장음표시 사용
291쪽
Go MMEN LIN CAP. xxV. IRE Q. πῖ pr debctis anathema quis esciatum Os, orare, male, communio, mensa negatur. Quet etiam singula S. Benedicto significan guibus pnxur Excommunicato negaturus Per os igni fm scatur colloquium, osculum amplexus, epistola data vel accepta ab excommunicato esse vetita. D. Benedictus. Ne quisfratrum, inquat, in colliquis ei iungatur. Orare. Significat participationem sacramentorum, orationum tam priuatarum qui publicarum cum excommunicato prohiberi. S. Benedictus, eum suspendit ab oratorioin prohibet cibum eius benedici cetrale salutatione vetabo, scripto vel alio signo factas, veluti assurgendo, caput aperiendo, labia mouendo, capite annuendo. Benedictus A nemine transeunte benedica tur. Communio. Participationem in operando, in exercendo, in faciendo aliquid cum excommunicato, vel inhabitando in eadem domo, aut inco uersando cum eo alijs modis, interdicit. S. Benedictus mandat. Ne quis illi iungatur in miro consortio starensa. Accubatione in eadem menti, seu conuiuio, hanc& S. Benedictus explesse vetat. Haec autem excommunicationis separatio pri-mtim fit, ut excommunicatus verecundetur mediante ac urgente eum pudore ad mentem redeatri resipiscat dicente Propheta David: Imple sacfacies eorum ignominia, ta quaerent nomen tuum Domi ne Et Apostolo: Fod si quis non ob di merbo no 3 τώ Iiro, ne commisceamini cum illo, Ut Oi unctur. Et S. August. Nos quidem, inquit, Fratres, propter In Val. De. correptionem seu medicinam tenemus nos etiam a nati ibus nostris, non cum eis conuiuamur, Ut corrigantur. Cum extraueis potius conuiua
mur,4 cum paganis, quam culis qui nobiscum
292쪽
erant,&nobis adhaerent, si viderim ui eos male Similita viuere, ut erubescantri corrigantur. Quemadmodum igitur putre& mortuum membruma reliquo corpore abscinditur, separatur, ne sanas corporis partes inficiat& vitiet ita ex communicatus a corpore Ecclesiae, docietate fidelium separaturi expellitur. Sicut autem membrum i naturali corpore abscissum nec anima viuit , nec alijs beneficij s&commodis gaudet, quibus alia membra vivari ita excommunica- In sim. s. tus non vivit inquit Greg. de spiritu Ecclesiae, set hoc est,de Spiritusancto,non enim est de corpo--μ te Eeelesia autem spiritum vivificantem habet, quia capiti suo Christo inseparabiliter adhaeret. - εν Seriptum est enim: Qui adhaeret Damino. nusspir tu es cum eo. Hς Gregorius. Ex quibus colligitur, quod excommunicatus priuaturri caret c5muninibus Ecclesiae beneficijs, aratijs, quae a capite Ecclesiae Christo per Spiritum sanctum in viva eius membra influunt spoliatur spiritualibus Ecclesiae suffragij s&orationibus, ita ut per haec nulla in re intendat Ecclesia excommunicarps τε ε λ is subuenire. Vnde S. Leo Papa expressi prohibet,ne excommunicatorum nomina ad altare recitentur. Et D. Gregorius 6. Registri epist i ,αD. Benedictus non vult eorum cibum bene Aa quia dici. Ex hac autem priuatione suffragiorum acci
satinisus it excommunicatus triplex incommodsi secun -
I tria beneficia, quae ex suffragis Ecclesiae con D rhbmis, quςbatur. Valent enim suffragia Ecclesiae i. ad augmentum grati qui ea habent vel ad me-art. 1. ad 3 rendam seu acquirendum eis, qui non habent &quantum ad hoc gratia Dei subtrahitur per ex coria municationem Secund valent ad custodia
293쪽
C o MMEN. IN CAP. xxv. 27svirtutis , quantum ad hoc protectio subtrahitur: non quod omninb a prouidentia Dei excludatur excommunicatus, sed ab illa protectione, qua filios Ecclesiei speciali ori modo custodit. Terti b,valent ad defensionem ab hoste:& quantum ad hoc, datur diabolo maior potestas saeuic di in excommunicatum,& spiritualiter ωcorporaliter. Vnde in primitiua Ecclesia, quando oportebat per signa visibilia homines ad fideminui otare: sicut Sanctispiritus donum visibili signo manifestabatum ita, excommunicatio corporali, Gxatione a diabolo innotescebat. Cuius Te exem ars
