장음표시 사용
61쪽
46 I. romnes illas sub ratione veri intel ligat , ut raἀtione sub non solum assequi cur vertim, sed etiam bonum , de omnes diuinas persectiones, Omnes tamen assequitur sit, ratione veri , ut ratione sub qua; & quia Deus tollim est al- sequibilis stub ista ratione , Vt ratione P, qu - , quamuis ut quod sub omni alia ratione assequi- bilis sit, ideo adaequale tenetur ab intellectu, Multra illius actum non restat ulterior allocutio, etsi restet ulterior coniunctio, per amorera ,
Ad D Thomam dicendum, illum Alum Io-coc lato declarare velle, dilectionem Dei este essentialem beatitudini, consecutiue , idest s qui ad essentiam beatitudinis, nulla Dcta suppositione alici ius extrinseci: ad disteretiam dilectionis proximi , quae non sequitur ad essentia rei beatitudinis secunduin se, sed suppositione facta creationis proximi. . Dices secundo: Eiusdem mobilis est consequi finem vel centrum, cuius est: tendere in il-ιud : Sed homo per charitateria tendit in Derina de meretur beatitudinem : Ergra etiam peractum amoris illam consequitur. Bespondeo quod licet eiusdem sit mobilis consequi centrum vel finem , cuius est tendere . in iliam, non tamen illum debet consequi &possidere per eamdem potentiam & Virtutem, per quam in illum tendit Lapis enim per gra-ilitatem , quae est inclinatio ipsius , tendit ad centrum, per quantitatem vero vel ubi illi Unitur - Avarus per appetitum mouetur af iquaerendas pecunias , & manu percipit & arripit illas. Miles pugnat manus & recipit coronam in capite . I icet ergo meritum & xenden-
62쪽
tia in ultimiim finem , ad voIuntatem peridineant, e . us tamen consecutio ad intellectum
Dices tertio : Idcirco intel lectus sitim o rectum assequitur , quia intelligens per actum illius fit unum cum obiecto intellecto: Atqui
etiam amans fit unum per amorem cum obiecto dilecto . Ergo pariter voluntas suum obiectum assequitur. Respondeo distinguendo maiorem, quia sit unum cum obiecto intellecto, per assimi- Lacionem, concedo maiorem: quia utcumque sit Unum, nego maiorem . Similiter distinguo minorem : Amans fit unum cum obiecto dii elo, ratione ponderis & inclinationis in illud, minorem': ratione similitudinis de Identitatis naturae cum it Io, nego minorem, occonseqtientiana., Obijcies secundo contra secundam partem auertionis: Beatitudo formalix consistit in perfecra silma operatione naturae intellectuasis :Sed amor perflaetior est visione : Ergo illa
in amore consistit . Maior videtur Certa , minor vero probatur multipliciter. Primo, ex Diuo Thoma I. pari. quaest. 81. artic. 3. Vbi docet amorem rerum quae sunt stipi a nos ;excedere in perfectione cognitionem ill xum s & o contra icogn tionem rerum quae
sint infra nos , superare illarum dilectionem. Secundo, quia ordo Seraph inorum di quo ab ardore eliaritatis , persectior est o di ne herubinorum , qui sic denominantur u plenitudine scientia'. Tertio, quia voluntas est perfectior potentia quam intel lectus, tUm. Ora illum mouet quoad exercitium , ' tum
63쪽
modum natur a s agere autem libere est per se-ctior modus agendi, quam agere necessario: Ergo persectissimus actus voluntatis,qualis est amor beatificus , in persectione excedit perfe- et immum actum intelleetus, qualis est visi' beatifica. Quarto , illud est peri ectius, cuius oppositum est peius: At odium charitati oppositum peius est carentia Visionis: Ergo amoryisionem excedit. Respondeo primo distinguendo maiorem et Beatitudo formalis consistit in perfectissima
Operatione entitatiue, nego maiorem : perfe- ctissima in linea assecutionis,concedo maiore: Σimiliter distinguo minorem: amor beati rictus persectior est v mone,in ratione entis tragas eat: in ratione consecutionis, nego minorem, Consequentiam. Solutio patet ex si pra dictis, cum enim beatitudo formalis sit consecutio obiecti beatifici,praecise ex excessu entitativo, unius operationis supra aliam , non potest col-digi quod illa sit beatitudo formalis, nisi etiam huic praestet in linea assecutionis.
