De necessaria secessione nostra ab Ecclesia romana, et impossibili cum eâ syncretismo, disputationes. Auctore Francisco Turrettino, ... Accessit ejusdem Disputationum miscellanearum decas

171쪽

Drsyn T. paucitatem redacta sed etiam quia non potuit non in Papam a. VI nendo , vatiis ejus abutibus participare , licet fundamentae salutis semper retinuerit. Verum dubitare non debemus , qui ibidem semper aliquem tibi Populum servari Deus, quem Spiritus et IIcaesa, verbi ministerio sustentavit : Et vel ex hoc uno luculenter eoli, gitur,'ubd exire e medio Babylonis jubetur me enirn juberetur exire, nisi tuisset adhuc in ea. Quae . MX Dum autem exire populus jubetur , Secessi imperat utices m cuius modus deratis tertio loco jam venit expendenda. Cum vero

i secessi duplex possit distingui, alia locatu opolitica quoad sedem, alia stiritualis, mastica quoad fidem primam Iudaico populo

olim impetatam tuisse, extra controversiam potitui est, ut relicti Babylone Iudaeam sepeteret , d libertate pristiria flueretur quo 1., ias sti iciunt loca ante citata Isa. S. 2O Ierem. I. 6. Zaca. 2. 6. .aa.- ι.ε. Sed secundam Populo Chtistiano iinponi non minus clarum eli; Ut enim Ecclesia mistaverat non moenibin, ted moribu , ma laverat, non sedem, easdem non nomen , sed pro dolorimen et Ita non agitur proprie de secessione Olιtica de civili ciuia

ad habitationem, hospitium. Sed de secessione sacra de vi

quoad Religionem, per quam fiat, ut nullam in sacris cum ea coimmunionem amplius colamus . Rursus cum Secessi acra sit vel cordis, veloru, vel latens de negariCa, per reiectionem errorum inter nam , quum quis se purumin immunem praestat a cultu idololatrico, non communicando cum ipso , quod secerunt septem millia tempore Eliae. Vel patens Sc positiva per apertam veritatis proselsionem, quum palam nos testamur alienos ab crroribus d luperstitionibus alicuius Ecclesiae, Imbi Coetus segreges ab ea initituimus, puriorem Dei cultum seorsim profitemur , quomodo Gentiles ab Ethnicismo secedebant ad Christiani linum. Hic non alterutram tantum, sed utramque simul praescribi certum est quomodo Ium aperteque abylonem delinquere tenebantur , ut Ierosolymam se reci d si M. Perent. Atque hoc clare inlinuatasa. Σ. io Discessile,discedite,Eme illinc, immundum non attingile. Exite e medio Bim, purgate τοι pudisantes vasa Domni cibi enim ad utrumque exitum respicit inpi ex Chaldaea, , icum ex Babylone spirituali Unde Paulus hos arunc iε.i . ioco utitur 1. Cor. 6. I6.i7. ad inlinuandam Secessionis ab imputo impiorum Coetu neces atem , Qu.etpropter exite e medio sermη, inqui Dominin impurum ne atιingitore rast ego vos recipiam. Si iain. . .. Ach. i. o. Eadem iecessio apertat positiva a Iudaismo ad Chii' clianismum Iudaeis imperatu a Petro, Servamim ex hae per*crsi generationeia Nec aliter fieri potest , ii saluti nostrae consultata volumus I ut geminum hic scopulum aeque periculosum declipe mus , Alterum is critarum , qui corpore Babylone egrediendo,

