Politica contracta generalis, notis illustrata. Seu De singulorum ante imperia instituta, et summarium potestatum institutis imperiis, cum inter se, tum in subjectos, jure ac potestate, temperata ex præceptis naturalibus, & gentium conventionibus, tr

발행: 1681년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

re & libertate naturali recessitan fuit, ut nempe confusio plena , & belli status, & vel mors certa evitetur. Nec alia imperii aespolies seu violenti, initio, causa fuisse videtur : quomOdo enim ad imperium institutivum metus omnibus ab invicem , sic ad imperium despoticum metus ab despota impulit. Adde&ipsos qui ex hominum multitudine libertatem retinere naturalem, quam aliorum se sublicere im- perio maluerunt, vel non ita voluere, cum in continuo essent metu, nec tuti ab aliorum insultibus, jure optimo subiicere sibi alios potuisse quorum auxilio tuti essent: quod lex naturalis de conservatione sui docet. utraque ratio, metus & conservatio sui, vim justincat '. non sola potentia irresistibilis , nisi prεcedentem rectam rationem intelligas , quae in conservatione sui est: conservatio enim sui justribuit quantacunque utendi potentia, itaque subigendi per vim alios, inam & interficiendi jus dat ne obesie post ni, atque adeo jus etiam ad imperium , quod est alios cum potestate coactiva, & summa sub se habendi, quamvis aequalitas repugnet, quia fortior lex altera de conservatione sui est. Hoc ipsum fundamentum est quare supra dictum , violenta imperia ad utilitatem imperantium esse comparata. Imperium cui metus causam dedit, Iocietas civius est ; talis enim ex imperio & ordine appellatur, ut perinde sit dixisse, metus imperio, vel societati civili causam dedit. Ab s hac autem Ionge diversissima societas simplex, quae consociatio & congressus nuὀus est, in qua nihil quidem civile conspicitur. Haec au- tem societate civili prior causam moventem,id est conveniendi fortiorem habuit, alterius

122쪽

nempe operae & auxilii, rerumque quae apud nos non aeque quam apud alios ellent, indigemtiam, quae vicit metum: ut enim ab alterius conare nil metus esset neque enim interiora conlpicimus, ut cernere quo quis nos animo adeat nequimus) necessitas tamen coire homines coegit, cum in ea conditione natura eos constituerit, ut animi vel corporis infirmitate

impediti prospicere aliquando ipsi sibi non possint: unde haec societatis simplicis causa necessaria est: quam & alibi introducti juris ii ter gentes, & alterius ad alteram accessus & 7. commercii causam esse diximus η. Inter hos autem infantes primum nati sponte sua in societatem aliorum non coeunt,quia egent,sed in so-8. cietate aliorum tenentur ne egeant. Illud etiam

diversum est quod dici vulgo solet, cum molesta solitudo sit, natura hominem societatem appetere, adeoque societatem a natura esserta petitus a natura est, & quidem necessario, ut fieri aliter non possit; non enim ita segreP- requisquam se poterit ut non aliquando ali

rum consortium desideret, sed ut extra consortium maneat aversante apphtitu omnino potest: unde societas a natura est, non necessa- .rib, appetitus autem necessario. si mille istiusmodi homines qualis Adam, in statu ut creditur adulto , quo prospicere sibi potuit, creati essent , solitarii degere singuli potui sient ;sed ne socios unquam appeterent, non potui se sent: sic Adamo Deus non dixit, fieri non posse ut sit solus, sed bonum non esse, ad in firmitatem forte humanam & indigentiam respiciens. Sed appetitus ex indigentia est vel alia causa r Ex indigentia necessariam dici-δ mus, inde ex ea societas necessaria, nam Va

123쪽

38 NOTAE IN I. as.

Ietudinarios aliorum opem non desiderare contra dictamen rectae rationis de conservatione sui est. Sunt aliae non necessariae, ut delectemur sociis, vel commoda ab iis quaeramus, quare S instituta societate civili mutuo homines se frequentant, &eos magis a quibus commoda majora sperant. Tam necessaria ex indigentia causa, quam non necessariae ex accidenti sunt. Crassius illud est, hominem animal sociabile esse. neque enim homo animal non sociabile est, cum quo sociari non possit, quam senten ii tiam puto nemini sano in mentem venisse. ADtos autem homines ad societatem civilem natos esse, aperte falsum est: societates enim civibles , cum non nudo congressu aut societate simplici, sed certo rerum ordine constitui atoue regi diximus, ordo autem is imperio&obedientia constet, jam sequeretur , ut ad obediendum, sic aeque aptos omnes ad imperium

