장음표시 사용
431쪽
ideo ab Augustino mediam inter praemium Ee supplichun constitui, quia mitiori poena
quani adulti puniuntur. Non valet, inquam, nam etiam inter adultos unus mitius alio punitar , & homines mitiori poena quam Daemones regulariter loquendo sunt puniendi: ω tamen nemo dicet, adultum mitiori poena puniendum, habiturum vel auditurum mediam sententiam inter praemium & supplicium: Ergo si paruuli poenam sensius & dam. ni paterentur , male Aligustinus assereret, mediam esse inter praemium ci 1upplicium
Probatur tertio eadem pars hoc discursii: Poena debet proportionata culpae: Sed pinna sensiis non est proportionata culpae originali: Ergo culpa originalis non punitur pinna se sus . Maior constat, minor vero ostenditur primo: Porna sensus contingit per passionem huius particularis personae, peccatum autem originale non est' per Voluntatem personae, sed per voluntatem naturae: atqui puniri per passionem persisnalem , non est proportiona tum cum hoc quod est peccasse non per pro priam voluntatem, sed per voluntatem alie
nam: Ergo poena sensus non est proportio- . nata citin peccato originali. Secundo : Peccatum originale non est propria voluntate contractum ; Sed poena sensus debetur peccato, Parione propriae volucitatis , iuxta illud Bernardi se . 3. de ressu: rectione: Tolle
propriam ,οruntatem , O infern As non erit .
Nihil ardebit tu inferno , praeter prοyriam γο-ιuntatem Ergo poena sensus non est proportionata nec debilia peccato originalita Ἀγ
432쪽
I 6 Tranatus V. tio : Acerbitas poenae sensibilis respondet delectationi culpae, ut constat ex illo Apocal. 1 8. Quantμm gloris aeu it se in deliri sfuit,
tantum date illi tormentorum in luctus i Sed in peccato originali nulla delectatio reperiatur; delectatio enim operationem consequi-vur, peccatum autem originale non consistit in operatione: Ergo poena sensiis non reia
pondet original i peccato, nec proportionem habet cum illo. Demum Ecclesia in imponenda poena peccatis debita , imitatur ordinem & modum praescriptum a diuina iustitia in punitione peccatorum : Sed Ecclesia nullam Poenam postiuam imponit pro peccvo originali: Ergo censet poenam sensibilem non esse proportionatam tali peccato, nec im
sigi pro illo a diuina iustitia.
Tettia pars nostrae assertionis, nempe quod rari ut i in originali decedentes, nullam Psetiantur ex poena damni Histitiam , probata manet contra Bellarminiim, Valentiam, di alios Recentiores, ex dictis in probatione praecedentis : Gregorius enim Nysienus stipis relatus ait quod illi paruuli , neque in dolori-hus erunt, neque in moestitia; & Augustinus loco supra citato dicit quod poena illorum erit mitissima , quod falsum esset, si ratione beatitudinis amissae, dolorem & tristitiam imteriorem sentirent, cum dolor quem dam- nati sentiunt, ob amissam beatitudinem, gra- ciuissimus sit, ac maior dolore sensibili ab igne
inferni causiato,ut docet Chrys.lio. χ . in Mat.& hom .ac populum Antiochenum,his ver- bix: Ego autem illius gloriae musionem , g henna mulso amariorem se di ρ . Demum
433쪽
