장음표시 사용
141쪽
114 ΙΝsTO UTIONES THEOLOGIAE. sus , non dabitat in Adnotationibus ad eam Epistolam profiteri ; videii sibi Hiero Imum al- serere, omnes Ecelelias subjectas esse Apostolicae Sedi; locos esst prolixior, sed tamen non
Praetereundus: ait, tui me terram
magnitudo , invitat tamen humanitas. A Pnsore, praesidium ovis peto; cum successbre Piscatoris, ct Discipulo Crueis loquor: ego nullu in primran, nisi risum se)itius Beatitudini tuae , id6t Cathedrae Petri communioui conscior , super illam Petram aediscatam Ecclesiam scio : quicumque extra Duc Domum agnum comederit, profanus est; si quis in Arca Noe non fu rit, peribit regnau- se diluvio. Et inferius et Nou novi Vitalem, Me latium 16puo , u ibro Paulinum , qui cum 7ne te
cum non colligit , spareit ; hoc est , qui Cbri- si non es, Antichristi es .
Flum tamen sint notanda in hoci praevalido Hieronymi testimonio. Primo, quod cum ipse ordinatus fa isset ab Episcopo Antiocheno Paulino , ut ipsemet testatur in Epistola ad Pammachium , quamquam neque natus ibi crat , neque renatus per Baptilinum , quippe olim non arte mlebatur locus originis , ut alibi a nobis probatur; quum , in qu in , Antiochenus eset Presb=ter , ar iustit tamen . se os m T. ovi DarPontilicis, ab eoque uti Pastore praesidium p tit. Secundo fatetur, Damasum e Te Petri succest ,- rem . Tertio dicit, se neminem praeponere Damasu, nisi solum Christum, illum enim δε-cit Christi Vicarium, cui velle se adlinerer , Pronunciat, dum ui . Eeo nullum primum, nisi
Chrsom sequens , Aeatitudini tuae comis unio-
142쪽
ne con sector. arto,Romani Pontificis sedem ponit fundament una e ius domus, & navis, quae est Ecclesia Universalis ; uoque Romanum Pontificem, ut Ecclesiast Caput universae . Quinto, Praesert Hieronymus Damasum Episcopo suo,
qui tamen non erat unus de trivio, sed Patriarcha Antiochenus, cui antequam veniret Romam , per plures annos insederat Petrus ; nihilominus pro ingenuitate sua, sic loquitur :Non novi Vitalem , Meletium respua , ignoro Pauli cum , dic. Secundo . Cyprianus Epistola VIΠ.ad plehem universam .' Deus unus ea , Chrisus unus
ct una Ecclesia , er Cathedra una super Taetrum, Domini voce fundata. Et libro IV. Epist. VIII.
Vocat Romanam Ecclesiam rassicem, matricem Ecclesiae Catholicae.' Tertio S. Augustinus in Epistola CLXI.scribit: in Romana Ecclosia semper Apostolicae C
thedrae viguit Principatus : Et in Epistola XCII. d Innocentium, ipse cum integro Concilio Mi- levitano rogat Romanum Pontiscem, ut c6e Ceat Pelagianos, qui Palaestinam , & Africam Praecipuli turbabant . Cur id non postulanta Primate Africae, Carthaginens Episcopor cur non ab Ierosolymorum patriarcha 3 nis Quia intelligebant, in Africa, &piaestina maiorem ense Romani. Pontificis, quam propriorum Episcoporum autoritatem . Alia Latinorum te si i-mynia , videri poterunt apud nostros polomycus , Liridanum lib. IX. Panopitae , Sis pleto num lib. VI. Controversarum , Alanum Copum Dialogo I., Albertum pighium , Bella minum , &
143쪽
rais . ImTl TUTIONEs THEOLOGIAE opponunt Heterodoxi. Primo locum Cy-Priani, quem inter alios, magni facit Salmasias: est enim Beatus Martyr, in lib. de Unitate Ec-
Episcopatus unus est , cujus a fingulis iussidio pars Igitur non est unus universi Orbis Episcopis . Addunt alterum eiusdem Cypriani locum, in Epistola ad Quintum , ubi ipse in Concilio residens scribit : Feque enim quisquam nugirum, Episcopum se esse Episcoporum coulsivit, aut tJrannico terrore ad obsiequendi ne-ccisitatem collegas suos adigit ; quando habeae omnis Episcopus pro In entia libertatis, ct potestatis suae, arbitrium proprium , tamqoam ludicari ab alio non possit, quum nec ipse potes alterum judicare , sed expectamus universi yιdicium
Domini nostri Jesu: Chrsi , qui unus , ct sitis
babet potestatem praeponendi nos in Ecclesiae suae
gubernatione , de actu nostro iudicandi. Resi opstest ad primum: Episcopatum unum esse, sed eodem sensa , quo Ecclesia. una esse dicitur: Ecflesia autem. una est iuxta eundem Cyprianum ibidem ut multi rami sunt, una arbor multi rivi, una aqua: quemadmodum enim in ramis, & rivis unitas oritur ah unitate capitis, idest radicis, aut sontis; sic una est Ecclesia, & Episcopatus unus in radice, & in capite, lichi Episcopatus particulares sint multi Itaque Episcopatus solidiis possidetur ab omnibus.
