장음표시 사용
161쪽
defferendo secillime amicitias dissociant,& simultates pariunt. Quod si vi par est, homines Religioli , procul ablint ab huius inodi viiij s.
nee nisi leuiter in ea materia peccare doceat experientia , tamen ne
id quidem minutum, si quod iit , pcrmittendum cst, sed radicitus c. tirpandum , ut dilectio S pax in domibus Regularibus conseruetur. Debent denique summa sollicitudine contendere, ut quos Rclig. Christiana per Baptis na, & Christi fidem coniunxit, & quos vota cadem, eademque professio fratres cssccc runt , non disiungat diuem stas nationum, S prouinciarum, ita ut non sit distinctio Iudas , &Graeci, nam unus Dominus omnium, Unaque Religio, seu ordo, qui est sua professio, & vita quae non distinguit inter Italos, Gallos, Gemma nos , & Hispanos, quos omnes vult fraterna charitate inuicem diligi: Dalrcsque mutuo inter se nuncupari. Ridiculum sane, S graui
censura damnandum foret, si Itali, Germanos, Hispanos,aut Gallos, ut Nothos in suis reciperent conuentibus,& E cotras Curent ergo Prael ut omnes extranei, in Prouincijs, & Conuentibus sicut domestici recipiantur , eisque eadem charitate, sicut illis in necessitatibus sibi oc occus rentibus prouideatur, ut seqv. g. plenius dicetur.
charitatis,'Religionis ossicia erga subditos
hospites exercere, sicut erga suos lubditos.
ANTA erat diuisio in lege veteri inter homines eius dem, S diuersae Religionis: li aguae , ut nec Matrimoni j vinculum, nec familiaris conuersatio, aut similia huiusmodi inter eos licerent. Non sic in lege noua,
in qua Christus diuisionem Praeputij, & Circumcisionis, Graeci, & Iudaei penitus sustulit , quod Paulus, cap. a. Epist. ad Ephes significat ijsdem Ephesijsantca Gentilibus, filios Iudasi, non pro fratribus , sed pro hospitibus,& hominibus immundis habebant , loquens, ubi sic fatur: Ergo videlicet vos ad Christum conuersi, Lim ncn estu hospites, fer aduenae , sed sis ciues sanctorum , δε- msici Dei, 6stc. Quam consequentiam ducit hoc modo, ut videte est indicto, cap. videlicet, memores e se quod aliquando Fgcntes ru carxe , qui dicimini Praeputium . ab ea quae dicitur Circumcisio in carne , m fudit: quia eratis ilio in tempore sine Christo , abenati i conuersatione Is ses' hosp:tes, i, sine Deo in hoc mundo. Nunc autem in Christo Iesu qui aliquando eratis longὸ , acti estisprope in Sanguine Christi, ενι. Disitirco by Corale
162쪽
medium parietem maceriae soluens , e . edit duos condat in semetipso in num nouum homin-. inibus vides omnes Christianos , siue ex
Gentibus , siue ex alijs, soluto pariete duillionis intermedio, non csse corpus diuisum, sed unum in Christo, & ex consequenti nullos cile holpites , dc aduenas, sed omnes csie ciues sanctorum, & domesticos Dei in sua domo videlicci Ecclesia manentes, ac propterea neminem in Ecclesia Christi, vocari conuenit hospitem, sed domesticum, &ut domesticuin excipi debere; quod ita rigide iuEccleis exordijs obseruabatur, ut omnia inter Christianos cilciat communia, quae diuidebantur singulis, prout unicuiquc opuS erat.
