장음표시 사용
51쪽
34 DE ALEXANDRO M. tu , ex quibus elucent mores , imaginem desu-1Dot , nec de caeteris membris laboravi metv
pere ; ita concedendum nobis es animi iudicia ut per crutemur, ac cuiusque per baec inform mus vitam , aliis molem rerum cor certamina permittamus . Idem Plutarchus praeter alia de Iudaeis commenta, putidissimam quoque illam calumniam de asini capite ab iisdem in Templi Hierosolymitani penetralibus consecrato excepit freJ. Quod factum ctiam a Cornelio Tacito, quem perstringit Tertullianus fFJ. XIX E Graecis, quorum silentium nobis opponitur, unus superest Arrianus; eorum sane omnium, qui in rebus Alexandri conscribendis desudarunt, nobilissimus. Habet 'tamen is quaedam in sua ad libros de Expeditione Al xandri Praefatione , ex quibus caulliam possimus eruere cur Alexandri Hierosolyma ingrcssunt praetermiserit. Fatetur in ea scilicet se Ptolemaeum Lagi, atque Aristobulum esse s quutum , quia eadem ambo tradiderunt, caeteros, quia inter sedissentientes, neglexisse: Pt
lemaeus Lagi, inquit, ct Arisobulus Arisbbtili Piur quaecumque de Alexandro Philippi IL
lio scribentes, eadem ambo commemoraui, ca
52쪽
INGRESSO HIEROSOLYMA 3st annuam. verilsi a confixibam: ex iis vero, is
quibus inter sie dissentiuut, quae mihi fide paritex O narratione digniora videbuntur, fel, gam . Certe de Alexandro alii alia memoriae prodideruvi, neque ullus es de quo aut pim res extent scriptores, aut magis inter sie dissemtientes . Sed mihi Ptolemaeus 9 Aristobulustrae caeteris fide digni visi sunt: Ne quidem quod Regi Alexandro socius expeditionis fuerit
Ptolemaeus autem, quia praeterquam quod una
militavit, turpius in eo f quippe qui Rex etiam esset J mendacium, quam in alio quopiam esset
futurum: uterque, quod mortuo ram tum Alexandro scribunt, quum neque necessisas neque merces, qua adducti aliter quidpiam atque a eiiset scriberent, esset proposita . Non erraret autem , uti censeo, qui suspicaretur Ptolemaeum& Aristobulum , quos duces habuit Arrianus, ea solum suos in Commentarios retulisse, quae ad obsidiones maxime insignes, ac reS Ceteras magni momenti pertinerent, paucis ac genera libus verbis Regionum indig itatis deditionibus,& similibus ; atque inde factum ut idem Amrianus posteaquam obsellam captamque Tyrum dixistet, antequam Gazae oblidionis descripti nem adgrediatur, atque conceptam animo ab Alexandro in Aegyptum prosectionem , haec
53쪽
tantum faJ praemiserit; Et caetera quidem s Wiae, quae Palaesima vocatur, oppida in suam
sotestatem adduxerat ; iis prorsus praetermiseiis , quae Iosephus retulit. Cum praeclariori. hus corte Regis Macedonum gestis vix conferri poste videbatur Iudaeorum extra Hierosolyma occursus, quos Graeci aut vix noverant, aut despiciebant; eo vel maximo quod Alexandri comites similia frequentissime spe fasse crodibile sit, dum ille victor omnium fere gentium vel iure vietoriae, vel spontanea populorum doeditione urbes ingrederetur . Non potuit autem, nec vero debuit ea se ratione gerere Iudaeorum Historicus, qui in Archaeologia sua sibi proposuerat Reipublicae Hebraicae formam , fortunae vicissitudines, Populi ad pietatem institutionem, bella tot saeculis suscepta, atque
caetera, quae Annalium scriptor prae oculis habere debet, praecipue comprehendere ac enarrare. Quam multa is propterea certissima tum
in Iudaicis Antiquitatibus , tum in libro de Bello Iudaico exhibuit , quae Graeci Romanique scriptores vel omiserunt prorsus, vel leviter attigerunt ρ Cuius diligentiae illustre habemus exemplum in iiS , quae de captis
54쪽
a Pompeio Hierosolymis his verbis refert fal Non mediocriter aurem laesia es Templi religio,
inaccessi prius 9 pedibus DbJ ct oculis. Nam
