장음표시 사용
131쪽
Dispur tam Christum scilicet ut Augustinus cilii, res eodem redita quia v. neque confessio, neque fides per se conserunt ad aedificat Ionem E clesiae, nisi metonymic ratione objecti, nimirum Christi, quem amplectuntur. Im, qui ex Patribus ad Petrum referunt, non tam at tendunt ejus persenam, quam dem doctrinam, quae laepe in Scis piis eorum metonymice Peirus dicitur, quae fuit, est hodieque ac emper erit firmissimum Ecclesiae fundamentum. XII. Nec sic sentiunt tantum Patres , sed quamplurimi nee ignobiles exadversariis, quorum alii de Christi, alii de fide, consessione Petri Petram interpretantur tyranus super hanc P eram , auram eonfessus es , id est super Christum. Glossa interi. Petram exponit Christum in auem credis. Et ordinaria , Petrinam Petra , ita amen ut mihi retineam digni atem fundamenti, Tusuper me ordinabis lapides alios. Sic Cardinalis de Alliaco Ioan Arboseus Theosoph. lib. s. cap. 1. Pererius in Danielem cap. 1 ubi docet Christum lap em dici , tum ob alias rationes, tum quia est Petra, super quam es fundata Ecclesia, e&c. huc pertinet illud vulgatum. Petra dedit Petro . Perem diadema Rodolpho. Alii malunt ad fidem cuuisessionem Petri reserre: Glassa ordi. Decretorum distinc hy. Capite Ita mominuι, Et super hanc Petram, Per hane distinctionem non credo Dominum aliud demonstrasse auis hae verba, aua Peιris respondi Domino , quum dic t.
Tu es Christin Filiis Dei Gisi, quia super illo articulo fidei fundata est Ecclesia jure se ipso fundavit Dominin Ecclesiam. Sic Adrianus I in Epist ad Episcopos Galliciat de Hilp. quae est in Actis
Concilii Francosertensiis,1 er hane es , ct aqua vocabulisortitus es dum talem Iuper hanc soliditatemfde Eeclesiam meam ad cabola Joannes de Turre Cremata de summa Ecclesiae lib. 2. cap. io Ecclesia estfundata super Petramidesfidem Corsi, e Sic Dionysius Orthusi in h. l. Gorranus, alii in praeeipue erus , qui optime loci sensum reddit hoc clinet, quὸ4 Chrismiseelesiam suam non super eιrum aut auemcunque alium hominem adi avis, adia uitur Perra inquirenda B, Petra ergo primarie ChrisIm4II, eui tota Ecclesia superadificata est. Deinde quiaper veram fidem Christo conjungimur sic quodammodo petra
scim- , si sis loqui licet ; ι ipsa igitur de Chrisiana ct Ceritas Evangelica firma ct inconcussa petra illa ess, super quam Chris-
aedificavi Ecclesiam suam. XIII. Duo praecipue huic sententiae opponuntur. Primum,Christuinde re sutura loqui ad rabo. t non aedificanda erat aut aedia sicari tunc coeperat Ecclesia, sed fuerat jam olim aedificataci Itaque ita loquutum esse, quia nondum constituerat Petrum funda- memum. Verum nihil luc est quod nos morati debeat mamita
132쪽
Nos TR A ECCLEI A ROMANA II sita aedificata erat jam Ecclesia super Christum , ut adhuc aedifi Dispur. canda esset in posterum quidem peculiari ratione , non ut V. Ecclesia particularis Iudaica , qualis fuerat antea, sed ut Ecclesia Christiana Catholica per totum orbem dispersa , quae post