illum Ecclesiitum fuit exhibitum,& posteris re- ictum in Anania QSaphira Eorum exemplo inquit Ambrosius' noluit perire caeteros. Et Lib. i. se August. Per eorum poenam temporalem, inquit, Voluit Deus sciri disciplinam. Credendum au re' tem est quod post hanc vita pepercerit eis Deus,
magna est enim misericordia eius,&c Propterea enim excommunicatus dicitur tradi sat hane quia
priuatur spiritualibus eius priuilegi j svi subsidijs,
quibus muniuntur contra sathanam peccata membra Ecclesiae: pr ciso enim interiore vinculo& nexu, quo Ecclesiae ad livebat,ab Ecclesia illue pro ij citur, ubi sathanas liberiorem exercet potestatem,magisque saeuit. Ideo dicit S. Hieron .ex AdmLoeommunicatum tradi daemoni discerpendum. Et sirum D. Leo dicit Animam irrogatione tam saeuisup Epista'.ς εplici scilicet excommunicationis' sauciatam, inermem quodammodo, exutamque omni munimine diabolicis incursibus, ut facile caperetur,
esse obiectam. Cum aute ecclesiastica disciplina adhiberi debeat in eu fine, ut peccantes orrigantur,& saluentur. Qu rei forte aliquis quomodo S ci Eccle-
294쪽
ecclesia rect Putat tu ad emendationem peccantium excommunicatione, qua videntur potius
ab emendationeri salute arceriri impediti, qua
ad eam prouocati aut iuuari orationibus enim&suffragijs Ecclesiae sterniturvi munitur via ad virtutem salutem Djs autem excommunicatio
spoliat, ita ut anima inquit Leo his exuta cin- ermis, diabolicis incursibus obiecta, facile capi, Ma diabolori peccato superari possit. At non est
Sup,I. q. at in conueniens inquit D. Thomas si ille qui non artiri. ἐν est desperatus, hosti detur: quia non datur quasi damnandus, sed quasi corrigendus, cum in potestate ecclesiae sit, ex eius manu ipsum, cum vo-2. Ths . luerit, eripere. Nam iuxta mandatum Apostoli,
L. Cor. 3. ecclesia non aestimat excommunicatum inimicu,
sed corripit ut fratrem non odio, sed amore tradit eum sathanae, non in perditionem animae, sed in interitum carnis, nimirum ut spiritus sit saluus in die domini. Et propterea ecclesia pro illo m. r. rem luget dicentem August. Cum, inquit, ad talem Ma Perma vindictam necessitas cogit humilitas lugentiumniaημε. I debet impetrare misericordiam, quam repellit superbia nec illius ipsius qui de medio fratrum tollitur, debet negligi salus sed ita agendum est, ut ei talis vindicta sit utilis, agendum votis&precibus, si corrigi obiurgationibus non potest. Quamuis igitur excommunicatus spolietur praesidijs4 communibus ecclesiae orationibus, quibus adiutus facilius ad paenitentiam rediturus videri possit; 'uamuis tradatur sathantiqui peccantem semper a paenitentia reuocat, ad peccandum instigat: non tamen putandus est Deus omnem suam prouidentiam,& curam illi subtraxisseri negasse. Neque enim ita absolute tradit
295쪽
COMMEN IN CAP. xxv. R E G. 277
diabolo, ut in illu&de illo pro malitia sua quidquid volet, tamquam dominus efficiat: sed Deus eius malitiam sepotestate ita moderaturvi coemcet, ut non essiciat, nec tantum noceat quantum
ipse, sed quantum Deus vult. Vult autem Deus interitum carnis,4 salutem spiritus, hoc est, de - --- structionem vitae earnalis ieccati. Tradituri gubmod. gitur excommunicatus diabolo ut eo usque in eo excommu- saeuiati vel corporaliter eum assii pendo, ut pu Mitr niendo, inquit Chrysosthomus, eius carnem aut Ma eum percellendo vulnere malo, vel alio morbo sis iue. Vel spiritualiter eum tentando ad peccatum . Cor. s.
