In regulam sanctissimi patris nostri Benedicti abbatis, totius occidentis patriarchae, commentarius. Auctore R.D.F. Ioanne Craesbeeck monasterij S. Mariae, loci S. Bernardi ad scaldim, sacri Cisterciensis Ordinis, religioso, priore. ..

발행: 1624년

분량: 524페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

COMMENT IN CAP. XXIX. Eo.

nulli religioso id permitti potest, ne a summo

quidem Pontifice; nam interuenit quaedam votorum relaxatio, qu sine causa validὶ fieri nequit. Quapropter quando vetant canones fieri transitum ab ordine rigidiore ad laxiorem , veluti facit Concilium Trid. sess1 s. c. io de regularibus: intelligendum est, id prohibeti, quando fit sine causa iusta. Iustae autem carisae ob quas Praelatus IV eausa dare potest Religioso suo licentiam eundi ador . . Pisoni

dinem remissiorem, sunt hae. Prima, si disciplina

est collapsa in strictiore Secunda, si odiari simultates ibi vigeant. Tertia, si ipse alijs sit exosus. Quarta, si ob corporis debilitatem non possit ser-re rigidiorem. Alii denique ob suum vitium

Monasterio , aut proiiciuntur inuit , vocantur eiecti aut impatientes disciplin propria voluntate Monasterium deserunt fugiut, Ou; idque vel animo deserendi institutum, sic sunt vj. Apostatae, vel ut sint extra potestatem superioris, mad tempus libere vagentur cum animo

redeundi, iciunt fugitivi. Horum igitur primi redeuntes recipi possunt, nisi in ordine cictiore professionem fecerint. Secundi quoque recipi possunt, cellante praeser tim causa discessus. Eiecti, nigiti ui, Apostatae,s redire de in Monasteri se recipi supplicant, repelli non debent: Quia sponte sua iroprio

motu redeuntes, non inanem emendationis spem dare videntur. Hinc S. Bernardus Nos, nouit,ina .rira,

Monasteri j omnes recipimus spe melio an di Farran Recipi autem debent non sine punitione&satisfactione. Ab ipsa fundatione loci Mordinis inquit Bernar.)non est auditum, ut quis exiens,sine vis factione reciperetur: ut nimir

312쪽

2' . D. IOANNI CRAEs BEE cxcongregatio passa est, reparetur. Hoc est enim extui quod ait sanctus Benedictiis ui reuerti voluerit spondeat prius omnem emendationem vit: pro quo greysus est hoc est, praestet se paratu ad subeunda paenam vitio debitam, cur is auia vel quo impellcnte egressus est S de caetero promittat eiusdem

vitii emendata orae m.

VH or m ordinariam, quae communiter committitur prouidentiae&discretioni Abbatis constituit regu lae auctoritas , ut in ultimo gradu recipiatur ponatur. Vt ex hoc, inquit,titis humilitas comprobetur, id est , ut hac ratione documentum humilitatis eius capiatur Quam si in humili loco ostede Iit vereri ex animo conuersus existimari poterit. Quemadmodum enim superbia apostatandi audaciam ei prςbuerat ita eius humilitas verae paenitentiae indicium praesumi potest. Qiiod autem PiΠ.ice . dicitur de Vltimo gradu , sic liber definitionis or- dinis nostri declarat, ut plus quam per decem dies et stiterit in apostasia, cum ad ordinis obedientiam reuersus fuerit, per continuum triennium sit invitimo gradu Verumtamen post annum lapsum non antea sine Generalis capitus licentia' potest proprius Abbas tale bene correctum manifesta signa poenitentiae ostendentem , de Seniorum consilio dispensando , primo seu pristio loco testituere , tamen ante decen-raium completum desipostasia redierit. Nam caeter omnes scilicet post decennium completum redeuntes, omnium, quos professos inuenerint,

ultimi sine dispensatione hoc est perpetu bri sine spe restitutionis remanebunt Libet hic addere nulchram declarationem huius regulae, & consti,

