장음표시 사용
121쪽
sule indictioni repugnantes ; num eodem Ioanne Pontisce re manciato post Pisanam Synodum omnia essent tuta, ac tranquilla, ita ut, quae antea suerat inter Gregorium, et Be nedictum , controversia plane sinita esset; num Constant; ense Concilium , quod initio , et cum habitae sunt sessiones illae IV. et V. , tantum constabat ex Ioannis obedientia , et ea quidem aliquorum , non omnium , oecumenicum videri possit, cum abessent duae aliae obedientiae, quae tunc schismaticae, atque ab Ecclesia avnisae neque habebantur, nequaerant revera ; num earum deereta sessionum , qnae ab ea
Ioannis obedientia prodierunt , generalis Concilii auctor ia- tam obtinere possint, cuna edita suerint non solum eodem Joanne neque per se , neque per Legatos Concilio praesidoniate , sed etiam palam repugnante si), ac praeterea in iisdem serendis exclusum fuerit suffragium Collegii Cardinalium , quod absente Pontifice aliqua ratione Romanam resert Eteloia
s iam sa) ; num pro rei gravitate , ac dissicultate totum illud
negocium satis diligenter cognitum , expensumque suerit ;num insolens illa suffragiorum distributio facta jure, an iniuria fuerit 3 identque num ad serengum suffragium vocare licuerit omnes Indiscriminatim laicos, etiam qui habebant ux hes, et qui ex nobili genere, quique ex insma plebe erant.
distinguit Constantiensis Concilii tempora. Primum est, in quo sola I unis XXIII. obedientia , eaque non integra, Congregationi intersuit e alterum, quo Gregorius XII. suo se iure abdicans congregationi sese coniunxit et postremum , in quo omnes obedientiae convenerunt, electusque est Summus Ponali sex Mari; nus V., Et tunc universalem taclesiam Concilium repraesentavit. De illis vero deeretis Iv. ot V. se,sionis observat i. Quod minime decretum est generatim de omni Meumenico Cone; lio, quod haheat immediate a Deo potestatem, cat etiam Summus Pontifex subiiciatur , sed id dietum est spetiatim de Synodo Constantiensi . eum nullus erat certus in Ecclesia ponti sex ἰ 2. haec decreta lata sunt tantum ab aliquibus ex obedientia Ioannis XXIII. , repugnantibus obedientiis Gregorii XII. , et Benedicti x III., imo apso repugnante Ioanne . qui de iis graviter conquestus est, tantum abest, quod ea aliqua ex parte probaverit et 3. deereta illa ab aliis obedientiis minime approbata suerunt , imo cum omnes obedientiae convenissent, statutum est, ut futurus Pontifex corrigenda corrigeret, quod ostendit, eorum deceptorum nullam habitam fuisse rationem , electi'ue Nartino v. , ab eo petita est omnium , quae gesta suerant confirmatio. quae tantum propria superioris est. Μartinus vero eadem decreta non obscure improbavit, cum damnavit errorem, quod Papa canonice eleetus supremam nou habeat in Ecclesia potestatem. Denique idem Cardinalis . decreta illa Conciliorum canonibus, Poniat; fietis constitutionibus, ae SS. Paltum sententiis adversari animadvertit.
122쪽
anima uertit unus e Phiribu Iinalis de Alliam iti. Prier porri ute siti, iera qui iti Cousiatii. ei concilio editus , ei Caeditia si uin nomine Imperatori, cie κγ nodo oblatus suit. . Duliberatio. inquis. exelusa deli he- in ratione dieii Collegii . et non facta in Rominutii se nione conciliariter se in ,, . Ea de re , quod sulli .igium Collegii Carditialium exelusum sui Asot, eonquesti unt etiam oratores sis ili rum in protestatiotio Critieilio okhibita die s. Mitriti an . 1417 iras. 28. ιυm. 36. Coneil. eos. 558. 3) Cunstanti hilara Patres ad serenda suffragia diatrihuti fuerutii in naiionos quatuor , ea quo inaequatus, si sir gin vero non strigillatim . et per ea Pita . sed per natiorios in publicis Sessio tibiis ita aestima in suerunt, ut Eadem vis e. et suffragii nationis Angli nne. quae ex panei simis . ae Italieae , ut Gallieae, quae ex plurimis EpisCUI'is enustathani. Hane Auffragi eum distribuendorum minus aequam methodum graviter impetitiat Ioatinus XXlII. in litori, ad Dueem Aueoliationsum , atquc ad Parisiensem Aondemiam aatis tom. 16. Coneil. col. 803. scy I., atque improbant etiam Galli oratores eod. οm. 16. Conea. eol. 552. seqq. et cυl. 557.
