장음표시 사용
101쪽
cisci textum de sacrificantibus pro quaestu, &motiuis humanis inte pretatur, dc qua materia lege Aluar. lib. a. de planct. Eccles cap. 3. Cauere tamen debent Praelati, ne plus stipendi j pro Misss celebratis accipiant , quam accipiendum taxaucrit Episcopus in sua Dioecesi, aut consuetudine fuerit laxatum, nec plus quam ipsi dantes cum eis conueuerint s alioquin iuxta Vrbani VIII. declarationem pro grauitate, aut leuitate materiae mortaliter, aut venialiter pecca
res, iniuste illud acciperent ,& sub eodem peccato acceptum resti-
Cauere etiam debent, ne tot Missas celebrandas accipiant, ut intra debitum tempus celebrari non possint, licet enim, ut plurimum non statim celebrari debeant, sunt tamen statim celebrandae sub peccato letali, si materia grauis sit, & praesens urgeat necessitas , csse Lautem talis I aliquo periculose infirmante, postulante Missas dicendas, non enim sufficeret Missas illas post sanitatem recupcratam celebrare, sed acceptum stipendium tunc tenerentur restituere, idques militer in alijs similibus . necessitatibus dicendum est. Ac se deter minauit Congreg. Cardin. decretis Trident. interpretandis praeposta, decreto 1. a se edito his verbis. Eleemosin, mero manuales, o quotidianaae pro Missis celebrandis, ita demum Vrim accipere possint, si oneribus antea impositis ita satisfecerint, Ni noua quoque onera obire Valeant alioquin omnino abstineant ab huiusmodi Eleemosinis, etiam sponte oblatis in futurum recipiendis , circ. quod decretum postea interpretata de clarauit , illud decretum non prohibere absolutὸ recipere noua onera, ac proptereὰ etsi oneribus iam susceptis non satisfecerint, posse tamen noua etiam onera Missarum celebrandarum sus fere, duram o infra modicum νempus possint omnibus sari acer
Nec aliter de stipendio accepto pro Missis defunctorum dicendis argumentandum cst , quae quamcitius dici debent, cum necessitas si grauissima puta flammas purgatorias pati, diu enim differre defunctis grauis iniuria est, & post purgationem factam iniustitia, restitutio ne compensanda. Vnde grauiter peccant Praelati, qui inpendium pro quam plurimis Missis celebrandis accipiunt, quas post an-' num, aut sex menses, vel simile tempus celebrare non possunt, nisi cum dantibus de tempore conuenerint. Vt etiam citata Congregatio deesarauit.
Cauere etiam tenentur Praelati, ne in huiusmodi Missis, & alijs celebrandis , subditi ita onerentur , ut periculo sacrilegi j patrandi CXponantur, unde consultum esset aliquot dies ab oneribus huiusmodi soluendis liberos illis relinquere.
102쪽
g. AVINTVS. PRAEL. DEBENT FACILE' RECIPERE
subditos ad se venientes, dc cauere a vitio acceptionis personarum recurrentium.
