장음표시 사용
191쪽
Dasprix tium sumpsit Fateor quidem , Imperium novum adhuc silere ge II. quod nomen prioris , Qqualemcunque imaginem ejus retinet, Sed vetus Romanum jam diu desiit. me hoc autem Paulum i qui multa probant I rimb, quia loquitur de eo Imperio, quod
trunc stabat quodque Revelationem Antichristi impediebat, non de eo quod futurum erat . qui tenet, inquit, non qui tenebit;
Λ novi Imperatores qui nondum fuerunt, neque tunc tenere potue-xunt Imperium , nec detinere Antichristum , sed Veteres qui tum rerum potiebantur. 2. Agit de illo Imperio , quod impedire potuit manifestationem vel dominium Antichristi At quomodo nudus titulus de nomen Imperatoris in Germania potuit impedire dominationem .revelationem Antichristi Romae vel Hierosolymis, ubi Pontificii eum collocant, ubi Imperator nihil habet Iuris 3. Imperium quod revelationem Antichristi impedire debuit, mitsextum Caput Bestiae seu status Romani apud Ioannem in Imperatores novi, nec sunt Capita Romani status , sed Germanici, nec possunt dici sextum Caput, sed tam tum ejus imago quaedam Sc umbra quam secunda Bestia, id est Antichristus faciendam curat, factam animat, animatam loqui facii. 4. Imperium de quo loquitur Paulus dividendumetiat in decen, cornua , et decem Reges raenovum tantum non est, ut id decem segmenta , quae Regna dicantur, dividi queat nec unquam expectandum est , ut ex ejus divitione decem Reges oriaruur. 3. Imperatores, de quibus Apostolus,Antichristum praeceli runt, eiusque revelationem impediverunt, iique succedit Antichristus secunda Bestia Apocat is omnem eorum potestatem exercens. Novum ver Imperium imago est prio iis B cstiae sive Imperitin status Romani, quam Antichristus faci- endam curat,in factam loqui facit. Ideo eo omnino debet esse antia quior, ut pote ejus author. 6. Pontilicii non pauci vi veritatis victi ad nos hic accedunt Faber Stapulentis, Ubi nunc quas Romana Monarchia ibi quis in ea mundi regit habenas tum videamus Monarchia caput ab ea descere , QSalmero omnium clarissime. Imperium Romanum iam diu versum es ; nam qui nunc est Imperator Romanus, levissima es umbra inperii antiqui, usque adeo , ut ne quidem Urbem Romae possideat, iam per multos annos Romani
Imperatores defecerunt Iustinianus, ridem Romanum Imperiunx in eas angustias redactum, ut vix tenuem quavdam umbram Imperii ιeneaι Baronius ad an 76 parag. I. cum videret non tantum Imperatorem esse Graecum , sed ne Consules'itidem Romanos, Sic , inquit, Occidentale Imperium , quod erat Romanum , penitus collapsum estis devolutum ad Barbaros Bri radius in Concordiam Tomia I lib. . cap. 4. Iudaeis negantibus Christum ventile, quia Imperium Romanum adhuc stet. Respondeιur, inquit, non extare Roma norum Monarchiam κι es comperium.
