장음표시 사용
151쪽
x34 INs i TUTIONEs THEo Loar AEsierit, sed vetustiores Collectores compilaverit, facile fuit, eorum errores in suum transer. re volumen , & sententias Patrum vel mutilas, vel depravatas, vel sappositas obtrudere, falso inscribere , vel propriis autolibus tib iudicata aliis tribuere, ut adnotarunt Romani Correctores, & Antonius Augustinus in libris de Emendatione Gratiani: sed etiam , si citatum locum, ut genuinum agnoscamus , responderi potest :Gregorium illis verbis , non provocare ad iudicium hominum, sed solius Deir videtur enim loqui de disceptatione per iuramentum, & de expectatione Divinae sententiae, quae saepe statim contra Periuros fertur . . Uultiinum argumentum . Licet unicuique
Pontificem occidere, si ab eo injusth fuerit lacessitus : igitur ii lartiori, licebit Regibus, vel Concilio deponere Pontificem , si is Remi a-.blicam perturbet. vel pessimo suo exemplo animarum offendiculum, esse deprehendatur. Respolidet Caietanus in Tractatu deautoritate Papae, & Concilii, non recth inserri. Etenim ad resistendum invasori , & se defenden
dum, non requiritur ulla autoritas, nec est
opus , ut qui invadatur st Judex , di superior eius, a quo invaditur , at vero ad iu/icandum . & puniendum requiritur autoritas r ita que ficut licet resistere Pontifici invadenti corpus , ita licet invadenti animas , vel turbanti. Rempublicam, & multo magis si Ecclesiam destruere niteretur: at non iudicando , puniendo, Vel deponendo, quod non est, nisi superioris; std impediendo, ne voluntatem saam exe
152쪽
U a n v. 13 squalui, de resistendo ei non faciendo, quod jubet.
Iudicium Romani Pontificis, est
ΡRobatur . Romanus Pontifex ex probatis habet Primatum in Ecclesia jure Divino rergo ius habet docendi eos, quibus a Christo Praepositus fuit, iuxta illud Petro dictum k Pasce oves meas . Palloris autem hoc est , ut sol-Vat dubia , quae nasci possunt circa Scripturarum sensum , proponat Traditionem Patrum, Praecipiat Canonum observantiam in universo orbe, & compellat omnes Fideles: imo etiam ipsos primarum Ecclesiarum Episcopos , etiam Per censuras , & per ipsam excommunicationem , ut sanam Fidem profiteantur . atque ad normam Evangelii, & Sacrorum Canonum mo
Quod autem Ecclesia Universali' hanc potessatem in Summo Pontifice semper veneratast, probatur per singula : etenim secundo faeculo Victor Papa, interminatus est Asiaticis ex Communicationem , propterea quod Pascha cum Iudaeis celebrarent. Asatici porro, ut se defenderent, non excipiebant Romano Ponti fici, ius non esse excommunicandi tot Ecclesias
orientis , quod sine dubio non omisissent; sed hoc uno se tuebantur, quod praxis, quam se 1 4 qua
153쪽
I36 IN sa 1 TUTIONEs THEOLCGIAEquebantur, ad iplos pcrvenerat ex Apostolica I raditione : ideoque non esse caussam , cur excommunicari deberent . Eandem potestatem in ipso Victore, agnovit Irenaeus Lugdunenus Antistes , sciibens , ut dispensatione potius , quam potestate uteretur , nec universas Ecclesias abscinderet: ut est apud Eusebium lib. v. Historiae Ecclesiasticae Cap. 24. Sequentibus saeculis eadem Pontificis autoritas sartatecta semper fuit ; etenim II l. sae culo schisma Novatianorum Decreto Cornelii Papae compressum fuit, cujus in omnibus Provinciis ratio habita fuit , referente Eusebio lib. VI. Historiarum Cap. 23. illis verbis: quum que in Provinciis , Antistites quid agendum esiet consultos ent, hujusmodi decretum cunctis promti I-gatum est , cte. Ineunte quoque saeculo V.Pelagiana haeresis, Romanae Sed is sententia prO- scripta est , atque omnes orbis Ecelesiae, ejus
desinitionem reverenter amplexae sunt, Ut tC- statur S. Augustinus Sermone II. de verbis Apostoli, aiens : De hae enuo δεο Concilia mi fune ad Sedem Apsolicam: inde etiam rescripta venerunt , caussa sinita est; utinam aliquando s-
Idem confirmant sententiae condemnatoriae Damas Papae in Macedonium : Coelestini in Nestorium: Leonis in Euthychetem et Aga' thonis in Monothelitas, quorum damnationi, universus Christianorum coetus subscripsit ; indhetiam emanarunt innumerae Consti tutiones, ac
Decretales Epistolae, quibus resertus est Gratiani Codex , & integrum Raymundi volumen;
154쪽