ANC lectionem quoad primam partem docuit Francis
cus in descriptione dotum, quibus Praelati generales polleio debciat, dum ait, seipsum stat uat ab omnιιψ depιώu
dum, omnιbus responsurum, omnibuw cumpatι entia, man
suetudine prouisurum ,σc. Valde admodum nece flarium est ut ij, qui ad Praelaturae fastigium promoti sunt, agnoscant se esse electos, non ut dignitatis honore gaudeant, non ut a suis subditis respiciantur s ut suis abunde satisfaciant desiderijs, ut suam curent cutem, sed ut commissi sibi gregis necessitatibus prouideant: ut eidem inuigilent: ut subditis in omnibus satisfaciant. Sunt ex Praelatis multi, qui quae Praelati sunt emolumenta sollicite suscipiunt, imb& exigunt tamen quae Praelati sunt onera subire recusant. Putant officium concessum ad otiua non impossitum ad laborem; &ita in suis seriantur delici js, nec quidquam curant de subditorum periculis. Accedit sepius subditus , ut suae mentis curet vulnus , a Praelato petere satagit medicinam , nec tamen ad praelati conspectum aliquando admittitur, dum plus luxurianti otio incumbere , & curas omnes longius expellere ; quam pereuntis subditi calamitates velit praelatus audire, pra latis huiusmodi accommodat Greg. lib. 22. Moral. cap. I 6. verba illa Iobi, Si fructus eius comedi absque pecunia. Nam
illi praelati ossicij fructus comedunt absque pecunia, qui offici j con moda ad usum corporis percipiunt, sed vigilantiae , sollicitudinis,
aut exhortationis ministcrium subditis non impendunt , subdit ergo Greg. Exigimus quod nostro debetur corpori, sed non impendimus, quod subietrorum debemus cressi, c.cum igitur is qui subesseruit ab obsequium restat procul dubio, i is qui praeest,s ruiat ad verbum,cum is qui subest,i Umsis obtemperat; operte mi is, quipraeest curam sollicitudinιs, ac pietatιs ιmpendat. Praelati igitur sicilem praebeant subditis accessum .' utique libenter exaudiant, ut sic facilius,& libentius suas miserias subditi expandant: & suorum vulnerum medicinas, a benignis Praelatis reportent. Depilandum sinquit Franciscus se statuat a subditis, ita ut de pilis,seu sine pilis euadat, ut subditis afflictis subueniat; Notum enim est omnibus, quod subditorum cura,& sollicitudo de caluant dominantium capita, & quod pili sint capitis ornamenta , quia ex
103쪽
debito charitatis omnem dignitatis praelaturae fastum, quae plurimos inflat, & inaccestibiles essicit, deponere debent, &subditis accedentibus se facilcs praebere. Non minus pie, quam prudenter, & subtiliter quoad secundam partem docuit Franciscus in praefata doscriptione gencratis Praelati,
dum dicit: non debet esse acceptator personarum, longe aliter habent Monum. hoc modo. Homo qu: personarum sordidum nonfaciat angulum, spud quem minorum , sim cium cura migeat, quam sapie 3 tum in
maiorum. Quidquid autem sit de Lectionum varietate, locus hic falutarem continet praelatorum doctrinam quam alibi docet praelatos prouinciales in Epist. sua 9. apud Vading. quam ad ipsos dirigit , sic scribens , Primum quod non sitis personarum acceptatores. Et
Collat. 21. apud eumdem Vading habentes aequalem affectionem ad omnes. Eugenium ad supremum Pontificatum euectum monuit B cmard. vi ab hoc peccato caueret, hi S Verbis et non sit in te acceptio personarum: non parus te reum peccatι exigimes, si facies peccatorum sumis, in non potius causas Hidicas meritorum. Multi possunt e si e praelati, qui subditos humiles contemnant, & subditos abiectos repellant, tumidos autem, & aliquam nobilitatis, litteratum, aut lucentis talenti dono
pollentes suscipiant. Aliud nobis suo exemplo docuit Christus, qui
ad filium Reguli sanandum, etsi rogatus ire noluit, ad seruum Vero Centurionis non inuitatus ire promittit, quod bene sectendi, &sa nitatem impendendi discrimen expendens Greg. hom. 28. in Evang. ait. Hoc a Domino factam propter nostram doctrinam , qui in bominibus non naturam, qua ad imaginem Dei fasti sunt, sed bonores , c,' diuitiar
veneramur, redemptor mero noster, mi ostenderet, quia quae alta sunt hominum , despicienda suot, or quae despecta sunt hominum, despicienda nousunt, ad filium Reguli ire noluit, ad seruum centurionis ire paratus fuit rincrepata est ergo superbia nostra , quae nescit pensere homines propter homines Aa,quae circunstant hominibus, pensat, naturam non aspicit, honorem Dei in hominibus non agnoscit. Bene prosectb multis antea saeculis hanc
Christi conditionem praedixit Isayas, cum dixit cap. II. non secundum visionem oculorum iudicabit,vel ut habent septuaginta,non secundugloriae iudicabit. Prophetiam compleuit Apostolorum ex infima plebe electio: & Apostolicae prae omnibus dignitatis collatio, non Bartholomaeo Viro nobili, sed Petro piscatori. Praelati ergo, qui Dei locum sertiuntur, non attendant ad lucentis faeculi subditorum dotes , sed ad suae seruitutis debitum , serui enim Lini subditorum, qui tantam famIli ratatem debent habere circa ipsos, ut dicere possint eis, .s facere mcμt Domini seruis suis s num ita debet esse , quod mιnistri sint serui omnium fratrWm, docet Franciscus cap. Io. Reg. si ergo serui fratrum subdi-zorum, non dcbent erga ipsos personarum acceptationem sacere,
104쪽
dum scribens ad Fratrem Leonem, qui ad ipsum tentatus, & consolandus per lit ras accesserat, sic ad illum afflictum loquitur: Dico tibi
sed ad nutum eorumdem obedire , cisque seruitutem debitam persoluere.