Regularis status supra communem hanc fraternitatis Christianae agendi rationem, persectioncm maiorem addit, vidclicet, quod ex voto solemni cuiuslibct, nullus habeat, quidquam in particulat i , sed omnia bona illius, sint illi communia, ad quae quoad x sum ius habeat pro neccssitate sibi occurciatu, iuxta sui Prassati dispositionem; unde nullus potest dici extra ncus, aut hospes in Monasterio, quoad bona illius , sed domesticus, ad quem, quoad x sum iuxta necessitatem praesentem pertinent, quod optimc docuit Franciscus, dum cap 6 Reg. praescribit, ut ibicumque se inuenerint fratres ostendam se LMGruos D uicem inter se uni alteri manifester necessitatem suam , ν c. quasi diceret: ubicumque sue Romae, siue Parisiijs, siue Matriti se inuenerint fratres mei, ostendant se esse ciusdem domus, seu conuentus, & in bonis illius sint participes, sicut alij s quapropter suam necessitatem victus, vestimentorum, S aliorum huiusmodi aperiant statribus inibi Commoranibus, quia ut ait, sicut mater ex dilectione fili j , illi in omnibus prouidet de bonis domus suae, a fortiori fratres, qui ratione pro sessioni scius leni, & Spiritus diuini, cui communicant; sunt tales, ex dilectionc fraterna illis prouidere teuciatur. Quod ita fuit in is timis Francisci visceribus insaxum, ut Practatos sui ordinis sub pra cepto ad letale obliganti pridiaripserit, ut suorum subditorum, non distinguendo inter hospitcs, & alios, sollicitam curam in prouidendocorum dena ncces statibus haberent, S ita in toto suo Ordine, ubi satitem in Reg. obseruantia vivitur, inuiolabiliter ob sic ruatur. Et equidem valde absurdum csset, ut qui communis professonis, & disciplinae Regularis obseruantiar, & Rcligionis onerum, ac ctiam fauorum,& Privilegiorum sunt participes, priuarciatur in necessarijs ad victum, vcstitum, & ad caetera huiusmodi, bonis temporalibus Conuentus, seu domus, ad quam hospites ac ccdunt; unde non lauda Ddus, sed multum videretur damnandus mos ille , qui nisi Superiores supremi Ordinum inuigilarent, facile induci poliet apud Religioses,
ex angustia cordis corum, qui domorum,& monasteriorum rci familiari preficiuntur, quales sunt Sindi ci, seu Procuratores, quos
163쪽
optandum esset ex moti uis spiritualibus agere, viros esse spirituales,& a faecularium tenacitate erga bona temporalia plurimum abhorrentes ) ut nimirum uno, aut altero, aut tertio die elapso eorum, qui ex alijs prouincijs ventitant cx obedientia, non aliam rationem haberent, quam eam , quae a Cauponibus habcri solet, qui non solum contenti non sunt i, si tantum ab hospitibus accipiant, quantum ipsi in eorum usum cxpenderunt; sed insuper ab illis lucrum reportare volunt, qui mos, si in domos Religiosos, induceretur, quid est et illa peregrinos Religiosos excipiendi ratio aliud, quam turpe commercium e Id certe quam ab intentione Patriarcharum Regularium Ordinum procul abhorreat, costat ex Francisci citatis locis,ipsaque praxi eorum apud quos illius Regulae, & spiritus viget, & colitur obseruantia, a qua etiam agendi ratione ita abhorrebat Ignatius Societatis Iesu fundator, ut quoscumque peregre aduenientes velit cum summa excipi charitate, & eodem esse iure, quo alios, eodemque modo a Superioris obedientia pendere, nilque inscio Superiore agere, eo rum, ad quae agenda misti crunt. Nollem tamen damnare, si quae domus aliorum ordinum ab illo Francisci, ab externarum Prouinciarum fratrum in ea diutius degentibus, ne ipsa obrueretur, & plures qua ipsa posset, saepe alere cogeretur, non sine necessitate contrahendi , arris alieni, tantum catenus praecise acciperet, quantum ipsa in eorum usus impendisset, sed id exigere cum foenore , cum lucro, cum pro uentu, id ego serendum non existimo, maximo vero apud cos Religiosos , qui ex instituto suo tenentur cx solis eleemosinis vivere, non
autem cae ullo lucro, aut bonorum nundinatione, nec a graui crimine
