장음표시 사용
81쪽
praeuident se fore perpetuas obtenturos praesecturas, longe facilius potest contingere , maxime respectu corum , quorum morbi sunt diuturniores. Est autem crudele s ut inter eos, quos spiritus cor
iunxit minor charitas reperiatur, quam inter COS, quo S caro coniun
xit, qui miserrimi sint nccessc cst, si non habeant & die & nocte sibi ministrantes assiduos & propinquos, sed cogantur interdum soli obire, nullo ipsi adstante. Quod si in Religioso ordine contingeret, non deberet id praelatus impune ferre. Nolim autem putare id in nullo posse contingere, in quo charitaS Vigeat, ut vigere solet. Nam exca crudelitate impunita, magnae oriri possent occasiones deis ciendi , cum quilibet iure naturali, ita vitae suae possit consulere, ut non sit in aperto periculo moriendi dcscetu ministerii, & auxili j necessari j. Plura de hac materia in serius dicemus, dum de ijs que 4ebent Praelati subditis in ordine ad finena communem religionis agemuS.
P. R. ITA DEBEN Τ DE NECESSARIIS
suis subditis prouidere, ut tamen non sit e X- cessiis in Eleemosinarum quaestu,& in subsidio.
AE C est humanae naturae deploranda insmitas, ut bonis sibi a Deo concessis saepilis abutatur , quid enim mclius in Ecclesia militante Sacramentis P Quid virtutibus mclius Θ & tamen illis abutitur homo. Mirantur homines, quod homineasiti sinulas abicctis diuit ijs c& saeculi dignitatibus paupertatem, & temporalium bonorum spoliationem amplectantur, illudque Heroicum, ut est, merito laudant,& nilominus reperiuntur homines , qui ea paupertate abutuntur Ξnam quaerere ad vitam sibi ncccssaria, actus paupertatis est, imitatio vitae Apostolorum,'&Christi, quaerere autem vitae, alijsque necessitatibus superflua, abusus est paupertatis, & surtum Z Agnouerat hanc Veritatem Franc.qui propterea rc serente cum alijs Pisano lib.2. Confcap. q. Fratres quanto lics hortabatur, ut inanes discursus, & nimias sollicitudines in acquirendis,uci colligendis Elcemosinis vitarent,&omnino quaestus superfluos abhorrerent,dicens: Fratres petite tantu νι- LIM,m mestitui necessaria, ego de me fateor, gratias ago Deo,quod numquamsulfur aut latro Eleemosinarum s semper enim minus accepι, quam me contingeret, ne abfpauperes sua forte fraudarentur, quia contrarium δε-
cc semper furtum reputatii, S merito huiusinodi Elcesmonarum su-Diuiti
82쪽
perfluarum quaestum appellat furtum; Nam furtum vere est,quod inuito Domino accipitur, quid autem magis furtum esse potest, quam quaerere dc accipere Elcemolinas intuitu paupertatis 5 necessitatis fictae Numquid ii quisse fingeret pauperc ac mendicu&talis non esset, furtum committeret Eleemosinam paupertatis intuitu , & postulando,& recipi cndos ita proculdubio, & sic te iaciat Omnos doctores Ita seniliter Regularcs qui paupertatis voto ligati, ficta ncccilitate postulant Eleemosinam & accipiunt s Nam saxulares eam largientes sunt voluntari j posita necessitate , qua exesusa sunt absolute inuoluntarij, quod manifeste constarct si super hoc interrogarentur. Advertant ergo Praelati per se , aut per alios eleemolinas , ut suis subditis prouideant, quaeritantes, ut necessaria dumtaxat quaerant,& abstineant a superfluis petendis, si velint furti labem euitare, qua proculdubio faederantur, etiana si quaestus huiusmodi facerent ea in tentione , ut infirmi lautius & splendidius, quam serat status Regularis, in quo degunt, alerentur ,& curarentur, quem abusum Tertuli. Apolog. aduersus Gent. sevcre damnat loquens de ciccmosinis pietate Christianorum congregatis in egenorum neces states distribuendis, ubi sic fatur: haec qu deposita pietatis sunt: nam inde non epulis ,
