장음표시 사용
321쪽
D1 spuet Regium, in quo sedere solebant Reges quoties vel inaugurabantur. II. ut de Ioas dicitur, cum Rex in locum Achaziae cooptaretur Reg.
Reg. i I. 4. II. I4 vel dedus cum Deo pangerent in cultum Dei reformanduin
Q s s in melius curarent, ut de Iosia narratura. Reg. 13 3 qubd sans a columnam pepigeritfoedus cum Iehova c. vel quoties solenne aliquid praestarent , ut Salomon illi innixus dicitur in dedicationes. ει- 13. Templi 1 Chron. 6. I 1 quae ideo Regia Iudaeis columna dicebatur. Sic Apostolus eleganti allusione nobis exhibebit Veritatem instat Reginae, Ecclesiae tanquam columnae solio insistentem Ut verbia columna illain suggestus Regem quidem sustinebat in altum tollebat, ut a populo conspiceretur , sed ipsi authoritatem non conciliabat. Ita Ecclesia veritatem proponit conserva Mostentat. ut ab hominibus conspiciatur, sed nullam tamen illi vel authoritatem vel pondus affert. tque eb referri potest, quod Chrysostomus de post eum Theophri volunt antithe in institui cum Ecclesia udaica,
cum umbris legalibus, ut iis opponatur Veritas Evangelica quae clarissime nunc ob oculos ponit mysteria , quae obscurius sub um-J in ian aris Mosaicis proponebantur, quo sensu Veritas sumitur Ioan. r. i . Atque ita sciat Timotheus, qualis sanctitas deceat hanc Domum Dei, non jam lagalis Mumbratica, sed vera& realis. XXXI. Licet autem facile adducamur ad credendum, Apostolum eb respexisse , Quia tamen non est in Iblitum, Scriptores Sa-cios ad majorem argumenti quod tractant illustrationem ad varia sepe alludere in eadem locutione, rejiciendam non putamus Virorum doctorum conjecturam, qui ad Gentilium Templa hic Paulum etiam allusisse volunt et Certum quippe ex Veterum monumentis, illa variis columnis passim exornata fuisse, quarum variae species erantin multiplex albs, non modb ad aedificii fulcimentum , sed de ad majestatem splendorem. Hinc saepe in earum fastigiis Deo , tum Imagines vel effigies Principum imponebantur , ut ob servat
λ HSci liis arma, clypei, aliaque victoriae trophaea appensa erant,
Aliis quaedam inscribebantur ut Elogia, foedera, narrationes historicae rerum gestarum, ut monumentum essent posteris , quod de aurea columna in Iovis Triphylii fano posita ab ipsomet Iove ex Euhemero narrat Lactan ii lib. I. cap. II. Leges item iecreta , morum praecepta, imbac oracula teste Pausan. in Boeoti Sic Athenam lib. . notat in Delubro Herculis, quod Cynosargis dicebatur, ad corumnam quandam appensum fuisse 4,φισμα seu decretum quoddam Alcibiadis , dc Demosthen orat in Neaeram in antiquissimo Bacchi Templo , quod Limnis erat, prope aram, lapideam columnam suilla obtervat,in qua Lex perscripta erat de uxos a Rege cive vir- , ineque ducendaci Quod ipsum variis exemplis possemus comprobare si instisti nostri ratio id ferret Vetum ex his meas Apostoli
322쪽
Αii THO RITAeg. non obstute colligi potesta Nimirum ut iam opposuerat Domum Dispur. Dei non modo Tempa Hierosolymitano, sed melubris profanis II.
