Manuale thomistarum, seu Breuis theologiæ cursus, in gratiam & commodum studentium editus, ab adm. reu. patre F. Io. Baptista Gonet Riterrensi, Ordinis ff. praedicatorum, ... Tomus primus sextus

발행: 1681년

분량: 536페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

1μ Na a Vr III. morat iter excitantem, & id quod in vociatione interna ex parte excitationis & illuminationis se tenet, sed non excludere motionem physicam , & enectricem bonae voluntatis, sed clare illam exprimere ibidem his verbis :Proscctὸ ipsum bonum velle Deus operatur in homine , O iu omnibus misericordia eluae raeuenit nos consentire autem vocationi Dei ,

,el ab ea did entire , sicut dixi , propriae , luntatir es : Quibus verbis aperte declarat,.quod quamuis propriae Voluntatis sit constentire vocationi Dei, ipsium tamen velle Deus in nobis operatur per gratia . Vnde in libro de bono perseuer. cap. 73. sic ait i Vos

expedit credere O dicere : Hoc est piam , hoc sdierum , ut si humilis es submissa confessio ,

O detur totum Deo. Et de gracia & l bero arbitrio cap. I 6. Certum estu's velle cum νοῆιtimui , sed ille facit ut velimus bonum ,de quo scriptum est , pr.paratur , Muntas a Domitas . Ez lib. I. retra t. cap. 1 o quando diai tu libro de Graiis, Hi uinum lumen passcit pura corda Orum qre; ab amore visibilium se ad eius pro e epta implenda conuertu ut quia omnes homineae

tu un: di velint: dem exstiment noui Heretici Te glauii ,sia undum eqs esse ictum ; verum es enim omnino . bee posse si γelint, sed praeparatur

Ubi jcies secundo : Si voluntas non selum, moruliter . sed etiam 1 hysice moueretur a Deo au agendum , seipsam non morieret , sum

182쪽

De amἶδε humanti . , is bindeque ad suos actus mere passiud se habe,. ret , quod est haereticum, & a Trulentino

Contra Lucterum damnatum. Sequela videtur manifesta , Implicat enim contrad ictiomem , quod aliquid ab alio moueat urb& nihi- lominus seipsum moueret. - Bespondeo Diu Thomam sibi idem armrmentum proponere r. ' quam Ioue 'art. . . in

quo alia rit, αn Deus possῖς mouere voluntatem

creatam e Et respondet Deum posse illain mouere obiective & eflective, interiἀ.ς eam inclinando , si bidue secundo loco in contrarium obiiciet : Deus non potes secere quos contradictoria sint Amul vera hoc αμtem seque-

siad idem argumentum quod nobis objjchi ne Aduersa rij, cui sic respondet: Ad fecundum

dicendum quod moueri uoluntarie es moveri

ex se, idest a principio intrinseco: Sed illud 'iucipium intrinsecum potest ei. ab alio principio cxtrinseco , O sic moueri ex se, non repugnat ei quia mouetur ab alis : Idem docet qua .s de malo art. 2. ad 4. his verbis : Cm liberum arbitrium mouet fissum , non eacluditur quodias also Moueat A quo habet hoe usum quod fer um mοβet Non ergo repugnat quod labraum arbitet uari a Deo ' tanquam a prima causa & primo moriente moueatur , & nihil . minus quod ut causa secunda, & ut secundum mouens, se ipsum moueat ac d ei minet. Si-e ut nulla est implicantia , quod generatio plantae ut simul a Sole , vel ccelo, ut primo generante , tk alterante , & a tera a , tanquam .

183쪽

i 68 Trasatus III. Ia secundo generante illi subor linam . In

cum in morientibus per se siubordi iratis secus dum non se moveat nisi motum a priori, &voluntas in agendo & mouendo , Deo ut priamor causae , & primo mouenti, per se subordinetur , Omnino repugnat quod voluntas seipsam moueat, quin prius natura a Deo moueatur , subindeque praemoueatur, qui

ut ait Aristoteles 4. metaphia textu 23. Mo- Mens na μνα prius es nisio. Uel ut loquitur D. Thomas 3.contra Gent cap. I '. Motis mouen in praecedit motum mobilis rarione , O ca r.

Id est prioritate actionis & causa litatis. R cte ergo ac sapienter ait Hem iquet, celebris Theologus Societatis , qui fuit Magister Suarea , lib. de sine hominis cap. 6. tam difficite es iureίligere , ut quidam pii xqnt , qη dfatuo Asu nostrae liberae cooperarionis', Deus inferans uim fui concursus , efficaci auxilia moueaς , m ph sice ex parte potentis , tum momraliter ex parte obie BZi

Alia argumenta Aduersariorum P quae Princedunt' , vel ex lassione humanae libertatis , vel ex violatione diuinae sanctitatis, soluta sitiat in tractatu de voluntate Dei cap. . f. q.& explicando concordiam decreti praedeterm nantis,& physicae praedeterminationis,cum liabertate humana & sianctitate diuina. Vnde ad hunc locum Iectorem remittimus, ne eademinutiliter hic repetamus.