S. XXIII. Tot ac tanta , quibus duo illa decreta laho
rant , vitia tollere potuisset auctoritas , et Confirmatio Sum mi Potiti si eis . sed nulla hujusmodi confirmatio est, et vero non dubia , incerta , et Ob Scura , Sed expressa , planeque
explorata uade n esse deberet, qualis ui mirum esset necessa ria , ut omni dubitatione sublata eorum dein decretorum auctoritas certa , ac perspicua reddatur si . Sane haec consi matio peti non potest ab Ioanne XXIII. , qui Constantiensi bus legitimus erat Pontifex , cum illac habitae sessiones sunt. Is enim ante tertiam sessionem a Concilio discesserat, neque duabus illis sessionibus interfuit , neque earum decreta apes Probavit ; imo se ab iis vehementer abhorrere declaravit , uti ex literis ad Aurelianensem Ducem , atque ad Parisiensem Academiam datis manifestum est. Frustra etiam hanc Confirmationem quaerimus a Martino V. , qui a Constantiensi Concilio electus verus, ae legitimus Pontifex suit. Nam quidquid ab eo, postquam Pontifex ren inciatus est, de Constantiensi Concilio gestum , dictum tuu est , id cum
minime expressam, atque perspicuam duarum SeSSionum con
firmationem habeat , imo longe aliud attingat, ad easdem
sessione; resurri nulla ratione potest. Porro eum expresse
quidum approbasse ea, quae contra Ioanne in Wiclelltim, Joannam IIussium , ac Hieronymum Pragen εem constitu
ta fuerant, et quidquid sorte Nitii in ii 4 inesse poterat, sua Disiligod by Cooste
123쪽
auctoritate sustuli Sse certum est di ; sed de duabus illis sessionibus IV. et V . nulli hi verbum, aut indicium est. Imo vero Polonos oratores ad generale Concilium, indicta poe-Da excommunicationis, appellare Vetuit, neque alicui fas esse decrevit hujus causa appellationis su judicio subtrahere Sedis Apostolicae 3 quo quidem modo Consta utiensia illa decreta abrogata sunt 3 . Quamquam autum ipse Martinus non aliquid decernendo, sed rem gestum narrando canoni- eam appellarit Joannis depositionem, id tamen reserendum est ada ordinem in vo negQcio Servatum, atque ad factum ejusdem Joannis, qui cum sententiae a synodo serendae sese subjecisset, eamque deinceps latam sirmam ratamque habuisset, eidem Synodo in semetipsiam jurisdictionum concessisse, seque non tam Synodi Sententia, ρι austoritate, quam suo ipso judicio, et voluntate Pontificatu abdicassu videbatur.
Idem debet esse judiciunt de Euge uio lV., qui cum Basileensis Concilii progressum approba it, haud sane approbavit,
quae in eodem Concilio suerant constituta, in tutoque mitius Constantientia decreta, quae in illius actis deSuripta 1 his,
li) Potiti se iam hane Co a tantiari tum deer toriam eonfirmation m ad oneeessariam ipsi Adversarii Oxistimaruiit , ut in Doeliarationes clexi edit.
an. 4682. eam aeressisso Amrinaverint . ut eorum aucturitas e si ι'roi. . Val Eant . inquititit . et immota consistant sanctae oecum otiicae , nudi Con-- stantie uias a sede Apo1tolica romprobala . , . di irreta N.