Ethnicorum Ita aliam antithesim instituit inter cultumis ornatum utrorumque Quia si in illis columnae miro artificio elaboratae visebantur Nihil aliud erane quam columnae mendacii merroris, ubi nihil aliud eluam merae fabulae, de μυθοιάθεοι e falsorum Deorum imagines proponebantur At in Templo isto my1tico columnam ait est longe diversilsimam , non mendacii, sed veritatis,in in qua non exhibeantur talibrum Deorum simulachra, sed viva Sc expressissima
veri Dei in Carne manitestati imago qui ipse etis Θ, ά μαωCOl. I.Is non proponantur αυ a m 6φισμένοι, quales prostabant in columnis Gentilium, sed οἱ eo μυ sti imbis agnum pietatis Myste rium I. Tim. 3. 6. I. Cor. 2. . denique non legantur oracula flexiloqua Apollinis cuiusdam λοξι , sed certissima veri de aeterni Dei λόγια Ecclesiam quippe nihil aliud praeconio suo , quam Veritatein Dei sacrosanctam iracula eius atque leges, foedera , omnium oculis spectandari sequenta ingerere , de ad posteros trans
XXXII. Atque ex his , ne ulterius jam in loci istius nodatione versemur, constat quidem Apostolum dignitatem mom-cium sicclesiae commendare hic volu ille in proponenda mallerenda veritate : Sed nullis fidiculis poterunt ex ubere Adversarit,ejus Authoritatem dc infallibilitatem hic confirmari. Neque audiendus hic Bellarminus, qui pertendit, si nihil aliud tribuitur Ecclesiae quam custodia veritatis, idem dici polle de Librariorum ollicinis , de capsis , vel thecis, quae Scripturas custodiunt. Quis ehim
ducrimen longe maximum non videat, inter materialem&localem
Scripturae asservationem quae fit in Capsis, Bibliothecis Impiorum, moralem de formalem veritatis custodiam , praedicationem, propugnationem, quae competit cuilibet Ecclesiae, quandiu rite ossicio suo desungitur rata si Ecclesia dicitur Custos, non est mutus d αλογοι, sed vivus de rationalis, qui ita custodit, ut etiam praedicet praeconio suo commendet rem ubi commi am, quod de Bibliothecis nemo dixerit.
XXXIII. Frustra etiam addit Bella . Apostolum non me misisse Scripturarum, sed tantum Veritatis: Nam si ad Scripturam non respicit , quare ergo st praecedenti dicit se haec scribere ut Timo. heus sciat, quomodo versari in Domo Dei debeat Quare alibi testatur Scripturas posse ipsiim j olom ad salutem Imbeo ipso quo Velitatis meminit, meminita Scripturarum , quandoqui, cinnulpiam veritas ista, de qua loquitur Apostolusi nimir salutatis&Evang lica quae καὶ ἐξοχω, hoc nomine insignitur, quia omnium est persectus ina ut vita aeterna ivv. vocatur vitas inveniri potest cuiam in Scriptu cis Unde quum Vetbi Dei studium nobis commen-G datur Digiliae by Orale
323쪽
DI spur datur , non alio quam ad Scripturam amandamur Isa. 8.1o Ioa 3 III. II. 7. l. Da. 2.2o. 2. Peta I. is quia Scriptura sola est persectissima Veritatis caelestis norma, quam Ecclesia columnae instar miniis stetio suo conservato, Et si quid Apostoli praeconiaverunt verbo id postea in Scripturas redegerunt , ut bene observa Irenaeus l. 3.c.I. Atque hinc lolvitur quod Staple excipit ad Eph. χ. o. perfundamentum Prophetarum rapostolorum intelligi Doctiinam praedicatam mam cum Verbum live scriptum sive praedicatum idem sit --oin differat tantum ratione modi reveritioni, si Verbum praedicatum est fundamentum Ecclesiae idipsum de Scriptura nece l-i erit concedi hinc Paulus,qui testatu se omne consilium Dei discipulis suis proposuisse, alfirmat tamen se extra Mosemis Prophetas nihil docuisse Act io. 17. Σωχa. Et de his quidem hactenus.. Caetera quae huc pertinent proxima Disputatione σια θεώ expendens
