장음표시 사용
131쪽
thema sit. Sanctus enim et iustus erat Iacobus Apostolus , cum dicebat, In multis offendimus omnes. quare additum est omnes e nisi ut ista sententiaconueniret illi psalmo, ubi legitur, Non intres in iudicium cum seruo tuo domine, sanon iustificabitur in conspectu tuo omnia vivens. Vnde ec in oratione sapientissimi Salomonis , Non est homo in terra, qui bene faciat. α non peccet. Daniel quocp sanctus . oc iustus , eum in oratione pluraliter diceret, Peccauimis , iniquitatem fecimus', ne putaretur quemadmodum quis dam sen tiunt inoc no de suis, sed de populi dixisse peccatis . postea dixit singulari numero, Cum orarem inquit, Ac confiterer peccata mea, Ac peccata populi mei domino deo meo. , noluit dicere peccata nostrased mea. Confessiis ita vir sanctus peccata populi sui, lassus est α sua, quovia futuros iactos, a ta male intelligere ranu .ppheta puidit. Hse Aug. ieocilio Mile. Et ibidem rapitulo sequenti. Quicsim huius/modi verba, ubi dicimus, Dimitte nobis debita nostra, ita vult a sanctis dici, ut humiliter,et non veraciter hoc dicantianathema sit. Et alibi, Quicumque dixerit sanctos post susceptum baptisma, lateri se esse peccatores , quod peccata
prius habuerint, Apostolo Ioanni conuincitur contradi re, dicemi,Si dixerimus, quia peccata non habemus, nosmet iapsos seducimus, M veritas in nobismon est. Non ait, Si dis xerimus,sia peccatum non habuimus,ne sorte,inquit Augustinus,de praeterita vita dictum videretur, Ut vere dicerent, habuimus peccatum , sed semeIabluti saero baptismate, sumus iam plui ec mundi. Ne ergo solum intelligantur san sit confiteri, se fuisse peccatores, ait Apostolus, verbo prae sanctus ausi sentis temporis, si dixerimus, quia peccatumnon habem'. ηο bxmilitatis Rursus nem ait, Humilitas in nobis no est,sed ait, Veia,sid ueraci- ritas in nobis no est. Proide Ac patrea in cocilio adiecerut .
ter dicit se ba, Quisquis hoc accipiendu putauerit , ut propter humilitatebere peccatum. non possumus dicere,nos non habere peccatum,non quia veritas, anathema sit. Poterat enim Apostolus dicer Si dixeo imus, non habemus peccatum, nosmet ipsos extollimus,
132쪽
εc humilitas in nobis non est.Sed eum ait, nosmet ipsos de cipimus, & veritas in nobis non est, ostendi i eum. qui diaxerit sese ita inuere, ut nullum omnino habeat peccatum,noverum loqui, sed falsum. Quantalihet ergo diligentia repuagnemus vit is, vel etiam vitia superemus, aut subiugemus, diu sumus in hoc corpor sine peccato non sumus .
Et quia istam doctrinam posset quis ita aecipere, ut diceret. Nos quam diu vivimus non esse sine peccato, id est,sine fragilitate, re pronitate peccandi, aut sine semites qui in una significatione ab Apostolo Paulo, nomine peccati appella. tur , quamuis baptizatis non imputetur ad culpam & id.
circo, nos non carere Unquam peccato ,id est, somite.seu mala hospite, habitante in peccatrice natura nostra, oc A φstatum sic accipere peceatum, cum dicit, Si dixerimus,quia peccatu no habem',ua seper habem' semite eoncupiscibilem istatem, quae est malum habitans. in carne nostra, di cserum ita ex Apostolica doctrina, non esse consequens ostrinem hominem iam utentem ratione,habere peccatum, id est, culpam, reatumque peccati, re ita ex . illo Ioannis testis monio, non sequi omnem hominem vi rein peccato. id e, reatu peccati . Huic responsioni obviat, quod idem A. Dost5lus continuo subiecit, Si confiteamur peccata nostra, . Idelis est deus 8c iustus, ut remittat nobis peccata .nostra. Ecce aperte insinuat se peccatum accipere pro culpis,offenost,seu debitis , quae peccando contraximus . Idcirco contra
illum intellectiun 'probat Augustinus plurimis scripturis, quod nullus est hominum grandioris aetatis accessu, qui noquotidie peccet, deumque offendat. In multis, inquit Ia ρ . terra si . hus, offendimus omnes, Iaco . tertio. Non est homo in terra hει, heiro qui bene faciat, re non peccet secundi Paralip.sexto. Non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens. Iustus accusator est sui in principiosermonis, Prouerbiorumdccim clauo. Iustus quotidie orar, Dimitte notas debita nostra.
