장음표시 사용
351쪽
Probatur secundo. Si subsistentia repeteretura certa collectione accidentium , suppositum foret ens per accidens , ut poth constans substantia & accidentibus. Falsum consequenS: Ergo & antecedenS.
Objicies primo. Multi sancti Patres definiunt suppositum per accidentia r scilicet B si lius Epist. 43. Gregorius Nyssenus libro de Essentia & Hypostasi: Athanasius libro de Deo finitionibus ι & Damascenus l. 3. de Fide orthodoxae, & Dialecticae cap. 3. Ergo , &c. , Distinguo. Multi sancti Patres definiunt suppositum per accidentia, definitione descriptiva & respectu nostri, quod scilicet suppo- fit a & personas soleamus tantum distinguere inter se per certam accidentium congeriem, concedo : definitione essentiali & respectaret, nego.
Objicies secundo. Subsistentia est ultimum substantiae complementum : Atqui collectio ac ei dentium perfectivorum est ultimum subia stanti ae complementum : Ergo est subsisten
Distinguo majorem. Subsistentia est ultimum substantiae complementum ; substantiale , concedo : ultimum omnino , nego. Sicut enim inhaerentia est: ultimum complementum accidenti S remanendo in genere accidentis i ita subsistentia est ultimum complementum substantiae , remanendo in genere substantiae.
352쪽
31 In Aristotelis Metaphsicam,
Ust nimi non est idem formaliter ac
existentia substantialis. PRobatur primo. Ita se habet subsistentia
ad existentiam substantialem, quomodo se
habet inheerentia ad existentiam accidentalem. Atqui inhaerentia non est idem formaliter cum existentia accidentali: Ergo a pari, subsistentia non est idem formaliter cum existentia substantiali. Probatur secundo. Humanitas Christi propriam habet existentiam substantialem , cum existentia nihil aliud sit quam ipsa essentia, - prout est extra nihil Atqui humanitas Christi non habet propriam subsistentiam formaliter: Ei go subsistentia non est idem formaliter cum existentia substantiali. Confirmatur. De fide est unicam esse sor- maliter subsistentiam in Christo : de fide non est unicam esse existenti iam substantialem in Christo , cum plerique Theologi contrarium propugnent. Item , de fide est plures esse sub-s stentias personales in sacrosancta Triade,de fide non est plures esse existentias in eadem Triade, cum aliqui Theologi praesertim
Thomistae contrarium sentiant: Ergo subsi- stentia non est idem formaliter ac existentia substantialis. Objicies. Richardus a sancto Victore l. 4. de Trinitate cap. I 8. Q. & 13. definit personam, rationalis naturae incommunicabilem
353쪽
existentiam : Ergo subsistentia non distinguitur forma Ii ter ab existentia substantiaIi. Distinguo consequens. Subsistentia non distinguitur ab existentia substantiali prout incommuni cabili, concedo: non distinguitur ab existentia substantiali ut sic considerata , ne- go. Fateor itaque existentiam substantialem 1 pectatam prout incommunicabilem alteri supposito, habere rationem ultimi complemenisti , proindeque subsistentiae r At nego existentiam substantialem spectatam in ratione e I stentiae, habere rationem subsistentiae;cumhumanitas Christi propriam habeat existentiam; quae tamen existentia non habet rationem subsistentiae; eum non habeat rationem ultimi complementi, ultima: ve perfectionis, utpotEquae ulterius perficiatur a Verbo divino. , Qu ARTA CONCLus Io.
bsistentia non esse aliter duplex negatio. PRobatur primo. Subsistentia in divinis. non est quid formaliter nesativum , alioqui tres personae divinae negativὸ tantum inter sedistinguerentur , quod implicat ; Ergo nec in
. Probatur secundo. Subsistentia definitur ultimus terminus substantialis, complementum ultimum substantiale : Atqui negatio non es hultimus terminus aut ultimum complementum : Ergo subsistentia non est negatio. Probatur tertio. Si subsistentia esset formaliter duplex negatio, suppositum& pezsen;
354쪽
essent formaliter aliquid negativum : Falsum
consequens: Ergo & antecedens.
Obiicies : In eo consistit formaliter sub si1- stentia , quo intellecto intelligitur substantia subsistere: Atqui intellecta duplici negatione, scilicet negatione unionis & uni bilitatis in substantia, substantia intelligitur subsistere Ergo subsistentia consistit formaliter in illa dupirci negatione. Distinguo majorem. In eo consistit formaliter subustentia, quo intellecto subsistentia subsistere intelligitur, praecise & formaliter, concedo: praesuppositive, nego. Sic intellecta eapacitate scientiae in aliquo animali, latis
intelligitur quod illud animal sit homo , sed
praesupposiesvὶ tantum 3 homo enim non con stituitur per capacitatem scientiae, sed per fundamentum illius capacitatis , puta per ratio nalitatem. Quare distinguo minorem. Intellecta negatione unionis & uni bilitatis in substantia, substantia subsistere intelligitur praesuppositivE, concedo : formaliter, nego. Non enim ideo subsistentia subsistit , quia nec unitur , nec uniri postulat alteri, sed quia habet fundamentum utriusque illius negationis 3 puta totalitatem & complementum ultimum .Fateox ergo duplicem illam negationem fundamentaliter sumptam constituere lubstantiam inesse subsistentis ε, non autem formaliter sumptam. Nec vero existimo aliam
fuisse mentem Scoti ; satis enim videbat subtilis Doctor personam & suppositum non esse formaliter aliquid Megativum.
