Fr. Vincentii Fassinii ... De Alexandro Magno ingresso Hierosolyma antequam se ad Hammonis oraculum transferret exercitatio in qua Flavii Iosephi narratio defenditur. Accedit altera de eiusdem regis imperii divisione ad caput 1. libri 1. Machabaeorum

발행: 1780년

분량: 139페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

71쪽

s4 DE ALEXANDRO M.'

tum Pontificem fuisse λ Fortasse Iaddus natus est prope finem faJ vitae Darii Nothi, vel

Artaxerse Mnemone regnum ineunte , &Alexandrum in Urbe excepit senex quidem, at nondum annis LXXX. maior. Sed detur &Darium Codomannum, & Iaddum iam Ponti-fieem ibidem designari; Textum illum non Nehemiam scripsit se dicendum est, sed posteriorem alterum auctorem , Spiritu Dei utique plenum , apposuisse , ut Appendicem catalogo a Nehemia consecto . Quam responsionem quorumdam aliorum auctoritatem secutus amplexus est magnus Petavius fbJ ; nec erat sane cur illam improbaret Huetius , qui alibi fatetur Scripturae Sacrae reparatorem Esdram, sicubi se darent obscuriores ac difficiliores loci, hue R illuc de suo nonnulla in Libros Sanctos explicationis caussa infarsile. Cui sententiae alii etiam exquisitae doctrinae, ac pietatis viri suffragantur, eamque plura exempla esse verissimam commonstrant. Atque ut aliqua ponamus , in capite ultimo Deuteronomii mors &sepultura Mosis describitur, atque commendatur ut Prophetarum maximus, cui sinitis nemo ultra in Israel surrexerit. Narrationem istam Mosem ipsum spiritu prophetico texuille, libique

72쪽

que meritas dedisse laudes , Deo intus movente , Philo, Iosephus & Hebraeorum plerique respondent. At interpretes alii , ut responso solidiore Spinosam perstrepentem re sellant, plerumque dicunt , ultimum istud caput , in quo ista de morte Mosis enarrantur , vel a Iosua , vel ab Esdra, vel a Synagogae magnae viris appositum fuisse, ne quid ad librorum Pentateuchi absolutionem desideraretur

Neque id inepte: si enim Esdras Libros Sacros recensuit, si Iosuas filios Israel vice Molis in

terram Chanaan deduxit, verisimillimum est: alterum voluisse finem vitae Mosis Legislatoris ad calcem totius legis commemorare. Libro etiam Ioiae ad pleniorem rei expositionem ab Esdraadditos fuisse communiter creditur locos duos

capitis XV. & XIX. de portione Calebo data, de filiae nuptiis cum Othoniele, deque expeditione Danitarum, quoniam post Iosuae mortem ea contigille ex Libro Iudicum docemur. Postrema duo commata Libri Tobiae recenti

rem Auctorem , qui patris filiique scripta collegerit, habere, doctiorum interpretum sentenistia est. Idem iudicium ferri potest de Ieremiae Prophetiis, in quibus caput LII. Scriptor alter

cum prioribus contexuit, ut verbis caput LI. finientibus monemur: Huc usique verba Ieremiae . A Barucho caput istud subnexum quidam

73쪽

DE ALEXANDRO M.

dam iudicant: alii verius ab Esdra repetente dicere compendio excidium Hierosolymorum, atque ea , quae Babylone usque ad Iechoniae obitum evenerunt ex libro IV. Regum in hoe caput translata, ut Prophetiae Hieremiae luxasterretur , & Lamentationibus praecipue , quae olim unicum cum Prophetia librum em ciebant. Quid enim fui illat caussae cur Ieremias, aut amanuensis Baruchus casum Sedeciae irerum narrarent prolixius, quem in capite XXIX. iam satis narraverant λ Sed exemplorum satis . Nec solum citata verba versiculi i 1. capitis XII.

Nehemiae Libro sunt addita , sed etiam , si

quibusdam credimus, totum caput istud duodecimum ab initio ad V. 27. allutum est , qui inpe cum superiore Sc consequente oratione non collisatum , Sc Historiae cursam intercipiens . Etenim Nehemias modo explicato , quem tenuerat in instaurandis II ierosolyniis, 'milias

atque homines Urbem incolentes in capite XI. enumerat. His expositis orcio veluti postulabat de murorum Urbis dedicatione sermonem fieri, qui a versiculo 17. incipit. Igitur quaecumque de successione Levitarum, & Summorum Pontificum interiacent a sine capitis superioris nativa non sunt , sed inlita . Initium ipsum capitis, A vicesimum sextum comma videntur indicium alterius auctoris prae

74쪽

IN GRESSO HIEROSOLYMA. 57

se serre, repetentis censere Levitas, & Sacerdotes , qui cum Zorobabele Uierosolyma ascenderant. Initium est: Hi sunt aute in Smcerdotes 9 Levitae qui ascenderunt cum Zorobabel ; clausula vero Commate 26. Hi in diebus

Ioacin, filii Asse , filii Iosedech, O iu diebus

Nehemiae Ducis, Gr odrae Sacerdotis Scribaeque. Hisce exemplis edocti in eorum sententiam concedimus , qui putant quaecumque ex capite XII. Nehemiae Spinosa arripit, non ab

ipso Nehemia , sed ab alio scriptore , utique

θεοπνεύσω exarata fuisse.