tutionem

313쪽

COMMENT IN CAP. XXIX. zo. ystutionem editam a Patribus congregationis Cas- sinensis ordinis S. Benedicti. In loci restitutione, inquit, tantundem temporis illis restituendum, aut reponendum esse declaramus, quantu in congregatione ipsi fugitivi, ante fugam fuerint, non

autem quantum ijdem etiam abfuerint; non enam ferendum est, ut qui sexempli causa decimo professionis suae anno religionem deseruit, anno

vigesimo id est, decimo post fuga receptus fuit,

eos praecedat qui integros quindecim aut noue de in annos perseuerauerunt sub sua ui obedientiae iugo: sed maxima erga illos patrum liberalitas eiit, si decem anni quos illi fugiendo prodior ut, poenitentibus reponantur. Quando aute inquit V i r . definitio nostra aliquis recipitur, vel ponitur vltimus pro culpa sua; non cantet vel legat scilicet secundum praescriptum regulae c. a . nisi iussus .fuerit ab Abbate. Ipse autem Abbas dare licentia cantandi legendi poterit, cum viderit expedire,&Sacerdotem in Ecclesia vltirnu ponere omnium Sacerdotum . Sacerdotes autem de saeculo

reuertentes, ii in saeculo celebrauerint scilicet tempore apostasiae non celebrent, nisi de licetia capituli generalis Hactenus definitio. Quae praetcrea etiam adat, ut Apostatae redeuntes postquaplus qua dece dies in apostasia perstiterint,maneat priuati habitu regulari per continuum trienniu At postannum completum poterunt proprii eorum Abbates cum ipsis dispensare super restitutione habitus regularis eo ordines modo, quo supra dictum est de restitutione loci Privatio autem vel diminutio habitus regularis indicium esu

quod ipsi religioneri professionem suam abiecerant violauerant. Quod autem dicit reguli

314쪽

is D. IOANNI CRAEI BERCT Iam pos afrausibi Omnem reuersonis aditum denegari. Non est praecepti quo prohibeatur Abbati ne quarto, aut fori pluries fugitiuum aut Apostatam resipiscentem de emendationem pollicente recipiat sed monitio&insinuatio est facta fugitivo ut sciat iuris, iustitiae esse, si terti tantum recipiatur, nec putet sibi fieri iniuriam, si quarib

non recipiatur. Potest tamen Abbas hoc summum ius erga redeuntem mitigare, Meum clementer misericorditer sappius recipere . Atque adeo,quod redeuiues saepius, recipere debeat, videtur conuinci ex eo quod iubent Canones& definitio nostra capite antecedente, ut fugiti uirequirantur & capiantur. Si enim inuiti ad reditum sunt cogendi, fortiore ratione, voluntari j,im Oro-

bisura gantes iupplices uiri admittendi: ubd Yprelse etiam mandat ordinis nostri definitio, quae ii liabet Fugmiae quoque qui iuxta regulam

usque tertio recipiantur, si plusquam ter aposta-tauerint,vi poena tentes redire voluerint,4 satisfacere pro delicto, omnin recipiantur vel in domibus proprijs, vel in aliis locis eorum , si aliudi Canonicum non obsistat tamen ad victum moad habitum regularem, sed sicut Abbas viderit expedire. Quem quidam h bitum, si recipere noluerint, carceri mancipentur. Eis autem inhabitu sibi constatuto vel tradito existentabus phora vigiliarum venire tenentur ad Ecclesiam extra chorum,& conuentus ieiunia prosequantur. Conuer-s verbii familiarem habitum redacti teneantur ad obseruantias conuersorum . Sic definitio. Ex quibus intelligitur verum esse, quod apostata tantum terti recipitur secundum regulam, sic

scilice ut pristino gradui, religioni integro restitui

315쪽

COMMENT IN CAP. XXX. Eo a' restitui possit nam si quarib redeat deinceps, iam non absolute recipitur , quia neque ad chorum, neque ad eligionis habitum admittituti sed tantum secundu quid recipitur Milicet ad habitationem, ad victum,ad paenalia religionis ope

ra&exercitia.

De pueris minori aetati qualiter

corripiantur C A P. XXX.