cos Praelatos eximerem, qui id in domos sibi subditas induci paterentur. Quae quidem a me ita dicuntur, ut nullum ordinem c a tu
pitudine laborare putem, nam sit quis es stan uiusmodi, frustra haec a me dicerentur, & sine ulla spe malo huic medendis cum enim aliquos Religiosos, non obstante paupertatis voto, & non obstante instituto Opposito, animus auaritiae inuasit, saecularis cupiditas habendi innumeris salsis praetextibus coloratur, ει cum c rei familiaris bono statu, quomodocumque ille, modo subsistat, laudantur & in pretio habentur ij, qui rci familiari praesunt, sperandum non cst, ut ab ea agendi ratione desistant, minusque sperandum est , ut ab immediatis Superioribus coerceantur, qui inde suam gubernationcm faciliorem, &sceliciorem putant, mediatorum itaque Superiorum esset, ijs malis mederi, & immediatorum voluntati in ijs, nescio qua ex spe, & e
pectatione nullatenus velificari:& licet fatear supremos Praelatos maxime cum omnium cognitionem ad se reuocant, vix omnibus malis prouidere posse in tam infinita iacgotiorum mole, quae eos cogat ne
164쪽
hus, in hac tamen parte, quae tanti momenti est ad charitatem fouendam , cos csic vigiles opportere , nec omnino quidquam simile pati. Et ccrtu ii ex charitate ageretur, quisque Religiosus pari in omnes sui ordinis domos affectu esse debcrct, nec tibi persuadere quidquam sibi deperire, si quae in domos alterius Prouinciae beneficia confer rentur, & hoc sine de Religiolis hominibus lentiunt Saecularus, qui
si aliam eorum agendi rationem putarent, nacrito multum de eorum aestimatione minuerent. Putant enim Religiosorum cx Regula viventium, esse cor unum,& animam unam, atque ita si amicorum, multo magis, & fratrum omnia communia esse debere, corum potissimum, qui vitam ab omni poculiari rerum caducarum affectu alic- nam profitentur, cum qua pro sessione utinam veritas coniuncta reperiatur, ut debet, iraque id omnino Rcligioso statui conuenire con-- tendo, ut hospites cx cadem Religione cum charitate, &sine ullis impensis proprijs excipiantur si domus, quas adcunt, id serre pos. sint, si v cro hoc onus substinere non pollunt, cae saltem contentae sint, ca ab illis praxi se exigere, quae vero in eorum usum,&victum expenderint, si seclis fiat, in eo certe charitas Religiosa laedi videtur non iculter, quae non eqsterilis, ut ait Basilius, Scrin. de Beneficcntia, S ubicumque est magnos exercet effectus, uberrimos producit fructus, proximorum studet utilitati, condolet alienis necessitatibus, &quidquid est obsequi j , sollicita&sedula semper impendit, nec rancum,& itaneum fratrem suum existimat,&habet, sed domesti cum. Ita tamen charitas alijs impertitur, ut sibi non pcreat s communicat non disperdit j iciacratur, non alienat s mutuatur aliis, quod
cum senore se accepturam postea confidit; ctenim ait cit. Basilius d. emo qui fratrem aluerit , suae timeat dispensationis quandoquidem sibi Dominus imputat , quae in fratres expensabunt. AEuodsi dedim Domino, non esi cur te ab eo accepturum dissaeas. Potens est Christus reddere, quaesibi dat
sunt, idque non aequa tantum mensura ,s d multo copiosiore. Feneremus Domino ad in uram multam. Communicet frater fratris utilitati, quod suae superest necessitati, G quidquid habet, habeat ad Amsericordiam, ait Bernard. Serm. et . in Cant. Discant igitur Praelati ex Francisci,&Bernard.documentis fratres suos, non ut Arancos,& extraneos sed ut
fiatres domesticos in domibus suis Regularibus,charitatiue,benigne,& affabiliter cxcipore. Quanti autem si meriti Hospitalitas docet Abraham i, & Lot charitatiuae receptionis hospitum exempla. Docent sacrae Paginae, quae illam maximE commendant; illaque Deum promereri pronunciant, quid ergo illo merito maius, cum Deo nihil cxcellentius, nihil sublimius, nihil maius excogitari possit si debent
ergo Praelati saltem meriti adipiscendi spe studiose,&charitatiue si tres hospites, sicut suos in suis domibus Religiolis recipere.
