장음표시 사용
371쪽
CAELESTI Bus. IOIvit in versibus praecedentibus . ω6. clarius adhuc dest ibet in Dispuet. sequentibus . o. Ii quum illud reseres, parti in ad Mysterium V. Divinitatu Chiisti, ut credamus illum esse Filium Dei verum , caeternum cum Patre Deum , Ouis vincit mundum, nisi qui credit
Iesum esse Filium D ci ' partim ad Mysterium Redemptionu, ut persuasum habeamus illum esse verum Messiam praedictum in V. T. qui debuit servare populum suum a peccatis suis; Utrumque enim ab ha reticis, quos hic oppugnat Joannes , negabatur. Ideo dicit P. 6. Hunc esse crita venit per aquam fisanguinem, nim ad plenam purga tionem peccatorum faciendam per sanguinem ad reatus ablationem, per acynam ad maculae ablutionem, per meritum sanguinis ad justificationem , per emcaciam Spiritus ad sanctificationem. Nec alibrespicit quod addit Q. Hoc esse testimonium Dei, quod Deus dederit nobis viiam , ct quod hae irasis in Filio ejiu. Nimirum ut doceat Dei charitatem erga nos in eo patefactam esse, quod nobis, electis scit desti delibus , nec enim aliis, vitam largitur , vitam dare volue rit, non alibi quam in Christo vitam istam locaverit, ut sic re ipsa agnoscatur unicus 4erfectus Ecclesiae Redemptor , extra quem nulla vel sperari, vel haberi potest salus. Haec est summa Evangelii, quam iobis credenda proponitur, cui ad plene firmandam fidem nostram, ne ulla dubitandi causa superlit, tam irrefragabile est inonium perhiberi voluit in caelo, in terra. Quomodo autem Testimonium istud Christo a Testibus istis caelestibus sit redditum, si quaeritur, Non dit ficile est respondere, factum id bifariam, verbo G opere. Et ad Patrem quidem quod spectat, non semel inducitur testans de Christo Io. s. 37. Qui misit me Pater,ipse de me est , mmonium perhibuit, Jo. 8. io Testimonium perhibet de me qui misit σε. 13. me Pater, quod secit, Tum Verbo, partim immediate voce caelitus audita non semel Matth. 3. II de T. s. Ioa. 2.28 partim mediate per Oracula Prophetarum in V. T. scripta quae de Christote stabantur IO. F. 46. Act. o. 3. per Ioan Baptistae testimonium, IO. l. 6. 7. Fuit homo missus a Deo , cui nomen Iohannes , Hic enit ut testim nium perhiberes de lumine oce. Tum per per opera illa varia, quae
in gratiam Christi fecit imo quae per Chi istum ipsum cin Christo
praestitit Ioa r .io. Pater in me manens irae facit operan Cur enim B. .rmvirtutem uamri gloriam Christo dedimet ad patrauda tot tantaqire miracula, nil ut divinitatem vocationis ejus confirmaret, de quodam veluti sigillo apposito obsignaret Ioa 6. o. Sed magnum de admirabile opus Patris , quo de Christo ejus Evangelio testatus est, fuit procul dubio Missio ejus in mundum , quae nobis luculenter summam ejus erga nos Charitatem divinam salutis dispensati
372쪽
D spu T. in Novo tum hic, tum Io 3 ii. Apo. 3. Testis fidelis es verse, V. qui in id genitu es ct enit in mundum , ut Testimonium redderee
o Ueritari, ut profitetur coram Pilato Io. 8 37. Testatus est autem
Iρ- 3 37 Christua γό, ω φλω, dictis factis Et dialis primo, quando Evangelium suum ex sinu aeterni Patris nobis attulit, de voluntatis ... ejus hi t laterpres, per quem Pater nos est alloquutus Io.r. 8. Heb. i. r. Hinc ipse testatur, se quod vidit 3c audivit testari Io. . it. 3 i. Pater ipsum audiendum esse caelitus denunciat Matth. 17.1. Hunc a dite. Testatus est semiadb verbo, quum toties se Dei Filium, Christum Domini, a Patre missum Ze Sanctificatum ad opus Redemptionis significat, Lucem mundi, Panem vitae, Messiam, qui expectabatur, viam, veritatem & vitam, c. Io. 3. dc S. I. IO. o. s. 6. 44. 3. . Neque illa opponendum , Testimonium hoc Chiisti esse de se ipso, atque ad e,non admittendum , ut ipse fatetur Jo. s. 3a Siuestor de me ipse, Tenimonium meum verum non es ; hoc enim non absolute, simpliciter, sed tantum intelligendum elle, do- γ δ cet locus alte Io E si testor de mei o testimonium meum
