장음표시 사용
221쪽
in auditione Dei,necessitas tibi sit in locutione tua non eris vis linguosus,ne non dirigaris.
Decimus humilitatis gradus est si non sitfacilis ac promptus in riseu, quiascriptum est Stultus in risu exaltat ocem
Quemadmodum humilis quisque peccata sua,
peccrandi pronitatem,omnemque vilitatem acri
seriam , quam in se videt sibi ob oculos perpetuo ponit,ex quo nimirum tristitiam concipit, vultus serenit tem & morum maturitatem ostendit ita econtra superbus, omne quod est magnum, quod gloriosum videtur sibi proponit quod abiectum, dissimulat.v. g.eximias animi ac corporis dotes sibi attribuit, conscientiae puritatem sibi pollicetur, ac propterea animo lavis securus risum non con o tinet. Hinc D. Bernardum proprium est cinquit . l. h. superborum heta semper appetere, tristia, deuitare iuxta illud Corsultorum ibi latitia. Cunctis arbis gradu quippe quae in se contemptibilia, ideo tristia nouerat,memoria rasis: bonisque si qua sentiti se' i ii adunatis vel simulatis ante oculos mentis; dum nil cogitat nisi quodlibet nec attendit si licet iam istam tenere iam inepta i titia dissimulare no valet. Putas,si attendas,aut sui oblitu,aut ablutu, a culpis ut enim vesica collecto turgida veto,punccoqiperforata exiguo,si stringitur crepat du detumescit,ac
Vςtus egredies no passim effusus sed st ictius eirs Cius crebros quosdarri sonitus reddit sic monachus ubi
222쪽
IOANND CRAEs BERC κvbi vanis scurrilibusque cor suum cogitationibus impleuerit, propter disciplinam silenti, non inueniens,ventus vanitatis qua plenius egrediatur inter angustias faucium per cachinnos excutitur. Saepe vultum pudibundus abscondit, claudit labia, dentes stringit, ridet non volens, cachinnat inuitus, cumque os pugnis obstruxerit suis, per nares adhuc stemutare auditur.
Vndecimus humilitatis gradus en, si
eum loquitur monachus, leniter sine risu, humiliter cum grauitate o pauca verba, serationabilia loquatur non
ales i. st clamosius in voce dat criptum est sapiens verba innotescit paucis.
Hic notat sanctas Benedictus,septem conditiones boni: fructuosi sermonis, quas humilis quis- Credifi),ὸ que in loquerιd seruat: stuperbi autem sermo con-honi fiu tra ius viiij contaminatur. Nam humilitatis ser-- cmmiso primum lenis est audienti,hoc est Dauis, dulcis benignus. r. modestus, honestus sine risii 3.
humilis non verborum delectu exquisitus. .grauis non inconstansis mobilis.1 sobrius non verbosus. 6 rectae rationi consentiens veritate ornatus. .non turbulentus, nec voce elatus,sed sub-πι - , u Superbus e contra loquendo vociferatur b, vel cachinnat,vera falsis saepe miscet verbosus est, variabilis nonnunquam,asper minotatam de verb rum fastu molast vi odiosus.