subditos almistos, ta querelas eorumdem audiro cum maxima dilectione , de Charitate,
tale creto seruato, eosquC consolari. O N est Religiosus status, sicut coelestis, de quo di
citur: absterget Deus omnem lachrymam ab oculis eorum scin iam non erit amphus, neque luctus, neque clamor, ne
que dolor erit e Ultra. Et ali 2 i amodo iam dicit θιritus , requiescant a laboribus suis. In quo nec , bores , nec aerumnae , nec contentioneS , sed quies , consolatio Lcs , & pax mape ranis sed est status tentationibus, laboribus, lachryniis, doloribus,
varijsque alijs afflictionibus superabundans, de quo dici potest illud
Psa in ii, Euntes ibant,flebant metientes semιnή sua, debct enim Regularis serre Cluisti crucem, & eum sequi, & sub eius vexillo militare Quanta patiantur in corpore, in conuersatione cum fratribus, S alijs cognoscit solus Deus. Militia enim continua est eius vita, S sicut milites habent saepius cori solari a ducibus, quando ad ipsos in suis laboribus, es peliculis subeundis recurrunt: lissubditi Regii lares, cum tentati, tribulati, &asflicti ad suos duces praelatos accedunt , tenenturque practati ad hanc consolationem exhibendam, etiam li sit tantum corporalis. Vera autem ars cos sic infirmantes curandi , unicus te modus subditis in his subueniendi est, .ut illis prius persuadeant praelati. quas morbis huiusmodi adhibent medelas, ex dulci prouenire affectu, Sut ait Laurent. Iustini an de iistitui. & regi m. praelatorum. Is intesigant sibi compa onem exhiberi ex corde. nempe si omne erga ipsos te soluere studueris dilectionis obsequium , si uniuersa eis em impensius mἰ-n straueris necessiria, parum ictis fecisti, si non etiam querelis, eorum L mentationibus , eorumque doloribus te erga illos comp. tone cognouerint abfeAium. Prudentissime Franciscus hanc legem pr.i latos docuit, duna describens generalis praelati dotes sic satur , consoletur pie afflictos, clinastillimum remedium tribulatis, ne si apud eum Asint remeria sanitatis, ae perationis morbus praeualeas in infirmis. Illud etiam idem docuit
105쪽
fili mi, sicut mater, fc. in quo vides, quod volens illum consolari
dulci matris usus est nomine . Nam, ut ait Na Zian Z. orat. II. Nil ilest materno affectu mollius , nec quod magis a licti fili; excitet confiden-riam , verbum suauc, verbum sine dolo , verbum confidentiae plenum , illud est matris. Bene illius se potest credere dispositioni aD flictus subditus, qui vcre maircin se cile promittit : non est cur de ipsa ordinatione timeat , v ci circa disponenda reddatur sollicitus , qui de disponentis amore redditur securus, plene confidat subditussi superiorem matrem agnoscat; nam ut ait Bernard. 26o. Epist. Mater eo affectuosiur compatitur maerori ij, quo pluris multo eius habet incommodum , des longe simus fert, quam proprium damnum. Nullum est fili, malum, quod aeque matrem cruciet s & licet filius ictum excipiat, tamen matrem affligit , nec tam geniti carnem, quam genitricis animam pertransiuit, sic enim Nisse n. lib. de Virgin . cap. 3. sentit chara mater quamdam cordis 1 usprae amor l, quasi conuulsionem s etsi