Pentecostem demum proprie coepit aedificati ministerio Apostol rum. Potuit ergo in futuro loqui Christus , etsi de Petro non cogitaret Imb ex hypothesi Advertariorum non constituendus eras tantum in fundamentum Ecclesiae , sed ex verbis, Tu es Peιrm, e presse jam constituebatur de praesenti. XIV. Alterum , Qub posita ista sententia nihil hic Petro singulare tribuatur cum tamen verba Christi aperte hoc videantur connotare; nam in praemium eximiae quam ediderat consessionis statim addit E m dico tibi , Tu es Petrinisc. quas diceret Tu me Christum conressus es , Et ego vicissim pro illa tua liber confessione hoc tibi repou , Tu es Petrus ore. At si Petra de Christo intelligitur , quid hoc ad.Petrum attinet, quaenam merces propria Petro rependitur quis honor desertur Sed frustra hoc urgetur. Prim quia Petrus non suo tantum , sed, aliorum nomine respondet , in signum, argumentum unitatis fidei omisnium Ut Christus non Petrum solum sed omnes interrogaverat , Et vos quernn ιva dicit esse me is . 3. Ita responsio Christi quae additur ad omnes spectar,ratione doctrinae communis aequa- Iis Apostolatus quasi diceret, In vicem consessionis quam Midisti,
Tibi vicissim dico , quod , sicut cognomen Petri tibi imposui in signum firmitatis fidei quam tibi daturus sum, inpostolatus ad
Quem te voco , faciam ut doctrina istius fidei a te praedicata, sit undamentum Ecclesiae meae, Z authentica ac Θεο.Mὐςοc veritas , ad quam caeterae omnes doctrina componi debent. Secundo,
licet daremus , Christum aliquid singulare Petio promittere An propterea dicendum esset , illum constitui Monarcham Oput Ecclesiae Nonne satis magna Petro rependitur merces pro edita consessione inubd beatus praedicetur, qud Petri nomen ei inditur ad praesignificandam ipsius in fide constan . viam, Luc. 11. 32. dc fidelem quam in Evangelii Ministerio praestixurus erat operam, qub. Doctrina eius Ecclesiae fundamentum satuitur, quia claves Regni coelorum illi promittuntur ex tot tantaque pii i lcgia ita sunt exigua, ut nihil retributum Perro dici possit, niti Monarcha Ecclesia constituatur Scio hoc etiam ad ungulare Petri piivilegium a quibusdam Vitis doctis post Te tuli lib. de Pudic. cap. D. referri , quod prirnus Ecclesiae Chrisianae fundamenta jecerit , tum inter Iudaeos Acci. 2. I . tum inter Gentes ct Io. 34. ἐκ Is.7 atque eatenus duci aedificandam
Ecclesiam si per plum, quia primus omnium hoc efficere debuerit o iv . ut sciesacrtullian. primis clauem bis Quo sane sensu ali
133쪽
Di situ T. quid singulare Petro prae caeteris tributum esset, sed quod ad sucis V. cestares ejus , si qui essent , utpote mere personale pertinere non pollet Uerum licet facile concedam, hanc praerogativam P tro concessam fuisse ne icto tamen an commode ex isto loco adstrui posset, ubi agitur non tam de fundatore dc Architecto, qui aedificium debet instruere& fundamentum jacere , quam de una mento ipso, cui debet superstrui me unquam imilis locutio vel apud sacros vel apud prophanos Authores facile invenietur in quo domus super Architectum aedificata legatur, quamvis saepe hic vel ille dicatur domum aedificasse, fundamenta eius ecille. Ap xl l . Nec locus qui affertur ex Apoc ai. ubi nomina Apostolorum dicuntur inscripta duodecim fundamentis Civitatis , hoc evincit, F .a. io vel qui petitur ex Eph. a. ho ubi Ecclesia dicitur superfrui funa mento Propheιarum c Apostolorum Nam,ut jam supra inlinuavimus, hoc non ad personas , sed ad doctrinam reserendum est,quasi dicat Apost fidem Ephesiorum niti authoritate utriusque Testamenti, ut explicat Iustinianus , doctrina tum Prophetarum tum Apostolorum id enim de personis Prophetarum intelligi non posse, satis ex ipsorum commigratione ad Deum constat. At Mosemis Prophetas adhuc habemus , ut ait Abraham ad epulonem Luci 16. quia eorum doctrina libris Veteri estamenti conligia Ma nunc etiam locum obtinet, unicum autem dicitur undamenrum quoad consensum