장음표시 사용
111쪽
, D. IOANNI CRAEs BEECπCaput namque subiectoiu sunt cuncti , qui praesunt, Qui recta valeant pedes itinera carpere, haec proculdubio caput debet ex alto praeuidere, ne aprosectus sui itinere pedes torpeant cum
curuata rectitudine caput sese ad terram declinat. δις-das Haec Gregorius. Quoniam vero Abbas in sua in- Ῥρrahς stitutione de consecratione non tantum animaru
curam suscepit , sed de bouorum temporalium sonseruatione publicam quoque fidem dedit, ideo omnino horum solicitudine liber esse non potest . Vult proinde sanctus Benedictus ut tam moderate cogitationem in his ponat Abbas, ne studium spirituale impediatur vetat ne totum
ita se dedat curis temporalibus, ut Omnem cura
spiritualem negligat. Quemadmodum hypocrita Libat.mο- ille, quem notat&improbat sic S. Gregorius: In Io. errorem, inquit, discipulus labitur,4 tamen cor hypocritet nullo dolore sauciatur. Ire in iniquitatis voraginem commissos sibi conspicit, &haec quasi inaudita pertransit at si quid sibi leuiter in ferre temporale damnum senserit, in ultionis ira
repente ab intimis inardescit,mox patientiarumpitur, mox dolor cordis in vocibus effrenatur. Quia dum animarum damna aequanimiter tolerat, iacturam vero rerum temporalium repellere, cum spiritus commotione festinat, cunctis veracitet indicat, teste mentis perturbatione, quid
amat: At nimis prς posterum S iniquum est plus
substantiam terrenam amare, quam animas hu-IAdem manas. Qilia, inquit Gregorius,nostris usibus res terrenas Deus condidit, suis autem animas hominum creauit. Quod autem Abbas omni solicitudine saeculari vacuus cis non possit, tam ei non osnino sed ex parte: tenuiter in eam incuber
112쪽
bere debeat pulchre docet B. Gregorius. Quis miR. quis,inquit,regendis fratribus praeest vacare sun ς p. 6 ditus 1 curis exterioribus non potest, sed tamen curandum magnopere est, ne ab his immodera. te deprimatur. Vnde recte ad Ezechielem dici Eda. g.
luci Sacerdotes caput suum non radant reque comam nutrian ediondentes attondeant capit ua. Quid enim significant capilli in capite nisi exteriores cogitationes in mente Equi dum super cerebrum inuisi ιὸ ri,n. 'biliter oriuntur, curas prς sentis vitae exprimunt terrenorum.
quae ex neglecto ac torpenti sensu quia importunae prodeunt,quasi nobis non sentientibus proce. dunt. Quia ergo cuncti qui prςsunt, habere quidem sollicitudines exteriores debent, nec tamen eis vehementer incumbere, Sacerdotes rectὸ de caput prohibentur radere, comam nutrire, ut cogitationes carnis de vita subditorum neci selanditus amputent, nec rursum ad crescendum nimis relaxent. Vnde bene dicitur: Tondentes tondeant capit ua, ut videlicet cura temporalis sol citudinis, ad quantum necessi est prodeant, tamen recidantur citius, ne immoderatius excrescant. Dum igitur per administratam exteriorum prouidentiam corporalis subditorum vita protegitur,4 rursus per immoderatam alta cordis intentio non impeditur, quasi capilli in capite
Sacerdotis seruantur; ut cutem cooperiant, deresecantur, ne oculos claudant. Haec Gregorias a bilis, os lModus autem seruandus Abbati in solicitudine liti inis
temporali videtur iste constitui posse ut nimirum sollicitus sit de constituendis fidelibus, intellige ἴφνη tibusvi industriss rerum temporalium guberna toribus, administris quibus omnem custodiam in administrationem tetmporalem committat.