natos esse,cum ne milIesimus quisquis vides initatu Democratico ὶ jam adultus , & disciplina eruditus, imperio aptus sit: & rectis ita me Aristoteles, esse quosdam qui parent ap tius , quam imperent. Quid dicam infantes omnes nasci, qui quid ordinis, quid imperii, quid rectae obedientiae, non intelligunt Ariz: paret igitur quae de societate simplici dicuntur huc non pertinere. Imperia autem & subjecti

nem Omnem, ut contra naturalem libertatem, quam nemo non amet potius quam alterius arbitrio regatur, non nisi ex urgentissima necessistate, hoc est, metu esse; sic apposite Salustius,

Nemin m volentem alteri imperium concedere:

Societatis simpiscis causas longe esse alias, ad eamque facilius homines descendere, quippς otiae libertatem non tollat. . s. XVI.

124쪽

S. 28. n. 3.

i. f. XVI. Consensus esciens. J Causa dans imperium, sive liber consensus, sive coactus sit. Imperium arripere in alium naturaliter aequali litatis ratio non permittit : itaque consensu 'opus fuit η, quare ordinationem humanam ' ς

Petrus appellavit. Qui non consenserunt extra Id. f.6 civitatem , atque adeo in belli manent statu. Consentiunt autem libere , ideo qui consen- tiunt ut e statu naturali exeant, vel, ex ea rati ne postquam in civitatem coierint,defendere se adversus vim externam , vel rerum egestate, pressi sustentare se nequeant. Sic & herile seu dominicum constituitur imperium AE: nam plu- 'res se consensu libero in servitutem publicam, ut singuli in privatam, dare posse, evidentissima haec ratio est, quod pluribus eam conse tiendi libertatem denegare non possumus, . quam homini singulari concedimus. coacte, si vis major subegit AE: licet enim dum consentiunt, consentire libere dici possint, indeque

consensus coactus consensus, voluntas coacta

voluntas; principium tamen non liberum est, sed quod per consensum subsequentem & approbantem convalidatur. Imperium Despoticum. dicitur. Consensus autem ad hoc requiritur ', dum quousque victi victori non consenserint hostilis maneat status, qui simul ac consens runt in legitimum tranni imperium. Sic ex consensu in ipsa vi ordinata est imperium. Ex vi sola nec immediate,nec proxime , nec originarie imperium esse potest, nec ipsa vis imperii causa, sed vel expetendi, vel extorquendi consensus modus, ab causa res plane disia tincta. Consensus proprie jus confert imperandi : quod intrann tu moneo accurate disti

guas abjure ad imperium, squippe quo ad co

125쪽

l. I s. n. a.

sensuim agitur) & a possessione , & potentiis

quas naturales diximus ante imperia. Actus autem per vim agentium ex metu justificari, &sui conservatione, supra ' dictum quippe rupe ratio sortior altera de aequalitate ter vanaat. Nec secus in invasore obtinet, etenim qui imperium quale sit invadit, jam prius e societate civili perfide & contra pactum, velut ipse putet ex causa se subduxit, adeoque totius reipub.& omnium in re p. hostis factus, ut occidi ab omnibus, cum tota sua cohorte possit , is igitur si adeo potens ut omnes possit subigere suaeque potestati subiicere, si fecerit, imperium ut invicem ab hostibus occupavit , qui simul ac consenserint ei jam legitimum tenet. Obed, eritia ei a singulis debetur solutis priori vin-. 6.98. n. Ita culo , dum nec praestari iis debita a priore rege defensio,securitas S impelli fipis, populo salui,

pollit, qua deficiente naturalis redit se conse - ς queis 2 Vandii Z Cul ab &jus alte ii se inditionem danadi, qui defendet e queat , praestita usque dum in alterius reciderint potestatem omni, quam pacti fuerint, obedientiae devotione. Manente regi pulso invasorem repellendi jure, dum consentientium calculo ipse non subscripserit. unde& et missi regni retinere titulos Se insignia videas: optimo:ure, nisi ipsum regnum consensu abdi- 6, 97 p catum sit '. Principium quidem in invasione il- legitimum Sc invalidum est, sed quod consensu subsequente conva datur. sicut non prae stitus consensus , etiam post occupationem , occupatorem facit hostem manere nihilominus , sic datus consensus essicere debet ne hontis sit amplius: quidquid igitur minus sollenne - 6.8 . n.6 in vi, & injustum in occupatione fuit , con-f-I - Ο sensu obliteratum est Vides de periculosses mam