Authoritate adversus Pontificios,
G sumus novῖssime gravem e mome totam , quae nobis cum Pontificiis intexcedit doScriptura urbρritate Controversiam & vidimus quae faciebant ad statos Quaestionis illustrationem, ut clare constaret quis comensus vel dissensus esset inter partes Nonnulla etiam jam proposuimus, vladicavimus argumenta ad Sententiae orthodoxae confirmationei et Ad alia nunc transeundum est , quibus eadem veritas demonstretur , Icripturae viniis ab Ecclesia independeus asses
324쪽
Au TRORITATE. II. sic ergo Scripturaeauthoritatem nec quoad se nee quoad P τ' nos ab Eccletiae Testimonio pendere iterum demonstramus. Si Te 'stimonium humanumis fasibile fidem divinam de infallibilem sun f α
dare non potest Ecclesiae Testimonium non poterit ullam Scripturae Authoritatem conciliare. At verum prius , Ergo post: ιμ-tem
rius. minor per se patet Cum enim nihil de quod non habet, ρο--- quod uinanum est, incertum , certitudinis divisae non potest et r. esse causa, fundamentum. Consequentia ver ex eo colligitur: zzz
quod qualecunque sit Ecclesiae Testimonium; non aliud sit quam humanum , utpote hominum sive conjunctim, sive seorsimi eis stantium , ideoque fallibiles dubium. Quod ulterius confirmatur ex eo, ubd Christus agens de Testimonio Ioannis Ioan. 1. 3 a profiteatui se non accipere simonium ab homine , ut doceat, quamvis eo utatur ut se Iudaeis accommodet qui Ioannem tanquam virum divinitus missum magno in pretio habebant, adeoque testimonium ejus respuere non audebant non tamen illud captare vel quaerere , quasi eo indigeat AE authotitatem sibi conciliandam; habere enim se longe majus Testimonium, quo certius innotescat, propria scilicet opera, Patris ipsius Oraculum caelitus auditum, tuin Scripturis consignatum sy. 36. Unde Chrysostomus in h. l. ἐγὼμβει - διοιatis τίου μαρτυώα θω ωνώνγω.ἱrate. Ego qu3dem Deliacumsim, non indigebam sin simonio anod humanum es , innuens scilicet absurdum esse, Deum humano egere testimonio, quasi Dominus a servo, Creator a creatura , Deus ab homine in prima
ω infit libitis Velitas a verbo incerto , allibili mortalium pendere possit : Cum ver Scliptura sit Verbum Christi , eadem debet esse utriusque ratio quod de Chiisti Persona dicitur , dici etiam debet de Doctrina. sub tamen non eo animo dicitur , quasi Testimonium Ecclesiae penitus hinc remotum vellemus, suas enim liabere partes in hoc negotio antea evicimus sed tantum ut ostendamus non esie absolute necessarium, nec posse ulterius nos deducere quam ad fidem humanam, pro ratione principij a quo proficiscitur. III. Scio regerere hic Adversarios fallum suppodi, Testimonium scilicet Ecclesiae esse mere humanum i per consequens dubium de sellibile Nec enim verbum Ecclesiae,id est, Concili vel Pontificis docentis ex Cathedra esse omnino verbum hominis, errori obnoxium , sed aliquomodo Verbum Dei, molatum quippe assistente de gubernante Spiritu Sancto. Ita cum Deus per Ecclesiam loquatur, ab eo non ab hominibus certitudiuem testimonij pendere. Atque ex eo clare id confirmari putant, qud Spiritus quiplomittitur Ecclesiae , eam deducere debeat in omnem veruatern Dan. 6. I . . Verum non dissicile est hunc Adversariorum im iι , ectum retundere. o. ς το μήδε, cum Pontificij suam Ecclesiae im
