장음표시 사용
361쪽
NECESsITATE. Ivitae, In altero casus In hoc dura per fragilitatem nostram pec- 1sFuT. candi necessitas, In illo cenam destinata voluntas est. Prius IV bene de fidelibus dicitur Sed non posterius: Si enim peccant.
nunquam pleno consensu deliberata voluntate ac delectatione peccant, ut voluntas tota nonnisi peccato addicta sit, ut fit in iis qui artem peccandi exercent, qui cum voluptate totos se carni tradunt in diri 'ra elata manu peccare dicuntur , qui in Scriptura ideo peccatores sta magis vocantur; Sed semper reluctantia quaedam&dolor vel praecedit, vel equitur, ut vel non sine renisu committant lugenda, vel si tentationum aestu ab reeti ad peccatum feruntur
nimio cum impetu , lugeant postea commilitia, re serio de illis dolore
XXIX. Atque hinc non dissiculter colligitur, quo pacto Fides cum peceatis gravibus subsistere queat scit. Omodo C-rraria in eodem subjecto stare pollim , sed in aradu renivis rLicet enim actus peccaminosi dum se se exeiunt in nobis , tollant revera actus justitiae, fidei positos & habitus etiam ipsos non
parum etalitent , non possunt tamen eos penitus evertere ἔvel impedite quominus in momentis subsequentibus per Spiritus eum excitantis gratiam in actum exeant , quemadmodum in continua inter Carnem, Spiritum pugna dum Spiritus praevaleti, peculiari aliquo actu;Non statim propterea Caro penitus destruitur Sic dum Caro victrix manet in aliqua tentatione , non illico
Spiritum ejusque dona extinguit vel excutit. Possunt ergo Fides, Charitas manere in fidelibus etiam peccantibus. Sed quoad actuin primum, non secundum Quoad semen& radicem, non quoad fructum Quoad habitum , non quoad operationesin exercitium. Nec propterea, quod Author falso pertendit , dici debet fidelis adulterium vel homicidium patrans castus adulter , vel mitis homicida ; quia gemini illi effectus geminum supponunt a quo oriuntur principium , Spiritum a quo opera fidei charitatis manantra Et
Carnem a qua peccatara Unde si adulterium vel homicidium p trat non hoc operatur , qua Spiritualis, sed qua Carnalis moetantum bene poterit inde colligi, donum castitatis Maniet dinis, quod per regenerationem obtinuit fidelis , non ita persectuin elle, ut excludat penitus vitia opposita , atque ade, eo non obstante, manere semper in eo cum Carne tamitem concupiscentiae, qui sese non rar variis in actibus exerit , tum quoad Θ-ι.εν. tum quoad Nn Θυυ-ιaa, licet nec penitus habitu, dona Spiritus
extinguat,nec finaliter illa excutiat, quia tandem fidelis, per Spiritum acta corporis paulatim mortincando de his rae aliis rccatis id genus plenam victoriam reportatis .aννια Roman. 3 Plura possent addi ad veritatis istius confirmationem ;Sed Nec hactenus sum cere possunt ad demonstrandum quod intendi-- mus, Disitia i Corale
362쪽
DI u T. mus, In Domina nolti, nihil esse quod operum necessitatem . ScIv. studium Pietatis tollat vel relaxet Niui esse conita . quodHIIudessicacissime non commendeta
UM hae si Mes Catholica, teste Athanasio , ne unum Deum in Trinitate. Trinitarem in Unitate veneremur augustum hoc Mysterium rationi inaccessiim et multorum haei et icorum veterum &recentiorum blasphemiis inpetitum , praecipuum Religionis Christianae constituat fundamentum; In id potissimum mens pia debet incumbere , ut de Veritate ejus in Verbo proposita magis ac magis persuadeatur s τὸ ω non potest assequi, quod Creaturis negatum est τὸ A tamen firmiter, inconculi teneat. II. Cum ver,ex omnibus, quae hoc docent mysterium Scrupturae oraculis, nullum luculentius sitis illustrius celebri Ioannis loco, ubi tres Testes Caelestes testantes inducit, quem propterea orthodoxi semper tanquam palmarium haereticis opposuerunt, cincujus detorsione etiam Adversarii omnem suam industriam cingenii acumen collocarunt, ut ejus vim quacunque tandem ratione eluderent: Non ingratam de inutilem veritatis Studiosis nos facturos rem sumus arbitrati, si paulo accuratius hac Academica velitatione in ejus sensum inquiramus,& veritatem Sacrosancti istius Mysterii adversus impias impurorum haereticorum strophas vindicemus.