172쪽

Nicodemiιarum , qui se corde secedere profitentur, licὸ corpore Ismet. adhuc ibi haereant. V LXXI. Et ad Secessionem cordis quod attine , Cum nulla possit elΙ communio inter lucem, tenebras Errorem QVexitatem, Templum Dei, Idolaci Et Deus cor nostrum super omnia postulet memo non videt Secessionem cordis hic primbrequii , ut omnel errorem impietatem abnegantes , pur corde o fide ἀν--οτω Deum veneremur colamus. Alias quid juvaret ore tenus ad Deum accedere , si cor ab eo remotum tem

permanet Quid juvaret veritatem extrinsecus profiteri , dum pestiferi, exitiales eriores in mente foventur Quid prodestet Ietosolymae civem se jactare Babylonem corpore reliquitae , si animus in eam semper convelsus est , imb si Babylon cordi sese per haeret infixa Satius omnino seret nunquam ex ea egressum elles, quam ejus odium hypocritice simulando, pronum erga ipsam affectum semper haberes: Unde non mirum si tales Vertumni Proteo quovis mutabiliores, qui Religi mem propriis commodis accommodare volentes, Chiilium uidentur amplecti,quum e re sua hoc elle vident; Iidem tamen subinde, tuum sibi utilius sere judicant,ad Babylonem relabantur,quia ex ea nunquam serib& sincere tuerant egressi, de quibus impletur quod ait Putrus, C. M ad vomitum revcrιiIur omas.f., αμ ad volutabrum c. G secundae r. 22. XXII. Sed ita Secessio cordis ante omnia requiritu Uti cessaria etiam Ili Secessi oris. corporis, Nam ut corde creditur ad usilia. Ita ores confessio ad salutem Rom. in ic. Et ut Christus Corporis , non minus ac Animi Redemptor est Tic in utroque vult glorificari L. Cor. 6. χα non modo per internam veritatis cognitionem amorem , sed per externam apertam ejus professionem me ullam amplius eum Ccet idololatrico communio-mem habeamus , ut sacris ipsius intersimus, o errores amplectamur, quod ellice haracterem Bestia sumere, eam adorare pota '. me. Nec alia de causa veri fideles proporumtur toties in hoc libro obse gnai in frontibus Apoc. 7. 3. quam ut necessitas professionis ex-- . ternae innuatur , non minus ac fidei internae , quia Christus damnat, non modi, eos quinon crediderint coides, sed etiam qui ore abnegatio Luc. in . s. Quod Pleudo Nicodemitarum Vanum com Luci x. . mentum usulat, qui secessionem mentalem jactant dum externam

giunt , eque satisfecisse putant imandato Dei quum Errores .abusus Papales corde aversari se fingunt, dum abrione semper manent in corpus idololatrico cultu polluunt , quali Deus auter hominis parte contentus osset, nec cultum externum corporis, non minus ac internum animi requireret. At divisionem istam mi

Dime serendam esse non semel protestatur: Nec potest pati,

ut Corpus, quod ad imaginem tam condidis, quod per Christoin

redem id,

173쪽

Dispuet redemit, quod in Templum Spiritus S. consecravit, idolis polluatur. V Io vel spirituali scortatione contaminetur Non potest ferres, ut Chri stianus, filius Dei vetitatis , infamis mendaci .crimine se obstri timulando corpore , quod animo improbat, Quivortium exb tiale inter linguamis cor faciendo ista Vir uxorem suam pudiacam&castam dixerit, quae cor quidem servare illibatum marito

profiteatu interim corpus adulteris nefanda libidine proltituat Ita an Christus pro fideli Sponsa, de casta virgine habiturus est, quae partiri voluerit inter se, mundum in Cor quidem dare se Christo profiteatur, dum Corpus mundo & idolis prostituit XXIII. Neque hic reponendum : Non flatim Babylonupeccatu insici, quotquo in ea manent, cum liberta quidvis pro ambiiri credendi , modo in eim communione externa .r neatur, iis aut ad eam accedere voluerant, promittatur omam licet blando isto

sermone non raris uti soleant Babylonis mancipiaci Non difficile tamen est dignoscere, inania tantum verba esse , de elcam periculo sam, qua incautos inescare satiliunt. Quid enim juvat Libertas eredendi quod libuerit , si necelsitas semper imponitur profitendi suo conscientiae repugnat Non potest, fateor cogi conscientia, te potest opprim Nam quicquid sit, si communionem exter-

