Praelatus regularis opus in quo cum dignitas prælaturæ; tum conditiones in prælato ad eam digne exercendam ... exacte proponuntur, expenduntur, & probantur .... Auctore patre fratre Brunone Chassaino ..

발행: 1654년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

cognoscetis eos s nam licet ipsi conciatur sua crimina occultare, nil ominus senapcr aliquid operantur, quo eorumdem opera mani sellantur:& Praelati linccis oculis debent cilc praedili' S cx uno conij ceremulta alia, eo modo, docente Greg. a. p. past. cap. IO. quo Excchiel. eap. 8. qui habita visione, ut cerneret foramen Vnum in templi pariete, .

de accepto mandato, ut parietem foderet, sedit, & apparuit ostium,& iussus, ut introiret, ingressus vidit abominationes pessimas, quas isti laciebant hic, Sc. Ccrte veri & Eclotes Praelati psssis tenentur sedere peccatorum crimina, sicut etiam hic Episcopus Ephesinus se-ccrat circa illos, qui se dicebant Apostolos, quos mendaccs inuentis Se postea cognita crimina , sine ulla personarum acceptatione, dc-.bent corrigerc. & sicut nonnulli Prael. maiores,ut docet Bern. lib .de Considerat. ad Eugen debent esse Ioannes Baptista Regibus, ut Moyses Egiptiis, ut Phinc es impudicis,Elias idolatris,Hcliscus auaris, Petrus mendacibus,Paulus blasphemis,&denique viChristus mercatoribus. sic quoque Prael. Regul. suo inodo erga subditos suos se gerere

tenentur, corumque crimina, si correctio monitoria non prosccerit,

aut si scandalosa sint, castigare , seu iudicialitcr, & se uero sorrigere, Resecandaesunt inquit Hieronimus super Exech. a Gratieno 24. q. S.

relatus putridae carnes , inscabiosa ouis a cauli repedenda, ne tota domur massa, corpus,etpecora ardeant, corrumpantur, putrescant, oe intereant sFrancis de huiusmodi subditis sic loquitur in admonitionibus ad sta-

tres, cap. 3. Hi homicida sunt, propter mala sua, multas animas perderefaciunt s nam ut ait August. lib. de salutar. docvni , per et nam ouem morbidam pol uitur totus grex, modica parin Fellis magnum dulcorem vertit tu amaritudinem: S ut ait Basilius, Hom. quod Deus non statior. Vuemadmodum in pestilentibus locis sensim attra Iur aer latentem corporιbus morbum snucat, 'sic tiam ex aua consuetudine , ω malo

ea emptoprauorum,maxima bonis mala haurιuntvrsetiam si statim incommo

dum non sentiatur. Ccrte timidos ,& debiles in hoc genere optimii se hortatur sapiens Ecclc. 7. Noli quaerere fieri iudex, nisi irtute evaleas irrumpere tuiquιtates, nc extimescas faciem Potentis, O ponas scandalum in aequitate tua. Multa habes dc castigandis huiusnodi crimi nibus apud Greg. Hieron. & Chri stom. 1 clatos a Luca Vadingua in s ne tomi r . opusciit. 3. Francisci, & praecipue apud Bonauctit. Sic tamen sunt crimina castiganda, ut castigatio socias habeat misericordiam, & humilitatem , humiliter M' charitatiue corrigant eos. Deus volens ostendere vindictam, quam ipse facturus crat, illam Ieremis, cap. Io. sub forma vigilantis virgae ostendit, hoc modo significans, quod qui virga Iustitiae subditos percutit, oculis etiam lachrymantibus, & non aliter percutere dc bct ; nam qui fieri potcst , ut quis habens oculos in virga, cos percutiat, & non fleant oculi, ip-