223쪽
Duodecimus humilitatis gradus, i, si non solum corde monachus sed etiam compore humilitatem se identibus semper indicet, id est in opere: in mona serio: in
oratorio: in horto: in etia, in agro vel
etbicumquesedens , ambulans Abelmns inclinatositsemper capite , defixis in te ram sectibus reumse omni hora de peccatusui existimans iam se tremendo tu dici Dei proentari exi timet. Dicens semper illud, quodpublicanus ille Euan gelicus fixis in terram oculis dixit Do M. et mine nonsum dignus, ego peccator leuare
oculos meos ad calum.Et iterum cum pro pheta: Incuruatus sum, oe humiliatus
Debet monachus humilitatem Veraciter inte Monae rius retinere', debetin eam videntibus se exterius mire in demonstrare ut interius interno placeat iudici, de-- iexterius cunctis exemplum praebeat humilitatis. 'Quemadmodum igitur praeceps ad loquendum linguam, os in risu dissolutum securiositas oculo-iu,externa: visibilia signa sunt interioris: laten. tis superbiae: ita linguaeri oris continentia, oculo rumque modestia internae humilitatis indicia unci Huius, inquam, humilitatis indicia qua religiosus in
224쪽
1θη D. IOANNI CRAEsar caeroformula uinquit Bernardus cogitat quia puluis est, in ἡρου vita puluerem reuertetur,qua se reurn semper agnoscit
peccatorum,nunquam autem innocentem praesumit; qua omni hora supplice se Deo, sistit iamiam
que ad iustum eius iudicium citandum sormidat. Neque enim extollere solent oculos supplicesct Lura 3 rei , sed humi despicere. Sic enim Publicanus ille Euangelicus,humilis demittebat oculos in terram, nec audebat eos attollere inquit Hieron. Con- Lib. βώς ' scientia delictorum verecundabatur caelum intue-Ρ ri,ubi nouerat conscientiae suae inspectorem, ciudicem esse,quem offenderat. Sic de Christo humilitatis magistro, dicit S. Ioannes Euangelista Cum subleua se oculos Iesu, quos scilicet, semper humi demistos habebat, nec sustollebat nisi certa ratio- Germ.insist ne Quemadmodum & sanctus Bernardus testa S. Glachia tur de sancto Malachia Aspectus eius, inquit, aut ossiciosiis erat, aut demissus, cohibitus intra se, nempe quod non mediocri laudi inter sapientes ducitur oculus eius in capite eius nusquam auolas, Theodoratu nisi cum viritui patruisset. Sic oculos nostros consis, is δ' stientia pectatiorum,& timore impendentis iudicii., porsiusso ,Mattonitos perpetuo dc ubique in terra demistos,habere nos decet. Quemadmodum legimus de quodam Eusebio,qui propterea quod ocim
Gisis iam os seos oblectauerat aspectu aratore ta ut Am- custodia octis monium sacra legentem non exaudisset,iam rigida
ιμ-m deinceps lege ipse oculis suis posuit,ut neque campum illum unquam contemplaretur postea, neq;ςelesti pulchritudine .chori astrorum aspectia frueretur, sed angustissima tens semita cuius mensuram aiunt fuisse unius palmi tendete ad oratorium , extra eam deinceps oculos egredi non est passus Insuper vinculis ferreis, ita se adstrinxit de
225쪽
ontrauit, ut tot corpore inclinato, assidue terram a icere cogeretur. Qua legeri rigore fertur O. annos vixiste.
Erro his omnibus humilitatis gradibus censis monachus, mox ad charitate Dei perueniet illam, quae perfecta seras mittit timorem, per quam intuer; quae prius
non sine formidine obseruabat absque
etsi labore et elut naturaliter ea con ustudine incipiet custodiri, non iam timore gehennae sed amore Chri B, oeconsuetudine ipsa bona oe delectatione irtutum quae Dominus iam in operario suo mun
do a viij oe peccatis Spiritu ancto dignabitur demonstrare.
Concludit s. Benedictias, capitulum de humilitate, ostendes, in quem finem duodecim eius gradus disposueritvi descripserit; cum quo fructu religiosiis eosdem ascendat, scilicet, cum fructu. magnae, imb perfectae charitatis Dei: nam in primo humilitatis gradu, qui est timor Dei, initium quoddam charitatis est, principium enim,sipimine timor Domini. Ab hoc igitur , primo humilita. tis gradu pergens charitas, Mordine progrediens, per singulos gradiendo crescit, & seipsa maiorvi persectior semper euadit, donec tandem duode-eimum attingens & comprehendens, persecta fiat.
