De Abassinorum rebus, déque Aethiopiae patriarchis Ioanne Nonio Barreto, & Andrea Ouiedo, libri tres P. Nicolao Godigno Societatis Iesu auctore

발행: 1615년

분량: 449페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

nacia, qua mentis oculos euangelico splendore tam si licite occluditis 3 Nonnihil haec oratio audientium

animos commovit; sed ex tam multis unum dumta

xat fiexit. Is fuit ille idem Mosaicae legis Doctor,cum quo a Barreto instituta disputatio. Non ausus ille victum se palam fateri: sed abeuntem patrem a tergo insequitur, & in eamdem se cum illo domum inserti Ibi remotis arbitris assirmat, aestitisse sibi veritatis lumen ; nec dubitare iam, quin verissima sint quae de Christo ab ipso dicta; este videlicet prolem dictinam, duas in una persona complecti naturas ; venisse iam ad nos olim habitu humili & abiecto; venturum postea,cum mundo finis erit, summa iublimem gloria, decincredibili maiestate, benignum & mitem bonis, terribilem & metuendum malis , rectum inter virosque iudicaturtuo iudicium. Haec sibi & id genus cae-xera tam ex ipsius Barreti oratione, qu im ex diuinis testimoniis,quae ab eodem adducta, probe nota elle, et ac tum quidem statim fuisse,cum audiuit dii Ieretem:

vano tamen compulsum metu,quod animo opproba,

rat,negasse ore:velle omnino ad Christi partes trans- recidque hauddubiε mox facturum;cum duos liberos. quos habet, Septa tuid traduxerit Christianis etiam mysteriis imbriendos. De uxore minus se esse solici- tu;nisi ipsa quoque velit agnoscere dc venerari Chri- mim, facile dimissilium. Post hunc alius quidam fuit :Hebraeus, qui clanculum ad patrem veniens, cuin reque de religione audiens tractantem errores detesta tus est suos, Huic etiam Ioannis opera statim quaesi' ta via,qua sine periculo vitς,& libertatis detrimento, χSeptam Tituano migratet, Christiano lauacro expia- dus. Caeteris quoque,etsi animis erant valde a Chii uel sto auersa,propter comitatem,modestiam,vitae sim

312쪽

Liber II. cap. XIII. 283

2imonium ita erat carus , ut ipsus causa effcerent multa & conuersos ad fidem Mahumetanos, ne quid in itinere damni acciperent, Septam usque coni i.

1x tarentur.

Ioannes in Lusiit am rediens, Aethiopiae Pa triarcha designatur.

Nnos complures Tituani Barretus suerat, ita caritatis famulatui mancipatus, ut quamdiu vita maneret,nis vel eadem caritas cogeret, vel obedienua auocaret,numquam inde esset egresturus;sic enim animo destinarat. Egredi tamen caritas coegit, & in Lusitania reduxit, ut miserrimam captiuorum conditionem,multo magis animis,quam corporibus pernitiosam, per se ipse expresse atque ex fide Ioanni Regi declararet. Etenim permulti,quod essent pauperrimi, neque aliunde sperarent se pecuniam habituros , qua redimi possent,in summo semper tam religionis, qua pudicitiae amittendae discrimine vel sabantur. Et erat exemplum recens Christianae puellae,quae a spurcissismo domino ad turpe facinus vehemcter incitata,cum criter & animose resisteret, multis ab eo assecta contumeliis , & usque ad effusionem sanguinis verberatae .Actumque de foemina esset, nis turpissimae beluae crudelitatem lucri cupiditas cohibuisset; vrtae enim pepercit, ne redemptionis pretium amitteret.Puella haec,ut erat saucia,patris se in cospectum dedit, susisque lacrymis, quantum potuit, precata est, ut pudicitiae suae, quam habebat libertate & vita ipsa cario

