장음표시 사용
71쪽
ConfirmaturiIdem S.Doctor lib. de Trinitate Dei sic ait , Si aliquid es , luntarium, non est necessarismo: Sed amor beatificus est voluntarius: Ergo non est necessiritus, sed i ber, fallem quoad exercitium.
Ad instantiam respondeo, quod sictit in nostio intellectu invenitur ratio discursiui , res pectu conclusio tum , Se ratio interlectivi sine discursu, respeetii principiorum; ita in volantate nostra repetatur modus agendi naturaliter, & modus agendi libere : , Non dixit autem Augustinus , voluntatem in omni aetii liberam este , sed selum quod non e stet voluntas, si libera non esset, quod intelli3endum est respectu aliquorum actuum . Vel lecundo dici potest cum D. Thonia qu. 22. de vetat arta s. ad I. voluntatem semper esse liberam a n,
cessitate coact ion is , quia in sitis actibus vim pati non potest, non autem semper esse liberam a necessit ate naturalis inclinationis : Seprimo libertatis genere, scilicet a necessitate
coactionis, gaudere amorem beatificum , cum quo tamen stat, illum necessarium esse quoad specificationem & exercitium . Per quod patet ad confirmationem , nam quando D. Au-ntistinus ait, J aliq id est Doluntarium , non est necessari m, hoc intelligendum est de necessitate coactionis, non vero de necessitate naturalis inclinationis ; unde quamuis amor beatusicus sit voluntarius, nihilominus hoc secundo modo necessarius est . Sicut amor quo Deus
f ipsum diligit, & quo Pater & Filius producunt Spiritum Sanctum , voluntarius est Lindeque immunis a necessitate coactionis,
72쪽
De Bertisu ἀino. neresstate naturalis inclination is , non solun quantum ad specificationem, sed etiam quoad exercitium . De quo fiditis infra , cum de v duntario libero. Dices secundo, nullum obiectitiai necessitatvoluntatem quoad exercitium actus , ut saepe docet S. Thomas,quia obiecti quidem est sp Cificare potentiam , sed non mouere it Iam quoad exercitium , unde si necessitat, sollim quoad specificationem necessitat: Ergo Deus etiam clare visus non necessitat voluntatem ad exercitium amoris. Respondeo D. Thomam sollim vel Ie quod nullum obiectum,ex vi & sorae a 'itate obiecti, necessit et Voluntatem: cum quo stat quod pos sit illam necessitare ex propria voluntatis natura, quae quia libera R naturalis est,al qua do ut libera, aliquando ut naturalis operatui Primum ei conuenit circi obiectiun cum indifferentia propositum, secundum vero cir
EX clara Dei visime, Se amore beatifico, oritur in beatis ineffabile gaudium , &
73쪽
Traa tu, I. leti e potest ,' molestum. In primis gaudent beati de bono diuino in se considerato: De quo O audio inteli igitur illud Apocal. 1 9. O. ο-
ri et . Secundo gaudent de bono proprio,& de id licitate qua potiuntur; de quo gaudio loquitur Proseta Regius Psal. I9. ciun ait:
cuimplebis me laetitia cum ultre tuo , delecta-xsones ire dexς era gasa , ' que in sinem. Pri- imam g audiu ri seu delecta is elicitur a charitate, tanquam actus secundarius eius , quia ut docet D. Thomaς 2. 2. qu. 2 8. per totam,
gaudere de bono amici est actus EU f ructus amicitiae & charitatis. De secundo dii ficultas: est quo eliciatur,ciam enim ad amorem concupiscentiae pertineat, non Videtur posse procedet e a charitate, quae est amor amicitiae. Unde area , &atri ex Recentioribus , existiniant illud elici ab habitu sis ei, qtiem dicunt remanere In patria. Sed hoc manifeste re pugnat D. Thomae, qui pluribus in locis di