2i quod pretet ex duabus eiusdem Potitisci, Cotistitutioitibus datis antis ηxitum eo uellii VIII. Κtilendas Martii et et in earum altera , quae inei pitra omin uti postolicae digni alis moenia vitia orati in . si quae sort- in iliorum haereιicoeunt erroribus rotidemnandi, contracta fuissoni, e meis dio tolluntur, ac suppletur quidquid sorie dees e potero te xertim de isti hua illis deseretis fies, toti iam tu. et V. De unum qia idem verbum Al. 3) Bullam hane Martini V. , qua omnis ust v i ita ii iudicii, Summi Poniiset . ad Cincilium appellat iu , amento ponitus robur Mitrua ι,-- citis ianitensium deeretorum Ioannes Crrhon praecipiatis eorum si utries , μι index eonquestus est Halog. Apolog. tom. 2. E. pag. auo. ciait , nitio . Quare eum iisdi in Pololiis petentibus eo tu dani sthri condemnationem Aa, e litius se Pundit omni AE et singula determinnia , concitiis , ci deeroia in ma- is teria fidisi per prassens couellium eonciliariter tenere, ei in iolabili theis observare vel l . ipsaque sie conciliari r r saris approbare , sei rati ore , m ei non aliter . nec a i io modo . . tom. 16. Cones . e. l. 746., id unum portinet ad fidei deo feta . quae ad tersus P icti Giai . lsi Muin , o Ilio D iuin Pragensem emis:a suerunt, quorum exta cor firmatio est , NOD ad deero is dum uin sessionum iv. et V P ae Pontifex nun modia non approba, it . sed potiti. reprobavit in radice. Mi I undamento , uti Cρ Pson ala imauxeriit: eum
124쪽
prersei lim ea per sese a Patribus Cotacilii edita uou sue eint volui doermati lci iis' eouuepta sinuit uti , q'ην in desiuitionibus dogmaticis adhiberi εω- leui . sed p r modum constιluttonum 30 nodalium , αι ira quintos sessionis Proemio declaratum fuit. 4ὶ Ha e sane Rulla , qua Imperator a Martino V. solutus est oti Er en todiae Itiannis XXIII. his initio verbi η conerpta e t r . Dudum praesens. gρο uerale Concilium Constati tiense persutiam Balthassaris Cossae , olim. Ioannis XXIlI. in qua ol diecit in tiuncupati , po i illius a Papatu desini in tivam sententiam Piusdem concilii caraonicam clepositionem , p r eamdem is sententiam ad standum, et morandum in aliquo hono . Et licinosio lum subis custodia tuta et r. ., tom 16. Constι t. eol. 7 6 Consule Sebelesti alimn daseris. et auctor. demet. Conmorat. Conca. , Orsium Caedinalem .ia Rom. Pontiue in Srnod. O cumenis. Potesta , Banerii tum Ere pol se. Occles. Sum. Pontis et Conca. ι oner. cv. 7. Pag. 40 1 3σqq. edit. Atimust. Vindelis.
s. XXIV. His accedit, quod Constantienses Patres duinea de concilii sit ora Pontificeni anctoritate decretia Ediderunt, nulla in sane dogmaticam definitionem ethittere, sed tantuni quaedam capitula, Aeti decreta proponere voluerunt per mo
dum constitiationum renoda ni si in; adeo iit plane nil iii
Praescriptum haberetur, quoit omninus , ad instar dogmaiie ad definitionis, veritatis loco esse deberet. Non enim omnia Conciliorum decreta fidei dogma conqtituunt, nisi in primi' ita sint propciqita, ut nemini in aliam ire sententiam liceat, ita in qui sucus sentiat a catholica fide alienus, atque ab Ecclesia praecisuq habeatur, poenasqhe luat , quas sunt in haereticos constitutae su). Ea sane controversia dis generalium Conciliorum, summi lus Pontificis auctoritato, pertinebat ad intelligenda evangclica loca, quibus ni eaque potestas innititur, ast vim, et naturam Pontificii Primatus explicandam, atque ad alia similia, quae fidem respiciunt iat Pontificis supra Concilium auctoritas ita erat a sitiquis exemplis atque omnium pene sententia confrmata, ut dogmati
cum judicium, si quod suisset serendum, pro Summo Pontifice serri debuisset. Verum in illo rerum discrimine, et
pertinacia competitorum, cum non alius esset tam d Iuturcii, tamque exitiosi schismatis comprimendi modus, imperiosa quaedam necessitas eo agit Patres Constantienses sibi auctori
latom adscribere in incertos illos Pontifices; ita ut de dignita ire dolicerentur . nisi qycin te se e Pontificatu abdicarent, atque ita rem strentur mala, quae Ecclesia Dei certo vidua
ta e Pite tot ia in annos perserebat 3 . Sed quod in illis ro- Dissili cu by Corale
125쪽
rem ungustiis suaserat lex dura necessitatis, id quIdem saxis esse potuit , ut Concilii Patres probabilem haberent ita
age udi causam, sed certe esticere non potuit, ut nova illa,cI a misero rerum Statu , ac remedii DeceSsitatu prosecta sententia tamquam dogma costitueretur q). Hinc post illa edita decrota, quibus generale Concilium Ponti lici antelatum est, cuni quaereretur, uiam ejusdem Concilii, an Pontilicis tio mine vulganda essent, quae contra Wiclelfuin suerant constituta, sancitum est , ut eadem Pontificis , voti Concilii Domine emittere; tur ; qiiod certe fieri non potuisset , si duo illa quartae , ac quintae sessionis decreta sine uomitis Pontificis edita tamquam fidei dogma proposita suissent ; et hinc etiam cuivis integeum semper suis eadem decreta sine ulla haedi
ia ni ei sis . et certa ea pitula per modum constituti otium synodali u prius is per singulas qu ituor uatiunus cunctus et delibera .. li sit . et publica, it ..