nec potaculis, nec ingratis voratrima dispensatur , sed egenis alend. ,σc. Nullo magis damnandum esset de furto, si eice molinae pro multis i firmis, aut sanis postulatae, aut acceptae pro uno, aut altςro, & non pro alijs, nccessitate cuiusque non considerata impenderentur ; nam hoc est et eas impendere contra voluntatem dantium, qui. si interrogarentur , suam voluntatem, ut omnibus essent communes exprimerent, quam praelati regularis nullatenus mutare possunt, eaque potestas mutandi voluntatem dantium vix Pontifici supremo , post
dantium mortem conceditur. 2Equos ergo erga omnes facultatis ac
ceptae oeconomos ostendere se debent, nec ob affectum non indigenti , nec alicui extra necessitatem largiri debent, quod alterius postea miseriae curandae deficiat. Quam egregie Hieron. Epist. ad Paulinum, in huius veritatis coufirmationem loquitur: Praeter victum situm, or manifestas necessitates, nihil cuiquam tribuaae, ne sitiorum panes canes comedant, merum Chrsι templum anima credentis es, illam
exorna, illam Nesii, ilii ster donaria, in ιlla Christum suscipe. Iam non sunt tua quae possides 3 sed dispens tιo, quae tibι creditas. Memento Anaanae Saphirae, Illisua timide seruauerunt: tu considera, ne C in subflantiam imprudenter est undas, idestne ιmmoderato iudicio rem pauperum
tribuas non pauperibus , es secundum dictum prudentissimi mira , id est Cicer. lib. 1. de ossi c. tiberiatate Giberalitas pereat, fusius de ii cessipensatione insequenti S. Advertat insuper Pr. monere quaestores eleemosinarum, ne mimQ3
83쪽
agant eas petendo, ne fingant necessitatem it ut gaudeant superfluita te, sed aperiant cum simplicitate verborum, exclusa omni duplicitate , suam veram necessitatem si impediant ne Elecmosinas pro suo nutu impcndant, sedcx constitutionum Regularium praescripto, aut ex iusto & rationabili Praelatorum arbitrio. Advertant 3 n. Praelati de temporalibus nimis iliciti, ac eleem sinas superfluas quaeritantes s S tacientes per subditos, etiam comtra conscientiam quaeritare, se non solum esse subditorum pastores, Ut pascant, verum etiam, Ut regant, quod adnotauit Philo lib. θ det potiori insid. Iosephum fratres suos quaerentem non rogasse simpliciter ubi pocunt ,sed ibi regunt s nam qui pascunt alimenta istasensibilia omnia praebens bruto, m insitiabili sensuum pecori ,per quae fit, Vt impotes nostri, F infortunati fiamus, is qui regunt,principum , in moderatorum tendo potentia, quidquid esseratum ess, mansuefaciunt, sedantes cupiditatum magnitudinem. Pastores suorum domesticorum sunt patres familias, qui curant, ne concreditus sibi grex inuadatur a lupis , ne noxia diagrediatur ad pascua vitiorum, ne frigore algeat aridae, vel extincta deuotionis , ne calore arefiat libidinis s sed solliciti & vigiles ducunt , & reducunt. Si quando domo exire necesse est, attendunt quo
pergit, inquirunt quo flectit in vicos, inuestigant quas petit & domos, in sua quid agat examinant f extra Vagari non patiuntur , obseruantiam diuinae legis incessantur inculcant. At Praelati bonorum temporalium inhiantes, &qui solum cogitant de vestiendis&sagi- . nandis subditis, qui illis ut ait idem. Philo lib. de agricut Assatim probeut qui quid desiderant, pecuarios e cabimus s e diuerso pastores aecem illos, qui delectu rerum necessariarum habito, quae commodissimaesunt, baseis praebenis rescissa in amputata inutili, superfluaque copia, quae non m
esus in m bos incidat , .c. Optime Franciscus serm. 7. Magna siecura circa corporales necessitates , maιor autem cιrca spirituales.
