장음표시 사용
121쪽
Dispuet in subsidium laborantis eause affetuntur, quae nullam vim habem IV. ad Erroris confirmationemri Non magines Cherubinorum ad Arcam positae; nam praeterquam qubd remotae erant a populi conspecti, adeoque non ad cultum , sed ad ornatum symbolam tantum positae mon fuerunt Imagines perfnales , alicujus suppositi re- .raesentativae , sed Rura 3mbolica , s Emblematica ossicii usias Objecti quod adumbrabant. Non Adoratio, quaeseba ad Arcam Quia nec Arca Imago fuit, sed symbolum tantum Dei praesentis, Nec coram Arca procumbebat populus, quasi ipsa per se esset veneratione digna, ed coram Deo quem praesentem adesse Arca illa 'D34. testa Datur , Nec Psal. 99. s. dicitur adorandum scabellum pedum Dei, sed adfabellum, ut notetur locus cultas non verb objectum: Non Visiones Dei variae sub specie corporea,4 locutiones AnIhropo pathica quae in Scriptura occurrunt. Quia aliud est metaphorice
de Deo loqui ad captus nostri modulum istuid ver speciem ejus
vitibilem quasi veramin propriiam pingere de omnium oculis subjicere. Aliud essentiam ipsam Dei aut Personas proprie repraesentare Aliud operain externam gloriam, seu praesentiam aliquo symbolo ad momentum quadante nus adumbrare. Adde ob Deus potuit in Verbo quibuscunqua signis placuit, sui praesentiam desi gnare, sed nefas est contra ejus mandatum existellum eum in simulachro repraesentare , muli minus colere. Non Serpens aneus qui fuit typus Christi, sed non imago , qui tantum abest, ut religiose coli debuerit, ut contra Ipsum jusserit comminui Ezechias, licet Dei iussu sermatus fuisset , de multa miracula per ipsum essent praestita, statim atque populus coepit ei adolere 1 Reg. 4. Nec elevatio ejus Erectionem ad cultum notabat, sed typicam passionis Christi repraesentationem Io. .r Non denique Dei recoritatio,quasHmagines sint Iibri Idiotarum,qui ipsis in memoriam Deum revocent, eolque officii sui moneant mam longe alia mens est Spiritus Sancti, quia, gnum manitatis doctorem pronunciat apud Ieremiam cap. o. 3. consatile Doctorem mendacii apud Habac. 1 is. Alii sunt libri, Aliae Imagines quas sine periculo intueri possumus; Liber Natura, in quo expressa sunt virtutum ei vestigia, ubi quot sunt Creaturae,io D 'ctores qui nos monent ossicii nostri Liber Smiptura, in quo contemplari licet Christum vivam Patris Imaginem , QSanctorum
exempla nobis ad Imitationem proposita. Quid opus aliis libris mutis qui non modb iniuiles, sed de noxii iericuso; per quos,
ut obtervat Polνdomin Virgiὶim de lavent rerum lib. 6. cap. I . Eo
insania deventum eΗ ut hac pars hierasis parum distra ab impierat. Sie Gersen in Regulis moralibus, Nisi pia iniemis, inquit,
excusare multos simplices , Idoloiatra censerentur Bellarminus
ipse periculum esse non diffitetur , nisi adsit institutio lib. a. cap. 8 Absit ver a nobis i mutos istos Doctores unquam sequamur, qui
122쪽
Nos TRA AB ECCLESIA Re MANA. Icto
non alia de causa populo obtruduntur , quam ad eum a seriptura Di s u . abducendum, quam merub Ecclesia Romana fugit,4 exhorrescit ut Riares lucem, Iontes Legem. blit ut summa in Deum injuria. summo Religionis Christianae dedecore,. Iudaeorum ac reliqum ruin infidelium scandalo peris χουν iras διανοιαν mentem Fortantem , ut loquitur Epipha. Idala ulla Gut pia in Templum ejus induc mus: Quin potius unico Doctore Christo contenti, eum in Verbo audiamus ti cum non alitet legitime se coli posse doceat, quam in viritu& veritate bunc illi Cultum prae caeteris omnibus acceptum semper exhibeamus, nec unquam patiamur fide vel praxim ulla erroris vel Idololatriae labe infici. έ
L IOH. V. 1o et a Maiae re, viris . - ὁ μήλ. . FINIS.