132쪽

REGULARI S. ' mi

semet Deus volens homines dilii uio castigare, hanc misericordiam ostendit, dum, & arcam ad poenitentes rccipiendos conficere iustit, do dum etiam lic fatur sacra Scriptura, Taotus dolore cordis iamnfeciιs, εις c. delebo , c. ncc vlla calligatio a Deo facta notari potest, quin lucta fuerit cum misericordia. Praelati iudices,ticut sunt Dei ima uinc sin iudicando, & in Zelo castigantcs , sint etiam imagines in i scricordia, quae Zelum temperat. Dcbent ergo Lalligare cum misericordia, sic fecit Franciscus reserente Bonaventura in eius vita, cum enim

semel accidisset, ut eidem, quidam frater praesentarctur , qui con-- tra lcgem obcdientiae aliquid leccrat, disciplinae iustitia corrigendus, vidctis autem vir Fratrem illum per cui dentia signa veraciter este compunctum, ad indulgendum ci, amore fuit humilitatis inductus, ne tamen facilitas venis; inccntivum csset abjs deliinquendi,iussit ablatum fratri Capucium , in medium flammarum proiici, Ut omnes aduerterent quanta qualique vindicta ostensa sit inobedicntiae praecellenda, &sc iustitiam cum misericordia optimc copulavit. Debent insuper Praelati humiliter subditos calligare, dura enim satis est castigatio, etiam adhibita misericordia, sed li Praelati arroganter insultent in subditos, dum castigantur, prorsus est crudelis, S intolerabilis puniti , quod multi antiqui , & cx modernis etiam multi Iudices Seculares ostenderunt, qui dum sentcntiam in reos diis Cebant, aliquando non verbo, sed scriptis,& dum verbis, non informa sententiae, sed in forma monitionis in persona tertia, aut indi i id ita Vaga eam proferebant, ut verbi gratia, tu scis, qua poena illud crimen dignum sit,&aliquando addebant, plateat tibi illam sustinere. Et certe si praelati Regulares mente Christiana perpendant, quod

in has parte. Clitasti vices gerant, quod & ipsi cadere post uni, ut subditi , quod hi abnegauerunt proprias voluntates propter Christum, quod de salute animarum subditorum rationem cxacte sunt reddituri, quas per illam arrogantiam fastum per.etuae damnationi exponunt, ab illa procul dubio abstinerent,& cos cum Zelo, charitate, & humilitate, dum puniendi sunt, castigarent.

PRAELATI DEBENT SVOS SUBDITOS

a subditis detrahentibus defendere.

RANCISCVS sic odio habebat detractionis vitium

ut praetcralia, quae de illo dicebat in quadam collat. reserentibus cum alijs Bonavent. cap 8 acgend. Pisano,lib. U. consor. Iet. cap. 26. sic illud describit et Dotraotiomi πυι-

133쪽

tiumfratris inimicum ess fonti pietatis, ses' gratiae , 'pi finis Deo aboα

nabile , pro eo , quod aetractor animarum sanguine pa scitur, quas gladio lingi ae necat, .c. & quomodo non Deo odibile vitium P quod prole epodij, tenuis languor, pinguis in occulta, ac latens sanguisuga , quaecbaritatis omnem consumit, ac demolitur sanguiuem, Hlectionis simulatio cordis sordes, ac duritiam paraus, tWtM exterminatio , ait Clima c. Gradii. io. Grand c & auc malum, horrendum vitium, pacis la oristis, discordiae seminarium, pestis latens, proximos depascens, mortuos exhumans, patenS Viuo Glm sepulchri . Duo auic in genera detrahentium notat Franciscus unum palam a '& publice ac aperte detrahentium, de quibus David, Sepulcrum patens estguttur eorum, Psil. 3ι. qui Cui denter ab omnibus agnoscuntur, ει ita foetent, ut omne S illo S, ut laetidos, spurcos, & abominabiles procul fugiant.Aliud autem est corum, qui ut ait Franciscuso ent vi-

aer, boni,non fer baccusaut U Nitιa,non deponete solos eos laudant, quorum cupiunt aucZoritate sucri JIentes a laussibus, quas ad laudatum non aestia mant reportare. Diiunae faciet pasiorem, perniciosis laudibus vendunt, spirituales ideantur, qui diuidiceti omnia, in i a nemine iudicentur. sicut quasdam adolesccntulas, quaru aliquae mala sine ullo verecundiae rubore operantur, nonnullae vcro quae grauiora his, clam, ac Verecundius faciunt. Sed persectissime illos depingit Bernar l. scrin. et . in Cant. dum sic loquitur: Alij nude atque irreuerenter , uti in Buccam citatum, qui quosdam ex eis seuera increpatione coercuit, qui cum sit usto viro sitis sacere vellent, dicendo, hoc se ex charitate , & curacius, cui detrahebant fecisse inquit, αιιiescite , atque ab huiusmodi charitat:

