장음표시 사용
281쪽
COMMENT. I CAP. 13. Rrc. 26sIucrum inquit Hier. potest esse,aut quid pretio-m M. sus, quam si humanam animam quis lucreturi Quod si non emendauerit eum secreta correptio, adhibeantur senes,coram quibus verecundetur,&relicto malo couertatur.Tales autem adhiberi de L λυ-bent, quos peccans verisimiliter auditurus sit, do I cti scilicet probi, qui peccatii et suum quale sit, ibis. sis.
ωqur grande ostendere queant, 'uoru ille au na. 'ctoritatς,&probitatem reuereri possit. Adhibendi aute sunt testes,vel ad docendu,vel conuinccdum, denique ut testes sint admonenti quod pro salute fratris correptione non neglexerit. Quodsinon audierit eos,dic Ecclesis Velit habet S. Benedictus. Si
non emendauerit, biurgetur publice caraon:nibus. Tirac
inquit Hi .hic multis dicendu est,ut detestatio ni eum habeant,ac qui non potuit pudore saluati, salvetur opprobrijs. Ecce qua lente velit Dominus
ad excomunicatione esse procededum. Ecce quot modis peccator ad paenitentiam prouocadus antequam excommunicetur. Insinuauit m Paulus ante excommunicationem monitiones elle faciendas Quod quis, inquit, non obedit ei bo nostro per us a vinolam, hunc notate, si commisceamini cum illo. Et concilium Tridentinum dicit, quod gladius excommunicationis sebrie,magnaque circumspe cti mo exerendus est. Unde ciniustam iudicant , iis. Canones excommunicationem illam etiamsi ex Geommis. communicandi causa iusta sit quam triplex ad meatissimonitio non praecessit, ut colligitur ex libr. 1. u VIM
Registri sancti Gregorij cap. s. Reprehendit., D. Gregorius illos Ecclesve pr positos,qui subitb&praecipites ad excommunicationem proruunt, non considerantes nec tentantes, utrum alia via
di;e litentiam, .correctionem delinquentes
282쪽
16 IOANNI CRA 2sBEE Hom. xsis adduci possunt. Videudum est, inquit, quae culpa - vel paenitentia sit secuta post culpam,ut quos om
nipotens Deus per compunctionis gratiam vilitat, illos pastoris sententia absolvat. Et D. Leo Papa, ostendens sententiam excommunicationis non temere,sed circumspecre, tarde, non iracunde,
R. sy sed dolenter ferendam else,sic ait: Nulli Christianorum facile communio denegetur,nec ad indignantis fiat hoc arbitrium sacerdotis, quod in magni reatus ultionem inuitus dolens quodammodo debet inferre animus vindicantis. Cognouimus enim pro commissis, leuibus verbis quosdam a gratia communionis exclusos, Manimam pro qua Christi languis effusus est , irrogatione tam sevi supplici saucia tam , cinermem quodammodo exutaque omni munimine, diabolicis incursibus,rib. i. i. Vt iacit capζretur obiectam. Et D. Ambrosius 1 pulchre eandem sententiam adhibens cooperationem pi prudentis chirurgi Cum dolore, inquit, amputatur, quae putruit pars corporis, diu tractatur, si potest sanari medicamentis: si non potest,tuca bono medico abscinditur Sic episcopi affectus boni est, ut optet sanare infirmos, serpentina auserre ulcera adurere aliqua, non abscindere, rostrem quod curari non potest,cum dolore abscindat. Quemadmodum Christus in Euan is geno dicit: S autem Ecclesiam non audies iis tibisue Elimicus Grjublicanus. Et fructus Benedi tus: Si
mero nec sis ora exerat, excommunacationi sub aceat.