erum esU, cum quo aperto pugnaret , si praecise mad literam urge Tetur. Itaque ad hominem argumentatur Christus , ter conces fionem , juxta mentem eorum cum quibus agebat, tu eum ανγ...is existimabant, Si testor, inquit, de me ipso , eo quo creditis modo, quasi homo metus , proprio arbitrio, 'ine mandato Patris: fateor testimonium meam non fore verum. Sed Io. 8 loquitur ex rei
veritate, dicitque testimonium suum fide dignum elI , quia ipse verax sit, nec a se ipso venerit, sed a Patre qui secum testetur. Hoc verb Christi Testimonium de se ipso tanta nil evidentiae descerti tuadinis , ut nulla sophistica eludi potuerit. Nam si Christus non fuisset verus Dei Filius, qualem se profitebatur, omnium qui vixerunt, absit blasphemia, Impostor maximus, meo contumeliosissimus fuisset, qui toties ea de Deod, de se , de nobis quae falsi lima sunt assereret. At in consessis est,fatentibus ipsis Iudaeis Ethnicis , Mahumetanis, summam vitae puritatem conjunctam cum constanti animi integritate in eo refulsisse, quae arcent omnem eju inodi suspicionem. Si Christi testimonium non fuisset verum ψαυτιπις , An credibile est Deum,qui gloriae suae vindex est acerrimus, tam impudenti mendacio calculum suum appositurum fuisse , dc virtutem suam ciuilioritatem gloriae suae raptoriin usurpatori commodaturum suilles Annon potius vel per Propnetas olim praedixisset, vel Prophetis excitatis coarguisset, vel in tantum sceliis gravissi no aliquo supplicio animadvertisset; ut olim Angelum de affectata Dei aequalitate tam graviter punivit Cum contia pateat seculorum decursu doctrinam ejus crevisse, dc totum terrarum orbem replevisse , ut e fisnte prosiliensaqu1 rivis confluentibus, quae ad talos pertingebat, ad genua, pectui, caput ipsum attollitu Si Iesus non sitisset a Deo, quo-
373쪽
CAELESTIB H. go modo nomen ejus S dignitas emergete potuisset inter tot Regesin ι NiT. Principes, qui perdere ipsum enitebantur Quomodo suffocata non V. fuisset, extincta ejus doctrina intenti persecutionum aestu rath les ut aurum igne excoquitur, c non conscinitur, in gravissi
marum tentationum fornace constituta permansit, lavali victrix
Qtriumphatrix Toties cribrata d excocta tot expetimentis
Ceu duris Ilex tonsa bipemii bin, Ab ipse duxi opes animumque ferr . Quae omnia luculenter vincunt, Testimonium Christi, quod ex Verbum suum nobis reddidit, indubitatum esse de divinum. Huie porr Otali testimorii, addi possunt vatiae Christi apparitiones ,
quibus se videndum Maudiendum praebuit ad confirmationem Evangelii sui, ut quum visus est Stephano Protomartyri Acr. 7. Paulo, quum eum convertit Achis. i. c.ρr. s. Joanni Theologo saepius in
Insula Pathmos Apoc. I. MXVII. Sed Christus non tantum verbo , sed Fere potismmum testatus est, Opera facio testantur de me , quod Patcr - - , miseri Ioan. r. 36. Si non multis creἁere mihi , credit ope . 4,' ribus Ioan 8 37 38. Crediι quod Ego sum in Patro re Patre
in me, sin minus credite operibus Joan. 1 . it. Ut enim sanguis ' ' - - Abhelis clamat Heb. ii a . de opera Dei gloriam Creatoris enarrarit Pal. 9. i. Ita opera divina Christi luculentum illi pet-hibent testimonium , Imb disertiola sunt quavis concione. Hinc factum ut Christus hoe unum testimonium de se ipso tanquam Ggumentum certissimum Ioannis Baptistae proposuerit Mati. i I. quum iamlI. discipulos a Ioanne missos , ut inquirerent an esset Messias acialius quis expectandus esset, cum hoc responso remittit, Renuncini Ioanni qua videiis , auditis , ac visum recipiunt, claudi ambulant, leprosi mundantur , surdi audiunt , mortui suffiιamur est
