장음표시 사용
141쪽
hent potestatem , ut hanc quidem tam late patentem , ut alicubi Episcopi sine venia Patriarchae, aut Metropolitae, cui subjecti erant, nillil prorbus ageru pObbunt si) ; verum Summus Pontifex non ab hominibus, sed a Christo servatora dataria habet potestatem tam in Omnes Episco' Pos, quam tu illos, qui Episcopis subjiciuntur. Itaque talia sint, qualia tandem vis, jura primigenia , et origi Daria Episcoporum , nemo certe , qui catholicus haberi , et essu revera velit , inficiabitur , quod haec jura ita a Chri-hto instituta , atque Episcopis data sueri ut, ut essent obiici xia iuri,dietioni Successorum Petri , quos toti Ceelusiae luiu dignitate , tum auctoritate Voluit praesidere. En igi-ιur quo demum abeat tota haec disputatio , tu qua homines male animati id Sedem Apostolicam multum tem Doris , atque opero con umpserunt. Divina certo ast tum
Primatus , tum Episcopatus institutio. Illi datum est a Christo jus proprium , et originarium praesidendi toti Ec-ςlesiae cum dignitate , et jurisdictione ; huic jus est attributum regelidi Ecclesiam cum subjectio no uidem Praesidi, qui omnium rector, caput, princepsque est. Itaque Summus Pontifex Eum Episcoporum jurisdictionem minuit , uti vir jure suo nativo, et originario, hoc est jure Primatus , qui ui tribuit hauc potestatem , neque Episcopi de imminuta jurisdictioue sua conqueri possunt , quoniam*atndem acceperu ut ea lege , ut uni omnium capiti subje- ta sit. Quod generatim ad omnia pertinet , in quibus yel Roma ui Pontifices, vel Concilia oecum enica Episcopo-xum auctoritatem vel io carta negocia , vel in certos ho-
Iniues tu hibuerunt. Narn omnis eorum jurisdictio ita in-βtituta , dataque est , ut 'emper superiori potestati ob-μOxi sit.
1, Praeclaruio est illud , quod dat Aegypti Episcopis , qui siue aucto-xitate Alsexandrini Λ uti Atiti , eui sus lebantur . nihil pror-us agere pol tant , proditum memuriae eat Ael. 4. Cone. Chai dou fusis in ρ De hias tibias m Κριμνis au Impi rator. datis to n. 4. Concit. Lubhiasi eo . Quo uidem ni ido o mo nos videt . quam angustis circumscribatur . sviatur lite aerminis Epas plimina juvi Adielio. Eiusdem est generis quod de Asricanis Feclusits seriptum es/. me nimirum in vitia quarti saeculi , quisitique
iit itio magna ψaesorum mitii trorum inopia lahorabant , ades ut tori ilao ur penitus desertae essent , ac ne uni A quidem Diaccitius in locis quihu
flam reperiretur. Iliae malo siuile mederi potui etit Episcopi , si eis li-
142쪽
rui met ad suos gradus illo, τε tituere ς qui a Douatistis ad eatholicam tauta inte.n rimetant , aut haptinatos in insantia a Donatis is , deincepsque m tetrium rationis in catholicam Melesiam cooptatos ordinare. Sed cum ea iri Ne transmarinum conciIium , evius meminit Synodus Asrieana can. 35. apud Pithaeum Cod. Canon. pag. 452. edit. Paris. 1687. Episeopi auctoritatenet Contraxisset , legationem mitiere oportuit ad eos , qui legem illam tulerant. ut eadem necessitatis gentia tolleretur , sient patet ex eadem Synodo Asel 'cana loc. est. ρας. 113.