. . . - nam fovemus cum illa mi sacris ipsius intersumus, salie corpore I Si ejus fictem externe profitemur , Nonne citaracterem ejus sumimus δε Christum abnegamus Nonne di ili mulamus veritatem

agnitam vimendacium simulamus Nonne ejus jugo collum Lbdimus,4 peccatis ejus participamus Taceo quod falsb talis libertas promittitur, cum nihil minus in antino habeant, Di ita loquuntur Et contrarium ex ipsa praxi pareat Quis enim nescit, neminem in communionem ejus recipi, vel in ea degere posse. qui Missalico Sacrificio interesse non debeat id est, coram Idolo genu sectereo quique Papae aut horitatem agnoscere non teneatur, dc Decretis Eccletiae acquiescere 3 Quod unum , si nihil aliud ellet, gravissimum tyrannidis jugum, cum libertate Clitistiana plane συ

cam importat liquidem, hoc semel polito tene intur omnes mca obedientia recipere quod Papae libuerit ad credendum vel praestandum imponerea quod nemo non videt verum legitimum ellepositivae Secessionis, quae hic praescribitur , motivum, fundamenis

tum , Mandato praesertim HSino accedente.

XXIV. Quando autem Mandatum illud factum sit , nunc inquirendum ut constc non tantum de modo Secessionis, sed etiam de Tempere . Vocem quidem coelitus audaram narrat Ioa mesa non qub tunc temporis et terri debi urit, vel impleri, sed hic aditis propheticu designatur , ut suo tempore implenda praenunciaret . Qiamvis ver non ita proclive sit desumat Temporis vomenti a quo vox ist coelestis debueiat auditi, vel audita erit mon

' obscuri

174쪽

vbscuri tamen sunt characteres quibus hoc dignoscatur; siquidem Is u luc mentio fit Babylonis , non modo stantis . led, ad occasum I. vergentisin jam jam caserae. Unde patet, non statim nata Ecclesia, . Oraculum hoe locum habere debuisse , sed tantum post revelatam Babylonem , meque vero statim initio Tyrannidis Babylonicae ι sed postquam hae Tyravinis diu duravit, molli proxima erat; quod ad Rosormationis tempus pertinere non dit Etebruatur, qui rem serio de absque praejudicio expetiuere voluerint Nuum Christus Angelicae tubae sonitu nimirum per fideles Servos suos , qui non Laeto Angelvirum nomine veniunt annum beneplaciti & libersti nem a captivitate tristissima promulgavit. Quomodo olim publica voce Iudaico Populo Captivitav lolutionem , aeditum in Patriam per Cyrum denunciati jussit Nimirum qui luxuriantem castigare volaecat Ecclesiam Deus in triste exilium pellendo ibi inter hostes delitescere debuit; noluit tamen eam deserere, sed illi a fili crae propitius adfuit tempore praestituto septuaginta annis elapsis, Cyrum excitavit, qui libertatem Iudaeis attulit 6 Edicto promulgato Ierosol mi dixit', Muifeantor, Templo fundater Isa. 4 . 23. Esd. i. Ita in novi ima hac caetivitate, Israelem se Im4- .cundum Spiritum Babylone latentem, gementem non deseruit; μAudivit ille captivorum gemitus, Vidit mi scientiarnmisyrannidem, tristissimum Ecelesiae in spiritus immundi domicilium comm latae sipectaculum, nihilque jam superesse, nisi ut Christi nomen dealeretur. Suo itaque tempore suppetias illa tulit , Cyros vocavit, Imb ipse Re Regum, Dominus Dominantium, Cyrus noster, E

lem enim Persa Cyrum vocant, si 'uta incredimus in Artaxerxe, κυρον si καλου- οἱ Πέρσε ' Sol ille justitiae , luce nova tenebras discussit,4 Spititualis Libertatis solemne ejut dictum coelia

tu promulgavit. .

