Herodoti Historiarum libri 9. recognovit et commentationem de dialecto Herodoti præmisit Guilielmus Dindorfius

발행: 1844년

분량: 793페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

u ERODOTI HISTORIARUM LIB. I.

oris αὐτὸυ τουτοισι, αλλα κελευ tu τους πορθμέας

lvite citi illa,la toties conressationesque mutuas itincti insib

i uerer l.

x xl l . Id serit prauli xiique Thras3bulus lim consilio, ut Sardianus legatus, postquam ingentem frumenti acervum in foro profusum et homines hi disset oblectationibus vacam les, Alyattae rem renuileia rel. et) Quod et factum : nam postquam ista vidit caduceator, eximsi iisque Tliras hillo Lrdi mandalis domum rediit, nullam aliam ob cauMam ut ego audio) pax composita est. 3ὶ Quum enim existimas.set Alyattes ehementem frumenti penuriam Mileti eMe, Populi inaque ad extremum malorum esse re lactum et sere contritum, audivit ex caduceatore Mileto domum redeunte eontraria eorum quae erat opinatus. 4J Inde paullo post pax inter illos conciliata est liae lege, ut mutuo hospites essent socii lite r et pro uno Minervae templo ad Assesum duo aedilita it Alyattes, ipseque e morbo convaluit. Haec igitur ratio exilusquo belli fuit, ii md Al 3 atlas elim Milesiis et Thras3bulo gessit. xl l I. Periander vero Cypseli filius erat, is qui Tlira Rrbulum de edito oraeulo tertiorem fecit, et Corinthi l 3 ran. nus : eui maximum in vita oblatum fuisse miraculum narrant Corinthii, hisque Lesbu adsentiuntur; scilice Arionem Methymnaeum delphino insidentem ad Taenaron fuisse delatum. Cilliari us is erat, nulli suae Malis secundus; primusque ii niniam, quos novimus, dithyrambum ei socii et nominavit Mellitque Corinthi. XXIV. Hunc Arionem attint, postquam plurimum termporis apud Periandrum esset versatus, in Italiam Siciliam que cupivisse navigare; ingeniique pecunia ibi comitarata, volvisse Corinthiim reverti. Igitur quum Tarento D et profecturus, nee ullis magis quam Corinthiis fidem hah ret, navigium eonduxisse hominum Corinthior im : et at hos, i hi allum tenustre, eonsilium agilasse de illo in mare projiciendo, quo pecunia polirentur. Tum illum, quid ageretur intelligentem, ad preees confugisse; et, Pecu nia omni mulis oblata, vitam esse deprecatum : sa) nautas pro, precibus viri nil commotos, jussisse ut aut chimanus inferret, quo in terra Aepulturam nancisceretur, aut ut illico in mare se projiceret. s. Has in angu lias et con filii inopiam redactum Arionem orasso, ut, quandoquidem ita eis placitum esset, sinerent se omni ornatu suo indulum, in summo puppis soro stantem, eanticum eanere; quo laeto pollirebatur sibi ge manus illaturum. 5ὶ Tune nata tas , cupidine eaptos audiendi praestantissimi omnium cantoris, e puppi 'mediam in navem concessisse; et illum. omni ornatu indutum', capta et iliara, in summo navis soroflantem, ea en quod orthion Vocatur peregisse; peratu que ealilii, ita ut erat, cum omni ornatu in mare se conj cisse. M Tum illos, continuato tumu, Corinthum navigasse : hune vero, aiunt, a delphino exeeptum dorso . Tae naron suisse delatum; ubi quum in terram e et egres4ufi,

62쪽

coli nutum inde eodem liabitu l eri xli se, ibique quid

ac Uisset otiarrasse. 7ὶ Periandrum vero, quum fidem non haberet, tenuisse Arionem in custodia, ne quo prodiret, eaeterum curam intendisse in nautas. Nautae ut Corin thum advenerunt, aetii OA ad se Iinreonlatum esse Periandriim, requid de Arione memorarent: 8) quihus dicentihus salvum illum in Italia esse, ei fortunatum Tarenti a se relictum, adparuisse Arionem eodem cultu quo in mare prosiluerat; et illos, perterritos milvictosque, non PotuiAM amplius ire in lilias. 9ὶ lla e quidem ei Corinthii narrant et Lesbii: et exstat Taenari donarium Arionis et neum, noli magnum illud quidem, homo insidens delpli ino. XXV. Alyattes Lydus, conliaeto eum Milesii lo,