Evangelium annunciatur pauperibus.Cum enim prophetica oracula Messiam hisce notis, characteribus, ut ξαυματουργον non semel
descripsissent Is s. de i. Christus non potuit certiori argumento se Messiam esse compiobare ritiam talia opera praestando, quae in ipso compleri oracula illa demonstrabant clarissime.Nam qui tota tantaque miracula praestat, Ille vel potentia summa praeditus est
supra naturam omncm , vel potentia divina utitur libereri Qui αυτελο est opere , Idem debet esse αυτ. ιςο verbo. Qui facie
quicquid vult, Idem quicquid dicit , verum esse re ipsa de acta
probat nec enim summam potentiam, mendacium decet. Cura ergo Christus tot taliaque mitacula praestiterit suo nomine, au-ahoritate, Deusque luam operam de virtutem ad eorum productionem Diuitia i Corale
374쪽
Disru T. ctionem impenderit, quis dubitandi locus superessi potesta Quid V. enim cum aliqua veri pecie opponi posset is mirabilia tuisse
non vera miraculari Sed quid verurn miraculum , nisi quod totius
naturae creatae vires superat , ut caeco nato visum , d mortuo Liam restituere is omne genus morborum sanare praestigias fuisse Sed cur non detegebant Iudaei praestigiatorem Cur tot Exorcistaeci qui eo tempore vivebant , fraudem non ostendebant Praestigiatores ergo Discipuli, qui eo mortuo pergunt ejus nomines, sed quo fine vi cui bono ut morti tradantur, ut ipsi fame, laqueo, gladio, de Cruce pereant is praestigiatores pecuniam, gloriolam , dc famam spectant, nihil verum eiciunt, sed oculis
Leum faciunt An tale quid in Christo vel Apostolis visum
An virtute magica haec omnia peracta est Sed cur Legis mucronem tu eum non exerebant mur in ejus accusatione de hoc crinibne silent mur non deglutiuntur a virga Mosaica , sed supersunt haec adhuc hodie ac vigent 3 Deinde, An tam insanus vetus ille Draco, viduum laniet pectus , ipse Iolens e lubens, de impeti urndestruat Matth. 3. An Diabolus de Pietatis de Sanctitatis Magister, An fiduciam in Deum,& obedientiam commendat Totus Christus in eo est, ut fides, sipes4 ainor in Deum recumberet, cregnum ejus stabiliretur. Hoccine ver Daemon quaeret potuit suadere: Denique Quodnam hoc magiae genus , quod figit latebras de in apertum prodire gestit, nitae cretum nisi hominum conscientias petens, quas convincit Madigit ad confessionem 3 nedum ut fugiat rac κρ- λαὶχυ quaeratu XVIII. Inter omnia autem Christi opera , quibus sibi testia monium perhibuit, nullum illustrius o luculentius occurrit ipsa Christi Resurrection , quae Invictum fuit e Divinitatis ejus , Mediationis argumentum , per quam Fili iis Dei agnitus est ab hostibus Matth. 16. 5 creditus a fidelibus δε approbatus a Deo, hostes potentiam senserunt victricem , fideles veritatem promissi num experti sunt, Deus justitia ac satisfactionis perfectionem declaravit Nili enim a Deo missus suillet Chiastus, nisi vere fuisset Dei Filius , qualem se profi ebatur sed impostor de usurpator, quo tandem pacto Deus in eo suscitando potentiam suam ade gloriose exeruisset credibile est Deum pasIurum Hille, ut fides ejus
resurrectitonis late extenderetur,4 tot tamque admirabiles in mum 'M.r, . do convertendo eflectus ederet Hinc Paulus Rom. I. 4. dicit eum, qui ex semine Davidis fuit secundum carnem , ο Θέ, dees aratum
fuisse solenni veluti decreto Filium Dei secandum Spiritum sincti
ri 3 I caiionisper resvirrectionem a mortuis, alibi .Tim. 3.uS. Iustificatum Spirisu adversus omnes calumnias adversariorum per gloriosam Resurrectionem, quae per Spiritum eundem aeterniim per quem se obtulerat Heb. . t . id est, Divinitatem contigit. Et Christus non aliud