XXV. Quia ver plurimum intererat hoc ab omnibus imtelligi radeo non submitsa , sed clara de alta voce, Angelicarum

tubatum sonitu, qui homines veterno peccati,in vino scortationis Babylonicae sepultos excitaret , denunciari hoc voluit. Unde tres sibi invicem succedentes mittit Angelos, qui praeconium hoc certIus confirmarent Quod jam cap. insinuaverat , postquam de ,

a 4 millibus obsignatorum egerat, id est, de veris fidelibus , qui se

puros ab idololatria servaverant , non se polluendo cum mulieribus . . dic Primus proponitur 9 6 es μεσουρανήμιοι volans,& Evan-Ielium aeternum antea sepultum incolis terrae asterens. Quod infidelibus Dei Servis impleaim, quos Deus post Antichristi revelationem subinde excitavit ad veritatis conservationem .defensionem, ut ex Catalogo Testium Veritatis patet praecipue vero viis mi seculis, appetente jam Reformationis tempore, ut via illi

paulatim pataretur. Ut factum ensibin , Gipis Ubio

circa Dissiliae by Orale

175쪽

DI spuT. circa duodecimum seculum , anno ii7o. postea a telo declinante VI decimo quarto circa annum I36o. Ioh. Husso de Hiero. Pragens circa initium decimi quinti , conmmatum est. Secundus c

γ. 4. 84 Iertius introducuntur i. casum Babylonis describentes de poenas denunciantes ejus Cultoribus. Qtio tim impletum it,

quum magni Viti Dei potenti voce tostar iubae Angelicae , ab initio,

Resormationis Papatus fundamenta mascule subruere coeperunt, tum voce, tum scriptis , hominesque ab Idolomania Romana abstrahere dc ad Christi Evangelium revocare studuerunt quod ii, Luthero, uirili , Oeco passio, Bucres , calvino , dc aliis Heroibus observatum it Quod autem cap. I jam attigerat pia

ritus Sanctus, ulterius cap.48 exequitur ac clarius, tum de excidio Babylonis . non inchoato tantum , sed consummato vaticinatu ' 1. 3. tum, necessaria fidelium a Babylone secessione. Ideo non tantum denuntiat pinnas Bestiae cultotibus , quod secerae cap. I . sed hortatur insuper pios omae in ea degentes ad seces.sionem, ne contaminati illius e catis, poenis ejus involvantur, 3 ruina Opprimantur 4. s. Hoc ver eodem Evangelii praeconioe

impletum esse , ita per se patet , ut magna probatione non sit opus. Quis enim igi rat eximios illos Dei Servo in id praecipuo incubuisse , ut Melas a Abylone ad Ierosolymam, a Papa ad Christum, ab Errore I etstulone , ad Veritatem de purum Deῖ cultum deducerent mec eo tempore tantum vox ista audita est . sed exinde continubi Orbe Christiano sonuit, etiamnu in hodie resonat, & ad fideles Babylone adhuc latentes dirigitur,ut de salute sua etiam solliciti mature se Babylonis jugori exitio subducant, nae peccatorum ejus participes, sint etvim pinnariun secit. XXVI. Haec quippe ratio Mandati gemἰna proponit , Nepartrcipes Peccatorum ejus ex Iagis accapiam Fateor vel solam Ea-

ylonis mentionem , Secessionis istius necessitatem satis inducere cum impossibile lit Civem esse limul Ierosolymaevi Babylonis. Sed ut sortius adhuc mandati illius iustitia cognoscatur, duplici a ratione sulcire eam voluit Spiritus Sanctus, qua ustior de gravior nulla dari potuit. Cum enim summo quisque salutis & felicitatis du- . catur desiderio , ea ver sit alienissima, im plano ου G cum duobus maximis, quae hic notantur malis tu a scilicet, Poeni, .Quis non videt, ineluctabilem illis omnibus , qui salutis suae sunt studiosi , imponi necessitatem eam deserendi societatem , quae t lium peccatorum poenarum consertio eos involvit 3 Atque ebmagis, qudd ut peccata ista non levia sunt, minuta , quae cum tibde de salute possiunt utcunque subsistere: Sed gravia de tererrima, quae fidem Christi, tutiorem Dei cultum penitus corrumpunt Ita pinnae , quae illa manent , non castigatoriae sunt de medici-