226쪽
lox D. Io ANNI CRAEsa Ea cxQuod hac ratione fit manifestum nam primus de intimus humilitatis gradus minima quoque charitas est, scilicet, ob metum gehennae deem vitae aeternae meministe mandatorum Dei. illa seruare Deinde in secundo maior quaedam est charitas: quia absolute maius tersectius est non amare, aut nolle propriam voluntatem de desideria sita,
implere, quam illa non implere quia quamuis
non impleas ob metum poenae, tamen adhuc sorto amas Rursum in tertio amplior est charitas, qua a voluntate propria adlius longius receditur, cum iam non forum non amatur, sed etiam ei renuntiatur, subdendo eam voluntati alterius. Et sic deinceps progrediendo usque ad duodecimum humili ratis gradum, charitas per singulos incrementum capere monstratur.Vltimi proinderi septemrhumilitatis gradsis perfectam quoque charitatem demonstrant. Constat enim quod ruator sit charitas eius,qui linguam continet, risiam coercet, oculos causa placendi Deo deprimit, ne vel inutili verbo, vel modico risu, vel oculo curioso, leuiter illi displiceat, aut venialiter illum offendat quam eius, qui hoc solum curat, ne manifesta mandatorum violatione mortaliter peccet. Qui autem hunc supremum charitatis gradum tenet, certe is iam soras misit timorem. Qui enim adeo diligit Deum. ut ne inanici curioso oculi iactu illum offendere velit, sed ita solliciteri diligenter eius gratiam seruare studet,ut etiam minima caueat, ne ipsi displiceat, ille non timore gehennae, aut alius cuiusdam poenae, sed syncer, puro charitatis affectu Deo seruit. Nec tantum sine formidine poenae seu se-hennae,sed etiam magna alacritateri amore Christi, ac dilectione virtutum, veltu naturelitervi ex
227쪽
GO, MAE IN CAP. VIII. RE . 2o9cosuetudine uniuersi obseruat. Quemadmodii D. Bernardus in duodecimo gradu superbiae e Intractua
gre .colligit. go quando homo scendit et et duodecimum humilitatis gradum, tunc sine im
pedimento silabore ad vitam festiuet, quem ni 1. b. 'mitum charitas alacrem facit, in quo laborem no sentit, a quo charitas foras mittit timorem, cui charitas dat securitatem. Hanc autem peridi alacritatem,delectationem,& securitatem operatur: ostendit Dominus gratia Spiritu stanta in operario suo, qui diligenter sese exercendo&discurrendo per duodecim gradus humilitatis a viiij cxpeccatis sese mundate studuit.
Hiemis tem re, id est, a calendis Nouembris usque ad Pascha, iuxta con de- rationem rationis octaua hora noctissurgendum est, ut modicὶ amplius de media nocte uisetur, Miam digenisurgant.
Congruo ordine Sactus Benedictus post humilitatis descriptione secommendatione, orationis,& laudis diuing tempus: modum dis O ponit.
228쪽
ri D. IOANNO CRAEs BEE ex ponit. Humilitas enim una necessaria condi ia tio est bonae orationis . Hinc Iudith Domino Isὸith. s. confitens ait Humibum mansuetorum tibism-perpticuit deprecatio Ad laudandum autem Deum sacrae scripturae4 maxime psalmi Davidici frequenter nos hortamur, tum sanctorum,tam veteris quam noui testamenti exempla nos prouocant, plurium rationes uos conuincut pret sertim creationis, conseruationis, redemptionis, 4emunerationis. Quae quatuor beneficiorum genera ob quet Deo perpetuas debeamus laudes, vide D. Betnardsi pulchre declaratem sermone i . in psal 9o Argu ut praeterea auium exempla Dei
laudes suo modo canentium immo totius creaturae quaedam gratitudo. Omnes enim creaturae