355쪽
Subsistentia non est moriu substantia.
superadditus. νHAEc Conclusio est contra plerosque recentiores ; sed est omnium Patrum , & anti αquorum Philosophorum. Probatur primo ex sancto Paulo, qui H braeorum c. h. eo quod Christus voluerit san re quidquid erat in homine , sic concludit 3 Unde debuit per omnia fratribus similari : Atqui 4 subfistentia esset entitas modalis , Christus non fuisset per omnia similatus fratribus squia non fuisset similatus per subsistentiammodalem , quandoquidem de fide est , Verbum hamanam subsistentiam non assumpsisse, quae tamen in sententia adversariorum est entitas quaedam modalis : Ergo , &c. Probatur secundd, ex sancto Damasceno, qui lib. 3. de fide orthodoxa cap.6. dicit quod Filius Dei assumpsit omnia quae in natura nostra plantavit : Atqui de fide est illum non assumpsisse subsistentiam modalem: Ergo subsistentia non est entitas modalis. Probatur tertio , ex eonimuni modo Io- quendi plerorumque Patrum , qui asserunt Verbum divinum assumpsisse omnia quae sunt in nobis. , praeter peccatum& ignorantiam : Atqui si subsistentia esset entitas modalis , Verbum divinum non assumpsisset omnia quae sunt in nobi S praeter peccatum& ignorantiam ι quia illam entuatem --
356쪽
talem non assumpsisset : Ergo , &c. Distinguunt adversarii in per torum Argumentorum majores, hoc modo : Christus debuit per omnia fratribus similati , Filius Dei assiimpsit omitia quae in natura nostra plantavit , Verbum divinum assumpsit omnia 'quae sunt in nobis : Omnia linquiunt i pertinentia ad naturam, concedunt: pertinentia ad perso
Contra , primo. Sanctus Paulus , & Patres absolute loquuntur. Secundo , si sic essent intelligendi Patres , ridicula esset illorum exceptio ; nam rigicula est exceptio , quae excipit aIiquid non contentum in toto , Verbi gratia ridicula foret exceptio,Verbum accepit omnia quae pertinent ad naturam humanam praeter alas quia alae non pertinent ad n tu-1am humanam : Atqui peccatum & ignorantia non pertinent ad naturam humanam s
eundum se , sed ad personas : Ergo distinctio
ad ver sariorum ridiculos facit sanctos Patres. Tertio denique , Subsistentia pertinet ad naturam , si non ut ejus constitutivum, saltem ut ejus complementum ultimum : Ergo si subsistentia esset entitas modalis , illam quoque excipere debui sient sancti Patres & quidem longἡ magis quam peccatum & ignO-fantiam ; tum quia magis pertinet ad nat tam ; tum quia de illa long E major posset esse dissicultast nam vix ullus posset sibi per suadere Verbum divinum assumpsisse peccatum & ignorantiam : aliqui autem possierit sibi persuadere Verbum assumpsisse entitatem modalem subsistentiae : Ergo ex sanctis Patribus
357쪽
Patribus subsistentia non est entitas modalis. Probatur quarto paritate. Suppositum incommunicabile est alteri tanquam subjecto inhaesionis ; incommunicabile est alteri tanquam alicujus naturae comparti ; incommuni- eabile est alteri tanquam inferiori sine ulla entitate modali : Ergo a pari, incommunicabile est alteri tanquam suppositor, proindeque subsistens, sine ulla entitate modali. Probatur quinto ex incommodis quae se quuntur ex opinione Modistarum, qui explicari vix possunt quare subsistentia non si accidens; quare humanitas Christi non sit in statu Violento , cum careat aliqua proprietate positiva; quare subsistentia humana non sit a spumpta a Verbo divino i an subsistentia humana simplex sit, vel composita, spiritalis, vel cor
Probatur ultimo Argumento peremptorio. Procul dubio antiquis omnibus Philosophis incognita fuit distinctio substantiam inter & subsistentiam, totumque quod interest interutramque distinctionis , nobis tantum innotescit ex mysteriis Trinitatis & Incarnationis,quod inficiari non possunt Modistae: Ergo si possint ista mysteria commode explicari sine distinctione ulla entitativa, substantiam inter & subsistentiam , non debet admitti ulla distinctio entitativa inter utramque ; l urpo te in eo casu non tantum inutilis : sed etiam intricans mysteria nostra :ὶ Atqui facile possunt explicari ista mysteria sine u la distinctione entitativa substantiam inter &. subsistentiam. Ergo, &c.