Curent ergo praelati iaccessitatibus subditorum temporalibus pro uideres sed caueant, ne vitae corporali eorumdem modis indebitis prouidendo , mortem illorum animabus, & suae crudeliter inserant, audiant quod docci Apostolus I. Timo t. s. Si quis suorum maxime δε- mesticorumcuram non babet fidem,negauit fessi deli deterior,& sc moueantur ad subditis debite prouidendum,& sciant quod moderate, &iuxta Christi,& sui ordinis instituta,haec cura est suseipie da,eum iuxta Chrisost. Hom. I . in dictum cap. Curae nomine prouidentiam non solum corporis, sed etiam animae significari. Advertant vltim d ne nimio & Ndido assectu procurent temporalia, nisi velint, merito de se audire quod de quibusdam, qui ex eo quod paupertatem profiterentur re Muntiatores nuncupari antiquitus volebant, loquutus est Iulianus
84쪽
Apostata orat. 7. in Cynicos Philo 1 hos: Gemιs est quoddam homι-
numquos Gablata reuultatores uominant, quorum plerique postquam exiguis sese bonis abdicarunt, admodum multa, aut prorsus omnIa undique corro
dunt. Certo ut inimici Christiani nominis & religionis testimonium omittamus , aliud fide dignum viri sancti Anselnii scilicet lib. de vita Ercmit. ad sororem cap. 3. aikrre non pigebit, qui loquens de quibusdam monialibus, sic ait. aliae quod fere vlisum per omnes 1e
pit inclusas , fecuniae congregandae , Nel congreganius pecoribus minant , tantaque cum hac fossicitudine cum bis extenduntur , ut eas matres Nel dominas familiarum existimes non Anachoretas. Quibus Vides antiqui
bus ita fascinatos quosdam monachos . N moniales praestigijs communis boni, ut aperta auaritia laborarent , utinam nulli cssent P. R. qui hac cadem hoc saeculo foedarentur, ut sic illud Iuliani non posset illis improperari s Nec Francisci documentum illis opponi, quo vetat praelatis loculos, suosque sic vult ei se immunes ab ijs, ut sub praecepto ad mortale obliganti illis loculi ,&meum & tuum; veomnium dissensionum & litium semina turn,possessiones,cunctaque, bona temporalia , & ad eadem affectum, & deliderium prohibuerit.
subditos, ta inter eosdem disponere de bonis ordinis iuxta mensuram iustitiae distributivae.
ΜNlS potestas gubernandi Monasterium tam in spiritualibus, quam in temporalibus ad Abbatem, vel Prq latum spoliat, vi susus post Nauaci. & alios pro
bat Suares, Tona. q. de Relig. tinet. 8. lib. 2. cap. 25. n. q. non ita tamen, ut in eo resideat tamquam in do
mino absoluto , sed ut in fideli disponsatore, qui praeoculis debet semper habere distributivam iustitiam, cuius munus est distribuere& conferre omnia Religionis bona iuxta qualitatem &merita pcrsonarum, ut tradunt omnes Doctores, & inter illos Valent. Tom. I. disp. s. puncto sq. Bonac C. de restit. disp. I. punet. a. n. 8. q. l. L css de luit. lib.2. cap. i'. dub. . & Benedictus in sua Rc g. cap.2. sic scribens : Sive seruus, siue tiber, omnes in Christomnumsumus, ersub vno Dom: no , aequalem 1eruitutem mihi iam Baiulamus , in quae verba Abbas Smaragdus , ait. Vuae Regularis vita , quae hιc νocatur mititia aequabier est tenenda ab Ommbus Monactis, or nec a seruis, nec a libera , nec a Prιoribus, nec a in moribus aliquando licenter est miolanda,
Ratio est quia reipub. nihil aliud est, quam collectio suarum par Diuitigod by Cooste
85쪽
tium, & cum bona videantur esse partium, Iustitia postulat ut bona dividantur in suas partes: & unicuique sua portio tribuatur iuxta dignitatem S conditionc partium,quas illa iustitia recognoscere debet, ut docet Molina de Iustit. tom. U. tract. iv. disp. I 2. vers. disserunt tert.