cet spem non remanere in patriam . Nam in hac parte qu. 67. art. q. quaerit, 'rum Dexmanear post m*rtem instat u gloriae e Et respon- dct non manere, idque probat in hunc modum. NO us .essat obtento term i no : Sedipes se habet per modum motus tendentis ita beatitudinem, tir claram Dei visionem: Ereto illa o tenta perar . Quam rationem injinuat Ap stolus ad Rom m 8 hix verbis r Spes qη- vi det v non st, spes', 'am; quod idet quis q id sperat Ide se docet a- 2: qu. IS. art. 2. Vbi
' sic discu rrit Subtracto eo quod dat specimari. soluitur species: Sel in patria non subsistit
74쪽
id quod dat speciein virtuti i hei iniis sci licet sperandi aeternam beatitudinem, ut ditiino auxilio obtinendum , cssin in patria habeatur ipsa beatitudo: Ergo in patria non reman
Nec valet quod ait Silarea, nempe habitum spei non respicere primi rio & estentialiter actum sperandi beati indinem, sed actum amoris concupiscentiae, quo quis Deum ut bonum sibi proprium diligit. Virtus enim denominatur ae principat ori actu quem eligit et Atqui secutida. virtus Teologica ab omnibus spes appellatur Ergo precipuus eius actus est actus sperandi, non vero amor concupiscentiae, quo quis Deum ut bonum sit proprium diligit. Addo quod si es quae est virtus , res Ondet spei quor est panio: Atqui actus principalis L ei quae est passio , non est bonum sibi
proprium & conueniens concupiscere, sed bonum arduum possibile sperare,i unde non est in appetitu concupiscibili , sed in irascibili rErgo pariter praecipuus, actus virtutis, spei, n ou est amor concupiscentiae, quo quis Deum ut bomina sibi proprium. diligit, sed actus spe mraudi quo expectatur futura beatitudo. . Dicendum est igitur , delectatioηem' quae beati de Deo ut bono sibi proprio, eos beatifi-ςante delectantur, elici ab habitu charitatis;. cum enim non possit elici a fide , nec a spe, quae in pnr0 non remanent, consequens est ut eliciat Rr a charitate. Addo quod ab e dem habitu e Iicitur delectatio a quo' oritur amori quid est causi illius Sed amor concupii Vntiae, quo beati Deum ut bonum sibi pro prium diligunt , procelit a virtute charitati ui
75쪽
co Naactus Ι. quia ut docet D. Thomas 2. 2. qu. 2 s. art. P per charitatem-non seliam Deum & proxi- mutaei, sed etiam nosmetipsos diligimus: Ergo& delectatio quae ad illum amorem conseqdi-.
Dices, Amor concupiscentiae beatitudinis laturae, & gaudium subsecutum ad illam nota pertinent ad charitatem, sed ad spem , iuxta illud Apostoli ad Roman. o. spe gaudentex: Ergo etiam in patria amor concupiscentiae,quo beati Deum ut bonum sibi proprium diligunt,& delectatio quae ad illum sequitur, non etiaciuntur ab habitu charitatis sed spei. Sed nego consequentiam, amor enim concupiscentiar, quo in via appetimus beatitudinem, & de ea delectamur, illam respicit sub ratione boni ardui futuri, quod ost obiectus formale spei: In patria vero amor quo beati diligunt beatittidinem , & delectantur de ea, respicit illam vi bonum praesens, & iam obtentum, Unde non potest elici a spe, quae elede bona arduo & futuro, subindeque in beatis non remanet; sed so lii in a cha citate , ad quam tanquam ad proximiorem virtutem reducitur , & quae sola ex virtutibus Theologiacis remanet 1, patria Nec obeli quod charitas sis amor amicitiae, & amcr amicitiae respiciat bonum amici, amor vero concupiscentiae bonum proprium. Nam bonum proprium non semper opponitur bono amici, sed interdum illi subordinatur, & cum eo connectia etur, unde amor concupiscent tae quo nosine, ipsos diligimus, potest oriri , & de facto oritur a virtute charitatis , qua Deum & prox
76쪽
Po Reatlindlae . grtatus : Cum ergo beatitudo , & deIectatio quam ex ea beati percipiunt, non opponantve Deo & bono ipsius , sed illi subordinentur, Sc cum eo connectantur, a virtute charitatis, ouaDeum diligunt. ut eius actus secundari, procedunt.
