In regulam sanctissimi patris nostri Benedicti abbatis, totius occidentis patriarchae, commentarius. Auctore R.D.F. Ioanne Craesbeeck monasterij S. Mariae, loci S. Bernardi ad scaldim, sacri Cisterciensis Ordinis, religioso, priore. ..

발행: 1624년

분량: 524페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

ne ministrauerit, gradum bonum, i a quirit. Infirmorum, infantum, bo pitum,

ram gerat mens sine dubio, quia pro his omnibus in die iudici, rationem redditurus est

Animam suam probe custodit, si non ita penitus se in tricet, immergat curis temporalibus, quin loco tempore etiam vacet spiritualibus,& sic transeat per bona temporalia, ut non amittat aeterna. Si bona sibi commissa diligenter eurat, si fideliter ex mente Abbatis sui ea tempote&loco erogat, dispensat ad usum fiatrum, hospitum, pauperum.

Omnia vasa Monasterj cunctamque substantiam ac si astaris mas sacrata cons iciat nihil ducat negligendum: neque auaritiae sudeat nequeprodigus

sit,aulsivatorsubstantis Monacterjsed

omnia mensurate faciat, secundum iussionem Abbatis. Humilitatem ante omnia habeat, cusubstantia non eaqus tribuatur,sermo res onsionis porrigatur bonus, ut scriptum es Sermo bonus

322쪽

COMMENT IN CAP. r. REs. Nopus explendum Domino tradita Si quis autem quod abiit, secus egerit, videat ne damnationem inaniae, & Saphyrae percipiat, ut reus sacrilegijessiciatur , seu illi laetunt, qui pretia praedictarum rerum Laudabant, c. Bona igitur mona. steri quacunque arte seu latione acquisita res ita Crae sunt patrimonium Christi sunt, solis Eccle sitae ministris, pauperibus Christi relicta. Aepropterea auertere illa ab usu acro ad profanum , dando, dilapidando aut aliter abutendo , illicitum est, talpium est, sacrilegium est

Fratribus con titutam annonamsine

aliquo typo vel mora offerat in o candali entur, memor diuini eloquij, quid mereatur, qui scandaliqHuc it Vn m uis, ude pupillis. Si con regati maiorfuerit, solatia ei dentur, a quibus adiutus,

ipse aquo animo impliat ficiumsibi commissum.

Sine Typo ioc est, animo non turbato, sed tranquillo vultu non toruo, sed sereno fac, o Ddo Typus enim Grece Latine figura seu for - G. .ma. In Typo inquit Rabanus Maurus res deel ruratur ex rebus,4 exterius id quod intus est in ani. mo monstratur. Sine Typo igitur non dat , qui

cum dat aut toruo vultu, aut duro sermone, aut

turbulentis motibus ostendit foris , animi sui egritu

323쪽

- os D. IOANNr CRAEs BEFe Taegritudinem intus latentem, quod fit ad scaud tum pusillorum.

Horis competentibus dentur quae danda sunt, petantur quae petenda siunt; Ut nemoperturbetur, neque contristetur in domo Dei

Horae incompetentes sunt nocturnae hora si--i , is, 'ς xij, horae diuini offici velle nis sacrae His

. igitur horis necessaria non debet petere indigens, nec dare debet Celleratius me alte alteri' importunitate offendatur. Audiat autem Cellerarius res t. F. Omn quibus aliqna dispensatio credita est in modis . Intre nasterio D. Bassilium sic monente. Qui intus,in- g.s in it,res ad statis usu ' necessarias distribuut, diligenter illud circumspiciant, ut iaciles se ad omnes,4 clementes praebeant, neque suspicionem alicui aliquam cominoueant maioris alicuius erga aliquos beneuolentiae, inclinationisue animi propensioris quemadmodum Apostolus praecipit a. noth.f. dicens : Nihil ciens in alteram partem declinando; Aut contra simultatis,contentionisque ut ob eam causim,vi iis, quibus insensiores sint, necellarias res subtrahant,in illis in quos animi inclinationa

opendeant, amplius quam quantum sit opus,

argiantur. Quorum alterum fraterni est odi1,alterum amoris vitiosi, quod est vitium maxime imiame. Quibus ex rebus illud nobis usu venit, ut mutua concors conspiratio, quae ex charitate nasci consueuit, ea distrahatur, in eius locum suspiciones prauet emulationesque atque obtre-GUO-

