장음표시 사용
441쪽
insantibus in originali decessis, plura dona gratuita ; ut immortalitatem, impassibilit . rem , & quantitatem seu magnitudinem quam habituri essent, si ad adultam aetatem peruenissent: Ergo inulto milius denegabit
illis beatitudinem naturalem. Respondeo, concessa maiori, negando mi . . norem: nam licet naturalis beatitudo sit enti taliue naturalis , non tamen est naturalis pos-
sessiue ex princi pth naturae humanae debitis; unde in statu naturae purae homo illam non consequeretur , nisi ex speciali auxilio Dei conditoris naturae, ut diximus agendo de statu naturae purae, & magis constabit ex dicendis in tractatu de gratia. Ex quo patet ad testimonium D. Thomae, nam S. Doctor cum ait per peccatum originale non priuari hominem iure ad bona. naturalia , loquitur de bonis
naturalibus entitatiue , & possessile, id est quae ex principijs naturae humanae debitis possidentur , de quibus etiam intelligendum est
commune illud Theologorum effatum: uasuratia post peccatum integra rema erunt . Ad confirmationem, concesso Antec dente,
neganda est consequentia & paritas, nam dona illa non sunt cum peccato originali incompossibilia a naturalis autem beatitudo cum illo stare non potest, quia , ut supra dic
bamus, beatitudo naturalis importat conuersionem in Deum ut authorem naturae , peccatum vero originale , a Deo nedum ut authore gratiae, sed etiam ut conditore naturae atter-
442쪽
post diem iudici j perpetuo inclusi in symbo,
eique alligati, pinnam sensus paterentur per alligationem ad talem locum ; sicut Darm 3 nes, & animae separatae, in inferna vel purgatorio existentes, torquentur 'cena senius, per alligationem ad ignem corporeum. Sed ne
gatur sequela, & paritas, etsi enim illi paruuli debeant perpetuo includi in lymbo,eique
alligari , quia tamen non apprehendunt il lum locum , & talem detentionem & alligationem , ut sibi disconuenientem & noctuam, subindeque ex illa non tristantur, nec ei reli et ant, nullam poenam sensius ex ea patiuntur. E contra vero, cum Daemones & animae in ii ferno vel purgatorio exi stentes, apprehendant alligationem ad ignem corporeum', ut nocuuam, & ipserum libertati contrariam ac dis. conuenientem , subindeque ex ea valde tristentur& affligantur , talis alligatio in illis, poenae sen sitis rationem habet. Sobutio est D. I homae siti. de verit. art. I. ad s.
Ex dictis persecte intelliges statum paruulorum in peccato originali decedentium. II-li enim nulla poena positiva puniuntur , sed tantum pinnis priuatiuis, nimirum carentia gloriae, & naturalis beatitudinis , absque eo quod ex hoc aliquem morrorem seu tristitiam concipiant. Erunt post diem iudicii quoad corpora, integri, nulloque membro carebunt; eiu idemque quantitatis seu magnitudinis, quam habituri essent, si ad adultam peruenissent artatem ; eo qηod Dei opera persecta sint, & resurrectio corporum sit optis diuinae virtutis. Quoad animas verb, illae aliqua obiecta naturalia cogito cent , per species a Deo
443쪽
Deo insuas in statu separationis; nam omnem Cognitionem ipsis denegare , improbabile Censet D. Thomas in z. dist. 3 r. qu. a. art. 4. Dei etiam conditoris naturae aliquam cognitionem habebunt, noniamen undequaq; perfectam, quae ad beatificandum illos beatitudinematura li sits sciat. Demum Deum autho- rem naturae diligent dilectione narurali, non quidem amicabili, essicaci, & persecta c haec enim stare non potest cum auersione a Deo conditore naturae, quae in peccato originali includitur) sed dilectione impersecta, quae fertur in Deum prout est estendi naturale principium , ut docet Diu tiς Thomas loco mox citato, in resp. ad ultimum argumentum . .