Restondente RENATO A CHARRIERE Privatensi ,
vera Christi Ecclesia tribus praecipue partibus constituitur , e totidem velut characteribus internosciis , Vm ,I'ierare,d Labertate, Veritate in Doctrina,Pietate in CuIiu,N Libertate in Regnnine:Ita falsa tribus potissiimum notis disti sui solet, fare hque Veritatem everitis, dololatria, mei Pietatic Catus puritatem coriumpit, Drannide,vrae Regiminis suavitatem, libertatem opprimit Quemadmodum enim is viri Chrsi, qui a Capite totum Corpus mysticum pervadit de vivificat, triplicem solet nomenclationem sortiri a triplici, quem in nobis producit, estecti Spiritu verritatis Ioh. 4.i . dc Sapientiae Eph. r. i7 qui mentes nostras illuminat ad cognitionem Veri Spi-mitus Sanctitaturi si. i3 qui corda sanctificat, impellit ad praxim Boni, Epiritus libretatis &-ώνιionis a Cor. 3. n. qui homines ain a peccati
123쪽
Diatur. 4etcativi Diaboli servitute liberat,4 in regiam filiorum Dei dIgni-V. talem evehit. Sic Spicitus Diaboli ἐκ Mundi, qui in falsa Ecclesia regnat, tribus nominibus solet in Scriptura designari ad exitialia
P . . . ejus effecta connotanda , Spiritil mendaci , Iuli. 8 44. qui omnium errorum de haeresium et author , Spiritus immundi , qui ad Mailh to. i. Omnis genetis sordes nos incitat, Mati. o. 3. 3 Ia. & Spiritis
Ioa ala homicida, qui Tyrannide de saevitia ubique grassatur i. Ioan 3.r 1. II. Haec tria autem ita sunt graviari periculosa , ut si unum vel alterum untaxat in Coetu aliquo initi Ecclesiae nomine gloriatur, obtineat, necessarib abillo nobis sit secedendum, nec ulla possit cum illo communio coli. Nam si testatur Apostolus, nullam communionem esse posse luci cum tenebris Templo Dei cum Idolis, de Christo cum Belial Qui dixerit in ea Eccletia fidelem manere potia , quae vel haeresim aliquam docet , vel Idololatriam lavet. vel Tyrannidem usurpat Gam si tria ista seotiim singula justam de necessariam secedendi causam praebent Nuid fiet putandum est, qu1ndb omnia velut agmine racto simul concurrunt,in monstrosum Corpus ex haeresi teterrima, crassillima Idololatria 4 1-rannide durissima conflasum constituunt maec autem non eorum tantum, sed conjunctaim in Ecclesia Romana occurrere antea diximus de 'quoad duo prima capita probavimus Tertium nunc suis perest de Tarannide, quam ducissimam& intolerandam in Paratu vigere ostensuri sumus , adeoque cum libertate Christiana plane
III Hoc ver,ut demonstremus, non alio opus nobis est A gumento , quam ut beatum Eccletiae Chri itianae statume,& libertatis, quam illi acquisivit Christus,suavitatem conferamus cum tristi' Ecclesiae Romanae conditione δε multiplici uso, quod imposuit ipsi