113쪽
s D. Ioram a s C saeta ear Deinde ut observet, an ossicio suo probe suci. gantur, madat enim S. Benedictus it Cellerarius fit omni congi et tioni cui pater, curam rerat de omnibus; deinde infirmorum inquit infantium p v
rumque cum omnis licitudine curam gerat, ita tamen
ut abbatis sit ad uitilare ancellerarius ea cura si deliter gerat, omne ossicium suum debite fa- ciat; ideo iterum dicit. Ergo cura iamima sit abbatine aliquam negligentiam patiantur infirmi deinde vult omnem administrationem commissam quidem
Cellerari non tamen absolute sed dependenter sibi pso Abbate, nam dicit fine iussione Albatis nihil a mi quae dependentia est iussio quandam
dexteritatem, intelligentiam in solicitudinem rerum administrandarum in Abbate requirit, quamuis ipsa administratio, & praeci-ua cura ad Cellerarium pertineat. Et ne Abas forta ilia ob tenuiores monasteri facultates maiorem solicitudinem sumendam sibi putet consolatur eum diuinae prouidentia bonitate fidelitate; qua Dominus omnibus in se confidens, is pa tibus bunde prospicit Primum inquit Bernar
iis ovado A. p/storibus, quessite regnum Dei ut in interrogatos rioribus vestris habitet,is regnet Deus, deinde iustitiam ejus, ut legem ex ore vestro requirah assumat populus: & ex tanta gratia meritoriam retribuetur vobis gloria praemiorum, quam
secoculus vidit c. praeter haec ad ij cientur vobis haec temporalia, quia elotia & diuitiat in domo mus. Cuius eiusὶ haud dubium'quin iustae Ii tenerationis&α Ita res se habet inquit Chryso-.zm,. st mus, ut is par terrena spiritualibus praesertiri M.ὴU, Missis decidat&istis, qui autem coelestium desit
114쪽
COMMENT IN CAp. II. REI Me ista mea ratio est, sed eius qui euncta praebiturus est, Domini. Quaera inquit rimum regnum Caelorum, . haec omnia apponentur mobis. Quid huie honori, par illa ratione esse possit 3 curam inquit gere spiritualium rerum, mihi vero omnia tua permitte. Ac si pater aliquis indulgentissimus&domus curam .familiae regimen aliarumque omnium rerum administrationem , filiumque suum ut philosophiae operam daret, admoneret: ita profecto Deus quoque Placeamus illi igitur, inquiramusque coelorum regnum sic de filios nostros probatissimos videbimus, ripsi una ea illorum praeclaris actibus illustriores erimus, bonisque etiam praesentibus fruemur, si futura tantum coelestia diligamus. Hactenus Chri
Sciatque, quia quisuscepit animas re
gendas, praepare e ad rationem reddendam. Et quantum sub cur uafratrum se haberescierit numerum, agnoscat pro certo quia in die tu iciti arum omnium
animarum traditurus est Domino rationem , sine dubio , addita P sue animae. Et ita timens semper futuram disic ionem pastoris de creditis ovibus, cum de alienis ratiociniis cauet, reddiar
de suis selicitus . Et cum de admoni uni is suis emendatioxem anse Fbministrat
115쪽
ministrat , ipse efficitur a miti' emenda
trus Concludit instructionem Abbatis cum ostensione extremi iudicis, in quo aequissimo Deo iudici rationem redditurus est omnium sibi comissarum animarum, tam inquam, perditarum Curarum quam saluarum a quae quam sit res anxiari peri- anxieros,o culosa ostenditi Bernardus dicens: Longe gra-
