De Abassinorum rebus, déque Aethiopiae patriarchis Ioanne Nonio Barreto, & Andrea Ouiedo, libri tres P. Nicolao Godigno Societatis Iesu auctore

발행: 1615년

분량: 449페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

de more datur; Ioannes, cuius id in pa

ventum,clim pax de illo adumbrato sacrificio munus est , ad dextram sa- . Q

cientis accedit,& inde,ut lat,illud, quo dari pax solet, a porrigit insitumentum. Sacerdos renuens accipere, iamodica capitis inclinatione porrigenti innuit , ut ad ἐ; laeuam vertat se, & inde porrigat. Negat Ioannes ex ea arae parte id ossicitam praestari; pergit porrigere ab dextra. Iubet iterum sacerdos, ut ad sinistram se ve tat, & inde porrigat. Miratur Abbas, nec intelligit, quonam modo iubeatur a praescripto Ecclesiae ritu praeter morem recedere. Dum haeret dubius , magnoque pressus stupore, somno soluitur: statumque illustrante montem Deo in ducit in animum, videri illis visis significatum, non a sola contemplatione, sed ab actione simul petendam sibi esse eam pacem,qua fiuidesiderat; reque & gratum Deo, & ad salutem animi sibi utile, si partem utramque, dexteram nimirum contemplationis, & actionis sinistram simul complectatur.Vt ergo hac de re fiat certior,ad aeternum Numen supplex recurrit a quo profusis lacrymis, quantum potest , demisse precatur, suam ut sibi hac in re aperiat voluntatem. Id verδ ut obtinere facilius que-iat, Dei param virginem,cuius imprimis nitatur ope, certo sacrificiorum numero statuto, sibi conciliandam

putat. Altero igitur a Calendis Novembris die , dum sacrum facit, suumque sanctissima: Virgini negotium

exponit,& eius se curae ac patrocinio committit,enbxe petens , ut quae ad rem tantam recth perspicien- idam,& apte tractandam necessariae coelo lux est, ea

sibi clementissima Mater a Filio impetuet. Ecce ipsa mundi Regina,specie pulcherrima, atque immortali : circumfusa splendore, qualis & quanta videri coelit,hus solet, & litati seruose spectanda praebet,eiusque

282쪽

Liber II. Lap. VII.

animum incredibili iucunditate perfundit. Aderat cubeatissima Dei matre Petrus Faber,ille ipse, cui paulo ante sacrificanti idem Ioannes per quietem ministrarat;quem statim , ut vidit, ex facie agnouit. Tum Virgo seruum suum benigne intuens, Animos, in quit, sume Ioannes,& iam angorem istum, qui te nimis angit procul pelle. Con imbricam actutum conser te: Societatis collegium adi; hunc Fabrum , quem praesentem cernis .inibi expecta: eius consilia,cohortationes, praecepta, dominam sequere. Nec plura, e conspectu Ioannis cum suo se Fabro Dei para eripuit. Ille tanta Virginis gratia maiorem in modum erectiis,omnia dissicultatu vincula, nodosque distoluens, postero statim die,peregrinantis habitu assism-pto iter suscipit; quo paucis diebus consecto, collegium ingreditur Conimbricense.

Ioannem Faber prius instructum ac probatum

in Societatem cooptat.

Nondum Con imbricae erat Faber , cum eo Ioannes peruenit: sed plures adhuc dies suum remoratus aduentum videndi ac siuendi sui desiderium expectantibus augebat. Ioanni inprimis, cui cum antea non aliter,quam in somnis,& in illo cum Deipara viso fuisset conspectus,aded expressam sui in eius oculis animoque imaginem reliquit, ut cum primum Ioannes ipse collegium tetigit,Melchiori fratri hominis figura , magnitudinem,piasque ac totius corporis line

283쪽

dies Conimbricense collegium ingrelliis Faber est; in tquem ut Abbas vidit, illico agnouit, & ad Melchio rem versus, Hic, inquit, Faber ille est, cui litanti per quietem ministraui,quique mihi facienti cum luprema Matre conspectus. Haud multum moratus,secie to hominem conuenit , & cum summa animi dulsubmissione tum alacritate ad eius pedes accidens,

totum se illi ac penitus patefacit. Quid deinde de co- mutando vitae statu cogitet, & qua in obscuritate re-ium atque ambiguitate sit, incere declarat. illum Faber singulari quadam beneuolentiae significatione habitum, bono animo elle iubet,& ad obtemperandum rivocanti Deo hac oratione adhortatur. Nolim , vir egregie, sic ista contemplationis tue dulcedine rapi te iuras,nihil ut opineris, praestare te posse aliud , quod sit vel Deo gratius , vel tibi ad animi quietem con- gruentius. Rem mirospice, deprehendes sorsitan cal- blidissimi hostis latere dolos. In hac enim quietis opi nione tibi parat insidias;eaque veluti firmissi a com- pede tenere te vult s uti dum in magna rerum abun- d. dantia omni obedientiae solutus fraeno, liberrime vi uis, tuoque arbitrio tibi res accommodas, in liberi rem deinde vivendi licentiam,quod sepe fit,paulatim iii delabaris ; atque illam ipsam , quae nunc tantopere te ridelectat, contemplationis quietem,a nullo coercitus,