Episcopis, sed non eodem modo . Petrus enim, eiusque. succes res eam partem tenent , quae est ueluti radix, & fons : reliqui Episcopi, eas partes , quae sunt veluti rami , & rivi ; est enim magnus Epilcopatus corpus quoddam, non
144쪽
homogeneum , sed heterogeneum et unde haec diversitas , qua singuli partem suam ad .
miniitrant. Et ite discedamus ab exemplo, tam Talia us, quam radix iunt partes arboris ; vario tamen modo : nam radix alit, ac sustentat ramos, & quaecunque in ramis sunt , a radice Proveniunt, non e contrario . Ith; licet Romana Ecclesia, & Romanus Episcopatus sit pars Ecclesiae Universae , & Episcopatus universa iis, ut est Ecclesia, bc Episcopatus Neapolita. nus; attamen haec ab illa regitur , non ex adversb . papa igitur non est Episcopus omniunx Ecclesiarum , sed singulae habent suum verum, ac proprium Episcopum , sed comparath ad alios; id est, quod radix ad ramos, sons ad rivulos qAd secundnm respotadeo, Cyprianum, dum ait: Neque quisquam nostrum , Episcopum se esse Episcoporuvi, constituit ; loqui de iis , qui erant secum ςongregati in illo Concilio Carthaginensi,
non de Episcopo Romano. Subdit, non esse agendos Collegas tyrannico terrore ad obsequendi nec ssitatem ; boc intelligens , Episcopos instituto eXamine i erum, posse libere sententiam suam dicere, nec debere a Praeside tyrannice cogi ad suam sententiam, antequam quaestio desinita sit. Quae est S. Augustini mens in exponen indis his Cypriani verbis lib. III. de Baptismo Cap. 3. quod addit , Episcopum non posse sudicari, nisi a solo Deo, a quo constituitur : intelligetidum est de rebus occultis : Mam de cetero, quod pos sit Romanus Pontifex iudicare , & deponere Episcopos haereticos, i ps Cypriano compertum:
145쪽
xag INsTITUT1ONEs THEOLOGIAE erat, quum in lib. III. Epist. 13. ad Stephanum Papam, eum hortatur, ut jubeat deponi Episcopum Arelatentem, & alium ejus loco coim
Secundo, opponunt Hieronymum in Epistola ad Evagrium illis verbis : Si autoritas quaeritur , Orbis ma or 6ῖUibe : quid mihi prο- fers unius Urbis eo uetudinem λ quid paucitatem , de qua ortum est sperosium, in leges Ee elasiae vindicas 3 ubicunque fuerit Episcopus, fuὸ Romae , e Eugubii , sive Con stantinopoli, Fia Rhegii suo Alexandriae ,sive Tanis, ejusdem
meriti,ct ustem Sacerdotii: potentia divitiarum, O paupertatis humilitassublimiorem, vel inferio-νem Episcopum non facit; ceterum omnes Apoisio Ioram successores sunt. Citat etiam Gratianus Can. legimus distinct. 93. - Respondeo , Hieronymum ibi improbare
pravam quamdam consuetudinem , quae Oh- servabatur Diaconis Ecclesiae Romae : quoniam enim pauci erant, & curam habebant thesauri Ecclesiastici , superbire coeperant , & se praeferre presbyteris ; qui E contrario propter multitudinem , facti erant contemptibiles; unde ibidem , ait Hieronymus : Omne quod ra rum eis, plus appetitur e Pulegium apud Iudaeos, pipere pretiosius es. Diaconos pa scitate, honorabiles; Presbteros , turba eoutemptibiles facitque quum Diaconi coepissent sedere cum pres hyteris, Sedente Episcopo, quum tamen stare debuissent, non autem se ere r & insuper in domesticis conviviis benedictiones Presbyteris dare haec omnia damnat Hieronymus , ait-qne
146쪽
L I E. E R V. I 29que, non debere atteruli unius Vibis coiisuetudinem in retas hujuimodi, contra conluetudinem totius Ochis.