Bona autem, de quibus modo loquimur, videlicet mobilia, se habent in duplici differentia, vel enim permanentem habent durationem cum ipso usu, ut sunt vestes, libri, S similia, vel usu consumuntur, ut sunt esculenta, de poculenta, & his similia. Illa ergo bona debent praelati dispensare secundum iustitiam distributivam , si peccato Lethali nolint innodari. Probatur i'. quia illa bona sunt Religiosorum subditorum, & non Praelatorum dumtaxat scrgo non possunt ad libitum subditis distribuere , aut sibi meliora
reseruare, & frui partibus aliorum cum eorumdem damno et nam ut ait Ambros relatus a D. Tho m. a. a. q. 38. a. II. Iustitιa est qua Nuι- cuique quod suum est tribuit, alienum non vendicat, νtititatem propriam
negligit, Cin communem aeqvitatem custodiat.
2'. Quia faciunt contra votum paupertatis, ea sibi tamquam propria usurpantes, & tanquam Domini eis utentes. 3'. Dci rationCCharitatis, deque eius necessitate est, ut interdum superiores distribuendo bona communitatis, incipiant subuenire prius alijs , quam sibi: & interdum e conuerso i si ergo praelati negligunt hanc obligationem sub illa conditionc, existimantes in bonorum distributionea semetipsis, aut ab alijs, qui non indigent, esse incipiendum, procul
dubio charitatem grauiter lardentes, eamque a coenobijs sic ab ij clemtcs mortali culpae , Obnoxij ccnsendi erunt. Ex quibus sequitur 1'. quod praelati sibi aut alijs maiorem portioncm bonorum habitualiter sine causa assumentes , quam via ciuiqua
subditorum pariter indigentium non concedererar; peccarC mortaliter; quia sine causa poncrent discrimen inter se & alios. Accedit,quod tenentur praecedere subditos bono exemplo , praece dcndo autem illos maiori portione, praecedunt illos malo exemplo, ita ut quilibet, praesertim in hac materia possit usurpare verba illa Augustini, lib. de pastor. cap. q. Sipraepositus meussic uit, ego quidsum, qui non faciam,quod ille facit. D ixi si assumereret habitualiter portioncm maiorem sine causas nam si subditis indigentibus maiorem habitualiter co- cedere teneatur, sic etiam sibi assumere possunt. Dixi etiam habitualiter sumentos peccares nam aliquando, sed raro praelati , & subditi possunt sibi maiorem portionem licite assumere; quia nimis dura esset haec lex, quam transgredi numquam liceret, essitque contra naturam legum humanarum, quae benigne sunt interpretandae.
2'. Colligitur non posse subditos, quibus cura illa bona dispen sandi commissa est maiores portiones, aut Praelatis, aut alijs distri-
86쪽
buere; quia non maior illis facta est potestas illa, quae inest praelatis. 36. Colligitur Maiorem potic dari portionem bonorum, dummodo sit modica,& non prohibeant ordinis constititutioncs, ijs Religosis,qui multum,& assiduc laborant,tum legendo,tum seribendo, tum vigilando,& itinerando si unde illa consuetudo , non est damnanda, qua ob id solitum est dari Generali,& Prouincialibus,& quibusdam
alijs similiter laborantibus maiorem, quam coeteris portionem, modicum non excedentem , ac sic seruatur Iustitia, quemadmodum tempore Apostolorum act. cap. 4. ubi sic legitur, dividebant fingulis prout cuique opus erat. sic etiam docet Augustin. suos subditos in sua Reg. cap. I. & 2. dum sic scribit, Uic F , o tegumentum non aequaliter omnιbus distribuatur, quia non aequaliter omnes valetis r sed potius unicuique, prout cuique opus fuerit. Et infra, or I bιs cuncta communia, quaera bis Abbaris imperio aspensantur, non aequaliter omnibus f sed cui ratio dispensationas, aut causa infirmitatis exegerit: sic etiam docet Franciscus cum vult, ut Praelati subditorum siticitam curam gerant secundum loca mi tempora, oe frigidas regiones, inc. sicut necessitati viderint expedire, cap. q. Reg. necessitas enim uniuscuiusque est mensura maioris, vel minoris portionis. Hic tamen mi Lector, annotanda veniunt duo