192쪽
XIV. Cum ergo vetus Imperium necessari,sit intelligendum,indemissu T. Imanifeste colligitur, eo sublato , Antichristum etiam revelandum VII. fuisse e Et sane praedictioni ad amussim respondit eventus. Ex quo enim Imperium in Occidente labefactari coepit, innotescere coe-ipit Rom. Pontificis Tyrannis in magis ac magis retegi Et per
quos gradus descenderunt Imperatores, per eos ascenderunt Pontifices Romani Tres autem possumus praecipuos notare gradus lib- lati e medio Imperii Piimus est quum sedes Imperii a veteri Roma ad novam seu Constantinopolim transsata est a Constantino A. C. si quia tunc sedem Pontifici vacuam reliquit, imbri ipsis Pontificiis des est habenda Vrbem Pontifici concessit , decernens in ipsa urbe uiriusine Potenatis Monarchiam Romanis Ponti cibiu Dist. 96. c. Constantinin Secundus , quum post divitionem Imperii in Orientalei occidentales, non modb Imperatores Occidentis, relicta Roma, sudem Ravennae, vel Mediolani posuerunt, deiic e medio secellerunt, vel discet rhint, sed etiam e mundo sublati sunt anno Christi s. quando evelso et Gothos Occidentali Imperio , ordo ipse Imperatorum , qui revelationem Aptiachi illi potissimum impediebat , in Augultu loci l. plane interricidit , qu abdicare se coactus est ab Odoacro Rege Herulorum Nec ullus Romae, vel in toto Occidente Imperator postea fuit per
armos 31 . donec novum Imperium tanquam veteris imaginem'
manus Ponti sex in Occidente erexit quamvis enim Gothi per se tuaginta annosin amplius in Italia via armis reFnarint, non tamen Romani Reges audiverunt,nec inter Romani status Capita, sed inter Romani potius nominis amperii hostes numerandi sunt. Tettius, quum Graeci Imperatores, qui Romam cum reliqua Italia Bellifatii primum, deinde Narsetis opera e Gothorum manibus recuperarunt, illis ex Italia expulsis anno 161 quicquid iuris habuerunt in Italia de
Roma , Paparum artibus amiserunt, A. C 27 qui Varia victi, Mala Imperatoribus extorqtiendo,& titulum Decumenici Pontificis alli ca patricida tandem impetratum ululando sium inum in Ecclesia primatum tibi arrogando in Occidente tyramidem suam exercue runt, auxerunt, successive per varios gradus ad iipremae illius p testatis, quod etiamnum hodie obtinent, culmen grallati sunt.
X V. Nec enim Mysterium hoc simulis semel unico temporis momento vel pet fici potuit , vel debuit revelaria sed paulatim successive , ita ut sub variis gradibus Antichi istum hic specta re possimus: Vel ut Cenceptum tantum ciam. ab Apostolorum tempore quo mystcrium iniquitatis incipiebat operari: Satani
ei praeludente,tum Neronianis persecutionibus, tum pluribus haeresibus a fallis Doctoribus excitatis , tum contentionibus variis subnascentibus in Ecclesia per φιλιαρβιυ ονῶ , qualis erat Dioιrv-ι prunatum ambiens s. Ioan s. Vel ut asceniem dc re eiatum .
193쪽
D, UT qui exeri coepit circa an 6os in Boni racio III qui a Phoca Caesa VII. ticida, non modb oecumenici Patriarchae titulum, quem Mauritiua Constantinopolitano concesserat obtinuit, sed etiam ut sedes Romana omnium Ecclesiarum Caput esset, atque ita spiritualem Monarchiam invasit Vel ut Crescemem Madiatum jam factum a Bonifici via usque ad Benedictim LX vel Gregotium VII. circa seculurn decimum , qui Monarchiam temporalem sibi arrogavita Vallars renιem 4. L. Pin teterrimis Papatas tenebit a Gregocio VII. inque ad Lutheri Resormationem; Vel Eo υκμου ut decrescemem de cadeniem ab illo tempore,quo visa sunt eius fundamenta paulatim subrui Evangelicae tubae bnitti, donec penitus conficiatu in illustri Christi adventu. Duae enim istae petiodi notantur destructionis ejus a Spiritu S. Prior inchoata per Spiriιum oris Christi id est, per Verbum Evangelii, quod a tempore Refiamationis i mundo res . nare debuit. Posterior consummatai plena in illustri apparitione Christi, r. Thessal 1 8. sic en in Per μφα, λα φ - mas designatur πωρουσγα fitis νῆ illustiis niimrum adventus antonomastice,qu