Pharisaeus Deo gratias agebat de his, quae habebat, sed quia nihiI petebat sibi dari, nihil cupiebat remitti, tanquam nihila indigeret ad augendam, per ficiendamque is
133쪽
lusticlam peccauit In dei gratia,etiam arta trans, sor transi,
is meritis accepisse ea,pro quibus gratias agebat. Est autem doctrina hse Augustini lib. quinto contra Iulianum,capitu Io nono. Verum pro intellecitu huius scire dctes, quod inter mortuos seu mortales homines solus liber a peccato est Christus ,prsseruata vero a peccato sola est Maria mater Christi. Liberati autem at riberandi a peccato omnes iussi , cpdiu In hac vita viuim t. Haec est plana ecclesiae sentina. ius primum ec tertium membrum sunt in scripturis sacris fundo M. Membrum autem secundum quod est de virgine Martiupse creditur ab ecclesia Aufeiusdem virginis solennia conceptionis, S natiuitatis celcbranda decerni Dis 5e Bernudus aliter senserit de gloriosa hac virgine. Hane quoq; trimembrem sentetiam tradit Augustinus in librode naturaec gratia, Excepta nquit sancta virgine Matia de quapisspter honorem domini,nae Iam prorsus,cum de peccatis agit habere volo quaestionem Eeimus enim , quod ei vim grati collatum fuerit ad vincendu ex omni parte peccatum,'us cipere 6c parere meruit, quem consat nullum habuisse peccatum. Hacaergoexcepta , si omnes illos sanctos a sanctis inustus sis cum hic viverent,congregare possemus. 5c interrogare tramitia de uir, essens s ne peccat qusd fuisse responsuros putamus a Si lioene Naris ab o interrogari potuissent,una simul voce clamassent. Si dixeri--κi sectato mus,quonia peccatum non habem' eritas in nobis no est. da. Hactenus ille. Potest quidem adultus mox baptimatus elles ne peccato tamen si permittatur aliquantulum vivere pressus pondere fomitis 5c corruptibilis corporis et corde peccauit,vel singua. Et ne quis arbstretur hominem iustificatu grandioris s latis acccessu, pnit acceptam remissionem peccatorum pollia diu vivere,ut non peccet, ita non habeat quoti die orare, Dimitte nobis debita nostra. Probat Augustinus hominem indigere quotidiana peccatorum remissione, in Enchiridio capitulo in . Vita hominis iam ratione utenstis .cj talibet pus pollet secunditate iusticis sine peccatoru romissione non agitur,quia etiam hi qui spiritu dei aguntur,tans, filii haminum quibusdam motibus tamanis deficiu α ideopeccant dicente propheta,Non iustificabitur in con- spes
134쪽
spectu tuo omnis uiuas . Item libro quinto eotra Iulianum. Du hic vivimus,ubi caro concupiscit aduersus spiritum,&spiritus aduersus carne u tum libet in isto conflictu superiores sumus, nec membra nostra exhibeamus arma iniquitatis peccato obedientes desideriis eius,tamen in rebus,quit,' licite utimur surrepentis voluptatis excessctibus in ipsis certe nostrs cogitationis motibus ec arietibus, si dixerimus, uapeccatum non habemus , nos ipses seducimus, ec veritas in nobis no est. El. xi. de ciuitate dei. Per orationem quotidianam voluit saluator ostendere, Qtumlibet iuste in huius vitae caligine,& infirmitate vivimus, non nobis deesse pecca-
ea, pro ubus dimittedis debemus orare. Et ide sua psal . . a. Sacti quotidie Ipsis Apostolis 6c discipulis iam iustificatis data est regula Dimitte
postulandi Sic orate inquit, Dimitte nobis debita nostra . nobis debita m n oraverut Apostoli, Gratias agimus tibi, a dimisisti no Bra. his debita n ra. Nec orabant pro debitis ,qussa remissa erat, nec orabant sibi desederia remitti, quae non ipsi ullo mo, sed quod in eis habitabat peccatum operabatur. Na a tali masio poenae liberari petebant,dicetes, Libera n s a malo. Ha - hes plenissimam Augustini recolutionem suppiat ..13. sera moneo ostendentis quomodo possunt esse sancti in hae viora, di ambulare in viis domini. 5 non operaripeccatum, octamen non esse sine peccato. Soluta est,inqui quaestio per A. postolum dicentem. Iam non ego operor illud, sed quod habitat in me peccatum, Ita sancti inquit ambulat in viis dominixi non ipsi operant iniquitate, sed quod habitat in eis peccatum. Deinde quasi ob ijcies sibi, Qus sint ista peccata,qus