III. Verba Ioannis sunt i Ep. Cap. y . 7. πῶς γνῶπιν
363쪽
Spiritin S. Echi res unum sunt Scopus Apostoli est confirmare fidem Evangelii de Divinitate Chris inlicio ejm Mediaioris. Cujus a principio Capitis salutares fructus es e flectus notaverae, quales sunt i Spirimalis regenerati est Dei ac proximi dilectis .LOmnis qui credi quod Iesus en Chri m , ex Deo genitin es , omnis qu diligit eum qui genuit , diligi eiiam eura qui genitin en ab
st. q. s. 9niam qui uid natum es ex Deo vincit mundum in haces victoria aua vici mundum, nempe fides nostra. Qui est aut inciemundum, nisi aut credi Iesum esse De Filium Z Quia vero plurimum intererat ejus certit tulinem in animis nostris confirmare , ostendit fidem istam fulcrum habere immotum in multiplici testimonio, quod Deus illi pei hiberi voluit, tum in Caelo etiam in Terra, quod invicte persuadere nos debet, Christum Dominum elle verum aeternum Dei Filium a Patre genitum, Redemptorem nostrum. Hoc autem Testimonium ita tract.. , ut primo in genere de eo agat s. 6 quum ait Spiritum sari, quod viritin esu meritas, id Spiritum in cordibus nostris obsignari, ub Spiritis id doctrina Evangelii de Cluisto ejusque beirificiis, quae nomine Spiriιus venit a. Cox. μή aes axis sima. Deinde in specieis distincte de utrisque loquatur , primo de caelestibus . . postea de terrestribus f atque ita fidem, stram utimi me in Christo ibi quieicere doceat, cui non duo tantum,ut in Lege requitebatur ad rei alicui fidem faciendam, sed longe plures omni exceptione majores, Tres puta in caelo, ares in terra
IV. Quia vel b Adversarii, ut Acilius se ab Argumento, quod hinc nectimus ad probationem Trinitatis, expediant, solent objuccre,locum esse suppolititium Madulterinum, qui a Nostris sit in sese
tus, nequaquam verbis Ioanne perscriptus Unde Socinm Commen in h. l. expicue innuit verba ista adulterina esse O ab hominibvi , qui Iuum dogma de Trino est Uno Deo sua naue raιione d fendere ac propagare voluerunt, in hunc locum infartari Cui succinunt Ensediniti in explicatione locorum , mala is contra Scho
perum de lini VM M. ct alii Canonica oraculi istius authoritas est prim asserenda; Eb vel magis qubd nonnulli etiam ex Pontificiis ut Caietantu, Era m , alii de loco isto ut dubiois suspecto loquantur, Idque quia in variis Graecis Codicibus non invenitur iiii quamplui imis Latinis desideratur Nec habetur in extu Syriaco, Arabico, AEthiopico, illiusque Patres varii, Augustinus,Hilarius, Chrysostomus, Cri illus, Nazianzenus . quum maxime illis adversus Arianos usui esse poterat, non meminerunt. Verum multa sunt, quae loci istius . ista, evineunt.