De peccata habituali personali .
Eccatum habituale aliud est originale, quod per generationem transfunditur ,& resultat in nobis ex peccato actuali Adami, quo Dei praeceptum in paradiso terrestri vi lauit, de quo egimus castite pracedenti: aliud personale, quod resultat ex peccato actuali a nobis commissis , & in nobis remanet, donec per contritionem & infusionem gratiar aufer tur, vocaturque a D. Thoina, alijs antiquis Theologis, macula peccati , ad similitudinem maculae in rebus corporalibus. Nam sicut aliquod corpus maculari dicitur, quando e
444쪽
418 Tractatus V. contactu de commixtione alterius , natiuum amittit splendorem seu nitorem , Ut vestis, cum inficitur luto vel oleo ita anima macu- Iam spiriti aleni contrahit, dum inordinato voluntatis affectit, qui est veluti quidam an, martinus, creaturae adhaerens , perdit nitorem seu splendorem quem habet ex refulge tia luminis diuinae sapientiae, & gratiae sanctificantis. Vnaquaeque enim res sicut unio-ιὶead nobiliora perficitur, ita permixtione eram inserioribus deturpatur &vilescit; non enim dicimus argentum esse impurum ex permixtione auri, quo melius & pretiosius eu dit, sed ex nermixtione plumbi vel stanni , quo inficitur & vitiatur. Vnde D. Thomas, post Augustinum, opust. 6 r. recte ait
evam mediam inter Deum se erea uro conuer
sione ad Deum illi minari,meli rari, O perfici,
conuersione ad creaturas obtenebrari , dete
orari, O corrumpi. Difficultas ergo est, in quo consistat haec macula peccati,quae a Theologis recentioribus peccatum habituale appellatur, non quod semper supponat habitum viti j produci um , sed quia permanet & tandiu
durat , quandiu non est per Veram pinnitet tiam retractatum , ut constabit ex in fra d, cendis . Dico ergo primo , maculam peccati, seu peccatum habituale personale , non esse habitam inclinantem voluntatem ad bonum commutabile , ut ad ultimum finem. Est contra illos Thomistas qui docent peccatum habitua- Ie originale consistere in conuersione habitua-ini ad creaturam, eodem enim modo de peccato habituali personali Philosophaudum exi
445쪽
q. dist Ii,. qu. I. an. 2. in Iedeonira, ubi siedi scurrit : Ex peccato non remanet positiuς aliquid in anima , nisi dispositio ruet habi us ;qκα consequuntur peccatum ex parte actus ex
quo aliquid ponit: Sed macula non est diθη
tio ex actu eau sata, nec habitus , quod pater ex
hoc quod di positio O habir x postiir sine gratia
defrui per coutrariam consuetudinem ; mgcu la autem siue gratia nou aufertur : Ergo m .
eula ison pεnit ali quid pstiue in αnima . Confirmatur : Per iustificationem tollitus omnino macula peccati, & tamen non tolluntur omnino prauae dispositiones & habitus vitiosi : Ergo macula peccati non est praua aliqua dispositio vel habitus. Probatur secundo: Finis ultimus peccatoris est bonum proprium & priuatum ipsius, ut infra ostendemus , cum agemus de peccato mortali: At circa bonum proprium & priuatum, nullus constitu itur habitus, cum volumias, utpote inclinatio totius suppositi, si circa tale bonum per se ipsam siuisicienter disposita , ut in tractatu de virtutibus in communi ostensum est: Ergo macula peccati, seu pe catum habituale , non consistit in habitu ii
clinante voluntate ad bonum commutabile vr ad ultimum finem. Probatur tertio: Habitus non generantur, nec destriiuntur , nisi per plures actus repetitos, Ut communiter docent Philosophi : Sed macula peccati per unicum actum peccaminosiim causatur in anima, & per unicum charitatis & contritionis actum deletur: Ergo non est habitus.