' uiori 1 periculosiori debito tenentur adstricti, r g η multis auim abus reddituri sunt ratione; Sιν. . in Ad Quid ego in lix quo me vertam, si tantum the- sun. Dom. aurum , si pretiolum depositum illud quod sibi Christus sanguine proprio pretiosius iudicauerit, contigerit negligentius custodite Si stillantem in cruce Domini fangninem collegissem, esset q: tepositus penes me in vase vitreo, quod phr-tari saepius oporteret, quid animi habiturus esse in discrimine tanto Et certe id seruandu maccepi, pro quo mercator non insipiens ipsa utique sapientia sanguinem illum dedit. Sedri habeo thesaurum istum in vasis fictilibus, 'uibus multo plura quam vitreis imminere pericula videantur. Accedit san ad sollicitudinis cumulum sondus timoris, quod cum meam: proximi co scientiam seruate necesse sit, neutra satis mihi est nota utraque abyssus est inscrutabilis, utraque mihi nox est, sinihilominus exigitur a me virtus -rtis inuectustodia, clamatur custos quid de nocte 3 custos quid de noctes non est, mihi dicere cum G.n Cain nunquid custos statris mei sum ego' sed est
vicis 6, lateri humiliter cum Propheta: quia nisi Dominus custodierit initatem frestra mi ilut qui custodit eam. In
116쪽
COMMEN INCA Mo. 9 In eo tamen excusibilis ego videor, si debitam exhibeo custodiam pariteri disciplinam ha cier- nard. Huius igitur rigidi iudicis memoria salutem Abbati commouet: incutit, timor vigilantiam excitat, atque ita dum emendationem: talutem suorum curat,propriam promouet
Quotiens aliqua praecipua agendas t
in monasterio conuoce Abbas omnem congregationem oe dicat ipse unde agi tur. Et audiens conssilium fratrum tra
ctet qui e prudenter, sequod illius
iudicaueri faciat. Ideo autem omnes ad
consilium vocari diximus: qui sepe iuniori reuelat Dominus quod melius est.
V Axv provide statuit sanctus Benedictus
de adhibendis in consilium fratribus, quia momenti magni est tum ad mutuam amicitiam de concordiam inter Abbatem conuentum tum ad communem utilitatem. Quemadmodum enim
117쪽
D. I o A, CR ARABEEc TΛbbas si in omnibus ii stet iudici, si omnia monasteris negotia suo unius nutu, neglecto consilio fratrum peragat, animos dissipatri conturbat sinistrae suspicioni causa dat, murmuratidni Mobloquio iraesertim si quid minus prospere succedat)aperit ianuam ita mutua illa dandi&capiedicosilis ratio,maximi poderis est ad animorum coimciliatione, & dum omnes unanimiter consociantur ad melioris consili inquisitionem , omnis malae suspicionis, murmurationis, aliorumq; multorum malorum occasio tollitur. Cum enim consilium de rebus comunibus,ri omnes pariter attingentibus, ad omnes pertinere videatur, de iniuria sibi facta forte expostulabunt, si quid consilii communione excludantur. Deinde haec proxima via est de certior
quaerendi capiendi optimi Elissimiq; consilij:
quia non semper mitiora se Veiuniora reueiat Deus
id quo melius est inquit D. Benedictus,spiritus enim consilij ubi vult spirat, resistens autem superbis, humilibus dat gratiam boni cosiiij.- quem enim qm seras o mi ni superbum emc tremen. o. i. cmsermρνω vicos i Sic Ioseph abiectus consilio suo
uniuersiae AEgypto profuit, ut non lentiret septem annorum sterilitate aliosq;populos miserae famis lib., .us. ζu uix inquit Ambrosius ieiunio.Et Daniel puer mi nocentem sanguinem prudentia sua iniusto libe- Daniel rauit supplicio Quando igitur ambigitur de rebus
puniicii, i ad religionem ue ad tempo--s .is 'in' 00-mψirasteri pertinentibus, audiat Abbas
singulorum consili uri opinionem,& serib expem da. examinet, quam ex omnibus opturam, maximeque couenientem perspexerit, illam eligat amplectaturiquia Abbatis est opinionum varie- intem definireri utiliorem exequi. Quae aut praecipua
118쪽
C ovi a N. I NAE A P. 3. o. 9 'eipua illa sint de quibus omhes ad c nsilium adhibendi sunt quia pro rerum varietate cari quoque esse posistunt nec singula iacile definiri 'iudicio viri prudentis pro re nata standum videtur.