Iules, a quibus felix datur exitia , Quales in udeles saepe cadunt

176쪽

sed ultrices horrendae , quae ultimum sontibus exitium sum at DIsmri laturae , quas nemo salutis suae cupidus fugere non tenetur. LXXVII. Atque ea potissimum ratione moti fuerunt superiori seculo Maiores nostri, quum Babylonem generose relique,

runt , ut Ieroselymam corruptam restaurarent, messirmationis operi manum admoverent. iii enim aliud eos permovere potuit , ut relicta Patria , Parentibus, amicis, bonis, ciebus quibusque charissimis, quibus fruebantur, Jrui poterant dulcissime , si Babylone mansissent: de mutandis ledibus cogitarent, de Paripatu deserendo, vexillo Evangelii sequendo conlilium inirent; quod indignationem Principum concivium odium , totius pene mundi furorem in ipsos conchabat,in non modo bonorum jacturae. sed, mille aerumnis de Crucibus, debque propriae vitae pericula eos exponebat mirid, inquam, eos ade potenter anacere

potuit , nisi Conscientiae ipsius vox, divini Mandati justitia , Salutisque , quae rebus om bus pretiosissimis , im de vita hac temporali carior iis omnibus debet est , desiderium Nam si ullum dari potuisse credidissent pacis vel concilia. tionis cum Babylone medium mae insani siente capti fuissent, sit illud molestat, tristissima lecessioni non praetulillent Ut Superiorum favorem , AEqualium amorem, dulcissima quaeque. quibus antea gaudebant bona retinere possem verum , quia se talia possidere non posse, salva conscientia,& Christi fide, persuasislimum habebant maluerunt cum Paulo omnium acturam facere ut Christum lucrarentur: de suorum odioin furori se exponere , ut amorem Christi illibatum sibi servarent. XXVIII. Porr quae ratio Secessionis necessitatem illis imposuit , Eadem , rebus semper sic stantibus , Syncretis, mi αδ-ama evincit. Nam si exire jubetur Dei populus exi bylone, quo tandem pacto, vel in ea adhuc manere, vel ad eam

redire , 'tiocunque demum praetextu cum ea init ζειν possemus, nisi coelesti voci rebelles is in propriam salutem iniurii quicquid enim taetexatur , ad exitiale in illam ινωm faciendam; quicquid dicatur ad Errores incrultandos , tegendamque eius turis pitudinem , Babylon semper est, cum qua sacrum commercium nullum nobis intercedere potest , nisi cum ea perire volumus. Qtibdii Lothus Sodomis non mod exire jubetur promptissime, ne detestandae Urbis involverent exeidio; sed, prohibetur retrorsum ad eam respicere semel egressus, Gen. I9. 4. T. quod cum G .r3.r r e uxor ejus detrectasset , crimen oravissima poena luit, in salis st tuam conversia Si nefas erat Israelitas ex AEgypto semel liber tos, iterum e redire , vel peponum in ceparum, similiumque

ejus deliciarum desiderio capi , quod male cessit Istaclitis mur- ω murantibus Numer II. . u . 3. . Deut 17. 16. si Iudaei ex cap Σ ' i' η

177쪽

Disrur. ivitate Babylonie reduces, sub pristinae servitutis jugum redito

I. sine crimine non potuerunt. Quant gravior poena eos manero censenda est, qui suavissimae, qui fluuntur , libertatis obliti, vetilent ferreum , quo antea tantum non opprimebantur Tyrannidis iugum sponte subire, & exitialem Babylonis amicitiam , salutaria cum Christo eommunionis dispendio quaerereri Nam piarierquam quia Samaritani mi ille , seu Religionum mixtura Deo semper fuit summe exosa, qui consortis impatiens, nec parem nec sup riorem in Cultu ferre potest ut toties hoc illis exprobrat, qui clau-

