De necessaria secessione nostra ab Ecclesia romana, et impossibili cum eâ syncretismo, disputationes. Auctore Francisco Turrettino, ... Accessit ejusdem Disputationum miscellanearum decas

발행: 1687년

분량: 480페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

ita prohibetur, ut quod est prater, sit etiam contra, Deuter . 4 2 αs. 31. Unde Paulus non jubet tantum fugere eos, qui contrara doctrinas tradunt, sed qui diversas, re alias τι ετερ διδασκsλει, I. Tim. 6. . . Vetat sapere non modo contra, sed μὲν spra id 1.Cor. . . quod scriptum eR, I. Cor. 4. l. anathemati subjicit, quisquis tentaverit Evangelizare .aρ' a prater id quod Evangelizatum fuerat ab ipso, Galat. i. 8. Cum ergo tundamentum sive doctri nae, sive salutis, icum tantum sit , ultra& praeter quod nihil admitti potest, quicunque solum non retinet, omnino non retinet, sed evertit. XLIII. Dices non tota eritatem exclufivarum, nec per eons everti, quia subordinata non pugnant , alia

aatem esse dogmata sa, de quibin agitur, qua suam Cisino gloriam αυ.εραιώsemper relinquant Papam quidem esse aput Ecclesia

sed misibile tamiam secundarium ministeriale , sed Christum esse

filum Capu primarium, invisibile. Mediasores Sanctos credi sed iereusnu ramum, fissum soluo proprie dictum Redemptionis . Opera o merita propria induci,sed tua omnem vim suam, mam a Christo mutuentur, qui delibet virtutem merendi acqui in Sacri iam Missaticum urgeri,sed sacris tum Criuis maneresemper Flum propitiatorium, quia illud, ηihiι aliud sit, quam istius comm morarii antirali sic in cateris, ransum abesse in injuria Da Christo inguria ejus imminua/ώμ, ut metu gratia ej- commend ruris illustretur. ηι Sed hae sunt inanes Otaciae, quae nequicquana obtenduntur commento isti stabiliendo. i. Quod hic de subordina-νione notatur merum est figmentum , quasi ulla concipi possit sub ordinatio inter ea,quae plane sunt oppout 6 adversa, nam si gloria Capitis functio Mediatoris sin Christo fit propria de adoc, ne,

ut omnino fateri coguntur, qui norunt opus est virtutis infinitae quod in Creaturum naitam cadere nequit, quomodo dividi poterienne manifesto sacrilegio, aperta contradictiones Nec valet si is su μωκοι distinctionum positarum , quia ut natura rei eas non

patitur, ita τε γραφὴ finguntur, quae nusquam vel Capitis secundaritis visibilis , vel Sacrificii commemorativiis applicativi, vel

Mediatoris Intercessionisin non Redemptionis meminit a Licet Christus hominibus utatur tanquam ministru ad regimen externum Ecclesiae nunquam tamen Capitu dignitatem in unum quempiam contulille dici potest, nisi caput monstrosiam miceps tribuet velumus Ecclesiae, quae non modb Christi, sed, Papae vocetur Corpus. Sancti non tantum Mediatores sunt Intercessionis,sed, Redemptionis ex sententia Pontificiorum, quia eorum precibus ct merisis nixi remissionem peccatorum vitam aeternam petunt, vide Brevi rium Romanum passiin; Horaui anim editum per inant an I 17.

in officio B. Mariae,preribus O meritis B. Maria semper Virginu remnium Sanctorum perduca nos DominM ad regum caelorum , dc - Sic