doctrinam, quamvis multiplex sit quoad personas. X V. tiamvis ver daremus , quod non concedimus tamen, hanc Christi pi omissionem ad Petri unius personam respicer , ne sic quidem evincerent dversarii , Pontifici hoc in competere quandoquidem longissime distat a Petro Papa , nec ab illo ad istum ulla potest duci consequentia. Nam , ut nunc non dicamus non posse Successbrem ejus censcii, cum incertum iit an Petrus Romae fuerit, in gravissimis argumentis demonstrari posset , si id nunc ageremus , Petrum Romam nunquam vidisse. Quis non videt privilegium quod hic Petro consertur , singulare esse quod ad alium extendi nequita vel munus Apotholicum respicere, quod extraordinarium suit, propriuna personis Apostolorum , ade6que αδαποχον , ut enim illi soli Θιό-ἰτοι fuerunt,in infallibiles in doctrinari Ita soli potuerunt fundamentum esse Eccletiae respectu
XVI. Potrblicet Claves Petro dicantur traditae, non inde sequitur Principem, Monarcham constitutum mille Ecclesiae. Primb quia claves sium iuisterii, quae dantur Oeconomis & Servis, .cεν 4. T. Cor. . . qualis fuit Eliahim Icria. o. Non riaverDominii, da . o. quae dantur Regii Principi, quo sensu Christus dicitur Apoc. . . ' 3 habere elamem Dacidis qui Iaudit nemo aperi , ct qui aperis nemo ciaudit . Secundb Claves istae noti soli Petro fuerunt datae,
134쪽
Nos TR A ECCLESIA RUMANA. 2Ised in persona Petri uilitatis significandae gratia, ut Veteres observa Dis puT. runt, omnibus Apollolis , imbin singulis Ecclesiae Ministris , n V. de quod hic Petro vindicatur, aliis promittitur , Ma th. 18. 8. Hicii α
Anien dico vobis quacunque ligaveritis in erro, Ilaia erun in . coelis in Ioan . o. 23. Quorum remiseritis peccata remiιtentur Mn. 1oiae με, quorum reiinueritu retenta erunti. Quod attinet verb Triplex
Pasi Goan ai. Is erit illi a Christo commissum , nullum pri Iaan.aursinatum vel dominium potest conferre , sed tantu in ejus ministerium confirmat, & trinae abnegationi, in quam lapsus fuerat , iplia aem opponit amoris stipulationem irrelicemque in munus restitutionem , ut pasceret cum caeteris , non pro caeteris , inter criteros ut socius, non supra caeteros ut Monarcha. Ex quibus, ne diutius in hoc aagumento immoremur, colligitur clarissime, Petrum
suillum sibi vindicare potuisse principatum vel Primatum in Ecclelia. Qubd si timatus aliquis illi tribuendus venitri quo sensu primm
Vocatur , Matth. Io. . dc saepe a Patribus Princeps Apostoloram Mest tantum Primas ordinis , a Primatus honoris de existimatuonis propter dotes eximias , quibus praeditus erat , quo sensu
Iacobus ii Ioannes cum ipso vocantur columnae mal. 2. 9. Nili Ipraecipue obrieli ardorem αθερω iruta , qua impulsus saepe primus inter Apostolos de omnium nomine Ghristo respondebat Sed non suit Prima in Auihoritatis vel Iurisdictionis e quo disputainus icquem Tyrannicum esse merit statuimus. XVII. Ex hoc ori Primatu varia Pontificiae Tyrannidis Pam.x Capita exurgunt , sed Tria ista pra caeteris Nubd in Imperato-- re dc Reges potestatem sibi arroget. bd in animas de conscientias sibi ius competere credata ub in Corpora de facultates hominum tibi omnia licere putet. Et ut de Regibus dicamus prumum , Quis nescit Rom. Epitcopos, qui per multa secula subjesciti fuerant Imperatoribus , cadente. Imperi Romano , per ejus ruinas gradum sibi fecisse ad id dignitatis rastigium , quod sermidabilesis tremendos eos reddidit Principibus d Regibus Terrae,