ex Cardin. de Lugo, tom. Iq. de Iustit. disp. s. sect. 8. append. n. I 88. Primum Praelaros in ijs, quae spectant ad victum,&. vestitum subditorum, retenta semper decentia,&obligatione paupertatis religiosae & sui status, magis debere inclinare ad liberalitatem, quam ad parcimoniam, eum certissimum si illud Bernardi pronunciatum, ibi non est abundantia, non es obseruantia, & quidem maximum estino seruantiae,& relaxationis praeiudicium, si non prouideant superiores subditis abundanter, ut supra, singuli enim statim attendunt ad prouidendum sibi, & sub specie nec ellitatis incipit natura quaercre ,
Vae autem praelatis , Siterum vae, qui quae sua sunt, non quae Iesu Christi quaercntes , pascentes semetipsos,& non gregem, siloquia genio indulgentcs, nolunt, neque in vestimentist ncque in alimentiri S alijs eiusmodi prouidere subditis, de bonis communitatis, dandoeiS portionem sussicientem,&necessarianas cum tamen ipsi nolint in aliquo deficere, sed in omnibus abundare, & lautioribus cibli praealijs vesci, in quo toto coelo aspiritu Francisci se elongant, qui teste
Pisano lib. I a. cons. I. rogatus, cur cum esset infirmus, non Vteretur lautioribus cibis p Respondit , bene fateor frater , quod corpori meo plura Necessaria sunt, nec omnia,quibus indiget, semper illi ministro i memι N, namqμe, me positum a Domino in multorum formami exemplum. Nolo ergo lautioribu , ἶ - abundantioribus cibis uti. Notabat equidem Vir
87쪽
cxprcsserat, in Reg. Clarissarum cxprimit, cap. q. in quo loquens de Abbatissa, & Vicar. iic scribit: Communitatem Ieruet in omnibus, praecipue autem Ecclesia, dormitorio,refectorio,infirmaria,m estimentis. quod stimili modoseruare eius micaria teneatur. Noluit ordo hunc ab usu, dum
in suis constitutionibus illud idem decernit, quod ille pro Clarissis
decrcu crat. Verum aliqui in pluribus constitutiones suas, quae fere omnium ordinum sunt eaedem, quoad hoc libere contemnunt, &sic ordinem suum miserabili corruptioni, cum cui denti suae damnationis periculo exponunt. Sancte certe vir sanctus, dc constitutio nes illud decreuerunt; nam sub delicato capite non decent esse membra spinosias quibus, membra punguntur abstinentiae, iciunt j , mortificationis , & strictae obseruantiae , sentiat caput spinas: Subditisse ieiunijs macerantibus, non epuletur lautu Praelatus s duris cubantibus in lectis , in delicatis ipse non cubet s communem & regularcui in mens vestitu, choro, intus, & foris agentibus vitam, laxam &delicatam non agat praelatus: non sit dissimilis conuersatio, quorum non est diuersa professio. Laudanda certe illa Alphonsi Aragonum Regis inter esurientcs milites temperantia; cum enim fugato Iacobi Cando lae excicitu sub dio pernoctare cogeretur 9 & Ioannes Enem stanus Alphonsi studiosus raphanum unum in tam magna militum inopia , & panem unum, cum dimidio caseolo missi et, recusauit. Non decere sinquiens ) Imperatorem ieiuno exercitu manducare. Vt refert Panormitan. lib. 3. de gestis Alphonsi. Secundum annotandum ex codem de Lugo tom. 2. de iustit. disp.r . sect. s. n. . est quod suffragantes ad electionem non possunt licite,'& tuto dare vota sua illis praelatis, qui non seruata iustitia crga subdi
tos, tyrannice ut supra se gerunt. ---
Tertium, quod venit annotandum cx Francisco, teste Pisano lib. I'. cons. cap. II. est quod fratribus suibus non prouident praelati In necessitate constitutis, Martyrium imputatur, sic cnim loquitur: εν haec necessit, μι ὰ Domino imputatur pro mari rio quia fecit , quod suum e st,id est,quo GVt humititersuam necessitatem, excusatura peccato, etιamsicove indegrauius infirmatur. Et sic Praelati subditis non proui- detes,sunt velut antiqui illi tyrranni, sua iniquitate,& immisericordia suos martyros iacientes , quod genus martyr ij, cum pauci sint, qui putent se icncri subire ,& cum aliunde docti sint, fit, ut putent esse de iure naturae, ut ipsis bi prouideant, quod licitum esse asscrunt doctores, dc sic declarauit Congregatio Cardinalium decretis Tridentini interpretandis praeposita, ut refert Armendar. in addit . ad recopi lati legum Nauarrae, lib. a. tit. 18. & lib. . de relig. n. 8a. &8 I. sed indo oriuntur ordinum Regularium pernicies, quarum P. R. Rei habendi sunt, non vero subditi.