S. X. Iamvero duplici potestata iastructi sunt pisco
Pi , ut suo recto sungantur munere , altera, quas ordi nis , altera, quas iurisdictionis appellatur. Haec per legitimam missionem, illa vero per ordinationem , seu Cona Secrationem acquiritur. Potestas ordinis pertinet ad sa eramentorum administrationem, atque ad cetera, quae or- diuis propria sunt, qua de re suus erit Opportune agendi
locus. Potestas jurisdictionis spectat ad regimen , et gubernationem populi , qui unicuique Episcopo commissus est ; quod fit per legitiniam missionem , per quam sin gulis certi subditi assignantur. Sine hac assignatione tu risdictio, quae nihil ost aliud, quam potestas tu subditos nulla plane esse potest. Per ordinationem Episcopus , quas sunt ordinis , gerendorum consequitur potestatem ; sed nisi etiam habeat subditos quos regat, ecquae ei potest esso jurisdictio, cum habeat prorsus neminem , in quem eam dem exerceat 3 Qnod adeo verum est, ut etiam qui Abates vocantur , licet Episcopi non sint , iurisdictionem ha heant, contra vero eadem careat Episcopus vel depositus, vel minus licite ordinatus , licet ipse habeat ordinis potestatem si). A quo autem haec missio tribui; ae subditi assignari possunt 3 Episcopi non aliam habent iurisdisclionem , quam quae continetur finibus regionis, cui praepositi sunt ; et ideo sequeunt alicui attribuere subditos , in quos nullum habent imperium. Unus Petri successor a Christo accepit potestatem in omnes , quotquot in Eccle Sia sunt; ergo unus potest singulis attribuere partem gre gis , qui si totuς divino jure subiectus est. Ergo legitima missio, subditorumqtie assignatio a Summo Ponti sies repetenda est sa). Atqua eo quidem iure dandae missionis , atque attribuendi subditos unicuiqne Episcopo , semper Romanos Pontifieas , Praesertim in occidente, usos Dissili od by Gos fle
143쪽
suisse, nemo inficiatur, 3ὶ ι neque huic sure aliquid detractum videri potest , cum iidem Pontifices aut Capitulis ius eligendi, aut Summis Principibus jus nominandi Epi
scopos concesserunt. Nam electorum , aut nominat rumhominum confirmatio, quae proprie, ac vere jurisdictionem tribuit, integra est Pontifici, qui neque debet, neque potest assentiri electioni , aut nominationi eorum , quos minus idoneos iudicat, quosque sacri canones ab Epis
Ita conellium Constantinopolitanum I. can. 4. tonni. 2. Concia. Labbaei eo l. 1125. edit. Venet. Coleti nullam iurisdietionem resider v init in Maximo, qui eontea regulas Constantinopolitanus Episcopus ordina
2ὶ Gonei lium Tristentinum eras. 25. ean. 8. o Si quis , inquit , dixes est, Episeopos Di auctoritat E Romani PD. liseis assumuntur , non esse leam gitimos . et veros Episcopos ..... anathema sit. Consule Hali Ierum da acri electi et ordinat. Par. 3. art. l. cv. 4. num. 184 et ara. 3. S 6. num. 45.