375쪽
CAELESTI Bus. Iosaliud signum illustrius δε argumentum certius Divinitatis, iso DispuT. eationis suae caelestis adiri, quam Resurrectionem, Solvite templum V. hac, inquit Joan. a. s. Judaeis quaerentibus , quodnam signum faceret , ut crederent . Ἀσιio die erigam ipsum , male M'11. Natio ista adultera signum quari , sed signum aliud o . dabitur ipsi, nisisignum Iona dec quia nisi Christo resurgenti credi. dissent, nullum aliud argumentum fuit, quod ad fidem potuit eos compellerαXIX. Testimonium Λos excipit Testimonium Spiritus , qui, inuis hic etiam bifariama ex Orebis & faciti de Christo testatus est sic , - - enim Christus ipse hoc innuit Io. s. 16 Chm enerii Paracleem,testa xibituae de me in ris. I . Non Ioauerse a seme Use sed quacunquι
Spiritu fissera , Quod semis filii Dei Testatus est autem , non modo mediate per Apostolorum praeconium , qui a Spiritu Sancto acti, in caeteri Viri Dei loquuti lint: Sex immediate per visibilem sui super Aristolor effusionem Nilum enim in solenni Pentecostescite . specie visibili, mirabili ratione in Apostolos descendit, tunc publicum Innocentiae, Veritati,in Exaltationi Christi Testimonium est perhibitum Innocentia, quia patuit injuste condemnatum esse eum , in cujus nomine Patet caele ite hoc donum tandebat Veri- rati, quia sic Christus implendo promissiones saepius datas de Spuritus missione veracem se esse facto ipso demonstravit in toti doctrinae suae divinam authoritatem conciliavit. Exaltationi , quia nisi Christus post passiones, mortem resurrexisset,is ad dextram Dei exaltatus suillet, non potuisset Spiritum mittere , Nisi ab mero Paracterm non veniet , sed si abivero mittam illum vobis. Io I6. 7. unde Petrus Spiritus missionem tanquam effectum exaltationis notat Act. Σ. 33. Secund testatus est per e cacem ψο- Iorum immutaιionem, Quum enim adeo potenter mentes, cor d. ipsorum affecit, ut qui prius rudes erant, idiotae , plena 3- steriorum caelestium notitia essent instructi , qui timidi, metici losi ad minimam ancillae vocem trepidabant, animos .imperte γriti coram Regibus, Principibus sint redditi , qui lingues odia sertissimi , qui nihil nisi terrenum sapiebant , jam magnalia Delloquantur Quis non asnoscat luculentum Cluist, a quo mittebatur, perhibitum fuisse a Spitli testimonium XX. Tertio testatus est per miraealorum in Apo rotis per Apostolos patrationem maria dum ad vocem Apostolorum videbanatur daemones e corporibus egredi , aegri sanari , caeci illuminari, moritu suscitari Quando ad eorum praeconium Idola ceciderunt. Oracula obmutuerunt , Eloquentia oratorum, subtilitas Philosophorum, Majestas Regum di Principum dejecta sui ec confusa,quis praesenti DDiqiliae by Orale
376쪽
Di su T. praesentissimum mei digitum hic non animadvertat siae
V tant verba Pauli Heb. 2. .s dum ait Deum reuimomum perhi-
iώ Sancti diseributionib- uari denique testatur e Piorum Conversionem , Impiorin convictione. Nam ut pios intus persuadet de salute et Christum acquuat. Ita impios convi ci de vetitate Evangeli quod oppugnant, dc de divinitate Christi, ouem in membris suis persequuntur , ut volentes , nolentes Christo cedere cogantur , . ii in conscientiis reddantur ἄνω πο- λέγα re et Quo pertinet illustris locus Ioan. 16 3. s. ubi de testim
nio Spirit Joquens ait, Spiritis ἐλέγξει arguet mundum peccati, tu siιia, ct judicii, id est clatissime demonstrabit Fidelibus quo senuis fides dicitur ἔλωνοι Heb. I. I. potenter convincet impios dehisce tribus, Tria autem ista sunt, in quibus praecipue versatur Spiritus Testimonium, tum erga Pios, ut illos convincendo persuadeariatum erga Impios , ut illo convincendo damnet. Peccatum , Iustia.