petimus remitti,diceres, Dimitte nobis debita lita,vtruqugnos opamur,qn peccati desederiis obedam s aliquantulum, an ipsa desideria nobis dimitti volumus, quae nos no operamur, sed ql habitat in nobis peccatum. Respondet. Languoris illius ,unde illicita de*deria commoueimir, quem pecocatum appellat Apostolus, uniuersus reatus sacramento baptismatis est saltatus , nec deinceps Ianguor iste nobis obsesssit,si desederijs eius illicitis nullis unquam obedientiam praeberemus siue operationx, siue locutione, siue tacita consensione. Sed quoniam tentatio est vita hominis super terra,. O i etiam
135쪽
peccati,vel facto, vel dicto, vel cogitatu obediamus,quando aduersus maiora vigilantibus qusdam incautis minuta subrepunt. In multis, inquit Iacobus Apostolus,offendimus mnes. Noluit,inquit Augustinus,dicere, Oea peccatum hahemus sed omnes,inquit,ostendimus,ne male in te Iligermatur omnes solum habere peccatum .i.vitium semitis,qae peccatis primi irais voluntate est contractum ideo dixi offendimus, no offendir,qui peccatu. i.semire habet,nisi ad aliquod
opus iacti.dicti, vel cogitati aliqualiter cosenserit. Haec Augustinus in sine libri de periectione iusticiae. & in libro deiide catholica ad Petrum. Firmissime, inquit teneas, re nuI latenus dubites,etia iustos ac sanctos homines,exceptis his, qui baptizati sunt paruulis sine peccato hic minime viuere posse, semperq; homini esse necessaritim, ut peccata sua vD. Q in finem vitae praesentis Eleemosynis diluere,& remissione a deo humiliter ac meiter studeat postulare. In stoedo tu retractationum Augustinus, Nemo in uac ,inquit, vita ita lseruat mandata iusticiar, ut non sit ei nece statium pro suix lpeccatis orando dicere, Dimitte nobis cibi a nostra . Proinde in scripturis sanctis dum contemplatus fueris non mam iusticiae, quantumcimrip proieceris,inuenies te pecca torem. Iam unum deum colis, Non larnicaris abeo ad Ido. la ad Mathematico almaleficos, non occidis quem Φ,nota adulteras cuiusquam uxorem,abstinuisti manus a surio linguam a periurio, cor a concupiscendo rem proximi.. Nuna
quid iam iustus ras Noli superbire, noli dicere, iustus sum, nihil male feci. Nihil ne peccasti in lingua,quam nullus h
minum domare potest prolaberis nem verbo otiosor Quis. tantus, Ut linguam suam omnino irenet et Sed esto frenauearis linguam, quid facies de cogitationibus tuis quid de fiaspicionibus eli r quid de tumultu & catcrua rebellantium d yderiorum, quae di se offerunt in oratione r Genibus. flexis corpus prosternis, confiteris peccata, deum adoras,vι deo corpus ubi iaceat, quaero ubi volitat animus Uide astet conscientia fixa in eum quem adoras,vide si non cor tu
136쪽
Simado mecum Ioquereris , di subito auerteres te ad serinam tuum , 8c me,praesertim a quo aIi quid petis. dimitteres, non mihi iniuriam iactam deputarem c Ecce quid facis quotidie deo. In istis ergo quotidianis peccatis quae spes nisi humili corde non defendentes peccata.sed contuentes dicamus quotidie Dimitte nobis debita nostra , Non intres in iudiciu cum teruo tuo domine. Agnoscentes ergo propriam miserisam ec fragilitatem, atque arbitrii nostri infirmitatem, consfiteamur nos omni tempore indigere dei misericordia, tum ignostente quod peccauimus, tum custodiente ne peccem'.