deinde, quum septem et quinquaginta annoA t regna set, vita excessit. Dedicavit .utetia hie, Meundus ex fiat sa- milia, postquam e morbo convaluerat. Diuptiis erater margenteum ingentem, et basin erateris ferream semimina. tam, Eperialia dignam inter Omnia quae sunt Delptiis do. naria; Glauei Chii opus, qui unus hominum omnium fer. ruminationem ferri invenit. XLVI. Mortuo Alyatis furem sit in regnum CriDAii A. At, aliae filius, annos natus quinque et triginta : qui Grae. torum primos Ephesios armis invasit. 2ὶ Ibi tune Epho.

sit, quum ab eo obsiderentur, urbem suam Dianae de lim. runt, lane ex illius templo ad murum adligato : est autem inter veterem urlaem, quae tunc obsidebatur, et Dianae tem Plum septem gladiorum intervallii m. aὶ Hos igitur primos adgressus est Croesu R; deinde vero, Per vices, hingulos quoque Ioniae elaeoliae populos, alii alias caussas in .serens, graviora caussalu fi adve rhus hos in quibus gravio. res reperire mussas poterat, nonnullis etiam eorum levia admodum exprobrans.

XXVII. Deinde, postquam Asiam ineolentes sitim ad pendendum tribulum erant si hacti, constituit pedisseali navibux insulanos adgredi. IJ Ad quas compingendas quum minia ei essent i Mala, aiunt alii Biantem Prienen.sem, quum Sardes venisset, alii Piliaeum Mnilenaeum ,

interrogatum a Cripso ecquid maxime novi geri retur apud G eos, ea respondisse quae illum ne classem consceret inhibuerunt Dixisse enim : in Insulam, o rex, deceni init. liae iiii tum conducunt, expeditionem adversus Sarilefi ab quo te molientes. u ia) Cim,um autem, ratum vera eum

dicere, respondisse : - Utitiam dii hanc mentem deni insu. lanis, ut L dorum filios cum e tui latu invadere velinti . )Tum illum exeipientem dixisse : α Videris milii, rex, cupide vota sacere ui insulanos equis vectos deprehendas ineontinenle, haud absurda spe; οὶ insulanos vero quid putas, ex quo primum aedificare te contra sa elassem audi. erunt, exoptare aliud. nisi ut, in altum evectos depr limitant Lydos in mari, isque pro Graxia continenlem in. colentibus, quos tu in servitulo conlines, ulcis iiiiii QCujus conelusione orationis admodum delectatum Croesiim. paruisso illi, ut qui perapte ad rem loculus videretur, et a

63쪽

HERODOTI HISTORIARUM LIB. I.

yioc τε ἀρκέωv υπηv, καt προς τουτω μ η σωματος labricanda classe destitisse. Atque ita tum Ionibus insulas ineolentibus 11ospitium contraxit. XXVIII. Insequente tempore, subactis sere omnibus populis intra IIalyn lluvium in lentibus : tiam, exceptis Cilicibus ae Lyciis. caeteros omnes suae mi lati subjectos Croesus tenebat; sunt autem populi hi, Plir,ges, Mysi, Mariandyni, Chalyhes, Paphia nes, Τliraces quum Tityni, tum BilhIni, Cares, Ioues, Dorienses, Mileuses, Irim

XXIX. hos igitur po quam sub pote inteni suam Cite Rus redegerat, eaque accessione regnum Lydorum auxerat, adveniet,ant Sardis. urbem divitiis storen lom. quiani alii omnes e Gratidita viri per illud tempus sapientiae laude Hai i, ut evique eommodum erat eo prolicis i, tum veri, Eliam Solon, Allieitiemis: qui postquam Atheniensi fi jussit ipsorum scripserat leges, navi prosectus, caussam interserens velle se alias spectare regiones, decem annos iteregrinatus est; ne scilicet quampiam ex legibus, qua1 lulerat, mutare cogeretur. 2ὶ Nam ipsis At lieniensibus lier se id saco nefas erat, ilia ippe qui gravi imo jurejurando sese obstrinxerant . per divim annos eis legibus, quascum lue ipsis Solon

tulisset, esse uFum .