Scottis & Nominales docent, beatos esse ii, peccabiles tot uiri ab extrinseco , & ex disii ina prouidentia impediente ne in peccatum labantur. Coeleri vero Theologi afferunt eos ab intrinseco impeccabiles esse, & felicem illam Oeccandi impotentiam, ex dnplici radice seu causa procedere, nempe ex clara Dei visione , & amore beatifico. Uisio ergo beatifica quadruplici rationepotentiam peccandi a beato excludit. Hismo, quia illum intime & immobiliter coa. iungit primae regulae suae operationis, nempe suo ultimo fini; peccare enim nihil aliud est quam deflectere & declinare a rectitudine suae regular: Vade sicut si manus artificis esset ipsa regula incisionis, vel talem regulam inseparabiliter haberet sibi coniunctam , n0n posset nisi reci e scindere ; ita voluntas beati quae immobiliter conivno itur regule suς ope. rationis, non potest nisi rectδ operari.
Secundo, quia totam creaturae rationalis
77쪽
mutabile substantialiter, & incorruptibila
quia tota capacita, materiae eius eXpletur Pec ipsius formam: ita voluntas beati rudditur immutabilis a bono in malum , vibindeque im- .peccabilis, quia totii eius capacitas expletur , per visionem beatificam, per quam omnia horminis desideria plene & persecte satiantur. Vt capite praecedenti ostensum est . Unde Isidorus lib. I. de' silmmo bono cap. - . aizquod Angeli, licet sint natrixa sua mutabiles
An sinit tamem eos conremplatio mutare di-
Tertio'; quia. non potest esse in voluntate peccatum, nisi in intellectverror, ignorantia, aut inconsideratio praecedant , ut ostendemuSiu tractatu de peccatis : Sed visio beata omnes. illos desectus ab intellecta excludit Ergo & a voluntate peccandi potentiam: at fert
Quarto, vo liintas videntis Detinr, ita se habet resipectu boni diuini, sicut voluntas Via ris in ordine ad bonum incommuni , unde sicut impossibile est,. aliquet nvia Operari, nisi rejicie pilo rationem boni incommuni; ita qui videt Deum , non potest velle qui quam quod non ordinetur ad ipsum, subindeque. n0n potest peccare , cum peccans appetat obiectum absque ordine ad bonum diuinum.
Secunda iadix unde oritur impeccabilitas beatorum est amor beatificus, nam per peccatum homo auertitur a Deo vltimo sine, per Charitatem vel b in Deum ut ultimum finem conuertitur: Ergo cum auersio.a Deo, iaconuersio in illum ,.simul esse nequeant, pec satum cum amore beatifico est omnino incoin
78쪽
De Reatἰtudine . 63 possibile. Vnde Gregorius lib. s. morat. cap. 27. Angelica uatura in femAtipsia mutabilis est, quam mutabilicatem Mincit, per hoc quod ecpii semper idem est; inc lis amoris colligatur . Et Augustinus i . de civit. cap. 9 Vbiam dir bon; iminutabilir se, profecto si dici potest, mali cauendi timor securus est .