134쪽

ritate cessate, ne iste ιm efecisse e Uideatur, qui dixit, detrahentem secreto Mimosuo hunc persequebar. Acrius in detrahcntes liti iusmodi inue-itur Franciscus, apposite causa inuectionis proposita, ut cum alus in Lege n. cap. 8. refert Bonavent. Audiens enim vir sanctus quemdam statris famam denigrantem Vicario suo dixit: Surge ,surge, discute diligenter ,, si acclatum fratrem innocentem repereris, accusantem duraeo, remoue cunctis redde notabilem. Instan3 Religioni discrimina, nisi de tractonias obuιetur s cito multorumsuauissimus odor faeteAt s ni oetidorum ora claudantur. Summa et olo cures prouidentia , ne pestifer iste mombus latiusse dissundat. Frater qui alium fratrem famae gloria spoliauerit , habitu est spobauras, nec oculos ad Deum cleuare poterit , nisi prius quod abstulerat, reddiderit. Ita ille quibus ostendit quanta diligentia, quan laque seueritate liberandi sint innocentes a linguis detrahentium, quantaque obligations ad id prae lati teneantur.

s. AVIA TUA PRAELATI DEBENT HABERE OMNES

accusationes suspectas in principio, qui propterea tenentur habere probationes.

OC documentum dedit Franciscus in descript. quaml secit conditionum, quibus insigniri debet Praelatus Ge-

in neralis, sic enim loquitur. Omnes accusationes in principis habeatsuspectas, donee Deritas ex ditigenta examinatione in cipiat apparere. Aures etiam non praLat multiloquis , in multiloquos in accusatim ae specitater habeat suspectos , nec faciliter credat eis. Id ipsum ordinatum fuisse in Societate Iesu refert Suares, tom. q. lib. IO. cap. 7o. n. 22' ubi inter caetera haec verba habentur extra-

la ex actis Congreg. 7. illius Societatis cauea- superiores, ne faciles

delatoribus aures praebeant, disequirantque singula , donee in delatae res eo gmtιouem memant, et, aut annorentem tiberent, aut noxium falsumque δε- latorem pro rei magnιtudinepumant. Certu multorum nocuit innocen

tiae facilitas Praelatorum in credendo: dum enim fidem adhibet accusanti, bona perit opinio accusati. Ex hoc uno vitio plura nascuntur, rixae multae, iniuriae non paucae, suspiciones malae, sententiae imIustae, maxime si in ea praua opinione sint Praelati , qui existiment omnia sibi licere, etiamsi sint contra sacros Canones, legem natura-lam, & famam subditorum, unde multorum periclitatur innocentia,& fatus, & detractorum crescit malitia ,&petulantia. Eo autem grauius hoc vitium; luci communius, caetera multi fugiunt Praelati, hoc Di iii od by Cooste

135쪽

ΡRAELATUS

vno pauci sunt, qui non vald c laborent. Dc supremis ipsis iudiei bukid ausi is est assirmare B crnardus, lib. a. de consid. ad Eugen. cap. vlt. Est vitium, cuius si te immunemImri , inter omnex, quos nouι ex hιs, qui cathedras ascenderunt ,sedebis , me ιurice obtarius, qM veraciter gu- Liriterque leuain te Iupra te, iuxta Prophetam. Facilitas credulitatis Mes , cuius castidissimae vulpeculae maguorum neminem camera satis cavisse versitia . Inde eis Vsis pro 'bilo fra multae, inde ιnnocentium frequens addictio, inde praeiudicia in absentes. Non est boni iudicis, cuicum que accusationi statiin credere, nec probi viri malevolas calumnias gaudenter admittere. Mulierem in adulterio deprchensiani accusarunt iniqui illi Christi iustitiae tentatores, nec tamen ta corum facies intentus, vel auribus erectis, sed & Vultum, & aures dimittens, InoMnavit se, Ioann. 8. Accommodam nostro argumento rationem reddit Antonius Patauinus Ser. in Sabb. post Doms. Quadrag. Inclinamese Iesus , t sena eret, quod accusatio non es admittenda cum facilitate. Non enim statim iudex debet porrigere aures cuilibet dicto, nec etiam eum gaudio,sed cum displicentia suscipere. Licci immanes fuerint, voces grauium peccatorum Sodomorum & Gomorrhaeorum, attamen noluit Deus mala haec audita tantum, & non discussa iudicare, sed dixit Genes r8. descendum, in iidebo mirum clamorem, qui evenit ad me, opere compleuerant, an non est ita, Vt sciam. Quomodo quaeso Deus, cui omnia nuda, & aperta sunt, nec illum ullatenus latent, dubitare videtur, dicendo se c. coelo descensurumst ut quid in terris agatur exploret y Optime Greg. lib. I9. morat. cap. Iq. Nempe, ut grauitatis nobis exemplum proponat , ne mala hominum ante praesumamus credere , quam probare. Hanc lectioncm didicerat, Iob. 29. cap. dum munus