E ij., dicar Voleuant in utrumque latus Dominum colendo itis

etiam suis servire I Reg.48. M. d a. Reg.IT. 3. Ut vetuerat agrum

1 cij. - mi seri diversis seminibus , dc vestem contextam ex lana Minoex. cin. o. at gerere , LeVir. 9. '. e ipso mixtiones omnes in cultu divino ff. 14. is adulterinas esse symbolice innuens , Et Paulus periculosam illam

ja Tim. 6. s. His i 3.i3. a. Io io Accedit etiam salutis nostrae ratio ς. , .lo. Nam quicuoque sic auφότερα eis revera; in τιρο qui utramque

Religionem bciare pertendit , ne ram habet me bene coninveniunt vel in una des morantur, Arca Dei cum Dagone v ritas cum Mendacsio , Christus cum Belial, aemplum Dei cum Idolis. Unde magnam olich laudem consecuti sunt Athanasimi Hidarim , qui dum totus orbis ingemilcebat, rarianum se esse mirabatur , secessionem .exilia lanctois ver generoso consilio huie pestisetae Unioni , maledictae concordiar alacres praetule

runt.

XXIX. Ita demonstrata Secessionis nostrie ecenatare λάμvino Mandato. Unum superest, ut paucis respondeamus nonnullis, quae asterri adhuc ponunt, ad vim Argumenti nostri infringendam , Exceptionibus. Prima petitur ex Allegorico loquendi Sermone. ex quo nihil certi posse colligi contendit Perronius , tum quia subobscurus est solet tum qubd ex Canone recepto Theorii Allegorica non sit Argumentativa. Secund , licet daretur, inquiuno, Ecclesiam corruptam tuisse, non propterea ab ea recedendum sutia se, ille eorrigendam, sed non fuisse deserendam , ne unitas eius laceraretur. Tertib, si quae Secessio postulabatur , non statim tu ille positivam, externam , quae jus tribueret novas Ecclesias novumque Ministerium erigendi, quod sine peculiari vocatione nemo aggredi debet; sed sustectile negativam in internam. Quarth Paries. ante Re formationem Babylone manentes potuissi servari,in ei sa servatos esse ex nostra sententia Sic mos eorum exempl9 posis servari, etsi Babylone maneamus.

XXX. Facile tamen ad omnia respondetur. Adt. disti guendam esse Interpretationem Allegoria , quae non potest aliunde confirmari, nec alii Iauone nititur quam uero arbitrio Inter pretis.

178쪽

pretis in ea quae partim ex Scriptura aperte confirmatur , pat-tim ex ipso eventu intelligitur et Fateor prioris Allegoriae sermo Vinem esse subobscurum. hoc sensu vere dici , Theologiam Allegoricam non esse Argumentativam. Sed quoad posteriorem alitetieres habet I alias Apostolus, qui toties ex allegoria argumentatur , non solide ratiocinatus fuisset me Ioannes poc. . . beatos diceret, qui legunt, audiunt , quae in hac prophetia tuo ponuntur , quae maxima ex parte allςgorica sunt. Iam mandatum exeundi Babylone ita est allegoricum , ut ex ipsa Scriptura luc lenter confirmetur,4 ex pto exentu clarissime comprobet , ut

antea vitum. XXXI. in 1. N. Hoc non tam contra nos, quam contra

Spiritum Sanctum dici, qui expresse jubet exire Fateor, i Babylon sanari potuissiet vel voliti et non fuisse deserendam, sed eo rigendam et Sed quia curavimus Babylonem in noluit ipsa curari; Imo non modis Medicum recusavita sed in Medicos suos insurrexit, dilatio &Hamma eos persecuta eli, quid supererat, quam ut eam sanquam inlanabilem de deiperatam relinqueremus, & saluti saltem nostrae prospiceremus ' ut hic vere impletum sit, quod olim de v teri Babylone Ieremias dixerat Ie r. i. s. iuravimus Babylonem,