Quod idem 3 oeabulum eοnsιιιvliouum iteruiu usui piaur post Iuchi uom ipsυ-xtim deer io eum sessionis ibid. col. 76 et Τ7. Ex quo patet , iti ea ses,ione conata utienses Patres nullam ferre voluis e legi)m , qua omnes tener otitur , a d tantum litedis mandasse . quae iv illo rediim discrimine neue, si lata a et i Aeleiadum putaverant , ut Pax Ecclesiae redder tur.
2) id visee Melchio eo u Cauu in de luc. thai Ag. lih a. cum 5., ubi et oiae , quibus no ei fidei deereta possint , indicaniux. 3ὶ Malum boe otiativati schisiuatis causam suisse , propter quam plures , eum is nodus Consia iitiensis habita est, in eam abiretit a utentiam, non ob eure sisti ilica via tociuites Gerson in triam do potes . o ιcs, eo ιatu. ll. png. 307. tom. 5. edit. 6usu. ubi post memoratam vulgalom antea eoium senteoliam , qui in posuerunt papalem 3ncturitatem εupra C me ilium. auta saltam 'on imparem . s itidit in Beri edictus nute N Deu ε . qui per hoe sa- , erosa ne tum Crinei lium illustratum divinae legia lumitae , da ille ad licu. ipsum vexatione praesentis sellismalis intellectum , liheravit Deus Leele- ω siaisi aqnm ah hau pe tisera . Perniciosissimaque docιrina . . I l .iquu M auistio schismatis novam illam opinionem induxit, cum an tua longe alia ea,et. saque apud omnes recrpta sente otia , quam Hersuti prupter illana praejudien in in opitiiqhem Peatiferam , et Permciosis sit natu vocat . licet paulo philaonsid. 12. hin iur, quod eadem vestusta sententia veluti quaeda in laeuia tio a Maloe has areepta ante Srnodum Coti tantiensem M ,ic occupavcrat muniea se pili imorum ut oppositum dogmatizare suisset du haeretica pratii uois suspeeram . vel damnatum M. Quae Gersonis consessio evidenter oste Dati, Brixam es e spntes, iam , quae Summo Politisci Concilium praeseri, ideoque salsam es e. seeundum Tegulam a Viaceuito Lirinensi , aliisque propo,iram . eum ab Ecelesia generatim improbari non possit tamquam sidi i eouarama ἡa d trina, quae talis revera non sit. Hine Metellior Canti, da loe. hooloe . lG. 6. ea . 7. in ea sententia est, 'litod si in o crimenico concilio
126쪽
.d Gnaontem errare posse existimaut, ea tamquam haer lica proseripta su et . qua otii titi et confrinatur a geri rati eo domnatione quatuor propo itionum Cleri Gallieani ati. 1682. 4 Hine ea deereia , de quibus quaerimus . nullam habent adieetamnniam haeresis , aut aliam hujusmodi , qua fidei definitiones di litigui intoni et qua Con tanseo es Patres in proseribendi 'e Ythii, wielois . His sit ,
et litoronymi Pingensis usi sutiti itaque sola remedii neees,itas in illo rerum diserim nρ eo dem Pati's in novam illam solatsentiam itiduxit , et hiqo idem quid iuue optimum suctu c3se putribant i iv di creti proposuerunt, non quod ab omn; hu tamquam exploratum sido i d'gma hΛboretur. 5ὶ En des re eomemti est habitus Theolog avum . in eoque Cardinali, Cameraeensis pro Coneilio disseruii. Verum cum quadr ginta essent , qui in Hum locum crati, enerant, inritum Doctore, duo ieeim Caediti, liα sonisioni iam seqimii fiant. reliqui viginti . et octo Cur inali votio moti tor obsit torunt . ac Ponti si is numine delini iv u sententium emittendam esse domonis strarunt. Si duabuq illis sessionibus IV. et V . iamquam fidei dogma dea finitum suis et . iii a Concilium esse Suminum Pontificem . qui si ei pri- tuis et, ui paueras priri dies quaereretur et num silet deereium Coueilii . aupotiuη summi Poniisiei ni ininu e set emiit'tidum. ntque ut ex quadraginista Thoolori α viginti μt ocio pro Pontifice sentcntiam sei res ni , ae nullam Concilio inos se auctoritatem assirinarent , nisi Patrex eum stiri raptist in