Impleti sunt lumbi mei illusionibus . & a facie ipsarum illusionum aliquando vix, inquit Augustintis,orare permittimur. Irruunt imagines, quas non quaerimus. Aliquando volumus ex hac cogitatione in hanc re ab hac in illam trasire. & aliquando vis redire ad id quod cogitabas , di aliud
tibi occurrit, & postea venit tibi in mentem, cum iam non quaereretur, cum autem quaerebatur, occurrebant pro illo innumera, quae non quaerebantur. Praeterea idem Augustinus in epistola quae est vigesimanona. Plenissima, inquit . iusticia, quae iam non possit augeri, quam diu homo hae vicit,in nemine est,quam diu autem potest augeri,pr scisto id quod minus est qua debet, ex vitio est, ex quo vitio non est iustus in terra, qui bene iaciat re non peccet. Ex quo vitio non iustificatur in conspectu deci omnis vivens. Prospter quod vitium. Si dixerimus , quia peccatum non habemus, eritas in nobis non est, propter quod vitium etiam quamlumlibet profecerimus, necestarium est nobis dicere, Dimitte nobis debita nostra. Propter quod vitium, nullus sanctua di iustus earet peccato. Et ideo veraciter omnes sancti in terra pronunciant se esse peccatores,quia in veritate habent quod plangant. Nec tamen ex hoc desinunt ense iusti. Nam iustus accusator est sui , in principio seroa nonia . Posibiat quidem sancti in hac vita viuere stne crimine, dicente Paulo Apostolo, Confirmabit vos usque in finem sine crimine. Et iterum, Mi nistret presbyteri nullum crimen habentes. Deut si a ministerio peccatores inquit Augu. abiiceret,ncmo ministraret,
137쪽
ola sine peccato nemo est. Nuc autem satis bene vivitur,et ine crimine vivitur. Qui autem sine peccato se vivere aestimat non id agit, ut peccatum non habeat. sed ut veniam noaccipiat. Soli autem paruuli ante usiam liberi arbitrii ia baptizati sunt prorsus sine peccato hoc est, neq; peccat,necp reatum habent transacti peccaci . Unde Hier . libro. 3. contra Pelag. in fine. Paruuli, si fuerint in Christo baptizati, a nec possunt peccare nec volunt,sine ullo peccaro per dei gratiam sunt, quam in baptismo susceperunt. Nec me terebis ob id
in assensum sentetis tue, qua dixisti posse hominem sine peccato eme si velit. Isti enim nec pessunt nec volunt. Vnde e ronea sententia qua venerabiles patres, Hiero et Aug. tra Pelagium reprobare conantur est,qua diccbat Pelagius tuastos in hac vita prorsus posse vivere sine peccato si velint insinuas plane,quod ab mccato vivere in viribus sit Olutatis humanae. Contra quam sententiam ipsi probant, omnes iustos etiam se velint non posse ita immobiliter stare in tuasticia quin peccent quotidie. Unde Hiero. libro. ε .contra Pelagianos. Aliud est,inquit hominem pota viuere sine peccato si Velit,aut lxItem possie carere omni pcccato si velit. Aliud
hominem posse esse sine peccato per dei gratiam, Non si inoluerit homo, inquit Hier. potest esse sine peccato, sed potests voluerit de' hoem seruare sine peccato &immaculatu sua misericordia custodire. Et libro tertio aduersus Pelagium. Tu. inquit posuisti homine esse sine peccato si velit. Ego impossibile hoc esse in homine, respondeo, non quia statim ahaptismate homo peccato non careat,sed quia illud tempus, quando sine peccato est, nequaquam possibilitati humanae, sed dei gratis deputetur. Et super Lues primo. Erant ambo Zacharias videlicet 8c Elizabet iusti ante deum incedentes in omnibus mandatis oc iustificationibus diri sine qusrela. Clota Ambrosist. Ambo erant iusti,non quod non peccaue runt,sed quia per gratiam dei abluti peccare desierunt. Vnde Ambrosius recitata eorum opinione,qui dicunt sine prescatis frequentibus homo esse non potest, his , inquit, reo
sp5dendum est,ut prius,quid sit hominem esse sine peccato, deliniam, ut tum nuna omnino peccasse an de*ta peccare.