42쪽

tur, quum orant, ut Matrem spes montitret , ct jure matris Redem- ριον imperet. An hoc est subordinari Christo, an non potius in ejus officium involare 3 3. Fals supponitur Christum meritum nobisellia virtutem merendi, cum in Creaturam finitamin peccatricem non cadat, mernit salutem,& remissionem peccatorum, sed merendi facultatem nusquam, quid enim opus est merito nostro ibi meritum Christi plenissime sufficit 3 Quod ergo merita nostra non opponi meritis Christi, led componi de subordinari volunt,absurdum est jam eo ipso quo componκntur, opponuntur, gloriam capitis pro-ptiam in membra transferendo. s. Ridicula est distinctio Sacrifelicommemorativi & applicasivi, nam commemorare rem gestam est agnoscere nos non tacere quod est factum , sed tantum recolere dcxepetere, ne excidat illud quod fuit factum nec applicatio potestem oblatio, cum hac applicatio facienda, illam oblationem praesupponat actam. Praeterquam ouab applicatio fieri debet homini, sacrificium autem oste iri debet fieo. Unde , ne ulterius pergamus, satis liquet Adversarios ti velle conjungere nec posse , quicquid profiteantur , Christum cum mis commentis suis retinere. Paulum ipsium audiamus in simili plane negotiola Pseudo inpostoli Christum sane profitebantur rac dicit tamen eos pervertere Euan uaaelium δε καGρ,tas a.d Λυς,, quia cum fideri meritis Christi ' Legis opera merita propria, plane ut hodie Pontificii, in justifi-Catione urgebant, Galat. r. 7.& . . Angelici veteres, qui Mitum Angelorum a Platonicis haustum introducet satagobant, Curisti num quidem nomen retinebant, sed tamori quia adjungebant Christo vel oculitas objecto falsum , es adulterinum , dicuntur non retianere Caput Coloti . a. is Idololatrae qui claudicabant in utrumque col. 1. 13. Iatus Iehomae nomen retinebant Hos 4 is sed non mus deseruisse Mose. 6.rr. Deum dicuntur . M. Ade verum est nihil componi posse hac in parte cum Verb vel cum Christo, dc Gratia, quod non illis oppo

natur.

X LII. III. Excip. In Ecclesiis GaIatarum est Corinιhi runa fuisse errores capitales in doririna de Iunification , de ob imorion Legu caeremoniatis, de resurrectione mortuorum, nec tamen pre-pterea communionem earum deserere iubere Paulum, Ergo licet errores essent in Ecclesia Romana capiιHes, non rame,statim secedendum fuisse. v. i. Dist. Ecclesiam a Seductoribus , arui sunt in Ecclesia, fateor quosdam tuisse in illis Ecclesiis , qui tales errores foverent; ted Ecclesiam ipsam hoc errore insectam fui e totam nςgamus,cui

Apostolus ape 'te eos distinguat, I COricis. Ιχ. auomodo dicunt us- m ex vobis, non esse resirrectionem morιuorum Gal. I. 7. luntqMedam qui vos urbant L Distingue errores primatorum pauc

tum , qui disseminari incipiunt in Eccleua , nec approbantur tamen

43쪽

ab Ecesesi , ab erroribm publicis Ecclesia, qui sunt in qui

autoritate publica sanciuntur, e ita sunt confirmati, ut in leges abierint. Illi lane exitiales quidem sunt eos Eventibus, caeteris periculosi, sed non tamen fideles qui in illo coetu versantur ad secessionem statim obligantur , quum immunes se ab iis tutari possunt. Imb Paulus testatur oportere haereses esse intersdeles, ut probas noscantur l. Cor. II. I9. At alia ratio et illorum , quia cum publici

sint, singulos inficiunt. Iam primi generis suisse errores illos Gai tarum Corinthiorum antea visum ex distinctione Apostoli, qui seductores a fidelibus secernit Nubd si fideles compellare , vel de iis loqui videtur, non tam loquitur de iis , ut iam lapsis , quam ut

vacillantibus ut eos confirmet, adversus seductores praemuniat;

Non enim simpliciter dicit translati estis, sed cis τίθεd. ransfer mini , tacite culpam ab piis in impostores removendo & bene adhuc de iis sperando , ut infra cap. s. io dicit, confido vos nihil aliter rapere. Sed errores Papales non fuerunt tantum quorundam in Ecclesiaci sed Ecclesiae totius, in qua publice docebantur Ec defendebantur Non fuerunt in initio, quos admittere , vel rejicere liberum fuerit I sed Diauia S igio, qui auto itate publica vim legis obtinuerunt, maxime ex quo Concilium ii dentinum eos subpama anathematis singulis credendos obtrusit. Hactenus ergo di Dcrimen est longe maximum inter Ecclesias illas Romanam iit ab illis ad hanc argumentari sit disparia plane conjungere. 23. Ut vero clarius pateant et tores capitales Eccl. Rom. libet hic pronei novum Symbolum, quod a Pio IV. traditur in Bulla super brina Iurametri otofessionis fidei, quam juxta hanc mori aliam sormam fieri , Apostolica ororitate districte mandatri Ut extat in Catech. Trident. Ego N. rma sue credo ct proteor Ommars singula, oua continemur in SImbolo dei, quo S. Romana Ecclesian ituri videlices Credo in unum Deum Patrem omnipotentem fati rem coeli est erra, visibilium ommum c invisi ι m. Et in unum Dominum Iesum Christum, Filium Dei unigenisum aes ex Patre natum ante omnia secula, Deum de Deo, Lamari de Lumine, Deum veram de Deo vero, genitam, non factum , consubsaniralem Patri, per quem omnia facta Iuni, Qιι propter nos homines , ct propter nostram Diuiem descendi de caelis , Et incarnaι- en de Spiritu Sancto exffaria Virgine. Er homo Diaus en, Crucifixus etiam pro nοbu sub Ponii Pilato, passin sepuώm si resurrexi tertia die secundum Scriptu--, ct ascendi in caelum , sedet ad dextram Patris, ct iterum venturm eu cum gloria juἀicare vivos est moriuos. E in Spiri- sum Sanctum Dominum o viviscantem , qui ex vire Filiaque procedit, aut cum Patro e Filiosimul adoratur, ct conglori catur. Qua loquutin eripe ProphetM E in uvam sanctam Cathiateam