aia, in Iudicium. Peccatum admissam Iustitia inplectenda . udicium fugiendum. Pereatum mundi, cujus omnes sunt rei, Iustitia Chrisi a omnes sunt destituti, Iudicium Dei, quod omnibus certissime imminet, cujus de exemplum in Diabolo habent. Peccata gravitatem ostendit in incredulitate Iustitiae plenitudinemvicertitudinem in Christi ascensione , qui justitiam seculorum adduxit: Iudici veritatem .intallibilitatem in cena Diaboli , qui morte Christi vinci&confundi debuit Col. 2. I . Heb. 2. q. ma XXI. Sic exposito Testium istorum testimonio, Iam Uni acris is eorum est expendenda, se οἱ πει ι, μι inquit IoanneS, ius tres unum
με u. sent. Nam quia de pluribus agit, ut eorum pondus, authoritas. major iit, contensum eorum innuit , it consensum persectum d ceat, ad unitatem ellentiae ascendit , quae unitatis voluntatis sit fundamentum. Reclamat hic Socin- , qui ut eludat vim argumenti, quod hinc petimus pro μοουσε α Personarum , pertendit hanc unitatem reserendam esse ad unitatem tantum consensus aestimonii, de hoc evincere satagit , tum e scopo Ioannis , qui est unitatem Testimonii probare, tum ex variis Scripturae locis parallelis, in quibus eadem vox non alio sensu sumῖ potest, tum ex nonnullorum orthodoxorum sententia, qui unitatem consensus hic re iciendam esse censene. Nos verb, non negamus quidem Apostolum unitatem consensust testimonii attendere, sed qubd agat tantdm de ea, να elusa unitate essentiae, pernegamus Im contendimus unitatem ementiae hic statui, tanquam sendamentum unitatis voluntatis. R tiones quibus adducimur ad hoc credendum sunt gravissimae. . t
quendi modus , qui usurpatur a Ioanne in deicribenda estium Caelestium aettestrium unitate. Nam de terrestribus quidem dicie
ssse .c Dia esia in unam, vel Misam; sed de caelestibus dicit sinis
377쪽
pliciter esse i num , νὴ cim Iam vel si eadem utrobique unitas Dispur.
intelligenda ellet, nimirum unitas consensus , quaenam pollet esse . divellae locutionis ratio, quare non praevertit gravissimum, quod ex isto sermone fidelibus imminebat periculum , ne in errorem inducerentur,unitatem essentiae in Testibus istis fingendo, quae nulla tamen eradi quare non dicit de utrisque, vel το ὲν vel ἰ la ἐν SanEnulla potest discriminis istius ratio genuina afferri , nisi unitatis diaversitatem aliquam agnoscamus , ut testes quidem terrestres unitatem consensus habere dicantur, quia in unum conspirant. Sed testes caelestes praeter unitatem testimonii, etiam unitatem essentiae Nec opponi debet ab haeretico , Editio Complutensis, quae de testibus caelestibus dicit esse e ri Nam unius Codicis authoritas non potest abrogare fidem reliquorum omnium probatissimorum, quos Rob Stephanus, Malii magna cura collegerunt, qui constanter lectionem nostram retinent.