ne peccatD. r Augustinus profitetur se non audere asserer paruulos sine baptisino morientes, tanta poena esse plectendos, ut eis non esse natos potius expediret: Si autem illi ex amissione beatitudinis dolorem dc moestitiam interi rem sentirent, melius ipsis esset Omnino non esse, cum talis dolor , ut diximus, grauissimus sit,& maior do ore sensibili per poenam sensus incussi, et Ergo illi paruuli nullam patiuntur tristitiam ex amissione beatitud in is, &poena damni. Id etiam ostendit ratio princi palis pro priori parte adducta : Ideo enim i Ii paruuli non puniuntur poena positiva sensiis , quia peccatum originale delectationem
non inseri, nec est propria sed aliena volui tale commissiim : Sed hax ratio pari essicacia militat contra tristitiam & dolorem interi rem oridui ex carentia beatitudinis : Ergo i ii paruuli nullum de tali carentia inmmren . & tristitiam interiorem concipiunt. Addo quod ex hac sententia sequitur, paruit Ios esse torquendos verme conscientiae , quod est a surdum . Sequela probatur. : Si paruuli tristarentur de beatitudine amissa , etiam tristarentur & dolerent de culpa originali , etsi aliena voluntate causata, sine speremissionis illius: Sed in hoc vermis e inscientiae damnatorum consistit: Ergo si admittarur tristitia& afflictio interior in partuitis de amissa beatitudine , debet consequenter in illis admitti vermis conscientiae , sicut in aths dat
Quarta demum pars, quae denegat illis
paruulis naturalem beatituatnem , probatur
ς ra Caura uin sierentem paruulos cum
434쪽
originali decedentes, post diem iudicij, non
solum carituro, omni clolore tum interno tum
externo, 1 ed etiam fore beatos ac felices, &an quodam veluti paradiso terrestri perpetuo vitam acturos, plenos sapientia & virin,-- tibus, sua sorte optime contentos, Deum toto. corde dilis entes & laudantes, Angelorum deniqne colloquio Se recietationibus saepe fluentes: Probatur inquam haec quarta pars nostiae assertionis, & haec Catharini sententia
consulatur in primis , quia beatitudo natur iis non est compossibilis cum auersione a Deo authore naturae , sicut nec su per natura lis cum auersione a Deo ut a tithore su pernatu rali:
Sed parituli ratione citi ae originalis sunt aversi a Deo, nedum ut authore gratiae , sed
etiam ut naturae conditore 3 cum peccatum origina utramque auersionem contineat, &iuxta communiorem Theologorum sententiam, Vna aversio non possit stare sine alia, supposita eleuatione naturae humanae in finciri supernatui alem : Ergo non sunt beati beatistud i ne naturali .
Deinde impugnatur eadem sententia, hoc discursu : Paruit ii in originali decedentes, in ' infernum, seu in lymbum descendunt,ibi per- petito in tenebrose & caliginoso loco mansit xi : At cum huius loci habitatione non potest ' flare naturalis se licitas i Ergo illi non erunt beati beatitudine ' naturali Minor constat, maior vero probatur primo ex Augustino ser. 1 . de verbis Apostoli, ubi expresie docet, non esse locum medium inter regnum & infernum : Sed i ariuili post iudicium non erunt .... in loco regni, scilice On coelo empyreo: Eo-
435쪽
go erunt in inferno, seu in lymbo, qui nomine inferni in Scriptura designatur, ut constat ex illo Genes 3 . ubi Iacob, mortem filii siti Ioseph deplorans dixit: Descendam ad filium
meum lugens in inferuum. Secundo probatur eadem maior ex eo quod , iuxta communem .