446쪽
. 43' Tranat div. . Dico secundo, maculam peccati mortalῖς seu peccatum habituale, quatenus est mortale, este priuationem nitoris gr tiae sanctificantis, ςum respectu ad actum peccati praecedentem, a quo causatur. ζProbatur primo ex D. Thoma hic qu. ss. Met. I. ad Vbi sic ait: : Macularnon es aliquid positive in anima, nec significat priuationem solam , sed significa; priuationem quandam ni ori t animae in ordine ad suam ea am,
quae est peccatum . Quo nihil clarius & expressius ire fauorem nostrae conelusionis dici
Potest . Probatur secundo : Id quod primo & per
se excluditur per iustificationem , est macula. peccati, seu peccatum haebituale , ctim iustis . catio impij sit remissio peccatorum, ut oste dit D. Thomas infra quaest. D 3. art. I. Sed
quod primo & per se excluditur per iustificationem, est priuatio gratiae , cum eius infusio sit terminus ad quem iustificationis, ut Theologi docent in Tractatu de gratia. Vnde S. Doctor ibidem are. 2. ait quod non posset in- relligi remissio culpae, si uan adesset infusio grae eiae: Ergo macula peccati, seu peccatum habituale, in priuatione nitoris gratiae sanciti ficantis consistit. Probatur tertio: Per illud homo constitui debet peccator &iniustus habitualiter, cuius oppositum constituit illum habitualiter ω-ctum&iustum , cum denominationes Op e. star a formis seu rationibus oppositis petendae sint: Sed gratia sanctificans immediate constituit hominem senetiim & iustum habitualiter: Ergo eius priuatio immediate illum d
447쪽
De peccgi . 3I nomii 't constituit peccatorem & iniustiim habitualiter , & per consequens in tali priuatione iplii in peccatum habituale tori liter& immediate consistit. Dixi vero peccatum habituale, quatenus est mortalai, consistere in priliatione gratiar sanctificantis, quia si loquamur de peccato habituali secundum se, & absti aliendo a mortali, consistit in priuatione conformitatis ad legem, seu reti itudinis rationis; talis euh LIquitur , ex solo autem peccato mortali priua- tio gratiar sanctificantis. Vnde S. Thomas
hic art. I. Vtriusque priuationis meminit, dum ait: Anima hominii duplicem habet nitorem quo priuatur per peccatum ) unum quidem ea refulgen ta luminis naturalis ratienis,
per qμam dirigitur in sui, a cti bus; alium ver. ea refulgentia diuini luminis, scilicet fasti en-riae O grati , per quam etiam hqmo perficitur
Dixi etiam maculam peccati mortalis esse priuationen, nitoris gratiae , νς dicis respectum ad aes um peccat praecedentem , a quo c/ atur; quia ut macula illa habeat rationem culpae &fieccati habitualis , debet esse moralis & vo-untaria; subindeque con notare actum Volun- . tatis a quo fuit causata . Ex quo facile intelligitur , quomodo licet priuatio gratiae non sit nisi una in unoquoque peccatore, sunt tamen in eo macular sipecie diuersae , secundum diuersitatem specificam peccatorum ex qui bus resultat, ut docet D. Thomas loco citato,
rio luminis ea obieno alicuius corioris , O se
uallo ex quocumque peccato in anima
448쪽
ande petitum, quod cum priuatio gratiae unica sit, & eiusdem speciei in quolibet peccatore, si in illa essentialiter consisteret macula peccati , seu peccatum habituale, it lud non esset nisi unum specie, etiam post multa peccata diuersis speciei ab illo commissa : quod fund
mentum, ut constat ex dictis : ruinosum est. Vnde idem S. Doctor in z. dist. qu. I.
