장음표시 사용
251쪽
inquit quod non frustra hac diuersitate usus est Apostolus. Use ille. Verum quidem est verborum esse insignifican do diuersitate,& aliam inter se eme dictionum significatia, potestq; studiosias sacrs scripturs expositor aliquid diuersiatis ex huiukemodi verbis intelligere, quemadodum oc ipse
Crigenes intellexit,sed sua ipsius interpretatio nihil muta in sentetia fidei.Nam dc ipse plane in expositione eiusdem epistolae multis in locis docet paruulos propter Adae pG
tum esse immudor, morti,damnationiq; obnoxios ,quemadmoda in Genesi scriptum est, cum deliquisset Adam quouesccerit illum dominus de paradiso. ec haec suit delicti cius condemnati qus in omnes homines sine dubio peruenit. Omnes enim homines in hoc loco humiliationis ocin retranetus eiecti sunt siue quod in Iumbis Ads omnes fuerunt oui ex illo nati sunt. siue alio quolibet inenarrabili modo et L,is deo cognito, unusquis* de paradiso Irusus videtur excepisse condemnationem. Omnis igitur ista natiuitas,qus ex Adam est,in mortem generat,secunda autem natiuitas,qua
est regeneratio per baptismu,vitium primς natiuitatis lat. Hse Origenes, Cuius di testimonia latius etiam i cap. Medeti in dissolutione difficultatis septims recitauim'.Sed hie cupio lectorem esse admonitum non esse nostri si ij Oarigenem inoibus suis expositioibus defendere. Nam Moras ta difficile suerit solvere,qua ratione ipse doceat miseriam in humano genere destedere ex peccato Adae,cum tame im si Aug. credimus doceat in sui; Iibris rationales aias in
haeccorpora,tanq; in carceres, ec in ergastula esse detrusas Propter peccata,quae perpetraru r in alia vita.De quibus I
N hac materia maiorem difficultatem ingerit doctrina Ambrosii super eodem quito capite,docens paruulos quidpm esse sub peccato natas, di vita indignos, dignos autem
252쪽
ut moriantur,Sed mors illa,inquit,est dissoIulio corporis ab anima,subdens. Est ec alia, inquit, mors quae secunda dicitur in gehenna quam non peccato Adae patimur, sed ea proprijs peccatis acquirimus . Quibus verbis indetur Ambroasus indicare paruulos poena supplicii in gehenna ignia nes crutiari,ne affligi. Et huic sententiae videtur consona
quorundam recentiorum theologorum doctrina, dicentia paruulos quidem ituros in insernum, εc illic eos sustinere poenam damns,non autem cruciatum supplicij. Non est eram inutile considerare,virum paruuli sine sacramento baptiasini decedentes patiantur propter solum originale peccatum' ullum cruciatum,supplicium, poenam, seu tormentum, tristiciam,aut conscientiae vermem, vel remorsum .Et videntur
pro utral parte probabilia argumenta. Et primum pro ententia negativa. In scripturis sacris supplicium,id est,cturiatus seu afflictio in gehena,solum legitur unicuique irros gari propter proprium suum 5c actuale peccatum. Cum' dieit scriptura,Et ibunt hi in supplicium aeternum,praemiss sum est verbum saluatoris dicentis. Ite maledicti in ignem aeternum,Esurivi enim θc non dedistis mihi manducare.&alibi scriptura. Quantum se glorificauit, di in delitiis fuit,
tantum date ei tormetum & luctum. Cum ergo nihil super huiuscemodi rebus sit asserendum, nisi quod in scripturis saήris est reuelatu,&in illis nusu legitur paruulos, quino peccauerunt propria voluntat aeterna poena esse cruciandes,
sequens videtur non esse docendum quod paruuli poena vlia cruciatus affligantur. Praeterea ecclesis Romans Pontis sex in capitulo, Maiores de baptismo. Poena,inquit originalis peccati est caretia vismis dei. Actualis vero peccati poesna est perpetus gehennae cruciatus. Deinde Augustinus in Enchridio. Mitissima omnium poena erit eoru, qui praeter peccatum originale,quod traxerunt, nullum aliud addiderunt Sed pro contraria sententia videntur argumenta.
Primum, Paruuli sine baptismo decedentes, si non patiano tur vllius eruciatus supplicium, sed solum priuantur regno Gelorum, Non erit ergo diuersitas iter status paruulorum, d i vipeo
253쪽
inpare inter eum qui nunc est post Adae peccatum, ec eunt qui sui Tet sub innocentiae statu in paruulis sibi relictis abso Q gratia. Hoc autem absurdum in oc Pelagiana las resis ergo. Amplius autem. Paruuli post resurrectionem habebat corpora non glorificata,ergo oc passibilia. Non enim erunt post mortem felicioris vi tae quam sint in hac vita. Praeterea in libro de Ade ad Petrum capite vigesimo septismo, Firmiis me, inquit, tene, ec nullaterus dubita. non solum homines iam ratione utentes , verum etiam Paruul
qui siue in urem matrum vivere incipiuι oc ibi moriuntur, Due iam de matribus nati, sine sacramento sacri baptisma.
tis de hoc siculo transierunt, igne aeterni supplicii paniens dos. Quia oc si pereatum propris actionis nullum habensi
originalis tamen peccati damnationem, carnali conceptios ne traxerunt. Haec ille in libro, ubi non problemata pro vatraque parte disputanda sed peculiares totius sidei catholicet canones tradidit,praemittens in si nilutis .urmiter teneas ocnullatenus dubites. Insuper oc de omnibus. regulis sis Nora cocla dei in eodem libro traditis, tandem in sine libri ad eundemne Aug. in P. Petrum sic loquitur. Quadraginta capitula ad regulam fide. Pensi. fidei tirmissime pertinentia udeliter, certe, oc sortiter tene, patientero defende, ec quem contraria lus dogmatizare coagnoueris, tanquam pestem sugie, ec tanquam haereticum. Gijce. Haec Augustini sententia, si vera est,consequens est brreticum esse eum qui dicit paruulum in ino peccato originali morientem non esse puniendum igne supplicn sempiter. ni. Deinde idem Augustinus in eisde fidei regulis capitulo tertio ponit anima paruulorii sine baptismo decedetiucum corpore suo,interminabilia gehennae supplicia sustin re,ubi diabolus eum angelis suis inae ternum arsurus est. Non ergo intelligit Augustinus paruulis imminere solam poenam damni, istam diuinae visionis carentiam absin o. mni iniciatu in corpore, absin omni tristicia interiori inanima. Praeterea iam olim damnata estipsius Pelagii doctrina docentis, iniantes sine sacramento baptismi dec estura non inuan in regnum criorum, habere tamen Vita
254쪽
quandam aeternam abis omni poena extra regnum caelo rsi, hoc excepto quod non sunt in patria Hanc PeIag ijd ctrinam reprobat Augustinus in diuersis locis . primo in libris contra Iulianum. Item in Iibro Hypon si conresponsione quinta. Deinde in libris contra OIisium &Pelagium, in quibus locis Augusti a taI an serar at ccxlequentiam. Insanies si non sint in rcgmirn cilcri in ingratari, consequens in ut mittantur in igncm aeternum cruciandi. Alieni a fide Christi sterna, irquit,experietur sipplicia. Insuper idem Augustinus sermone decimo tertio i libro de verbis Apostoli. Ex textu, inquit, euangelij non habemus misi duo loca,unum a dextris, in quo laco ccsitutis dicetur. Venite benedicti patris mei, percipite Tinnum, di caetera. Alium a sinistris,in quo constitutis dicetur. Ite maledicti in igne, ec est. i a fide alienus sterna stipplicia experietur. Tertium Iocii penitus ignoramus. Nullus relictus est locus medius ubi ponere queas insantes. Contraris sententis deo sensores solent dicere, paruulos quidem miti edos in ignem sternum oc in locum infernalem, sed non ibi esse cruciam dos. Sed bust responsioni obuiat Rugustinus ex scripturis, cxcludens illam per totum euangesti dicentis eos qui a si ristris erunt abituros in adustionem aeternam. Deinde beatus Gregorius super Iob nono, tractans verbum illud. Multiplicabit vulnera mea,etiam sine causa, dicit paruulos qui sacramento non liberantur peruenire ad toramenta sempiterna. 5c quod perpetua tormenta percipiunt etiam hi qui nihil ex propria voluntate peccauerunt. V nde paruuli in hac mortali vita mox nati, non solam carentia cri estis paradisi puniuntur, sed etiam sensibili cruciatu in hac vita torquentur propter originale peccacum. Videntur ergo paruuli secundum mentem ecclesiasticorum patrum Augustini & Cregorijsustinere post hane viatam cruciatum supplicii, sed eorum cruciatu, ut inquit Auapustinus omnium esse mitissimum. Noti tanta inquit arbitror eos poena plectendos,ut eos non nasci expediret. Meli e paruulis esse in hac poena,u ola no esse natura. Et ita vide-
255쪽
tur,quod secundum horu magistraru sententia resurgEt paruuli non baptizati cum carne sua non glorificata, ut in illa etiam dolores quosdam ab igne patiantur sine sine,& absin
illius corpdris corruptione, man qualiter damnati pro actua'li peccato deum actu odientes ,sed taliter secundum dei beneplacitum ut quemadmodum non peccauerunt voluntate propria ita in cecitate quada metis futuri, sint habitualiter auerdia deo non tamen odientes deum actuali voluntate.
Hactenus sententias venerabilium patrum super afflictione paruulorum,qui non peccauerunt actione propris volutatis ,recitauimus,submittetis nos studiosem Christian rum iudicio, utra harum sententiarum sit acceptabilis cum neutra videatur emcaciter ex scriptura sacra demonstrabilis.
Ex scripturis saeris per Augustinum adductis super hae re non expresse 5c efficaciter concludi potest,ientes sine baptismo decedentes supplicio sempiterni ignis esse cruciandos omnes scripturae comminantes gehenns suppliciuέn eos loquuntur, qui delictis pmpria voluntate contractis aggravantur. Refert nempe scriptura supplicii causam ad ipsius hominis impietate,qua propria sua acquirit volunt te.Saluator inities reprobis aeterni supplii ignem,causa ad Mit dicens. Esurivi mi, reno dedistis mihi maducare, Matthaei. 13. Item Matthaei. 3. Eos qui faciunt iniquitatem,mittent angesi in caminu ignis,lbs erit fletus & stridor dentia. Praeterea ante tribunal Christi,inquit Paulus portet nos manifestari,ut reserat unusquisin propria corporis, pro ut gessit,sive bonum,sive malum. Quamvis 5c Aug.lib. 6. contra Iulianum dicat etiam paruulum recipere,prout gelast in corpore,dicens parentum peccata quoda modo dici nostra non proprietate actionis,sed contagione propaginis, Npminde sicut ad paruulum pertinet bonum quod per altera cessit id est,credidit, ita re ad eundem pertinet malu,quod Der alium gessit,id est,peccauit. Apostolus enim cum dicit, Omnes nos manifestari oportet ante Christi tribunal, ut recipiat unusquis p prout gessit,neminem exclusit. Paruulos igitur ante tribunal Christi oportet manifestari. vi recipiat
secundum quod in corpore gesserunt. Nihil voluit me mea
256쪽
dium,ira,tribulatio, oc angustia, in omnem animam hominis operantis malum. Proinde sacrae theologis intera pretes omnes in hoc consentiunt, quod paruuli insipientes, aut stolidi,carietiq; homines,si qui sue non renari. qui nulli propriis delictis sunt aggravati, non solam t/n Q innocetes, qui nec boni quicu habeant nec mali, exclusi sunt a regno coelorused di paradisum in Adam perdiderunt, relegati as cie domini in sempiternu quodda exilivrippter originale reatu in eis peccatu. Et hic est articul' si de tenend',cu cui' iiderecta sum nonnulli sacrs thelogiae ex atores, qui inter rigorem diuins iusticis, Ac clementiam diuing misericordiae. mediam quandam statuunt sententiam,arbitrates paruulo quide propter Adae peccatum damnandos,id est,in exilium a facie dei relegandos, lectos de paradiso voluptatis ,sed eo dem nec in corporibus, nec in propriis animabias esse cruciandos contra proprias voluntates, ita eos puniendos n poena sensus,ut aiunt,sed poena damni. Et pro hac sententhi videtur esse Ambrosij doctrina, ubi supra dicentis mortem secundam,qus est in gehenna no propter peccatum Ads patimur,sed propriis, inquit, peccatis eam acquirimus. Nee hoe dicens Ambrosius haeresim defendit Pelagij. Nam is dpcens paruulos esse sine peccato innocentes,quales fuisset isti sub innocentis statu medium quoddam inter insernum posuit,& regnum coelorum contra fidem ecclesiae Christianae ubi diffula,qur semper docuit paruulos habere peceastum, re propter peccatum eos, nisi sub iliat gratia saluatoris este damnandos ac detrudendos in infernum, di ita eis. dem paruulis baptismum dari, non solum ut intrent regnat
coelorum sed etiam in remissionem peccatorum , di ut liberentur a potestate daemoniorum. Verum 8c hic scire . conuenit rationem supradictam non conuincere. Nam Acipsi paruuli in hae vita sensibiliter miseres multis affligiuntur,nondum peccantes proprijs suis voluntatibus .
Ut ergo quod nobis probabilius scripturiis saetis
magis consonum videtur afferamus,arbitramur huiuscemodi paruulos sensibili quadam molestia seu afflictione ab iogne, di in igne torqueri,sed non tam acerba quin sic malint. d . iis viverr.
257쪽
vivere, Φ omnino perire.raeque deum actu odientes, neque actu peccantes , neque contra ordinem diuinae iusticiat inadignantes sed permanentes sol si aversia deo, habituali quadam auersione ceci, di pro hac sententia sunt argumen ea superius recitata, qtas videntur doctrins euangelicae ina sis consena Cum erit messis, d est, consummatio saeculi ad resurrectionem eorporum paruuli,qui sic sine baptismo de cesserunt, aut erunt triticum,aut palea. Nihil enim interiise in euangel*s reperitur medium. Manifestum est autem eos non fore triticum cum non sint colligendi in horreum aeteretiae felicitatis . Erunt igitur palea. Si palea, ergo affligentur in igne sempiterno dicente Christo. Paleas autem in 'aret igni inextinguibili . Prsterea paruuli tales nec sunt arboves sens nec faciunt seu stum bonum . nis autem arbor. qui non facit fructum bonum excidetur , ec ignem mitte retur. Amplius autem huiuscemodi paruuli,cum venerit deus iudicare vivos 5c mortuos, non statuemur a dexteris, ierunt igitur asnistris, quia nullum reperitur in scripturis
medium. Ibunt autem hi qui a sinistris erunt in supplicium sternum, ut dicit scriptura, Consequens ergo videtur,huiuqcemodi paruulos esse eqciendos a facie dci in exilium , via sempiternum patientur supplicium. Caput terti in quo contra Lere im urcae sementiae siverius in primo capite huius tractatus recit tam demonsibatur cocupiscentia cautis no est e n
laruli ianv d hominis εν diaboli ormisse. HActen ergo contra haereucos ostendimus paruulos
sine lauachro baptismi decedentes iusso dei iudicio propter originalem culpam esse obnoxios Mamnati ni sempiternae. Deinceps conuenit contra Pelagium osten. dere concupistentiam ramis non esse naturale bonum.' Sciendum est autem quod gentes legem dei omnino ne scientes,carnis concupiscentias non in hostibus animae do
258쪽
putant, sed eis miserabi si cecitate seruientes, beatos se putant satiando potius Q domando illas. Quem errorem Pelasius innixus philosophorum dogmatibus , conatur desen- re. Contra quem hane ponemus propos titionem. cupiscetra seu Pnitas, qua caro cocupiscit aduersus spum, non est in hominabus naturale bonum a deo patre naturs corani tu,sed est accidens malumAtiu pudendum,quod per primi parentis pecccatum, tanu humanae naturae vitium simus cum eadem natura humana transit in posteros, habens in Detium exi arbitrio humans voluntatis,non deo,sed diabolo instigante. Hanc propositionem in unum probauerimi omnes ecclesiastici patres efficacissimis scripturae testimoniis . Prima ex apostolica doctrina. Per unum homine peccatum in huc mundum intrauit. Peccatum appellabat apostoIus legem carnis,malum habitans in carne, morbum concupiscentiae. De quo &ibidem: subdit,Non ego operor illudsed quod ha. bitat inime peccatum. Hoc peccatum operatur in membris. nostris passiones carnis,stimulos contra legem spirit'. H peccatum onquit Augustinus paruulum iacit pronum cona piscere, id est procliuem, stupropensum ad concupiscendum, adultum vero concupiscentem. Ab hoc peccato,seu viatio exorientes mot',uccat Apostolus passiones peccatorum. α operarios iniquitatis . De quibus ec in scripturis dicitur. Inimici hominis domestici eius . Ab hoc vitio sunt ira. ixae, dissensiones,dice te Iacoba Apostolo. Vnde inquit sunt hella, di lites in vobis c Nonne ex concupiscentiis vestris. quae militant in membris vestris c. Et idem Apostolus. Nemo, cum tentatur dicat,quoniam a deo tentatur, sed unusquis cum tentatur,' sua concupiscentia tentatur abstractus Zc italestiis. Hoc ergo est pecca tum seu malu habitans in carne nostra, quod non per de a conditore,sed per una homine pecca. rem intrauit in mundum. Et vide an ne hare sit expressa Io nis apostoli semetia diretis,Oe Φ e in mulo veluti cocus piscentia carnis , cupiscetia oculoru. 5c supbia viis,seu ambitio ibis, maesto patresed ex mundo. Mudus aute traid. iiii sit Gi
259쪽
nt Ac eoncupiscentia eius, Qui autem iacit voluntatem des. ud inanet inaeternum. Mundum si Augustino credimus, Ioan
nes Apostolus appellat homines,qui cordis seu mentis desis deriis mundum inhabitant, sicut in scripturis domus appes latur familia inhabitans, sic re coeli appellantur, qui memtis desederijs cralestia spectant. Vnde & diabolus prin/ceps huius mundi dicitur, quia dominatur hominum Grahes mundum diligunt. Quotiescunt mundi nomen in male rei significatione ponitur inquit Augustinus, non signiurat nisihomines mundi huius amatores. Hoe 5c signitica uitibi supra Ioannes Apostolus cum dixisset. Mundus tram ec eoncupiseentia eius ,mox subiecit, Qui autem iacit volutate dei manet inaeternum,ae si dicat, mundus. i. insidamvsta perit: Homines mundu diligentes transeunt,ec spe sua laustrantur, qui alite faciunt voluntate de habentes in constemptu huius mundi bona manent inaeternum. Omma nene Praetereunt praeter amare deum. Deinde saluator ipse de
P sdelia praua dicit non sua sed diaboli esse desideria. Vos in ' ' duit ex patre dia Io estis, ec desideria patria vestri dia-holi Vultis iacere, desederia diaboli, non quibus diabolus
Oncupiscit aut desiderat,sed quibus nos instigat diabolux. Quemadmodum de Iuda proditore legimus,cum diabolus iam misisset i cor Iudς. Eandem propositionem probat ecclesiastici patres per scriptura, Cenesis tertio. Nam in mdam 5c Eua, post transgreissionem mandati,caro coepit eo piscere aduersus spiritum,ccepit in membris lex carnis e rebellis spiritui. Secundum sacram stripturam ante Pec catum erat utercli nudus, Adam scilicet oc Eua, 5c non eiu- bescebant. Non erilbescebant inquit Augustinus, quia ni hil erat in membris quod puderet. Poste autem serpentis ham,id est suasu vel suggestione facta est mandati transgressio,venenosa ec mortifera libido in membris sequuta est,taato deinceps opprimens dominatu ut etiam ipsa ad malu eos inuitaret ac si inuitaretinuitos,& ita post inobedientiam tum ad deum, confusio in illis membris sequuta est. Vnde ec sentientes m,tum in suis. membris seu lumbis hel - lem,onitalia inebra erubescendo velarunt. Vt quod de ho
260쪽
hestauerat conc piscentia egat verecundia. Vidit mullaninquit scriptura, quod lignu m esset bonum ad vescendum ec pulchrum oculis aspectum delectabile tulit de fructus ili'us re comedit, ec aperti sunt oculi eorum .Cumq; cognouissentseesse nudos , consuerunt solia ficus, & fecerunt sibi perizomata, di abstodit se Adam ec uxor eius a facie domini, aperti sunt orulieoru non de sensibilibus oculis inquiunt Chrysollamus & Augustinus,hoc dixi sed de sensu metis, quia stili suerunt deo rebelles, senserunt quod ante non setiebant, propter peccatum nudati supernς gratis amicilia,sen Aperti μπο-s bilem sunt nudationemexperti .Rperti suntoculi eorum, cin amborum id estsensus eorum interni ad sentiendum,utinquit Aum stilicet Adaustinus,aliquid quod muni senserant. quod in motu sui cora arie. poris nunu expauerant,secerunt psibi perizomata id est in dumenta quae ad pudoris velandi officium pertinent. Non esset autem inhonestum, neo pudendum offendere genita. Ita membra nuda,quae nuda deus feciqnisi aliquid quod noesset a deo in illis foret inhonestum. In patria sanctorumcor mora erunt quidem nuda oc manebunt genitalia membra sed non manebuntsudenda quando iusti vestibus innocenitiae Induti sola inuicem pulchritudine, abs* vlla libidine,perfruentur in domino. Ante peccatum nullus erat pudor, ded nequicia fecit pudentes,quos impudentes ac innocenteadusticiaiecerat. Quamuis ergo spiritus noster si t bonus adeo conditus, ct caro nostis,ac memba sint bona, malum tamen. 5t non natura, sed vitium in natura est.quod caro sit contratia spiritu concupi ens aduersus spiritum. Post peccatum primi parentis nostri texeruni partea corporisqussion sic voluntatis imperio mouentur , sed non maniis quibus prohibita attrectauerant , non Oa quo desiderata ederant,qtita non in istis, sed in illis illicitos motus evira legem mertis senseriit, quamliis Ac totus Adam ac Eua si peccatum sugitui absconderunt sese a lacte domini Verum hic ne fallamur in significatione vocabuli cocupiscentiae, sciendum est, quod nos hic non loquimur de conaeu aiscentia generaliter accepta qus est tam bonarum rerum quam malarum appetitus,quamuis nulla res sit in se mala