complurium Dororum mater est , eius animus in totidem curas distrabitur , quos illi numero sunt s tamquam quae illis accidant, 'stas miseribus infixa plane haereant. Matris affectum erga fratrem Leonem ostendit Franciscus in praedicta Epistola, Matris affectum erga fratrem Rogerium, cui de desperatione leuitato , & ad cum pro subleuanda tentatione recurrenti, ipse caelitus eam agnoscens, occurrit in itinere per duos ex socijs Masseum scilicet & Leonem, quibus ante discessum sic locutus est. Ite obuiam fratri Rogerio, qui me huc visum mense, in ex mea parte litam amplexantes , dulciter salutantes, in osculantes, dicitet B quod plus caeteris fratribus, qui degunt in niuerso mundo totis et se ribus diligo, quibus ab ipsis exacte completis, & exhinc in via com lato Rogerio , eique Franciscum appro ganti occurrit ipse licet infirmus, & languidus, & ad collum procidens paterno affectu ait: arissime Isti Rogeri, inter omnes fratres, qui sunt in toto mundo , te ex toto corde intime diligo , & fronti citis crucis imprimens signum, & o Dcula eodem loco infigens ait: chari me siti, haec tentatio data est ιιιι ad. maximum tuumprofectum , sed si non us ambur huiusmodi lucrum, nulla tibι in posterum superueniet tentatio , aut afflictio. Mirabile dictu: praeseris statim euanuit. tentatio , nec ulla postea successit afflictio.
Haec Pisan. lib. i. cons. 8. in vitast. Rog. in tract. de Prouin. March. Eodem: affectu Franciscus alium fratrem desperatione tentatum consolatus est; narrante eodem Pisano cons Iet. cap. I s. dicens e ne imωπ , nec contristeris. Crede mitra quod nunc plus solito te Dei seruum
3μdico, des quo magis tentatum te senseris, magis mihi te noueris esse dile-Gμm. Nullus sili , se Dei seruum reputare debet, quousqiue per tent iis-Nem, sin tribulationem non transierit. Annulus est quodammodo
106쪽
ciscus consolabatur tentato G& tribulatos: sic omnes ad se venientes paterna de materna dulccdinc recipiebat, edocens omncs praelatos, ut suos lubditos tribulatos, ictitatos, & in angust ijs & persecutio-mbiis, tamquam scopum ad sagittam politos, benigne, & aifabiliter recipiant, & non Aperii verbis , & minis exasperent, & sic mao is crucientur s Nam, ut ait Greg. Epist. ad loan. Κpiscop. Constant. Praelati, Pastores facti sunt non pei cessores. In co aulcm puncto c tracliaritatem peccant ij, quibus si qui sint j ii qu tentatio propria ab aliquo Religioso secreto, ut fit, aperta fuerit, eam statura cum con tiliarijs suis,& cum praelatis maioribus communiccnt, unde fit, ut ille diffametur ,&ex eo maneat pene tota vita suspectus, Sita notatus, ut vix umquam, ei fidatur ; inde enim fit, ut nemo se sciatiat obligatus ad tentationes suas aperiendas cui i tanto damno, atque narc medio careat ad cas euincendas. Verum hic agendi mo diis locum habere non potest apud ullum praelatum, nisi is huiusmodi sit, ut putet subditos omni iure naturali spoliatos catacita ut a Praelatis infamari possint impune sine iustitiis, aut etiam charitatis hesonc, in quo si quis ita sentiret sprorsus peruersa doctrina laboraret, qui crgo monetur ut pater , secretum seruare debct, & malo per se prouidere, si possit, alioquin non agit patrem, sed diffamatorem, de Sancto certe Ignatio legitur cum consessum esse, quod monitus de alicuius culpa, duobus id dixerit, cum sussceret id communicare cum unico.
asse venientes, etiam refugas ab Ordine suo, benigne recipere debent.