eatenus ut postquam locupletati erunt eorum liberalitate, hanc
retulerint ipsis fratiam , ut intoleranda superbia super ipsos Caput
extulerint, scelere inauditcreorum colla impie premete de tibi subjicet ausi sint. Nam ut nunc nihil dicamus deosculo pedum, quod ad morem Rom. Imperatorum invexerunt superbissime , ut in Concilio Rom. sancitum sub Gregorio VII teste Baronio ad ann. o 6. Nihil etiam de contumeliis innumeris Rcgibus de Imper toribus saepius illatis ut quod refert Matthaeus Paris de Henrici II. Angliae Regis flagellatione, 'uod ab aliis narratur de Frederico Ahenobarbo , cui ad pedes Alexandri III. provoluto Venetiis ad obtinendam Othonis filii captivi libertatem, supelbiuimus Pontifex cervicem pede preniens, haec dicitur intonaste , super assideraris Disjtiae by Orale
135쪽
Dit pax. . basiliscum ambulabis, ct canculcabis Leonem in D aconem 4 ad V. quem Fridericus , Non tibi sed Petro hoc dictum est, regessit Papa mihi e Petro Haec gesta sunt anno G Ii77. reserente BelIarion apud Baronium, Stella de vitis Pontificum , Hieronymo Bardi Florentino , qui de rebus Venetis Italice scriput accutatissime, histotiam hanc tus describit , in exemplum scilicet humilitatis. Apostolicae. Sed ista exigua sunt prae potestate , quam sibi acio sant in Caesarumin Regum coronas Qvitam , quasi penes pissit Reges deponere Solio deturbare , Regna transterre vel praedae exponere, Subditos fidelitatis juramento exsolvere, aliaque id genus quamplurima praestare , quae Principum Majestati, securitati sunt perniciosissima. Ne vero tantum crimen gratis videamur impingere Adversariis , paucis ostendamus , hoc non mod praeci puorum Doctorum inter ipsos calaulis , imbin variis Conciliorum Decretis,&Pontificum placitis esse sancitum, sed etiam exemplis
nimis multis teterrimis conflamatum. XVIII. Papam potestatem habere Reges exaut randi, de subditos a fidelitatis juramento liberandi, adeo communiter rece- ptum est inter ipsos , ut Bessarminus, Baronius , Perronius hanc vocem esse pertendant totius Ecclesiae Catholicae, laetarmin ita praefatione libri adversia Barciatum vocet eam Causam universa Ecclesia, de sententiam Ecclesia Catholica, quam etiam magna Authorum nube confirmat. ConciIium Laseranense sub Innocentio III anno vis haec expresse habet, Si Dominus temporalis monitusurram suam purgare a haretica pravisat neglexeritere Metropoliaranum, Comprovinciales Episcopos Excommunicationis vinculo innodetur DIMfacere contempseri infra annum signi cetur hac Summo Ponι ci u iniimos ejus Uassastos ab eius fidelitate denuncier
absolutos, es terram exponat Catholicis occupavidam Lugdunense
pariter sub Innocentiola V. Hidericum II. Imperio spoliat. Huc pertinent Dictatus Papae Gregorii VII. inter quos isti etiam recensentur , Quod salus uti poli Imperiatibas insigniis. Uuod suus
Papa pedes omnes Principes deinculentur. Quod unicum es no men in mundo Papa videlisei. Quia illi liceas Imperaιores depon ro QN a fidelitat inianorum 1abjectos pum absolvere. Et senones varii, praesertim Gelat , Alius item Romanus Pontifex: chariam Regem Francorum, non am pro suis iniquitaribus , quam pro eo quod tota potestati erat inutilis, a Regno deposuit, O P0mum Caroli Imperatoris Patrem in ejus Deum substituit omnesque Fra cigena a iuramento sistitatis absolviii, &c. Et Gregorius VII. Rom. Synodo Praesidens , Nos Sanctorum Antecessisum nostirorum Ia
ιuta tenentes, eo , qui excommunicati Melita e aut sacramento com