stolicam Ecclesam Consteor unum Baptimum in remissionempe

44쪽

eatorum, E expedio resurrectionem mor uorum visam aeternaHL. Amen. γεApostoliem, Ecclesiasticas Traditiones , reliquasque ejusdem Ecclesii observiationes ct constitutiones frmissime admutes ample

tiora

Item S. Scripturam jux a eum sensum, quem tenuit O tenet sancta mater Ecclesia , cuius en iudicare de vero sensu ct interpretatione S. Scr/pturarum , admitto , nec eam unquam nisi juxta unanimem con sensum Patrum accipiam ct inrer' re bor.' ιeor anoque septem esse vere inproprie Sacramenta nova LUM a Iesu Chris D. Nostro insituta, atque doluiem humanigeneris, ice non omnia singulis necessaria,silice Baptimum Coormati nem , Eucharisiam, Poenitentiam , Extremam Vnctionem, ordinemer Matrimonium , Issaque gratiam conferre . ex his Baptismum, Confirmatione. Ordinem , sine sacrilegio reiserari non posse, Praceptos quoquc approbatos Ecclesia Catholica ritus , in supraditiorum omnium Sacramentorum isolemni ad infratiοη recipio

admitto.

Omnia insinguia , qua de Peccato ori inali, inde Iustificatione in S. S. Tridentina Synodo definita rictarata fuerunt, ampliator

Profueor pariter in Missa offerri proprium )rviιiatorium Sa-eriscium , pro vivis est defunetis , Atque in sansissim Eucharistia

Sacramento esse vere, realirer in substantialiter Corpurin Sangu nem, una cum animi divinitate D. N. I. Chrsi, ster ue conver-μnem totius substantiaepanis in eorpus , Ἀπι-- Iu amia vini in sanguinem suam eo ersionem Car ca Ecclesia Transubsanιiationem appellat Fa eor etfam sub aιιera tantum specie totum atque insegrum Cissum , verumque Sacramentum sumi. Constanter teneo, Purgatorium esse , animUque ibi deleni, Ide- tuan suffragiis lavauri. Similiιer os Sane os una cum Christo regnantes venerando atque invocandos esse, eg u oraιiones Deo pro nobis offerro , atque eorum reliquias esse venerandas.

Firmissime asper Imagines Christi Deipara semper Virginis ,

necnon aliorum Sanctorum . habendas est retinendas esse vique eis δε- bitum honorem es veneraιionem imper tendam.

Indulgentiarum ιiam ossatem a Christo in Ecclesia relutam fuisse , istarumque sum Chriniano populo maxime salutarem esse , Sanctam Caibolicam ΟΠοlisam Romamam Ecclesiam omnium Ecclesiarum matrem est magiLyram agnosco Romanoque Pontisci, beati Peiri, Omlorum Principis, Successori , ae Ieseu Christi Vicinri veram obediem spondro avivir

catera

45쪽

Catera item omnia a sacris Canonibus , ct Oecumexicis Conei liis , ac pracιpue a Sacra ncta Tridenιin Θnoi tradi a definita, declarata indabiιanter recipio, atque pro iιeo , ιίlque comrana omnia, atque hareses Mascunque ab Ecclesia damnaim e rejectia

atque anathemasidatas, ego pariter damno resicio in anathematiest..Hane veram Caιholicam dem , sine qua nemo salvus esse poten,

quam in prasent sponte profιeor, O veraciter teneo eandem integram ct inviolatam usique ad extremum vita sepiritum connaniissime , Deo adjuvant , retineres confieri, aιqae a meis Dbditis, vel illi , quorum cura ad me in meo munere syestabiι, teneri, doceri, e praedicari,

quantum in me erit, curaturu . Ego idem N.θondeo, voveo, ac iuro.