lis illustrior dari nequit eo , qui aliquando futurus est in decretorio illo die Ut enim per varios gradus ad impietatis suae fastigium
perventurus erat rata paulatim minuendus erat catterendus, restituta in integrum Veritate Evangelica, Qquasi mraculose excitatis e mortuis duobus Testibus Christi. Nec oraculo eventus tuit: Quantum enim praedicatione Verbi divini accisae sint ultimisistis temporibus vires Antichristi,quantam clademamoerium Papale in Re formatione acceperit, de in dies accipiat, cuivis notum est,rede ea non semel queritur Sellarmin prael in i Tom. Controv. 8ch, 3 de Rom. Pont e. 2I. Ab eo , inquit , tempore , quo ster vos Papa AntichrisIm esseco pit, non meis Vsim imperium sedsem per magis ac magis decrevit. rima. XVI. Tertib diximus Personiam An ichristi hic esse artendenda iis
Am ri ut videam aualis esse debuerit,in quibus Characteribus a Spi-r ritu Sancto deictitatur. Plures commemorantur, sed Pracipuos de r. I. insigniores tantum notamus. Primus est Apostasia, quae a Paulo elapsi a. tribuitur a Thes. LI. ia μου -- η - ωα ---- , Nisi veneriL fectiomites, ae revietati fueris homo peccari; Sive Apostalia notet hic ipsem postatam,abstracto posito pro concreto,ut scelus pro scelesto, quod volunt Cis sest Theodori Oecumen Hier. alii Sive in concreto sumatur,ut εω riun nisi veneriι refuga pr/-han Nec dissilent uxPontificii Beth l. 3. de Pont Rom. cap. 1. Per Apograsiam, inquit , apud Paulum ipse Antichristus intestigipotena Hoc ensen docent communi consensu interpretes Graecio Augustin. Sic Sua et,Aralvenda,
Malii. Defectio ergo illa singularis,in insignis quaedain intelligitur,
quae non potest dici Polilica, ut Pontificii vellent, ab Imperio Ro-; tum ouia hoc estut faces et ad negotium Religionis , de quoe
194쪽
iae agitur,tum quia notatur Apostasia talis antonomasticea es n. Dis puri
quae non de alia, quam de desectione a Deo ejusque fide, Religio VIA ne , quam semel quis proselsas ruerat, intelligitur Paulus ipse se e sum explicato. Tim. . . Spiritin, inquit, diserte diciι, quod poneriorib- emporib- περ ινρος tu δε-- , deficient, fen
sinam facient quidam Uri. Adstipulantur nobis hic Patres plerique, Chrason. Theophyl. Oecumen Theodor quorum hic Nis ζαν Vocat is ero εὐαναχωρη- Secessonem a Deo. Sic , iis de Civit. Dei l ao cap. 9. I inins in hunc loc ornim Hieros Catech. ii.
Ex Pontificiis Thomas, Lyanm, Da es, S rem tom. 2. q. t. 6 dist. 34. Licet Ieria e LMini intermetantu de defectione o n.
Imperii, tamen proprius intestitia deuefectione a ChrisT 8ce. Vn de colligitur hic agi a Paulo de defectione a fide antea recepta, non autem de quavis; naem sie omnes haeretici,qui in imo vel altero capite deficiunt a fide, sunt Apostat. Sed de insigni quadam quasi Catholica , cujus Caput Irinceps utrius erat Antichristus,ut si non omnia, saltem quamplurima, eaque praecipua fidei capita evertantur.Ea enim vis Memphasis articuli elle videtur,qui hic adhibetur. XVII. Quamvis vero magna insignis intelligatur Apostisa; non statim intelligenda est omnimoda desectato a fide, abnegatio publica Chlistianismi, de alterius cujustibet religionis , excepta illa ipsa Antichristi, ut vellent Pontificii, ad vim arsumenti nostri retu dendam , quia nulla talis sit defectio in Paptimo. Nam unicit ad Apostatam desectio a fide memorabilis , licet non sit totalis ejus