fricti sunι, solica auihoritate a iuramento absolvimus , c. Et Canouistacia usque progrediuntur, ut ex Papa Regem Iactant, re
136쪽
ex Regibus totidem Vassallos, subditos Papae. Licet verbiellarm. Drspur. videatur non usquequaque probare hanc Canonistarum sententiam, V. tamen hanc Papae in Reges Potestatem sortiter adstruit,in variis Doctorum Testimoniis confirmat, Italorum Gallorum , Hispanorum, Germanorum, Anglorum, quorum loca legi possunt in libro eontra Barciatum , quibus addit , Si hae nomen Ecclesia Catholica vox, ubi obsecro eam inveniemus p orsi est, ut meri me est, qui eam audire contemnit, ut Barciatus fecit, annon ut Eιhnicus , PubI canus , est nullo modo Chrisianus habendus eris 'Si non habes Ponι fex Summus potesalem in terris dissonendi de emporalibus, iniue ad depositonem Principum eorum , qui vel ipsi hareite sunt, e M-reιicis quoquomodo favent, Cur in editisne hujus Canonis nullus ex
Mnto numero reclamavit jur ne unus quidem, ex tot Imperatorum , ct Regum oratoribus mutire aifus fui ' Nondum videlia .ce parasiti Principum temporalium exorti fuerant, qui ut regna temporalia flabilire videantur, regnuω Iernum iis, quibus adulantur, eripiun&.Iesultae sane omnes, ut praecipua Papatus columina pedibus eunt in eam sententiam. Imbri quis eam negare sustineat,eo ipso inhaeresim incurrere pertendunt. Sehul endis pro Bellarinino contra Barciatum, hereιicum vel certe erraneum enis temerarium dicere, Poni cem ut Ponti em , est ex jure divino non habere potenatem
privandi Principe ριularersu Principa u, quando id bonum stirituale, e ingens necessi as exigit. Idem, Usus tuetur , Eud mono-Iohannes in Epist monitoria ad I Barciatum rotundo ore pronunciat sine contro es non Restarmini modo , sed Pauli etiam Summi Pontificis catholicorum omnium judicio haresim esse Bel-tirm in Reipons ad Apol pro Iuram pag. 6G. Probabimus in hoc eodem iuramen o non agi de sola citui obedientia sed afficia de Ca tholica, paulo pb , Quaeritur abnegatio et Caiialica in ui obediatur homini conιra obedientiam Dei. Perronius multus et in hoc capite probando in Coetu ordinum Regni anno is is ubi itum est in eam sententiam, reclamantibus Delegatis Populi, Papam posse ad
mere Regni, est Regem exauthorare. Consule pag. 6oo. 6O2 6ao. 62I.6s . opusculorum Plura possierit Iesiuitarum testimonia afferri huc pertinentia ex Gorio in Insitu Morat Avita de Censuris, Becano in Controversia Anglicana Clari S asscii aut Scribanti Amphitheatro. o. Osorio , Io. Mariana , Eman. a Salmerone Valentia , aliis non paucis, qui Papalem Monarchiam mordicus defendunt. Stapletonis verba Controv. 3. de primar. subjecto potestatis Eccles. q. s. art. 2 expressi sunt In casu peccati morιalis, O maxime hare- sis , potissmism, quando in publicum aliauod in magnum Ecclesia detrimentum Geroi I Rom. Pontifex, tanquam supremus Ecclesia
Pastor,ad Ecclesia conservationem, punire quosvis Principσι potest, oesi rei necessita exigvi regno Privare. XIX.
137쪽
Dispur. XIX. Papa autem potestatem competere Reges deponendi, V. variis ex causis censent, quales sunt crimen haereseos, Beli de R. P. lib. s. cap. 7. Non lices Chrisianis tolerare Regem infidelem vel hais reiicum si ille conetur perιrahere subditos Da ludicare an pertrahat ad haresim,pertinet ad miscem Bannes in I. a. art. 1. 3 circauit Conci. Ecclesia non tantism priva dominio in subditos Prine pestaponata persedi , metam illos, qui apsisun aliquo pari in hare G.