138쪽
m GRATIA ET LIBῖRO ARB. LIB.r . ος. SI hec putant sine peccato esse, de*sse pectare, ipse conissentio , omnes enim peccauerunt , re egent gloria dei. Si autem eum qui veterem errorem correxerit, di in eam se vitae transformauerit qualitatem, ut temperet a peccato,negant abiimere a delictis,non possum' in eoru conuenire sententiam , cum lcgamus,quia dominus sic dilexit ecclesiam, ut exhiberet eam sibi illoriosam, non habentem maculam,
aut rogam, sed ut sit sancta di immaculata, per dei gratiam abluta. Humans aute hoc est impossibile naturae. ut ab initio sit immaculata, sed per dei gratiam sit immaculata. Ecce Ambrosius dicit humanam naturam per dei gratiam fieri sanctam dc immaculatam, quod verum quidim est, naexhibenda est tandem in conspectu dei sine macula . Dei nade potest, ut inquit Hieronymus, contingere, ut ad tempus breue quispiam sit sanctus Θc immaculatus, iustus, veluti mox baptizatus adultus,sed non potest sic iustificatus vives re,quin quotidie vel in cogitatione vel in lingua, vel in operatione aliquantulum peccet. Deinde & dehes aduertere. quod Ambrosius reprobans sententiam eorum, qui dicunt hominem sine peccatis esse non posse, intelligit de peccatis venialibus. Intendit enim eos qui iam dei gratia iustificati
desierunt peccare,& vetcrem vitam correxerunt,abstinerea peccatis mortalibus,quae apud homines sunt reprobati ncives repreliesione digna, .uis non omnino a venialibus 'Ieui si peccatis. Et tales iusti erant Zacharias dc Eliet bet incedetes in omnib'iustilicationibus domini sine repre 'hensione. Quod si intelligeretur iustos in nullo una peccare esset Ambrosius sibimetipsi contrarius in libro de fugaculi, capite primo. Frequenter irrepit terrenarum iulecebra cupiditatum , vanitatum effusio occupat cor imum,ut quod studeas vitare hoc cogites , animoque Voluas ,
quod cauere difficile est homini,exuere autem impossibile. Non efiis pomni voti eam magis esse rem, * effectus testatur pro testiue nostra
pheta dicendo. Inclina cor meum in testimonia tua , & canostrum' non in auariciam. Non enim in potestate nostra est cor nostrum,& nostrae cogitat iones,qus ex improuiso effusae,metem animamQ coniundunt, aisy alio trahunt. Q tu proposue
139쪽
ras ad saecularia reuocant,mundana inferunt,voluptaria Iagerunt,illecebrosa intexunt,ipsoQ in tempore, quo eleuare mentem paramus insertis cogitationibus vanis ad terrena
platrumq; deiicimur, lisc si vos non patimini ignostiae novobis credimus. Hactenus ille. Nunquid sanctus Ambrosius qtrando ista dicebat,inquit Augustinus, non cum vit laconfligebat nunquid non exercitum eupiditatum Mariata Intra semet ipsum, tanu Christi miles egregius debellabat nunquid non in ta periculoso, laboriolam certamine nulla telo seriebatur hostili: Unicui in ergo in hae peregrinatione quotidianus est cum vitiis conflictus, oportetq; exercitum quendam variarum cupiditatum intra semet ipsum debellare, nee est possibile in tam laboriose, periculola certamine ita strenue semper agere, quin crebris seriamur hostium iactibus .Sed audiamus de hac re etiam victoriosisssimum martyrem Cyprianum in epistola de immortalitate animae.