Hoc est, publice excommunicatus habeatur, non iam tanquam frater, sed extra Ecclesiam existens Ethnicus opublicanus simul effectus quinimmo illis deterior factus, peior enim est excommuni- Gai Christianus,homine eluili. Ostendit enim
283쪽
COMMENT. 1 CAP. REG. 26sS. August,malum Christianum meliorem esse in Cone'. lafideli quamdiu in Ecclesia manet, excommunica NM 3ο- tum vero, ab ecclesia separatum peiorer n. Quo sane Christianis auribus init horribilius. Verum
quoniam quadam adeo parui et obcaecati sunt j1uam intellectus, ut capere non possint, quam excom mi nessotis municatio sit paena grauis, inquanto aeternaedam ρεην corponationis periculo excommunicatus versetur; ideo δ:-μ οβ S. Benedictus tales non excommunicando, sed a t lia ratione vult corrigi, neque enim terror excommunicationis, quem non sentiunt, tales ad resipiscendum commoueret. Similiter improbi,quos nec opprobria, nec animae pericula mouent,non Excomunicatione se verberum acerbitate ad instar
irrationabilium pecor quinullo rationis iudicio ducuntur sed flagello impelluntur cogendi sunt,
ut qui malitia siua excaecati,ila obdurati,nullis ratio. nibus cedunt illos corporum amictio,ila cruciatus commoueat,& ad mentem reuocet.
munitationis,mel disciplinidebet extendi
284쪽
mensura,qui culparum modus in Albaris pedeat iudicio. Siquis tamen fater in leuioribus culpis inuenitur tantum, a mesae participatione priuetur Privati autem a mense consortio is is erit ratio, Vt in oratoris psalmum aut antiphonam non Ponat, neque lectione recitet que adsiti actionem 'fectionem autem cibi 'O Uratrum refectionem flus accipiat. Visii merbi gratia Isratres reficiunt hora sexta , ille frater nonae si fratres
nona, ille vestertina, et quedum satisfactione congrua eniam consequantur. Disi, r. hoc capite patet excommunicationem ha- a. bere gradus de unam alia esse grauiorem Ex-G--;. pn municare enim est inquit D. Cyprianus a Minis communicatione arcere cohibere Est autem inhumana societate multiplexis varia communicatio Est enim alia rerum secularium .g. mensi sermonis, negotiationis dec alia rerum spiritualium ut templi, orationis, sacramentorum, verbi
Deisuffragiorum Ecclesiae,ecclesiasticie sepulturet similium Horum igitur communicatione Ecclesia Christianos propter peccata sua pie datu-briter subinde priuat aut partim, aut plene Mabsolute pro peccati merito de quantitate Nos inqui
285쪽
qui Eusebius Emiisenus multis modis peccato In m. res separamus alios quidem a cibis quibus prius ti P m I cite utebantur;alios a corpore danguine Christi δε ρομφalios ab Ecclesiae introitu atque alios a nostra communione:&alios quidem septem,alios plures
vel paucioresin dies lannos separamus. In quibus si viderimus lepram non creuisse, mundos eos iudicamus. Et Ecclesiae reconciliamus. Ex qua inaequali communicationis priuatione illa excommunicationis distinctio nascitur, qua diuiditur in maiorem & minorem excommumcationem. Maior OMisa enim cit, quae absolute separat Christianum a exeamma, communione .corpore Ecclesiae, quemadmodum membrum eo oris mortuum a corpore vivo Minor autem, quae eum non omnino pri in . . .