unitato sint 3 Cerio Caedi tintia Crimerae nεέη in eo lihello. quo miri Cotielli; Nomino fidei doevoin mitti posse dentidit, ut id esseo pol quod eo tende hal , nihil loeutonitus proferre poterat riperetis sessioni in quartae , et quin no . quast uno tamet hi nomine edita Anni , si os tamquam fidei dogiam a proposita suissen . Ex quo patet . novisse ipsimi Cardinalom . quod ii 4 do peti. sdoi doetritis minime eoni in rotur. Quin idsem Cardinalia iul tigiori tractatu , quom deinceps in rcidom Concilio e ulgavit ri Gelo- .s a' , Concilior tim g n miliani, Romani Ponti seis . ot Caruina tam citi to-
rtam montionem saeit plane titillam . ni e M. rsarius ba reseos arguit sed etiam di putationem peri Coneilii Decumoniel auemritate his vσrbis e in ludit. quae tamen iami desinitive determinandia ed doetritici litor si ad iidam posita sunt et tiam huius rei di sinition m heri Conei lii dolor minationin stihmilto is 1 Quibit et vel his mani si sinin t . eum qnaestion om illam
do iure Conei lii in Summum Ponti seoiri minime eu fide d finitam erodi disso sieut nec alii deinceps ninquatri erodid eunt , qui licρt potiorein habeant Concilii . quam Pontificis nitet i ta ioth haud tamen ha Proetiens iudi
S. XXV. Iam rei; in a Prima in x iura persequamur. Porro ex juris lictione , quam in tota Leclesia Summus Pontifex Diqitigod by Corale
127쪽
ti siet, multa pro sinunt, quae ejusdem sunt propria iurisdictionis. Nimirum ipse leges condit, quibus obstringitur
Ecclesia universa , conditas cum opus est , relaxat , poenisisque a Imadvertit in eos, qui legibus parere recusent, judicat gra tores causas ecclesiasticas , habetque jus appellationum. Cum enim recta earum ratio sit, ut ab inseriori ad superiorem provocetur , ita ut postrema appellatio ad eum deseratur, qui omnibus cum auctoritate praepositus est, sa-cile intelligitur in ecclesiasticis negociis appellandum demum esse Summum Pontificem , que in climqtus toti Ecclesiae praeesse voluit. Eadem est methodus in civilibus quoque negociis , in quibus postrema appellatio ad eum desertur, qui toti Rei publicae cum jurisdictione praeest; an non idem pari modo in rebus ecclesiasticis j iis erit Summo Pontifici qui simile in habet in ecclesiastica Republica , et eam quidem a Christo acceptam potestatem y Non igitur Synodus Sardicensis , quod quidana putant, primum contulit in Romanum Ponti ficem jus appellationum, sed potius ius ipsum Primatus propr; tam agnovit ; eaque constituit, quae in his appellationibus servare oportebat , ne aut inutiliter, aut minus recta proponerentur. Revera appellationum ad Sedem Apostoli- eam multa sunt exempla Sardicensi Concilio antiquiora r et huc sane spectant appellationes Montani, Sancti Athanasii
Patriarchae Alexandrini , Pauli Episcopi Constantinopolitani , Asclepae Gagensis , Marcelli Ancyrani , Lucii Adrian
politani. Hi omnes ad Suminum Pontificem provocarunt adversus sententiam synodorum, a quibus condemnati, atque
ab Episcopatu dejecti fuerant, antequam Sardicense Conci
t Ius appellationum , inquit Navalis Alexander Histor. Eccles. saee. 4.aissori. 28. cre iur. Ire uat. tom. 4. Pag. 462. cdit. 6rret. 1776 se est aro Mndix Primatus S. Petro , et eius succe staribus a Christo collati . nonis est a Synodo Sardicensi , aut qua, is alia institutum De hoc iuro et alio ineo ecipio e dis eram . et multa m' dixisse memini in Instit. Iuri non. lib. 3. tit. 15. lom. 3. pag. 203. 3 qq. edit. Romae 1792. Quod etiam dieium volo de eetoris Primatus iuri hias . de quibos alio loeo multa dieam . et mnita iam dixi in iisdem Instit. lib. l. tit. 3. recto t. tom. 1. . 14. seqq. pag. 167. seqq.