Tolerantia haereticorum, de negligentia in iis exscindendis Grego. IX. Decr.lib. s. it. . cap. I6. Absolutos se noverint a debilomelitatis
dominii, sciolius obseaui , quicunqne lapsis manifeste in haresine,
aliau patio auacunque Armirare assata enebantur adstricti. Hinc Excommunicationis contrahit poenam , qui cum Excommunicato communica Caus. II. q. 3. Excommunicationis contrahit poenam, qui excommunicatis communicat. Raymundus in summa lib. I. it.
de haereti. s. . Iudex vel ροι assecularis, non solum propter har sim suam sed etiam propter numentiam contra haresim extirpamdam, potes non solum excommunicari ab Ecclesia, sed etiam depisti Q a pertinet Decretum Concilii Lateranensis, Si Dominin temporalis, ci de quo thesi ptaecedenti. Inutilitas, insufficientia, ignavia, aetas ad regendum inepta, prodigalitas, aliae id genus,quarum cognitio ad blum Pontificem pertinet laniae in a. 2. q. Io. Art. o. 4. Concl. Quando utendum se hac potenate , relinquitum qin dominio vel judicio 4 Bellarin lib. s. de R. P. cap. 7. Pontiscis 'en judicare Regem esse deponendum , et non Imb tantam esse ejus potestatem pertendunt, ut etiam sine culpa possis Regna transferre. Boetin lib. i . de signis Ecclesiae In qu elucescit authoritas Papa, ut petes justu de ausis, eisine causa, ab alii in alios, jura maxima, qualia sunt imperii, decreto Iseo transferre. X. Nec verbis tantum dira haec Tyrannis sancita suit; sed exemplis innumeris confirmata. Reserunt Pontificii Scliptores ad perpetuam Pontificis sui gloriam, Gregorium II parte Imperii mulctasse Leonem III. Imperatorem Zachariam deposuisse Childericum Francorum Regem, de Pipinum in eius locum substituisse 'eonem III. Imperium a Graecis ad Romanos transtulisse: Gregorium VII. Henricum IV. Imperatorem deposuisse , aliumque elegi jussisses Innocentium III. Oth
ne in I v. Innocentium Is in Concilio Lugdunensi rideri cum II ab Honorio III excommunicatum deposuisse, ut testatut Bellar de Rom. Pontis. l. s. c. 8. Notum etiam quid Iulius II adversus Ludovicum XII tentaverit, quo pacto et Imperium abrogarit , de Galliam interdicto subjecerit , cui tamen Rex rapti maluin Regni apiscoporum consilio strenue se opposuit, imbsuperatis Alpibus ad Ravennam delevit copias Papae , jussitque cudi nummos aureos, qui etiamnum videntur cum hoc elogio in ambitu,
138쪽
Nos TRA AB ECCLESIA ROMANA. sambitu, Pisam Babunis nomen. Idem Iulius circa idem tempus Di Regnum Navarrae Iohanni Albretano ademptum dedit Ferdinando Castiliae Regi, qui regnum illud invasit non alio jure , quam quia si visum est Pontifici. Sed ne praeterita renicemus tempora Quis nescit Henricum III. Galliae Regem, diris Papalibus a Sixto confossiim fidem subditorum, mox dc vitam amisisse nefanda Iacobi Clementis Dominicani manu et Henricum IV. ad quem con- 'sanguinitatis jure Regni successio pertinebat, declaratum fuisse i habilem ad succedendum in Galliae Regnum Ad quod quando pervenit, dirae Papales in eum repetitae lint a Gregorio XIV. Sed Curia Partamenti, quae tunc Turone agebat , Pontificalem Bullam jussit manu Tortoris publice cremari an inti de solemni Senatus consulto Alla vales declarantur abusiva seditisse, impia imponuris plena. XXI. Licet ver hoc jam sit in se inauditum, intolerandum , longe gravius tamenin diros animadvertet, qui ad tam injustae potestatis tristissima essecta respexerit. Hoc enim semel posito, Papam sibi arrogare potestatem deponendi Reges, transferendi coronas, subditosque a juramento fidelitatis liberandi nemo non videt sponte sequi, Pontifices non improbare talium Regum neces , in eos morti addicere . Nam qui potestatem sibi vindicat Regem de Solio deturbandi, eo ipso statuit post latam sententiam desinere esse Regem,& ad privatos redigi: Rubd si retinere dignitatem velit,non posse nisi per vim de latrocinium,tanquam Tyrannum desusurpatorem Tales autem hostes publico generis huma
ni haberi,in jure posse quolibet occidici Quia In reos Majestari or publicos hostes omnis homo miles est,ut ait Tertullianus. Ita qui vult Regem pelli e Regno ivult quoque eum occidi , spoliat enim
eum ea aut horitate, quae vitam ejus tuetur sacram tacit. Unde Papa Urbanus Cano Excommun declarat eos pro homicidis non habendos, qui excommunicatos occiderint. SuareZ lib. 6 defi.c. .