abnegatio , quomodo vox Miwmnae respondet verbo hebraeo 'muquod rebellare significat, quo sensu Rubenitae, Gadiim propter erectum Altare prope ripam Iordanis dicuntur post rissse vel, bellasse detersis Dominum , Josu. S.I'. non qud absolute ejerasse eos crederent Religionem , sed quia alibi quam in loco ' Heonstituto a Deo sacra facientes separabant se a statribus, Wrebelles erant mandato Dei. Sic datur vera defectio a fide, etiamsi non abnegetur absolute Christianismus, si inrrores capitales, Midololatrici cultus maxime ui eum inseruntur Di ololatria enim in Scria plura saeoissinie per apostasiam e defectionem designatur. Deinde tantum abest ut apostasia Antichristi debeat esse abnegatio totalis Christianismi, ut contra sessii rus dicatur in Templo Dei, id est, Ecelesia Christiana, ut in ea exerceat Urannidem suam, eoque nomine iucaturus detestandam suam Apostasiram. XVIII. Hic mitem Character , si quis am alius in PontLficem Romanum competit. Nec operosa probatione ad id opus est,
quando res ipsa docet Catholicae istius Apostas caput esse, sincipem, defecisse eum verissime a fide Christi, partim per Errores deshaereses innumeras introductas in Dogmatibus, pari im per superstitiones imperatas in Caeremoniis, partim per Uololatriam stabD
195쪽
Dis Ur stam in cultu, ut antea visium Disput. I. I l. III. IV. Bellarmia VIIo nus lib. s. de Pontifice Romano cap. a. hic reclamat Etsi, inqui daremm Calvino genera em pastasiam a fide, ct multu annis jam
durantem esse Regninu Antichrsi, non coniiuuὸ sequereιur Papam esse Antichristumia , nam adhuc quinio traeimida set quinam a stileor Religione Christi defeceritit, Non an isti Nos ver,conditionem lubentes accipimus, ut apud quos postalia ista invenietur. illi ad Antichristum pertinere censeantur. Expendatur ergo seributrinque quinam retinuerint fidem Christi,4 quinam ab ea desece-xint. Nam si demonstrare pol sint Advertarii, Nos Chiisti fidem reliquitae, apostatalia a veritate , causam non dicimus , quominus haec Antichristi nobis impingatur nota. Sed si vicissim luce meridiana clarius ostendere polluiniis, litius liminis ipsos reos csse. Ecquid que tuntur injuriam ubi fieri, quum hoc illis exprobratur Hoc autem collatio doctrinae utrinque traditae facile evincit Chri st is solam Scripturam ., mdς. nobis recipi vult in Regulain persectam fideli morum Papa negat Scripturam solam esse adae iratam id ei regulam , nisi illi ali tantur Traditiones Mo- , quae in pietati, aitecta de reverentia cum Scriptura sint sitscipiendi do venerandae Christus yecbum suum vult esse tan-- quod ab homine aut horitatem non accipiat Papa vult Verbi authorit rei quoad nos dependere ab Ecclesia Christus nullum alium agnoici vult Controversiarum Iudicem summum , quam Deum in Scriptura loquentem Papa hoc munus sic illege sibi arrogat.Chriastus unum se a Patre datum Mediatorem docet , qui solus sit via