Antichristus Christus sane in eum praecipue hnem venit, ut libertatem nobis acquireret Propterea κ noster de Redemptor vocatur, qui durissima pressos servitute liberare debuit, Iub laeum Evangelicum promulgare, in quo non modo daturia e seu remissio debitorum. εκα ama restimio haereditaris coelestis, qua in Adamo excideramus, sed destiberatio e manumissio servorum, quae tria fuerant Iubilaei legalis privilegia , quae in Evangelicum potiori jure Sc longe nobiliori ratione quadrant. Qub pertinent verba ipsius I. Christi apud Isia 6 i. i. 1 ubi mentio fit anni beneplaci i in quo Unctus Domini debuit praedicare servis libertas , ct captivis camceris aperiuram . Ut autem multiplex erat servitutis Iugum, quo premebamur, Servilin Legis,smitin Peccaιi,sertit Mortu Lex maledictionum fulmine d rigida caeremoniarum obse ivatione in .homines regnabat: Peccatum reatu de dominio eos sibi mancipabat. Et Mors terroribus d poenis Tyrannidem in eos exercebat. Ita Christus a triplici hoc jus noctiberat is Leo servi
124쪽
rate , quia factus ipse est pro nobis καλή, ut a maledictione Legis Di s mT. nos liberaret Galat. 3. 13. finis ac complementum est Legis in V. justitiam omni credenti Ro in Io. . ut non amplius simus sub Lege sed sub Gratia Ro.6i .in mortui simus Legi Ro. 8.1.4 6 Gal. 2. 29. Peccati iugo, quia tactus est peccatum pro nobis , ut essemus justitia Dei in ipso a Coi s. r. 4achus in similitudinem peccati pro peccato damnavit peccatum in carne Rom. 8. 3. Α Mortis imperio , quia per mortem destruxit eum qui habebat imperium mortis , ut liberaret eos qui metu mortis per totam vitam erant
obnoxii servituti Hebr. a. i Quod Apostolus admirabili brevitate complectitur Rram 8. a. quum Legem Spiritui vita qua est m. a. in Chrino, dixit ipsum liberasse a lege peccariis mortis . Nam quod Christus metito suo nobis acquisivit , idipsum Spiritus ecticacia nabis applicat , qui propterea distinguitur a Spiritu servitui ad timorem,qui sub Lege vigebat, Epistilus adoptionis xlibertatis v
nos liberata Lege per justificationem , ut Spiritu sanctitatis nos liberiit a peccato per regenerationem , ut Spirisus vitai gurianos liberat a mileria dc morte per glorificatiouaem. IV. Quamvis ver dulcissi na illa, vere aurea libertas , uam Christus nobis attulit, suis limilibus circumscribatur, loni quidlibet agendi estiaenis licentia, quod vellent Libertini, ted suam semper habeat Legem jugum cui fideles subjicit, sed Legem
suavem Christi Jugum leve, Matth. I. i8., Galat. a. 9. unde Apostolus hortatur eos, ne libertatem ad quam vocati sunt, trahant In licentiam carnis cap. s. . 3. Petrus ita liberin elle monet, G M .Hi sint sempe Dei servi . Pet. 2. 3. Ita tamen eos eximit ab omni peccati vinculo de nexu , ut nullo amplius vel Cermoniarum legalium , vel Traditionum quarumlibet humanarum
iugo subesse possint is debeant , sed conscientia soli Deo obnoxia, ab eo etiam solo pendeat, illi stet vel cadat. Qub spectant vatia illa Pauli loca, in quibus serib fideles moner, ut maneant. Iibertate , quam acquisivi ipsi Chris- , nec ristino semiiuiis
ira dena implicentur Gal. s. I. ut pretio redemi ne fan seri s. Aominum L Cor. 7. 23. Ne quis eos damne in cibo e potu, Cel I Minerum, sabbathorum discrimine , vel eos praceptis omre nocomede, ne gusta, ne tange, quasiadhuc viveren inmndo Ol. 2. N. x.46. xo.