uat ecclesiastica communione, sed partim Ho Σ rum autern priuationem vult S. Benedictus fieri secundum meritum modum culpae ut scilicet pro graui enormi culpa, omnium vel plurium norum communium bonorum priuatio fiat pro minore vero pauciorum, culorum verbi gratia sermonis,mensq&c. Vnde sic Sanistus Basilius:ijs,' 'm---
inquit, qui in culpa aliqua depraehensi fuerint,ia
magnitudinem delicti, paenae quoque modus accommodatur,videlicet ut vel in conina uni cum c teris psalmorum decantationi interesse prohibeantur, vel ad orationis communionem neuti quam admittantur, itemque 1 cibi communione arceatur. Quia vero Abbas in primis nouit vultu
pecoris sin hoc est ingenium Manimos suoru religiosoru,ac propterea quae disciplin ratio,quispinnitionis modus ad singuloru corremone couenteistissimus sit; ideo vult distiplinaevi excomunicatio rus mensura ex eius pendere prudentiari arbitrio. Vt
286쪽
dum timorem Dei,4 charitatem subclitis luis debitam praesentissimum, certissimumque fore remedium delinquentis fratris. Cum autem S. Benedictiis constituat leuioris culpae loco poenam me
fae priuationem , scire oportet, quaenam sit leuis cuiatio culpa. Quid est inquit Bernar d. leuior culpa nisi p. a. leuior inobedientia Z Traduntur enim a praelatis
Depereept. interdum minora mandata, quorum transgressio lauiora secti adum regulam pario peccata: in men in Deuta nihilominus praeaaricatio ut, quotiens Abbatis iussio praeteritur non semper tamen damnabiliter seii criminaliter, quod precipitur, non impletur Etsi enim omnis inobedientia inex- cusabiliter sit culpabilis, nulla tamen aeternaliter damnabilis, nisi quam remedium pamitentiae nonianat. Nulla est' thaliter criminalis nisi quae contemptum superbiae non cultat. Docet igitur hoc' loco B. Bernardus leuioris culpae iansgressionem
dc inobedientiam csse eorum prςceptorum si tamen conleptus absit quae constituuntur de bonis medi)s, id est,qua per se e ab lolute,nec bona nec mala sint nec virin te nec vitia. Quae praecepta inquit Bernarda, a praepositis di pensationem admittunt, quia leuioli censura neglecta puniuntur, leuiora dicuntur. Ex his v. g. dico elle vel risium interdictum,vel silentium Ham si quidem si
contra mandatum non veniunt, nec peccata sunt: accedente mandato, si quo milius iam obseruantur, in peccatum reputantur,non tamen in crimen. Ita
sane si per subreptionem aut obliuionem,non autepe contemptum horum transgressio fiat quando enim contemptus accedit grauioris culpae fit inobedientii.
287쪽
COMMEN IN CAP. 1 . so ac bedientia. Est autem igitur leuis culpa ex praescripto regulae expianda communis menta priuatione, Leuk-- publicarum quarundam in diuino ossicio sunctionum interdictione , deinde certis corporis . prosternationibu humiliationibus ex con .stitutionibus patrum ordinis nostri Cisterciensis in choro publice faciendis. At durior haec leuis culpae quae nimirum facile tacpe committi potest committitur paria cuique fortavidebitur. Certe si consideres rigorem primorum monachorum, si quam austere etiam ob minima peccata sua seipsos castigauerunt iunierunt,audias: aliter puto, senties deinde existimandum
non est, quod statim ceribis sine retractatione poena leuis culpae imponi debet, ubi leuis inobedientia aliqua commilla est aut quod pro singulis
vicibus,& actibus ii Mifferenter,une consideratione personae, causaei aliarum circumstantiarum
facti seu delicti iuungenda sit sed quemadmodum in similibus ordinis kreligionis causis ita de hic arbitrium discretio Abbatis locum habere debet ut nimirum ipse vel etiam infligat, quando necesse seu utile pinabit, vel aliam corrigendi rationem ineat quam honori Dei,religionis conseruationi, Manimarum aluti conuenientiorem indicabit. Tertib constituitur laec leuis culpae paena extrema, utinam iuris , qua nimirum grauior ei constitui non debeat, a qua Mabstinendum est, si leuiori modo crurigi potest. Ad quam proinde nec subito uno scilicet et rore commis, sed paulatim quasi per gradus quemadmodum scilicet in graui culpa ad excommunicationem .alias graues poenas procedendum est. Vt patet etiam exemplo Paula Praepositae sanctimonialium in Bethleemi
288쪽
1 D. IOANNI CRAEsBEEcxleem, quae sorores has vitiosas hoc excommuni- bis cationis genere punire solet ut refert S. Hieron. ad Eustochium: quam, inquit, linguosam, garrulari,ac procacem, ixisque per spexerat delectari, de sepius commonitam nolle conuerti,inter ultimas, extra conuelmum serorum, ad forcs triclini, orare faciebat .separatim cibum capere ut quana obiurgatio non correxerat, emenduet pu
CAPUT XXV. Is autem frater qui auuioris culpae
a tenetur u 'endatura mensa simul
ab oratorio nullus etfratrum in ullo iungatur confortio, neque in colloquio o
lus sit ad opus si ibi iniundium, persistens in
paenitentia luctu sciens illam terribilem s. q. s. 4 Apostolisententiam dicentis Traditum huiusmodi hominem athan in interiatum carnis , et Apiritus saluus sit in die Domini cibi autem refectionem solus percipiat, mensium, vel bora, qua praeuia deris
289쪽
uiderit ei Abbas competere nec a quoquam benedicatur transeunte, neque cibusqui ei datur.