veritas vita , sine quo nemo ad Patrem venire queat Papa inia meros nobis obtrudit Mediatores, qui viam nobis in coelum aperiant Christus nullum aliud sacrificium quam suum , nullum aliud meritum, nullam satisfactionem nobis remissionem peccati . lutem obtinere testatur Papa merita Se satisfactiones humanas urget,& novum sacrificium propitiatolium initiaticum procudit Chlistus sola fidei titia salvati homines statuit Papa etiam operibus. Cluithus duo tantuin Sacramenta instituit Papa septem Chri stas neminem nisi Deum solum , objectum cultiis de adorationis e sese sancit Papa etiam Creaturas Christus unicum Ecclcitae Caput Eponsium se profitetur Ripa hoc etiam sibi tribuit Christus se Magistratui subiicit, servos tuos subiici jubet Ripa sibi Magistratu . Principes, Impetratores subiicit. Ne jam innumeia alia observemus doctrina capita, in quibus dissentiunt a nobis. An ver qui talia docem ac propugnaui dogmata, possunt dici idem Christi retinete,'iano meriis defectionis& Apostasia rei peraguntur XIX. Ad hanc Apostasiam in lignem confirmandam, iacie ,rim. M 3 in primis locus Apostoli i. ad Tim. . i. a. . ubi loquens de
196쪽
p rem tempurabi-ο Osdam Myde defecturo , aitendentes spiriti Dispuet. .m erronesue in doctrinis Daemoniorum, per' pocrista falsiloquorum, VILcauteriatam habentium Onscientiam, prohibentium inire matrimo-murn, o jubentium abstinere a cibis c. Verba sunt memoratu dignissima quibus Paulus prophetiam tradit de magna quadam Ecclesiae Christianae visibilis novissimis temporibus sutura Apostasia, defectione a fide, seu magno Pietatis mysterio , versu ultimo capitis praecedentis descripto Cujus primo generalem dat defetiptionem , quum ait quosdam desecturos a fide, attendentes spiritibus -λωνοι erroneis eu seductoribus, vel ut alii legunt λα- erroris; Sivere spiritus intelligantur Daemones ipsi , qui spiritus mendaces non semel vocantur i. Reg. ult. Sive falli DOGores e Prophetae, a. Daemonibus seducti Limeulsi , qui sic etiam designati non raro solent i Ioan. . i. seq. Sive quod non minus commodum doctrinae ipsae erroneae Mal adi , quomodo vox spicitus sumitur 1. Cor. IA. 32. I. Joan. . . . 3. Ne credite cuivu syiritui, id r. .ra.' est, cuivis doctrinae ibideles Spiriti Dei, Spiris, Anti D. a schristi pro doctrina Dei vel Antichristi ponitur. mox in specie delignat cujus generis doctrinae uiae sint futurae,nimirum διδασκαλιανδαιμνίων doctrinae Daemoniorum, quibus cerib certius est innui praecaeteris cultum Idololatricum , in quo cilicet essentia ex anima ingentis istius Apostasiae merito collocatur, Qquae praecipuus est character , quo ab omnibus aliis blasphemiis , sectis, aetesibus cujuscunque aetatis de temporis secernitur Ut enim juxta Apost bini , amplecti fidem Christianam est convertete se ab Idosis ad Deum verum e vivum ci Thessi. r. p. Ita deficere a Meiacis convertere se ad Idoles, relicto Deo vivo , de Filio ejus Iesu Christo. Unde passim in Apocalypsi Babylon nystica, sub charactere M
retricis , de Matris fornication inta, id est Idololatriarum describitur. Pori non sine ratione tales Idololatriae vocantur Doctri π Daemoniorum , tum originalite re active , quia Diabolus earum est author Inventor, ab eo enim tanquam Spiris errotis de Patre mendacii, omnes falsae doctrinae, idololatria imprimis, ortum ducunt tum objectice de passue pro materia re objectu harin doctrinarum , quia doctrinae istae versantur circa cultum Daemonum ex mente Etlanicorum , ut non sine ratione exponit I sephus Media in h. l.& post eum alii, quomodo dotirina Domini diciωr, id est, de Domino , dc do tirina baptismatum est impostulonismanuum, id est ode illis Heb. . 'Si notabitur Idololatrica Gentilium Theo P
logia de Daemonibus apud Christianos restituenda. Daemones autem apud Ethnicos erant Deasti , sive in inferiores , inter summos Deosin mortales hosnines medii, ut expresse ilatoria Srmis poli , Plutarchiis de defectu oraculorum notant, qui ense hantur Advocati leu Mediatores Lamia uiu, sine Quibus νω Muis
197쪽