tande deseras, vitae laxioris blanditiis delinitus. Quin etiam illud te oportet considerare, in eo vivendi m do, quem hactenus tenuisti, haud posse tibi deinceps illam es le animi tranquillitatem, quae hucusque serae

suit;cum iam constet, alio te ab aeterno Numine vo- .cari. & latissimum quemdam de ipso, deque multis mortalibus benemerendi tibi campum aperiri. Illud se tene vitae genus, quod Christus, quod eius Apostoli i

284쪽

Liber II. Cap. VII. 237

tenuere:nec tibi tantum , sed aliis etiam tuam sedulus impertire industriam. Generosae mentis est iuuare,&prodesse. Abiice,quem times,de amittenda animi pace timorem. Quod pro Deo bellum suscipitur,pax &tranquillitas est: & eo mens pacatius agit intus, quo Christi causa soris agit turbulentius. His Fabri dictis valde commotus Abbas , ad eius igitur prouoluitur pedes, seque ut ad socios adscribat, & recta in doceat persecte vivendi rationem, solicite contendit. Ad haec rursum Faber, beneperitus istiusmodi rerum artifex, non ut hominis retardet propositum, sed ut firmet c5-

stantius. Ne temere,inquit,videare, Ioannes, & men iis magis leuitate quam consilio serri, mature perpende, tuo impulsu moueare,totumque te ac vires tuas accuratius examina. Hic autem aptus esse poterit istius tuae mentis periclitandae modus. Nocte media electo surgito, coram Deo te supplicem sistito , eius

per preces exploraturus voluntatem. Tum toto exanimo te ipsi totum deuoueto,eiusque implorato auxilium;eoque roboratus malum daemonem in certamen prouocato, atque ea cum illo agito conditione,

ut si quas habet aduersus hunc vitae modum , quemvis inire, iisticultates; si quas postea tentationum m chinas ad deliciendum te est admoturus; si quos dolos, si quas fallacias , si quas insidias & fraudes ad ea-piendum te est structurus;totum id,quantumcumque

malorum ipsi in promptu erit,illico expromat, & ad concepti piopositi oppugnationem adhibeat. Ab hac dein pugna, ubi lux prima noctem abiget sacrum adito altare,oblato ibi immaculato sacrificio, Numen tibi redde propitium , ipsumque demiise & enixe ora& obsecra,vi quod in hac causa sibi erit gratissimum, id ut perspicias,coeleste tibi lunae,ut perficias,firmas R vires

285쪽

113 De D. Nonis Barreto Irati .

vires roburque suppeditet. Rem Ioannes,ut a Fabro tradita, diligenter exequitiat Ad noctem mediam excusso sona 'o procumbit in genua ; cum primum aliquantulum agri,& vires ad pugnam opemque implorat;his deinde verbis animose cacodaemonem lacessit. Huc adesue hostis hominum saeuissime, omnium architecte & machinator malorum. Audi quod decerno,quodque animo meo firmissime fixum est. Ab hoc puncto temporis rebus caducis remitto nullum. Quidquid aut honorificum ad pompam , aut ambitiosum ad saperbiam , aut speet ibile ad elegantiam, aut iucundum ad voluptatem , siue umquam habui, siue nunc habeo, siue habere aliquando postem, aspernor,respuo repudio: meque & mea aeterno Deo aeternum consecro : ac sub vexit ib crucis per labore,& dolores, per egestatem rerum , per probra & op probria perque cetera omnia perpessi aspera, auditu horribilia,Christiam Iesum ducem in eius Soci ate mihi sequendum eligo. Tibi, immanissima & cruentissima bestia,usque omnibus qui a te sunt, perpetuuindico bellum. Huc igitur ades,tenta , liniade , Vrge.