364쪽
V. rium, quae hic pro nobis aperte militant Hieron in qui ex testimonio Augustini fuit Vic doctissi nus de triuin linguarum peritissimus , qui desomnia fere ante illum Scripta Ecclesiastica legit, in prologo in Epist. Cano ad Eustochium, reseri, Codices omnes grae cos suo tempore versum hunc habuisle,, hune de Unitate Trinitatis .eum ab infidelibis Latinis Interpretibin omissum queritur. Erasimus fatetur extare inmodice Britannico vetuitissimo , qui tantae fili apud ipsum authoritatis, ut versiculum istum in prioribus Mutionibus omissilis, in posterioribus accuratissima cura, ut ipse scribit recognitis, restitueret Laudatissimae Editiones Complutensis, Regia Antuerpiensis, Ariae Montani Rob Stephani, Eliae Hulteri, Valtoni, quae probatissimisis vetustissimis Codicibus usae sunt, reti nent. Unde u in quibusdam desideratur , hoc fraudi de dolo malo Arianorum adseribendum est, qui textum hunc eraserunt, quia pun- cairn transfigebat eorum haeresim in Hieronynaus testatur. Secundb Texm i in connexio iam nisi admittatur hic versus, nullus erit sensus verborum sequentium in tres sum quites cantur in ιerra, quae manifest supponunt, Tres alios Testes praecessisse , qui non erant ex Terra, quod confirmatur ex . s. ubi diviniis humani
monium Dei maj- es Annon verbiae collatio supponit Dei testimonium aeque ac hominum Tertili Patres versum hunc retinent de laudant, prian lib.de Unis. Ecesec dicit, Domin-,Ego. Pater unum summo lierum de Paιre silio ct Spiriι Sscrip/umen Echi res unum sunti. Athana Dil putatione contra Arium in Synodo Nicaena privatim habita, .lib. 1 ad Theophil. Idaeiis adversus varimandum, Fulgenti in responsione ad objecta Arianorum ero Quarto de analogio locorum parallelorum
collatio , quae connimant quod hic dicitur, tum de testimonio, tum de unitate trium istorum Testium Ioan s. 36. 7.4 8. 17. I8. IO. 6. T dccis 26. 27 3 I6.is. I .is. Quint , cum hic versus vel
ab Arianis sublatus fuerit, vel ab Orthodoxis additus, prius illud multb probabilius est, sive enim casa hoc est adscribendum , proclivius tui in describendo aliquid omittere, quam integram peric pen textui inserere, sive dolo credibile est , hujus teos sutile Atia
nos potitis quam orthodoxos, tum quia saepius hac in parte patefacta est fraus haereticorum in Arianorum inprimis , qui alia Scrip rurae loca mutilarunt, ut notat Ambrosius dei de r. 7. de Spiritu Sancto .l I. Tum quia e re ipsorum magis erat locum hunc eradere, quam orthodoxis illum addere, quia si genuinus fuit, ex eo illorum haeretis prorsus evertebatur; Si ver supposititius, non inde periclitabatur Oct rias omodoxotimi circa Trinitatem, quae ex aliis Scripturae o is luci ni et plobatur L ad omnino verisimile est
365쪽
hoc ab Ailanis factumrat Socrates observat histo. Eccles lib.7. 42. DIs mT. Tripar Ia veteres Interpretes significasse , quosdam fuisse , qui V. Epistolam hanc primam Ioan depravarunt, quo in Christo hominem a Deo separarent. Nec hoc dii ficile fuit Arianis, dum Imperatores erant Ariani, Episcopi , pulsis Orthodoxis, totum peneoibem occupabant.
VI. Hic verti nec Codicum variet opponi debet, quia longet plures probatiores retinent, quam omittunt Nec Versionum Syriacae, Arabicae, Ethiopicae auihorlιώ, quia sontibus aequiparari non debent,in satis constat eas elle recentiores. Nec pratermissa Veterum ciιaιis , quia hoc potest tantum innuere , in Codicibus Graecis latinis, quibus iis sunt locum defuisse ἔ sed nulla vetita istis specie potest colligi esse πολλιμ--, cum vel Librariorum ne gligentia omitti, vel Arianorum malitia eradi potuerit. Nec Contextus ipsim series, qui Testium quidem terrestrium, aquae, sanguinis, Spiritus de quibus loquutus fuerat . 6 descriptionem postulabat, non ver,caelestium qui huc no pertinebant mam ex copula quae ν 8. additur Ψέm, ad Testes caelestes jam probavimus. Et cum ageretur de confirmatione primati fundamenti Religionis Christia Hae, im totius Evangelii, non potuit nec debuit omitti summum illlidri irrefragabile Testimotatam quod singulae Txio in o Paris ad fidei nostrae λlcimentum protulerunt.