sollicitando ut fatigatus eiusmodi molest ijs ad
se redeat, resipiscat,&caro eius intereat moriatur. Fit enim dum homo sentiens daemonis
violentiam ad peccatum sollicitantis .impelletis,& suam ad illi resistendum experiens imbecillitatem propterea quod exutus iam sit lubsidijs, spiritualibus suffragiis matris suae ecclesiae, quibus olim munitus . tamquam in acie bene ordinata constitutus fortiter aduersarium repellete solebat ut resipiscat, sede repetendo arcem praesidi j, ecclesiam cogitet a peccando desistat,&paenitentia salutari interitus carnis tr ipso fiat. Interit autem caro inquit Ambrosius cum sapie Lib. r. M alia eius transit in spiritum, ut iam non quae carnis rite tica . sunt sapiat, sed quosunt spiritus Caro igitur hic intelligenda est, non carnis substantia, sed illa inquit D. Epiphanius de qua scripsum est caro, Haro, 66.
si uis regnum Dei non possidebunt. Etenim reuera, inquit, non potest scortatio regnum caeloruios sidere, neque adulterium atque petulantia,neque simulachrorum cultus, hoc es caro, sanguis.
Sicut igitur Dominus inquit Ambrosius in a V si nimam
296쪽
animam S. Iob potestatem non dedit, sed in earnem eius permisit licentiam ita lic tradit ut Cathinae in interitum carnis, ut serpens terram eius lingeret, animae non noceret. Hic igitur mirabilis modus est excommunicationis, quo utitur Deus ad emendationem ice nitentiam peccantium,
qui quide in Ecclesia constituti facilius poterant poenitentiam suscipere , sed quia Ecclesiam non
audientes contempserunt,eos foras mittit,& Ecclesi praesidi j spoliatos inuasi inermes hosti
obiicit; ut videntes se in maximis perditionis periculis positos infestatione daemonis coacti, de imiritis salutis remedio cogitare incipiant. Ad eum plan Emqdum, quo quis inquietus,&obtemperare nolens Praefecto ciuitatis , proi, citur de ciuitate. Qui vides se in medio hostium,&telis Undique appeti, periculo suo monitus emendationem reditu ad ciuitatem meditari incipit. De hoc mi-Libi. Dpa rabili correctionis modo sic egregie D. Ambronitest. GaD sius Magna inquit potestas,magna gratia, quae imperat diabolo, ut se ipsum destruat se enim destruiti cum hominem quem tentando supplantare studet, ex infirmo fortiore efficit quia dum carne debilitat, metem eius corroborat. Et iteru: Quata vis Christi, ut custodia hominis impere lucetiam ipsi diabolo, qui semper vult nocere. Dominum ergo Iesum nobis propitiemus. Imperati te Christo 5 diabolus ipse sit pr det suae custos; vel inuitus in datis obsecundat caelestibus, quamuis immitis, tamen a suetis obsequitur imperijs. Sed quid ego commendo obsequium eius 3 sit ille semper malus , ut sit Deus semper bonus, qui malitiam eius nobis in gratiam con
297쪽
uertit Vult nocere ille, sed non potest, si Christus obsistat Carnem ulcerat, sed custodit an mam, terram deuorat,sed reseruat spiritum. Hete D. Ambrosius.