' EBITIS Prassatorum erga subditos canos, & infirmos,r ac etiam tentationes, S tribulationes paticiates expen- 'is, inperest in praesentiarum cxaminare , quid debeant peccatoribus subditi Mid se recurrentibus , diximus in
peccatores, non solum matris affectum e
ac te . e intu alteri nece ratem suam ouia si m G nutrit diligi istium suum carnalem , quanto diligentius debet quis, in nutrire fati en sui mJ piritualem, a sortiori vult, ut malo c. u , quanimat xhibeatur erga peccatorcs, cum necessit intc.
107쪽
corporeae nullius sere sint ponderis, relatae ad spirituales, quae eX peccato procedunt,& mortem animae inserunt , cxhibendus crgo assectus spiritualis , & diuinus , qui quidem , quia spiritualis cst, & cxcharitate supernaturali procedens, maior cst infinite carnali matris assectu, qui ex carne procedit. Franciscus hunc affectum in Praelatis prouincialibus, cap. 7. Reg. requirit, dum scribit, quod si qui fra-rru Uigante inimico mortaliter peccauerint ,σc. teneanturpraedam fratres ad eos recurrere piam citius poteruntsine mora. . IV vero ministra, si presbierisunt, cum mi Iericordia iniungant idis paenitentiam , 6stc. in ca uere debent ne irascantur, es conturbentur propicr peccatum alicuim, quia
ira, fidi conturbatio in se, P in alius impediunt charitatem , vult ergo Franciscus, ut illi prauati utantur misericordia crga peccatores, &ne illa me scricordia , quae ex clinritate erga Deum, & proximum procedit, iracundia, & conturbatione vinista detineatur , vetat cas, quia impediunt cficctus charitatis. . Qualem autem & quantam misericordiam erga illos requirat,
ostendit ipse in multis Epistolis, cx quibus unam generali pralato scriptam seligere iudicaui, in qua postquam hortatus cst eum ad patientiam in iniurijs, & verboribus , si a subditis inferrentur habendam , & ad affectum erga eos licet malos, similiter habendum , sic scribit. In hoc et olo cognoscere ,situ diligit dominula, stu me seruum suum, O tuum, si feceris istud suidelicet ) quod non sit aliquis frater in mundo , qui peccauerit , quantumcumque potuerit peccare , quod postquam mi ferit oculos tuos nunquam recedat sine misericordia tua , es si nou quaereret , tu quaeraου ab eo ,si vult misericordiam si ilie misses appar
ret postea coram oculis tuis, dilige eum plusquam me, ad hoc-. νι trab. Meum ad bonum, θ' semper miserearis talibus zo istud denunci es Ouardianis quando poteris, quod per te sic firmus es facere, es omnes fratres , qui
scirent eum peccasse non faciant verecundiam es , nec defractionem, sed magis misericordiam habeant circa ip sim , g teneant priuatum peccatum fratris sui. Quibus vides Franciscum voluisse, vi tanta fieret mise- lricordia erga peccatores, ut Practati semper facerent illis misericordiam, & eos plusquam se ipsos diligerent, &scriberent Guardianis, ut erga cosdem similiter se gererent, cum mandato coeteris fratribus. ne eisdem peccatoribus verecundiam , & detractionem inferrent,& ut illius peccatum absconderent. Explessius in quibusdam, ea inisericordiam voluit a supremis Prietatis erga subditos exerceridum scribens fratri Eliae suo generali Vicario, sic satur: Plurimum tibi
csmmendo charitatem , patientiam a multos enim te tolerare oportet, H
on et 'd humeris portas marnum est , stVgraue sanimas videlicet mutarctum in lege veteri summus Sacerdos portabat in rHmnia iudicij, qt 'd
108쪽
fcrans in hoc , quod ut Praelatus subditos suos in humeris portat , necesse