Theologorum sententiam, iudicium particu- . lare cuiuslibet, & iudicium uniuersiale, eamdem continent sententiam: Sed animae paruulorum cum peccato originali decedentium in particulari iudicio destinantur ad lym-bum: Ergo post uniuersale iudicium in e dem loco manebunt. Tertio eadem maior staderi potest ex communi doctrina Theol gorum, asserentium quod post uniuersale tu dicium omnia elementa suum situm natur Iem possidebunt, ita ut ignis supra aerem, aer supra aquam, & haec supra terram , terraque aquis omnino cooperta sit. Cum enim si quiunt λ aqua initio mundi totam ambiret terram , ut natura eius postulare videbatur, ac deinde iussit Dei in locum unum congregata fuerit, ut superesset locus in teri a generati ni animalium & pl antarum, generatione ista
cessante cum motu corporum cintestium , --tio ipsa natura rerum postulat, ut aqua ad I cum pristinum reuertatur , totamque cooperiat superficiem terrae': Ergo infantes post uniuersale iudicium non habitabunt fit per faciem terrae, ut do et Catharinus nisi aquix ad instar piserum natare dicantur, quod ridiculum est sed in lymbo, loco subterraneo tenebros inclusi manebunt. Obiicies primo contra secundam partem assertionis: Paruulis in extremo iudicio dic
436쪽
Sed nomine ignis aeterni, Diabolo & Angeliscitis parati, intelligitur aeterna pinna sensus: Ergo illam paruuli sitstinebunt. Maior Pr batur, nam verba illa Christi ad omnes res runmr qui in sinistra sunt collocandi, scilicet ad omnes reprobos: Sed paruuli non erunt in dextra, sed in sinistra: Ergo sententia illa Cliristi, non solum ad ad altos, sed etiana ad paruulos est dirigenda. Vnde Aligusti misisti m. I . de verbis Apostoli & lib. de fideopex ibus cap. 3. aifirmat earuulos sine baptis mo decedentes , ituros in ignem aeternum. Et G regor ius lib. 8. morat. dicit quod lixes illi
ex proprio nihil egerint, tamdu i Huc ad tormenta per seniunx. Ι em Fulgentius de fide ad Petrum cap. 17. Firmissime teue , O nullusenur dubites . non solum homines iam ratione γ eures , arerum e iam par tutos, si sine Sacraminio baptismatis de hoc saeculo transeunt, ignis intexui fis yplic io puniendor, qMia etsi pecreatum i ropriae actionis non habuerunt, origiana tir tamen peccati damnationem earnali conia
Respondeo concessa imiori , negando miru norem, nempe quod nomine ignis aeterni pena sensis determinate antelligatur, nam illinta phrasim Scripturae, nomine ignis, quaelibet poena designatur, ut docet Audi istinusqti. Fin Iosue, & patet ex illo Psalmi sis. Transiuiamur per ignem quam , ct eduxisi v s io refrigerium . Unde twc nomine Christus poenam damni pro paruulis , &.sensius pro . ulu
tis signin cauit. Eodem m0do intelligendi &
437쪽
, interpretandi sunt Augustinus & Fulgentius
duin docent pueros sino baptismo decedentes, igne torqueri; lactuuntur enim metaphorice, & nomine ignis pinnam damni lignifi-αant. Ita docent S. Thomas qu. s. de malo Art. 2. ad 1. &in z. dist. 33. qu. a. art. I. ad I. D. Bonaventura ibidem art. I. ad I. de
Glossa in cap. de consecrat. dist. q. Quod vero haec interstretatio, legitima sit, constat primo, quia intentum Augustini erat: I contra Pelagianos suadere, patitulos non esse felicitate aeterna donandos: At hoc sussicien-
. tex conuincitur, nomine ignis accipiendo
damni, cum qua aeterna felicitas nequit c niungi: Ergo sic accipiendus' est. Secundo, quia Fulgentius .asiecit pertinere . ad fidem, quod paruuli in originali decedentes, ignis aeterni supplicio puniantur : Nullus autem
siue in ui festo errore asserere potest , dogma fidei esse quod illi paruuli aeternum. cruci buntur poena sensus , sed Blum quod si
damnati, & mernum phmiendi poena damni: Ergo Fulgentius nomine ignis poenam damni ligni lica re voluit . Vnde Glosia stipi a citata . sic ait : Carentia hi ianir Dei es t uena ignis, de qua intelligenaeus es cauon firmissime , desum - plus ex F igentio. Tertio, si D. Augustinua. in rigore accipiatur ,. secum conciliari non .. pΘterit, nam alijs locis scipi a relatis, aperte docet paruulos nullam poenam sensus susim
Ex his in elliges, quod quando idem Sanctus Doctor serm. r . de verbis Apostoli