Sic me Deus adiuvet, ct hac saneta Dei Evangelia. XI VI. Ex quibus proclive est colligere, quantum non modo diversa it a Scriptura Ecclesiae Romanaecides, innumera recipiendo praeter ea quae in ea continentura sedis ei adversa desilit δή--- opposita , plurima sanciendo, tanquam neceIIaria iacia utem obtrudendo , quae aperte ei repusiano nec aliud sundamentum habent, quam in Traditionibus άκάοοιις quarum nulla potest aut debet apud nos esse autoritasu quae ue ideo reciperem amplecti sine praesentissimo salutis pe Iculo non possumus, diro anathemati, quod Paulus denunciat, nos subiiciendo. Non nos latet equidem varias novissimis istis temporibus πψιiones Doctrina, ut vocant Catholicacia medium prodiisse ad errorum laedoruin quibus inquin vir,turpitudinem abstergendam , vel saltem utcunque tegendam; quasi hae, ius probe hactenus perspecta non fuerit. Verum qu lescunque colores ecpigmenta quaerantur ad cruda ista dogmata incrustanda, si penitius in ret veritatem inquirimus, facile patebit, merum esse lucum ad fallendum compositum, quo simplicioribus imponere satagunt, quod certius constat, vel ex eo qub quicquid Methodi eis Elucidatores isti in medium asterant ad enicillie dam falsissimorum dogmatum duritiem, non delinunt tamen obtrudere Concilium Tridentinum tanquam fidei regulam, d pro Ecclesiae suae infallibilitate, quae errorum omnium fons est mater , tanquam pro aris Tocis decertare. Quod dum urgebitur nec elles iam Secessionem nostram ab Ecclesia Romana reddet temper, impossibilem cum ea Syncretiistum με uo δειξαι.

46쪽

DISPUTATIO SECUNDA

diua Prima II

DE DOLOLATRIA ROMAN A.

Restondens MARCO MICHAELI Genemensi

. . a

Upanicisti Disputatione diximus Tria haec praecipue Secessionis nostrae necessitatem,& Syncreti cmi impossibilitatem facere, Hamesim in Doctri na, Idololatriam incultu, de orannidem in Regimine Et de Hares jam egimus, demonstravimusque adeQtot capitalesi fundamentales e rores obtinere in Papatu, ni impossibile sit eos fovere, pronte tisine praesentissimo lalutis di limine Sequitur jam ut de duobus aliis Capitibus disputemus; irimo de Idololatria, postmodum de

Tarannide .

II. Ut autem de Idololatria dicamus sui res est maximi , .l. iam omenti, quae sola necessitatem Secessionis nostrae abunde com iusta ea a probat, paulo plenius de ea est disserendum. Hoc verb nobis ar Serassioras. sumentui esto primarium Ab illius Ecclesiae communione Sesacris necessati secedere tenemur , quae multiplicis Idololatriae in cultu suo rea est Αt Ecclesia Papalis hoc erimine mani ste tenetur. Ergo Majorem propositionem vix opus est ut probemus, quando Scriptura passim fiatilinriam damnat, tanquam foedissimum ciumen, cum vera Dei communione plane νύς- hinc Paulusti Corint. 6. y idololatras a regno coelorum excindit dea Corint. io i . ubet Corinthios fugere idolatat iam, o . Cor. 6. I6. I . nullam communionem esse posse inter Templum Dei adola pro fitetur, τι - - '--ο in σε - - , Petrus cap. 4. η.Idololatriam inter peccata Gentilium recenset, quae procul esse debent a Christianis Iohannes'. cap. s. o. ult hoc unum prae caeteris commendat Filioli cavete a. idolis. Nec ob ullum aliud peccatum gravius unquam iratus Dominus legitur adversus populum Israelit,

cum , vel ad deserendum ipsum in libentum te cui pli an imullo alio crimine sertius est impulsus, ut passim apud Prophetas dere est. Nec sane mirum jam si non alia re magis mariti ira accenditur in uxorem , quam si videat ab ipsa violati fidem confiugalem; quantis justius Deus zelotypus qui impisiens est conserris,