Ad id , quod adiicebatur de Episcopatuum aequalitate, ubicunque fuerit Episcopus , sive Rυmae, si vh Eugubii, &c. rei otideo: Hieronymum esse intelligendum de Episcopalibus ratione Ordinis, non ratione Iurisdictionis: neque enim negare Voluit, aut Potuit, maiorem
esse ditionem Episcopi Alexandrini, quam Tanensis; quum constet, illum tribus amplis Provinciis , istum uni Civitati, de quidem parvae, praefulisse . Hinc est, quod illis usus est verbis: Mus m meriti es, ct m dem Sacerdotii. . Sacerdotio autem ordo inest ex natura rei, non autem Iurisdictio ; quae potest ab eo seor concedi. M Tertio opponunt, quod Christus u gnovit supra se Imperatoriam Maiestatem, ill s verbis Johamiis XIX. irin baberes potestatem adversus me ullam , ausi tibi datam eset desuper . Papae reo, qui Christi se Vicarium jactat, multo magis Laicae potestati subiectus esse debet. Cou- firmatur id, tum ex S. Augustino in Commentario ad eum locum , ubi aperth docet ,' potem statem Pilati in Christum . suisse divinitus concessam , iuxta illud Apostoli ad Romanos XIII. Non es potestas nisi is Deo ; tum ex S. Bernar do , qui in Epistola r. ad Henricum Episc opum Senonensem ait : dicite si audetis , sui Prae fusis
Deum ordinationem nescire . quam Romani Praesidii potesatem, Christus super se quoque fateatur 'fium Coelitus ordinatam. t Reseon
147쪽
a3o INsT TUTIONEs THEOLOGIAE Respondeo, Christum non suisse ulli ho- min; subiectum, quum esset Deus ; sed quum nrmam servi accepisset, toleravit potestatem, quam Pilatus in eum exercebat de facto, non de jure. Sic ad vitandum scandalum, quum rogatus esset tributum , docuit primum se non teneri; deinde dari iussit: Matthaei XVIl.Quum igitur pilatus potestatem habuerit in omnes Iudaeos , exercuit eam in Christum , qui tamquam merus homo , & Iudaeus ad ipsum dii-aus fuerat: quemadmodum si Clericus mutata veste offeratur Magistratui iudicandus, pos et Praetor in illum animadvertere autoritate , quam in Laicos habet. Quarto: Paulus Actorum XXV. Caesarem
ampellavit; sentiebat igitur se illi esse subiectumian enim, ad Tribunal Caesaris so, ibi me opor- re uincari , Caesarem appello. Si igitur Petrus fuit ipsi aequat s , debet etiam 1 Caesare tu
Respondeo, iam superias ostensum fui sise , Paulum fuisse Petro aequalem in Apostolatu , non autem in Primatu ; sed ut direct. argumento satisfiat; dicimus cum Alberto Pighio lib. V. Hierarchiae Ecclesiasticae Cap. 7. , differentiam esse inise Principes Ethnicos , re Christianos: quo enim tempore principes erant Gentiles, ipsi Pontifices iudicabant , nec PQ
terant ab illis 4udieari , qui non sunt , nisi Fidelium Iudices , secundum Apostolum I. ad Corinthios VI. Qid ad me de his , qui foris fvnt , Iudicare 3 Porro Gentiles, erant legitimi Christianorum Iudices : lex enim Evangelica
148쪽
Lia ER V. 131 neminem privat dominio, aut uare siro ; sicut ergo ante Evangelium fuere homines subditi Principibus, ita & postea; &hic ratione Paulus quum accusaretur seditionis , ac tumultus in populo excitati , iure Caelarem appellavit.