126쪽

simam esse consequentiam, qua ad paenam revocare cives rebelles, etiam post pactum, liceret, & continuo contractam pacem violare, unde pristinae confusionis Chaos. Fides itaque invasori servanda . Nec est quod quis '. coactionem ei opponat : nam & consensus coactus consensus est, qualem ad acquirendum imperium suffcere consentiens doctrina est, nam & plurima vi bellica obtinentur. Nec de causa quisquam quaerat, quae tota in arbitr1um vim inferentis est , Deo rationes reddituri. Aliud forte si praedo, si latro, ob causae differeni'. tiam. Paternum imperium , quod antiquisitamum, nec vi, nec consensu libero obtinetur. Sed nec qua soli patri asseritur generatio tri- buit. Causa quidem naturaliter potestatem in .effectum habet, sed quia mater aeque ac pater ad opus generationis producendumque effe- um concurrit, uterque effectus causa erunt. Neque matri soli asserimus quasi prius partum in potestate haberet, ut vel educare vel exponere possit; quod enim utero gestat mater commune , ex communi semine, possidet, & quod producit commune est ; sin abj iciat, quod pro parte viri est clam ei subtrahi t. non potest quod ex communi materia fit unius proprium esse. Adde argumentum ab aequalitate in naturae statu . Itaque commune est imperium , modo de patre appareat: alioquin sola mater obtinebit , non iure praecipuo , sed quod imperii

consors pater deficiat. Incommoda communis imperii qui allegant, jus non tollunt magis, atque aequalitatem omnem in naturae statu per incommoda aequalitatis. AEqualitatem constitu- g. m. D. tio civilis, commune utrimque parentis imperium ipse Deus statim post lapsum correxit ,rejus

6. 3. n. II.

127쪽

. civiser. g.

jus etiam humanum , ubi consensu placuit.

Patri initur imperium ex oraculo divino primum deducimus , quo mundo creato , nec

vero diu, stas m autem post esum fructus prohibiti, Deus m pq nam peccati mulierem viro subjecit, qua subjectione excipi quod ex ea, L

nasceretur non potuit. Ex eodem fundamento maritale derivamus imperium, generale, non definitum ad certas personas, quippe quarum insuper consensus requiriturin etenim nisi antesquales η, frustra iubjectio fuisset. quod &ad mulieres nostras extenditur, quippe ad quas ut ipsum fraudis peccatum pervenit, ita non durare fraudis pina non potuit. Neque vero placet ad hoc imperium ex mulierum infra viros imbecillitate fundamentum, est enim hoc ex iis quae plerumque, non semper vera sunt: quamquam & si imbecilliores , ut imperium nasceretur oporteret a validioribus subactas esse, neque enim sola superandi potestas dominum facit , si non actus sequatur. Exceptio autem ab mariti imperio est, si is juri suo cesserit, quippe quod ei non in vim legis seu praecepti, sed concessae facultatis datum : qualis in eo casus, qui subjectus feminam imperatricem duxerit , quae imperandi jus sibi servet. Prius autem ex dicto fundamento maritale, 7 quam paternum fuit imperium. Hoc autem ut ab initio fuit, usque ad civilia instituta cum ipsi patres sese imperantibus submitterent , ita mundus nunquam sine aliquo imperio stetit: sed quod singulorum securitati non suffceret, dum patre defuncto inter fratres ut dictum ae-' qualitas , iisque destinctis inter nepotes esset, usque dum per temporum successiones,crescente multitudine, imperii is status ad meram con

128쪽

fusionem dilaberieur : unde metus, cujus cau- S. 8.sas supra indicavimus '. Itaque imperio generali opus fuit. quod & totum ad alios vel consensu novo per electionem, vel successionem perveniret. Est enim electio vel electionis actus explicandi consensus modus per suffragia. Comsensus exprimitur per ordinatam electionem.