O Vae sint grauiores culpae ex declaratione leuioris culpae iam facta intelligi potest,tum
maxime ex ipso correctionis modo. Cum enim excommunicatio maior in leui culpa locum non Eliam Ahabeat, sed tantum ingrauiori certum est illam aviariorest venialem , hanc mortalem esse , quia excom euisen municatio tantum in mortale peccatum cadit et Neque enim aequum foret, mortis sententiam 'dc poenam sistinere eum, qui mortem non meruit, hoc est, qui mortaliter non peccauit Gra Calpam. uiores igitur culpae sunt, trium votorum mona moris. sticorum violatio, alia grauiora peccata, quae hominem ternae mortis reum constituunt. Cuiusmodi multa recenset Apostolus: Uan enasunt M.f. ἀηtem,inquit, per carms,quaesunt fornicatio mmunis ditia mpudicitia luxuria idolorum seruitus, veneficia, 3mm ct irae, contentiones mulationes Ha,ir Absentiο-nes sectae,inuidia Vomicidia,ebrietates,cιmmessatrones, o bissimilia, quae pradu iopissiculpraedixi,quoniam
qui talia agunt regnum Dei non cons quentur sed dia- Doli regno de aeternae damnationi addicentur. Cuius diabolici regni damnationis specimen quoddam, inchoatio est, eiectio ab hcclesia. ει separatio a cietate sanctorum , quae fit per excommunicationem. Qui enim Iroijcitur a Q eietate sanctorum,quid ei supere it,quam quod sit in secietate damnatorum,in qua diabolus praeest
290쪽
a χ D. IOANNI CRAzsBEECTQuod autem propter eiusmodi grauia peccata etiam in hac vita peccantes per excommunicationem ab Ecclesia separandi, Me societate sancto-
rum eiiciendi sunt , constatri exemplo Apostoli
fornicarium excommunicantis,& dicentis. Nilne autem fris mobis, non commisceri, iis quifrater πο-1ninatur, 'fornicator, aut avarus, aut idolisseruiens, aut maledicus, aut ebriosus, aut rapax cum eiusmodi
Corripes a nec cibum sumere. Religiosus igitur qui in grauiori- ramis sius culpis seu peccatis mortalibus deprehenditur, rimum secret , monendus est; deinde coram a- quot testibus Terti publice ad eum modum, quem Christus tiadidit Mati. 18 & explicatum est capitulo 3 regulae. Nam iste ordo procedendi contra peccantem hic plane intelligi,& seruari debet quibus modis si non moueatur nec emendetur,tunc iuxta sententiam S. Benedicti suspendid bet a mensa ab oratorio, colloquio ac omni penitus fratrum consortio. Et vult eum meminisse terribilem illam Apostoli sententiam, scilicet Tradirum, eiusmodi, Honninem Sathanae, in interitum c -διM s Spiritussaluus sit in die Domini nostri est C si Significans eum maiore excommunicatione damnatum , qua homo athanae traditur. Quemadmodum enim in Baptismo, quo homo
Ecclesiae associatur. incorporatur,Sathanas certis exorcismis ab homine expellitur ita per excommunicationem,qua rursum ab Ecclesia eis citur,iterum Sathante traditur. Est igitur excommunicatio C ppi maior ait D.Thomas aqualibet licita c5munio - ne fidelium separatio Privatur enim excomunie tus omni communione activa,& passiua,tam corporali, politica quam spirituali, Ecclesiastica, quemadmodum his versibus indicatur. Si pro