicam , ut lactuca mortua , quae semen reliquit : nihil enim potest

dare physice quod non habet physicE , vel per se vel per suam virtutem superstitem ; Atqui

finis plerumque non existit, nec unquam CX-stitit physice ; aut si existat vel extitit physi-Ce, per accidens est ad rationem finis , cum sine illa existentia physica , sinis aeque causa ret: Ergo finis non influit physice. Objicies. Causa moralis ex se non est efficax , ea namque posita potest non sequi effectus , ut pater de Oratore, qui est causa moralis pacis & belli ; posita enim ejus oratione potest Rex non facere quod suaserit : Atqui causa finalis est efficax : Ergo causa finalis

non est causa moralis. Distinguo majorem. Causa moralis mera suasoria, non est efficax, concedo : nulla causa moralis est e Scax , nego. Quaedam enim funt causae morales infallibiliter δeterminantes. Sic merita Christi sunt tantum causae morales gratiarum nobis concessarum, & tamen Deum infallibiliter determinarunt ad gratias nobis concedendas. Sic merita & demerita hujus vitae sunt tantum causae morales praemii&supplicii aeterni, &tamen determinant semper Deum ad illud praemium vel supplicium. Sic assensus praemissarum est tan-rum causa moralis assensus conclusionis ; α tamen intellectum necessitat ad assentiendum conclusioni , ut alias docuimus in Logicis,

disputatione de Sri logismo.

140쪽

De Causalitate Finis. PARAGRAPHUS PRIOR. De Causalitate Finis in notu primo. DUo hic quaeruntur. Primum est , quid

constituat finem causam in actu primo. Secundum est , utrum illud, quod constituit finem in actu primo, moveat agens secuniadum reale , vel secundum esse intentio

nate. PRIMA CONCLus Io.

Causalitas Finis in actu primo consistit in bonitate sera vel spparente. PRobatur. Causalitas finis in actu primo consistit in virtute causandi ipsius finis, seu in eo , per quod habet finis ut possis mo- Vere agens ad operandum : Atqui honitas finis vera vel apparens ex Aristotele l. 2. Phy sicorum c. 3. & l. s. Metaphyscorum c. 2.3est virtus causandi ipsius , per quam scilicet solam habet finis ut possit movere agenS ad Operandum : Ergo , &C. Quod spectat ad secundam citi aestionem r. Certum est bonitatem finis. debere nece iasario cognosci ab agente primo determinante ; nam in agentibus cognitὶone praeditis ignoti nulla cupido ; in caeteris autem, cognitio est in dirigente ; sic cognitio scopi non est in sagitta , sed in sagittario ; cognitio

SEARCH

MENU NAVIGATION