nolui sanari, eam desertie , moriarur unusiquisisue in terram 'suam Iudicium ex ejus ad Coeus usque pervenit Eum autem statum tuisse Romae , eam pervicaciam re obstinationem adversus piorum monita, re vota, qui Resormationem petebant Nemo est qui nesciat ut non tam fugere illam debuerimus, quam ab ipsa fuisgati fuerimus, non tantum Mathematum fulminibus , sed etiam caedibus d lanienis, ut ostensum fuit Disput. I. The 26. I. r. 8.Uui plura de hoc Argumento. Frustra regeritur , non deferendamelle Ecclesiam, extra quam nulla es salus, vel unitatem rius lacerandam. Nam aliud est Ecclesiam veram deserere , extra quam non ei salus istiud Ecclesiam Romanam, nae hoc nomine indignam se praeliitit Aliud sanctam nitatem Corporis Christi, quae vesicate nititur, lacerare quod impium Aliud nionis sausae , quae in crrore fundatur, vinculum abrumpere, ut veritatem,

pacem Christi retineamus , quod summe laudandum. XXXII. Ad 3. gratis supponi Secessionem tantum internam negativam requii ira cum extrina etiam euiosi iva hic praescribatur. i. Quia Israelitae non tantum corde exire debuerunt Babylone, sed etiam externe .positive Ierosolymam repetendo, altare Dei, Templum instaurando. a. Quia Deus non tantum cultum internum , seda externum postulato Cor. 6.χo. 3. Quia Secessio non imperatur uni vel steti, sed toti is pulo , id est, Coetui fidelium , cui non potest carere cultu externo

Publicori alias sequeretur vel eukinti externum N paucum non

179쪽

Dispuet esse necessarium , vel cultui idololatrico saltem externe licere partiva cipare , quod utrumque vel cogitare impium. Nec hic opponi

debet desectus legitimae vocationisu Nam praeterquam tib v catio ordinaria plerisque non defuit Alia est ratio Eccusia con- situla flantis otia restituenda de corrupta. In illa, fiteor, Mi nisterium neminem suscipere deberes, qui non sit ex ordine recepto vocatus Sed in ista res aliter se habet ; multa enim , quae alias non licerent in ordine constituto i rebus perturbaris, Miacas necessitatis , quae non habet legem , facile permittuntur. Qubdeo justius hie potest locum habere, ub radix authoritatis, rua vocatio Pastorum nititur, non est penes Rectores Ecalesiae r

penes ipsam Ecclesiam: quae proinde ipsa libi in tali eas

potest suos Pastores instituere , si aliter fieri nequit , potiusquam ut sinat oves Christi palantes sine Pastoribus de pabulo ina

terire.

XXXIII. Ad quarta e Patribus ante Reformationeno. r. Legibus, non Exemplis vivendum esse me tam nos elle debere sollicitos de eo, quod ante nos praestitum est , quam de eo

quod praestari reips Leebuit. Itaque si Patres peccassent , vel humani quid essent passi Babylone manendo Non statim eos sequi

teneremur, ii clari is de voluntate Dei nobis jam constet. 1. Alia fuit Patrum conditio, alia nostra, ut aliud est Captivitatis , aliud Libertatis tempus Babylone sine crimine manserunt Iudaei, nondum soluta captivitate ' gravi reatu se obstrinxerunt ii, qui sese fratribus non adjunxerunt, cum Deus eos ab hac servitute vocavit. Dum Captivitatis durabat tempus, licuit esse eartivum; Sed pomquam Deus libertatem coelesti voce promulgavit, non Captivus, sed Servus est qui manere statuit Nec licet moram nectere, Angelo praeeunte, de sonante tuba, nil misere perire malumus, quam