XXX. Hanc ipsam igitur ob mussam, tum vero pilam spectandi gratia, peregre prosectus Solon in Rud plum soe uitulit ad Amasin, atque etiam Sardes ad Crirsum I Quo ut advenit, in regia liOspitio aceriatus est a Croeso.s Tum tertio aut quarto post die, jussu Crami, ministri regis circumduxerunt Solonem, thesauros omnes et quidquia ibi magni et opulenti inerat, ostentatiles. 3ὶ Qu. Equum ille spectasset, et cuncta, ut ei commodum luerat. esset contemplatus, tali modo eum percunctatus est cra, sus : - Ηospes Atheniensis, inquit, multa ad nos de te fama manavit, quum sapientiae tuae cauMa, tum perrarinationis ut qui sapientiae studio incumlhens multas terras spectandi mussa obieris. Nunc igitur incessit me cupido ex te se, Mitandi, i quem tu adhuc videris omnium hominum ho tissimum. . 4 in Nempe, quod se ipsum hominum healissimum esse putaret, idcirco hanc illi quaestionem proposuit. At Solon, nulla usufi QS latione, hed ut res erat respondens, α Ego vero, inquit, beatissimum vidi Tellum Atti niensem. . 5ὶ Quod dictum miratus Crimus, concitate quaerit laeua tandem ratione Telliina beatissimum judicas '. Cui ille : a Tellus, inquit, norente civitate, filios habuerat honos viros honestosque, et illis cunctis prognatos viderat liberos, em lite omnes fiuPetalite. : idemque, quum die sa. miliari salis lauta, ut apud nos, usiis esset, vi De finem lia. ii splendidissimum; so) nam in praelio, quod Allientemses adversus sinitimos ad Eleusinem commiserunt, postquam sortiter pugnaxit, ii ratemque in sugam vertit, honeatis. sima moris delanctus est; et eodem lom, quo cecidit, piibline ab Athmiensibus sepultus est et magnissice hono.

XXXI. Ilisco quum Solon, qiue de Tello ejusque felici. tale copiose exposuit, admonuisset Crimum, interrogare hic institit, quemnam feci indum ab illo vidisset beatissimum; existimans utique secundas certe partes sese latuis rum. 2ὶ At ille, a Cleobiu, inquit, et Bitonem. His enim, genere Argivis, et victus suppetebat probabilis, et mi,ut

64쪽

nila abstulerit, et de eisdem haec etiam narretur historia. ta Quum festus dies ageretur Iunonis Argivae, oporteretque omnino matrem horum bigis in templum velit, nec ureo in tempore ex agro adessent bovea; tunc tu mes, urgente hora, jugum ipsi subeuntes, plaustrum traxerunt quo maler vellebatur, eoque per quadraginta quinque stadia iratio ad templum pervenerunt. 4ὶ Quo facis quum oeulos universi ea tus in se convertissent, optimus eisdem obtigit vitae exitus; ostenditque iii his numen, melius esse homini. hus mori, quam vivere. M Nam quum circumstantes Argivi laudareut juvenum robur, Argivae vero felicem pri diearent matrem quod tales haberet filios; mater, ei saeto vehementer gavisa et omine, stans ante simulacrum Precata est deam, ut Cleobi et Biloni stiliis Suis, qui limam magnifice honorassent . id darei quod optimum esses contingere liomini. 6ὶ Post lianc precationem , t eraclo Satrilicio, laute epulati iuvenes, quum in lirio templo somno sede lissent, non amplius resurrexerunt, sed laoc vitae exitu sunt perfuncti. Eorundem dein imagines, ut qui hinnines fuissent praestantissimi, fieri eurarunt Argivi, Delphisque dedicarunt. XXXu. Istis igitur secundum selieitalis loeum Solim iri. ehat. Tum vero subiratus Critsus: α Hospes Altinniensis, ait, nostra vero felicitas adeo abs te in nihilum projicitur, ut ne privatis quidem hominibus tequiparandos itos existimes p . in Cui ille : α Crime, inquit, gnarum me numen omne esse invidiam et summa imis mutare, interrogas de re-hus humanis. In diuturno tempore multa videre est stiliae qui nolit . atque etiam tolerare multa. Propono enim homini terminum vitae ad septilaginta annos. M Hi septilagiti in anni constant ex vigiliti quinque millibus ae ducentis die-hus, mense intercalari non posito : sin velis anemos ex illis annis interiecto inere e fieri longiores, quo temIaestarum v, eissitudines justo tempore redeant, me es inter alares per annoa septuaginta conscietilii r triginta quinque, dies autem ex his mensibus mille et quinquaginta. 4ὶ Ηοrum autem dieriim omnium, qui in septuaginta anuis fiunt numero dueenti et quinquaginta supra viginti sex millia, nullus est qui rem prorsus similem, qualis ab alio adducta est, adducat. 53 Itaque, Croese, homo quantus est, lariumn ea. sibus est obnoxius. Jam te quidem ego ei opulentum video, et multorum hominum regem; istud V m, quod ex me quaerebas, de te nondum praedicabo priusquam te vlla ne defunctum audiero. 6ὶ Neque ritim beatior est magnis opthus prurelitus, quam is cui in di in victu A suppelit. nisi eidem omnibus bonis praediis fortuna conresserit vila hene defungi. Etenim multi homines Perquam opulenti, noli idcirco beati sunt: multi vero, quibus mediocris res sami liaris est, felices. 7 Iam qui admodum dives est, nee tamen hea lux, is duabus tantum rebus antecellit felicem;