est, ut eos in perirore gestet 3 Νam tolerare non poterit, quos amare desierit. Istis Christus Dominus noster quando moluit Petro dare Ecclesiam
suam,priti siliam oues traderet, ιPe eum de amore examinauit. Vide ergo,
ne ullus nutrum peccet , sed si peccauerit a facie tua non abeat sine misericordia. Quid melius P ex quibus discere poterunt Regul. Prael. quanta misericordia uti debeant erga peccatorcs ad se venientes, &quod non venientes ad Christi imitationem sollicitare debent, ut veniant,& testari nutibus, & factis, quod praeteritorum peccatorum non recordantur. Christus autem non solum vocat peccatores
1ed etiam vocatos placide recipit, illis indulget, congratulatur, ab impugnantibus defendit, & tuetur, ad sua colloquia familiaria admittit, hoc factum videmus in multis , hoc in Magdalena, quam benigne recipit, illi peccata comissa dimittit, illam laudat,tuetur a murmurantibus , & ad sui familiaritatem admittit. Sic similiter se gerere debent Praelati erga peccatores subditos a nam benigne, & facile debent eos rccipere, illis cum misericordia indulgere, eos de poenitentia, & emendatione laudare, ab oppugnantibus protegere,& eos in sui familiaritatem , scut ante peccatum, admittere, & sic Franciscum,& Christum imitabuntur. Quoad vero refugas ab ordino suo benigne recipiendos, non est in Praelatis minor obligatio, ut persectissime Franciscus Praelatos generales docuit in descrip t. qualitatum illis necessariarum, his verbis:
Ad refugas ordinis velut ad oves, quae perierunt, iscerapιetatis expandat, δ' numquam misericordiam neget , sciens tentationes illas per sdaae ,
quae ad tantum casum possunt impedere animam , quas si ipsum permitteret
Dominus experiri, forte in maius praecipitιum taberetur. Mare ingens
est procul dubio cacra Religio; quae expuit, & evomit corpora mortua s nec patitur in se; quos ad se videt non pertinere : reiicit in mundi littus, qui mundum potius , quam Religionem suis moribus sectantur. Nihil proinde mirum, si aliquos habeat Religio apostatas, tepidos, & mortuos errones, quae intra se nolit retinere, nisi servidos, & vivos sct instituti sectatorcs. Hos tamen desertores, dummodo res piscant consulit Franciscus benigne, di humaniter recipi, & ad eos viscera charitatis expandi. Sic Bona uenturam, dum generalem ageret hoc consilium obseruasse reserunt Annales Minorum, ut nulli ad se reuerso misericordiam denegaret. Atque ob id eum conuenisse,&taxasse grauiores Religionis viros in Comitijs generalibus, quibus hanc rationem reddit. Ideo benigne Mifestos bos ad paenitentiam es religionem recipio, quia cum ipse ratione offici, Utimum sim remedium tribularis, timeo, ne si apud me defuerint remedia sanitatis , desperationis morbus praeualeat in infirmιse idque libentius obseruo , quo clarius doctrι-
109쪽
num hanc beatusnter noster Franciscus suo ad me transmisit exemplo. Ipse etiam Christus sua clementia Praelatos instruxit, ut veniam petentibus non denegarent Matth. I 8. Debitum inquit omne dim sitibi, quia tu me rogasti. Instruxit, ut illud idem sacerent, Ecclesia cap. Impudicas,&cap. ' quis Sacro, 27. q. r. Oportet ergo & Praelatos sui misereri conserui, nec debent negare fratri resipiscenti pacem, quam eidem iam poenitentia, si vera est, & consessonis peccati gloria reddiderunt ue alioquin crudelitatis, & immisericordiae, suum labe ministerium dedecorarent.
a praeceptis, dc potius exemplo , quam rigore suis subditis praeesse.