eom. 3. Pag. 14. et 94. edit. Romae 1739. . et Bertium de Theolog. dise*l. H. 36. ωρ. A num. 8. pag. 441. edit. Romae 1739. 3) Vidosis Innocentium I. m. 24. ad Alexand Antiochen. et v. 25. ad Decent. En tibin . num. 2. apud Constantium Rom. Pontis epist. eol.852. et 856. edit. Praris. , Gregorium Μ. lib. 1. v. 77. Om. rom. 2. eol. 561 .edie. Parim 705. , ceteros , quos laudat ualli erus loc. cit. Pag. 94. seqq. 4) Isule autem potestati , quam in Summo Pontifice inesse diximus .hihil detrahit vetus illa disti plina , per quam comprovinetales Episcopi eli gebant, Μetropolitae autem Episcopos eun firmabant. Nam omnis haec au- mortina . quam Metropolitae supra Episcopos obtinebant , nonnisi a Sede Apostolica concedi tuit , caem omnes Episeopi ex institutione sua pares inter se sint, neque alius inali uin habeat potestatem. Si eui data jurisdieiis latior, et 'aestantior est , dari profecto debuit a superiori potestate , culiidem Episeopi subderentur. Eius autem potestatis loco habori nequeant Concilia oecumenica , quae multo Post institutos Metropolitas haberi caeperunt , non itent Concilia provincialia, quae hane iustitutionem iam saetam ostendunt , eum illud ait provinciale eoncilium , cui praeest Metropolita. Una igitur esse potuit sumetor potestas Romarii Ponti sicis , a qua illa omnium Episeoporum similitudo, aequalitasque tolleretur; M Metropolitis in alios Episcopos auctoritas tribueretur. Bevera ex Petri Cathedra illa primum est prosecta dignitatis , ac potestatis praerogativa , qua potiebautur primae illae Sedes , quae postea Patriarchalis appellatae sunt, eaque labentibus anuis eum certo graduum diserἱmiue permanavit ad Metropolitas,ecim divisae Provinciae sunt, ut ecclesiastiea negocia facilius , et comm dicis expedirentur. Ita potior auctoritas MetrDpolitarum pars fuit potestatis , qua primae illae Sedes a Petro iusti inlae supra reteras emine tit , qua de re videndi sunt Thomassinus L et, ct no . Eccles. discιρlin. par. l. lιb. l. ev. 14. eom. l. pag. 3l. xeqq. edit. Venet. 17 73. , Natalis Alsexander Πλ ωα Eccles. saec. 5. disFert. 16. t . s. μω. 253., et Cardinalis Gervilius
Confutarione in duo libelli ete. μαα. s. tom. t. v. 13. seqq. Nihil igitur de Pontificio inre detractum est, eum ipsi Pontinees labiis de eauias in M tropoliisa contulerunt Partem aliquam Potestatis, qua ipsi fruebantur , o
144쪽
vero ila Couttii ruuet , ut eat tern sum per ab sa ipsis Ponderet, IIa ut eleel Iovet Oilii ruit ilo curuutilum arbitrio ius irinaretur. Praeclare Hallierua cuiat. art. 3. ,. 6. 1,u u. 5 S. Iurg. 102. dicit ho C r is ex qitibus duo ista uim uia, Pontificibus comi tere colligimus , Episcoporum ubi illi e tUrrarum creau- , , disrum curam , Et Potestatum , qua si aliquando usi non fuerint , modes iis rationi eorum , ac pruden Liae tribue udu n , utpote qui melius , ae eom. , , modius per alios a se Ou,titum, Patri vcbas , I rimates, Metropolita uos, Oedinutionem , nut delectum ituri Pu,su cuia , uerilit , quum Per se Ipsos. M Si quando autem uti voluerint , e. expedire iudicavori ut . tirmo qua yrPra possit . qua auuturi tutu id inciunt , cum ouoliaritalo P.tri id iacturi de- prolicud intur . . . . Haeu usi ou , quam tutius incRlcavim , Rotaurata a, , Cocli si au prae Nativa , ut Di diuisi iuuabus firmitatem , ductoritat in suo inc meipiti seu ecclesiasticum couciliet, nec uli,quo ejus coninari uication.