LIBER V. I 3T quasque ante Protestat ilium defect onem , Uniis versa Ecclesia, ut supremam praeseserentes autoritatem , maximh venerata est. ἀPraeterea, id ostendit perpetua Ecclesiae Praxis . Majores enim nostri , in caussis dubiis, Romanum Episcopum consulere solebant, eius que respontis omnino stare. Sic non solum con-1ultationibus Episcoporam , sed etiam particularium Synodorum respondebant , ut restatur Innocentius I. Epistola A., ubi ait: Mirari non possumus , dilectionem tuam sequi instituta majο-rum , omnisque, quae possunt aliquam dtibitationem recipere , ad Nos , quasi ad Caput, atque ad apicem Episcopatus referre , ut eo fulta Sedes
postolico ex ipsis rebus dubiis rarium aliquid facienktim pronunciet . Sed & ipsum, quod Episcopis, ac ceteris etiam Sanctis Patribus in usu fuit ; qui lichi
speciali lumine fuerint a Deo insigniti , autoritati tam eii Pontificis Rc mani, primas deferre non dubitarunt, eumque i q rebus arduis consulere. Quod praetor allatum Augustini testimonium, probant parithr nonnulla loca S. Hieronymi, qui saepe Fidem , quam profitebatur defendit; ea ratione , quia idem sentiebat cum Romano Episcopo . Itaque in Epistola ad Marcum ait: Aut in eis placet haereticum me com Occidente, haereticum cum Aerapio, boe es cum Damclsu, Perroque condemnent. Idem in Epistola ad Dania sum, ii quo sciscitatus fuerat, an tres hyposta
ses, an unam tantum in Trinitate admittere
deberet, haec habet : Beatitudini tuae , idesCMhedrae Petri communione .consociom dignare
155쪽
133 INTITUTIOI Es THEOLOGIAE Ibipti transmittere. Eadem quoque habet de sua cum Antiochenis communione : simul etiam , cui apud Antiochia indebeant communicare, significes . Ego interim clamito , si quis Cathedrae Petri iungitur , meus est . Sed ' jam tempus admonet, ut huic primo , Iibro prosagogico, modum
156쪽
De Deo Uno, 3c Trino CAPUT PRIMUM.
Raeclarh quidem , ac sapienter C cero in libro I. de Natura Deorum scripsisse videtur, nullas esse gen tes sic immanitate efferatas, ut apud eas nulla suspicio Deorum sit, de ibidem ait: Omnis- gentium, generumque bominibus, ita videri esse Deos. Utinam vero nostris temporibus nulli sint, de quibus videatur praedixisse Propheta : Dixit iusipiens in corde suo, non es Deus . Sanhinter veteres nonnulli Atheisini infamia celebres , fuisse perhibentur , Diagoras Melius,Theodorus cognomento Atheus , Protagoras Abderita, Epicurus, aliique, quos recenset Sextus Empiricus lib. VIII. contra Mathematicos . Ego autem, si quid iudicare possum, existimo, ne
minem fuisse sani capitis hominem , qui
157쪽
Ium prorsus Divinitatis conceptum habuerit;
sed quod de Philosephis, aliisque quibaldam
narratur: ita accipiendum puto, ut Atheis minotam incurrerint; Propterea quod Gentilium Deos contemnerent , qui omnium pessima de Deo sentire videbantur . Qua de re, Socratem
Athenis ad cicutae haustum damnatum fu ille, credendum est . Quis enim sibi persuadeat, homines contemplationi deditos , nullum Di vinitatis sensunt habere in tuisse , saltem si Dei nomine intelligatur cum Stoicis, ipsa Universitas rerum , juxta illud Lucani, Ioppiter es quodcumque vides , quocumque
Utcumque tamen sit, in ipso Theologiae controversae vestibulo , & nobis demon-lirandum, primum Theorigicum fundamentum, Dei nimirum existentia . Quam in rem, diversi generis argumenta, proferri selent; quae dam scilicet, quibus SS. Patres usisunt adversus Gentes, ut Athanasus, Basilius, Nari angenus , Arnobius, Lactantius , quae Plerumque delum untur ex ipsa mundi aspectabilis, ejusque partium contemplatione . Sed his argumentis ego iis spendendum duxi: quum enita nostra aetas metaph, scis steculationibus magnopere delectetur; furistra delicatis Philosophorum auribus, eas rationes Idhibebas quae nullam demo m. st talionis vim hcheanti undδ non immerito Pe-taVius, ea vocat argumenta comminis , ct popularia: lioc ut idem explicat , , sensibus Petita , vulgi apta iudiciis ἰ quae quidem argumenta, fateor cum 'eodem Petavio 'lib. a. de Deo
158쪽
L I A E R I. I IDeo Cap. I. g. g. non iccirco contemnenda esse, quia singula non nece stario, & evm- Culit, neque ex anterioribust, primisque fune Petita : sed eo magni facienda , quia collecta in unum , & coacervata, necessariam Propemo dum fidem faciunt apud eos, qui & sui compotes sunt, & ratiotus habent aliquid, ac judicii. At non ideo , quorundam socordiae blandiendum est, qui in ullam exilientiae Dei demonstrationem dari posse , iactant . inter qRNPer ridiculus videtur Alistoteles II. Physicorum