iudicis agendo, causas iudicandorum diligentissime inuestigabat ;vnde ipse sic loquitur. Causam , p. mnemebam diligentissime inuestigabam, quem te X tum cxpendens citatus Gregor. sic ait: Nos sanὸ hie locus admonet, ne ad proferendam sententiam praecipites umquam simus ,

ne temere , ac indiscusse iudicemus , ne quaelabet mala audita nos moueant,

nepassim diei a sine probatione credamus. Fieri autem saepe potest, ut Praelati praetextu boni communis de latores foueant, unde ij, ut illis placeant, &sibi aucupentur nomen virorum exactorum, & fidelium, toti sint in notandis fratrum suorum desectibus, eorumque verbis,&actibus male interpretanaes, & contra eorum intcntionem. Vnde ex hoc fieri potest, ut omnind nulla sit inter fratres charitas, & ut nullus alteri fidat, sed eum in hostem, a quo cauere debeat, intueatur, nihilque inter eos sit charitatis staternaei quare grauiter peccarent Praelati, qui eas Religionis,& charitatis pestes fouerent, esto enim licitum sit ca deserre . quae sunt ali cuius momenti, dum quis ei; aliter mederi non potest , non tamzn

136쪽

REGULARIS'. I 2

propterea fouenda est delatorum curiositas , & temeritas in iudicando de alienis actionibus, nec calumniae serendae, ut facile fieri potest pretcxtu falso non impcdiendi necessarias delationes , hoc enim mcdium inuisum est,& pacis, ac charitatis euertitium. Plura de hac materia inferius, dum de delationibus occultorum desectuum ad Praelatum agemuS.

g. SEXTUS.

PRAELATI NON DEBENT FACERE

graues punitiones, nisii de consilio, Sc assensu suorum consiliariorum patrum grauiorum.

O N dedit hoe documentum Franciscus suis Minoritis. ex illius tamen praxi, qui sere omnia in Capitulis generalibus faciebat, satis colligitur illum in grauibus punitionibus coni ilium peti jile , & volu ille, ut Praelati consilium peterent,&sequerentur, quod satis manifeste colligo P. ex cap. 7. sv c Reg in quo indicatur, quod reseruatio casu uiri non debet solum fieri a Praelatis, verum etiam a fratribus congrcgatis simul cum ipsis. TV ex descriptione qualitatum sociorum Prs lato rum, in quibus non tot in excellenti dei id crasset, nisi ut esciat a Praelatorum consilijs 3'. colligo ex antiqv issim is consti tutionibus sui O dinis, in quibus habetur expresse, quod nullus Praelatus sub poena priuationis sui Offcij, possit graues poenas infligere sine consito, sic assensu maioris partis patrum illorum, qui ci sunt a consilijs , quam constituti piacm a Francisco ortum habero non dubito , cui limitein dedit monialibus sanctae Clarae, cap. Rcg. quam ei iacim praescripsit, his verbis : Onto ad minussorores de lioribus eligantur, Τπarum in his , quae forma vitae soror una requirit, Abbatissa semper uti consilio teneatur. Et certe convcilientissim uiti ess , imo, & necessarium, ut Praelati in grauiori bos viantur consilio aliorum iuxta Eccles documentum, cap. 32. Fιι mi sine consilio nihilsacias , Ω- post flauum non να-