Omnis aeto melintelli Uroprias debe habere mensuras Ideoque quotiens pueri , mel adolescentiores aetate aut qui minus intelligere possunt quavia paenas excommunicationis mi tales dum delinquunt, aut ieiunij nimiu affligantur, aut acribus ierberibus coerceantur, est

sanentur. I TAs inquit S. Basilius ruetuditio multaia I facit differentiam. Ideo S. Benedictus valde prudenter discrete dicit quod omni aetati mintelligendi capacitati propria sit disciplinae institutionisin correptionis mensura adhibenda. Notan-

316쪽

1s D. IOANNI CRA AsBRE CUNotandum est quod olim admodum pueri, de mlate parui, instructionis, disciplina causa , in Monasteria recipiebantur, ut colligitur ex regulet capitibus praesenti, r. 39. s. s. rubicumque aliquid constituitur de infantibus despueris. In Infantia, tia enim teste Isidoro lib. Dethym. αα finitur septimo aetatis anno pueritia autem l . Etiam S. Benedictus c. o. satis indicat pueritiam cum anno aetatis I . incepto anno IJ finiri, cum dicit. Infantibus usque ad annum is cilicet inceptu)disciplinam adhibendam Constat idem manifeste ex S. Basilio: Prorsus, inquit,ad eos admitten- Ru i dos, qui ad nos accedunt nullum non ς tatis te pus idoneum esse iudicamus, vel ipsius adeo tenerar,

atque ineuntis. Haec tamen parua aetas arcebatura congressu conuentu professorum religioso -- rum, separatim educabatur ob rationes a S. Baslio ibi expressas. Exercebantur in moribus&disciplinis monasticis, dili penter ad monasticem informabantur, ut legitima accedente aetate,

eam solam ni professione firmarent. Causa igitur huiusmodi tenerae aetatis, quae pro paruitate sensus, non capit quam periculosa, quina grauis, quam horribilis sit excommunicatio, quam sollicite vitanda, istud capitulum & similes leges, insante, pueros attingentes posuisse videtur S. Benedictus. Nunc verb quoniam Concilium σα, d. Trid tempus admittendoprofessionis praeseria RQ. mo. psitvi definiuit, expleto scilicet aetatis viano sexto

Mal.c. I. decimo, ideo communiter ante annum aetatis

quintum decimum vix quisquam ad monasteriu& habitum Religiosum hodie admittitur. Videtur autem hς aetas sexdecim annorum vim excommunicationis satis posse uitelligere ac pro

317쪽

COMMENT IN CAP. XXX. Eo. os plerea si eo contumaciae atque luperbiae progres 1 suetit quiexcommunicationis vindictam mereatur,illa etiam serienda. vel minus intelligentes grauitatem excommunicationis, debet eos, inquit de Turrecremata, quos super c. 13. regulae Dominauit improbos, ct decreuit corporali vindictae subdendos, hic similiter aut acribus verberibus,aut nimiis ieiuniis coercendos. Duo remedia ponit mi qui ieiuniis non curantur, verberibus lanentur vel vice versa,vel si necesse aut conueniens ad emendationem iudicauerit Abbas, utrumque simul adhibeati

De Cesierario Ionasterj, qualissit.

A P. XXXI. oecterarim Monasteri, eligatur de cov-

gregationesapiens, matur moribus, δε-hrius, non multum edax, non elatus, nouturbulentus, non iniuriose , non tardus, non prodigus, edtimens Deum.

CEllerarius est cui commissa est cura&admi isti i.

nistratio rerum temporalium Monasterii. in i e MHunc vult sanctus Benedictus non leuiter constitui, sed cum seria deliberati e in maturo iudicio ab Abbate eligi, cum consilio tamen saltem

318쪽

3o D IOANNI CRA AsBREcet seniorum. Ad imitationem nimirum, traxim Apostolorum, qui conuocantes multitudinem discipulorum, id est, Christianorum dixerunt: assi c. Non est aequum nos derelinquere verbi telis ministrare mensis Considerate ergos atres viros ex vobis boni testimoniis templenos piritu Sancto Msapientia, uos constituamussuper hoc opus. Nam talem omnino requirit sanctus Benedictus Cellerarium, qui si sapiens, maturis moribus , sobrius, multis alijs virtutibus praeditus Tantam autem perfectionem in ipso requirere videtur, propterea quod cum saecularibus, imo cu omnis generis ordinis hominibus ipsi negotium intercedit; quia foras haud dubi Eraro euocatur . ut nimirum domi forisque boni sit exempli, nulli offensioni, sed omnibus aedificationi; ne splendor & gloria vitae monasticae, vitiis is alis eius moribus obscuretur, sed e contra virtutibus eius magis illustretur

commendetur.