165쪽
contendere, ut alia charitatis ossicia, erga
X documentis Francisci in precedenti g. positis, & ex
illis, quae in eo diximus, hic S. concluditur, non enim charitas in sola hospitum sine expensis proprijs receptione consistit , nam sunt alia, in quibus erga hospites clucere debet,& in quibus etiam eius violatio reperiri potest, debent enim I . fronte hilari, ac beneuol E admitti, ac etiam peculiari aliqua ratione, conuenienti tamen statui Religioso excipi, ut hoc modo intelligatur ex communi & fraterno affectu, non autem vi, aut quasi necessitate charitatis illis signa praeberi, contra quod omnino peccarent illi, qui minlis benevole, & libenter eos cxciperent , & ex avaritiae inlcrioris spiritu ita in eos se gererent, ut tertio
die elapso, aut expressε, aut sufficientibus signis illis discessum inducerent , quo ncc durius erga milites importunos, illi agerent, qui imuiti eos ad tertium usque diem hospitio excipere tenerentur, eae itaque sordes si in aliquo monasterio aliquando contingerent, id immediatis superioribus a mediatis impune abire non deberet. 2'. In eo etiam fraterna charitas maxime splendere potest, si Pra lati hospites ad negotia ea gerenda, ad quae venerunt, pari studio adiuuent, atquc si de monasterio, cui ipsi praesunt. bonis ageretur, inco enim appareret, agi eos Supcriorcs cx motivo diuinae gloriae, reboni communis totius ordinis, non vero cx amore proprio, & priuatis suis commoditatibus, quo motivo ij clarissinc agi conuincerentur, si qui reperirentur huiusmodi, qui e contra hospitum nego-lijs aduersarentur, & bono eorum successui obicem ponerent, impediendo ne illi gratia , ac fauore amicorum monasterii uterentur, ne tantum ipsis deperiret, quantum erga eos ab amicis gratiae, ac fauoris impenderctur, quod malum facile apud eos grassari posset, qui ex nece Larijs litibus ad ea Monasteria se recipere coguntur, quae in ijs urbibus sunt, in quibus supremi iudices commorantur, &ius dicunt : Sed maxime ijs in locis ubi Principes degunt, quos homines sui amantes, parum Religioso spiritu praediti, multum autem spiritu
nationabili vellent in aliarum Prouinciarum Monasteria nulla conferri beneficia, ut ipsi facilius, &cum minori importunitate , ab ijs sua commoda obtinerent. Ac hoc quam alienum sit a charitate com-
166쪽
muni,& toti ordini dcbita, ita manifestum est, ut tanta vinculi persectionis oppugnatio a supremis ordinum Rcligios Brum, capitibus sinc graui culpa tolerari non possit. 3b. In eo ctiam ostenditur in ordinibus Religiosis vigere fraterna charitas,si magna sit intcr Prouincias operariorum conani unicatio, ita ut quaelibet aequo animo serat, ex alijs ad se vocari Doctores , &Concio natorcs, quoties illi cum fructu in ca amet gloriam opcram suam conferre pollunt, ncc ulli licitus est, ex spiritu amaritudinis, 1upcrbiae, aut inuidiae in eos hospitesca agcro, quibus cum aliquo dedecore in suas Prouincias rcmeare cogerentur,quae licet non credam posse aliquando contingcrc apud homines mundo mortuos, & nullo vano, de caduco motivo agi solitos, quique Deo soli vivunt, unicamque illius gloria intcndunt, qualcs omnes Religiosos sui instituti cultorcs csse mihi persuadeo, ac certo scio, hic tamen notata volui, ut si labentibus saeculis, & refrigescente spiritu Religiosae charitatis,& incalescente mundano , quidquam supremorum Superiorum incuria simile attentetur, illi eorum recordari possint, si forte aliqua ad eos huius disputationis cognitio pervcnerit, ipsorum enim est communem charitatem ab omni incuria vendicare, & ut cum Francisco S Socictatis Iose fundatore loquar, nil permittere, quod ei aduersetur, & certo in eo maxime desudare deberent Capitula Generalia,& particularia; vi cssicaciter nac dia quaererent, & sancirent, quibus ea cum inter subditos ipsos, tum inter Superiores, & subditos aleretur , quod fierct, sica directe statuerentur, quibus caueretur cffcacissime, ne subditi eam impune violarent ,& multo minus Superiores, quibus tyrannicum esset permittere leges charitatis impune violare, ex pessimo pretextu conseruandae corum authoritatis. Verum impunitas violatae charitatis, non est medium ad authoritatem legitimam, & rationabilem conseruandam, sed ad despoticam, violentem, irrationabilem, S consequenter non tolerandam, fouendam.