nitebit, & quo plures sunt consiliarij cosanius crit consilium silus inquit sapiens prouerb. II. ibi multa consitat, vel vi ali j legunt: ubi non sunt consilia, populus corruet, in salus in multo consuli ore: Conuenientis.1 imum )ixi ; quoniam conuenit Praelatis, ut in iudicio ferendo imi-tcntur supremum Ecclesiae Dei Praelatum, nec non supremos Primcipes temporales, qui in grauioribus iudicijs, &ncgot ijs sol cnt pctere consilium , & licet illud sequi non teneantur, illud tamen sequuntur. 3'. Vt imitentur supremae Ecclesiae, &potestatis Scculari S

137쪽

cribunalia, quorum praesides& consilium petere , & sequi obligan

tur, illudque sequuntur alioquin nullum ei let ipso iure iudicium. Sane satis vidctur ridiculum, quod quis peterc consilium teneatur,& non obligetur illud sequi, suppono enim quod a Praelato 3 o. vocati conueniant, sintque in consilio dando uniforinc Spoteritne Praelatus, aliquando his omnibus iunior, minus doctus , & minus prudens ab illo recederc, vel, non 'si non potest, prudentiae status illius Religionis dandum est, quae senioribus, doctioribus, & prudentioribus standum esse praecipit. Si potest recedere, videtur ille status etiam recedere a prudentia, iniuriam facere tot illustribus viris, quorum prudens consilium pro nihilo reputatur. Imo quod maius est, sic datur ansa subditis iudicium Praelati serio condemnandi, quod illud praetulerit iudicio tot virorum de prudentia, & Religione bene meritotum aliter iudicantium. Dixi insuper non solum conuenire, sedctiam esse necessarium illud petere, & sequi, tum cx parte Praelati, tum ex parte subditorum s ex parte quidem Praelati, ut satisfaciat debito vi

tutis prudentiae, & humilitatis, & iuri seu lumini naturali, quod tu bet, ut postponat quis suum iudicium alieno prudentiori, & meliori,

ut satisfaciat etiam suae consci entiar, quae alieno consilio potius quiescit quam suo, & denique, ut habeat in facto excusationem coram

maioribus Praelatis, &alijs, si quid sinistri ex dato consilio accidat.

Ex parte autem subditorum, nam facilius, &quieti iis plurimorum, quam unius iudicio parent, & magis venerantur, tollitur occasio scandali, & scissonis Religiosae pacis, & concordiar. Accedit quod eum Praelatus sit homo, & non Angelus, humano affectu duci potest, ut aliquando intra meritum, aliquando vero siupra culpae me ritum Iubditum castiget, quod ex consili j aliorum usu, euenire non potest. Et haec omnia dicta siptum Luinando usum contrarium, si quis in aliquo ordine existat, sed ostendendo, quod usus Francisci magis contormis est prude ntiae.

g. SENTIMUS.

PB LATI NON DEBENT SEMPER

castigare notorie malos; sed debent eos aliquando tot rare.

RUDENTIAM Praelatis maxime necessariam iudicabat Salomon, dum illam, recturus subditos, postulabat

a Deo, si p. p. sic orans. da mihisedium tuarum assiseruens sapientiam, sic etiam existimabat licet solo nainrali lumine persusus Aristinetus, i. Politic. cap. 3. dum sic Diuiligod by Corale

138쪽

REGULARIS.

Ioquebatur, prudentia propria mirtus est praesidentis , nam eoeterae quidem

virtutes e dentur communes tam eorum, quι f sunt, quam eorum, qui

subsunt, at prudentia non est e rius eius , qui subsit, & Plato ante illum cap. a. ad Dioncm. Nun ciuitas ait potest esse selix , nisi A cum prudentia sub iustitia emiratur. Quamobrem conliderando prudcntiam squar necessarib requiritur in cura animarum, deficio,& firmiter assero ad solum D cum recurrendum esse.