16 ao. Unde si quis non jugum illud pristinum semel confractum revocare , sed aliud longe gra ius desintolexabilius conscienti imporiere satagit olle nec Christum tene , es Spiritum ejus novit , nec cum illo partem ullam habere censendus est. Quaenam enim Tyranno pars esse potest cum legitimo Principe , servituti duistissimae cum dulcissima libertate , dc Synagogae Diaboli cum Ecclesia Christia
125쪽
Dispuet Hoc autem Ecclesiae Rom. esse crimen petiendi V. vissimis adducti rationibus. Prima petitur ex Primatu Papac de Drannis o Monarchia, quam sibi in totam Chrilli Ecclesiam ut Oecumenicus probM- Potuite arrogat, ade ut nulli prorsus potestati quaecunque tam
P M dem illa sit, Civilis aut Ecclesiastica, obnoxius sit , ne tum quidem quum officio minime fungitur Canone Si Papa verba sunt Graintiani distinct. o. sua, fraterna saluti negligens deprehendiatum, inutiluin remissem in seu operibinis insuper a bono taciturnin, quod esu inci sibio omnib- , huomin innumerabiles opus. As eatervasim secum daci primo maneipio gehenna , eum no ραρο multu in Merstum apiaMurus, huim culpa sic redarguere ρυ- sumi mortalium num , quod eunctos Use judicaturm a nemine enim uicand- dc Caula nona quaestione tertia , Aliorum hominum eausas
Dein volui per homines terminari sed Sed istim Pras.lem suo με quasioηe reservati Ar iιrio c. Huic ver ab omni potestas sic exempto, reliqui omnes absque ulla exceptrane subjiciumviri Itaut subjectio ista inter praecipua Ecclesiae notas recenseatur , imbstatuatur esse de necessitate salutis. Sic enim Bonifactis VIII in Extravag. de Maior 3 obed. C. nam sanctam auiactetra impie definire ausus est. Porro subesse Romκno Poniis ei omni humana Creatur declaram , dicimin, pronuntiamin esse de necessiuale Diaris. Imb tales volunt ejus esse lententias , ut contra eas ne hiscere quidem cuiquam liceat, apud Graιiam Causa 7 qtu . Nemini de Sed Apostolicae judicio iudicare atitillim sententiam reιraciare permissum , videltice propter Romana Ecclesia pri1 tum Christi munere in beato Apostolo Petro divinitia coὸaιώ o Et ut cumulus perficiatur impudentiae, lummus Pontifex asseritur apud Glossatorem in Cap. quanto personam habere coeleste arbιιrium est ideo naιuram rerum mutare , substantialiavnim rei applicando alij, fide nullo posse aliquid1 acer sententiam qua nusta en facere aliquam , in his qua vult illi esse pro ratione voluntatem, nec esse qui ei icat, cur ita facis ' os enim supra ius dispensare , de injunilia facere iustitiam , corrigendo iura o mutando, demum plenitudinem obtinere potestatu. Ita jurisdictionem hanc tam late patere contendunt , ut nihil sit in toto mundo ad Religionem pertinens, quod ex ejus nutu ac imperio non pendeat. V I. Nec abludit communis Doctorum sententia , qui supremam illam Pontificis authoritatem tanquam praecipuum Ecclesiae fundamentum obtendere solent: Audiatur vel unus Bellarm. lib. 3. de Eccl. militi c. sa. Tenemur omnes sub periculo terna moνIuvera Ecessanos adiungere est in ista perseverare , id est, Capit etviohedire Meris memis communicare. Et cap. 3. Nemo poten,
etiamsimelii subeste Christo, ct communicare eum Ecclesia caelesti,
126쪽
θη ino subest Ponti i, non ea municas eum Ecclesia militante, DISPur.&c. Imo eo usque progreditur impietas Cardinalis ut alserat lib. V. 4 de Pontis. c. s. Qu.d si Papa errares raripiendo vitia vciprohibendo virtutes, reneretur Ecclesia credere vitia esse bona ct virtu-ιe maias nisi vellet contra conscientiam peccare , quod sine horrO-ge nemo pius legere potest. Sic Ioan de Capistrano de Papae Ecclesii authoritate , Papa Rom. sine comparatione major est omnib/u, ne superiorem habes in terris, sed ipse en sepre omnes, tanquam qui de caelo venit Ioannes Baptista Gerba enim ista, qui de Caelo venirs per omnes est niesse possunt de Summo Pontiferi, omnia enim P
reo subieci Dominis , Ergo nihil exclusi , nec Imperatorem , neo
Patriarcha , c. ub spectat etiam illud Nicola Papae in Epist.