Et succuso nihil aliud quam acquirendi modus imperii tam praeexistentis, seu continuatio est Mis

g. XVII. Ita dum pacto quisquis eonsentit, ut 'per consensum unus imperans, eaeteri subjecti sui.IPacto intercedente singulorum cum singulis inter se, quo quisquis realiter ei juri renuntaatquod a natura habet, & determinate unius personae voluntati propriam quisquis voluntatem submittit : Quod extremum in pacto est Sunt enim gradus priusquam ad pacti extremum perveniatur, quae & ipsa pacta. Prima enim . convenientium deliberatio esse debet, Helle e confusionis statu exire, hoc enim nisi prius placuit, de imperio institui deliberatio non potest. Altera de Modo exeundi, per imperia, cum

reperiri inter plures modos quo tutius exeaturalius non possit. hoc est , velIe renunciare, velle se submittere. Tertia de Forma , cum non eadem omnibus placet: Si Democratia

placuit, jam cum formae distinctione definitum , qui imperent': Si Aristocratia, quarta succedit, qui Optimates eligendi: Si Mona chia, quis Rex nominandus. Eaque principalis . 'est conclusio. Quam ipsa deinde Electio iis Submissis sequitur: quae sola plerumque apparet, ut in Mose, Saule, Josua, caetera praesupponuntur. Eiectionem &submissionem decept g. 29. n. r.

Nosequitur ', neque enim repudiata imperium S sue nascis

129쪽

nascitur. Acceptatio sub pacto sin lorum non LIq. n. 3. Venit, nec ipsis qui de imperio pacti hactenus fuerint cum imperante pactum intercedit ,

quippe qui ante pactum , & sub pacto non sit

talis, pactoque cum jus amittatur, sub eo venire contra conditionem esset imperantis: fit autem per ipsum pactum, seu pacti complementum mavis, dum nempe in eJus gratiam renunciatio fit, & submillio, & ipse acceptet, nec renunciet, nec submittat, sed nature ius in omnia retineat , eaque ratione omnibus fiat su- . . perior . Virtus renunciationis est, ut resistendi δε jus cimn aliis naturalibus a singulis tollat , si unus ille jure naturae usus fuerit, s venit enim

hoc jus inter reliqua jura in Sc ipsi illi uni agendipis non impoditum τelinquat, renunciantibus ejusdem actionuin patientiam imponat , dum resistentiam adimat. Per voluntatis submisit nem velle singuli se dicunt vel dicere intelliguntur quod is unus voluerit: submissio erum voluntatis est submisito. additque ea actioni

non impeditae & patientiae insuper aliquid

quod proprias renunciantium & submittemtium actiones respicit, obedientiam nempe V lantati unius , qui effectus est submissae voluntatis. Haec duo totum complectuntur quod in

perii dici potest in amplissimo suo significatu, put per singula majestatum capita patebit. Sin, gulis nempe in naturae statu ius se regendi, &de actionibus suis disponendi naturale suit, voluntas libera, nulli supposita, & jus pro' prio arbitrio obediendi, quod per renuncia' tionena & submissionem unius faetum imperantis est. Submisso autem ea, in prima imperii institusione, ut mihi quidem persuadeo, expressa fuit , per actus. ei negotio suscientes,

130쪽

sed quos, puto , ubique vetustas ct temporum , injuria perdidit. Renunciatio juris irrim satio non est, nec ipsa submisio, cum tibi ipsi magis adimis, voluntatem puta liberam , quam alteri confers. Sed & 3uris translatio aliqua expressa ut fiat nihil video necessarium; quod enim translatione a singulis daretur jus lingulorum naturale esset, quale ipse imperans naturaliter ita habet ut superaddi a nemine quicquam posit, nisi unius jus malus

quam alterius statuamus, quod naturae aequali tas vetat: jus igitur non datur ei sed relinquitur tantum, juris exercitium liberum conce- editur , ad quod renunciatio simplex sussicit, quae, si ita placet, translatio etiam tacita dici

poterit, & nos forte dicemus , cum&expressa nil vitiet. Illud unicum imperanti per hos modos accedit, ut jure suo non ad privatam

3. jam, sed publicam etiam possit salut/in uti. Concidit hinc , quod iubtiliores opponunt, singulos quod imperii est: nihil habere, nec jusvite aut necis in se ipsos adeoque transire pacto inito & consensu non posse : Ut enim imperium singuli habeant ex praedictis apparet nihil esse necesse, dum renunciandi & submittendi sus habeant Quantum in vitam & necem in im- . Κperantes juris transit, infra videbimus . Absit se .

autem longissime ab humana cogitatione,Omni- n. II.

regentis Dei hic partes excludere: quidquid enim juris homo a natura habet, a Deo habet naturae autore: sed cum sub naturae significatione dicitam supra sit η facultatem venire natura Introd- ῆ-lem, & dictamen rationis naturalis, sequitur 'ut&renuociatio & submissio authore Deo sit,& justa utruisque faciendi ratio, quod proxime . g. rs.η. z. notatum. Sic mediante renunciatione de sub- D. S. mise

SEARCH

MENU NAVIGATION