65쪽

latos et ad tolerandum magnum aliquod incidens dainini m. validi est: hic vero illum superat lusco rebus; damnum quidem et eupiditatem non similiter, aliive ille, potest serre, Red lixe incommoda ab illo abi t selicuas; est vero membris integris, prospera Duens valitui line, malorum exsors, laetiis liberis, formosus. s8ὶ Quodsi praeterea diem quoque extremum soliciter obierit, hie ille est quem tu quinta, dignit qui beatus prinlicetur. Priusquam vero diem obierit. disserenduin est, ne una Malus hic nominandus, sed felix. Iὶ Iam ista simul euneta ut consequa. tur homo, id quidem lieri non potest; quemadmodum nulla est terra quae cuncta sibi suppeditet, sed aliud habet, alio indiget; quae vero plurima lialiet, ea optima est. lui Nempe eodem modo etiam hominum nemo est omnium. cui uni omnia et mulate adsint, seil alia habet, alii rum vim indiget: qui vero eortim plurima ad vitae usque exilum habuit, ae deinde placide finiit vitam, hic, o rex, me judite . Domine isto prae litari dignus est. Denique in omnim respiciendus si nig est, in quem sit rea exitura: mullos enim deus, postquam selicitatem illis ostendit, landitus

dein evertii. .

XXX lIl. Haeedihens minime gratum se prae , t Croeso. sed is nullam ejus rationem habens a se dimisit, insei lumadmodum esse hominem ratus, qui praesentia hona omittens , linem majusque rei juberet respicere. XXXIV. Post Sotimis discessum gravis divinitus vindi. tia Cnesum excepit; hae musa, ut eo linere lim t. quod seipsum hominum beatissimum judicaret. Ae statim quidem per quietem oblatum ei somnium est. veritatem indicans malorum qitae lilio eius essent eventura. sa) Erant en Croeso filii duo; alter corporis vilio laborabat, erat enim

mutus; alter inter aequales rebus omnit, longe primus :rimnen ei erat Atys. Hunc Alyn, Croeso significat soninium, loro ut amittat serrea cuspide ictum. Π) Exl emesactias ille, re secum versata, pertimeseens somnium , rapit filio uxorem; eumque, quum εolitus esset exeret luna ducere Lydorum, nusquam porro ad tale munus emittit : jaeula ero et hastae . et iiij usque generiis tela quibus ad bellum utuntur homines, ex vironim habitatione in interiora eoi clavia eongeri jubet, ne quid suspensum in lilium suum iv eudat. XX xv. Interim dum filius ejus nuptias ageret . advenit Sardes vir calamitate obstrictus, cui manus non erant purae, natione Phryx, regio de genere et) Qui quum ad aedes Cm si venisset, orassetque ut ritu patrio expiari si hi contingeret, expiavit eum Crersus : est autem modus expiandi apud Lydos similis ei quo Graci utuntur. aὶ Peractis te. gllimis, percontatur C esus hominem, unde veniret, quiΚve esset, his usus verbis : α Quis tu es, homo, et quonam e Phogiae loeo veniens, ad meos lares supplex te rorepisti fles quem virum, quamve si minam occidisti Z - 4 Cui illo respondit: o o rex, Gomiae sum illiu . Mi lac nepos; est a u.