Respondeo secundo, data maiori, negan- do minorem, ad cuius primam pr9bationem . ex authoritate D. Thomae desuinptam , dico
illum ibi loqui de amore, & cognitione via- ltorum, qui res sa periores intelligunt per ip
cies quidditatum & rerum materialium , quae . superiorea essentias non repraesentant prout ,
sunt in se ipsis, sed per analogiam & similiti dinem ad res illas materiales, & corpoleas, a quibus desumuntur ue & de cognitione ut sic terminata ad res superiores , Verum est in perscctione excedi ab illarum amore, qui in
64쪽
itIas sertur prout sunt in seipsis: non auteri de cognitione patriae , maxime de beatifica visione , , cima illa non fiat per speciem 3e similittidinem creaturarum, hed ipsa diuina essentia immediate per seipsam gerat vices speciei& formae intelligibilis. Ex quo patet re L ponsio ad secundam probationem , Seraphin enim nos dicstur ab ardore.charitatis patriae, sed viae, & similitea Cherubin , non a scientia comprehensoris , sed viatoris sitam denominationem desiimit ; unde ex praestantia ordinis Seraphinorum supra ordinem Cherub norum, solitio inferri pote it amorem Viae e Cedere cognitionem Via oris, non autem yi
. Ad tertiam nego antecedens nimirum
quod voluntas sit perfectior intellectu, ut
enim ait Aristoteles Io. Ethic. cap. 7. Menaeest eorum omnium auae nobis infunt praestantis'ma. Ad primam probationem in contrarium,
dico quod licet vol tintas moueat intellectilinquoad exercitium , in genere causae essicie*tis, Iaaouetur tamen ab illo quoad specificationem ex parte obiecti, de in genere causae finalis, qui mod is agendi de mouendi perfectior est. Ad secundam probatimnem similiter dico, quod licet libertas formalis solum sit in voluntate , radicalis tamen est in intellectu; vnde sicut intellectus dependet a voluntate , &illi subordinatur in libertate formali i tuai &voluntas intellectui silbordinarur, de ab iplo, ut a prima totius libertatis radice dependet. Addo quod modus agendi libere non est per fectior simpliciter modo agendi naturali, sed tantum secundum quid , nimirum in gene u
65쪽
so QTraraatui I. imoris: nam persectior e si modus agendi qiis Declsagit ad intra, producendo Filium MSpiritum Sanctum modo quo agit ad extra, producendo creaturas, & tamen iste est liber,
Ad quartam , concessa maiori, dist inguo minorem : cdiuin est peius carentia visionis, in linea moris, concedo minorem : ingens re physico, nego minorem . Ex quo loIima inserri potest, amorem praestare visioni in genere moris, quod libenter concedimus , cum vi sio in genere moris non sit, utpote liberta tis expers ; nomautem quod illam excedat in Genere physico, quod selum negamus.