Incipit esse orannus in titulo , quia non est legitimin exti quique
ideo occidi potest, ut Emanuel Sa notat in ve Ibo Tyrannus , Occupantem Irannice potesatem , qui ue de populo potes occidere , si aliud non si remedium , est enim ραbliem Uu quod solide demonstra Rex magna Bittanniae in libro contra Cardinalem erronium Pollent huc congeri, si id nunc ex prosesse ageremus, innumera, ipsos etiam inter Pontificios testimonia, qui immensae istius potestatis quam Pontifices sibi arrogant, injustitiam,& perniciem
demonstrant; inter quos eminent Barciatus, idringtonus, Budaus de Asse is lib. 4. Carol. Molinae contra parva datas, Ioannes Tillelm , Claudim Fauchetius de liberιate Gallicana. Peιrm Pithain, omoni Hotomannus , Ioann. Amentin- Ioannes Culpinianin,
DAaron uiri L de Sacra Ecclesia miniseriis, bene cap. .
139쪽
Dispuet. Et quotquot adversus Iesultas scripserunt super hoe arguine V to. Nec omittenda varia Arresta Curiae Parisiensis , de ali rum, quae hanc Pontificum tyrannidem atro lapillo notant, eatenus ut Pontificem tanquam Regni hostem , rebellium fautorem, immanis ac detestandi parricidii contra Henricum III patrati reum damnent , verba sunt Thuani lib. oi. Eodem Senaticonsalis
Gregorimse pro Ponii e hujm nominis XI V. gerens, publica pacis, Vnionis Ecclesia Catholica Ap . Rom. Regis Regnique hostis , Comiurationis Hi fanica princeps, rebellionis fautor, immanis deteriandi inhumani parricidii fler proditionem contra Henricum III. Christianissimum, uere Catholicum Regem patrati rem declaratur. Idem ii ii . refert rationem Praesidis Forgeti, qui testatur 'ab hoc errore veluti projectas in Regnum sica , quib- digladiareniti inιer se cives. Inde perniciosa de Regno ad prauam venendi exteris prodendo ita a consilia, as his iniιiis deiectandam conjurationem conιra Chrisianus re mere Catholicum Regem Henricum III intrat eaepisse , ipsumque tandem abominando parricidio occisam. Inde summam , sanguinem cades , Iacrilegia , Iairocinia , vim publicam, immanitatem --Ltri prodigia, O malorum iliada miserum regnum jam septennium inιegrum exercere Nec sine caula
ita ratiocinabatur , sciebat cilicet ex Bulla Pii Is edita anno in .Regeris Principes quospro haereticis habere oluerit Pontifex,
es ipse absque aliquo Iaris aut facti ministerio suis Regnis. Ducati
bin privatos existere , Regnaque , Ducatvi , Dominia , ct bona publieari in esci iuris est proprietatis eorum , qui illa primo occupaveritin, si in sinceritas fidei, unitate Sacra Romana Eeclesia ae sub Romano Pontifce obedientia fuerint &c. Imd
interficere liceres, Cum ex Directorio Inquisitorum p. 3. hareticos propria auliaritate capere spoliare ac interficere liceat , cc. Quod autem de haereticis dicitur , Idem, de Excommunicatis statuitur, Cano Excomm suera citato. Hanc sane Iesultarum esse mentem, quorum secta, nullam saeviorem in Reges de Principes csse, non
mod exemplis 3 sed, testimoniis quamplurimis probari posise , si id nunc φeremus ex quibus clare pateret , tantorum scelerum vel muhores vel approbaetores fuisse adeoque rotundo ore eos nou semel pronuntiare , non mod licitam , sed de justam esse eorum Regum neceum, qui a P. R. excommunicati de Regno privati fuerunt,in Pontificem id juris in plos habere. Videatur MVariana hi x de Rege QRegis institutione c. 6 dc 7. Bestarminin in arctatum de R. P. c. 8. Raronimadan. 8oo . scio. Suaret. i. 6. adversus Regem M. Britannia c. M alii non pauci.