184쪽

De acribus humaniti Iss

To clare percipiatur quid sit si uitio, me

V in quo estentialiter consistat, obseruandum est ad fruenduin aliqua re haec tria esse necessaria, amare , possidere, & o audere, seu desectari: nam si quis amat, tu nullo modo Possidet, desiderat, sed non fruitur re quam diligit. Simi liter qui amat & possidet aliquid, di de eius possiesioae non delebatur , illo non sinitur; ut constat in eo qui siniit po-xionem amaram quam desiderat, illa enimirui non dicitur , quia ex eius si inptione nullam percipit dilectationen . Quaeritur ergo , in quonam ex his tribus forma literela essentialiter consistat fruitio ἡ Pro resolutione. Dico breuiter , fruitionem proprie necesse posiesionem leti consecutionein obiecti concupiti, neque eius amorem, sed delectationem ex amore Ela praesentia rei amatae causa

Probatur ratione quam insinuat D. Th naas hic quaeis D .art. i. si uitio derivatur a fructu, quia sicut fluctus est id quod ab arbore ultimo expectatur, &cum quadam dulcedine & delectatione percipitur: ita fruitio est quid vitii num quod in re expectamus , &quod cum quadam siuailitate percipimus: haec autem apprime delectationi conueniunt, &potiori iure quam cuicumque alteri actui; nam delectatio ost ultimum quod in re expecta

185쪽

mus, prius si quidem est , quod rena amemus ac desid e res iis , postea quod illam consequamur. & tandem. in eius possessione siti iesicamus ac delectemur.bIpsa etiam quies sicci deIectatio semper habet dulcedinem seu siauitatem adiunctanν, non vero amor &pollessio: Ergo ii uitio coiisistit forma liter in delectatione, non vero in amore, vel consecutione . Vim,de quando Augustinus. 1. de doctrina Christ.

cap. q. ait quod frui est amore iubaerere alicui

ei prUter se fam , loquitur In sensiti causali, non formali; amor enim est causa delectationis, in qua fruitio sorma liter consistit. IEx his colligitur primo , perfectam frui. tionem esse solum de ultimo fines nam vitiamum simpliciter ab homine edi pectatum estitia s ultimus, qui totaliter fitiat, & quietat

appetitum : quia tarnen finis intermedius est delectabilis ex te, & terminat morum volunta vis , sub hac ratione aliquam terminat frubtionem & quietem voluntatis.

Colligitur secundo, quod quia finis ultimus potest duobus i dis postideri , s. i licet persecte in re ipsa , & imperfecte in spe, duplex notest dari illius fruitio ; una perfecta quari, betur. in patria de Deo ciare viso ; alia impet iecta quae habetur hic in via de Deo , persp: m& amorem imperfecte possesio , de qua

dicit Apostolus ad I Ornan. i 3. Spe gauianter. Illae autem specie differunt, cum una feratur ad bonum fide cognitum, & speratum,1c non' dum habs una, & eliciatur a virtute spei : altera ad bonum piae sens, posit situra , & cognitum viso te intuli tua , & eliciatur in patria ab habuit charitae IS.

186쪽

INtentio est formaliter actus voluntatis , licet praesiipponat actum intellectiis , ut docet D. Thomas hic qlla I et .art. I. & proba ratione: ex nominis ethymoligia desimipta . Iim tendere enim , ut nomen sonat, est in finem vendere: est autem proprium voluntati tendere in finem : tum quia voluntas iertur in res secu n d ii m quod sunt in s psis a parte rei, &ita proprie qua si extra sei: f m ad illas tendit; intelleetiis vero fertur in res , pio it s ni in seipso. ratione specierum intelligibilium, via de potius eas ad se trahit, quam tendat ad illas: tu me iam qi ita tendere an finem, primo &principa liter est ii luis potentiae, quae seips mes omnes alias mouet in f rem, quod conuenit soli voluntati: Erpo intentio formaliter loquendo est aetiis voluntatis Quod vere praeo ponat actum intellereis patet, quia cum nihil sit volitum , quin prae-Cognitum , voluntas non tendit in finem per media obtinendum nisi intelleetiis prim illi proponat finem in ordine ad media, corum- sue proportionem cum sine . Et rat Ione hi ius amis praesuppositi. intentio nomine oculi, vel luminis in Scriptura designatur, ut no

187쪽

Obiectum formale intentionis est finis, tam

Vltimus, quam non vltimus, ut per media obtinendus. Patet tum ex communi Philo Phorum moralium & Theologorum sententia , illi enim ponunt in voluntate actum in- . tentionis circa particulares fines , ut circa sanit atem acquirendam , peregrinati0nem faciendam , aut quid simile; tum c iam ex dis.