XXII. Secundb, scopus'. stoli hoc evincit. Nam ut ipsi pro situm est demonstrare indubitatam fidem Evangelii ex unitate Teium , qui illi Testimonium perhibent Ita non potuit certius istam
unitatem Widentitatem consensus probare , quam ex unitate cidentitate ellentiae Nam ubi est persecta μοβουλία cibi debet etiam esse persecta μιωθία. Tertib hoc ipsum docet Testam istorum ane ιatio, Clim enim vocentur Tenes in caelo, non modb voluit Ioannes indicare, eos caelestes esse m caelitus testimonium Christo pethibere talias non tres tantum, sed longe plures pollent dici siquidem Arageli hac ratione Testes in caelo etiam possent vocari Sed natura divinos, quomodo caelum in Scriptura saepe pro Deo usurpatur, unde v. s. vocat hoc Testimonium Dei, quod opponit Testimonio hominum. Iam si te isti Testes sunt divini debent esse unumellentiae unitate , quia unus tantum est numero Deus, nihil est in Deo , quod non sit ipse Deus. Confirmatur Quario id ipsum ex Testium isssorum conjunctione emam Qui testes simul conjunguntur & eodem modo unum dicuntur , corum etiam in unitate limiis
iis est ratio. At Pater, Verbum ripiritus conjunguntur,in eodem modo unum dicuntur, Ergo eorum in unitate limilis debet esse ratio Gam Paterin Spiritus Sanctus ex mente Adversariorum unum sunt, non tantum consensu, sed&eisentia. Ergo Pater&Verbum Cum Spiritu erunt unum essentialiter. Quintb Eadem unitas debet
intelligi, quam Christus alibi sibi, Patri tribuit Ioan io. 3O EP μὴ 1. .es Pater unum summ , At non est unitas tantum consensus, sedettiam unitas essentiae. i. quia Iudaei hoc ita intelligunt, quando eum blasphemiae propterea arcelli int, eo qubd homo cum esset, se faceret Deu in p. 37. . Chiistus hoc non negat, sed confirmat ex identitate operum suorum, Patris Si non facio opera Patrumo . non credis mihi, sed Ffacio, credite operibin is eunsatis a
378쪽
DIs uT. Teredatis Patrem esse in meri r me in Patre . At si sals hoc V. impingitur ipsi a Judaeis Cur vanitatem criminationis non repellit,
ostendendo eos perperam mentem suam interiretari, cum non det
unitate essentiae , prout illi arbitrabantur, sed de unitate tantomvoluntatis consensus loquutus esset Numa nihil tale praestet, Imo confirmet ulterius quod dixerat, patet hanc revera ejus me tem fuisse, quae a Iudaeis illi adscribitur. XXIV. Non dissimulandum tamen varia hic exciperstHaereticos ad vim istius Argumenti eludendam. Primo non polle magis unitatein essentiae colligi , quando tres Testes unum Te dicimtur . quam quum Paulinor post dicuntur esse unum I. Cor. .. ,, , qRun: Christucorat Ioan. 7. i. ut Credemes unum sint, sicua Pater in imo, est ipse in Patre , ut e ipsi in illis unum sint, quod, e. . . d, it tem essentiae reserenduin elle nemo dixerit, vel quum Pa lusi. Cor. 6. II eum qui adhaeret Domino, unam Spiriιum esse Dcit M. Sed quis non videt, hicin eticos pro more peccare tali cia parium M longe dissimilia conserte Quamvis enim eadem vero usurpentur , non sequitur tamen statim eodem sensu sumenda effeci verba enim debent intelligi pro subjecta materia. Paulus, Apollo bene unum dicuntur, tum resp. umii, quia idem munus sustinent, tum resp. infirmitatis, quia nihil sunt per te, Mnihil possimi absque Christo sed patet non posse dici unum natura, quia distinctae sunt persenae , quae distinctam numero elientiam habent. At in divinis aliter se res habet , ubi distinctae ei sonae