rib. lim. inquiti Gregorius eo ipso quo creaturae suntrat. cap. a. per ostensam specie Creatori suo quasi laudem suae consessionis reddunt. Postrem,quid iucun- dius, quid fructuosius quam laudare Deu)Qusdautem iocte diuinae laudes cantadae sunt uem sacrς scripturae testimonia, sanctorum exempla, . auium vigilantia nocte Deo canetium nos docet, ratio suadet Sc dictat Suadet inquam, ratio, quia cum animus nocte liberior sit ab imaginationibus creaturarum, quas lux diurna genera idcingerit, etiam ad laudandum Deum aptior est. Ratio quoque nos conuincit, quia si beneficia, Dei nocte no conquiescunt nec cessant,certe nec gratiarum actio cessare debet. De auit ex epio sierim .i 5. Ambrosius Imitare frater minutissimas aues mane sive spere Creatori gratias referendo. Et si es deuotior, imitare lusciniam, cui quoniam ad dicendum laudes dies sola non lassicit, nocturna
spatia peruigili cantilena decurrit . Et tu igitur laudibus
229쪽
COMMEN. IN CA p. vii I. RE O. arilaudibus tuis diem vine ens operi tuo ad denocturna curricula. Et insomnem suscepti laboris industriam psalteriiserie consolare. Mysteria au MUisiatem quae nocturnas vigilias nobis commendant ραμνυ
sunt, quia Christus de Virgine media nocteia 2 et
xu Ost cantantibus Angelis: Gloria in altissimi, Deo Secun d b, quia media nocte surrexit a mortuis. Octaua hora noctis qua surgere vult religio si ita δι- sos a Calendis Novembris usque ad Pascha, post aua hor. mediam noctem accipienda est ipso S. Benedicto dicente: Vimodis amplius de media nocte paufetur. Id est ut parum ultra mediam noctem quiescatur. Nec intelligi debet secundum ordinem nocturnarum horarum cuiusque mensis , quia noctes crescunt&decrescunt. De hora surgendi Diss.s t. nota in lib. definitionum sed seeundum proporti em ad horas nocturnas Caledatum Nouembrium v. g. si octaui hora noctis in Calendis Nouebribus est hora prima vel secunda vel tertia post mediam noctem secundum computu nostrum, etiam eadem hora prima vel secunda vel tertia aestimetur surgatur reliquis mensibus. Non obstante quod alijs me sibus noctes logio res sint vel breuiores. Et hoc est quod S. Benedictus dicit iuxta considerationem rationis accep tae a Calendis Novembris. Huic cosonare videtur quod Sanctus Clemens initio lib. 6 recognitionum scribit dixisse: Ubi, inquit, veris tem pus&c. Causam cur tantum temporis quieti
dandum sit, subdit iam deest burg nt, hoc est, concoctois digesto cibo, pridie sumpto ut agiles Qvigiles ad diuinum officium peragendum surgant . Quia indigestio generat
ei assos iuunotes, vapores de stomacho ad O a caput
230쪽
ais D. IOANNI CRA ES BEECTcaput ascendentesin cerebrum perturbantes. Epig. Audi Quapropter ωD. Hieron hortatur Austochiursii AE Adorationem, inquit, tibi surgenti nocte non indigestio ructum faciat, sed inanitas. Accedit huc quod est in regula.
Liv jer re, lat post vigilias afratribus qui alteri,,τellectionum aliquid
indigent,meditationi inferviatur Asai ficha autem Usque adsupradicitas Calendas Novembris hiemperetur hora igiliaru
ageda, ut paruissimo interuallo, quo Fratres ad necessaria naturae exeat, custodito, Ano matutini, qui incipiente luce agendison subsequantAr.
O D. . M tutinos, qui laudes communiter dicu tu in matutim vult regulariter agi, tam hyeme, quam aestate, in-umtur cipiente luce a oc est, tenui aurora coruscante. Sed interuallum inter vigiliasi matutinas hyemis tempore longius aestatis veto breuius fieri debet propter noctium hyem altu, maestiualium inaequalitatem. Statuit igitur . Benedictus quod religiosus hoc longiore spatio intermedio tem pore hyemis agat Cauet autem ne se somno det, ας. rvo, idque duabus de causis, quas Cassianus notat et ς 1 a nobis reliquit. Primb,ne purificationem nostram 'st eonsessione supplici, de antelucanis orationi , bus acquisitam, vel emergens quaedam redundatia humorum naturalium contaminet, vel illusio inimi ei