Nec ab Impera ore Ponsscem, nec a Rege judicari posse, quoniam non es serum supra Dominum. Posset hoc luculentius confirmari ex intoleranda Rom. Pontificis superbia, ut supra πων σιμμα sese efferat , non modb quod in terri ominatur , quales sunt Reges ScImperatores, sed desin coelis celebratur, quales sunt Angeliis Sancti, im .in Templo Dei sedeat tanquam Deus , supremam sibi in Ecclesia potestatem vindicans, Christo Domino se aequans. Verum quia ista commodius poterunt pertractari in sequentibus;
quum de Characteribus Antichrisin sumus disputaturi r uinciet
nunc rimatum istum de seminam totius Ecclesiae Monarchiam a tingere,tanquam certissimam Tyrannidis Romanae notam, quam fugere genuini omnes Regni Christi subditi tenentur. VII. Non diffitemur equidem memorabilem a Christo, Apostolis caeterisque Viri Dei, quorum opera uti voluit ad Ecclesiam
gubernandam, concellam elle potestatem, ut Clames Regni coelo Tum tum Scientia, tum Regiminis administrarent, uigarent Iolverent in Terris, quod ligatum& solutum esset in Coelis. Verum eam omnem potestateminitaliscunque sit, ministerialem tantum esse& subalternam, non absolutam de supremam contendimus, quae Servos ministros deceat, non Dominos, ne gloria quae Christo soli competit, quam ut impatiens consortis testatur se alters dare non posse , in hominer mortalem dc peccatorem impie transferatur. Et si Rom. Pontifices intra justos potestatis istius Scininisterii terminos sese continuissent, si claves ista mysticas rite ἐκ ut par est semper tractassent , tum purae doctrinae praeconio, tum sanetaeis bene constitutae disciplinae exerciti, debuisient si ne fideles ex Christi praescripto illis obtemperare nec eorum obsequium sine crimine detrechare potuissent. Verum quum relicto
mitii sterio Dominium de Magisterium sacrilege usurparunt , qui Ecclesiam ut virginem puram soli Sponso Christo aptare debuerunt, sibi subiicere, de infami adulterio legitimi Sponsi thorum invadere tentarunt quum illi qui ad obsequium unius Chri
127쪽
DispuT. sti conseientias captivare tenebantur, ipsi sibi mancipare ausa in auis V. ditoin plane intoletando moliti sunt suis non fateatur gravissemum eue Tyrannidi jugum , quod nemo subire potest , nisi qui te gitimum Christi iugum oc dominium excusseris. 'VIII. Nam ut nihil nunc dicamus de Monarchiae istius nat
Ia, quae talis est , ut nemo mortalium tanto oneri par esse possit. multo minus quam reis ectu Monarchiae universalis in mundo, quam tamen negant dari post saniores Politici : Si Scripturam audimus, tam procul est ab ullo Primatuin Monarchia in Ecclesia institue da , ut eam expresse non semel ut tyrannicam Christo injuriam damnet. Cur enim alias Christus discipulis de Primatu contende libus , tam solliciterumne dominium interdixiiset Luc. 21. 23. 24.