325쪽
DL pur fallivilitatem non aliunde quam ex ipsa Scliptura arcessant velis III. satoria eriti absurda eorum argumentatio . vel necesse eat in ipsis Scripturae authoritas antecedenter ad omnem Ecclesiae testificationem innotuerit4 asserta litici peccatur falsa hypotheli, quasi Deus per Ecclesiam loquens eam statii reddat infit libilem Duplex enim inspiratio distinguenda venit, alia specialis, extraordinaria, quae contigit Prophetist Apostolis , quandos ροώ ο ὐπὸ τω ,εύ-
L. pet. r. H. Wra loquuti sunt, ut ait Pet. 2. I. M. quae revera MDςιαν αν alia sera σικν ipsis conciliavit. Alia communia de ordinaria, quae Pastoribus dei choribus rite suo ossicio defungentibus promittitur,t. ων. xiti imbac singulis fidelibus i. Cor. r. a. quibus datur Spiritus sapie tiae, revelationis , quae licet vera sit in suo ordine , non tamen sonstituit servos Dei extra omne erroris periculum quia non ita perfundit mentes luminis sui plendore , quin reliquias ignorantiae Merroris in illis relinquat quae obstant quominus Testimoniuin ipsorum divinum sitis infallibile ; cum illud divinum tantum dicatur quod a Deo ipso immediate pendet de ab iis quos 2'is,Mυς Me esse voluit, quod cum nemini post Prophetasis Apostolos concelsum sit , frustra Ecclesia hodie in hoc sibi vindicaret.
IV. Neque hic reponendum, eandem esse verbi Divini veri tatem a quocunque pronuncietur Nam praeterquam quis supponitur non probatur Deum semper per Eccletiam istam loqui, cum certum sit nimis saepe propria commenta ex visiones cordis sui homines loco vocis divinae ootrudere. Accedit et lain quod nullorum Doctorum authoritas comparari possit cum Sc liptoribus Canonicis , utpote quorum verbui ad istorum trutinam lem- per sit expendendum , ut nihil admittatur quod illis non iit consentaneum. Hinc Augustinus libr. 1 contra Faustum Manichaeum cap. s. In aliorum scripιis , inquit, etiamsi inveniatur eadem erιραι, tamen impar eLt authoritas, quia non certo conna eandem semperes veritatem. Si ad Hieronymum p. ' Ego soli , inquit, iis Scriptoribu , qui jam Canonici appellantur .diaici hunc timoremta, honoremque deferre , vi nullum eorum errasse scribendo audeanti
V. Frustra ver hoc suum commentum ex loco Ioannis probare satagunt , quia certum est primari de praecipue Apostolos hic reipici , qui ut Ecclesiae Fundatores WArchitecti donum in fallibilitatis necessui habere debuerunt revera obtinuerunt extraordinaria Spiritiis Sancti effutione in die Pentecostes quod agnoverunt, Toletin, ansenim , alii ex pontificiis. Nec ι.n ala. 16. bstat quod Belsarminus hic asset ex Ioan i . 6. Spiritum hunc dιc mansurum in aternum cuis ipsis , quod cum de Apostolis dici nequeat, qui perpetu non vixerunt , necessatis ad Succelibres ips
326쪽
Au THORITATE. rum sit reserendum. Nam nemo nescit, aeternitatem non semper Is uet. absolute sumi, sed saepe cisi, ut noteau duratio memorabilis quae vi ad totam vitam eorum , de quibus agitur , extendatur Sic Spiritus dicitur mansurus cum Apostolis in aeternum , quatenus nunquam erat eos derelictivus per totam vitam. Ita Lucas Brugensis, In aeternum, inquit, id es, non ad res quatuorve annos, sed quamuis mixeritu in hoc secuto, non enim temporaria erit ejus consuetudo mobucum, ut mea, ut Theophylactus notat. Sic I. Timol. 6. I l reis ci ius monet Timotheum , ut servet mandatum usque ad illustrem adventum Domini Nostri Iesu Christi non quod Timotheus tamdiu victurus esset, sed ut ejus observationi perpetu incumberet , ex hypothesi si vivere ebulque possit, tantisper sibi mandatum se vandum statueret. Licet verbiton negetuus , promissionem Christi posse analogice accomodati omnibus msngulis fidis Pastoribus; imbrae singulis Fidelibus, cinciis secundario impleri, quatenus