& ibiliendam. Quam vero necessario sit haec fraternae charitatis protectio, vcl ex eo patet, quod experientia laqueat nonobstantibus status Religiosi motificationibus,) monasteria fore domicilij Beatorum suburbia, & sanct1 Paradiseos voluptatem, si in ijs charitatis leges seruarentur si nam di si non desint, qui tantam Superioribus . aut horitatem tribucre videantur, vi vclint subditos iniurias illatas , . aut poenas ab illis sine causa, & sine ulla subditorum culpa impositas libenti animo serre, parum tamcn charitati & iustitiae seruirent, qui hac agendi ratione uterentur, & omnino ferri non debercnt s nant& si subditi patienter iniqua serendo, bene suae saluti consillant, fieri tamen vix potest, ut hoc illis non doleat s quo cum dolore vix intelligi potest, quomodo fraterna charitas conciliari possit, & ca p S, dc
167쪽
tranquillitas animi conserueri, quae Religiosorum statum in hae vitthcatum efficit, multo Vero minu S capi, quomodo qui in subditos leges charitatis non seruat, si a terna pollit pollere charitate, Superioris enim Religiosi,&vera cum humilitate, tum charitate praediti est, libenti, & propenso animo subditos benefici js deuincire, ad cos au- te in contristandos, non nisi propc inuitum, dc necestitate charitatis impulsum descender8, & puro animo cos in spiritualibus adiuuandi. Que omnia facile Superior ille praestabit , qui non ex priuato ullo allectu, aut ulla animae perturbatione, sed ex puro motivo seruiendi saluti, & persectioni sui subditi , sicut dccet virum spiritualem, operabitur , Zclo semper secundulii scientiam temperato, cuius desectus occasione Paulus Zelum Iudeo ruinimprobat, Epsit .ad Rom. cap. io. Testimonium enim perbibeo illis, quod aemulationem habent, sed non secun-rim scientiam. Quod diligcntcr. viri, qui se spirituales putant cxpcndere debent, facile enim est, ut quis cum Iudaeis, fratres suos persequendo, dc molest ijs,ac etiam iniurijs afficiendo,& suae acerbitati, ac me lac holi e velificando,arbitretur, non tamen sine graui sua culpa, obsequium se praestare Deo. Quod eo facilius Prael. impund prestant, quod varijs praetextibus, & spccie boni suam illam asperitatem colorent, in quo cis facile est inultos decipere , & cum Superiores sint, cos authoritate sua adducere ad deffendenda ea, quae ab ipsis in alios iniuste fiunt, atque ita id assequuntur , ut a mediatis Superioribus cum aperta fraternae charitatis extimstione omnia illis impune abeant.
Nolim tamen indiscreta dilectione subditos, & Praelatos erga hospites ferri, sic ut hi eos disciplinae Regularis obseruantiam impune violare permittant ; nam sicut deuincit Praelatos obligatio sub letali. vi faciant cana a subditis seruari, ut alibi diximus: sic etiam ab hospitibus illam cxigero sub cadem culpa tenentur, ex quo facile colligi tur, quod si permitterent hospitibus, ut ordinarie abessent a choro, ab orationibus, resectorio, silcntio, & alijs Religionis exerciti s , itavi apud eos haec irent in dissuetudinem, mortaliter Praelati peccarent. Nec hospites ab eodem peccato excusarentur , non quidem ratione transgressionis constitutionum praVise, sed ratione scandali, quod suis fratribus praeberent; ctenim quemamodum fratres domestici, sc. se habentesca labe scandali laedarcntur, sic etiam forenses, maxim si utrique essent alicuius grauis notae in Ordine, qui proptcrea ad bonum exemplum alijs praebcndum lcnentur. Vnde graues doctores. existimant, quod si semel atit bis patrς sex grauioribus contra aliquain constitutionem in viridi obseruatam, publice faciant, ita ut sacturri trahatur in exemplum , pccccnt mortaliter. Dcbent tamen Prae itiin gratiam hospitalitatis magis curialiter sc habere orga hospites, quam erga suos, ut inoris est apud ceculares.
168쪽
siones, ta factiones Prouinciarum sopire , ec curare , ut electiones debito fiant.