Obli cies tertio contra tertiam partem asserentem beatitudinern forinalem non consist re in fruitione Dei: Benedictus X3 I. Extra v. lBenedictus Deus , ait animas Sanctorum neci fruitione. 6se vere beatas : Ergo censet
beatitudinem formalem consistere , saltem partialiter, in fruitione Dei. Idem colligi tu rex D Thoma infra qu. O. art. I. ad 3. ubi asserit fruitionem esse ultimum finem, non sicut res quae ultimo quaeritur , sed sicut ade-
Respondeo mentem Pontificis in illa extra- uagante, solum sui se definire, itistorum animas ante diem iudicii vere esse beatas; an vero operatione intellectiis, aut voluntatis, e vitatisque potentiae, sua definitione non
attigisse, sed disputationi Theologorum v
liquisse. Vnde non ait illas fruitione & viissione constitui .essentialiter beatas, sed visione& si uitione esse vere beatas', quod facile explicatur de visione ingrediente beatitudinem
66쪽
xi essentia, & fruitione, ut proprietate ex i liaxesultante. Similiter ad aut horitatem D. Thomae respondetur , fi u itioni in .sse adeptionem ultimi finis , non sormaliter , sed cons cilline, & obiective , quia consequitur ad viasionem beatificam , quae adeptio est , & illam pro obiecto habet . Vel secundo dici potest, e sie adeptionem, non formaliter, sed comple liue, quia complet & perficit visionem beatificam, ad quam consequitur tanquam proprie
obijcies quarto contra quartam partem a Dfert ionis, in qua diximus beatitudinem forma. lem consistere essentialiter in visione beatificar Beatitudo sormalis debet seipsa hominis appeti tum tot liter & persem satiare: Sed clara Dei visio hoc non praestat,hium non scitum ii mo inclinetur ad videndum Deum, sed etiam
ad ipsi in amandum, eoque perfruendum : E po beati tido formalis non consistit essentia lis aer in clara Dei visione
Respondeo beatittidinem formalem seipsa satiare debere primam hominis inclinationem, inclinationes autem veluti secundas, non
per seipsam sormaliter , sed soli im catisaliter: Inclinatio autem hominis primaria est inclinatio ad verum cognoscendum , & haec per claram Dei visionem factatur socinaliter cor-teras vero fatiat solum causaliter, causando sc i licet actus per quos i liae satiantur, nempe amorem es fruitionem beatificam. Obiicies ultimo: De ratione ultimi Inis est ut ad ulteriorem finem non ordinetur, sed cmnia ordinentur ad ipsum : At Clara Dei viso ordinatur ad amorem beatificum tanquam
67쪽
ses i. Tractatus T. ad finem, non autem e contra amor ad visio nem: nam ut ait Anselinus lib. z. cur Deus homo : Ter ejus ordo se amare , ut intellia rectissimi s vero intellio ere ut ames t E
go beatitudo formalis non consistit in clara Dei vi fione. Respondeo , concessa maiori, negando in i norem ; cum enim clara Dei visio sit essentia beatitudinis formalis , & amor eius proprietas s pr0prietates autem sint ad perficiendam naturam cuius sint proprietates , hinc fit quod amor beatificii s visionem tanquam finemolpiciat , non Vero e contra yisio amorem beatificum. Ad Anselmum vero dicendum est, illum non comparare ibi amorem cum cognitione patriae, sed cum cognitione viae; cum enim ista sit impe fectior amore , ad illurn tanquam ad finem proximum ordinatur; unde esiet peruersas ordo amare in via ad intelli- . gendum , de rectissimus est intelligere' ad
De pro rie: rtibus beati aediuis formalis.
F Xplicata essentia beatitudinis formalis
c sequens eli ut declaremus eius proprietates, quae sunt prycipuo quatuor, videlicet amor, delectatio, impeccabilitas, & incoi, xupt ibi litas, seu perpetui a . A m .