se plenitu livem allicii, ut loquitur nuruardus, seu executionum logitimam i liquis clausuquatur. Hauc ApO,luli u C thedrae praerogativa ost : haec se Plianatus digni in s c hoc uou uo iam , oud ipsius EcclΘsiae constitutioniis coaevum , quod Sumper viguit , Privilegium Ducretis etiam Summorix iam Pontificu is in Laum arbitr um collaui vοι ulectio Episcoporum , quod lato ostendit Petrus de Marca Coraciara. Nucgra. σι Imρor. ιιι. 8. e F. 8 niaur. 6. De d. Pag. 435. odit, uisoret, l763. . ut ejus quidem disciplinas Otigia tua1 ip e a Sirictu Polit ilico rui'u undam putat T quod sano egregie inrisii inui Romanorum Pontiueum aucturitatem
S. XI. Episcopi in generali Concilio conjuncti Ecclesiam confici uiit; quam congcogulum dicimus , dispersi , atque dissu si per totum Urbem, Ecclesia ira , quam diveris
sam appellamus. Utraque Lectu Sia , quae sum ejus capita
Bomano Pontifice et fide , et communione consentit, ex pers erroris est. Qua in ro magui S in erratis est eoru in
sententia qui tantum Ecclesiam tu generali Concilio com gregatam, non item ea in , quast Per totum orbem dissu sa, ae dispersa est, falli nesciam existimant. Christus enitus ebo Ecclesiae adfuturum promisit omuibus diebus usques
ad consummationem fasculi, ea in quo Sem Pue essου vOl ii it columnam , et siciua meatu u Verita Lis , ne fideles fru- citi autes sint , sicut Pamuli , σι circumfurantur onιni
Desulo doctrinae si . Si tantum in Coucilio congregatam
Ecclesiam erroris expertem putemus, ei prosecto Christus haud semper praesto erit, neque Semper damnari poterunt
errores, curtaque veritas pro Poni, cum non Semper oecu
mentea Concilia habeantur, Certe primum oecii municia in Concilium tantum anno 325. post Christum natum habitum est. Ergo ante hanc synodum Christus ab Ecclesi abfuerit necesse est , nullaque in ea fuit certa veritas , lino vero omnia iucurta , ut urrori. Plena esse debuerunt .
145쪽
test. Quid 8 Paulus Samosa tenus , Montanus , Novatianus , Pelagius, aliique haeretici nonne extra oecum enidum concilium dispersae Ecelesiae consensu damnati sunt 3 An non Patres sαὶ ad traditionem provocant Ecclesiarum, quae sunt toto orbe dispersae , ut statuant, quid veritatis loco esse debeat 3
3' Errorem eorum , qui dispersae Ecclesiae talli nesciam auctoritatem in discrimen revoeant, quo qiuidem e nn moro sunt multi ex Appol lanii huή, Saera Faeuitas Parisiensis an 1644. apud Langustitim Episeopum Sue si hensem A re is, 2. an. 1718. ntim. 22. pr seripsit his verbis., Ηn prci h positiones in quantum insallit illinii Feelo,iae uti iusta Antis ita titillo alio Ἀ- ω tu , quam tu solo eotie illo oretiationi gregat: e tr Luunt. i morariae is sunt, ipsi Dclesiae iniuriosao , et haerei; e . . Eadem alid Faeulta κ apud Tournelyum Pnneleel. Tholm. Eeo s. Christ. Vtira st 3. Irr. 3. tom. 6.kag. 174. eisit. πρap. tin. 1;65. doelaraxit in nrcessarium noti sso ab olli . te contalium generate ad extirpatida quae thoi schisma n . et flauasliboi Lac
is reses v. g. Pelagianam . et Iaraxonianam, quas Pon ini stis soleti lor exii Dei as
o sque eone illo potiorali , quod iunium in aliquibus ea filius dici potest
2ὶ S. Irenaeus . ot Tertullianus ad Ecelesias ubique terrarum di peris has , noti ad gen Fralia eoneilia provoeniat , ut vora fidei sulci rotistitui , noseique possit. . Sie ille adoers. hnor s. lih. d. cap. 10. lis. 3. ense. 2. 3. et 4. et li3. 4. eap. 26 et 33. rom. 1. opp. Mogo 48 et 49. 475. 1I8. 262. 272. odie Venet 17 34. alii r autem δο ρrti seripi. civ. 20. 21. 28. 36. ρ,. 208. 209. 212. 215. edit. Vono . 1 44. ldom habet in rillus Alexandri titis in epist. Uno i. aes imos3oritim apud Labhastini Iom. 4. Concit. eos. 28. . Lugustinus is Avii, m. lib. I. ev. 53. γρ. tom. 12 col. 238. odit. Vonet. 1 56. , et Hegesippia et singulas lustravit Ecclesias, ut quae vera essetsdos, i lolligeret, sieuit narrat Eusebius Histori Getes. IAE. 4. e . 22. pag. 155. edit. Taιι rin. 1746. Nitio eolrros Patres , quorum omnium coneor gententia est. Vide, praeter alios , Toliri pl3um praeloci. inco&ς. do eses. Christ. to n. s. qtiavit. 3. are. 3. Pag. 172. seqq. edit. indic. . set Mamaebium de Animah. I. stor. in sinu Abrn hae etc. lih. 1. ense. 2. S. 1. pag. 114. seqq. S. 2. pns. 189. seqq. S. 3. Pag. 203. seqq. edit. Romae 4 66 , et in m. 4. - stin. Febronium.