Pompeius ct eius comitum non pauci in pen trale mgressi sunt, ct ea viderunt quae n mini atii mortalium , vis Pontificibus solis , υλdere fas erat. Cum autem intus essent O mensa aurea , or sacrim candelabrum, O paterae quibus libatur, ct magna vis aromatum, praetereaque in thesauris scrae pecuniae ad duo talentorum millia , nihil eorum prae pi tate attigit; sies hac in re convenienter suae virtuti se gesti. Sequenti vero die iussis Aedia rimis, ut Fanum purgarent, utque Deo tib rentur, quae lex iuberet, Pontificatum restituis 'rcano , tum propter alia eius erga se ossicis, tum quia Iudaeos incolas Arsobulo auxiliari 'obibuerat, bellique auctores securi percussit. Quid vero tota hac de re Plutarchus in Pompeio retulit Θ Non alia prosecho quam haec rsidaeam jubegiι, Regemque Ari bulum cepit Quid Appianus in Mithridaticis p Non plura quam ista r Aretae Arabum Nabathaeorum Regi bellum intulit, ct Iudaeis , qui eum Arisobvlo suo rege defecerant; donec expugnavit Hi
-- ros sa Aistiquit. Liat. Lib. xlv. cap. . . . . ibi Haee deea Templi parte sunt exeipienda In quam ingredi soli Pontifiei , Ee quidem semel tantum in anno ,
55쪽
σορθmoriι in Urbem eis sanctibsimam. Haec fusius in Briacis r Uua Iudaeorum gens armis subigenda superfuit: cuius Regem Aristobulum mictor Pompeius Romam misiix, ct Hierosobmorum, maximae sianctissimaeque in ea regione
Urbis, moenia diruit. Atqui nemo victoris in Templum Hierosolymitanum ingrcssus meminit, non Plutarchus , non Appianus, ut ex his apparet, non Dio Cassius , non Strabo , non Eutropius, non Orosius, ille scilicet, cuius de re nostra silentium Vandalius exaggerat ; neque sane sertasse meminissent Cicero, &Tacitus, nisi de recenti re , tum de profanat IsGentis Sacris actum suill et, quam ut maledicam & si piciosam oderant cane peius & angue: adeo lcilicet verum est exactam absolutam que rerum gestarum seriem ex probatis cuiusque gentis Scriptoribus elle repetendam. Longa item ac dissicilis Hierosolymorum obsessio, in qua duodecim millia Iudaeorum cecidere, Pompeii facinus essecerant notius quam ut impune ab II istoricis posset omitti, qui non diu post soruerunt. Tandem commentarios illos Ptolemaei atque Aristobuli, quos Arrianus praesertim secutus est , omnino accuratissimos fuisse valde dubitari polle censerem, maxime si universa expendantur quae de eversis ab Alexandro Thebis , factaque ob id ab Atheniensi-
56쪽
bus gratulatione , idem commentatur a J. XX. Venio nunc ad Latinos Historicos, in Curtium nimirum & Trogum Pompeium , sive Iustinum, quorum silentio quoque sese eL fert ac tuetur Vandalius. Et quoad Curtium quidem attinet, fateor me non valde eius silentio commoveri .. Animadvertit vel ipse eiusdem editor Sc illustrator Tellierius hunc sive Rhetorem , sive Historicum incertae, si quisquam alius, aetatis, at certo Iosepho aliquot saeculis posteriorem , non geographiae solum, sed & historiac leges plerumque turbaste: parum scienter in praeliis describendis esse versatum .' non satis accurato delectu vera a falsis secrevisie, aedentque speciosa magis quam certa haud infrequenter sectatum fuisse. Nec mirum, quum etiam
Clitarchum ducem habuerit , illum scilicet de quo Quintilianus fbJ aiebat Clitarchi probatur ingenium, sides infamatur; & Cicero fri: Comet ip/m est Rhetoribus ementiri in hisoriis , ut
aliquid dicere possint argutius . . .sic Clitarchus. Plura Curtium narravisse aut diversis exornata circumstantiis, aut aliis intacta Scriptoribus satis patet ex Notis, ut aiunt, Variorum, quas Editioni suae omnium locupletissimae apposuit
57쪽
Snahenburgius . Atqui ut iis fidem concilienteius Commentatores Sc Interpretes ea proserunt, ouae Iosephi quoque vindicias satis bene consciant. Sic Matthaeus Raderus ea defensurus quae tradit sal de legatis Alexandri a Tyris contra ius gentium interemtis, ait: Ceterum