Sic autem leni fatres consilium cum omni humilitatis subiectione, ut non prae sumaniprocaciter defendere, quod ea vi
sumfuerit, sed magis in Abbatis pendeat arbitrio et,quod salubria esse iudicaue rit ei cunei obediant. Sed sicut discipulis conuenit obedire magistro ita seipsum prouideo iuste condecet cun la distone-Quemadmodum mandauit Abbati ut in rebus grauibus omniu consilium petat Maudiat ita nucvetat ne fratrii quisque suam conssilium superberipertinaciter alioru colitio praeterat,nec tuum folius omniu optimu iudicet: sed ut demisse suam sentena tiam Abbatis arbitrio probandam vel improbanda libenter submittat. Qua aut mente 'ua animi humilitate, immo quo metu consilium dare alteri
quisque debeat,egregie suo exemplo no docuit S. Emiliarii
Bernard.qui de suo cosilio no gloriabatur sed metuebat sic dices: Agnosces sapientiς meae siccitate, immo insipietiae meae emper suspecta habes temtaritate caeno fit quod fieri laudo,nec audio, nec de. beo indignari, desideras queq; cosultius agere qua me acceperit Quoties vero mea sententia eligitur ac tenetur,graui ateor,onere me premi sentio,
119쪽
io D. IOANNI CRAEsa E se aerei finem semper pauidus & numquam securus exspectans. Et quemadmodum iii Abbatis potestatacile vult hanc illamve eligendi Mamplectendi sententiam:ita nec leuiter,nec temere; non pro voluntate,sed pro utilitate, maturari seria habita secum deliberatione quod optimum istilissimum iudicauerit,eum constituere dc disponere iubet.
In omnibus igitur omnes magi Iram seqaantur regulam, neque temere ab ea temere declinetur a quoquam. Nullus in monasterio propriisequatur cordis voluntatem. Neque proumat qui quam cum Abbatesuoproterve intus aut foris monasterium contendere duod sipraesum
pserit, regulari disciplinae subiaceat. Ipse
tamen Abbas cum timore Dei, obstet uatione regula omnia faciat sciens se proculdubio de omnibus iudicique suisquissim iudici Deo rationem redditu
Vult autem Abbatem omnium auditarum opinionum ita absilute esse arbitrum, ad quamuis eligendam liberum, ut nemo suam defendere audeat; imo eum,qui pro sua propugnando cum Abbate contendere praesumplarit, regulari diseiplinae
sebijciendum iubet. Est autem disciplina inquit
120쪽
D. August. emendatoria tribulatio. Corrigendum ' i . vult igitur S. Benedictus talem, puniri castigari, assiigivi corrigi tegulariter,hoc est, eo castigataonis: correctionis modo, Mordine quem regulae auctoritas cap. 13.similibus vitiis constituit.Vt autem omnia recta rationes optimo ordine gerantur in monasterisnegotijs, adstringit omnes je- Iigiosos& Abbatem in consilio dando&capiendo,illa lege regulae , ut non patiatur quem qua sine certa necessitate vel utilitate ab illa recedere. Cum
autem dicit: Nec ab ea temere declinetur a quoquam, tacite insinuat quod cessante temeritate: ex e ta ratione ab ea recedere liceat nonnunquam. Quadere sic sanctus Bernardus. Regulς sanctorum B, O
sith, Augustini, Benedicti, necnon authentici ca
nones, siqua sunt alia ecclesiastica instituta dignae auctoritatis; quae quoniam a sanctis tradita sunt, sancita stabiliter perseuerant, nec Omnino cuiuis subiectorum ea aliquo modo variare, Vel mutare conceditur quia tame ab hominibus,etii per homines, loco uossicio illis canonica electione flaccedentes, licite interdum innoxieque pro causis, personis, locis,&temporibus dispensantur. Vbi sane qui haec legit, attendat me caute,non dicere, ea polle vel ab his leuiter pro voluntate mutari, sed ex ratione fideliter dispensari. Quamdiu ergo charitati militant, immobiliter fixa sunt, mutarique omnino ne ab ipsis quidem praepositis sine
offensa possimi. Nam luper fratrum transgressi nes,non super patrum traditiones constituitur, qui Abbas eligitur. Mandatorum cultor,& vltor vitio rum Arbitror namque sanctas illas obseruantias Pr latorum prudentiaevi fidei creditas,non siibditas volutatat Ictinc est quod idem legislator in his