Dispuet horninibi a Deo summos acceder , ut Plato ibidem 'ivati vitreo citroque portant ranc ominum peιitio nec merita, illino De rum dona atquesuppetias .P eqtι en/m pro M.tieIDteicis cael situm fuerit hac curare , inquit Apuleius de Daemonio Socratis. Et rurius, Cuncta Coelestium voluntate, numne ct authoritate sunt , cuia monum obsequio opera, m. nserio. Plura de ista Theologia Gentilium vide apud Plutarchum de detecta oraculorum , Apulenti loco
citato , lamblichum de Mysteriis, S praecipue Augustinum lib. 8 de
C. D. Nec sine ratione doctrina in Daemoniorum dicitur, non mo- db objective, quia Daemones erant objectum istius cultus sed etiam ιerminatim, quia ad Daemonem ipsum , spiritum malum totus alle
M. I. U. cultus reserebatur, quod Apostolus 1 Cor. o. o. clare ostendit, ouum ait : Qua immolan cientes , infideles cilicet in tuis lactan-ciis Damonibus immolaro , id est, malis spirat bus, non quidem intentionalinr putabant enim se vero Deo colere , e re tela Mquoad eventum quia omnis potcntia auae se exerebat in illo culi citive in reddendis oraculis , sive in praestandis interdum belle ficiis, exercebatur opera Daemonum , qui limulacris assidebant, Miniis φ. o. colebantur Psal. 96. s. Unde Paulus ibidem memionem acit calicis Damomorum oppositi 'culo Domini , quod a Domino iustitutum in honorem Domini bibebatut , ubi contra calix aei 'on lirium in eorum honorem bibebatur , qud vinum idoso est per boc mmoniis consecratum erat. Haec, erb omnia quae in Theologis ei tili locum habebant, in Sanctorum I Angelorum cultum cum aliis Idololatriae partibus in Ecclesia Romana talitatis , apprime quadrare, coecus est qui non videat, ut fuse a Docissimo se est demonstra tum in novissime a Celeberrimo Theologo D. Iurieu, in complemento Prophetiarum solidiis me est conficia latum. X X. Sed Paulo non satis est date dei cliptionem istius Apo-stanae, addit postea ad clariorem ejus cognicionem desci ptione in personarum , de mediorum , ain tribus N per quae defcctio ista crat i
troducenda , quum subjicit, illos qui deiectu: et antra fide tu i iiii
bus erroneis adhaesuri , hoc facturos e lao. o ψυολό- , Per semersis fasiloquorκω , cauteriatam habentium consteni rarax, prohibentium inire matrimonium in jubensium abstinere a cibis, quae verba intransitive ouidem solent vulgo exponi cum relatione die sonas superiore veri expressas, nimirum eas Bre alii loquas per hy- pocritim cauteriatam habituras conscientiam, probi. iri iras mathla' monium contrahere praecepturas abstinentiam a cibis. Sed lynt xis repugnat, quia personae detecturae . I. exprimuntur an Muo cto, at personae designatae hoc, in genitivo longe commodius ergo iransitive sumuntur ut genitivi illi regantur a Veibis iis cra κροσει ut expruriatur xhedium sive modus., quia doctrini ilia Daei noniorum FDiuitia ' Corale
198쪽
troducendae erant,& quo si ucere debebant homines,ut iis attende Dispur. rent , nimirum apocrisi, dc mendacio, e uuae κρυμ ιἀδολλων per II. hapocri vel lauderri Dissoquorumia, Cum enim mirum videri merito posset, qua tandem ratione Christiani non modo rationis, sed Verbi luce praeditici possent assensum praebere docti in is adcofalsiis, exitialibus , quales crant doctrinae Daemoniorum , ostendit Satanam duobus potissimum usurum mediis ad columendandas,
persuadendas per ministros suos tales docti inas, hypocrisi scilicet, mendacio seu tabulis; illa devotionemri pietatem piae se fert, istud
miraculum , quibus duobus facile capiuntur homines. Utroque autem isto medio doctrinas istas erroneas Daemoniorum introductas