lem nomon mihi AdraAio. Fratrem meum occidi invitus,

66쪽

unde ejectus a patre adsum, ei rebus omnibus destitutus. . 5ὶ Tum Clusus: α Ex viris amicis, inquit, oriundus es, et ad amicos venisti, ubi nullitis res indigebis quoad apud nos mausetis . Istam aulam calamitatem quam poteris levissimo serendo, plurimum tueri seceris. . Ita ille in Croesi aedibus itam agebat. XXXVI. Per idem tempus in Olympo Mysio aper exstitit mira magnitudine, qui ex illo monte irruens Mysorum arva vastabat; contra quem quum saepe egressi essent Mysi, nullit ei mali inllixerant, sed male ab illo fuerant accepit. χὶ

Ad extremum venere ad C sum Mysortim legati, ita di. tentes : α Adparuit, o rex, in regione nostra immani magnitudine aper, qui agrestia corrumpit opera; erius ut potia mur studiosi operam dantes, nillil proficimus. Itaque te nune oramus, silium tuum et selectos juvenes canesque nobiscunt emittas, quo belluam e terra nostra tollamus. i. aὶ Hare illis precantibus Cromus, recordalus eorum quae per somnum ipsi praedicta erant, ita respondit: α Filii quidem mei nolite amplius sacere mentionem: nee enim illum emulate vobisciam possum, est enim novus nuptias, et harares ei nunc curae est. 4ὶ Lydorum autem selectam manum et venaticum omne ministerium uua mittam; Imrlahor lite exeuntes, ut quam P omlissime vobis tim helluam a terra

submoveant.

XXXVI l. Hire Croesus rest Ondit; quibus quum contenti essetii Mysi, intervenit filius, auditis quae uria precarentur. in Pernegante vero Crinfio se filium cum illis inissit. rum, tiare inquit ad eum adolescens: α At antehac, o paler, lioe mihi holi estissimum et nobilissimum fuit, in bella et iii venaliones exeundo gloriam parare : nunc vero utroque lio. rum exelusum ine tenes, nulla in me cognita igna ia aui animi dejectione. sa) Nunc ergo quibus oeulis me conspicii Oportet euntem in forum, aut ex soro redeuntem y quis tandem esse videbor civitas 3 qualis videbor novae nuptae' eulilla viro putabit se eonnubio esse junctam ' Proinde me tu aut Mnas venatum exire, aut ratione milii Persuadeas, melius mihi hoc esse quod tu ita facis. πX XVIII. Cui respondens Croesus, α Non quod unaviam, inquit, o sili, aut aliud quidquam parum mihi gratum in te cognoverim, hoc facio; sed quod mihi somnii species per quietem oblata dixit brevis aevi te futurum, quippe serr aperiturum cuspide. Cujus visi caussa et has tuas nuptias maturavi. nee ad ea quae nune suseipiuntur te emitto, vigilans si quo pacto, dum vivo, periculo te queam subducere. Es enim uilicus mihi filius; nam alterii iii lauribus raptumJ pro nullo existimo. . XXX lx. Ibi rursus adolescens: α Ignoscoqii id in lilii, inquit, pater, quod, quum tale tibi oblatum sit visum, custodiam mei agas: sed, quod tu parum animadvertis, quodve oluitus es in tuae insomnio. id me te monere ias est . ia Soniiiiiiiii ais ubi dixisse, serrea cuspide me periturum : at

67쪽

HERODOTI HISTORIARUM LIB. I.

τος πρὸ του vi κρου παρεξι υ ἐωυτὸυ Κρο σω, προτti-vwv τὲς χεῖρας, ἐπικατατράς at ναου κελευωv mvεκρω, apro quaenam sunt manus, quaeve serrea cuspis, quam tu timeas Quodsi enim a dente me periturum dixisset, aut ab alia re simili, tum irae, quod agis, agere te oporteret;

nunc vero a cuspide dixit. Quare, quum non sit nobiscum viris proposita pugna, abire me Patere. . XL. Tum Cr Sus : Fili, ait, aliquatenus me vincis, gen lentiam insomnii declarans. Itaque, tamquam a te vietus, sententiam mulo, et veniam ubi do venatum exeundi. .