Tuis hic artibus utere; solitas molire insidias; quidquid sapis,q iidquid vales ad propositi mei oppugnationem profer. Non te fugio, non trepido; expecto impavidus;vltro prouoco ad certamen. Arma, quibus me defendam, teque aggrediar, non mihi alia, quoim unicum clementissimi &, inuictissimi Impera- totis mei Christi Iesu auxilium. His in se dissimum hostem iactivis, pergit Ioannes agere cum Deo, &apud ipsum rationes expendere vitae sibi deinceps ineundae. Cumque meditationi insisteret, tam laedarepente tentationum procella in hominem irruit, ut facile appueret, superbissimum cacodaemona, veluti

et ill

286쪽

Liber II. Calp. VII. 239

iniuria irritatum , omnes vires neruosque industriae suae voluisse ad ultionem intendere. Conuolant undique cruenta diuersi generis tela in cor precantis magno impetu contorta. Mille cateruatim illinc bonorum,inde malorum inter se distentientes atque cxaduerso pugnantes erumpunt cogitationes. Ex parte una illa inprimis se offert, qua tantopere delectatur, mentis quies, rerum cotemplatione quaesita:eae deinde,quas possidet, quibusque sine ullius offensione adiuuandos pauperes atque ad alia pietatis ossicia utitur,facultates;tum quaedam non dubia honores opesque licite augendi spes;& complura generis eiusdem,quq ipso Societatis ingressu cuanescere necesse sit.Ex

parte altera innumerae propemodum obiiciuntur noui status difficultates, quas non uno aut altero tantum

anno, sed toto vitae tempore,quam longum illud erit, velit nolit, subire debeat. Isthaec omnia aded vivis animatisque sigurata imaginibus sollicito animo ob uersantur, ut iam se undique sexcentis circumseptum miseriis, sine nomine,sine libertate, sine ulla spe sortunae melioris, vilem,obiectum , omnium ioco & ludibrio expositum sibi videre videatur. Inter haec alte quoque se in animum insinuat quaedam importune sagax futurorum prouidentia, molcsto timore de perseuerantia solicita, quae grande secum convehens curarum agmen,nobile pectus, plusquam credi potest, acerbe exagitat. Producta prope ad auroram pugna, in qua pugnanda cum malus daemon exhaustis iam viribus nihil proficeret,non minima dedecoris aspersus nota, militum Christi, laborioso quidem fatiga tum praelio,liberum tamen victoremque relinquens, turpiter campo cessit. Ioannes ergo victo sugat6que potentissimo hoste,cum iam dies albesceret,ex Fabri

287쪽

praescripto ad aram contulit se facturus sacrum. Quo in sacro cum Christi corpus manibus teneret, noua tui sum spiritus luce perfillus, adeo firmiter apud se statuit Societatis Iesu signa sequi, ut vaserrimi hostis confusa deterritaque impudentia firmati pectoris co- 'stantiam neque aperte, neque ex insidiis adoriri amplius umquam ausa sit. Quamobrem his peractis anno a partu Virginis millesimo quingentesimo quadragesimo quinto,sociorum albo adscribitur, piisque spiritualium rerum comentationibus confestim exercetur. Tum verb Paupertatis quoque, Castitatis ,& l Obedientiae votis coram Fabro sponte nuncupatis, extrema culi ae ossicia tam demisse, prompte, hilareque amplexus est, ut Faber idem doctus morum & religiosae disciplinae censor absolute assirmaret,numquam se virtutem vidis te sub proprio arbitrio in seculo natam & adultam, quae sub alieno imperio ad n uitia Religionis opera tam facile flecteretur.

E Luisitania in Africam mittitur Ioannes , o Septae rem Christianam egregie

promouet.

AD excolendum sese religiosis virtutibus, atque

ad alios tum domesticos, tum externos exemplo & opere iuuandos iniciatus crat Ioannis animus; clim nec Opinanti materies oblata est fructus uberioris. Praeerat Septae,celebri Mauritaniae vibi,pro Ma chione villae regalis Alsensus Norogna eius germa' nus frater,vir valde eius. Is cum sciret Christianos a. Saraceri

lit le

288쪽

Liber II. Cap. VIII. I cI

Saracenis bello captos, inque vicinis Maurorum oppidis degentes, grauissimis animi & corporis miseriis ast iobili caritate motus, binas in Lusitaniam literas

dedit,ad Regem unas, ad Simone Rodericum Societatis in eo regno moderatorem alteras. In utrisque de infelici captiuorum statu permulta. Haec potissimum ad regem : Miseros illos homines non tantum miris modis a Mahumetanis,esserata gente, vexari,& acerbissima qu seque pati; sed omni quoque fidei doctrina

tale destitutos atque ob eam causam viuere ex leges; adeoque impiae gentis cosuetudine a Christianis moribus ad nefaria scelera desciscere , ut praeter unum nomen,vix aliud habeant.quo ad Chrilli gregem pertinere cognoscantur. Maxime ad ipsius Regis clemetiam & pietatem spectare, aliquos viae mittat e So 'cietate religiosos, quorum opera & industria nutantes firmentur,sustineantur labentes,erigantur lapsi,&quae ad vitam ac libertatem erunt necessaria, omni