At postquam Principes Gristiani facti sunt,&sponth leges Evangelicas susceperunt; continuo se tanquam Pastori oves, & membra capiti, subjecerunt se Praesidi Ecclesiasticae Hierarchiae ; ideoque in spiritualibus ab ipso judicandi sunt, iuxta legem Evangelicam. Quinto opponunt citatum Pauli locum ad Romanos XIII. Omnis anima si ubdita potesatibus Iublimioribus t &'Petri Epistola I. Cap. II. Sur ecti estote omni humanae creaturae propter Deum : sive Regi , quasi praecellenti, Oc. quihus testimoniis nemo excipitur , non Clericus,
non Episcopus, non Papa , dicit enim omni;
Respondeo 4 eas propositiones esse gen ricas ; neque .ex iis probari, Papam subesse Principi , sed tantum, subditos debere parere superiori suo: nec obstat, quod exemplum utrobique offertur de Rege , nam exempla non restringunt regulam ; sed ideo de . Rege verba fiunt, quia tunc Christiani accusabantur perduellionis , Calumniatoribus . Ad rem S. Ber- nardus Epist. t 83. ad Conradum Imperatorem:
Legi, inquit, omnis anima stibdita sit potestatibus sublimioribus, quamsententiam cupio vos cu podire in exibenda reperentia Petri Vicario ,
Acuti ipsam uobis vultis ab oniverso servari Imperio. I a Sexto
149쪽
Sexto objiUt Calvinus Canonem XXII. COncilii Mile vitani cui Augustinus praefuit,ubi prohibetur appellatio ad Summum Pontificem , 'in haec verba : suod si ct ab eis provoeandum putaverint, non pruύο cent, nisi ad Afraeana con-
et iis uel ad Primates Provinciarum suarum. Ad
Transmarina autem qui putaverit appellandum , a nullo intra Osricam , in commoviionem fuscipiatur . Suavis autem est Gratianus, dum in Can. Placuit caussa II. quaest. 6. te latis hujus Canonis verbis, assuit exceptionem istam e ni forte ad tapoctolicam Sedem appelletur . Indubitatum enim est, peta Transnarina iudicia, intelligi Romana, ut docet Balsamon in Canonem XXV III. Concilii Carthaginensis, quae etiam dicuntur ab Auxultino in Epist. i 62. Clmisorum improba refugia.
Respondeo : in eo Canone , non aliud sta--i, quam Clericis inferioribus, non licere provocate a sententia Episcopi sui, ad iudicia TraM- marina et sic enim incipit Canon. . Placuit , ut Presbyteri , Diaconi, er ceteri tuferiores Cl rici in causis, quas bilbuerint, o c. ea ratione, quia quaecunque negotia in suis locis , ubi orta sunt, finienda: ut habetur .in Can. ultimo Eccle-sae Africanae in Bibliotheea Iustelli ; & facinus ubi admissum est , debet expiari , ut ex Symmacho notat Cuiacius in CapAPostulasti X lv
de foro competente . Itaque ne Clerici inferi
res tam longo appellationis iudicio permista, debitam poenam eluderent: Constituere Mile-Vitani Patres, ut ab Episcopo proprio iudicati, provocare possent ad Synodum finitimorum
150쪽
LIBER U, 333 Episcoporum , 5c ab illa, ad Synodum totius, Diotices eos, quod Nationale Concilium dicimus:
inde vero, ne ad Oecumenicam quidem Synodum, Provocatio esset.
At hoc nihil facit contra Primatum Pontificis ; suilicit enim , Africanos non irritasse ,
quod Concilium Sardicense quod habitum fuit veluti appendix quaedam Concilii N caeni)Canone IV., & VII. voluit, Episcopos polle appellare ad Pontificem : idemque tamen statuit, caussas Clericorum inferiorum, terminari apud vicinos Epit copos . Imo, licht Clericis prohibiatum fuerit in Mi evitano , ne Pontificem a P- Pellarent ; non tamen prohibitum fuit, nec prohi- heri potuit , ne Ponti X, appellanis libellum susciperet; undE quum Apinatius Presbyter ad Romanum provocasset e Pontifex eum admisit,& gradui suo restitui fecit , ut patet ex Epi solis Africanorum ad Bonifacium , & Coelesti-Dum Papo m . Vide Emmanuelem Schel strate dis ei talione 1. de Eccle si a Asr cana Cap. 7.ubi contra Petrum de Marca disputat. Septimo opponitur S. Gregorius apud Gratianum in Can. si quis causa II. quaestione septima , ubi haec habet : Si quis nos sister bis
redarguere voluerit, veniat ad Sedem Apostolicam , tit ibi ante confessionem B. Petri mecum ju- se decertet , quatenus ibi unus ex vobis
, Respondet Bellarminui , haec verba itio peribus Gregorii Magni, non reperiri: neque enim unus eis hic locus , in quo alucinatur Gratianus ; quum enim non ipsos sontes requi-