nec parem aut superiorem ferre potest, commo-buura minis E

E clesiam, Disilia ' Corale

47쪽

Di spuet cletiam, quae sacrum ederis & conjugii spiritualis , quod eum Ipsa II. contraxit , vinculum infami idololatriae adulterio abrumpitis Tale enim est vinculum Religionis, quae nos soli Deo religat, quale est conjugii, Deus quippe in Scriptura se Sponsum nostrum esse testatur. Ecclesiam verbSponsam suam, quam in uxorem sibi desponsavit

Hos 2.2.I6.χo Ezeci I 6 3. Ideo toties spirituale adulterium committit, quoties aliud quicquam praeter verum Deum religioso cultu prosequitur, quo crimine nullum aliud gravius dari potest, nee quod acrius zelotypiam Dei in Ecclesiam accendat, ut passim apud Ptophetas legitur. Hinc Thomas 1. . q. ' s. In peccatis , inquit,

qua contra Deum committunιur, qua tamen sunt maximi, gravis mum esse videtur , quod aliquis honorem divinam ereatara impendi Si ergo demonstraverimus Ecclesiam Romanam Papalem esse id 1olatricam, causae nihil dici poterit, cui Majores nostri ab ea secedere non debuerint,in cur rebus sic stantibus, impossibilem non dicamus cum ea Syncretismum. Quaenam enim posset esse legitima consociatio Quaenam unio cum adultera, quandiu vigentis durant ipsius fornicationes, a. Res '. 22 Apo. 7. . moveat eas redeat in gratiam cum JIam in suriin nobiscum etiam Pax erit. III. Elii autem Majoris propolitionis veri asita evidens est, ut nemo nili aperte Idololatra fiuic refragari posse videatur inam tamen istacham non relinquunt Adversarii sed quibuscunque pos- sunt modis infringere conantur Primb Gregorim de Vatinita lib. i. de Idol. cap. s. distinguere non erubescit Idololatriam in licιιam, de isticisam, ad tam nefarium commentum confirmandum trahere

6. conatur locum I. Pet. 4. ubi damnantur θέω P. εἰδωλολατρέα,

quod V. V. reddit illici ossim lachrorum euIsin, quasi illicita tantum Idololatria Lege Dei vetaretur , non verbaicita,nive a suis exerinceatur. N. Monstrum doctrinae, cujus ipsum Satanam pudere debuit, nedum holninem Christianum si vero hoc credit cum sectis sitis, cur tantopere laborant, ut se a crimine Idololatriae liberenti cur ade excandescunt quum Idololatrae vocantur, nonne iacile se

hac distinctione expedire possim Sed quis erat hominis insaniam Nuasi epitheta quae rebus significandis adhibentur, essent sempe , non ver etiam saepe ἐξωγamae, ad distincti

nem tantum , non item ad amplis ιionem concludat ergo pari ratione peccatores quosdam dari pios quia judicium Dei futurum dicitur adversus peccato es impios Iud is quasi darentur optimae quaedam abominationes , quia pessimarum sit mentio Ezech. 8. s. quasi quaedam stupta Icelera licita esse Cicero innueret, quia pro Mialone nefaria supra, nefaria scelera Clodii vocat utili verbnon videt Petrum, hoc epitheto nihil aliud, quam nefariam, infamem Gentilium Idololattiam carpere volatiles, iravitatem tanti

48쪽

IV. I. Excip. Idololatriam non esse sufficientem Sesessionis Drapit T. Caulain i quia certum est Ecclesiam Israeliticam saepe in Idolola I Liriam esse prolapsam, nec tamen vel pios ab ea secessionem statim secille , vel Deum hoc illis praecepille. 1. Eliam non recessisse ab Eccleuaa irae litica licet se solum relictum esse putaret , qui verurn Deum coleret i Reg. 9 nec septem illa millia, quae genua non flexerant Baali, licEt Ecclesia illa idololatrica sore de corruptissima. 3 AZam, Iosaphatum, Ioazum, Amaziam , Azariam, Malios Reges celebrari, quod ambrilaverint recto pede coram Deo instar Davidis, qui tamen Excelsa, in quibus adhue sacrificabat populus, non sustu