gubernantur a Spiritu, a quo P in omnem veritatem salutarem deducuntur , ut nunquam finaliter vel totaliter excidant a fides: Nemo tamen dixerit donum hoc in eodem gradu cum Apostolis ipsi convenire , vel proptet ea infallibiles reddi, quomodo Unctio dicitur docere omnia fideles . Joan. a. o. quamvis certum sit, . nec fideles omnia omnino scite, sed tantum necessaria ad salutem, nec ita doceri, iit absolute non amplius errare possint . Ita promisso Christi intelligenda est cum hac limitatione, ut Spiritus deducimus sit Ecclesiam in omnem veritatem mediate per Script ram sacram , quatenus deducturus erat ipsos ad verbum Dei qiiod perfectissi ura est omnis veritatis norma quam dum sequuturi sunt, nunquam sint aberraturici Et Chiistus ipse hoc satis innuit du. addit, Spiriιum hunc mma se ipse loquuturum sed annuncia- rurum quicquid audivi &ci ne quis putet nova dogmata ipsem propoliturum, sed eandem quae a Chi isto piaedicata erat, doctrinain conflamaturum atque ita non aliter deducturum in omnem ver talem, quam aperiendo mentes ad intelligendas Scripturas. Rusesus licet concedamus Spiritum Sanctum semper adesse verae Ecclesii, eamque regere de docere, ne a fide deficiat, ex eo tamen non
potest inferii statim eos omnes qui Eccletiae titulum sibi arrogant, N. Spiritum hunc jactant,errare non posse quia non alligatus est ad Epilcoporum successionem: et ad Pontificis Sedem, aut ad externum Ecclesiae cujuscunque Ministerium , quod ut corrumpi, ita 1 vero saepe potest aberrare; sed ad internam verorum fidelium instiis tutionem respicit, per quam fit ut nunquam penitus a veritate demciant. Denique si ad Successiores Apostoloriam donum hoc pertinet,
vel intelligendi erunt seorsim, distributive singuli, vel omnes in Concilio congregati : Sed neutrum dici potest: Non prius, quia ipso Bestat mino teste lib. 1. de Conciliis cap. a. Spiritus non deducit
327쪽
Bet spuet rapiseopos seorsim existentes in omnem veritatem, cum errare popIII. sint. Non posterius,nam si singuli errare possunt, quare simul onmes ellent in fallibiles 3 Superest et go, ut Apostolis quidem promittatur Spiritus, quoad dona extraordinaria, aliis vero quoad ordinalia. a. et e-t VI. Secundes, Si ab Eccle iii penderet quoad nos Scripturaevssinoninis inuthoritas, vel id fieret ab Ecclem collectiva , id est, Universi- tale fidelium , Vela repraesentativa seu Recto libus eorum, iisque vel sinsulis seorsim, vel simul in Concilio congregatis, Vel deni que a singulari aliquo Pastore, penes quem posita sit omnis potestas, qualem Pontificem suum elle volunt Adversarii. Sed nihil ex his omnibus dici potest. Nam ad prius quidem quod attinet, agnoscunt
ipsi Pontificii Ecclesiam collectivam hoc juris non habere. Secundum non magis locum habere potest; nam cum Pastores, sive sigillatim considerentur, sive conjunctim, sint errori obnoxii, quo pacto tandem testimonium certum de indubitatum perhibere poterunt Nec negare hoc possunt Pontifici iri qui fatentui Concilia posse errare, non tantum particularia sed etiam generalia de oecumenica,