313쪽

rem, consultum vellet. Vix iam ullas sibi esse ad obsi stendum vires. cum procacis hominis infama& turpi tudo ipsa repulsa magis indies magisque irritarentur. Hoc spech iculo grauiter vulneratus ioannes non putauit amplius sibi differendam prosectionem, ne mi ser:e genti remedium diutius digerretur. Confestim igitur in L ita aram profici scitur lanatium Voga d im socium T, tu i iesinquit,simul ne interim desit, qui iuuare captiuos ipsitus loco possit; simul ut reditus sui de pecuniae. quae pro quibusdam redemptis dei, tur, ex lide in reditu soluendar obses sit. Nonnullos e.

l 2 a

alinim,quorum castitas & religio tu propter aetate, inmpropter oris . lpeciem certissimo erant in periculo, in ipso discessi credi id redemit,& in tuto conitituit.Vbi Olisi ponem peruenit, cum superiore tuo cuncta pri inum maturo contuli ; de eius deinde sententia & c5

silio, Regem adiit ut ipsi proponeret quid asseri Et noui ex Mauritania, qualisque illic Lusitan ii esset status,praeterea ut de afflicta captiuorum sol luna, certis que animorum periculis elim dem faceret certiorem. Rex bonorifice acceptuni narrare ex ordine cun ista iubet. Se attente na antem audit nec mediocri ca pitur otia plate, dum in ipsi Dat ran is ore &oratione eximiam i Mentiam , integritatem modestiam, &Drmulta alii si liceri cuiusdium N RIai animi orni menta a de raqhie obseruat. Cum Nonius narrationis sues fine secit fecit, a Rege petiit , iuberet pro Cia cle metit a propolitis a se rebus illicd prouideri, ut redi te ad captiuos suos quam Ocyssimo 'poliet. Versim hoc talaudibile iuuat dii miseros illidium cum sit mina' vi r

probitate coni incesim , qu id erat per se a Regeia Nonio obseruatum, & aliorum Praedicatione cogni tum , ea iidem Regem impulit, ut ad patres alias re

314쪽

motiores, multoque maiore opprellas laborum mole hominem deuinaret. A thiopaeum thi Patriarch tum conferre si tuit,eo qudd Petrus Fabex , qui ad id munus fuerat electu e vitiis excesserat. Rem Ioan - nes ab Rege non ob cina significati ire cognoscens, .

quamquam non ignorabat, nihil se omnino ex ea di- gnitate polle percipere sue honoris siue utilitatis, quae duo in hisce gradibus cupide plerumque&, am- bitiose quaeruntur, ipso tamen dignita in inς ita

deterritus est,ut statim ad eam de lita n ommbus se viribus comparatit. Ad beatum igitur Ignatius a, ea dere epistolam scribjt, qua in epistosa totus in eo est, vi quidquid alicuius honoris speciem vel nomen ha- bet . habereve potest, a se omnino remoueat Intelli- go inquit , in. hac esse Regem mente , ut ad IEthiopi- . cum me Patriarchatum velit deligere. Non sum ne scius, Pater optime , uales istius Ludi diu ita rei habere debeant anni os reddjtris , quidve splendoria aD. ferre queant iis,in quos c6seruntur. Quis enim ignoret . quidquid . laborum: det miseri rum fingi potest, totum id AEthiopico 4sti Patriarchae , quicumque ille erit singulis sere: nmtutis esse exorbendum .ie 6sque ipsi apud illas Abastinorum gentes eri hibendos honore qui cu summisi e re & paene quotidianis iniuriis copulati sint Caeterum quia me omni digi state indi- gnissimum este certe scio, sic ipsum dignix tis nomen

perhorresco, ut cogariquantum postum , ditaria atque etiam a te cotendere, hoc ut mihi munus deserre nullo modo: patiare.. in .Exhiopiam peto scisci nihil pror

siis recuso : quin potius illuc ex obedientia mitti &: de cupio & obnixe peto;meque ipsius Patriarchar socium ac famulum libentissimh onero : horreo tamen , sermido, & tota animi contentione deprecor