23. 33. Quidni ergo potuerint adauαί is abusus, si qui erant, relis fit in Ecclesia Romana,salva tamen conscientia Naamanem Syrum jam conversum sele incurvasse in aede Rimmonis, cum Rex coram Idolo procumberet, neque hoc a Propheta prohibitum seisie, qui eum in pace dimittit et Reg. r. 8. Idem et go de nobis licere. . Ecclesiam Iudaicam tempore Christi corruptissimam fuisse, in yde de in motibus , domum Dei in speluncam latronum esse mutatam, nec tamen pios, qui an ea adhuc degebant,Zachariam , Eliaabethain , Simeonem . Annam Ieatam Virginem , alios eam deseruisse. Licet ergo concederetur, gravissimos fuisse errores de corruptelas in Ecclesia Rom. non ideo statim relidquendam fuisse. v. Quia Exceptiones istae subinde recurrunt apud Adversarios,& magno apparatu identidem reponuntur, diligentius paul sunt excutiendae. n. i. Quum sipponunt, Idololatriam non esse Secessionis causam lassicientem in eo perperam principium petunt , ctanquam certum .indubitatum assumunt, quod est in quaestione; Imo tantuin abest ut non susticiat, ut vel haec una ratio , si nullae aliae darentur, ad secessionem faciendam necessario nos impellete deberet; quia nulla communio potest esse Deo cum Idolis , nec sanctori coelesti Sponso cum Adulicra. a. Exempla , quae ad exceptionis probationem asteruntur , vel falsis, vel praeter rem de No milia adducuntur. Prim negamus pios sub Veteri Teuamento nullam ab Idololatris secessi ei fecisse, nec a Deo hoc illis praeceptum Secedebant secessione saltem mentali d negat ima, abstinendo ab erroribus cic idololatria, secedebant etiam 5epius eccsse

orie aperιain patente , per ρυι e rationem seriam contra tales corruptelas , d gravem eorum increpationem , qui iis se polluebant. Sic Moses secellit ab Idololatris, cum Levitarum ministerio gravi sitiae hoc crimen ultus est,Exodi 31. Si Prophetae concionibus4 declamationibus siris secedebant ab impuro culti; Sic fideles praxi pietatisin vitae se puro ec immunes praestabant ab istultaddi soldibus

dum gemebant propter abominaiiane, Uraeris Eze cru 9. . ut Lothus,

qui Sodomis arsigebat aniniam sitam justam propter peccata Sod

49쪽

Dis puT. maeorum .Pet.1.Nec dici potest, secessionem illam praeceptam non II hi ille. Nam praeterquamin dicena mortis in Idololatras denunciatur Exod χχ. χο α Deut i . . Quoties Prophetae nomine Der

increpabant Idololatras , toties piis lecessionem ab ipsis praeaeipie-is icii. iant , imo diserte non semel hoc praescriptum legimus Isa sa. i. Dissedile, dissedile , Exite illine, immanduis ne atιιngiιοι , exite ems. medio im xc Et Hos et a Contendite cum matre vestra, come

dite ipsam non esse xorem meam, is me non esse virum ipsim , ut amoveat scortatione sea a conssectu sis G ad heria Da e medio Uberumβaruam, ne denudem eam plane,&c quod non semel alibi

iteratur.

VI. mices, qualiscunque fuerit eorum secessio, certum est non fiuiis positivam , qualis a nobis secta est, quae coetus habuerit 'gre- fatos is aliam Ecclesiam erexerit. u. Gratis supponitur nullos cessisse positive, quis dixerit e decem Tribuum numero, emporibus Regum piorum, neminem Samariam reliqui illain vitulos , ut ascenderet Ierosolymam, diad sacra in Templo facienda rediret Deinde si talis facta non est secessio,qualis Nostrorum fuit a Papatu, mirum videri non debet, quia nec fieri potuit, nee abiblute adhuc, quo loco res erant in populo Dei necessaria fuit. O. Deus sub V. . uni loco cultum suum amxerat, nec alibi quam in Iudaea notus erat , unde alid se recipere non poterant fideles , vel Ecclesias novas erigere cum spe salutis, sed tenebantur ibi morati, ubi Vestum Dei audiebatur, ubi signa salutaris praesentiae habebantur, de foedus ac promissiones proponebantur. 16. Licet Idololatria saepe obtinuerit in populo, nunquam tamen eatenus invaluille eam videmus, ut abiret in Legem, populus ad eam per vim adigeretur alias septem illa millia Eliae tempore genua flectere Baalicoacta futuent, quod tamen negat Dominus; pertrahebatur quidem populus ad peccandum exemplo Regum vel Sacerdorum , vel propria sponte, ut constat mille ad idololatriam maxime pronum κειλμιωλον Sed non constat necessitatem hanc cuiquam impositam suille Imbion desinebant Prophetae, qui tunc temporis vivebant, acerrime invehi, in Reges duci populum , in gravissimo illo