Cum auaritia nobis inquit cum impudicitia, cum ira, cum ambitione, congressio est,cum carnalibus vitiis cum ii cc
hrIs sicularibus assidua oc molesta luctatio, di reliqua. Absit, inquit Augustinus. ut sanctum Cyprianum, aut avara
existimemus tuisse quia cum auaritia,aut impudicum,quia cum impudicitia,aut irae subditum,quia cum ira,aut libidinosum,quia cum libidine confligebat . Ipse vero ideo nihil
eorum erat,quia his malis motibus partim de origine, pa de eonsuetudine venientibus sortiter resiliebat, non acquieoscens ,quod haec vitia eum cogebant. Nec ideo tamen in tam
Iaborioso,ac periculose certamine nullo telo feriebatur hostili cum dicat in epistola sua de eleemosynis , nee quisqua sibi se de puro atin immaculato pectore blandiar, ut innocent a sua sectus medicinam non putet adhibendam esse vulneriabus . Cum scriptum sit, Quis gloriabitur castum se habere cor Aut quis gloriabitor mundum se esse a peccatis Nemos ne peccato esse potest,& quisquis se inculpatum esse dixe.rit alit superbus est aut stultus. Dices sorte quod Chrysostom,is,Ambrosius, Augustinus, caetcriin theologis interproles non squi videt iudices, du ex his, qui ex semetipsis expencb4atur,marryres sanctos, aut alios cile tales iudicabant, qualo
140쪽
DE GRATIA ET LIBERO ARB. LIB. . it.
qualea seipsos sentiebat,quem ad modu diuus testatur His ronymus ,de vetere poeta Ennio, qui quod de se ipso experisebatur transferens in alios non recte sensit. Recte hoe diceretur si non dei δέ ritus in scriptura sacra plane dcceret, Unon iustificabitur in cospectu dei ullus UIuens. 8c quod oeshomines sint peccatores, & quod in muttis offendimus oes.
SED dubitabitabit n quispiam, an repugnet scimpturas , aut ecclesis doctrinis si dicatur iustus vlla inebtempore saltem paruo in hae vita esse purus & mundus ab omni peccato. Respondeo. Si quispiam beneuolentia quadam ad sanctos arbitretur aliquos,aut sui sie,aut esse,aut sos re quibus gratia Chrsiti saluatoris ita peruliariter subuenerit, ut post regenerationis lauachrum prorsus vixerint sine
peccato,non multum errat, e pernitiose fallitur,si tame selpsum talem esse non reputet,nisi reuera spiritu reuelante seipsum tale esse aspexerat. De quo habes Augustini doctrinSin libro de peccatorii meritis di remissione. Qui dicunt esse
posse in hac vita hominem sine peccato non est eis continuo, incauta temeritate obsistenda. Rursus in lib. de natu.et gia. tractantis hac quςstionem. Vtru in hoc sescula sueri vel sit, vel possit esse aliquis ita iuste vivens,ut nutum habeat oino peccati . Porest lise esse,inquit aliqua qus stio inter Ueros pisosin Christianos. Et respondes hanc ponit sententia. in 'mihi non videatur aliter intelligedum esse quod scriptu est. Non iustificabitur in conspectu tuo Ois vivens. Si dixerim' persem lassuquia peccatum non habemus,& si qua simi lia sunt, tamen cu quaest... siue Misit ostendi lirc testimonia melius posse intellig ,siue plenam, persectamq; iusticiam, aut suisse,aut esse in aliquo dum in isto corpore vivit, id sine dubitatione a quoli, bet Christiano aiserendum neminem, ad qualemcumqUe persectione vers iusticis posse pcruenirectist a situlante gra. tia saluatoris Christi crucifixi,& dono spus eius. Perfectanti aut iusticia intelligit Aug. cu ia non amplius pugnat raron ε Sepitur secunda bulas capitis para, in sua Maro tW qκ-am pacto non repugnet orthodoxa fidei dicere que a Nuru in hac una p gratia Chri-