S. XII. sunt tamen aliqn; , qui ὁ;spersae Ecclesiae au
ctoritatem ratam firmam si aberi volunt , modo unanimis omni iam consensus accedat, et hic quidem non moralis,
sed physicus , et absolutus , adeo ut certum Ecclesiast judicium haberi nequeat, cuί aliquis Episcopus , aut ali
qua insignis Ecclesia adversetur ; quin hanc absolutam unanimitatem etiam ad oecumenicum concilium pertine ro arbitrantur. Hi nimirum plus tribuunt unius Episco- Diqiligod by Gorale
146쪽
pi sententiae, quam totius Ecclesiae consentientis auetoritati , quoniam illi facultatem concedunt toti ias Ecclesias decretis intercedendi; quod sane dici non nisi absurde, et inepte potest. Neque illud levius, quod ea sententia facit, ut unus aliquis Episcopus errare numquam possit , atque ut certum Ecclesiae judicium vix umquam ha. beatur ; quoniam dissicile est in magno numero Episcoporum, qui in Ecclesia versantur, non aliquem reperiri, qui a ceteris dissentiat. Quid si Episcopus aliquis, quod pluries evenissa constat, in haeresim incidat' Eum Ecclesia damnare non posset et interim Christianis incuria esset fides, atque orrorem sequi liceret, quoniam unius Episcopi sententiam impedimento esset, quominus certum ea da re judicium ab Ecclesia emitteretur. Imo quis umquam proscriberetur haereticus , cui satis esse
unum, aut alterum Episcopum in suum rapem errorem, ut in eo versari ipse posset impune, atque allorum animos depravare8 Quot Arius socios erroris habuit, quot NOstorius, quot Donatistae, quot ceteri haeretici l An catholico homini minus certum, minusqua exploratum erit ju.
dici uin, quod ab Ecclesia latum est si) λ
1ὶ Nemo ignorat, quam illustris esset Anglicana Molosi , anisqnam in geliIama , atque in haeresim incideret et aed non ideo minus haeretica , et schiamatica hal,sri poterit propter sociotatem tot Episcoporum , qui cum
en a catholica veritata discessorunt. Mitto sutera , quae multa sunt , exemis Pla gelauris eiusdem. Christus sanct sesu adfuturum pνomisit univorso Minelusiae corpori , non membris singulis , corpusque ipsum iuingrum , non singulos Episcopos erroris axportes suturos Pronunci vit et imo surrecturor
Praevidit luos ruaces ex Mobis i sis senioribus t uom paremtes gregi, τι loquentes ρ - , sod Christianos procul ab iis esse , et firmo in taelo siae side stare voluit. Consule . intor ceteros . Cl. Bolgenium in libro . eiutitulus Risposta at quesito Cosa a tin' areatlanta num. 2 s. εοqq. Pag. 493, 4σqq. si num. 282, seqq. Pag. 44- -qq,
S. XIII. Atqua hi quidem sunt, quos Christus Ecclesias