V M paci conseruandae eamque deperditam procurendae ex munero sui Oflicij incumbere teneantur Omnes Pra lati, magis tamen Practati maiores , cum maiori polleant potestate , habcantquc mcdia efficaciora ad illam con-εt ad amissam resarci cndam. Duo autem sunt, quae paci conseruandae, & acquirendae maxime nocent. Primum est diuisiones,& factiones Prouinciarum. Secundum, indebitae elcctiones, cicctionumque modus. Quantum autem noccant huiusmodi diuisones, Scsactiones plane constabit ex descriptione quam facit Petrinus de factionarijs, quaest. . S. I. cap 3. de PrTlato. Odio enim inquit insem-
tiicem habent, continuo murmurant, alter alterius notat actιones, inuestigat,
speculatur, in calendarioscribit ne obluus atur , s r sociIs nuntι et, it sus sempore Superioribus propalet, interim Gustat , curat adhibere testes i mper alter in alterum inacbiuatur, irridet, subsannat actiones, idi quidquid a quocumque factionis contrariae factum fuit, culpat, maculat, H pr fitetur se aduersarijs non credere, nisi cum H cunt Domine nonsum dignus: conatur unusquisque ιn sua actionem trabere nouitios ,suos inumquodque faerionis caput defen it, eorum vitia occutiat, Hotegit ne punιantur , imo fouet secundum inclinationem, ης ab eo resiliant, di adaduersarγorum factionem transeant , ijs, qui non sunt in aperro malo ititur tamquam scuto inexpugnabιb adfacitionis sanctitatem, ac idonei fatem defendendam, probando, quod ea sit aggregata ex melioribus, g= digniori ae , θ' quoa solum sit aggregatam bonum commune, oe ad resistendum aduersario i Puddestruere conanti: si Superiores maiores errantem subditum secundum re
gulam es Deum, punire moluerint, illico accurrit castut , mel errorem e
cust, Apotest, etsi non potest, excusat fragilitate , iuuentute, gratiam petit, fidem facit de futura emendatione, si vero subleuare moluerint a temus faetionis caput, accut is si V alterum caput, cloquitur, poetas momtuas exsuscitat, ignotaι aperit, falsau singit, testes ad omnia adhibet, si Su
periores restituunt, proponut articulos , iustitiam petit : infinita praetereo quae prae anguina cordis enarrare non aleo lugenda ex in;qua cogιtatione, quae nequeo exprι mere calamo. Ita Petrinus .Quibus videmus aperte mo
res huiusmodi factionariorum, ex quibus nonnisi grauissima nocumenta in Ordinibus Regularibus, si quos huiusmodi homines ha-
169쪽
bcant, a quibus sua misericordissima bonitate Dcus nostrum,aliosque Ordines, ut credo, hactenus custodiuit, oriri possitiat, & pax, ac concordia, quae ordinis Regularis est v cluti anima, penitus extingui. Secundum quod maxime Regularibus ordinibus nocet est indebita electio, multipliciter autem fieri possunt indebitae electiones,
1'. si non sinat liberae, sed coactae, coactas voco, dum timore etiam
reuerentiali fiunt, quia sicut ille timor facit matrimonium, & votum Religionis solennc nullum, & iniquum, sic etiam electiones, ab hi iusmodi timentibus iniquas, & nullas efficit. Talis esset ille timor ine ullus a viro graui, & in Prouincia aliqua potenti, qui per suos mit-tcrct ad suffragantes, ut suum votum darent Massaro, a fortiori si minis, aut alijs iniquis modis ad suffragandum inducetet. Σ'.Tales essent indebitae electiones, si potentes sectionarij, aut capita factionum essent in electionibus suffragiorum scrutatorcs , qui possent manualem caracterem suffragantium discernere, nam tunc ij timore, ne no crentur, impulsi, suum suffragium iuxta eorumdem intentionem serrent, &se non libere sed coacte. 3'. Tales cssent etiam elcctiones si experientia suffragantibus compertum esset, se iniuriam & damnum passos ab ijs, ad quorum arbitrium suffragium non tulerant, atque hae omnes electiones cssent, non tantii nullae, sed etiam iniquae ex parte eorum, qui timorem huiusmodi incuterent,r nec non ex parte suffraganti tun, licet notabile damnum incurrerent, ob non datum ad arbitrium eorumdem suffragium; nam
sussragantes non sunt Domini votorum, sed administratores, & dis. pensatorcs, quare fideles , esse nequirent, si cligcrcnt ad arbitrium huiusmodi hominum, nam discutere tenentur sub mortali eligendorum mores in Ordine ad utilitatem & necessitatem Religionis , in
qua degunt, ut existimant Panormitan. in cap. Lome, de Postul. Prael.