XXV. Nec magis proficit aut Spinosa Nehe miae Libri impius contemptor, aut Moy-lius Iosephi adversarius dum uterque regerit, caput XIII. sine controversia a Nehemia totum scriptum dici,& tamen Versu 18. nominari generum Sanaballetis Horonitis Sacerdotio

expulsum : De Hiis autem Ioada filii Eliis

Sacerdotis magni gener erat Sanaballat Horonites, quem fugavi a me. Ex quibus colligit Spinosa libri huius Auctorem nonnisi Alexandri aetate vixisse, quum ex Iosepho constet generum huius Sanaballetis fuisse Manassem Iaddi fratrem, atque insuper Sanaballetem a Dario ad Alexandrum defecisse r Moylius auic mali falsum est e Iosephum dum hominem a Nehemia cognitum ad aevum usque Alexandri H vi-

75쪽

s3 DE ALEXANDRO M.

vitam pro lux ille scribit. Nolum hunc intv- pretes soluturi, communiter fere respondent. si constaret generum Sanaballetis esse Alanassem Iaddi fratrem , socerumque ad Alexam drum deflexille, consectam rem esse ad Spin

sae sententiam ; sed falsum esse Iosephum , qui ex duobus Sanaballatis unum fecit, & quod

unius erat alteri attribuit, cum pontificia nimirum Familiae assinitatem. Itaque duos fuisse Sanaballatos statuunt , unum Artaxersis Longi mani , alterum Alexandri temporibus ; prioris autem generum Sacerdotali ossicio propter profanum cum hominis Samaritani filia coniugium exclusum a Nehemia fuisse. Porro gener iste, inquiunt, esse frater Iaddi nequivit, set patruelis, filius scilicet Ioiada , & frater

Iohannan patris Iaddi, quem plane abigere potuit Nehemias, quum scptuagesimum fere aetatis annum ageret. Addit Petavius faJ bis fortaste cum Samaritanis assinitatem iunxille Pontificiam domum ; primum Nehemiae, &Artaxersis Longimani tempore quempiam ex filiis Ioiadae Sanaballetis filiam dux ille , ob idque a Nehemia esse reiectum; postea Manallem, Iaddi fratrem , Sanaballetis minoris & prioris ne-ootis liliam itidem in matrimonium obtinuis te.

76쪽

Sed dum haec os obstruunt Spinosae Iosephum videntur ex parte condemnare. At vero duos Sanaballatos ab eo futile confusos quomodo ostenditur λ Unius quidem ille meminit, alterius nomen silet , nihilque habet , ex quo possis agnoscere cum de Sanaballete Manassis eognato agit, loqui de altero voluille , quem novit Nehemias . Ac Sanaballetem ab hoc longe diversum memorare voluisse ex eo polle coniici puto , quod is , qui nefarias fratris Summi Sacerdotis nuptias, tum ob id erectionem Schismatici Templi ad enarrandum susceperat , haud esset oblitus admonere Sanaballetem, qui Manassi fuerat praesidio, eumdem illum fuisse , quem iam vir sanctissimus Nehemias diris devoverat . Monet etiam conceptis verbis Ios phus Sanaballetem suum missum fuisse in Samariam Satrapam a Dario ultimo Persarum rege, ut ab altero nempe eiusdem nominis secemneret, qui Iudaeis Hierosolymorum moenia r ficere volentibus fuerat impedimento. XXVI. Quae de suorum cum foeminis alienigenis coniugiis idem refert, nullam habere dissicultatem possunt, quum Sacris Litteris, huiusce aetatis historiam moresque referentibus, apprime consonent . Quamquam enim pro hisce exscindendis connubiis, plurimum Esdras laborarit , ut eius ex Libro apparet, tum eum-H a dem