Bectores constituit, et in quos omnem contuli ι potest tem, Petrus nimirum, ejusque successores, . t Apostoli , succus Soresque eorum Episcopi, qui nou separati in singuli, sodomues una fide, et caritate in uno capite, ceutroque con
juncti unam universalem Ecclesiam conficiunt. Non desuaserunt qui et Presbyturis datam a Christo crederout rege ad . Diqitigod by Gorale
147쪽
Ecclesiae potestatem, quin et error suit Aerei, qui Epἰsco. Porum, et Presbyterorum auctoritatem. parem esse arbitra- batur i . Quem errorem postea renovarunt haeretici mili-Plures, quorum e grege Cla liuin Salui sium; qui omnium fere communia descripsit, gra issime remiavit Dionysius
Petavius sa); neque ab illo procul abest Sunodus Pistoriensis Scipionis da Riectis . quas Parochos , hoc est simplices Presbγteros in ecclesiastica disciplina constituenda Epi-1cOpis aequat , ac utrosque fidei judices pari jure constituit 3 . Sed quod in saeris literis vestigium est hujus
Potestatis, quam hi vindices, et fautores vetustarum haereseon simplicibus Presbyteris a Christo attributam putant λ Omnis sanu regundae Ecdliatae potestas aut in Petrum singillatim, aut in Apustolos conjunctim cum Petrocol lata est. Quo igitur argu mento sustentabimus jurisdictionem , quam a Christo Servatore numquam datam suis se con tat / Elegit quidem Christus discipulos septuaginta duos 4 , undis illi Parochorum originem repetendam sal So putant, eosque misit anto faciem stiam in omnem civitatem , et to cram quo erat i so Oentiarias. Verum hac missione tantum his data facultas est praedicandae poenitentiae , dotrinaque, ac miraculis ad Christi fidem praeparandi animos populorum ; sed nullum est concessum jus gubernandae, ac regendae Ecclesiae, nulla item potostas, ve ordinis, quae tantum in ultima coena collata creditur , Sive jurisdictioniς , quae post resurrectionem reipsa , et ut loquuntur, actu tributa est 5 . Ι ac igitur Paro- Chos successores eqςe septuaginta duorum discipulorum, et ne ad eos pervenisse potestatem , quae illi; a Christo attributa e t. PIaec potestas la aud certo erit ordinis , quem . tunc Chriςtus niandum institia erat, neque jurisdictionis in Ec-iclesia, cujus in ea missione discipulorum nullum indicium est. Accedit, quod ex septuaginta duobus Discipulis septem electi sunt viri, quos Apostoli manuum impositione Diaconos or-βinarunt 6 . Quomodo igitur omnes a Christo Sacerdotes creati esse poterant tes) ῖ
li Conise S Epiphnnium lib. 3. haeres. 76. tom. l. ρας. 804. edit. solottiae 1682. . ot Concilium Trideminum sess. 23. Can. 7.