bus stippeditentur. Ad Simonem paria, & eadem ipse per se Resi suggerat, eumque ad serendam miseris opem pro sua virili permoveat. Illud insuper, precari

se vehementer, ut Regi aliquot e Societate homines ad hoc opus efflagitanti, ne qua excusatione durus ob sistat:nihil enim magis elle e re Christiana aut in quo cum maiori Dei honore & societatis existimatione desudare queat Patrum industria. Rex & Alsonii lite ris,& Simonis denuntiatione factus de re certior, laudata inprimis Praefecti pietate ac selicitudine, no volens tantum , sed etiam libens in eamdem venit seri tentia. Miuexque a Simone petit,ut aliquos e Societate destinet ad missionem idoneos , suis deinde ministris praecipit, ut quae ad rem totam aptissime peragendam opus esse censebuntur,abunde suppeditent, caueant- L R 3 quet

289쪽

que,ne ulla in re, aut Patrum commodis,aut captium ruin necessitatibus ipsorum siue caritas , siue liberalitas desideretur. Simon, quod erat in se,accepto Regis decreto, ex omni sociorum multitudine, qui se vires que luas ad eam rem certatim & studiose offerebant, sacerdotes duos elegit, Ioannem Nonium Barretum, quo de agimus,& Ludovicum Gongaluium de Ca- mera , virum multis nominibus in Lusitania atque in tota Societate notissimum, qui paucis ante mensibus

in Conimbricensi collegio Rect oris munere suerat perfunctiis.Tertium addidit ad domestica ministeria, s gnatium Vogadum,non ita pridem ad Societatis admissum tyrocinium; sed qui eam breui dederat cuiusdam maturae ac persectie virtutis significationem , ut dignus esset, qui tali loco haberetur. Paratis rebus terretiri itinere e Lusitania profecti, non ita multo phst in Bettica peruenere.Conscensa ibi naui,Septam perdu chi sunt. Quamdiu in ea urbe fuerunt, ad aliorum utilitatem totos se accommodarunt. Quid vero & quantum concionando , conserendo sacramenta, caetera

pietatis osticia exercendo egerint, non potest paucis, nec facile explicari. Inde aliquid colligetur,quod ge silla, militari magis in lentiae , quam morum disciplinae assueta , vsuque armorum & Mahumetanorum cruore esserata, ita per id tempus bonorum operum exercitationibus mansuefacta est , δί ad omnem probitatem inducta, ut miratus Prς sectus,gaudioque ex liens,literis ad Simonem datis, gratias inprimis multas ipsi egerit,qubd tales ed viros miserit, quorum labore & exemplo res Christiana mirandum in modum prouecta sici,omni deinde asseveratione assirma. uerit , tantam in eadem urbe factam esse animorum mutationem , ut qui antea vel ipsos Mahumetanos, acerrimos: i

290쪽

Liber II. Cap. VIII. 263

acerrimos totius honestatis aduersarios morum improbita e superabant , commutata vivendi ratione,

parum iam viderentur cile religiosis dissimiles ; vereque dici posse,profana militum castra in claustra trasse iille religiosa. Addit iisdem in literis Norogna, milii- se se ad 'Acen urta sid Mauri cuiusdam gubernatoris erat n omen inqui sacultatem ab eo Patribus obtineret, ut possent artuanam, Saracenorum oppidum , libere

tutoque commeare. Atenim non tam timete se impedimenta cacodaemonis , quam arilcntia ipsorum Patisi desideri . Tanta enim , inquit, mortis pro Christo oppetendae inflammantur cupiditate,ut si Tituanuadeant,dubitari non possit, quin dum igneo quodam spiritus impetu in Mahumeticam supcrstitionem inuehuntiir,perfidae gentis odium, manuique in se conuectant , 6c capite luant loquendi libertatem. Id viii, sis dulce ac decorum stricaptiuis certe, quorum cat. sa in haec loca venere, maximo crit detrimento. Qua- tum valeo & mihi ias,obsecro & obtestor, optime Simon , ut captitiorum salutem & commodi benignia oculis respiciens, Patribus istis tuis per literas pratcribas , ne quo spiritus aesta ita sese abripi sinant, ut tet- rore deposito, diuina Christi mysteria per compita &vicos publice palamque praedicent, & ad ea ample cteiada pertrahere conentur hoc hominum genus adamante durius': sed miseris Christianis animo se uius , quam corpore vexaris sarant Opem , & impen dant operam,eos in ergastulis inuisant, colloquiis recreent,consiliis instruant, consessione expient, Euch ri tico pabulo reficiant, in fide sulciant, in malis solentur , ad grauiora praeparent, multisque aliis leuationum modis, quos non ignorant. , eorum corpora animosque pertractent, Satis quidem magnam in his-

SEARCH

MENU NAVIGATION