VI L sserta vel loci istius Authoritate Canonica, Verbo rum sensus iam venit enucleandus,ubi tria expendenda sunt, nsum istorum Natura, opeνaιi , initia Natura quinam sint ostendet, Pater scilicet Sermo rapiri in S. Operario quid faciant docebit, nimir quia seniM in caelo, dciauit consensum αρώρουσἰαν probabit, quddsin unumta. Quoad prius , ut in Testimonio non tantum quid dicatur, sed etiam vel maxime aut dicat attendi solet debet. Ita Ioannes designat eos nomine Patris, Sermonis, risio Sancti, quibus res Personas Sacrosanctae Trinitatis intellis gendas esse omnes Orthodoxi unanimi consensu latentur, quae subsistendi quidem modis distinctae, sed essentiae ratione unus sines aeteris
nus verus Deus Pater, qui primam personam notat, non sumitu eri οδιι relate ad Creaturas, quo senui ad totam Trinitatem pertinet Pusurpatur in Scriptura , quando Deus dicitur Pater omnium Creaturarum tum rationalium tum irrationalium Iob. 38.18. Mai. a. o. Sed Moesum, pro prima Trinitatis Persona , quae ex se Filium suum ab aeterno ineffabili ratione genuit sibi coaeternum coessentialem me qua, quia nulla lis nobis movetur ab Adversariis plura non addimus, ut de secunda Persona, quae hic per λόγον describitur,4 de qua controvertitur inter nos ipsos, dic
VIII. Vox Λόγου peculiari rationes Ioanne videtur selecta ad ,
366쪽
Di pur designandum Filium Dei; unde saepius eam usurpat potissimum a V ipio Evangelii initio c. I. i. h. i α ρχpta a Λογet. In principio erae
solum vox ista occurrit, sed de apud alios quamvis rarius, e enim Luca a. omnino respicit Lucas cap. r. r. auemadmodiim tradiderunt nobis in uia principi spectatores, Ministri facti sen et λόγω Paulus non AQVλ obscure eb alludere videtur Αct. 1o. 31 quum commendat Pastores Ephesinos Deoin Sermoni gratia Uin, quod de Evangelio minus R. 4. commodet diceretur At de Dei Filio commodissime Et Hebr. . . ubi viυum esse Sermonem Dei docet, lenetrantiorem quovis gladio rincipiit, c. quamvis enim hoc vulgb nec male de verbo Dei externo intelligi possit tamen quete adduntur sp i; nullam Creaturam csse, quae conspicua nonsi coram eo ostendimi in Christo demum persectὸ impleri, ad cujus description in postea seq. descendit Nec in Novo Testamento demum haec appellatio locum habuit; sed jam sub V. T. obtinuit, a quo Apostoli potuerunt illam haurire , hinc
Pιε, uti Pal. 33 6. Verbo Iehoma Cali dicuntur facti, non tantum externo dc Opoema malidisti, ad oebo inisti vis perlonali , quo omnia
Het condita esse Ioannes testatur; Mag. a. s. EgoJun vobis um, inclutis IehwaVerbum, quod pepigi vobiscum. Spirι in meu sta in medio Uestri, ne timeatis ubi tres Personae notantur Prima, quae nomine Iehovae designatur, Secunda, quae per Verbum , per quod Deus hedus cum populo pepigit, Dalibi Angelus ederis vocatur, Et Tertia per Spiritum , qui in ipsis habitabat. Atque hinc factum, ut Chaldaeus Paraphrastes multis in locis, quae de Messia loquuntur, pro Jehovae nomine orti id λόγει substitue iit, ut observat Galatinis lib. 3. c. q. u. Ut valde verisimile sit Ioannem e respexisse, voluisse Filium Dei designare ab ipso initio Evangelii nomine Λ ,
respondente usitatae illi voci Chaldaicae 'n' , qu. Deus designabatur, ut iam eo ipso demonstraret contra Ebione minxerinthum verum esse bi aeternum cum Patre Deum. IX. Si jam de ratione nominis istius qtiareatur , vadae sunt Doctorum sententiae, quas perseqtii nostri non est insti uti convenientissima videatur e , quae petitur ex usu vocis λι σου λόγοι enim proprie seris est seu oratio , quae ore profertur, de vocari solet sermo. σσεικος, fer metaphoram ad animum resertur in modb cogi a-tionem notat, quae est tacita quasi mentis oratio, Vicitur λογοeti δάθ. me; mod ipsam rationem seu cogitandi facultatem , quo sensu Aristoteles distinguit inter me, ἔξω ατὸν ἔθω λόων Ut ver in Deo Verbum duplex possumus distinguere , Aliud mώδη, seu essentiale, ullud οὐ uri, seu raccidemutar, quod concipi ut ad moduin qnali a-