art. I. ad 2. Cum omnium peccatorum morta
lium genera hoc commune habeant quod gratiam tollunt, nou tamen omnium est una macu-ια, sed diuersa, fecundum quod defectui gratiae ad diuersas causas refertur: 'unde defectus gratiae ex actu luxuriae proueniens , es maculae
illius peccati, O sic de cliri . Obiicies primo contra primam conclusionem: Homo transacto aetii peccati, non solum manet habitua liter auersus a Deo , sed etiam conuersus habitualiter ad creaturam, seu ad bonum proprium & priuatum , tan quam in ultimum finem : Sed haec conuersioneri nequit nisi per habitum positiuum nroraliter malum : Ergo in peccatore , transacto actu peccati, remanet habitus aliquis moraliter malus, inclinans eius voluntatem ad bonum proprium & priuatum, tanquam in viti- inimi finem , in quo peccatum habituale conesstit. Confirmatur: Peccatum actuale consistitSn positiva tendentia ad obiectum disionum aegulis morum , seu in actuali conuersione ad bonum commutabile ut ad ultimum finem,
449쪽
De pyeeatis q73 ut capite sequenti ostendemus : Ergo peccam tum habituale ex ad mali relictum Sc causatum, in simili tendentia seu conuersione habituali debct consistere. Ad obiectionem concessa maiori,nego minorem : cum enim ad rationem communem
boni propri; & priuati, voluntas per in ipsam
sit stilicienter determinata & inclinata , sicut quaelibet alia potentia ad rationem communem sui obiecti , non indiget habitu eam d terminante & inclinante ad tale bonum , neque est capax illius, ipsa quippe inclinatio es sentialis praestat eminentius quidquid praestare posset habitus . Ad confirmationem , concesso Antecedes tu , nego consequentiam ,& paritatem: Ideo enim peccatum actuale in tendentia ad obi ctum disti num regulis morum consistit, quia
primum quod in illo intelligitur , est post
ua tendentia in obiectum prohibitum ; priuatio vero gratiae, aut rectitudinis aetiis debitae, consequenter tantum & secundarid ad illud se habet: primum autem quod intelligitur in peccatore remanens , transacto amipeccati, non est habitualis tendentia in obie- istum prohibitum, seu conuersio habitualis ad bonum commutabile, sed priuatio gratiar &charitatis, ex qua oritur tota peruersitas quae in habituali conuersione ad bonum proprium& priuatum repet itur. Obij cies secundo contra secundam conclusionem : Si quis in puris naturalibus seu in
statu naturae purae positus, grauiter peccareis ex tali peccato maculam contraheret: At non
haberet priuationem gratiar, sed solam eiu m. III. T Re-
450쪽
34 rra natus V. negationem, ctim in tali statu natura humana ad ordinem gratiae non esset elevata : Ergo macula peccati, seu peccatum habituale , non consistit formaliter in gratiae priri
i Respondeo peccatum habituale in statu naturae purae fore alterius rationis quam modo est, ac proinde habiturum aliud constituti-uurn, nempe priuationem subiectionis seu conuersionis in Deum ut vitinuim finem na
- Hanc responsionem improbat Author Theologiae mentis & cordis tomo εἰ pagina 8 6. ubi ait id nequaquam dici posse : Tum quia essentia peccati mortalis, qua mortalis, est laesio diuinae gratiae , amicitiae , & charitatis i Ergo macula ex illo peccato consurgens, est priuatio illius gratiae, amicitiae , & chariatatis. Tum etiam, quia in statu naturae purae, per peccatum mortale homo eam maculam contraheret, quae in sola posset iustificati ne abstergi, cum iustificatio sit rearisso pe fiatorum : non posset vero tunc iustificari,
nisi per gratiae infusionem , quia non est assignabilis alia iustificationis forma: Ergo
Verum haec fritiola sunt, & multo sudore
non indigent ut lolliatitur . Ad primunt enim respondetur , quod licet in statu naturae et uatae ad ordinem supernaturalem , per gratiam & charitatem, peccatum mortale , qua
tale, sit laesio diuinae gratiae & charitatis, atque amicitiae Dei stipernatural is, seditu tamen
in statu naturae prirae, cum in eo; nec esset gratia, nec charitas , nec amicitia Dei superna-