crimine eos revocare. Non deerant etiam veri despuri Dei cultores,

qui animum corpus ab istiusmodi abominationibus illibatum servarent Sic in vituli aurei Idololatria non omnes eo crimine se polluille certum est , ex eo qubd Moses hortatur eos, ut vindictam L L 31 ε Dei in fratres exequantur Exod 31. 26. Qui uis est Iehova ad me aggregator : Sic tempore Iudicum , quo corruptissimus erat Ecclesiae status , excitabat subinde Pios Vindices, qui eos ab Idol latria sua avertere conabantur , sed iis non auscultabant Iud a. I6.i .Sic tempore Achabi Hobadias praeseruis Domus Regis dicitur

50쪽

ta Prophetas Ieho v. e . Reg. 18. 3. 4. Sic quum tempore Achazi Dispuτ. Altare Damalcenum erectum est in Templo, non sublatum fuit Mo II, Dicum , sed remotum tantum aliquantilper , ita ut in eo sacrifici RU se. non desinerent offerri a Reg. 6. I .ls. Tempore Ezechielis dum

Principes , Sacerdotes, maxima populi pars abominandi idolo

latria se contaminabant Ezech. 8 supererant tamen veri fideles,

qua mihi rabant an corde , est exciamabant aperte propter abo manatas.

nes Israeris Ezech s quos ideo, ut a judicio quod in alios immittere decreverat tutaretur, nota aliqua in fronte signari jubet. Sed jam plane alia est ratio sub N. . Nam Deus uni loco non amplius assi xit Ecclesiam suam , sed in omnes gentes extendit, ita ut ubivis coli possit in spirituri veritate, in omni loco sumtus & oblatio,id est, λαπώ eu sacrificia spiritualia precum claudum osterii pos sunt Nomini ejus, ut praedixerat Mai. i. Itaque liberum est inte grum fidelibus secedere ab Ecclesia idololatrica , non tantum negative , sed etiam positive maxime cum Deus vexillum Evangelii erexit, ad libertatem vocavit ; quomodo potior fuit conditio nostra prae aliis fidelibus , quiante retisrma tollam in Papatu vivebant, ut suo loco plenius. dicetur Deiade non tantum liberum

fuit, sedi necessarium, quia non simpliciter superstitio Idol latria multiplex in Ecclesiam invecta est ut olim , sed in Legem amabierat,4 sub severissima anathematis poena fuerat sancita , quod factum inprimis fuit in Conciliabulo Tridentino. Unde non potuit amplius secessio negativa sufficere, sed necessario , vel secessio positiva facienda sui , ut saluti fideliam prospiceretur vel participandum idololatria, quod piae mentes merito horre

bant

VII. Sie ad rationem primam patet responsio Secunda facili

negotio pariter solvitur. Nam licet Elias non recessierit positive ab Ecclesia Israeliticaci non sequitur, neque Nos ab Ecclesia Papali recedere debuisse , rationes disparitatis jam dedimus , quibus de hanc addimus , quod Elias peculiari vocatione ad populum illum , ut Propheta Dei missus esset, qui resisteret impio Regi Ach 'bo , Sacerdotes falsos Prophetas Baaliticos occideret, despopulum idololatriae convictum ad veri Dei cultum reduceret. Sed quis dixerit fideles tali munere instructos uille in Papatu Quis nescievel tacendum fuisse, de silentio exitiali premendam veritatem cognitam Christum abnegandum , vel si quis mutire ausus suisset

ad erroresin idolomanias arguendas, paratas fuisse in eum cruces , exilia , ferrum, mammas, dc omnis generis tormenta, ut innumerorum Martyrum exemplis patet. Cum E malum eatenus lactum esset immedicabile, ut non solum vocem monitoris audire nollet Roma ; sed, in monitores iplos immaniter saeviret, quid faciendum fuit, nil ut fugati diris De I secutionibus ab ea recederemu ,

SEARCH

MENU NAVIGATION