68쪽
Nymo dubitat quin beati Deum videntes
necessitentur necessitate specificationis ad ipstin mandum; cum enim in Deo clare viso nulla apparere possit ratio mali, nullo pacto voluntas, quae est appetitus boni, ipsium odio habere vel sugere potest sicut ob eandem rationem homo in via necessitatur quantilin ad specificationem, ad volendum bonum ut sic; absti actum a vero & apparenti. Sed dinsicultas est de necessitate quoad exercitium, propter Scori stas, contendentes amoris beati exercitium esse liberum & contingens ex natura sua, etsi ab extrinseca Dei prouidentia, tollente omnia quae possent a charitate diuertere , habeat quod in aeternum sit duraturum. Nos vero asserimus , voluntatem beati Deum videntis , ita in eius amorem rapi , ut exercuetium diuini amoris vel diuertere, Vel susipendere nequaquam possit, subindeque beatitudinem formalcm , seu claram Dei visionem , e sientia liter consequi ve I comitari felicem amandi Deum necessitatem, non solum quoad specificationem, sed etiam quoad exercitium Ratio fundamentalia est, quia Voluntas , clam sit appetitus rationalis , & sequatur ductum acidictamen rationis, non potest cessare ab aliquo actu , nisi in eo intellectus concipiat aliquam rationem mali, vel in eius cessa tione aliquam rationem maioris buni: Sed
69쪽
re Dei: Ergo non plotest ab ictu amoris ceta
fare. Nator constat, minor etiam viderurmanifestas nam in patria achis amoris est Τtticundus & facilis , clim charitas in patria sit vel uti in suo centro, ut te si nuneta cunae clara Dei visione , & re ulla per lumen gloriae. Neque esse potest lassiti ido & defati alio in eius exemitio, cum non dependeat ab aliquo organo corporeo , visio enim ad quam sequitur, non est per conuersionem ad phantasinata. Non potest etiam in coni In latione amoris beatifici nausea aliqua vel fastistium reperiri, qui bonum increatura, Cum infinitae sit siauitatis & dulcedinis, tam sitauiter implet, tam delectabiliter faciat , ut in eius fruitione regnet desiderium, Sc in latiet te vise eat illius aD petitus. Unde D. Petrus di-
qit quod Angeli beati, Spiritum Sanctu mi
continuo contemplantes desiderant in ipsunt: Prospicere. Et D. Gregorius in moralibus: csim ad ipsum inquit fontem vitae deuene-νimur, erit nobis , de lectabiliter impressa sitirsimul O satiaraae: Sed longe aberit aesiti neces- Asar, longe a fati eta e fastidium , quia sitientes saturabimis r , O saturari sitiemur. Demum clara Dei visio non compatitur iudicium erroneum, quo Reatus iudicet esse illi bonum
cessare ab amore Der, sed potius habet acturircontrarium, quo iudicat illi esse bonum, coli ii nuo adhaerere Deo per amorem, & ab illo nunquam diuelli , cita ut non possit voluntas inte uectum ab eo iudicio vel per virum i
Dices primo: Mati possunt in carentia seu
70쪽
cessatione amoris beatifici aliquam rationem boni apprehendere , nempe exercitium libe tatis: Ergo possunt a tali amore cessare , sea eius exercitium interrumper . Respondeo negando Antecelens, libertas enim exerceri non potest circa bonum uniue sale & infinitum, sed solum circa creatiIraS,M bona Particularia & limitata , quae cum illo nece stariam connexionem non habent : ,Sicut intellectus facultatem discurrendi & ratiocinandi circa principia exercere non potest, sed sol tim circa conclusiones quae in illis vi
Instabis : Per fidem Deus proponitur V Irintati, ut summum & infinitum bonum , ω t. inen amor per illam regulatus est liber Ergo quamuis in patria pec lumen gloriae Srclaram visionem proponatur ut summum Min sinitum bonum, amor tamen per illam regum latus erit liber.. Respondeo, concesse Antecedente, nega do. consequentiam, nam etsi utrumque lumen , Deum ut summum & infinitum bonum repraesentet , unu in tamen illum repraesentat clare,& ut est in sei, alterum vero obscure , & pera lienasi pecies tale bonum proponit: Unde s cui intellectus a vero , primo non autem secundo modo proposito, conuincitur, ita & voluntas solum asiimmo bono clare cognito ne
: Vigebis : Omnis adius poten tiae liberae est liber: Sed voluntas est potentia libera, nain ut ait Augustinus in Enchiridio cap. Ios.
Aut Ioluntar non est , aut libera est dicenda σErgo amor beatus est liber, saltem quoad exe citium. C Coim