ON dubium quin Regularis vita sit onus, quod leue red- itur per libertatem Dei auxilio fretam , illius , qui eam; profitetur , verumtamen ex leui graue admodum fit per' imprudentem quorumdam Praelatorum Telum, qui arbitrantur , se non exacte suo munere iungi, nisi subditis vltra praecepta Regulae professae, sua etiam praecepta multipliccnt, facientes contra Domini praeceptum Deuteron ψ. sic mandantis: Non addetis ad me bum, quod vobis loquor, nec auferetis ex eo: custodι te mandata Domini Dei estri , quae ego praecipio vobis, vult enim Deus , ut mandata Regularibus data , absque additione, dc diminutione seruentur. Franciscus nolens in suo Oidine hunc abusum introduci, in descriptione, quam secit qualitatum, quibus ornari debent Prouinciales, sic loquitur: Vellem eos moderatos esse inpraeceptis. Fusius hoc documentum prosequitur Oraculo is . apuὸ Vaὸing. reddens illius rationem, dum se scribit: Raro per obedientiam praecipiendum est Pratatis, Nec primum fulminandum est iaculum , quod debet esse extrem . Ad en em noustatim manus est ponenda, qui mero ensem non timet, aut subditus , qui
obedientiae obedirepraecepto nonfestιnat,necDeum timet,nec homιnes reueretur,si omnino non habet eaufam in obediendo retredandi , Praelatus ergo non debet esse temerarius inpraecipiendo s nam quid in temerario praeceptore au
thoritas imperandi, nisi gladius in manu furiosi Θ quid vero desperatiὰsquam obedentια neglector, aut contemptor. Quid melius dici potest ad edocendos Praelatos, ut a praeceptis imponendis abstineant, ne grauent subditos, & grauati, ae supra vires onusti desperent, dc omninci Pereant e Certe libertas non est violentia regen)a , ne transeat insurorem ρDiuili do by COOste
110쪽
surorem , potiori uti debent consilio ex Francisci documento desum' pto, in descriptione , quam fecit dolum, quibus generalis Praelatus pollere debet, in qua lic pronunciat: Alios plus exemplo, quam sermonibus incitando, & in alia descriptione qualitatum in prouincialibus requisitarum , superius memorata , in qua bonum exemplum illis commendat, dum sic loquitur: tales denique esse questem , quorum Uta caeteris esset spectaculum visciplinae. Et merito hic sanctus praesert praeceptis,&sermonibus bonum Practatorum exemplum, nam ut docet Seneca epist. 6. plus Diua mox, εν conuictus , quam oratio proderit, g c. homines amplius oculis, quam auribus credunt: longum iter estper praecepta,
breue secax per exempla , subscribit Senecae Greg. lib. 6 Moral. cap. s. dum docet, quod Meressuae doctri fructus colligit, qm semina
bonae operation spraemittiis nam ut ait Bernard. lib. q. de considcr. post initium pauci ad os legi satoris, ad manus omnes respιciunt. Franciscus hanc veritatem optime norat, cum in Epist. s. ad prouinciales postquam illos monuit, ne facile per obedientiam praeciperent, illam his verbis concludit. Ex operibus verba, praecepta eruite in ultis , quod subditi ex everbis vestras facienda depromant, sist quod ore praecipitis, illi opere compleant. Habetur ergo ex Francisco hoc documentum, quod Praelati Regulares debent potius exemplo suis subditis praecsse, quam praeceptis s sciebat enim magnam vim habere in eosdem Praelatorum obseruantiam Regularem ; nam scut illa Regulares essicit subditos , sic haee subditos indisciplinatos, & inobedientcs parturit. Noverae hanc artem pessimus Nabuchodonosor, Dan cum ne in longum protraheret desiderium, si singulos populos singulis litteris,& multiplicatis hortatibus ad statuam auream adorandam inuitaret, bre uiorem excogitauit viam, aduocauit, ut adorarent Principes Impei rij, quorum cxemplo obsequerentur & populi. Id adnotauit Hieron. in idem cap. Principes inquit congregantur ad adoranda atuam, Nperi Principes si ducantur'gentes , seductias enim magistratibus subditi
populi maiorum exemplo pereunt. Quantum valeant maiorum mala exempla apud subditos, optime indicant Pauli verba ad Petrum Gal. a. Cogis gentes Iudaicare, quae coactio non tam praecipientis imperio, quam conuersantis exemplo tribuenda est, ita ut non tam suadere, quam cogere subditos suis prauis exemplis videantur Praelati. Sed obsecro quid nouitius miles, aut tenellus subditus in suo capite Virtute vacuo, ambitione pleno imitabitur quid a virtutis ignaro docebitur ' quod viderit imitabitur, & quod docebitur aprehcndet, praesint ergo virtutibus, qui sibi ereditos probis moribus decorare desiderant. Quod si haec sanet e praefecturae ratio Prielatum ad iram exemplarem non moucat, moueat saltem illum ratio in sui fauorem, quam affert Chrisost. lib. s. de Sacerdot. Illum evidelicen