148쪽
S. XIV. Revera iudicium sanae doctrinae si). qu populi
imbuendi sunt, i tu in quemcclesiae regimen, et administratiose inpur penus Episcopos fuit , neque Presbyteri; sinu venia Epi copi, a quo O .nnis eorum manat auctorita , jurisdictionem Ili i in exercere umqua in licuit. Hinc Patrum omni uin concorς quia te lili .i est, Ure,i,3teros Episcopos subditos Hsse oportere et , neque illos bis ignaris, aut repugnantibus agero quid in in posse s 3 ; onmeni illorum iurisdictionem ab Epis-ropo oriri, ab eoque ita pendere. ut ab eoclem dari, an serri, explicari, constringi pos u Episcopi esse leges sirre prolio no tritius dioecesis 5j, poeni que animadvertere in criminosos 6 . omne inque in eo jurisdictionem residere ). Quid
vero de Epi,coporum, qui in oecumenicum concilium convenerunt. auctoritate dicam 8 Per eos riam suo capite conjim ctos totam Ecele, iam congrPgalam referri. nemo ignorat; erum in liis conve a lituis, in quibus totius Eccle, iae in e t aucto
ritas, omne judicium, crii cuncti parete debent, tantum Episcoporum est 8 . Si in liis oecmnenio iς conciliis etiam iis, illa Episcopi non essent, datus est at quando locus, id sietum est jure singulari, ac privilegio. qnod ipsum Ostendit, jus serendi judicium tantum osse proprium Episcoporum. Neque enim aliter qui Episcopi non sunt, eo privilegiti indiguis erit. Si militer quod Presb3teri consilium Episcopi stilicia ut, id argu mento esse nonApol est, quod aliqua in iis in sit jririsdictio pro p ia , ac nativa, quae ab Epi copo non pondeat. Nam Miqua eo ab hoc consi lio ivr s lici io exercetur, ea i , la Episcopi jurisdictio est; quemadmodum, et qui sumin a potiuntur imperio in re civili suum liabent con ilium, et tamen quidquid ab eo geritur auctoritate. et imperio geritur illius, Penes quem
149쪽
Ut Cataphrysas resutaret Serapio Antiochenus E iscopus , lile a
43 Conser. S. Cyprianum P. 33. nos. 216. , S. Si victum εριst. 5. rad pise. A D. naim. l. 'pud Con totiti uni eos. 653, , S. I ii Qtitium DPist 2. num. 2. png. 747. ibid. Clericii , qui Hur EP scopi mi, si in se sui bonose ii
etin, laus Ecelesiae disciplina in Litis imum sarit. Antiqui tribus Gelo, laesasteulis ex iii liter e cari in coit Sancti Gregori i Th tumatiirci . S. Gregorii 1, eui . S. Dion3sii Alexandrini , qui Pus mi it ad alio, Epi copias . ut
ei, Dum quilibet in sua Dio ei si easdem Misor validas evrai set . item S. Das illi 4iterae , quibus plura reclesiastione disciplitiae capita muli uetitur . multa isque decreta , quae a Petro Alexandrino edita sum. Vide Beveregium P
150쪽
monii 16 2. omni uetuiὸ Episeopi tulei aut lege, si e in Coneiliis seris menteis Nicaeno, C m,ta ut nopolitatio, Epli Mino , Chalee sotiensi sive iis conciliis particularibus , quae in g,ia , Alii ea , Italia . Gallis , Hispaniis .
aliisque regi ovibus habita sunt. Aliae quuque ad ntis pervenerunt coris titutione. ΕDisc iporum, qui sein me res Etetit,iae curet eunt, dederuntqne lo- β . qMDu, opus senties iit , neque tittiquam Episcopi tam ccria. t m oba ae vetusti pusse sit uti dimiti soni. Pre byterorum aut in nullae
be lare permittit; ex quo patet Conciliis petitii et tu furendi primum tali
eium , a quo provoeatur: Sed in re satis Oxplorata longiori sermune imia morari nihil a itinet.
tr) Petrus Aurelius adores Spong. pag. 01. . Atque saec est , inquinis eminentia Dignitati et Episeopalis supra sacerdotalem , quod sacer lutatis - nullam per se iurisdictionem nρe inelitani, noe exigat, utpote imperse -- ctior, et Epἰ seopali subjecta, cuius tintia regi. et ad operati iuris, aem munia Ecclesiae admoveri lanii ipsa prosilire: di bot , ut canones iampri-M dem sanxerunt et ei Epὶ enpalis Distitias , ut summa , et i ii suo genere per-- fecta iuri dictionem nee ssaric complectatur , noe sine ea et risistat, non ν mogis quam si gia Dignitas, cui Sarai ii Patre; Epi oopalem Dignitatenti ressim comparant . silae imperio eoticipi potest. Quod adeo verum est .
M ut nequidem ii Epiψeopi , qui indulgenti, Eccle ita , Episeopas cura se