4ui omni congregationis culpater.

curam gerat de omnibus.

Quemadmodum paterfamilias omnium filiorum seu domesticorum suorum curam aequaliter gerit, neminem negligit, omnibus bene cupit bene facit rata Cellerarius omnium . etiam minia morum fratrum necessitati omni debet diligenter prospicere. Et scut pater filium non abiicit indignabunde , sed fouet iurat benigne rata. Cellerarius omni ,' humanumis mansuetum M., is se ost-ndeie& praebere debet. Ideo hortatur eum

ratis regula hic sarpius ad humilitatem. Humilitas enim

319쪽

COMMaur is Ap. XXXI. ro. orenim omnem cauet austeritatem, cuius nimirum mater superbia est Humilitas docet modestiam& mansuetudinem. Neque enim studi j spiritualis impeditio, quam ex temporali occupatione accipit affligere aut contristare debet, neque enim anime,suq iacturam esse putare debet impeditione illam studi spiritualis,quam ex temporalium occupatione nonnunquam percipit quoniam detrimentum aut damnum fructus spiritualis non ex ea patitur, sed augmentum potius capit. Qui enim bene administrauerit, bonum gradum sibi acquirit. Gradum scilicet gratiae, virtutis, ac merjti in praesenti tempore, gloriae in futuro. Quia quidquid bene agunt, bonum quod operantur alij, qui ipsius beneficio, ipsius opera tollicitudine Deo diuinisque quiete, de sine omnis sollicitudi

nis temporalis Interpellatione vacant, in ipsius cedit fructiim meritum dicente. S. Prospero: Vno sollicitudines omnium in sua societate viventium sustinente, omnes, qui sub eo sunt fru- Etitos vacatione potiuntur picit ualiter ωquiete

Et sub finem capitis ut quidquid omnibus occupationibus absoluti proficiant, fructus illius , qui unus pro multis occupatus est, fiat. Atque ita, ille, qui sollicitudines omnium sub se seruientrum portat, in congregatione sua proficie te proficiat; ut sicut illius occupatio omnium suorum facta est fructuosa vacatio, ita omnium discipulorum perfectio gloriosa, magistri honor habeatur&gloria. Haec ille Et D. Bernardus eum consolatur: Quotiens, inquit, pro uno ex minimis fratri se . . APbus spirituale studium interponit, totiens pro A A Christo spiritualiter ponit animam suam. Dein desine

320쪽

3o IOANNI CRAEs BEECκ de sine iussione Abbatis sui quidquam facere prohibetur.

Sine iussione Abbatis nihilfaciat quae

iubentur u Hodiat Fratres non contri

set. Si quis autem frater ab eo forte aliquid irrationabiliter postulat , non ernendo eum contristet, sed rationabiliter eum humilitate male petenti deneget.

Cum enim Religiosus per votum paupertatis seipsum exuit, priuauit omni rerum dominio m libera earum dispositione omnis autem administratio Monasteri & bonorum eiu absolute sit in potestat ei prouidentia Abbatis: c si, a ii QO nec Cellerarius potest res illas , quas iamiai, Uria. istiandas accepit, distribuere pro suo arbitra- tu , sed solum ex praecepto mente Abbatis, Raut non det cum personarum acceptione, vel in .equaliter, quae Abbas vult aequaliter dati; ut non det alia vel alteri, nec plura vel pauciora, nec meliora vel deteriora, quam scit Abbatem velle: qua parte enim recedit a mente Abbatis , incurrit in vitium proprietatis, nam ita dispensat ac si effet Dominus ab alterius arbitrio nou pende-

6Animam suam uJodiat memorsem -

SEARCH

MENU NAVIGATION