licet legitime congregata ab ipso Pontifice Romano, ut patet ex Bellar mino lib. i. de Conciliis cap. 6. ω .in lib. 2. cap. 8. i. Adde, qubd si agitur de Pastoribus In Concilio congregatis , quaestio rein currit qua authoritate congregentur Vel enim id fiet proprio arbitratu, ieculiari aliquo phitus impulsu , vel ex Authoritate scripta erat particulares ιθωπιασήλου nunquam probavit Ecclesia, damnavit in Montanistis aliisque haereticis Nubd si ex Scriptura, ut necessi est ed tandem devolvi ; Ergo sua illi constet authoritas
oportet antequam congregentur. Deinde quaeritur etiam, unde constet nobis,Concilium in Testimonio suo non etials Vel enim id ab Ecclesiae ipsius voce oti et urcio ista Ecclesiis est ipsum Concilium , de cujus authoritate disputatur , Vel a Scripturae ipsus voce, sed qui fidem facere poterit, nisi authoritas ejus antecedenter sit cognita Rursus cum Concilium, testibus ipsis Adversariis, non faciat , sed declaret tantum & pronunci et Scripturam elle divinam Quaero quo fundamento nitatur ejus judicium in quibus rationibus ebadduci potuerit, ut talem declararet Vel enim id fecit proprio arbitrio mon alia ratione , quam quia ita libu ; sed quis hoc sibi persuaserit, ut hoc ἄλογοι licerit, de sibi propter se ipsum credi postulet 3 Vel id secit authoritate Conciliorum antecedentium, juxta Ecclesiae vetetis testimonium; sed ne sic quidem sublata erit dissicultas nam aditimum tandem deveniendum erit,nisi in infinitum abire volumus vel id fecit Spiritus Sancti impulsu ; sed praeterquam qubd non potest nobis constare de divinitate istius Spiritus nisi ex Scriptura , cum nunquam a Verbo separetur si Concilium impulit ad declarandam Scripturae Autlioritatem, non alia id ratione secit , quam radios divinitatis in verbo uisentes demon-
328쪽
strando, ex quorum intuitu rite pronunciavit Concilium,Verbum eme Di s uet. vere divinum Iam vero si testimonium Concilii de Verbo in ipse III. Verbo fundatur, quomodo illius authoritatem apud nos fundare Poterit VII. Sed libet Adversatio adhuc pressius urgere mam si . Sin. fides nostra de Divinitate Scripturae resolvitur in authoritatem Comcilii generalis , nec elle est ut eadem fide divina credatur Concilii authoritas, qua creduntur alii fidei Articuli propter authoritatem Concilii, suta Concilium non habet authoritatem, nisi sit legitimium , necesse est ut fide pariter divina cognoscatur hoc aut illud Concilium esse legitimum. At id fieri nequit, quandoquidem humano testimonio tantum probari potest, imbie probari quidem cer-
tb potest ut enim sciam legitimum esse Concilium, perspectium mih
esse debet ranomnes quorum interest legitime fuerint vocati,dc Concilio interfuerint n legitimi fuerint Episcopi, S: rite ordin t 3 An libera suerint sistragia QM caetera id genus, Quaecum dubia sint. Incerta, incertam edam necelle est Concilii authorit tem esse. Rursus si Concilium authoritatem Scripturae debet co ciliare prius illam quoad nos obtineat oportet o quo tandem pacto poterit eam obtinere, si nondum definitum sit an Concilium
sit supra Papam , An Papa supra Concilium, quamdiu enim nihil
certi ea de re sancitum est adhuc sub Iudice lis est, neutra pars pro certa& indubitata haberi debet. Iam nemo nescit inter o tificios, quaestionem hanc, dc jam olim magno animorum aestu agrutatam fuisse , de etiamnum hodie agitari, in decisam manere, ipso teste Bellarmino lib. 1. de Conciliis cap. 3. aliis supra Pontificem Concilio , aliis Pontifici supra Concilium authoritatem hanc vindicantibus. Si ergo hactenus indefinitum manet, utri summa illa a