nihil est, quod moveare Glaream suspicione, arbitrantis hane de legatis occisis historiam esse falsam, quod Diodorus O si ius illum praeberierint ; quasi Iusimus 9 Diodorus non alia multa transmiserisu sientis , quae Arrianus , ω Curtius narrant . uuid si haec ct alia ha-huere Callistbenes , Duris, Ptolomaeus, Aristobulus , 9 invumeri alii nobis invise , Curtis olim forte lecti λ Multa Aelianus, Pollaevus , Pnnius adserunt aliis praeterita . Christophorus quoque Cellarius de excursione verba faciens Alexandri in Mardorum gentem, a Curtio memorata fbJ , inquit e non ineptam hic disspulmeiovem ponit Glareavus , hiabetque suspectam hanc Alexandri excursionem, cum nulla eius nee apud Diodorum, nec Arrianum mentio sit. Sed enim Curtius 'a non tantum ex Diodoro hausit, sied multis bilis Graecis, qui hodie de Dderantur. Infinitos serme extitisse rerum Alexandri Scriptores , horum Catalogi a Ioanne
58쪽
Gerardo Vosso, Ioanne Alberio Fabricio, alii Lque consecti probant luculenter : hos autem omnes , Vel potiorem partem ad manus fuisse Curtio caeterisque, quorum silentium adversus Iosephum iaciatur , aegre quisque concedet, qui paucissimos ab his laudari animadverterito Quid ni ergo ab iis monumentis Alexandri adventum Hierosolyma Iosephus didiccrit, quae aliorum diligentiam effugerunt λ Quid etiam si his domestica accellere documenta, quum de re ageretur toti genti perhonorifica, eidemque etiam imposterum prolatura p Demum quaedam in Curtio leguntur , quan Iosephi
ortasse narrationem contra Moylium confirmare queant, dum nempe moerorem ab Alexandro ob mortem Hectoris conceptum reserens, haec addit sa)r Oneravit hunc dolorem nunt us mortis Ambomachi, quem praefecerat Θ-riae: vivum Samaritae cremaverant. Ad huius interitum vindicandum quanta maxime celerit
te potuit, contendit. Advenienti sunt traditi tanti sceleris auctores , Andromacho deinde
Memnona substituit, adfectis supplicio , qui Prae
torem interemeravi. De eodem Andromacho
59쪽
tradiderat, bello quod stupererat interfuturus. Ad haec admonuit Cellarius caussas interficiendi Andromachum non solum Samariae, sed& toti Palaestinae ab Alexandro praefectum ,
exactiones nimias , acerbiusque imperium fuisse. Quot certe aegrius caeteris serre Samaritae debuerant , nec a tributis anni septimi exempti, nec aliis privi lcgiis ab Alexandro honestati quemadmodum Iudaei. E Curtii etiam verbis ediscimus Alexandrum in urbe Samariae, Galilaeam inter & Iudaeam media, aliquando comstititie. Eccur ergo tum saltem intrare non potuit Hierosolyma, urbem utique multo Clariorem , ob Templum praecipue, ipsorum etiam Ethnicorum testificationibus celebratum λ Atque haec adversus Moylium urgemus praecipue, Contendentem Alexandrum ab his regionibus
longe semper absui sic. XXI. De Iustini tandem silentio non est cur multis di scramus ; posteaquam 'el ipse Vandalii,& Moylii sententiae , kilicet Anon vinus Gallus de eodem ita pronuntiavit sa) Iustin abreviateur de Trogue-Pomia i , viυois Aous te regne δ' Antoniu-Pie b). Cet Auteur se fati Di-meme seu proces en rein usuΜι I' ordre 9 ia methode de An Original.
60쪽
quand Uparte de ce ConquErant. O.I velent gu/re s' en rapporter a son autor ite cte. Visum tamen Isaaco Uostio , Strigelio, S. Cantelio adventum Alexandri Hierosolvma , occursumque
Iudaeorum illa Iustini designare sa) r Memor
tamen Darium adhuc vivere , Parmemonem
ad occupandam Persicam classem, aliorique amicos ad recipiendas Asiae civitates m sit: quae flatim audita fama victoriae, ipsis Darii praefectis eum auri magno pondere tradentibus se, in potestatem vitiorum veneruui. Tunc in Θ-riam proficiscitur, ubi obvios cum infulis multos Orientis reges habuit. Ex his pro meritis singulorum alios in societatem recepit: aliis regnum ademit, suffectis in loca eorum novis r gibus . Quae eruditos viros impulerint ut ita sentirent, me prorsus latent. Fortas te Infulartim mentio excitavit, quas non solum supplicantium , sed & Sacerdotum olim proprias fuiste dum victimas resque alias sacras procurarent,