Diuersimode se gerunt Prasati circa illam curam, nam quidam sunt, qui pacem communitatis existimant esse , quod nulla delicta appareant in foro exteriori, cum tamen plurima fiant perniciosa, quae deberent in iudicio puniri , propter bonum communitatis, quod quidem ex eo oritur, quod non vigilant super gregem suum, & nullum fraternaliter corrigunt, unde paulatim serpunt vitia per comis munitatem. Alij vero sunt per alterum extremum peccantes , qui singulis subditis inlidiantur per media extraordinaria, unde fit ut multa veniant ad notitiam ipsorum , quae relinque n.a essent iudicio Dei. Deinde , qu. e poterant fraternaliter corrigi, cupiunt subpretextu communis boni ad iudicium deferri, ibique publice puniri, ut caeteri timeant, & seipso ς magnificent, quo fit ut quosdam sollicitent ad accusandum, alios ad testificandum, atque ita efficiunt, ut subditus publice infametur, qui secreto, aut coram paucis poterat corrigi, ει dum communitatis sonum se dicunt intendere , potius nocent communitati , quam prosint. Quicumque ergo sint, qui inter extrema mcdium se siccuturos confidunt, nimis de sua prudentia sibi promittunt , quocirca in hoc extremo posti ad Deum recurrere debent,& potius parcere quam castigare, sic docet Franciscus in Epistolis superius in diuersis locis citatis, in quibus vidimus hunc sanctum do-ccre Praesatos, Ut faciant misericordiam ctiam subditis , quantumcumque peccantibus, & collat. 23. apud Vading. loquens de subditis

peccantibus, sic fatur: Postquam autem 1 a emendare, in corrigere pr dicatione, admonitione, m exemplo non possum . nolo carnifex fieri ad puniendum , effagestendum, sicut potestates huius saeculi. Secutus in hoc Gregorium lib. 8. Regist. epist. is. in distinct. I. ubi sic loquitur e

Plerumque plus merum habet discreta in correctione remissio, quam in exequenda ultione districtio, adeo ut nonnunquam haec fideliorem, in subi Ectum, illa Nero obstinatum faciat, in aemulum. Optime in hac materia Augustin. Serm. ad fratres in Ercmo. 26. tom. lo. Melius est , ut redarguamur de misericordia, quam de crudetitate in die nouissimo, supe exaltat enim misericordia iudicium. Hinc Guillelm. Parisien. in suo tractat de moribus cap. de Zelo triumphat, dum sic docet: quoniam parcere, F pμnire contraria sunt, erit disciptina eadem, eadem συιπux, qua re, qu , NUGtpocere nescit in punire, sicut eius non est parcere c

139쪽

116 PRAELAT VS

nec punire, quare non asinistri Dcisum, qui punire solummovi, w- norunt,ser volunt si also ergo zelatores nominantur quidam , quisum totumst

Hum, es oscium cst punire, qui non deberent esse, nisi in inferno, vi essent

adiutores minψῖrιs trementorum, α bi nemo est, quι de manu torquentium,

quempiam eri 'at , aut qui eis resistat. Et certe vald c ad propositum, cap. Episcopum, distinct. s. dicitur, quod Praelati illi, qui volunt potius verberibus timeri , quam v crbis , merito ab ossicio deponendi iudicantur. Dices melius cst Religionem carere vitios s subditis, quam illos in suis visceribus, ut viperarum filios, siram matrem trucidante Sconti neres sed per punitionem vitiosi a Rcligione resecantur. Melius igitur cst illos punire, quam peccata corum dem in castigata rclinquere. Respondetur nequaquam melius esse Religionem carcre vititiosis, quam non carere ob eorum expulsionc in a reliquiss quia sic humana prudentia secundum se considerata obstaret diurnae ordinationi , quae statuit nMessarium esse bonos inter malos vi ucrc quam satis publicauit Augustin. in Psal. 24. dum dixit: quoniam necesse erat, mi inter malos viveremtu. Idque probat exemplo Christi,& Apostolorum, qui Iudam pessimum a no consortio non expulerunt. Et ne quis putet Augustinum non idem sensisse de Congregationibus Regularibus sic satur , in Psal. 3 . In omni Congregatione multitudinis