315쪽

ipsum gradum dignitatis , quo velim scias nihil mihi

polle grauius de molestius cotingere. His literis igna tius mirifice est delectatus. Perspexit in iis Ioannis animum, & eximiam quamdam in eo cum lingulari demissione alacritatem. Nes dubitabat, quin ad id munus, quo se indignissimum asserebat, esset aptissi mus. Eo vero magis in hanc mentem ibat, ut hominis an electionem non modb non inpediret , veru metiam iudicio suo approbaret,& industria promoueret,quod insignibus ostentis, Deipara: Virginis opera, eu insolito quodam atque admirabili modo ad Societatem& ad maxima quaeque vocatum recordabatur. Interim Barretus,tum quia credebat, quo a conspectu regis longius distaret, eo fore se a Patriarcham remotio rem , tum quia captiuos reuisere & aliquod eis subli dium ferre peroptabat; de suo in Africam reditu cum ait Rege ipso atque eius ministris solicite agebat. Cum linque propediem consectis rebus se profecturum spe- adoraret, literas accipit ab urbe,quibus ei ab Ignatio ini' : a ponitur,ut relicto quouis alio negotio , ad AEthiopica leprotinus expeditionem comparet ue demandatum re enim ipsi a Pontifice maximo Patriarchatus munus,

quod aequum est moderate serat, & pro sua sapientia i iam iniitret. Cum vero dubitare non possit , quin Deo sit, quod tanto Pontificis regisque consensu se-.4 ctum est, par sane esse, ut ipsi quoque,qui nihil aliud i ivelit. nisi quod intelligat Deo este acceptum , potius in hoc elle gratum debeat, quam grave. Misia cum hi Ignatij li eris duo Apostolica diplomata. Vno Pont, 4

sex Ioannem Nonium Barretum usithiopiae Patriat cham creabat ; altero ne collatam sibi dignitatem re cusaret, sua auctoritate adigebat. Hunc tamen ho norem non minus aegre Bai retus tulit, quam soleat homines

316쪽

Liber II. Cap. XIII. 289

homines grauissima quoque onera vulgo ferre. Adeo. pios animos, quos humilitas Christi sibi devinxit, ni hil est, quod acerbius pungat, quam isti ipsi, in quibus aliquid amplitudinis & splendoris videtur bine,gradus dignitatum. Qui solemni ritu quatuor votis in Societate se obstringunt quatuor votorum professionem vocamus ii priuato in loco vota alia statimin incupat, ex quibus illud unum,ut si Potificis maximi iustu ne ii que enim aliter fas est) ad aliquem extra Societalcini evecti fuerint honorem, in iis rebus gerendis, luς ma- gni esse momenti videbuntur , generalem consillant bocietatis Praepositum , vel alium ab eo constitutum, cuius sequantur sententiam, nisi aliud quidpiam quam quod consultus senserit , magis e re es le iudicabunt. Cum Patriarchatum Barretus iniit, nondum erat ulla

in societate eius voti obligatio ; non secus tamen, quam ii se illo obstrinxisset,& quia de se, deq; suo iu- dicio . quod paucorum est,humiliter sentiebat, & quia eo.iam agebatur spiritu , qui Societatis proprius ac, germanus est, mox ad ignatium scripsit, ut quia pro-

pter locorum distanti im consulere eum non poterat,

liquem sibi in India suo loco designaret , quo cum

tractaret maioris momenti negotia , cuiusque auctoritatem & consilium sequeretur. Has Patriarchae lit ras, in quibus tam expressa rarae cuiusdam animi submissionis de excellentis obedientiae signa comparebant , magna cum approbatione legit Ignatius ipse per se non semat; nec legisle contentus, statuit ut iterum & sepius coram aliis legerentur, fideique de auctoritate publica firmatae in Societatis tabulario , ad exemplum posterorum, &. memoriam Nonij sempiternam seruarentur.