Reges Gentium dominantur eas GHqui ροι satem habent in e benesci vocanIur, Vos autem non ita, sed qui maximin est inser Sos salsicui minimm . qui princeps ea, sicuι ui ministrat. Cur Petrux
tam expresse vetat Pastores , ut συια ρεσβυτερο ipsorum καοκυει νειν
ν 3 V ἀλωήω. . Pet. 1. 3. Cur Paulus M non dominari fidei Corinthio - tum tehatur sed se Viun esse ipsorum propter Christum 1 Cor. I. Cui inter ministeria iacin, Pastores quidem& Doctores post Ar
stolos, Evangelistas a nec Papam nec Cardinales recenset. . . . I x a Corint. 11. Ephes viii. cre toties idem unicum eis Dominum. I. Corinth. 8 6 unicum Caput Ecclesiae. Ephes. I. 22.4 cap 2.I.F. declarata Et sane si eidem Regno duo non possunt dari Monarchae vel coordinate vel rubordinate, citra evidentem contradictionemia
Si unum Corpus duo Capita habere nequit, nisi sit monstrosum , Quis dixerit in Regno Ecclesiae duos et Te Reges,in duo in Corpore: hoc mystico Caetrat
Nec huic incommodo remedium asserti potest per foediis Capitis Primarii xSeeundarii, injuriam fore Christo,si Papa dic retur Caput primarium, de quoad internam potestatem; sed posse dici optime Caput secundatium cum Christo de sub Christo , quemadmodum non fit injuria Regi, si dicatur Prorex esse Caput Regni sub Rege, quin potius ejus augetur gloria , quia semper Rex praesumutur esse nobiliori modo Caput. Nam primo distinctio est σύςasse.
squidem qui Caput diciti quidem supremum, dicit eo ipso primum,
quod supra se superius non agnoscit nec unquam visum nec audiatum, Corpus unum bene constitutum duo habere capita unum prumarium . alterum secundarium. . Fals etiam supponitur, Papam dici Capue quoad externam directionem ς cum internam et iami testatem sibi vendicet, leges ferendi conscientia obligativas, in P stea dicetur. 3. Exemplum quod affertur de Regein Prorege,ad rem
128쪽
qui Regis nomine gubernet, nemo tamen dixerit eum Regem posse Drs puT.-ari , dc si quis ex subditis Regem appellet, salutet , vel si V. Regis nomen Mauthoritatem ipse sibi vendicet, tantum abest ut toleretur, quin potius ut reus Majestatis damnabitur. Ita possitnt in Ecclesia Rectores Ministri a Christo constitui, qui sub eo Ecclesiam gubernen ; sed immanis fieret Christo injuria i honorem Regis Capitis soli Christo debitum invaderent. Uno verbo cum Christus sit Monarcha, Caputri sponsus Ecclesiae, qui profitetur se illi astuturum semper nec Vicatium nec Socium ferre potest, sic enim Monarcha non esset μονοe, corpus esset biceps, Sponsus admitteret thori socium,quod non est ferendum. Unde Gregorius I. titulum Pontificis Oecumenici ceu Antichristianumis omnino Tyrannicum detestabatur epist. 38 ad Iohannem Constantinopolitanum
lib. 6 epistol. Eas denter dico, fui quis M se universalem Episcopum vel Sacerdotem Cocat via vocari desiderat, in Da elatione Antichristum praecurrit. . IX. Cam ver maximum sit primatus istius momentum , utpote a quo tota Religio Romana pendet, tantae Authoritatis procul dubio leve non debet esse fundamentum. Sed licet magno molimine rassim urgeatur, facile tamen obsemare est,aquam ipsis hac in partenaerere, nec invenire quomodo Nostris satisfaciant, quum tanti