thoritas tribuenda sit,4 si liberum est integrum cuique dubitare, penes quem sit infallibile illud judicium , fides nostra anceps semper hareebit, si nullo alio tibicine nititur, 'uicquid Concilium , vel
Pontifex de Scriptura judicaverint, semper erit dubium, utpote ala bio incerto principio pendens. VIII. Verum demus etiam Pontificem id juris obtineres, quae sententia est Iesultarum& Sedis Romanae assentatorum , ut Testimonium Eceleta non aliud sit quam Papae Iudicium; ne sic quidem tebus suis melius consulent , vel fidem nostram magis firmabunt. Primb, quia semper est incertum, quis verus ac genuinus sit Papa nam cum ex Adversariorum hypothesi necessaria sit absolut intentio Ministri ad Sacramentum conficiendum , absque qua nec Bapti simus , nec ordinatio rite fieri possit is nemo certus elle possit de alterius hominis intentione , quis non videt nemini constare posse, utrum hic vel ille Papa vere baptizatus fuerit , rue ordinatus , atque adeo totam Religionem Pontificiam quae H Ponti. Dissilire by Orale
329쪽
DIs PuT. Pontificum authoritate nititur , incertam esseis dubiam 3 Accedit II L etiam quod quaestio eadem semper recurret.Unde nobis constet Porsetificem us hoc obtinere, cin judicio tuo non errare Vel enim ilperspectum habebimus ex ipsa Scriptura , quae hanc Pontifici datam esse a Christo potestatem pronunciavit Sed quaenam testimonii istius vis elle poterit, siquidem de Scriptura adhuc dubitamus Vel a Traditione veterum Sed eadem recurret de veritate istius Traditionis dissicultas Nel a Testimonio praesentis Ecclesiae Sed
cum Ecclesia tota ex ipsorum mente ad unum tandem reseratur Papam, sequitur de se ipso testimonium perhiberes, atque ade ipsi
credendum elle simpliciter, quia τοι is a quod nemo non videt
absurdissimum elle. Rursus cum sua debeat constare Pontifici judicii sui ratio , vel ea pendebit unice a mero hominis judicanti, arbitrio , ut sit pro ratione voluntas sic credendum pronunci tit quia ita libet; sed si hoc ret, a quonam fidem impetrare poterit 3 cur voluntas illius potius quam mea mihi credendi erit regula bet judicii fundamenium ab ipsa Scriptura petendum erit , ut divinam elle pronunciet , quia talem ess e reipsa ex divinessejus notis editio adhibito studio deprehendit; At sic Scriptura suam authoritatem semper apud ipsum habebit antecedente ad ejus judicium, quod volumus. IX Atque hoc sortius ex eo confirmatur inubd cum ursa si uomnium fides, ut Scriptura diserte testatur Eph. . . idem etiam debeat elle fidei principium, prima credendi ratio, tam in singulis fidelibus, Pam in iis qui Praepositorum munere funguntur,in Ecclesiae repraesentativae nomine veniunt. Cum ergo Ecclesia non
possit ipsi sibi primum esse pesticipium credendi, ut propter se irsam credat Scripturae, sed necellario aliquod extra se fundamen rum fidei suae in Scriptura habere debeat non potest etiam nec debet obtrudi plebi Chiistianae tanquam prima credendi rati , ut αβα-iIς - excipiat quicquid Ecclesia pronunciat,in fidem suam ultimate in illam retundat; sed quae sui ratio credendi Ecclesiae, eadem debet elle singulis fidelibus , ut credant quidem per ejus ministerium , sed non propter ejus authoritatem , sed tantum propter Deum in Scriptura loquentem , quo Ecclesiae judicium niti necesse est, de adqnem testimonio suo nos manuducit. 