ferentia quae reperitur inter intentionem , fruitionem . Nam ut obsortiat D Thomas hicari. et .ad 3. intentio se habet ad cinem per modum cuiusdam motus & tendemiae : motus autem & tendentia nedum versant in circa sinem seti terminatim ultimum, sed etiam circa proximum & intermedium. Fruitio vero votiatur circa finem per modum quietis, quae non est nisi quando cessat motas: motris autem non

ctat, nisi acqiii sito ultimo termino . Vnde licet vera & persecta fruitio non sit nisi de vitimo siue, qui est ultimum simpliciter ab hom

ne e xpectatum , intentio tamen non solum est

de ultimo fine, sed etiam de finibus particu la- 'ribus & intermedijs. Quod vero obiectum formale intentionis fit finis, ut per inedia obtinendus, Patet ex discrimine quod inter intentionem, simplicem Volitiostem s& fruitionem versatur ; simplex enim volitio respicit finem, ut absolute in se bonum ; intentio, ut est ratio volendi

media, & quatenus est assequibilis per illa ;

188쪽

Destanti, tamari,ῖ fruit io vero illum respicit, ut delet tabilem,& quietatiuum appetitus. Vnde licet hi tres actus circa finem versentur , & habeant idem obi stum materiale , discinguuntur tamen specie , quia illud respiciunt sub diuersa ratione Di mali iam explicata; se habent ut in lapide appetere centrum , tendere actualiter ad centrum, & quiescere in centro , quae, Ut constat sunt esentialiter distincta. De hoc actu eleganter disierunt S S. Patres , praesertim Gregorius, & Bernardiis, i lle enim explicans il hid Iob 38. Super quob et illius folidatae sunt, se ait : Basstr γλι tu secutusque anim funo in:entienes suae, nam si eus fabrica columnii , eo lumnae autem basia bux innituntur : ita vita nostra in iri Eli VAE ,

virtutes veri in intima intontione subsisiunx . Iste vero in haec verba Canticorum : Puiesse funt gen x rvae, Dur turturis , haec scribit: Tua quaedam in intentione cquam Detem gnimae ossa dicimus necessaria req'iruntur, rex, Dea Ua, id es quid intendas, Ur tropi r qui . Ex his sanὸ duobus vel decor vel deformitas in die

quod pulcrae sint genae eius sicut turturis , pro pteream qμα ex εστ ε er ς deformitate- .

189쪽

pNtequam de electione disseramus dilo

actus, qui ad illam praerequirusatur, e plicandi sunt. Primus dicitur consilium, quod duos actus intellectus includit, inquisitioiaem. scilicet mediorum quae iuuaret possunt ad Qbtinendum finem , es iudicium de illorum bo- .nitahe , corruenientia: primum se habet ut via , secundum ut terminus ,. nam pCr inquisitionem rationis peruenimus ad. ivd icium de mediis conuenientibus. Unde Caietanus hiC. quZiL I ar ic. i. ait: consilit m significati quisitionem completam , id est Uq e cd i dictum inci ue Patet hoc in consi lio commini plurium , nam si multiplicatis dissicu tatibus , non peruenitur adi i udicrum , set deliberationem , vel sententiam, sed ipsa inialium diem vel horam differtur , communi ter omnes sentiunt & dicunt , consul ium noni

rex est dulia , o momenti alter iiis. In qti dem finition , seu d temptione , induisitio & iudicium est senti; , quia in homine non reperi tur iudicium de bonitate & c lenientis mediorum , absilio proelia inquisitione. Additur rationis profricae, quia inquisitiones. &iudicia intelle et is i peculati ii, ut mathematicae consultationes & demonstiationes, consi

190쪽

i ita non sint, ut ait Aristoteles 3. Ethic.cap. 3. i Subditur circa media , quia consilium non est

i de fine, sed solum de his quae sunt ad finem ; clim enim sit quidam drscursus intellectus praetici, sicut discursus non est de principijs, sed de conclusionibus ses ita nec consilium desine, qui se habet ut pr mum principium in agibilibus, sed tatim de medijs , quae ad eius

ecutionem conducunt . Vncte Aristoteles 3. Etla ic. cap. s.. conse tramur iacia it non de sine sed de hii qwar ad sinem tendunt s nam neque

medicus au fauare, , neque orator an persuadere , neque potiricus an bonis letibus ei it tem temperare debea se, neque ex Qt se qΜΥ-tiam de sine confulici; feae omnes ciam finem quemdam statu strint quom d' , aut pcr q/ oeum csulse qui pusint deliberant. Deinde dici tur, a vobis apponenda , quia consiluim est sta Ilim circa ea quae a nobis apuntur , seu qllae curae & dominio nostro subrecta sunt: Galli

Clarim V. g. nsn Consu tunt quomodo Indi viuere vel ne coriari debeant . Tandem' ni- tur , Τμα do rex est iubia , v l momeuti alicα-ius , quia ea quae sunt coria S determinata in

aliqua arae ves disciplina , sub consilio non

cadunt l. Uane enim inc ust Philosophus ubi supra a consideret Grammaticus , quomodo formandi sititit litterarum characteres, & Geometra quomodo describendum sit trigoniim , qaiomodo circulus ; haec quippe eodem modo fiunt, & in arte determinata sunt. Sc Movses Exodi 2 s. non consuluitMartifices peritoy νquomodo fabricandum esset Tabernaculum , quia iam id determinauerat Deus. Similiter etiam de rebuq Parnis- non est consulari 'M

SEARCH

MENU NAVIGATION