necesse est, mi inueniantur mali, Deus enim, quι noult exercendos, nos

miscet nobo, in non perseueraturos , aut certe ita simulatos , it nec inchoauerint , in quo perseuerare debeant.' Fateor attamcn Praelatos Regularcs debere seuere castigare subditos pcccatores, quando obseruantia essentialis Religionis pericli- Latur, ut tenent cum multis Miranda, Tanne rus,&Villato bos. Necnon etiam quando peccata eorum sent ex grauioribus, & enormibus, praesertim si corum notitia esset apud Saeculares, ut cum multis tenet Lessus de Iustit. lib. . cap. q. n. I. Petrin. & Roder. Item si peccata committantur a persona in dignita ic constituta, ne ab inserioribus trahantur in exemplum, cap. praecipue, c. II. q. 7. super quo vide Barbo im in collect. Item si subditi sint maligni, & refractari j , qui aliter in Oiscio contineri non possint. Itonas delicta non sint ex fragilitate, sed ex pura malitia, ut docet citatus Lessus. Item ii subditi sint iuuencs , nimia cnim licentia in iuuenili aetate concessa solet semper asserrc maximum damnum Religioni, ut docet Roderic. t Om. 3. qu. 34- rt. 7. Ac denique seueritate utendum, si id magis iudicatur expediens, vel ad emendationem delinquentis, vel ad disciplinam publicam sanciendam . hic est enim punitionis finis, ac proinde ab eo mensura vindictae est de sumenda. Et huius mentis sui se Franciscum Iicci admodum misericordem, ut vidimus, mahi seste patet s nam cum Dissiliaco by Cooste

140쪽

REGULARIS. I 27

apud infideles eorumdem animas Deo lucraturuS moraretur, & accepisset per fiatrum litteras Eliam Vicarium suum generalem a puritate obseruantiae suae Regulae, non solum sibi indulgendo, sed etia in praeiudicium ordinismulta agcndo deuiare, subito redijt ad suos,& licet reserente cum alijs Pisano,lib. 2 conform.6. EliaS cilci homo tanta sapientia humana praeditus, ut ad magna negotia peragenda videretur ab ipsa natura progenitus, ncque in Italia aequali Scilla hoccxisteret. Vnde Omnibus Principibus charus,& in pretio a cunctis habitus erat; attamcn Franciscus nihil eoru pertim cscens,eum a Vicariatu Generali

animose amouit, & prophetico spiritu illi praedixit, a generalatu sui ordinis, ad quem post mortem suam asconsurus crat, dc poncndum

fore , & extra cumdem ordinem moriturum , quae Omnia euentus probauit.

g. OCTAVUS.

PRAELATI MINORES , ET SVBΑL-

terni debent iuuare subditos, dum volunt de

iure ad Praelatos maiores recurrere.

ON est minoris momenti obligatio Praelatorum ad iuuandum subditos in recursu ad Praelatos maiores , cum eX ea bene, aut male administrata pendeat subditorum comsolatio, aut desolatio. Scire igitur tenentur dicti Praelati iure naturali recursum ad Ρraelatos maiores, dum ecficiunt remedia apud minores Praelatos , debitum esse subditis , quod nemo sanae mentis negabit, cum & gentilos, imb etiam bruta animantia id nouerint, ipsa enim in necessarijs instinctu naturali ad suos progenitores, aut ad illos, a quibus iuuari possunt, dissicultatibus , & impedimentis non leuibus superatis, recurrunt, nec quiescunt, donec illorum praesentia,& auxilio stuantur, quod cst signum ius illis ad hoc

a natura factum esse. Triplicem autem recursum subditis debitum reperio: Primum dum necessitalcm in corpore, aut anima patientes, cui mcdcri non possint, aut nolint minores Praelati, eas maioribus, ut prouideatnt', exponere desiderant. Vel cum ab eisdem grauantur, aut

cum Regularis disciplina in conuentu, in quo morantur, dcclinat, &deficit, aut aliquid simile occurrit, & tunc praedicti Praelati literas subditorum ad maiores Praelatos diligenter, & fidelitcr mittere obligantur, &responsa Praelatorum accepta , cis etiam similiter tradere, ac ii necessitas postulet, eos ad ipsos pcr nati tormittere. Sectis facient in peccato letali subi jciuntur, & aperientes,&legentes, aut Disiligod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION