Ioannis Driedonis a Turnhout sacrae theologiae professoris apud Louanienses De gratia & libero arbitrio, libri duo

발행: 1537년

분량: 422페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

Scriptura dices ,Si vis talis,vel talis esse indicat sitsi esse in nra potestate,si velimus tales steti,vel tales. Prs terea in si si tutis commendantur,qui tales sese prs stant.quemadmoda ait propheta. Beati immaculati in via,qui ambulant in leogediit. Et alibi. is habitabit in tabernaculo tuor Respodet. Qui ingreditur,inquit.sine macula,& operat iusticia. Item, Quis astendet in montem domini. Respondet, Innocens manibus fit mundo corde d est,qui nec in opere,nec in cogitatione peccatum habet. Beati mundo corde, inquit saluator, quoniam ipsi deum videbunt. Item Apostolus ad Timotheum de seipse. Gratias, inquit ago deo meo, cui seruiadneonscientia pura. Nihil, inquit mihi coscius sum sed non in hoe iustificatus sum. Prs terea de ecclesia Christi dicit ira Apost. Quod Christus ita dilexit eam, ut exhiberet eam mne macula,& ruga. Item Ecclesiastici .H. Bona est substantia cui non est peccatum in conscientia. Et Ioannes Apostoatus . vi natus est ex deo no peccat, & no potest peccare, quoniam ex deo natus est.Si no reprehendat nos eor nostrum,ud iam habemus ad deum. His ergo oc similibus scripturet exemplis,atq; testimoniis arbitratur Pelagi' multos in hae vita ec suisse,& esse iustos,qui iugiter vixerunt sine peccato,aut saltem,qui post acceptam semel remissionem peccav3 ru possent iugiter sine peccato vivere, re omnibus tentationib'resistere,ut no peccent una nec habeant quotidie orare. Dimitte nobis dehita nostra. Sextum argumentum sumet media, quib' probare videtur hominis voluntatem plicedere omnem specialem dei gratiam oc misericordiam deumo expectare hominum pestcatorum voluntates,quae gemenda& poenitendo priuenietes impetret dei misericordiam,& gratiam. Quam sane sententiam Pelagius conat'est probare scripturae facis testimoniis quib' significatur motus bonus humanς voluntatis,interiorq; gemitus, oc poenitentia esse prior, b remissio pecca. torum Sc initium salutis esse ex eo quod homo peccator patrat sibi opem diuinae gratiae credendo, oc poenitendo, orando,pulsando,oc conuertendo. Q iacuimo hora conuersus imgemueris, inquit Ezechiel propheta,salu' eris. Conuertimi

362쪽

agite poenitentia ab ossi iniquitatibus uris, di non rarit vobis in ruinam iniquitas.Item si impius egerit poenitEtiam ab omnibus peccatis suis,qus operatus est,& custodi rit omnia prscepta mea re secerit iudieisi re iustitiam vita

vivet di non morietur. Item, Convertere HierusaIem ad dominum deum tuum, nuertimini ad me,inquit dominus, in ieiunio,& fletu, N planctu,& ego conuertar ad vos. Prs parate corda vestra domino. Hominia enim est praepararecor,& a di responsio Iinguae. Appropinquate deo,& appropinquabit vobis. Redite praeuarieatorea ad cor. Poenit iani oc credite euangelio. Poenitetiam agite ,appropinquabit enim regnum coelorum. Et ex his & similibus scripturis arbitrantur Pelagiani voluntatem hominis poenitentis & ino gemiscentis esse priorem diuina gratia gratiam p remissis-nis peccatorum dari secundum meritum bonae volantatis credentis, mentis,&ad deum sese eonumentis. Hac enim ratione ec saluator monet,inquiunt, liberum hominis arbia

trium dices. Petite Θc accipietis,qustiae di inuenietis, pulsate oc aperietur vobis. Velle adiacet mihi,inquit Apostolus, perficere aut non inuenio. Loquebatur asset Apostolus ibidem non deveIIe viiij, nee de velIenaturali, sed de velle sit Recipitulatis lubriter,& recte. Ex huiuscemodi erroribus distinctim colis errori Pe. laetis habes quod Pelagius in omnibus dixit humanam vo- sit de gratia et

Iuntatem esse priorem, ιδ dei gratiam. 6c ita humanam voa libero albari luntatem esse ducem,& antecesibrem, dei autem gratiam comitem, di pedissequam. In veris virtutibus acquirendis dixit homines nasei honos, & innocentia plenos necesse in ira de aut malas, nisi accedente rationis vis peccauerunt propria voluntate 5 idcirco homines si manserint, qualesti in hunc mundum nascuntur,placere deo, & non indigere res demptoris gratia , eosdemm ante gratiam posse incipere os sera bona deo placentia,quibus mereantur a deo gratiam ad

obtinendam vitam sternam. Quod si accedente rationis risu peccauerint dixit in peccatis remittendis Iarumanam volsitatem per vires suas posse credere, re ingemiscere. Atque ita Te mimo ne peccatorii obtinere secundu merita volatatis hoantius credetis oc y peccato ingemi stetis . addens in futuris

in i peccatis

363쪽

peccatis vitandis humanam voluntaxem ac pia legis erastitioe ex naturali possibilitate sibi sufficere ad seruandu omia mandata di ad vitandum omnia peccata in regno coelorum assequendo, tradens hominem priusqj euangelium ipsi praς dicetur,posse per vim liberi arbitrii mereri a dco ut euangeliu sibi prsdicetur,eundemi euangelio sibi praedicato posse per vim liberi arbitrii credere diobedire,eu inu qui tempus

acceperit libers voluntatis. Duo sunt,qus hir manam operatur salutem,dei scilicet Rratia, di hominis obedieti dden priorem esse hominis bbedientiam Φ dei gratiam, quia hos minis est quςrere,petere, pulsare,orare, desiderare gratiam, credere re obedire quod hi priter euangelii annunciatione, sit alia quaedam ponenda gratia,illam solum valere,inquit, vel ad remittendum peccata,vel ad iacilius implendum pucepta,vel ad facilius vitandum peccata. Sine gratia, inquit

Pelagius ,possumus quidem per liberi arbitrii potestate implere omnia mandata sed difficulter.Cum gratia autem laquus. Facilius autem sine gratia sit malum. Tantis autem plixitatibus recensuimus huiuscemodi errores non solum ad illos cauendos cauti esse debemus, verum etiam, quia agdocendos, vel mouendos ignorantes, vel errat si patiant; pigrescere non debemus. Princeps huius mundi sciens impossibile esse quempiam sine fide deo placer hilui sie Wit i

hominibus, a vi non credant in deum,&aomediatorem Iecsum,a quo solusitur opera eius non veniant credentes in eo.

Habes cotra huiuscemodi dommenta pulcherrima apud A gustinu in epistola ad Paulinu, lepra ad Sixtu presbytero, in epta ad italam. Item in diuersis libris eoira Pelag. conara Iulianum , eteros hqreticos editis,in quibus omnes so..pradictos errores recitat, oia y supra dicta eorundem arguumenta,ac rationes aperit, ato ditatuit elucidans claris,

mis sentent is sacrs scripturae testimonia pro huiuscemodi erroribus stabiliendis per eosdem hstineos in medium producta, aliuallata.

. sequitur secunda pars.

364쪽

. D primum argumentum dicimus non valere conse- Δ quentiam,qua concluditur gratiam non esse aliud φ naturale liberi arbitrii possibi litatem ex eo quod quiscv iam habens liberum rationis viam potest recte vivere,et sacere opera tam lima,cb praua.Nam quemadmodum ex saperioribus patet, quiluuis hene vivit, is libero arbitrio bene vivit.&quisquis pecca libero arbitrio peccat.Sed libezo arbitrio nemo bene inuere potest absqi gratia Christi s nantis, et adiuuantis liberum arbitriu. Atque ita gratia non est naturalis possibilitas, sed est fides in Iesimi per dilecti nem operans naturali possibilitate adueticia,de qua dicitur. Dedit eis potestatem filios dei fieri his qui credunt in nomine eius .Sicuti ait Apostolus. Gratia saluati estis per iidem, re hoe no ex vobis,dei enim donu sino ex operibus,ne quis Ilorietur,ipsius enim sumus creatura conditi in Christo Ieu ad opera bona,quς prsparauit deus,ut in eis ambulem' . Scriptura vero ecclesiastica,qus dicit Ab initio deus fecit hominem rectium, verissima quidem est nam deus ab initio instituens humanum genus talem fecit hominem in reliquit eum in manu consili lii sui. Nune autem omnis homo nascietur malua,filius irae,donec liberetur per gratiam dei miseretis. Ad resiqua scripturae testimoniam uibus dicitur, Si v iueritisecaudieritis me, na ter comedetis . Si quisviat vitam &cstera.Si quis vult venire post me, & id genus alia, dicimus. Certum est nos habituros vitam sternam, oc dies bonos si bene volumus.oc ex bona voluntate recte vivimus, sed non possumus incipere bene velle salubriter quicqν operati ec perseuerare si non deus inspirata fide transferat noa de potestate tenebrarum in regnum charitatis suae, di adiu viet nos ut inspirata fide,&charitate bene volentes perseueaetemus. Si volueris seruare mandata, seruabunt te. Si vi seligere uitam dabitur tibi, sed ut salubriter velis, ut recte elia

uas deus inspirat iidem ta charitatem. Potest quidem homo. g ii crede.

365쪽

dit sed ut uelit

deus imitat.

eredere si veli potest ec recte vivere, ec seruare mandata a velit. Indulgentiam insuper deus homini promssit, si poenitere, si reuerti voluerit, sed ut velit credere, Ut Melit bona vos luntate seruare mandata, ut velit poenitere & reuerti, deus operatur Inspirans motum voluntatis ex side resilietis a taeeatis in deum ipsum. Ad verbum Saluatoris,Aut facite arborem bonam,& Get. Respondeo. Nos facimus arborem bonam,id eit voIuntatem bonam, α fructum et' bonum. Facimus etiam arborem malam,oc

fructum eius malum, sed bonam nane alborem iacimus, no per nosmet ipsos ec sine deo, sed ipso deo praeueniente, ocpraeparante voluntatem nostram, cliaritate diffusa in cordi hus nostris per spiritum sanctum. Unde Augustinus in res tractationibus illustrat supra dictum Saluatoris verbum , deduces ipsam in illam eandem sententiam,vi latius infra. Et dum insertur in argumento, Gratia dei cum sit viratus ec fidei ἰ5c eliaritatis, non videtur est. aliud, qua potes stas bene operandi. Respondeo consequentiam este inualidam. Ad quod intelligendum sunt quatuor considerans da. Primum quandam esse dei gratiam, quae potestas quaedam est bene operandi, qualis est iidei & eliaritatis inrtus, manens in homine etiam dormiente, sed hoe non suffragatur sententis Pelagh qui dicit hominem habere illam maiestatem a natura, ec eandem potestatem nihil aliud esse, possibilitatem liberi arbitrii naturalem, qua potest homo Dene oc male agere, & euangelio sibi praedicato, aut legemonstrata. iuste vivere sine ulla des gratia liberante oc aciuiuuante desuper inspirata. Deinde ec holeonsideradum, quod in scripturis sacris gratia dei est non solum virtus diffusa per spiritum sanctu, sed di opus virtutis, utpote fidei 5c charitatis. Insuper ecvita sterna nore gw appellant. Na hsc ora ex gra dei tribuatur hol, meritaq; ipia,qui, tribuiξ vita sterna,stit des dona. sa ex gra des miseretis lint Q sit opa bona. Ite M incipit hocredere,& recte velle,hoc e deo prspar te voluntate hola,ec remittere peccata,& largiente isdei ec charitatis spiritum uadiuuet imbecillitatem hominia. Pelagius autem arbitraba

366쪽

vir deum non dare ullam virtutem iustificantem & sanct sicantem sed virtutem naturalem solum excitari, aut per hominem. , aut per a Iium quemvis sorinsecus praedicantem, quasi de spiriuialibus bonis nihil Adam praeuari do perodiderit.Ssper quo vide beatum Prosperum contra assia. num monachum,desinitione nona . Tertio considerandum, quod virtvi sustilleans In amine ortum habet non a potentia naturali, sicut virtus per

assuefactionem liberi arbitrii acquisita, sed a spiritu sancto, - iper quem,ut ait Apostolus,diffusa est charitas dei in cordia hus nostris. Vnde Apostolas,Diuisiones grarum sue, unus aut spiritus, costat oia in ossius, diuides singulis y ut vuIta

Postremum virtus per assuefactionem acquisita, non ...dat naturae potestatem nouam, id est, potestatem ad opus a. ori liqvad nouum, in quod naturaliter prius non potuisset, sed aer μπεις Blum iacit potentiam expeditam re .paratam ad opera, in cT MN ' sae etiam ante huiuscemodi virtutis adeptionem poterat naturalis virtus. Spiritus autem iustificans impium, inspiorans virtutem scies charitatis ,nouam dat naturae potestate eleuans oc dignificas potentiam ad opera, quibus peruenitur ad ea quae sunt sirpra naturae vires, dicente Apostolo Paulo, Gratia salus estis iacti per fidem, oc hoc non ex vobis. Et talis virtus dependet in anima a deo, sicut Iumen pedet in aere a sole. Proinde huic res congruit exemplum de medico, Nam is postquam sanauthabscedit, re relinques tiam hominem suis viribus, non amplius cooperatur. Deus iam hominem suae fidei gratia sanatum non deserit, sed per spiritum cinctum inhabitantem conseruat, vegetat per assiaduu piritualis viis influxum contra tentationes, adius uans hominem, ut iaciat Hustus spiritualis vitae, quem

modum di insuperioribus late satis declarauimus. Ad bene igitur vivendum non sufficit Iiberi arbit ii potestas naturalis, qua di bona, ecmal operamur, sed necessias ita est dei miserentis virtus. qua sila liberante dc adiuuanote oper mur bona. Nem sufficit scientia legis, sed opus est gratia dei nugerentis. Lex per Moysen est data, gra a Iesum Christum est iacta me plenitudine illi' oes accepim'gram.

in illi Vnde

367쪽

Vnde N impius euangelio praedicato non potest eredem

non potest salubriter obedire, si non deus mssericorditer inotus operetur,largiens indebitam gratiam, qua Christianua fiat. An autem homini ex risueniente inspiratione dei facisenti,quantum ex se est, deus Iargiatur huiuscemodiindebis

tam gratiam, lia quaestio est,de qua infra latius. Ex scriptura autem quae dicit, Dedit eis potestatem filios dei fieri,

non est consequens omnem hominem habere naturalem postestatem ab initio sibi insitam, qua sine gratia dei valeat aluus fieri. Nam 5c ex ipsa eadem scriptura ibidem maniseostum est eam non de omnibus hominibus loqui, quasi singuli acceperint ex conditione naturae potestatem,qua efficianatur filii dei adoptiui, sed de iam credentibus re iustificatis. non dixit, Dedit omnibus hominibus potestatem filios dei

fieri,sed quotquot receperunt, inquit, eum,hoc est, quotquot crediderunt in eum,dediteis potestarem filios dei iteri. μιmo enim recipit eum,nisi pater coelestia traxerit idum, inaspirans illi non solum motumseu actum credendi sed re virtutem credendi,quῖς potestas quidem est,qua valeat sili' dei fieri. Vnde re continuo aperiens hanc gratiam,addit, his a

credunt in nomine eius. Et nequis arbitraretur. sic credere esse per silius naturae vim, mox sequutus adiecit. Qui non ex linguinibus,nem ex voluntate carnis, ne* ex voluntate viri,sed ex deo nati sunt. Alia est ratio credentis, inquit Augustinus alia non credentis. Credens potestatem habet, qua recte vivat, ec filius dei fiat in regeneratione secunda,nocredens,nondum habet virtutem,qua recte inuere valeat. Vera tamen, deus adiuuat non credentes ,etia efficaciter ut o

dant, i di quando misereri voluerit. De non credente diactum est, Non est volentis,ne .currentis, sed miseretis des. Iam vero credenti nid est, illuminati, Ac reparati in libero ara itrio vox est, Velle adiacet mihi. Et iterum, Ex voluntate mea confitebor illi, Voluntarie sacrificabo tibi. Dominus illuminatio mea, ct salus mea quem tame . Ad secundum argumentum dum primo dicitur, De si operatur in nobis opera bona, non ergo nobis debetur mer rs operu d icimus consequentiam esse in alidam, non

368쪽

nobis, sed in nobis quasi deo prsuenienti,s ηs,ec cooperatibus et,qui nos iam liberatos adiuuat ducendo,ut oc nos libera voluntate operemur bene,& ira apud illum vitam sterna meremur.etiam in ipse mometuo iustificationis quo volunatarie credentes acquiescim' et saIuare volet Un Aug.supero . p. Ioannis, Credere,inquit,est opus Christi quod ipse operatur in nobis,sed non sine nobis. Ipse prius facit,deinde nos iacimus. Ipse dicitur operari sine nobis, quia secundum silium suae sapietis di bonitatis nostram cogitationem ecdeliberationem praeueniens facit nos cogitare dc voluntarie credere, aut velle quae sunt saluus nostrs.Sed de his latius in capitulo de meritis . Ad aliam consequentiam qua dicitur , Si non fecimus bonum opus. aut voluit deus adiuuare nos , aut noluit, Dicimus deus plauumssi voluntate desiderii ecpraecept vult Uiuuare nos, dans adiutorium,quo valeam tacere, sed non semper vult voluntate .electionia,quae est Rcundum sternum suum propositum ne adiuuare nos, ut iaciamus. Manilistum est autem ex scripturis nos ex potestate diuinitus accepta,posse facere multa quς non facim

dicente scri plura de viro iusto, qui potvit iacere malum, ecnon fecit. Et in hoc uno praecipue manitestatur libertas nostri arbitrii. Item, Deus in hac vita nos plerumqradiuuat, ut non cadamus in nouam culpam,sed noo semper no, adiu lassi tu quo .uat, ut me eamur palmam. Proinde infidelitas negative as pectata est, π cepto vocabulo quis non est sine peccat non tamen est pec ηπ catum in eis,qui credere non potuerunt,non habentes a quo discerent quod crederent,iuxta verbum Salu toris , Si non venissem. 6c loquutus eis fusilem , peccatum non haberent.

Deinde deys adiuuat pigra mine suauiter ad aliud facta .

Mum p Muttens praecul Ges,cogitationes ,δnspirationes, - sc instinctus Atribus excitatus hominis ansmus sufficienter iadiuuatur,ut non contemnat vocantem, ut non obduret corditum. Et ita deus etiam ante fidem 5c charitatem ex volu aate .sui. neplaciti,aliqua vult fieri in nobis,prae mutes pleta ingratuita quaedam auxilia, quibus voluntas humana

pulsara,si sensu carnis aliorsum tradente reluctatur, oc reru

369쪽

nit se reddit ineptam 5 indignam cui deus largiatur siderita eliaritatem. Alioqui reluctantea deo,vel per homines,ur per angelos admonenti non mererentur indurari. Quamobrem re ipse deus monet in scripturis . Hodie si vocem eius audieritis,nolite obdurare corda vestra. Spiritum nolite existinguere. Volus convinare vos,inquit saluator ad Hierusalem, ec noluisti. α iterum. Duri & incireumcisi corde Joasemper spiritus sancto restitistis. Vnde Bernardus, Gratia dei liberum excitat arbitrium,cum seminat cogitata , sanat eum immutataffectum,iuuat eum perducit ad actum . Mostea demonstraturi sumus quonam modo inter diuinum spiritum suggerentem 5c carnis appetitum aliorsum tras hentem tenet medium quendam locum, id quod dicitur έn homine liberum arbitrium id est, volantas humana Deus igitur voluntate plerum 3 vult dare antecedentia quidam ad salutem hominis auxilia, quibus tamen voluntate hen Iaesti. quae est secundum aeternum suo propositu vult non dare salutem propter ipsius hominis relu stantis inobedientiam. Antecedentia ad salutem sunt auxiIia gratuita, ahus liberum excitat arbitrium ad iidem,vel poenitentiam; sed quia Iiberum arbitrium, sic excitatum plaerum contemnit diuinum instinctum, idcirco & deus hoc laturum esse prsuidens iusto suo iudicis deereuit non apponere gratiami ustificantem homini accipere nolenti 5c spiritui sanctio re luctanti. Hies dixeris, cur deus habens in potesta' te mouere Hiluntates hominum quocum* voluerit, non sic Mosam moueat uniuscust hominis liberum arbitrium,ut non com ratiae suae re- temnat. Respondeo,deum non aequaliter mobelles subito co uere omnes ad gratiam, quia deus no sic vult mutare o- vertit meum mnium hominum voluntates ,qui pollet induratas dsmo pro iter rebel, num voluntates emollire,s vellet. nde fc Apostolus Paulione induratos refert effectum diuinae misericordis ad dei voluntatem, Da iit. & non ad malum hominis meritum.vel inobedientia. De'. inquit.cuius vult miseretur, & qucm vult indurat hoc ergo quod deus miseretur videtur esse non propter hominis inobedientiam. Unde Sc venerabilis Augustinus passim in ranibus suis libria contra Pelagianos disputans, rationem

, . . . .. cur

370쪽

cur isti credunt, re obediunt, illi non credunt Assignat quia in i llis, non in istis praeparatur voluntas a domino. Exercitatis indoctrina Pauli Apostoli, di Augustini manifestum

est non esse ullam rationem in hominibus, cur deus in pol state habes hominum voluntates non ita mouet corda homianum,Vt nessi contemnant,neq; resistant. Et cur hunc sic mois iret non istum. In talibus enim exclamandum est cum Apostolo. O homo tu quis es,qui respondeas deo.Sed hoc ampliorem exigit discussionem, de qua in libris de diuina prouideria,& prsdestinatione, ac reprobatione prolixe satis deo adis

iuuante tractaturi semus . Sufficiat autem nunc credere,qS

ipse deus ,ut non essent varia sapientis sus optra ita gubernat hominum genus ut in hac vita etiam dei gratia ad uitii, dimittat hominem libere velle,& potestatem no auferat des clinandi ad vitia dicente scriptura. Qui potuit mala facere, ec non secit. Reliquit eum in manu consilij sui. Et

cum adiicitur in argumento. Deus si excitat impiorum ho minum animas,emittens eisdem cogitationes.' inspiratiosnes ex intentione qua vult,ut homines credant, resipiscant, congregentur in unitatem fidei. Homines autem vocati contra hutulcemodi voluntatem seu intelionem dei obdurant corda sua. Dei ergo intentio erit frustrata, illiusq; voluntas ab humana voluntate erit separata,hoc autem absurdum. Respondeo, argumentum recte coeluderet,si deus ex inoetentione,seu proposito voluntatis sui heneplacui vellet alit, quid fieri quod non fieret,nunc autem secus est. Deus nempe dat hominibus talenta, potestatem seu iacultatem propterulam,vel optans seu iubens, ut in talentis arceptis operent, relinquens tamen in eorum arbitrio si velit aut operari, aut non operarii paratus cooperari illis ad quod cum Q opus volutit extendere manus. Ad bonum tamen faciendum prevcniens suorum electorum voluntatcs sanans, di liberans illas. ita tamen, ut ipsis iam praeiaentis non auferat p testaIem

declinandi ad vitia,& reluctandi inspirationi diuine. Et ita quis nemo sit rebellis deo.quin si vellet eius etiam misereri Heus posset ita vocare eum quomodo illi aptu est,ut moueretur ad sidem re scenicentiam,s ta tamen suaviter cuncta gus

SEARCH

MENU NAVIGATION