88쪽
ICET status Regularis a Christi &Apostolorum
tempore suam originem duxerit, ut optime pro bat Thom. Vualdens. de Sacr. t. s. cap. 83. Clito ueus, lib. I. de Votis Monast. cap. 9. & ante illos ἰ& alios Hieron. in lib. contra Iovinian .in Apolog. ad Pammach. & in lib. script. Ecclesiast. attamen illis, &alijs multis successive temporibus, nulla erat scriptis mandata regula, quae modum vivendi Regularibus praescriberet ; sed ipsi ad formam vitae Euangelicae, seu consiliorum Euangelicorum, Si tatnodum sibi a suis praepolitis viva voce prescriptum, vivebant. Et hic vivendi modus perennauit, usque ad annum 3 o. quo Basilius suam Regulam scripsit. Succestiue suam etiam exarauit literis Augustinus, post ipsunt Benedictus in Occidente Tertiam scripsit, subdquibus fere omnes Regulares degunt.
89쪽
vitam pro fine communi sui ordinis sibi praescripserunt . Franciscus verb, sicut nulli praedictarum Regularum se sub ijeere voluit,sic etiam alium omnino finem suo ordini communem praescripsit videlicet utramquc vitam, ut finis omnium ordinum illius teporis in fine communi sui ordinis contineretur, sicut docet Bona uentura. Canonici enim Regulares Ecclesiarum Cathedralium, & illi Ecclesiarum Cotta legiatarum ordinis Praemonstrat ensis, qui sub Regula Augusti nimi litabant, magis contemplativae vitae, quam activae incumbebant snam cura animarum potius concedebatur pcrsonis illius Congregationis Particularibus , quam ipsis congregationibus . Monachi vero Cluniaeenses, Cistercienses, Grandis montis, Bassienses, & alij ex suo instituto, soli contemplativae vacabant, nec Vitae activae operain dabant, nisi intra suorum Monasteriorum moenia , & ad propriam non autem aliorum utilitatem. Ordines quoque Militares Templariorum, sancti Ioannis Hierusalem,&alij soli activae incumbebant. cum eorumdem finis illos dumtaxat dirigeret ad Christianorum arte bellica seu armata manu, aduersus Mahumetanos,&alios infideles defenso nemo Regulares ordinis sancti Laxari , fine communi suae
Religionis impulsi , in domibus suis hospitaliti js Leprosis inseruiebant. Et sic similiter de omnibus alijs ordinibus dici potest, qui aut
selius contemplativae, aut solius activae exercitium amplexabantur, etsi quandoque aliqui illorum ordinum, ad vitam ex illis duabus mixtam vocabantur. hoc ex instituto illorum ordinum non fiebat; sed ex vocante Ecclesia,indigente illorum opera, sicut etiam & nunc videmus fieri aliquando. Sicque per accidens ad salutem animarum procurandam laborabant, sicut & nunc vocati laborant. Franciscus ergo , cum diuino lumine perissus agnosceret Ecclesiam indigere
ordine Regulari, qua utramque miramoniungeret, & exerceret in
animarum salutem, ipsum instituit, quem Minorum ordinem Uel lauit, ac simul Euangelicum, seu Apostolicum, sic ab Ecclesia appellatum, eo quod vitam Apostolicam ducat, & ossicia Apostoli ea
operetur s Vnde iactum est, ut cum antiquitus ad ordines sacros sus.cipiendos vocarentur Fratres Minores, Praeco Ecclesiasticus clamabat , Accedant qui sunt de ordine Apostolorum. Noluit tamen absque consilio id sacere, testante Bonaventura, cap. Ia. ubi sic introducit Franciscum ad fratres loquentem. Auldfratres consulitis e quid lauda tis ρ an quod orationi macem, an quod praedicando discurram' si quidem, ego paruulua simplex, imperituae sermone, maiorem orandi gratiam a cepi . quam loquendi, quibus addit postea, concordauerunt autem mirabialiter in idipsum, superno eis reuelante spiritu venerabilissacerdos S --