128쪽
S. XXV l. Ejusdem quoquo jurisdictionis est propritim
ut Pontifex , cui divino jure subduntur omnes , sibi uni subjicere possit eos, qui et aliis infra se in et ipsum duru eeel si astico subjecti sunt ut plenarias , quas vocant L Indulgentias attribuat; ut ubique terrarum Pontificalia solus exeriscere possit ; ut generale, ecclesiasticos situs a tota Eeele iaservandos constituat; ut regularia Instituta a P probet, atque, confirmet, eademque etiam justis de causis e medio tollat . ut insignes pietate vir is atho Beatorum , Vul Sanctorum adscribat. Et quoniam Pontifex et ovibus , et 3guis a Christo Servatore praepositus est, eique commis,3 eura, et procu ratio Ecclesiae universae, non tantum in gregum , sed Eliam in Pastores , qui gregem ipsum speciatim regunt , singuli in Dioecesi sua, suam exercore jurisdictionem , et Ompium solicitudine in habere dehet. Itaque ipse creJt, ac transfert Episcopos , eorumque arctat , et Constringit potestatem . uam obnoxiam habet ; eosdem propter erimina Episcopatu dimovet, et, cum est opus, restituit; Episcopatus constituit, et plures in unum conjungit, aut unum distrahit in plures, cum alterutrum postulat Ecclesiae utilitas, cui prospiciendum in primis ab se, coli utendumque est. Cum quo
Ponii fici omnia, quae in Ecclesia sunt , nota es4e debeant, ut quod postulat ejusdem Ecclesiae bunum, perficere possit, consequens est, ut ipse rerum omnium, 'tiae ad ipsam pertinent, certior sit saciendus i unde oritur lus petendarum accipiendarumque relationum , Per quas Pontisci toti ut Εeclesiae status innotescit , parte S ue implet ossicii, quod sibi a Christo commissum est ti). Cuncta haec 'uasi praete,
reuntes strictim aspeximus ; alius erit earum dilatandarum sustusque explicandarum locus.
Antiquus sati mos est , atque a primis Ecclesiae serialia per potv servatus reserendi ad Sedem Apostoli iam grηvi quorqu. eoclysiastica timgneia , quae praeseri in nil silem Pumine 't, cuius qi 'dem initia uti ip,a Apostolorum aetate repetit Theodorus Curi Episci pus in pistola ad 9. I seri iram M. . quae est uumer 52. intre θ/βius t ui Pistolas io m. i. om. eois 41. edit. Venet. 1753. , ejusqun Ptimui' exemplum profert ex Apimiolii Paulo, qui tametsi esset Prauco ieritatis . et xπό SIM ιιυδ S. , lanaen tu prima illa de legalitius controversia . ut omnibus Praebercti exemplum is adis magnum Petrum se contulit, ut iis, qui Anti Debiae do legali coti sep .-- lioue ambigebant, explicationem ab ipso referret Temporia injuri
129쪽
perierunt aut PI simu monumenta et eademque de cauxa. nihil etiam reliquum ast ex iis multis . quae Hieronymus sub Damaso relata , et responga commemorat mist. l23. ad Agerueniam n. 10. Om. tom. l. col. 90ι. edit. V not. 1666. ., cum in chartis ecclesiasticis iuvarem Damasum RomAnae Urbia, , Episcoporum. et orientis . occidentisque synodicis eoaguitationibus respon- ,, derem etc. is Sed multi adlliae monumenta supersunt , ex quibus intelligimux , omnia Romano Pontisci , tamquam Summo Ecelesiae moderatori , significari consuevisse , ut omnis , si qui sorte irrepsisset , error eius nuci ritate tolleretur , veraque fides in illustri loco poneretur et quo sane eonsilio Augustinus ad Bonisaeium P. misit libros quatuor contra duas Pelagio norum epistolas , ut ipse declarat his vertiis lib. i. num. 3. om. lom. 13. ces 5l3.is Haec ergo , quae istis , ut dixi , duabus epistolis illorum ista diis sputatione respondeo ad tuam potissimum dirigere Sanctitatem non ,, tam discenda , quam examinanda , et ubi forsitan aliquid displicuerit . ,, emendanda constitui Iliac morito In Ocrutius I. v. 29. ad Gillarii. Carthaginien . apud Constantium mist. Rom. Pontis Num. l. col. 888. seqq. antiqua tradi ιons . atque etiam Patriam iustitistis firmatum