XXII. Hanc ver communem: receptam apud ipsos e in se tentiam non semel agnovit Curia Parilientis,in aperte testata est; quando
140쪽
quando restitutioni Iesultarum apud Regem intercedebat, ut Thua DISPuT.nus resert variis in locis, cinprimis libro 31 ubi Harlaeus Iesutias V.
ostendit, Otua universale in do trina capita secum 'insentientia omnes habere, in prater antiscem superiorem nullum agnoscant, eique emis omnimodam obedientiam raserata, idque μα- ratum credani, Pontifeem potestatem habere Regis extra communionem E etesia ponendi; Rgem anιem excommunicatum Irannum esse, orsu datos contra eum impune insurgere, Asorum unumquemque qui veι minoribus Eeclesia ordinibus sis initiatus , quodcunque crimen a se
ferit, in lasa Maiestatis erim non posse incurrere, quippe qui minim. amplius Regi subditi, nec uri dictioni ejus subjetii. ιa Eccle
issicos per istorun doctrinam a seculari potenate eximi, manus Quentas licere impune sacrosanctis Regibus a ferro Hoe est libris editu asserere . eorum qui coneri sentiunt rectam sententiam damnare &c. Sorbona non semel impiam istam doctrinam damnavit, inprimis incensura Propositionum Santaresti circa Regum a Pontificibus depositionem, ejus caulas, anno i 626 4. April. Facu sa improbamii damnavi doctrinam his proposisionibus, o horum
capiιum corollariis contentam, tanquam nomam falsam, erroneam,
Versu Dei contrariam , Pontificia dignitati dium concilianum, Schismati occasi-em prabentem , suprema Regum authoritati a Deo solo dependenti derogantem , Principum in delium hareticorum conversionem impediemem 'Pacis publia pertuνbationem, Regnorum, Statuum, eruinque publicarum eversionem , subditos ab obedientia O subie Iione avocantem, ct ad fassiones ,rebritione , sedisiones,
Principum parricidia excirantem.
XXIII. Hoc ver Exempla nimis multa Regibus funestissima testata sunt saepius. Praeter ea quae antea notata sunt , quid nota
dici posset de setali tragoedia a Gregorio VII. Hildebrando dicto, in Henricum IU Imperatorem inchoata, Wab ejus successbribus continuata; de victore III. Urbano II. Paschali III ejus rue ut proprios filios in Patrem, ab ipsis excommunicatum c di evotum armarines, qui persequi ipsum crudelite non destiterunt, donec misere periret, corpore pisius per quinquennium insepulto
manente in cella quadam aedis de sellae, Pontifice id sepelire vetante, ut referunt Sigonius lib., dc raniet ius lib., Quid de Alexandri III in Fredericum Imperatorem lata excommaenicatione a De Frederici II. gravibus certaminibus cum Honorio III. Gregorio IX. Innocentio IV qui anathematibus illum setiendo in ab Imperio deponendo, funestissima bella in Italia de Germania, excitarunt,
in quibus longo tempore omnia seditionibus , cladiuus,in furia xibus immanibus repleverant Nuid de Ludovici Bavari optimi Imperatoris durissimis persecutionibus a Iohanne XXII. Benedi-oo XII. Clamente V I. excitatis, qui eum tanquam inerraicum schismam