N in cap. Scripttim de cleti. Abulini cap. 32. Matth. quaest. Ii8. Armilla tit. elect. n. 22. & Sigism. a Bonania de elect. dub. s. n. I. p. i. Nec excusarentur suffragantes si dicerent se stare iudicio capitum sa-ctioniss nam corum iudicium non potest esse sanum sed perturbatum
ab assectione Domini j, & ab immoderatis animi affectibus , quaret nec ipsi , nec alij dicentibus sectionarijs credere deberent. Vnda
Greg. ho m. 26. in Evangelia optime dicit. Iudicare digne de subditis nequeunt, qui in subditorum causa sua, Nel odia, mel gratiam sequuntur. Σ'. Electiones indebitae scri possunt si contra sacros Canones cclebrarentur etiamsi libere serent, I'. si sebomationibus , promissonibus,muneribus, de alijs huiusmodi med ijs suffragantes inducerentur Vt votum serrent in fauorem huius, aut illius. Σ'. Si non legitime congregati ob defectum potestatis congregandi capitulum suffragantium, sust agantes eligerent.
170쪽
; . Si non omnes, sed aliqui congregarentur, & eligerent, vel etiam indebite aliquibus fieret potestas suffragia serendi ,& terrent, et eorum suffragia eis caciter ad clectionem concurrerent. q. Si sibi inuicem suffragium ex promissione conferrent, aut propositioni de se factae ad futuram cicctionem consensum praeberent.1 . Denique sit contra omnem aliam formam in iure,aut statutis positam huiusmodi electiones fierent uia iacti, sub spe confirmationis obtinendae. Quanta autem mala hae, & aliae huiusmodi electiones afferrent sacris Ordinibus, ex dictis satis constat s Equidem eae essent origo diuisionum, Oppositionum, apellationum, recursus ad saecularia tribunalia, & corruptionis disciplinarRegularis: Praeberentque multis oc- .casonem deficiendi a statu quem pro sessi essent, vel saltem faciendi
His duobus nocumentis videlicet factionibus, & electionibus quae pestcs Ordinum Regularium sunt, occurrere tenentur Praelati Generales, sub poena peccati mortalis, si illa inuenerinis quod satismaifestu est ex alibi dictis, & probatis, & confirmatur a simili; nam si distinct. so. cap. Discordantcs Clericos Episcopus, vel ratione, vel potestate ad concordiam eos trahere tenetur, &si negligens fuerit in reuocando discordes ad concordiam peccabit mortalitcr, vedoccnt Marc. Anton. Genuens Man. Past. cap. qI. n. I9. Bellet. diu quis. Cleric. tit. dc disp. Cleric. S. II. n. 96. rcfercns Felin. in cap. I. n. 3. de Treuga& pace ,& Barbosa de off. & potest. Epist. alleg. 79. n. i. st sortiora Pranati G cnerales sub mortali obligantur illa nocumenta a suis ordinibus expellere,cum multis titulis sint periculosiora. Nec dicas posse illa in suis Ordin. permittere Prael. Generales sicut meretricium permittitur a Principibus, & a Papa in Ecclesia Iudaei. &eorumdem ritus permittunt utinam respodebitur permittere mala esseqvcmdam actum legis, quare ille, qui non cst auctor legis, vel custos non dicitur permittere mala, ideo inter praecipuas legis Virtutes permisso connumerari debct, Vt docet ThomaS I. a. q. 92. art. 2. & post ipsum alij doctores. Cum crgo permisso mali non sit per se mala , imo bona, considerandae sunt causae, ex quibus ipsa bonitas exoriri
videtur, quae ad duas, ut docet idem ThomaS2.2. q. Io. art. H. reuo-
cari possunt , vel ad bonum praeponderans, ne scilicet impediatur, iuxta illud Matth. II. Sinite utraque crescere, ne forte eradscetis cum eiso' triticum, vel ad malum etiam praeponderans in ratione mali , nuvidelicet fiat iuxta illud Augustini, lib. 2. cap. q. de Ordine, tom. I. aufer a rebus humanis meretrices turbaueris omnia libidinibu/, ubi vero neutra causa istarum concurrit nullo modo huiusmodi permissio est concedenda. Sic Valent. tom. I. disp. I. quaest. Io. pari. 7. Hinc est