ait ius relationum ad Sedem Apostolicam se ut quidquid quamvis de disis itinetis , remotisque provinciis ageretur , non prius si itum haberetur ,- niat ad huius Sedis notitiam perveniret , ut inis hujus auchoritate ius is quae fuerit pro anciatio firmaretur is. Quod eti m ipso Innocentius tradit e . 30. ad Conea. Μωυitan . num. 2. col. 896. , idemque confirmant Africani Episeopi in epist. ad Theodor. P. . quae postea lecta suit in Lateranensi Cone illo sub Martino I. ara. 2. apud Labbaeum lom. 7. Concit. l. 13 . se Antiquis enim regulis , inquiunt , sancitum est , ut quidquid si quamvis in remotis , vel in longinquo positis ageretur provinetis , non prius tractandum vel accipiendum sit , nisi ad notitiam almae Sedis, , vestrae suisset deduetum , ut hujus auctoritate iusta quae suisset pronun- , elatio frmaretur, indeque sumerent ceteraE Ecclesiae . velut de uatalio suo sonte eraedicationis exordium , et per diversas totius mundi regi se nes purItatis incorruptae maueant fidei sacramenta salutis se. Conser quaa aer;psi in instituti Iar. Canon. lib. s. ta. 3. asci. i. i. 14. not. l. eam. s. μυ. 367- ε
130쪽
PRO LEGO MENADE EPISCOPIS APOSTOLORUM SUCCESSORIBUS
I. Potestas extraordinaria solius Ap stolatu' propria. Ea necessaria ad Ecclesiam eonstituendam. II. Iti ea non suoce serunt Episeo. pi , sed tantum suecessPrurit in pote late ordinaria Episcopatus.
III. Episcoporum iurisdietio cire misseribitur sinibus singularum Di eps tin. Iuvisdictio opis opatui ge-De ra tini inixa a Dco immediatopvocedit. IV. Iurisdietio singulorum in lana , aliorave Dio ee,i ab Ecclesia re
petenda ost. V. Actum , et usum exerci tidae iu
risdietionis ab Ecelesia habet Epi
I. Itio iistis , atque Acius a Summo Pontifice a retari potest. Quae sint iura primigenia , et origina via Episcoporum.
VII. Iura Episeoporum ab Aposto
VIII. Item a uotata dei neepa ah λ- elosia. IX. Iuro Primatus recte aretantur sommo Pontifice. X. l ii Episcopis potestas ordinis,st . iuridietionis. Quomodo utraqu. acquiratur 7XI. Eootessia eongregata . et disper An. Utra tur erroris expers. XIl. Ferant qui unanimem omnium Episeoporum eonsensum requirunt. XIII. Preshvieris rogondae Eeelesia. potesta a divinitus eniacessa non est.
XJ V Ah Epiqerim omnia oritur Pre Ahyterorum iurisdietio Xu si nautae Melo, in unum haberedet, ni eaput, quod cum capite Melesina universalia in sde , si eo A
I. Christianam Rempublica in instituturus Del filius Cnri,
atus Iesus, ei praeficere debuit Rectorus, et Gubernatores, qui eam dein administrarent , adornarent , munirentqus legibus ea praeStarent, omnia quae . Reipublicae-honum, et incolumitas postulabat. Hi Rectores Apostoli sunt, quos Christus ex discipulorum numero clegit, Et quorum esse voluit nunciare Evangelium orbi universo , atque homines cogere, ex quibus cadem Respuli lica esticeretur. Si ea br vi tempore stare debuisset, satis suisset his tantum rectoribus in tio constitutis regendi, administrandi quo tribuero potestatem , quae iisdem moriemihias extingueretur ; Sed cum ea Stare , et consistere deberet sempiternis saeculorum aetati-