eandem numero essentiam participant, hoc ideo fit, quod cum in humanis tres personae faciant tres homines, quia perlona quaelibet humana habet peculiarem essentiam ab aliis numero distinctam cin divinis tamen tres Personae non faciant te Deos , quia Personarum divinatum unica est iu individua essentia. a. Eadem ratione Blvitur locus alter ex Ioan. 7. I. petitus , quia male argumentum ducitur ab unitaι spirituali eri stica , quae in comm uione Spiritus consistit, ad unitatem ineffabilem Personarum Trinitatis. Nec particula vi hoc potest evincere notum enim earn
non semper aequalitatem , vel identitatem , sed saepissime aliqualem tantum similitudinem indicas , ut quum jubet nos Deus uearii. i. r u saniti sicut ipse sanctin est Lev. i. i .ic Christus ues in prem in s. at felli misericordes sicut Pater caelestis es perfectus est misericors
Matth. s. 48.4 Luc. 6. 36.4 Paulus u ambAlem in charitate μFH. s. a. cu Chrsm nos dilexit Eph. . . clarum est hic aliquam tantu in analogiam connotari, non plenam, absolutam aequalitatem , PQuod additur exa Cor. 6. i . non magis urget mam Paulus non dicit fideles esse unum cum Deo , sed esse unum Spiritum,id est,esse unum Spiriιu, oima unum eundemque Spiritum participant, qui a
Capite diffviditur in omnia membra, idemque in membris oper
379쪽
CIEL Eset I Bus. Iostur, quod operatus est in Capite , puta vitam , lucem, sanctitatem, Di s puri gaudium, e gloriam. V.
XXV. Addunt haeretici , Doctores nostros primarios, Ca minam , Bez am non aliter exposuisse , quam de unitate consensus, Perperam ergo nos alio velles referre. R. I. Licet Calvinus QBeeta ita locum istum exposuissent , non teneremur in eorum
verba urare , quia fides nostra non hominibus , sed Deo solo ejusque Verbo uititur. i. Si verba ipsorum expendimus , facile patebit eos non absolute di simpliciret negasse si de unitate
essentiae, sed tantum comparate , ut potius consentus innuatur
quam essentia, sic enim Calvinus ad hunc locum , Quod dicit Tres esse unum, ad essentiam non referiar, sed ad consensum potius , ars dicere Patrem , ct aternum eiu Sermonem . , ac Diritum
Sanciu ui mphoma quadam Chrinum pariter apyrobare,c. Quis non agnoscit eum non disiuncte simpliciter, ted comparate loqui. hanc ejus esse mentem, Pasiem, Verbum rapiritum esse quia deminum essentia , trinii Personis Deum , unde paulo antela xerat,sdem in una Deitatu essentia tres Per a agnoscere, sed hic produci propriei primario non ut testem unum essentia, sed uetestes tres personis distinctos, unum tamen idemque testificantes de Christori ut habet glossa interlinearis, Hieres unum sunt, idenuntia Deus da eadem recisantes. Nec si addit utrosque Testes unum dici eodem sensi, hoc intelligit absoluteri simpliciter; sed et te ad inllitulum Ioannis, quod est harmoniam Testium caelestium Qterrenorum de Messia exhibito ostendere. Unde patet tiam prinpostere, mala fides, summus ille Vir Dei traducatur a non Anullis, quasi Arianis favens mam licet humani aliquid esset pas sus, nec satis assecutus esset mentem Spiritus Sancti in uno vehaltero loco, ideo sequitur eum tanti γ sterii fidem , quod alibi solidissime, tot invictis argumentis, in hoc ipso loco confirmat