Principatias . quem Papa sibi sumpsit, petunt ex Verbo Dei fund mentum Imb non obscure colligi potest molestissimam Pontificiis semper visam iuisse quaestionem , quam declinare subinde conati sunt, quia satis intelligebant authoritatem istam nulla divina institutione subnixam , nullo legitimo fultam esse arsumento. Unde Paulus III coacto Concilio Tridentino, Legatos vos praecipue de hoc articulo monuerat, ne unquam quacunque de causa ad disputationem Papae veniretur ut patet ex hist. Conci Trid. lib. a. Et Pius V. instaurato hoc Concilio , subito metu perculsus fuit , ne authoritas Pontificia in discrimen veniret si de eo disceptaretur; ade ut de Concilio inhibendo non semel cogitaverit, nisi a tam damnoso onsilio dimoveri se passus suisset , ut reser Ill Thu nus Tom. 2. lib. 32 ad ann. l162. X. Scio subinde afferri ad malae causae praesidium decantatis Αἱ . in sim Christi ad Petrum verba Matth. 6. 8. Tu es Perem tu panω pr per hanc Petram discabo Ecclesiam meam cc. Quas hinc claris sim constet, Petrum non mod fuisse a Christo constitutum Ee clesiae fundamentum , sed etiam Principem, Monarcham cum Successoribus suis. Verum nihil vanius, falsus hoc figmento. Prim quia perperam aratis supponitur Petram , de qua Christus loquitur, esse ipsam personam Petri Cum variis rationibus demonstrari queat , non posse nec debere hoe ad Petrum ipsum reserri, I. quia σι ra hic expresse distinguitur a Petro,
129쪽
DispuT. Πέπος Gυτη τη όηρ At si Petrum voluit designare. V. non eandem vocem retinet, sed aliam diversi genetis ulurpat, obstat qub Syriace loquutus sit Chriitus, apud Syros autem promiscue usurpari empto Petro pro Petra,fine genetis nullati Nam licet Christus Syriacet loquutus fit,in ea lingua Petrini eodem sono flerantur, notum tamen non idem servari genus nariquum ponitur pro lapide suemininum est quum pro personam culinum Adde qub Matthaeus Graece scribens, non tam lollicta distinxillet inter Πέπωδε πιπαν, nisi ad exprimendam Chri iti metatem, ne quis Petrum talem Petram esse arbitraretur, sed ab ea Petra Petrum fuisse denominatum constaret Ut ver non potest idem esse nomenin denominatum, Ita nec Petra nomen , M. Petrus denominatur, potest idem esse cum ipso Aug. tract. I 24 in Iob Ecclesia fundata ensuper Petram, unde Petrin nomen ac cepi , Non enim a Petro Peιra sed Petrinia Petra scar non Chri Atinia christiano β Chrisianum a Chrin Cocatur. Secundb Petrus non potest esse Petra, de qua hi agitur, quia pars esti membrum Ecclesiae , quae super eum est aedincanda inde vel super ei sum aedificaretur, vel debet a Petra distingui. Tertib firmius adhuc hoc ipsum colligitur ex natura rei quae hic promittitur, aedificatione xω. 3 in scilicet Ecclesiae rat cum Paulus testetur i. Cor. 3. ii nullum aliud fiindamentum poni posse praeter Christum, hoc in Petri personam sine sacrilegio transserri non Dosset. Quari nullus melior inte pres dari potest ipso Petro , qui hoc non ad se , sed ad solum Chrua. . L . . um refert primae c. a. 4. s. Nec obstare potest pronomen de monstrativum 5υτ , super hanc petram , quod videtur reserendum ad proxime antecedens, ut sit positum loco relativi, ut vult Mabdonaim,quasi dixisset Tu Petra es, super quam aedificabo Ecclesiam meam. Nam prim non est necesse , aut ante eam Petram fuisse nominatam ab ipso Christo , sed sufficit de ea mille jam factxim sermonem ; ut omnino factus fuit, si Petra ad consessi nem Petri, vel ad Christum quem consessius erati referitur. Deinde quis nescit illiusmodi pronomina non semper ad Toxime Mimni. diate praecedens, sed aliquando ad remotius referri, quando rei natura hoc exigit Vide Act. a. a. 13. 4. 1 . I6. . Thessal. 2. 8. s. Ita licet hoc reseramus vel ad Christum, vel ad Consessionemri Fiadem Petti, nihil inde coacti exurgit, sed sensus optime fluet: in xime si addimus, in nomine Petri Petram posse dici includi, quasi Christu dixisset , ii diceris Petrus a me Petra, super quam aedificabo Ecclesiam meam. Nec novum est relationem neri aliquando s. l. 44, ad vocem in praecedente aliqua dictione latentem, ut Ioh. 8 de Diabolo loquens Christus ἔτι timὲ πατηρ-- . quid aissi nempe του ψε , qu M latet in voce ψεύδηι. Quid si dicamus proin nomen hoc non sumendum esse ἀναφο tae, sed δεικτώ- de o.