.confirmatas suille in Ecclesia Christiana , hospitem plane elle oportet in historia Ecclesiastica qui nescit. Hinc enim ficto humilitatisi pietatis velo, cultus Idololatricus sanctarum Reliquiarum, Imaginum invaluit rande velis falsis miraculisis prodigiis mendacibus, Legendis fabulosis , Scriptis ementitisis supposititiis ma- sis ac magis in cordiaeis hominura radicatus est, per artes dκ fraudes innuin eras Impostorum ἀδολογων , qui qualemcunque pietatis chumilitatis speciem per hypocrisim tuam prae se laturi sunt, intus
tamen nihil minus simi suturi, quam quod videbantur cauteriatam quippe conscientiam sunt habituri, id est , parum sanam pollutam& contaminatam in impurissimis criminuin , quorum conscii sib, sunt, notis veluti quodam cauterio inustam,atque aded duram,callo
iam eiu dure,.sub spectat etiam quod apponitur, de prohibitione
matrimonii , Minterdictione ciborum quae neri debuit ab istis δολογοι , ut pressius designetur character eorum,qui tales doctrinasiiuroducturi erant , Et ita ostendassur non modb Legem Coelibatus deIejunioru,inter eas doctranas merit reponi,quae daemonem autoremnabent,& divinar institutioni repugnant. Sed a talibus hominibus potissimul invectas elie in Ecclesiam Christianam. Ut sane eventus vaticinio apprime respondit motum quippe Idololatriam in Ecclesia ortam esse eodem tempore,quo Legem coelibatus desuliae monasticae, Mi dem authotibus , Paulo scilicet, Anthonio, Monachorum P triatchis in quarto seculo. XXI. Nihil autem opus est diu immorari in vaticinii istius complemento investigando , cum res ipsa clamet, quaecunque de apostasia ista novissimorum temporum a Paulo dicuntur, in Ecclesia Romana deprehendi Tam quoad desectionem a fide spiritus err neos dochrinas Daemoniorum in multiplici idolomania, quae in ea obtinet, quam quoad hypocrisim falsiloquorum , qui cauteriatam habent conscientiam,&qui Leges Coelibatus dbJejuniorum introduxerunt. Homnia non in alium quam in Pontificem, & Ecclesiam Romanam quadrare certum est. Nobis cine constat tribui non posse, qui nec a fide semel Sanctus tradita defecimus, nec doctrinas
199쪽
D I ssu T. errone asin idololatricas induximus, nec conjugium cuiquam Interis VII diximus, nec usum ciborum vetuimus. Sed de Adversariis quis dubiteta quos ista praestare clarum est. Nec juvat eos, qvbd alii etiann Haeretici, in quos Apostasiae istius invidiam derivare solent, puta, Tatiani, Encratiti, Marcionitae,in Manichas, matrimonium ciborum quorundam usum damnarint. Nam accusatio aliorum ipsos exculare non poterit, nisi ostendant se nec matrimonium, nec
cibos vetare: praeterquam qubd Textus Pauli alio respicit, quam ad veteres illos Haereticos, quia loquitur de Apotasia , quae novi misTemporibi demum oritura esset, non primis illis Ecclesiae Chri stranae seculis. Deinde agit de iis, qui potestatem habituri erant jubendi abstinentiam a cibis, S: prohibendi matrimonium rata, in retici isti docere quidem poterant, damnare talia ,sed non poterant ubere, non cogere , quod faciunt Pontificii. Nequicquam etiam hic opponitur,Paulum loqui tantum de quibusdam vinciinquit, NMςGHrM. Nam praeterquam quod Apostolus potuit respicere ad initium dc primam istius Apostasiae periodum , in qua certum paucos adhuc istis fallis doctrinis mille imbutosci Constat pronomen hoc
non excludere multitudinem, sed tantis universalitatem , ut innuatur non omnes absolutei sine exceptione istius apostaliae reos futile, quia Deus suos semper habet, quos ab errore immunes servat. Talem usum esse in Scriptura istius pronominis patet ex variis locis,ubi misti pro multis ponuntur,Jo. 6. 6o.collato cum si .ROm.