317쪽

19o De D. Nonio Barreto Patr. uamobrem misit in Aethiopiam Patriarchae. CAPUT XIV.

l Tares habet Ubi per Europam increbuit,in illa A thiopia quae ad orientem Africae plagam sub AEgypto est , perque immensos tractus terrarum late Lia ditur plurimos esse Chrilliani nominis populos,Turcis,Saracenis,Ethnicis undique circudatos , variisque& grauibus errorum tenebris inuolutos ι statim Pontifices maximisquod pastoris summi ossicium & ratio pollulabat ad eos iuvandos mentem adiecerunt. Cum ergo mature consideras lent , quidnam prarit are posset,quod in tanta locorum distantia, atque in tam periculosa circumfusarum gentium vicinia, inque tam inuoterata prauarum opinionum consuetudine illis populis conduceret , nihil iudicauere commodius, quam si viros illuc mitterent cxemplo vitae & scien tia praestantes, qui sinceram ipsis ferrent doctinam si dei,viamque mGrarent, qua redire pollent ad lucem veritatis, & sub Romanae sedis obedientiam, quam iam diu deseruerant , iterum redigi. Pro certo enim habebant,quod superiori libro ostensum est, illam A lexandrinae Ecclesiae partem suo cum capite iam inde a Magni leonis Pontificis maximi & egregij Imperatoris Martiniani tempore , rectam vitae semitam reliquisse. Enimuero circa annu Christi nati quadringentesimum,cum celebratum est Chalcedonense Concilium , quo in Concilio impium Abbatem Eutych tem Nestoiij ettorum aemulum sexcenti & triginta Episcopi, Abbates plurimi, & innumeri alij excellentes viri sententiis suis condem narunt; Dioscorus, qui

atia a j

318쪽

Liber II. Cap. XIV. 29 I

tunc erat Alexandrinae sedis Patriarcha, cum peruersa Eutychetis dogmata aduersus eximium virum Flauianum Constantinopolis Episcopum acriter tueretur; nec ullo modo tanti Concilij auctoritate quiesceret, in rabiem versus a Romano se capite seiunxit, ac lut ciseri instar . eas, quas regebat, prouincias secum inii interitum traxit. Hoc Abassinorum Schismatis eγor- dium fuit. In eo ipsi Romani nominis immemores tamdiu perstiterunt, donec Lusitanorum opera sa- istum est, ut Romanam esse in ot be Ecclesiam, cunctarum caput Ecclesiarum audirent. Nam, ut rem

tiora omittam,postquam Lusitani ad Erythrarum ma- re ex India prosecti Abassinorum terras penetrarunt;

dc inter eorum Imperatorem,qui tunc Dauid erat,a . que Emanuelem Lusitani; regem,missis utrimque le- gati ,constituta amicitia est,& inita comercia; coepe

runt illi populi Romanae Ecclesiae consuetudines acritus,quantumque inter utrosque interesset, paulatim agnoscere. Quamuis enim nomen Christianum semper tenuerint,& Christiana inter Turcos, Saracenos, atque Ethnicos profiterentur religionem: quia tamen a Romana urbe quam longissime distabant , & Ale- diandrino obediebant Patriarchae, plurimis erant, ut dictum est,impliciti erroribus,quos partim olim,noim dum satis cognita purae fidei doctrina, cum Baptismo ' eoniunxerant, partim ab ipso hauserant impuro reli- gionis suae sonte, Alexandriae,inquam, Antistite, a vera Christi Ecclesia misere praeciso. Quod ubi ex Lusi- lanis intellexit David Imperator,ut erat animo ad ve- ritatis cognitionem propenso, hortante praesertim E- manuele Rege , atque etiam deprecante,non dissicile adductus est, ut ad Clemente V II. qui tunc in Cliti- stiana R epublica sacris praeerat, legatos mitteret, ac