A P. XXVI. Si quisfraterpraesumpserit ne iusii
ne Abbatis fratri excommunicato quoliabet modose iungere, aut loqui cum eo, vel mandatum ei dirigere Dii sortiatur
CVm ratio cur sancta mater Ecclesia utitur Fulmι ex-
excomunicatione sit, ut peccates per pudo. ρmmμην rem emendentur: ut nimirum Videntes te abi ouid Gilir
mnibus Christianis vitati,& despectu haberi, ignominiam suam non serentes , resipiscant. Ideo omnes diligenter abstinere se debent ab omni
298쪽
D. IOANNI CRAESERE Tvsu,& consortio excommunicatorum , ne tali consortio, abstersa forte eis verecundia animosiores fiant vi in malo suo obdurescant. Quam rationem vitandi excommunicatos clare indica et s. a. U. uit Ioannes Cassianus. Si quis, inquit, orationi e- ρ' si ς' ius scilicet excommunicati)antequam recipia -- tu a seniore, inconsiderata pietate permotus,c6Cumj-- raunicare praesumpserit, complicem se damna momen tionis eius efficit trades scilicet semetipsum vo-ι uincat, luntarie sathan et, cui ille pro reatus sui emenda-
a. c γ. crimen iocurrens, quod cum illo se vel confabulationis, vel orationis communio te miscendo, maiorem illi generet insolentiae fomitem, comtumaciam delinqfientis in peius enutriat Pern ciosum namque solatium tribuens cor eius magis ac in gis iaciet indurari, nec humiliari eum sinet ob quod fuerat segregatus, & per hoc vel increpationem lenioris iasi magni pendere, vel dinsimulanter do satisfactione&venia cogitare. Vt autem sciatur, an participans aut iungens se ex
Communicato malore excommunicatione simio s. q. , i ij xςς sempς ς communicetur Notandum esta f. , Thomarquod excommunicatio in aliquem fieri potest dupliciter, scilicet aut i ait ipse sit excommunicatus cum omnibus ei participatibus: tunc non est dubium, quod quicumque participat et , est excommunicatas maiore ex communicatione Aut est excommunicatus simpliciter,& tunc aut participat aliquis ei in crimine, praebendo ei consilium, auxilium aut fauorem, Mest excommunicatus maiore excommunicati
ne aut participat ei in alijs, sicut in verbo, vel in
299쪽
oseulo, vel inmensa, sic est excommunicatus minore excommunicatione. Cum igitur vult S. Explisatin Benedictus ut frater qui seiungit excommunica rex M.to sine iussione Abbatis, similem sortiatur exco- municationis vindictam, hoc est, similiter inno-
detur vinculo excommunicationis maioris, intelligendus est loqui node excommunicato simpliciter; led de eo qui sic excommunicatur, ut participantes cum eo quocumque modo Ucilicet vel colloquedo, vel mandatum ei dirigendo, hoc est, per ministrum vel aliam tertiam personam, ei quidquam significando eandem maioris
excommunicationis censuram incurrant. Quae excommunicationi ratio, modus pendet ex voluntates sententia excommunicantis Censuit autem S. Benedictus statuendum tam chara lege,vitandos esse omnes excommunicatos maiore excommunicatione, ad certiorem discipline custodiam, Λ sociorem eΣcommunicatorum
300쪽
Lualiter Abias debeat Gesollicitus circa
Omnisollicitudine curamgerat Abbascit ea delinquentes fratres, quia non es opussanis medicus, sed male habentibus Et ideo uti debet omni modo ut sapiens medicus immittere quas occultos cons latores senipem, id est lenioressapientes diatres, qui quassecrete consolentur fratrem factuantem, tisprouocent eum ad humilitatissatisfacitonem, b consolentur eum, ne abundantiori tristitia absorbeatur sedAut ait Aposeolus confirmη-tur in eo charitas, se oreturpro eoab mni . Magnopere enim debet sollicitudinem gerere Anus, i omni sagacitate Mindustria curare, ne aliquam debui Di creditis perdat Nouerit enim se in-frmarum curam puscepisse animai lim, π