367쪽
CAE sTI Bus o tis in Deo De utroque significatio gemina τοῦ λογου potest commode Dispuet. usurpari. Nam si de verbo accidentali loquimur, aliud est internum v. mensis, quod nihil aliud est quam ipsius Decretum , quod saepe per
expi imitur aliud externum oris, quod est ipsius decreti eu voluntatis Divinae declaratio in Veibo, posita Sic Verbum essenitale, Filius Dei duplici de causa potest dici Λογο , I ratione Personarae modi lubsistendi, quia est Sapientia Patris aeterna χ.ratione inscii, quia est Internuncius Patris, voluntatem ejus nobis declarans , quod utrumque Ioannes innuit.Prius,quando dicit Λόγον mille apud Deum, fuisse Deum . i. Posterius,quum addit eum Deum nobis revelames. 8. Dico Ratione Persena , Λόγι internus de mentalis est , qui genitus est ab aetemo a Patre in illi est simillimus, ut ratio a mente emanat, illam refert, quod Naziam: orat a. de Filio, quae est . de Theol observat. Videtur mihi λογιe dici, quias ita habe ad
Pasrem λόγος, uisermo ad mentem , non modo propter generationem
passionis expertem sed etiam propter coniunctionem cr vim enuntiandi,
quia est imago Ur charatier a is qui genui , qui tοιum in se ipso
Patrem exhibet, uisermo mentis coguationem totam repraesentatis
Atq; ita Filiu et dicetur λόγος cratione principii,propter Filii
a Patre generationem, ut sermo a mente gignitur. a. raιione modi propter aeternam sime passione desalteratione a Patre emanationem,
ut sermo a mente natur. emanat. s. ratione repraesentationi , quia
persectissime exhibet nobis Patrer, ut sermo mentem. 4. rasione conjunctionis , quia ut mens non est sine verbo rata nec Pater sine
Filio Quamvis fatendum sit haec longissime subsidere insta tanti mysteri,Majestatem.
X. Secundo dicitur ΛογM . εξω, ratione Officii or proprie- latis personalis in operando. Quia ut Pater operatur per modum Contilliin Decreti interni, Spiritus S per modum virtutis exequentis. Ita Filius per modum Sapientiae& Verbi declarantis, tum in ordine naturae per Providentiam generalem , tum prWipue in ordine gratiae ratione Ossicii Mediatorii, in quo quemadmodum sermo mentem cogitationem internam repraesentat: Ita Christus est Interpres voluntatis Patris , qui nobis Patrem declarat Io. 1.18.4 γε li Rper quem Pater nos alloquitur Heb. r. I. Atque ea de causa non ita proprie Λόγοe redderetur per Rationem seu cogitationem limpliciter; Vel per Otationem tantum , quia in istis vocibus una tantum χέαte exprimitur , sed longe commodius per Verbum seu per Sermonem, Nam verbum sermonem hic non disterre censemus , quicquid Bellarim de alii sentiant quia uterque respectus includitur, nam Verbum internum ientale resertur ad Personam , Verbum verosxternum Morale ad Olficium. XI. Quamvis ver duae ista ρε- in Λογω nomenclatione concurrant, fatendum tamen secundariam tantum de minus prae
368쪽
Dispur cipuam esse eam , quae petitur a Munere Chrisi, primariam ver, v. desum ab ipsa AO, perlonalitate & generatione. Quod obtervandum contra Socinum ejusque asseclas impios , qui volant Λογον dici tantum ratione muneris Prophetisi, quia Christus homo is fuit, per quem primis De perfectissanam votantatem seam nobis declarasit, ut habet Vollatii lib. 3, cap. 3. lib. s. cap. o. Nam si Christus ideo tantum diceretur ογε , quia fuit volum. tatis divinae apud homines Interpres , posset idem nomen etiam Mosi, alii Prophetis suo modo tribui , quorum opera Deus usus est ad voluntatem suam hominibus revelandam , quod tamen nusquam fieri videmus: Im nomen hoc velut proprium, incommunicabile caeteris semper