3. - Tertio. Quae tuit Verbi authoritas , antequam scripto tram daretur , eadem debet esse postquam scripto consignatum est quippe tantum abest uti scriptione minuatur verbi authoritas , ut potius magis stabiliatuc unde Sermo Propheticus , qui non alius est a Scriptura Veteris Testamenti, dicitur a Petro cap. - Λ. λόγοι Re 4.mne, scilicet respectu nostri, non solum quolibet hominum in terra loquentium testimonio , sed etiam ipsius Dei Laela loqtientia voce. At Verbum anteaseam scripto mandatatur,
330쪽
Au THORITATE. Coerat Authenticum per se iis ad quos perserebatur, nec ad aliud ex Dis Pur. ternum testimonium exigebatur: nullum enim erat Tribunal ex II ternum quod consulerent fideles, quibus Verbum praedicabatur, nulla revelationem illam commendabat Ecclesiae aut horitas , sed propria authoritate recipiebatur. Unde enim quaeso veteres Patriar chae Verbum sibi revelarum agnoverunt elle Dei ve ibum liquid
hic Ecclesiae alicujus authoritas intercessit vel judicium ran Verbum a Prophetis traditum pro divino haberi non potuit a fidelibus, nisi ad supremum aliquod Ecclesiae tribunal confugiendo , cum videamus , saepe invitis ipsis Eccletiae Rectoribus, Verbum Domini populo exposuisse, quod Ieremias de se testatur Ierem. 8. 8. 18.4 6. Ita si de Apostolis loquimur , Unde factum ut Evan- gelium ab ipsis praedicatum suam apud Auditores obtinuerit authoritatem ran aliquo Ecclesiue Iudaicae Testimonio sed tantum abest ut calculo suo no approbaverit, ut contra omni ope illud
supprimere conata sit δε ejus.'raecones igne .serro persecutast. An propriam hic authoritatem obtendunt Apostolio Sed hoc quis non videt pertidicatum futurum fuisse apud eos , quibus vel plane ignoti erant , ut apud Gentiles, vel quibus invisiis suspecti,
ut apud Iudaeos, quibus quanto notiores erant tant erant despicatiores. Itaciue superest , ut non aliunde quam a sublimitate, gravitate,& excellentia ipsius doctrinae suam apud fideles authoritatem Verbum ipsorum obtinuerit.Et lane Thessalonicenses audito tantum Paulo,sine testimonio alicujus Ecclesiae,doctrinam ejus amplexi sunt ut Dei Sermonem .Thes. 2.i3.Galatae ipsum receperunt utAngelum Dei, .misga.rsimo ut Christum Iesum Gal. 4. nullius Ecclesiae commendatio Gat. 4. I ineri Et Beroenses cst. 17. a. Verbum ejus non exigebant ad Eccle siae alicujus judicivin , sed tantum ad unius Scripturae amussim. XI. Rursus , Si aliquod Ecclesiae decretum seu testimonium intercedere debuit ad Scripturae divinitatem demonstrandam , vel particulare suit, vel universale Prius absurdum est minutile; quia agitur de omnium, qui ubique sunt, Christianorum fide ; Postetius falsum est nullum enim proserri potest , a quo Scripturae suam
quoad nos authoritatem habuerint. Nam Concilium Hierosolymulanum quaestionem hanc ne attigit quidem Et Vetus Testamentum jam suum Canonem habuit authenticum, non tantum apud
Iudaeos , sed Mapud Christianos, qui dictis Propheticis ab eis st
tim initio fidem tuam confirmabant. Post Concilium Hierosolymuranum nullum fuit Ecclesiae judicium universale usque ad Nicaenum, id est 31s post Christum annis. Scio affert Concilium Laodicenum, Carthaginens tertium: sed praeterquam ub suerunt
Provincialia tantum , adeoque particularia , non universalia, cumenica mertum est non constituere Canonem , sed factum