XLI. Quibus dictis, Adrastum Phrygem iubet vorari;

eumque, lihi adsuit, sic est adlocutus: α Adraste, ego te su. nota calamitate obstrictum, quam tibi noli exprobro, expiavi. et domum meam inopi, in qua etiam nunc omnium rerum sumtum tibi suppedito. 2ὶ Nunc ergo debeaenim de nie, prius de te heno merito, in vicem bene meis rerii rogo te ut eustos sis filii mes venatum exeuntis , ne qui in itinere moriantur vobis malesiui grassatores in Pertiiciem. Ad luee, tua etiam ipsiua interest ut eas ubi splendorem Ox rebus gestis plissis parare; nam et patrium hoc est tibi, et praeterea robur inext. . XLII. Cui Adrastus : α Alioquin, inquit, rex, in istud certamen mii eram proditurus ; neque enim tali adseetiim calamitale sas est aequalibus se immiscere fortunalis, neque id ego cupio; atque etiam alias saepe me continui. 2ὶ Nunc ero, quoniam tibi hoc cordi est, cui gratum sacere debeo nam rependenda mihi sunt honescia tua . Paratus sum exsequi mandatum: tuque silium tuum, quem eustodire me jubes, rediturum esse incolumem, quod quidem penes eustodem fuerit, exspecta. . XLIII. Haec postquam Croeso ille responderat, Prosici scuntur deinde selectis juvenibus stipati eant humile. 'bi ad Ol3mpum montem pervenerunt. indagant hellitam, et inveniam circvmluia jaculis incessunt. 2ὶ ibi lum hospes, idem illa qui a Uine fuerat purgatus, cui Adrasto nomen, vibrato in aprum iaculis, ab illo quidem aberrat, sed Crimi filium serit. M Atque ita ille, cu pide latus, somnii e saltim explevit. Quod factum nuticiaturus aliquis Cimm eiaci irrit, veniensque Sardes et pugnam ei et satum siti indicavit. XLIV. Croesus, morio silii constematias, tanto gravius eam tulit, quod is eum oecidisset quem ipse expiaverat a taede. Et calamitatem eam gravissime lamentans, Iovem Expialorem in voeavit, testificans quae ab hospite esset ita sus; et Larem quoque et Sodalitium invoca it, eumdem deum adpellans. Nempe Larem sive Focorum praesidem voravit, quod, quem hospitem domi suae receperat, mimdem imprudens interseetinem filii sui aluisset: Sodalitium ero, quod, quem custodem adjunxisset filio suo, eumdem inimicissimum deprehendisset. XLV. Post haec Lydi venerunt eadaver serentes, quos Pone Requebatur interfector. Et hic quidem, ubi adsuit,

stans ante cadaver tradidit sese Croeso, manus Protendens, oransque ui se super cadavere mactaret; non esse sibi vi.

Duilirco by Corale

68쪽

vendum, dicens, qui . Post si periorem calamitate ii, expiatorem etiam suum perdidisset. s2ὶ Quibus auditis Cri iis, tanto licet domestico in luctu, commiseratus tamen Adrastilin. dixit illi: α Habeo abs te, ii pes, omnem in clam, quoniam is ipse in me condemnas; nee tu milii hujus mali auctores, nisi quatenus invitus illud sectati, sed deorum nescio quis; qui nillii jam pridem litic futurum aule fi liticavit. . Oὶ Croesus igitur silium, prout justum erat, sepe liendum curavit. Adrastus velo. Gordiae lilitis, Midae neti as, hie idem qui ei fratris sui fuerat interfector, et sui expial ris, ubi silentium fuit hominum tiro sepulcrum, agi Mens

se es e luiminlun et uos ip e novisset calamitosi,stinum, Stilier busto se ipse jugulavit. XLVI. Croesus vero, lilio ortiatus, duos annos ingenti in luctu desedit. Mil postliae imperium Astyagis, C axa, rae silii, a Cyro Cambysis filio eversum, resque Persarum eregrentes, luctui Crimi finem fecerunt, cirrainque injec runt ei et emitationem, si qua ratione Ilosset trescentem Persarum polentiam, priusquam nimii in invalesceret, einerrere. 2J Ab hae igitur cogitatione si aliin lentare oracula