ipsi tribuitur. Deinde cum juxta Socinum munere hoc Prophetico Christus no coeperit deiungi nisi post nativitatem suam, imb post baptismum momen hoc illi tantum tribuendum esset ab eo tempore ἱ Cum tamen Ioannes jam ab ipso mundi principio Λογον fuisse declaret Ioan L I. In primcipio era Sermo. Nam quod haeremus hoc ad Principium Evangelii, novam Creationem referre vult , pluribus rationibus gravissimis refelli potest, i. Quia vox principii absolute posita in Scriptura line ulla limitatione, quoties de tempore agituri, initium temporis seu mundi notat, niti sit aliquid quod indicet eam sivi in telligendam esse , quod hic non occurrit. 1. Creatio illa hic intelligitur , per quam omnia sine exceptione facta sunt, de ipse mundus qui Christum non cognovit 7 3 dccio quod de prima tantum , non de secunda Creatione dici potest. 3. Manifestum est Ioannem hic alludere ad historiam Creationis a Mose relatam Gen. h. Itaque Setino de quo Ioquitur, non alius est , quam ille ipse per quem Deus dicitur omnia condidisse et Alias si alium alique iv
sermonem designare voluisse , Cur Sermonis voce uti voluit, nihil addidit ad tollendam aequivocationem quae in errorem mamia festum potuit inducere Lectorem, ut crederet Hominem Iesum
qui dicitu Sermo, jam suisse in principio mundi omnia condidisse Quoties Scriptura de nova Creatione agit, toties aliquam restrictionem adhibet , ex qua facile colligitur , ut 1 Cota
3. 7. nova Creatura dicitur, aph. a. Io creari dicimur in Christo in hic nihil tale. s. Si Ioanni propositum fuisset agere de Christo Homine, debuisset statim ab initio reserre ejus nativitarem, de qua agit tantum . I . quum ait Sermonem hunc Carnem
factum esse t Sed clarum est scopum Ioannis fuisse describere Personam Christi, partim ab eo quod per Incarnationem factus est; Unde quod ad prius usurpat Verbum substantivum i Erat, quod
existentiam praecedentem notat rint quoad posterius utitur verbo ιγενε . Quare verbJoannes quum de Sermone loquitur, vel bum G
369쪽
Se imo non item Sermo ei Deus, Lux , Vita racc. natis V. ra suam semper At Caro factus est tantum in plenitudii eteri porum. Ex quibus ne plura jam addamus , quae nos ab in stituto longius abducerent , patet'Christum Sermonem dici. Non ratione muneris tantum Prophetici , quod vellet Socinus .ie etiam, quidem praecipue ratione Personae de generationis
XII. Tertius Testis est Spiritis S Tertia nimirum Sacrosan y GDimctae Trinitatis Persona Cui nomen Spiritin tribuitur non ω edi absolute, quomodo Deus dicitur Spiritus Io. . quia cst essentia spiritualis de incorporea sed cineατικώς dc relate ad Patrem de Filium,ratione modisi fendi, quia a Patre dc Filio per spiratione improcedit; qui peculiari ratione, partim expressa, Spiriι- Dei Gen. I. I. 2. Spiriιus Saniam Dei Ps. 3I.i2 Eph. 4. 1o partim suppressa, Spirit in Iohan. 3. s. 6 dc Deirin Sanetu dicitur Matth. i. 18. Sanctis non mod inse rinaliter sanctissimus , sed de efficienter in nobis, quia omnis Sanctitatis est author, cui singulariter ωeer appropriationem opus Sanctificationis tribuitur in Oeconomia salutis, ut Patri Electio in Filio Redemptio vindicatur Fateor aliquando Spiritum pro donis ejus sumia sed quia hic in eodem ordine cum Patre dc Verbo locatur , non accidentaliter c qualitative, sed persenaliter debet intelligi. XIII. Ut verbare istae Personae triplicem obtinent in negotio salutis operationis modum rata peculiari ratione Triplex Testimonium illis assignatursn qui Uantur in Cia , Pater , Sermo i Spiritin Sanctin. Deus qui se nunquam, ραυρον reliquit in natura Aci I 4.I7. mult, 14 .rnminias in gratia μαρτυροι voluit. Et licet Verbum ejus per se
αυτοπιον nulla egeat in se confirmatione , ut tamen infirmitati