130쪽
quentis persona quomodo Ioh. a. is solvite templum o Chri Disru T. stus dicit suum corpus indicando , vel palma pectus percutiendo, . Domino nostro vocem suam gestu adjuvante. Sic potuit Christus . . seipsum designando diceres, super hanc Petram , a qua tibi nomen Petri inditum, ad ignificandam firmitatem tuam in nde, operam in Evange:ii ministerio olim praeliandam,aedificabo Ecclesiam meam; quod commode interpretatur Augustinus super se, inquit , adi
I. Atque hinc jam patere potest, quid per Petram designa 2
re voluerit Spiritus S. nimirum ipsum Christum quem ore consessu iii his.,
fue iat Petrus in quem corde crediderat, qui vere est πέτρα Δαλἀ ἴσα rupes seculorum, contra quam nec venti tentationum, nec fluetiis decumani persecutionum mundi quicquam possunt, ut saepissis
me eo nomine venit in Scriptura, Deutero. 32. . Psal. 8 Ua. 26. q. - 31.4 Matth. . a . Atque ita facile conciliantur variae veterum sententiae s. 16. .
super hoc argumento. Quidam Christo ipso exponunt, ut A M--Π-gusinis de verbis Domim secundum Matth. Sermon. s. Super hanc Petram auam confessus es super hanc Peiram auam cognovis dicens, Tu es Christis Filiu Dei Cisi,ad eab Ecelesiam meam,quod confirmat alibi saepius, Trael ir . in Joh.4 de Trinitate lib. 2. cap. l7. Retract. lib. I. cap. 1 . Ambrosius Serm. 8s. Recte ergo avia Petra Christus Simon nancupaι- en Petrus, ut aui eum Domino deinci
ratem haberet, cum Domino haberet nominu Dominici unitatem, κιμui a Christ Christianus sic a Petra Chriri Peixus Apostolus v
caretur. Hilar de Trinit. lib. 1. Unam ergo en immobile de 'ndmmentum , una haec felix Peιra Petri ore confessa , Tu es Filius Dei vivi. Sic Theodoretus in Psal. 7. Hieron ad Matth. cap. . Alii de confessione, de Petri , Chrysost in h. l. --τ τη-έ- . τοῦτις τῆννι ει uiae λογια cisuper hac Petra iden fd confessionis Theoph. pariter agis λόμ,λογία, ια ι μολογηst θεμελιον μέλλει πνεῖ πιςδόντων, haec confessio quam confessus es fundamentum erit credenιium Hilarius 6 de Trinit. Super hanc igiιur confessionis eiram , Ecclesia aediscatio eri. Quod omnium optime exponit Basilius Seleuciae in h. l. Hanc confessionem cum nominasse chrissus Peiram, PeIrum nuncupat eum qui primus issam en confulis , donans illi hanc appestarionem, anquam insigne ct monumentum hujus confessionis rac enimen revera pietatis petra, hac salutis basis, hie fidei murus hoc eri- raris fundamentum , fundamentum enim aliud nemo ponere ore seraeier id quod positum es Iesu Christus. Sic Isidor Pelusi lib. Lepist 13s Cyrili lib. . Diat cum Hermia Theod. h. a. in Cant. Licet vero veibis disterant , sensu tamen ieipsa conventina duae istae sententiae, emut loquitur Augustinus, locutionum fuit diversi ι, non senientiarum , Sive enim ad Consessionem ridem referamus cum Chrysostomo Sive ad rem vel personam confessione designam is tam Diqilia in Corale