empti, luna quae apud Graecos erant, lum id quod in V. hya; aliosque alio dimisit, quomini alii Dei pluas in ni. alii Abas. Phocensium oppidum, alii Dodonam. Alii item ad Amphiaraum millebantur, et ad Trophonium; alii ad Bramehidas dilionis Milesiae. 3ὶ Haec Graeca sunt oraeula, ad quae Cremus misit consulenda: in Libyam vero ad Ammo. nem alios misit, qui ab illo responsa peterent. 4) Misit

autem tentaturus Oracula quid saperent; ut, si illa reperi fiet v mmi nosse, tum iterum mitteret qui ex illis quaer rent, an expeditionem adversus Persas deberet suscitaere. XLVII. Ad tentanda igitur oramilia hisce tum mandatis Lydos emisit. iii ab eo die, quo Sardibus orsent profecti, e lum consequentes numerarent dies, et centesimo die oracula adirent, ex Dis die quineretil, quisl esset quod illo die ageret rex Lydorum Criosus, AlFalla silvas; et quidquid a quoque oraculo responsum sui R et, id seriplo mandarent, ad seque desereret. 2ὶ Iam, quid suerit quod ea tera re. ponderint oracula, a nemine men or Ia proditum est: Debi his aulem, simul atque Lydi deum consulturi mutetrale templi intrarant, et quod ipsis mali dat uin erat interroga. erant, Pythia hexametro tenore haere: respondit :

iuoris est apalium et numeru mihi notus aret a . mutum percipio. si illis nihil audio vocem. Venit ad hos sonsus nidor is,ludini' durae, q- simul agnina coquitur eum carne telae te arrir Iulia strato. et stratum cul desume aes est.

XI VIII. Hoc Pythiae revonsum quum Reripio mandas.sent Lydi, Sardes sinat re ersi Postquam vem caeteri quo

69쪽

HERODOTI BlSTORIARUM LIB. I.

Λαυῖα tutiviisv *ziaut iv liveti αγαθημα, οὐκ ὀρθως que, quos circummiseriit Croesus, re laere vallainia sere tos. singula seripla evolveias Cra filis iiii ilexit. lain Ae lio. riim quidem nullum advertebat eius animum, praeter id quod pliis erat adlauim : quod imul atque cognovit, adoravit proba liqite, unum existiinans esse oraculum illud Delphicum, quippe eui eompertiam suis et, quid ipse secisset. 3ὶ Postquam pili in omi erat homines qui oracula consit tereti t. statulum diem observans. tale quidpiam machina

lari iuriset : testudinem et agnum in frusta concidit, et una coxit ipse aeneo in lebeio, aetim imposito DI, rculo. X LlX. lloe igitur Delphis responsum accepit Crimus: quid sit vero quod ab Ainpitiarai oraculo Lydis fuerit regii in . min. tu fit quam in illius templo legitimis caerimonii ssent periuncti, noli liabeo dicere : nec enim de hoc aliud quid. quam memoratur, nisi quod hunc eliam Croesus Draculain verax hahere existimaverit. L. Post luee aulem ingentibus meritieiis D uphicum deum propitium sibi reddere instituit. Leetas enim victimas ter millonas de quoque genere immolavit; prater a lectulos auro argentove obductos, et phial M aureas, et Pur pureas estes tunicasque, ingenti pyra exstructa, roti remavit, hisce veran& deum magis sibi se conciliaturum;

L disque eum tis edixit, ut de suo, quidqukl qitis pie haberet . eidem deo sacrificaret. 2 Tum peractis sacrisicus, eonflata immensa vi auri, dimidiatos lateres ex eo procudi jussit, palinariam sex in longitudinem, trium palmarum in latitudinem, crassilie palmari, numero centum et smpleindecim. Ilorum quattuor ex purissimo auro erant, si guli potulo duorum laIseniorum eum dimidio; reliqui seni, lateres ex albido auro, pondo hinorum talentorum. ta Fecit etiam leonis estigiem ex auro puri Mimo, cujus limidii Silerem talentoriim erat. Hic leo, quo temIκ re deflagravit Delphicum templum , de semilateribuς deeidit sui et illis enim prat collocatus , et nune in Corinthiorum thesauio est repositus, Pondusque ejus sex talentorum eAt eum dimidio; periere milii liquefacta talenta tria cum dimidio.