358쪽
De mysterio Trinitatis nesare non auderent adversarii ; nam tres subsistentias divinas non distingui enestative a divinitate, fide certum est, cum quaternitas rerum in divinis
damnata sit a Conciliis. Myslarium etiam Incarnationis explieari facile potest sine ulla entitativa distinctione inter humanitatem & subsistentiam ejus : dicendo quod naturam per se subsistere , nihil aliud sit quam substantiam aliquam habere rationem totius & substantiae ultimo completae ;quam rationem perdit eo ipso quo unitur alteri perfectiori, quia eo ipso ulterius completur : sicut enim aquae gutta sola, totum quoddam est ; eadem vero unita mari sine ulla jactura amittit rationem totius , & fit pars alicujus nobilioris r Ita a pari, humanitas Christi si sola esset , eo ipso esset ultimo completa& haberet rationem totius substantialis ε, uni-ra vero Verbo divino ulterius per ipsum completur , definitque habere a se ipsa ultimum complementum substantiale , quandoquidem ulterius complementum accipit a Verbo divi No : Et haec est germana explicatio Mysteri iIncarnationis , unica antiquis Patribus Se Theologis cognita.
Audiatur Pastasius , lib. 2. . de Spiritu sancto cap. 4. ubi sic habet S Dei quidem ct hominis duplex substantia est , sed tamen una persona. Quamobrem y quia formam sermi accipiens s
mulo iungitur 3 minoris humilitin intra majoris remerentisim absconditur, di superioris lumine exinanita consumitur , ac sie proprietatem perse humanitis ἐivinitate obscurAnte non obtina
359쪽
Audiatur Gregorius Naziauetenus , qui Mysterium Incarnationis non explicat per j .eturam ullius entitatis modalis , sed per solam unionem cum Verbo di vino , his versibus. ITunc cum mortali Deus est in corpore iunctus, unus utrique Deus ; deitati namque beata
Juta cius homo , deitasetur homini simul addita Christus. Audiatur Hugo a sancto Victore tomo tertio Apologiae de Verbo Incarnato, quaest.7..ubi sic habet : Nonne homo assumptus persona esset, si non esset unitus Verbo 8 dicitur aliquis r sei quidem persona , haberet suam person natam ex sua rationalitate ; nunc vero exro totus stlendor diυinitatis see infudit lucernaumanitatis , minus lumen cedit majori , oehomo assumptus trahit suam personam a Vorbo. que una persona cum illo, ex eadem persona ria quam habuit Verbum ab aterno e sicut lampas in nocte dicitur lumen Ecclesia ; in die Ger lampas non amplius lumen Ecclesiι dicitur, seή lumen solis majus ita ioca tur : Sic homo person
quidem esset eae sua personalitate , si non esset
assumptus, nunc verὸ non est, qui s assumptui is is L. Audiatur senetus Thomas 3, parte quaest. 4. an.χ. ad secundum, ubi sic scribit : Pi- vdum quod natura assumpta non deest prori personalitas propter d/fectum alicujus quod a4 perfectio em hum-a n tura pertineadi ; se. propter additionem alicujus quod Ut supra huj num nainram, quo est uuio ad dimioam per-
360쪽
3 3 i In Aristotelis Metaphysicam,
Audiantur denique omnes ferὶ Patres : qui
unionem humanitatis cum Verbo divino explicant per unionem corporis cum anima.
Hinc sanctus Athanasius in Symbolo sic habet : Sicut anima rationalis is caro unm est homo, ita Deus is homo unus es Christi: Atqui
nulla entitas modalis deest corpori , ex eo quod animae uniatur: Ergo nec numanitatiὐ ex eo quod Verbo divino uniatur. Objicies primo. Innocentius Tertius in
quadam decretali dicit , quod persona Dei in
Mysterio Incarnationis consumpsit personam hominis : Atqui si personalitas non esset entitas superaddita , hoc non posset explicari. Distinguo majorem. Persona Dei consumpsit personam hominis improprie , hoc ethimpedivit sua assumptione , ne humanitas esset per se subsistens , concedo : consumpsit proprie , hoc est aliquam entitatem positi- am naturae humanae destruxit , hego : Haec solutio est sancti Thomae , articulo citato ad tertium , ubi ad textum Innocentii sic respondet : Dicendum quoἐ eo umptio ibi non importat destructionem alicujus quod
prius fuerat, θἀ impeditionem ejus , quod oliter esse putet , si enim humana natura non esset assumpta a dimina persiona, natura human propriam personalitatem haberet ; ct pro tanto dicitur persona eonsiumpsisse persenam, tiacet improprie , quia persona dimina μά unions
impedimit ne humana natura propriam personalitatem haberet.
Objicies secundo. Ex patribus Verbum divinum exclusit & impedivit subsistentiam