319쪽

per eo; suam illi,uti summo animarum pasturi, obsequentem in omnibus offerret voluntatem. , ab eoque peteret,ut viros probitate & diuinarii m. rerum cognitione praeditos mitteret ad se, a quibus ipse & caeteri populi, quibus imperabat,de iis quq ad fidei rationem& salutem pertinerent,instruerentur.Ad Emanuelem quoque, atque illo vita lancto, ad Ioannem tertium eius filium Lusitani Regni hqredem,literas misit,qui bus precabatur,cum Pontifice ageret,ne suam in tanti ponderis negotio repelleret petitionem.Ioannes Rex, qui non minus paterni regni, quam pietatis haeres eae-titerat,vi Dauidis votis a Pontifice satis fieret, dilige. rer curauit. Interim David humanis rebus cedens,

Gaudio filio Imperium reliquit. Hic statim super eadem re scripsit ad Ioannem , in paterna insistens peti tione. Ioannes igitur,& quia optabat Abassino Imperatori gerere morem , quia res ipsa per se erat eius 'ric

ia o

modi,ut a Catholico principe respui non deberet per

legatum cium,quem Romae habebat, de AEthiopicae geritis remedio cum Pontifice serio egit. Re diligenteres mature considerata , intor Pontilicem tandem dc Regem conuentum, ut in illas oras viri aliquot deligerentur, qui auctoritate & imperio in iis, quae ad religionem spectant, eos gubernarent. Placuit ut ex his unus AEthiopiae Patriarcha crearetur, duo deinde ipsi adiungerentur. Dignitate Episcopi,qui actionum,uo luntatum, laborum, rerumque aliarum,ellent socij.&in eodem Patriarchatus munere, unus post alium d cedenti succederent. Patriarcha fuit Ioannes Nonius Barretus ; Episcopus virus Andreas Ouiedus , alter

Melchior Carnerius,de quibus postea. Fuerat iam an- itea I Romano Pontifice cum patriarchali dignitate in 'iAbassia missus Ioanes Ber nata ius Hispanus Sacerdos

320쪽

Liber II. Cap. XIV. α'

qui cu in I talicis trier mibus a Turcis pr donibus suisset captus, perque varios rerum euetus delatus in AZ-thiopiam, liquando ibi constitillet,& cuncta diligentius obseruallet, qudd videretur gentis mores & religionem probe callere, iudicatus est ad id muneris aptus Sed hunc Claudius Imperator tamdiu palam honorauit,quamdiu cuna Adelis rege Mahumetanae sectae insigni propugn-tore bellum gessit. Metues enim,

ne Lusitanos, quos in exercitu habebat, pullo aut male tractato Latino Patriarcha, irritaret,atque ex amicis & sociis sibi hostes crearet, ficto animo honorem homini extrinsecus deserebat. Vbi tamen extinctus rex Adelis est, illicd animum patefecit suum; ac prae ter alia, quae contra Deum & homines suscepit facinora , uno cxcepto Alexandrino Patriarchae, nullum alium neque sui nequc suorum agnoscere voluit pastorem. Hinc factum , ut ingens paulatim populi odium in Bermudium concitaretur. Nec verbis parcebatur, nec rebus. Furti etiam suit in sinantatus; & ca-oatum vulgo,vas aureum,quod in templo erat, clanculum turrepuille. Cum miser homo hunc in modum tractaretur,coactus est in Europam redire Indiam ergo ex AEthiopia, ex India Lusitaniam venit. Eum nos

pueri Olisipone vidimus, ubi consecto vitae curriculo finem quoque laboribus imposuit. Sub haec tempora Petrus quida Abassinus , ex Magni Antonij ordine monachus, te quo non semel supra memini, cum aliis eiusdem professionis hominibus , Romam ex AEthiopi ingressias est.Erat hic ingenio acri & industrio,

. atque ad captandam principum beneuolentilam natura compositus. Latinam & Italicam linguam , variosque Romanae Ecclesiae ritus citd didicit;multaque de AEthiopicis.rebus non iniucunde narrans , in mul- Δ T 3 torum

SEARCH

MENU NAVIGATION