Iaserim, A XII. Ex hac porr Apostasia oriuntur duo alii Clis racteres christi Ad,εν Antichristi a Paulo notatici oppugnatio Christi, WEuati . ubd -- sit . a 7- - ι, . in υωερουιρομινοι, Hostis, des Emulvi Hostis debuit esse Christi, qui ejus doctrinam oppugnaret, sed non apertu si
patens, qui γυι i. quod aiunt, Uaλ. Cnristum impeteret; sed dissimulatus dolatens,qui dum se δεῖ Μι jure profitetur, revera A',Τ wςον se proderet,& sub praetextu vicariatus authotitatem Domini sui us paret is eum de Solio deturbaret. Hinc Apostasia ista vocatur μειειον τησανομί- δ in fronte Babylonicae meretricis inscriptum
in 'ρ st est nomen, sterium Ap .i61 qui mystica debuit esse Anticnristr pietas, id est pietatis nomine pallιaia, ut bene habet Glossa 'uiruper cuniculos in Ecclesiam irrepere debuit S in ea specios Religionis, pietatis obtentes, dominium suum stabilire Rub spectat etiam aureum Babylonicae meretricis poculum, quo homines sepem stitionibus, sub specioso praetextu pietatis andatis, de mysteriorum
nomine commendatis dementat. Propterea proponitur veniens, m
φῖ am possit imponete , urn incolas tetrae debeat seducere, M.
200쪽
13. quis 4υολογee o - 1κει- i. Tim. I. Atque ade qui cal Drsmo Alida pietatis . simulatione, Christianismi professione tacilius VII. homines seduceret, in Christo abduceret. Nam si aperto Marte . Tim Christum oppugnaret, quis non statim Christi hostem agnosceret Quodnam hic esse mysterium , quaenam sapientia , agnoscere Antichristum rata Antichristus , non manifestus Christi hostis elle debuit, sed occultusis clandestinus, qui sub nomine Christiano Christum oppugnaret,in sub eornibus A ii Draconis blasphemias . M.ta .n. eructaret. Quomodo proditoribus de Apostatis, qualis est Antia christus, in more positum est, Regis sui nomenin authoritatem praese ferre, ut sebditos facilius decipiant, Pseudoprophetis , qui lupi sunt rapaces, ovium pelles inducere,in Satanae in Angelum lucis, rirr.I .ri ministris ejus in ministros justitiae se transfbrmare. XXIII. Pontificem autem talem esse Christi Adfresarium quis negare sustineat, dum mysterium hoc iniquitatis .m παιων oppositum mysterio pietatis . aisndit. Nec opus est multis hanc oppositionem demonstrare,quae in antecedentibus tum quoad fidem. tum quoad cultum, tum quoad regimen abunde probata esta quod
ulterius posset ostendi ex recensione innumerorum errorum tam veterum quam novorum quibus se Apostatam esse luculentet testatur. Sed susticiat nunc observasse, quomodo Christo adversetur qu ad ejus O cium Mediatorium , tum in genere per alios Mediatores de Intercellares quos illi adjungio, tum in specie quoad Propheiiam per Traditiones, καφους, & authoritatem. in fallibilem, quam sibi vendicat. Quoad Sacerdotium per Sacrificium Missaticum Sati factiones humanas. Quo ad Regnum per potestatemis Imperiuinquod usurpat in terris. Ita autem Christo adversatur , ut non sit aperta oppugnatio, qualis est Iudaeorum aut Mahumetanonima sed aues ράδ occulta , larva Christianismi velata , .sub praetextu vicariatus. Quod dissileri non possunt Adversarii, qui pertendunt, ideo Papam non posse Antichristum dici, e qub nomen & Religionem Clitisti, se autem ejus servumae vicarium profiteatur Quali non possit Christum verbis profitendo reipsa abnegare in sub pietatis velo, impietatis venenum propinare. XXIV. III. Antichristus debuit ita esse δενι- M Chri s.cha --stum oppugnando, ut debuerit etiam esse mmuis .e ejus otiam' 'l aemulando Mei se conserendo, imb etiam praeserendo is enim Paulus 1 Thessal. 1. . O ,τικειμος υλώπερ ρόμβρος δε -- γ' in, Frus
contrarim cesse extollens Dper omnem qui dicitur Dem aut Numen , adeὸ ut in TemElo Dei sicuLDem sedeat ma se ferent se es a Deum Sensus est, Hominem illum peccati, Filium perditionis, ebsuperbita perventurum , ut terrae filius cum sit, se efferat super id omne, quod dicitur Deus, id est, tum super Reges QPrincipes, qui Disitia i Corale