C a P. I. , textu 6. decernens: Ridiculum esse, c
nari demonstrare, quod si natura; quum ea Nesso evidens sit: evidentia autem per obscura demonstrare , fili: us est , qui diiudieare nequit, quid sit per se perspicuum, aut non si . Quasi vel naturam esse, si notio prima, vel non pus sit quis dubitare, non tantum de existentia rerum naturalium , sed de existentia sui ipsius. quod iam omnibus vel tyronibus in philosophia, e ploratum est ..Illa autem philosophandi ratio, eorum est proprii, qui ratiocinium habent in oculis ,& tactu: quemadmodum & Aristotelis admirator Marcus Tullius, argumentatur lib. II. de
Natura Deorum : quod qui dubitat s esse Deum scilicet ) haud sani intelligo , cur non idem
Sol sit , an nullus sit, dubitare possit. Secundi generis argumenta , sunt Theologorum , quae paulo subtiliora, Petavius appellat; sunt autem eiusmodi , ut si appendantur in statera Metaphysica , nihil ponderis habere
comperientur; cujus rei periculum facere, non
erit a nostro proposito alienum . Dixi , si a P
159쪽
242 INsTITUTIONEs TnEOLOGIAE pendan ue in statera Metaphyfica, nihil ponderis habere et ceterum non negaverim ex eis coinci , ut ex effectis , & iis, quae posteriora sint; atque etiam iis ex incommodis, & absurdis, quae in contradicentium parte altera cer nuntur, Dei existentia probetur , ut hene inaruit Petavius loc. cit. g. 3. Igitur prima ratio Damasceni talis est . quidquid est, vel est creatum, vel increatum : omne autem creatum est
mutabile ; nam cujus esse ii mutatione coepit mutationi subjectum manet, sivh currumpatur,svh mutetur voluntate et At quum Omnia mu- eari videamus , etiam Angelos , erunt omnia Creata ; ergo ab aliquo creata sunt, qui ipse erit increatus,& immutabilis.' Hoc argumentum peccat multiplicithi in ratione verae demonstrationis , nec Atheum Convincit . Primo , quia stipponit rationem 'creationis , quam Atheus ignorati nam per crea monem,uel intelligitur productio ex nihilo simplieithr , de haec repugnat, nam alias posset is dum cogitat, non esse; fienim de nihilo potest aliquid affirmari , hoc est , quod . pote st.esse causa alicuius rei, poterit de nihilo affirma-hi cogitatio ; adeoque diei, me dum cogito esse
nihil ; quod quum sit impossibile , impossibile
erit mihi cogitare, quod at quid fiat ex nihilo. Vel intelligitur productio entis ex nihilo I Deo facta , & tunc supponitur Deus , antequam probetur. Secundum argumentum supponit existentiam rerum materialium , quam tamen scire nori
Posum, nisi postquam novi existentiam meam,
160쪽
L I a E R I. 843Si existentiam Dei: qui enim nescit, se existere, simul nescitine affirmantem,aut negantem, hoo est certo se aviare,vel negare;qui vero Deum non novit , licet multa pro veris habeat, semper tamen potest dubitare, an tali naturi praeditus sit, ut fallatur in omnibus, etiam quae evidentissima apparent; ideoque non potest habere certam s cientiam alicu ius rei, priusquam noverit autorem suae originis . Denique responderet Aristoteles , Mundum esse ab aeterno, ideoque nihil esse creatum. Secunda ratio sumitur ex necessario , dccontingente . Si enim sunt contingentia , quae possunt existere, & non existere, dabitut e necessarium, quod est Deus . Si enim omnia su
Ponantur contingentia , potuerunt omnia non
existere: qua suppositione facta, nullum enses set possibile , nec ipse Mundus e nam ut ali
quid sit possibile, quid debet habere caussam
h qua produci possit, quia non ens, non Potest esse caussa sui ipsius e sed ex suppositione, nullum ens existit; ergo nullum ens est possibile Sed posset quis respondere ; contingen tiam nihil esse In rebus ipsis,sed esse tantum desectum nostri Intellectus, non autem quod ex Par te rei possit existere, vel non existere , quod Vulgo vocant contingens reale . Hac fortasse ratione , quidquid exivit, non ex sua vi, sed EX Vi caussae producentis existit ; hoc est ex vi potentiae Dei: qui quum ab aeterno decre Verit, quae sint producenda, & nihil magis sitnesessarium, ut existat, quam quod Deus ex