subluere voluille: Non alia mens Bera , qui ita unitatem consensus asseri vult a Ioanne, ut unitatem essentiae non neget, sed supponar potius, Unuissem, inquit, id errorsu consensiunι, ae siunm si esseηι cri revera unum sun .s σῶανspectes , sed de ea, ut mihi auidem idetur , non agitur hoc Ioc Quid hi est , quod haereticis faveat , quid non potius eorum pestilentissimum errorern jugulat' . XXVI. Ex his ita discussis sponte fluunt varia, quae ex hoc oraculo ad augusti Mysterii, de quo agimus , confirmationem pertinent, argumenta. Hinc enim I. Patet TriniIatis vocem non esse plane ἄγραφον, prout veteres Antii rinitaritin recentiores clamitant, licet enim αυτολ.ξει vel in abstracto non legatur , extare tamen in concreto in aequivalenter locus hic noster clarissime evincit. Quid
enim est Trinitas, quam Trium iliorum unitas II. Persenarum s Trinitau
380쪽
D Is Pur. Trinitas luculenter colligitur, Cum enim nec plures nec pauciores V. in caelo Testes , quam Tres Apostolus numeret, qui non tantum consensu Sc voluntate, sed etiam natura sint unum , tot etiam & non
plures Personas divinas necesse est esse. Unde impurissimi testilentillimi Serveι blasphemia retunditur , qui unam tantum Pers nam vult esse, quae tribus nominibus designetur propter diversos testincandi modos tres testes dicatur. Quis enim de uno eodemque homine, qui de aliqua re testificatur , de suum testimonium scripto, sigillis confirmat, bene diceret tres esse testes,propter triplicem testificandi modum Ergo praeter Patrem , duo alii in Caelo Testes statuendi sunt, tanquam distinctae personae , quae pro parte sua testificentur. Neque hic reponendum,Testis osticium statim personalitatem non dicere, cum statuantur Tres in Terra Testes, qui tamen non distinguuntur personaliter Nam licet ex Testimonio Testium Terrestrium personalis eorum subiistentia interri nequear,
sed realis tantum distincti, Non equitur pariter se rem habere, quum de Testibus caelestibus mentio fit quia hi vox ista non im-Proprie, sed proprie accipienda est , quo pacto personae tantii in com- Petit. Nam quomodo accipitur nomen Testis, quando Patri de Filio
adscribitur, eodem etiam modo debet accipi, quando tribus in caelo Testibus hic vindicatur. At Patri Filio tribui proprie non negant Adversarii, de clarissimum est ex Ioa c. u. I. 6. Ergo etiam pro-Dri accipitur , quando tribus in caelo Testibus tribuitur : Quod confirmari posset, tum ex Baptismo Chri iti tum ex Baptismo nostro, ubi trium distinctarum Perlonatum, in quarum nomine baptismus administratur, mentio injicitur , si id nunc ageremus. XXVII. Ut vero Personarum Trinitas ex hoc loco elicitur evidenter, Ita non minus clare confirmatur illarum Persenarum MOου triae,
cum non tantum Testes caelestes vocentur , qui testimonium Dei nobis perhibent, sed uninn esse dicantur , quod non ad unitatem consensus de voluntatis, sed essentiae, natura pertinere supra demonstravimus Nec mysterio caret,qubdinum dicantur, non Unus, istud eiuni Personam notaret, illud velo Naturam; nam in Trinitate est qui dein Mu ει αλλα, sed non ἔλλο κ , alia Persona, non vero alia Naturari Ut ex opposito in Incarnatione est ' ἄλλο, sed non ἄλλο ευμ αλλοι, quia duae sunt naturae, sed una persona. Hincc re o. Naesan: homilia de Baptismo unitatem istam Trinitatis , de Trinitatem unitatis apposite designabat admirabundus, Ἀρανω si ἔννοηψαι, μοχ πιm αλιλάμπομαι, ου φραν τα στία δελει, i ,ἀc το
XXVIII. Quart Spiritus Sancti personalita invicte probatur, quia duobus in caelo Testibus, Patri, Verbo, tanquam tertius Testis adjungitur ut ergo Pater Nerbum Personae sunt distinctae,
quae Testimonium personale Christo perhibent. Ita necesse est Spuritum Dissilia πιν Orale