77쪽

dem in abusum felici successu declamarit Nehemias , ut idem testatur faJ; quia tamen B bylonem profecturus a te debuit Hierosolymis , non defuere qui inde occasione arrepta pristinas denuo sibi uxores sociaverint; & quamvis Urbe, aet Templo exclusi ab eodem Propheta f rerint, nihil tamen proximius Vero, quam consequenti tempore plerosque alios horum esse exempla sequutos, atque hos inter Manassent summi Sacerdotis fratrem extitisse. XXVII. Idem de Tributis dicimus, quae ab Iudaeorum Pontifice Alexandrum poposcisse narrat Iosephus. Quamquam enim a servitute Babylonica reduces Hebraei suam quodammodo instaurarint Rempublicam , nusquam tamen plena sunt potiti libertate, sed Persis primum, deinde Graecis , tum Romanis tributa

pependerunt. Atque ut unice eorum temporum

repetamus politiam Iudaicam, de quibus agumus, inimici Iudaeorum in haec verba ad Cambysem scribebant fbJr muc votum sit Regi, quias civitas illa aedisicata fuerit, ct muri eius instaurati, tributum 9 vectigal ct annuos redditus non dabunt. Regnante autem Artaxeris

Longimano ita Deum exorabat Nehemias bJ :

78쪽

Ecce vos ipsi hodie servi sumus, ct terram δε- isti patribus vo tris, ut comederent panem eius, O quae bona sunt eius, σ nos ipsi servi fumus in ea; ct fuges eius multiplicantur Regibus , quos pubisti super nos propter peccata

nostra, ct corporibus nostris dominantur, ct iumentis nostris secundum voluntatem fisam, Oru tribulatione magna siumus. Alterum Hebraeorum huius temporis scrvitutis argumentum est, laod nonnili ex Persarum Regum arbitrio uces, & magistratus habuerunt. Zorobabelem a Cyro ducem populi constitutum fuit Ie compertum est fa). Vasa Templi Dei aurea, Scargentea idem Cyrus de Templo Babylonico protulit. Certum est etiam Esdram ab Artaxeris Longimano potestatem accepisse visitandi

Iudaeam , & Ierusalem, ibique constituendi magistratus b) . Quod idem & de Nehemia patet. Ita quum pendendis tributis obnoxii essent Iudaei, ac iuxta legem in Exodo fel & Levitico latam quivis annus Sabbaticus , sive

vetera. Quot sing auro Divinae providantiae beneficium . ut alia

79쪽

septimus in γεωργη , hoc est agriculturae cessatione consi steret, nihil opportunius, aut utilius,

ingens aliquod beneficium iussi ab Alexandro

petere , impetrare potuerunt, quam a tributis quovis anno septimo non pendendis immunitatem . Quum scilicet res, Omnesque eorum opes ab agrorum cultura dependerent, ex hac vel illorum abundantia, Vel egestas nascebatur; cuius rei maximum argumentum cst quod exteri reges quoties iis pecunias imperaverunt, septimus quisque annus in augustum ita omnes eorum copias coegit , sere ut persolvere eas nequiverint ; nam crat legis edicto cautum , ut diximus, ne per illud tempus terra coleretur, neve quis fruges tunc colligeret, quae omnis pecuniae fundamentum erant . Quam facile

vero debuit Macedonum Rex , Danielis Vaticinio de Persarum imperio a Graeco homine destruendo iam laetus, genti illud ingens beneficium concederet Sollicitaverat is quidem ad deditionem Iaddum , iis propositis conditionibus , oneribusque, quibus ad id usque temporis Dario serviverat . Quae licet recusaverit

alia plurima , Hebraei experti sunt quoadusque ob eorum feelera fuere in eaptivitatem abducti b exteris Regibus . quorum gravissima onera iis imposita passim Prophetao per censent ,& quoad tempora attinet. de quibus nobis est ter. mo. Esdras & Nehemias. Consule Nicolatum in observatio.

nibus ad Libros de RepubI. mbraeorum C toli Sigonii.

80쪽

primum Iaddus, Regibus Persarum suam sacramento fidem obligasse caussatus, non ob id propterea est cum Anonymo Gallo levitatis incusandus, si parendum postea victori censuit, cum & nihil iam praesidii in Persis sibi manere intelligeret, & victoris armis repellendis Iudaei impares esse prorsus viderentur Simulta autem clementiae exempla non semel praebuit Alexander, adeo ut Curtius de Uxiorum gente ab eo subacta scripserit faJ moderationem, elementiamque Regis, quae tunc fuit, vel una haec resposit ostendere, non Madati modo ignovit , sed omnes ct deditos er eaptivos Mert te , atque immunitate donavit: Urbem retiquit intactam: agros siue tributo colere permisit. Indiguisse item Alexandrum Tyrum obsidentem commeatibus facile quisque sibi persuaserit, qui

noverit Γyrios terrae excolendae non vacasse

annonamque frequenter a Iudaea fbJ petiisse. XXVIII. Nec minus cum Sacris Litteris conveniunt, quae Iosephus prodidit de Templo in monte Garigin in finibus Tribus Ephraim& Manasse sito, Sanaballetis opera, Alexandri autem favore celerrime extructo . Sanaballetis certe in filiam amor ac studium, tum sponsi Manassis a Summi Sacerdotii dignitate deiectio

SEARCH

MENU NAVIGATION