LI. Η ' Cri Psiis 'ostquam consecta liabuit, Delphos mi. sit, eum pisiliae simul haecce t erateres duo ingonii magni. udine, alterum aureum, arx nteum alterum; quorum au. reus ad ii xtram positus erat intrantibus lemplum, argenteus ad sinistram. 23 Sed et hi, quo tempore conflagravit

implum, loeo moti sunt : et aureus quidem, cujus pondus io talenta eum dimidio colligit dilodectri, iue in ii per libras, in Clammeniorum thesauro positus est; argenteu4 ero in atrii angulo, capiens amphoras fiexcentas; miscetur enim in eo x itium a Delphensibus sesto Theophaniorum die. I; Aiunt autem Dellilienses, esse opus Tlieodori M. mii; quod etiam Ogo existimo. esse enim satiricam haud vulgarem adparet. Praeterea quattuor dolia misit argentea, qties in Corinthiorum thesauro reposita sunt. Duas uena

urnas lustrales dedicavit, auream alteram. alteram argen .leam : quarum illa, quae ex auro est, tilia limi pra scri L CLDA NON irri u , dicuntque Iaci darii iiii suum esse dona.

70쪽

inseripsit Delphensium non nemo, Lare Lemoniis gratisca.turus; cujus nomen, bene mihi cognitum, edere nolo. Sed puer quidem, cuius per manum essilit aqua, Lacedaemonio. rum donarium est, at limaraim neutra. Alia denique multa donaria minus insignia simul eum istis misit Crimus :in his gultos argenteos orhiculata forma; et praesertim mulieris simulacrum aureum trieubitata, quam Delplienses aiunt estigiem esse pistricis C mi. Ad haee iri oris etiam suae monilia dedica it, ejusdemque cingula. LII. Ista igitur dona Delphos Croesus misit. Amphiarao vero, cujus et virtutem et calamital in sando audierat, et D petim dedicavit lotum ex auro; item hastam ex solido auro totam, cujus liastile pariter aureum atque piculum : quae donaria ad meam usque aetatem Thebis reposita sunt, et Thebarum quidem in templo Ismenii Apollinis. LlII. lla e dona ad deorum lempla delaturis Lydis Injunxit Crurius, ut interrogarent oracula, Au adversus Pedisas ex laeditionem susciperet Croesus, et an posset foetorum aliquas copias sibi adjutigeret 2ὶ Oui ut eo quo missi erant pervenere, de liuatifi donariiΑ, oraeula eonsulueruntliis verbis: α Croesus. Lydorum rex aliorumque Populorum, existimans liari: sola vera esse oracula holii inibus, dona vinbis misit digna vestris inventis, et nunc e vobis quavit, an adversus Persas s cipiat expeditionem, tum ecquem exe citum socium armorum possit sibi adiungere . a Quae quum illi interrogassent, utriusque oraculi responsa ad eandem smientiam tollinearunt; quippe Praedicebant Cru so, si bellum inferrei Persis, e ersurum eum esse magnum in Iaeriunt; similique ei tonsulebant, ut Graecorum exqui rerei potentiissimos, eosqtie sibi socios a liunget ei. LIV. Ea oracula postquam ad se relata Crciniis eoin vit, resimnias istis vellementer est gavisus : prorsumile existimans se Cyri regnum esse eversurum. mi sis minus Delplios legatis, Delphelisium singulos. numerum illorum per conlatus, viritim duobus stateribus auri donavit. et vicissimque Delphenses Croeso Lydimite in omne futurum tempus primas detulerunt in eonsulendo oraculo liaries, immiinitatemque, et primum in consessibus locnm, deni, que jus civitatis cuique qui numero Delphensium velletalistribi. LV. Caelerit m donis istis Delpli nn A proserulus Crii sus, tertio oraculum consulit; quipi e veracitatem eius expertus, largiter chi tu eo consillemio indiligebat. Interrogavit autem oraculum haec proponens, an diuturnum sibi suturum esset imi eritim 2ὶ Cui Pythia tam respondit: Regis apud Medos mulo Iam sede millo.

Lyde, lugam mollis serumsum eorripe ait Hermon. ne e mane, Iguavus Dogito sis, Lyde . pudore lLVI. Quibus ver his ad Croesum perlatis, longe omnium maxime gavisus est, ratus nunqnam in Medos mulum

SEARCH

MENU NAVIGATION