nostrae de fragilitati se accommodaret, illi voluit fidem indubitaram facere Testimonio multiplici ut si ex Lege in ore duoruin
vel trium Testium omne verbum confirmatur me veritate Evangelii, cui tot Testes divini omni exceptione majores fidem faciunt, nullus dubitandi locus superesse possit aut debeat. Dicuntur
tenari in Cavo, tum ut innuatur , eo non terrenos , sed caelestes elle , tum ut indicetur caelitus hoc testimonium ab ipsis perhibeti Testimonium autem illud caeleste potest spectari, vel conjunctim , vel seorsim Aliquando Pater , Sermo , de Spiritus S. simul testantur Ut in Christi Baptismo, ubi Pater de caelo loquia tu , Filius e Iordane ascendit baptizatus , de Spiritus S de caelo descendit , dc super Filium quiescit , Pater auditur in voce Filius manifestatur in homine , Spiritus . cognoscitur in columba ,.quod testimonium tanti fecit Amstinuri ut negantes Trinit M a tema Diqiligo by Orale
370쪽
Dripli et ' tem, ad Christi baptismum soleret ablegare , mi Arian , ad V Iordanem, O videbis Trinisatem, Ita in Transfiguratione Tres isti
Testes Christo estimonium perhibent, Parer voce caelitus dita. hie en Filim meis diuctis, in qu mihi complacitum es , hunc audito, quam vocem caelitus emittam iuiale a magnifica gloria testatur Petrus cap. I. 14 Fili- per transfigurationem in qua dis vina Majestatem exhibuit, cujus oritvs tuerunt Apostoli ibid. st i6. Et Spiritu S. loquens in Mose, Eliade ejus morte. Eo, etiam pertinet baptisinassidelium a Christo institutum, in quo Pater, Filius,& Spiritus S in quorum nomine baptizamur, eandem verita tem confirmant radeo enim Sacramentum hoc in Nomine S. Trinitatis administratus, ut mr steria Evangelica, & gratia salutaris in Christo nobis obsignentur. XIV. Veritas autem Τtiplicis istius Testimonii pendet ex TH-plicis operationis ad Redemptionem nostram necessitate, quae tribus. S. S. Trinitatis Personis compete redistincte debuit. Nam ut salus priis debuit destinati, Secundo destinata acquiri. Terti acquiasta applicari. Ita Dei iniet, eim , ut primus actus Redemptionis, Pairi, qui prima est Persona, tribuitur, ii qui seis, qui secundus fuit, pertinuit ad Cursum Mediatorem, qui secunda, Et Applicatio, qui postrernus est, ad tertiam Personam rapiritum scili lanctificantem. Pater de nobis statuendo , Filius pro nobω satisfaciendo et Spiritus in nobis operango. Hinc triplici illa operatione testantur tres illi Testes , Pater missisne Filii in Mundum pro nobis , Filius incarnarione a. de passione moriendo pro nobis, Epiritus S. vocationee caci de regeneratione operando in nobis , Pater mittendo Filium testatur se illum dedisse in Redemptorem nostrum , qui peccata no- stra deleretis nos sibi reconciliaret Filius carnem nostram assumendo, testatur se elle Vadem dc Caput nostrum, qui factus est nobis smilis , ut ellet sua noster, facem per sanguinem faceret. Et Sphitus S gratiam Patris, meritum Filii nobis applicando, test tu de utriusque veritate, certitudines, ut dubitare non possimus, quin salus a tribus istis divinis Personis nobis diipensata, consummatissima sit, absoluta omnibus numeris. Hic porr trium istorum divinorum Testiuim concursus eb pertinet, ut sibi invicem respondeant, tum in testando, tum in operando, nec latior sit periphetia overationis unius prae alio in salutis negotio I sed idem objectuna fibi proponant, eundem scopum respiciant, ut nemini destinetur a Patre salus, cui non acquiratur a Filio, neminique acquiratur a Fili
cui non applicetur a Spiritu S.in vicissim quoscunque sanctificat Spiritus, ita Chi isto sint redempti, a Patre electi. Quia=au. XV. Verum ut distincte de triplici isto Testimonio aicamus,
re Ptim videndum si Testentur. Secundb auomodo ' Et ad Testi- monii substantiam quod attia et . Ioannes satis aperte eam desῖjam