Dices, Cliarita; viae & e vita; patriae sant eiusdem speciei, imo idem manet habituς cha litatis in patria, qui fuit in via : Sed charitas viae non excludit potentiam peccandi: Ergo
Respondeo quod. Dicet charitas sit eiusdem speciei in patria & in via; habet tamen diuersum modii in operandi quia in via regulatur pec fidem & cogni ionem obseuram , quae non repraesentat Deum clare ut est in se; in Patria vero regulatur per lumen gl ire, M'claram visionem,qllae Denta, ut habentem omnem rationem boni cla re repraesentat, iudi-
dica: nihil esse appetibile quod ad Deum ordinabile non sit, ex quo fit sita d charitas patriae tollit potentiam ad peccandam, non vero
Ex dietis co bligitur primo, non posse, etiam de absol ita Dei potentia , ca visione, &amore , peccatum, actuale cornmissionis coniun i. Prirna pars pater ex dictis , nam im
possibile est quod aliquis peccet, nisi praecedat iudicium practicum , quoi iudicetur hic nunc eneas petendum aliquid quod ad Deum non est ordinabile: Sed implicat tale iudincitim cum visione beatifica coniungi, nam illa , est perfectum iussicium , quo beatus speculati-iae N practico iudicat, inuin esse super om-
79쪽
n, amandum , & omnia ad ipsum tanqu*n 'ad ultimum finem esse referenda : Ergo pe catum actitate commissionis non potest , etiam de porentia absoluta , t cum beatifica visione .
Quod vero non possit etiam coniungi cum . amore beatifico, non minus euidens est a nam, ut supra didebamuς,per Peccatum mortale ho- .mo auertitur a Deo tanquam ultimo fine , Sein creaturam ut in ultimum finem conuere tur , charitas vero conuertit hominem ita Deum tanquam in ultimum finem: Atqui implicat sinu i l esse auerIionein a Deo ut ultimo iure , 8c conuersionem in illum ut ultimum finem : Ergo & amorem beatificum simul esse Cum peccato mortali aethrali. Eadem incompossibilitas peccati mortalis oum visione Si amore beatifico , ' etiam per res pectum ad absolutam Dei potentiam , potesta hac ratione demonstrari, Quando aliquae ibi mae repugnant ex natura rei , non possunt in-, eer se coii iungi,nisi Deus concursu speciali Seo traordinario concurrat ad utriusque coniunctione, ut patet in calore & si me in gradiabus intensis: At Deus nequit speciali concur- si concurrere ad coniunctionem p ccati mortalis cum visione & amore beatifico,alias peccatum illi ut asithori speciat i tribueretur,quod infinitar eius sanctitati repugnat: Sicut si de potentia absoluta impediret ne calor ignis e pel teret frigus ab aqua, conseruatios rigosis in sillum ut specialem authorent & conismato vem reduceretur: Ergo repugnat, de Potentia Dei pbsolitia , peccatum mortale coniungi eum plara Dei visione & a te bet ilico.
80쪽
Colli lux secundo, visonem & amorent beatificum, non dolum non posse de ab sol uta Dei potentia coni ungi cum peccato commis sionis sed nec etiam cum peccato omissionis: ita visio & amor beatificus ex natui a rei exposcunt nedum peccatumr commi sit is sed etiam omisitonis exclud 're, aut impedire: Vnde ut illud secum compaterentur , requirere μ' tur non quidem concursus Dei postiuus , conseris ans peccatum omissionis, sed negatio con-'Ciirsus postulati a visione & amore, ut illud 'impedirent: At eo ipso quod Deus negaret
concursum eis debitum, illi attribueretur peccatu omissionis , ut supra arguebamus de peccato commissionis: Ergo repugnat , ne tu pec Catum comini stionis , sed et Iam omissionis, cum visione & amore beatifico coniungi. Confirmatur : Ad peccatum omissionis ad minus requiritur aetiis interpretaturus , id est fundamentum quo prudens iudicer; taliter v
luntatem se habere , ac si per positiuum actum vellet omittere : Sed posito quod voluntas beati, ex vi amoris & visionis, exposcat conciirs m ad euitandum peccatum omissionis, non adest fundamentum ad prudenter iudicandum , illam ita se habere ac si per actum positiuum Vel let omittere, sed potius essee
fundamentum ad iudicandum talem omi ssio, nem appeti a Deo negante talem concursum: Ergo repugnat visionem & amorem beatificum cum peccato omissionis coniungi. Dices, Potest Deus praeceptum imponere
beato de aliquo a ctu li bero, V. g. de custodia hominum : At supposito illo praecepto potest beatus omittere talem actum, cum adhuc eo oppa,