per, e V virgo Deo dicata clara beneplaciti scilicet esse dium, qηod risii praeco ad Praedicandum exiret. Diuitiam by Corale
90쪽
Successive alij ordines,quos vocant Mendicantes hunc finem scilliacet vitam mixtam, & Euangclicam amplexi sunt, quibus illud, quod Christus cuidam dixit, Luc. 7. autem mari , εν annuncia regnum Dei, potest merito tribui a Nam cum vocaret quemdam Dominusqd vitam Apostolicam dicens ,sequere me, ille autem vixisset, Dominς permitte mihi primum ire , in sepelire purem meum , protulit illam auri
ream sententiam Christus. Sine, mi mretuι sepetiant mortuos , tu autem vadem annuntia regnum Dei. Quibus hunc hominem, ab activa vita, ad vitam Euangelicam, nec non etiam Regulares mendicantes vocavit et Sic etiam saeculo proxime praeterito vocavit Ignatium de Loyola, dem illi interius indixit, ut vitam illam pro se, suoque omdine amplecteretur, cuius praecepto obediens , sic scribit: Rnis societatis est, non solum saluti, in perfectioni propriarum animarum eum diuina gratia vacare , sed cum eadem inpense in salutem, in perfreti Nem proxιmorum incumbere. In quo cortormis est quoad finem sui oriadinis communcm, cum spiritu Francisci, de quo canit Ecclesia, nousibi soli vivere , sed F alijs proficere vult Dei telo ductus. . Ex quibus cernitur diuersitas vocationum ab uno& eodem spicritu diuidente singulis prout vult, alios ad actionem vocantc, ut Martham, alios ad contemplationem, ut Magdalenam 3 alios ad v-tramque vitam, quam Apostolicam apςllamus, quibus Ecclesia circumamicta huiusinodi varietatibus, urnata, & decorata praesulget.
Uarietates apellatSpiritus sanctus,non contrarietates,nam in unum finem ultimum videlicet Deum, & in propriam salutem procurandam, hi omnes ordines coeunt, suntque velut membra in corpore, quae non eumdem actum babent, & tamen omnia ad conseruationem eiusdem corporis tendunt. Sunt ut Milites in exercitu, quorum non
est unum&idem Μinisterium, & Ossicium, sed omnes ad conseruationem illius, pro quo pugnant, ad viriliter pugnandum, & ad reportandam de hoste victoriam, unanimiter contendunt. Uerum quemadmodum in corpore humano , quaedam membra persectiorem actum habent : & in exercitu alij alijs persectioraministeria exercent, sic etiam in praedictis ordinibus alij alijs pe sectiores actus operantur , persectioraque ministeria exercent, a proZterea nobiliorem gradum in Ecclesia militante sibi vendicant,
ut docet D. Thom. 2 2. q. 188. art. 6. Summum gradum in Religioni bus tenent, quά ordinantur ad praedicandum, . ad docendum , q- ,
propinqui me sunt perseetioni Episcoporum. Sicut m in alijs rebus fines
primorum coniunguntur princΨjs secundorum. Secundumgradum tenentilia, quae ordinantur ad contemplandum. Tertium quae ad agendum, Meodem loco suam sententiam apertius, & clarius explicando, cuiue ex Religionibus prateminentia sit concedenda, resoluendo, sic satur.