mature imminenti exitio nos subducere. Potuerunt ergo Patres,

quos tibi Deus Babylone servabat, secedentes a superstitione , non secedere tamen a superstitiosis , quia nondum videbatur captivitas Bluta mecdum Dominus exeundi rationem ipsis patefecerat, vel locum ab se reciperent ptaeparaverat : Sed ex quo novissimis hisce temporibus Dominus Evangelii sui Signum extulit , alta voce proclamari jussit, Exite Babdilone opule mi r Ex quo viam antea clausam aperuit, dc complanavit; ad Signum hoc non accurrere, huic invitationi non obtemperare , Babylone Ierosolymam non ascendere , rebellio est in Deum manifestus gratiae Divina contemptus quia non invitos , sed cum voluptate Babylone agere se testantur, qui inde non disce dunt, & non amplius captivi sunt, sed inancipia Babrionis, qui communionem cum ea colunt. XXXIV. 4. In eo etiam differt conditio nostra , a condi-rione Majorum Nubd antea , licet graves essent errores, tabue

180쪽

sus vel nondum erant capitales, Mortiferi, vel nondum in leges Di sp nT. abierant, tu Anathematis poena erant sanciti, ita ut cogerentur I. quotquot ibidem manebant eos proruerim poterant ergo per secessionem negativam immunes se ab illis praestate M in pabulo quod illis proponebatur, venenum a salutari cibo secernere. Sed ex quo Errores fuerunt inta . non modis graves , sed lethales, contagioli Mimmedicabiles Ex quo in Leges abierunt, sub Mathematis poena sunt sancit , quod lactum fuit potissimili tu Conventu Tridentino Quis salva conscientia, post cognitam veritatem , ibi haerere poste , cum nemo sine idololatriae crimino sacris ejus intere ite queat i 4. Licet non dubitemus, quotquot ex populo Dei Babylone manserunt ante Reformationem servatos esse per Dei misericordiam mon sequitur tamen propterea nobis liberum elle integrum hodie in tanta Evangelii luce, ubi datur facilis publica Deum pure colendi ratio, ibidem morari muta non tentandus est Deus , vel spernenda quam nobis oster gratia. Quamvis ergo nonnulli servari, rint in illa Communione . . reipsa servati sint, sed aegre veluti per miraculum , in tantaractam gravium errorum multitudine I perperam cinde colligitur ibiis dei ri pios posse e debere semper manere me salutis periculo,

non quaerendam esse aliam communionem puriorem, in qua non

modessalus obtineri aliquando possit in certis casibus , sed ubi via salutis cetia iitis infassibilis , mod fidei puritati vitae sanctitas res

pondear. Sic quamvis illi, qui in acre contagioso,&urbe,in qua pestis grassatur anent, quia nulla illis ad secedendum via patet,pos sunt tamen a contagio praetervari non ideo sequitur omnibus, etiam iis, quibus exite inde licet ibidem manendum, im temeritatis de insaniae, addo etiam propriae mortis reus esset, qui hoc tentaret, quia se praesentissimo salutis periculo sponte expuneret. Ita dum nullus alius locus Majotibus nostris sese osterebat praeter Ecclesiam Romanam variis modis corruptam Nec ulla patebat ad exeundum via , potuerunt ibidem tantisper manere , donec porν ipsis ad secedendum aperiretur. Sed postquam Deus occasionem praebuit, sese liberandi ab erroribus capitalibus, classisti ina idololatata quibus coelum Eccletiae Christianae insectum erat , acclesiam puriorem, in qua salubriore licet nobis acie frui, inveniendi , magno crimine obstringeremur, cindigni ellemus tam eximia Dei gratia, si illuc quantbocyus nos non reciperemus testem alibi grassantem fugeremus, salutiq; nostrae non temporali, sed aeternae consuleremus. Nec tolerantia Dei in certo tempore, potest ve debet lis regula tolerantiae ejus in omnibus aliis .

XXXV. Si jam quaeritur. Quid polr iudicandum sit de illis, qui in Ecclesii Romana manent. Nostcum non esse judicare

.e personis, sed tantum de fide. Nec ii semur, qui Emirca ponere

velim s