438쪽
est Ite ire ignem aeternum e dextris, Venire benedicti ine P ultris retia r ese loeus mediiss, ubi pomere queat infantes: Explicandiis est,
clim S. Tho.na supra citato , de loco medium. ad sensum Pelagianorum , qui volebant tales Paruulos alicubi habituros felicitatem extra
obiicies secundo, clim paruuli im hae vita corporales aerumnas & dolores sustineant, si Post mortem ab omni poena sensis sint immunes, sequitur illos esse melioris conditionis Post mortem, quam ante mortem : At hoc via detur absit ritum: Ergo & illud. Respondeo negando sequelam maioris , mel lux enim est omnes cistinere miserias cum aptitudine ad videndum Deum , quam omni poena sensus carere, sine huiusmodi obiicies tertio e veniale peccatum , quoalauius est originali, in attera vita punitur pe-' na sensius: Ergo multo magis originale eadem PQ na Punietur. Sed nego consequentiam laparitatem.: irinae Peccatum veniale, quamuis sit leuius originali, est tamen voluntarium' voluntate oropria, oc habet aliquam conue fione n & delectationem inordinatam, secus autem peccatvnti originale t Vndecam pinna sensus correspondeat propriae voluntati . &, conitersioni ac delectationi inordinatae . non miram si illud in altera vita Poena
sensis puniatur , illud vero sola poena
damni.' hci ex quai contra tertiam partem a Drt ionis: Omnis adultustamnatiis tristim
439쪽
tur, sentietque maximum dolorem &ian ictionem interiorem , ob amisiam beatitudinem, quia talis amissio seu carent ia est maxia lina ipsorum malum, Vtpote eos priuans maximo bono, nempe visione belltifica : E o L. mi liter ob eandem rationem amissio seu carentia beatitudinis, tristitiam & afflictionem
causabit in paruulis . lRespondeo, concesso Antecedente, negara do consequentiam A paritatem: Rationem diascii minis assionat D. Thomas in z. dist. 37. q.
merebitur , id o si ab hoc defiat , maximur erit dolor , quia amittet illud quod suum esse possibile fuit Pueri aurem nuχε quam fuerunt
Fr Vortionati ad hoc quod vitam aeternam ha e renς, quia neqne eis desbebat rex Principψs notur Me, cum omnem naturalem saeuitarem excedax, nec a ΠΜs proprior hibere potuerunr, qu bur antum b num conseqherentur ideo nia
hil omnino dolebant de earentia' ,sonis diu nae, imo magis gaudebunt de hoc quod parric pabunt multum de diuina bonitate , o perfectionibur naruralibus
Dices, Etsi beatitudo non fuerit in potest te paruulorum, ratione voluntatis propri , fuit tamen illis possibilis voluntate capitis: Sed hoc siillicit ut rationabiliter doleant de illius amissione : Ergo dolorem habebunt de amissa beatitudine . Probatur Alinor: Si quirpatrimonio priuetur, ob parentis delictum, non minus dolet quam si propria culpa exhaer
440쪽
τε Natratui R redetur, di tamen tunc patrimonium non fuit in illius potestate, sicut nec culpa parentis i Ergo amissio boni non existentis in subiecti potestate, dolorem rationabilem
causat. - Respondeo negando miMorem , & ad eius Probationem , concesso Antecedente nego consequentiam & paritatem. Ratio autela
discriminis est, quia ad proprium Patrim nium quilibet est ordinatus ab latrinseco, Iubetque naturale ius ad illud ; & ideo siue aliena siue propria culpa aliquis exhaered tuta rationabiliter dolet : ad gloriam autem habendam nullum ius praecessit in paruulis, vel si praecessit, dependet omnino ab extrin-1em, & ideo ob amisiam beatitudinem non possunt tristari rationabiliter ; quemadmodum nullus sapiens homo affligitur de hoc quod non possit volare sicut auis, vel quia non '
ei debitum ijcies quinto contra Vltimam partem
auertionis : Paruuli ob peccatum originale nulla priuantur persectione sibi naturaliter debita , ut constat ex communi Theoloo rum axio nate, asserente naturalia post peccatum integra remansisse : Sed beatitudo nati ratis est perseetio homini debita : Eroo illa paruuli non priuantur ob culpam originalem. Vnde D. Thomas tu. s. de in lo ali. 2. ait.
Per pecea 'm originale priuari hominem iure ad beatitudinem fispernat ratem, quod in ia Higinalis praestabaς, non autem inre ad bona maturalia .
, Confirmaturi Deus in resurrect ione gen rati, nota Oollante lPa originali, concedet