324쪽

COMMEN IN CAP. 32. FG. 3 ytationes cuim arrepunt Mad labores in operibus administrandis subeundos lentescentis animi cunctatio. Quam ob rem cum ob ea, quae dicta sunt; tum ob alia etiam eiusemodi multa quς illa comitantur, ab hac praua animi propensione ac fauore, ludioque contentionis, necesse sit, se viliberrimos atque expurgatos reddant , qui res intus ad fratrum usus necellarias distribuunt. Hςc

Subnuntia monaliri in ferramentis, meletessibus seu quibuslibet rebus, prouideat Abbas fratres, de quorum vata,m moribus securussit, ei n-yda .it mille iudicauerit, consignet custodienda, atque recolligenda. Ex quibus Abbas breuem teneat, ut dum sibi in

ipsa signara fratres vicissim fluccedunt, siciat quid da, aut quid recipit. Si quis

autemsordide, aut negligenter res mo-

325쪽

nasteri tra lauerit, corripiatur Inooemendauerit, sciplinae regulari subia

monasterii, qui est supremus omnium,&quasi generalis,mcialis iam inferiores .particulares , quales sint demonstrat ut sint hospitum ministri, item infirmorum, culinatio, Qvariarum artium magistri, quorum usui , custodiae traduntur mobilia,& supellectilia monasteri,

ferrea, Anea, lintea Hanea, lignea, librariaci singularum artium instrumenta. Quae ne negligentia corrumpantur aut pereant, vult sinctus Benedictus, ut talibus committantur, qui cis ad fideliter ea custodiant. Et summus Pontifex: T

mox les, inquit, ad ossicia agenda monasteri depu-.ώ, tentari , qui fideles fuerint, discreti. Et ad

certiorem horum omnium custodiam, vult Abbatem tenere paenes se breuem, id est, indicem, qua voce in eadem signincatione etiam usus estori nisis D Gxςgorius, lib. 2. Reges cap. 8 o. ut ea subinde recenseat, observet, an omnia sint salua de ut tentibus, atque ministris ad numerum tradantur,' repetantur. Quemadmodum praecipitur infra cap. 33 Si quis autem vel in utendo, vel in seruando ita negligenter ea trachmetit, dc habuerit, ut neglectu eius, quid corrumpatur aut perreat, is merit corripi, puniri debet, modo ordine , capit. 28 explicato. Neque enim negligentia talis leuis est, aut parui pendenda, praesertim cum res neglecta tanti sit pon-

326쪽

' COMMENT. IM . m. 3Osponderis, ut sacratis altaris vatis dignitate comparetur cap. 3I,

Sid beant monarchiproprium aliquid habere. CAPUT XXXIII.

Praecipue hoc vitium radicitus amputetur Dei monasterio, ne quis praes nataliquid dare, aut accipere , sine missione Abbatis,neque aliquid habere proprium

nullam omnino rem, neque codicem, ne

que tabulas, neque grvbium, sed nihil

omnino e quippe quibus nec corpora sua, nec voluntates licet habere in propriapotestate. Omnia ero necessaria a patremonasteri sterare nec quicquam liceat habere, quod Abbas non dederit, aut permisierit. Omniaque omnibussint communia, et scriptum est Nec qui siquam risium esse aliquid dicat, vel praesumat. uod si qui quam huic nequissimo mitio V depre-

327쪽

deprehen se uerit delectari,admoneatur semel, se iterum. Sin emendauerit, correptioni subia ceat.

E, T v, est proprietatem , e dominium cuiuscumque rei interdictum Gic illicitum esse omni religioso quia non consistit cum volun taria paupertate,quam Deo vovit propterea summus pontifex Prohibemus inquit, districte in vir- Cati uis et tute obedientiae,sub obtestatione diuini iudicii, ne Cum quis monachorum proprium aliquo modo possi-- '- dea &c. Et iterum ibidem Nec aestimet Abbas,

.... quod super habenda proprietate possit cum aliquo monacho dispensare quia abdicatio proprietatis 1cutri custodia casstitatis adeo est annexa regulae monachali, ut contra eam nec summus pontifex possit licentiam indulgere. Huic constitutioni consentit Concit. Trid. L 21. de regularibus c. a. S. Benedictus Praecipu inquit hoc mitium. dicitus amputandus de monasterio, nequis, sc. Qu

si dicu quoniam possessio proprietatis multum obsistit persectioni quam vita monastica sibi propositam habet tamquam scopum, ideo religiosus eam vitare debet , non tantum extrinsecus, nihil proprium habendo sed radicitus vitium istud am- amisi, putςt, huc est, amorem cupiditatem habendi,

pictari ra quς est radix proprietatis, abiiciat. Ad imitatio-aiae pra2M nem eorum, qui dicebant: Ecce nos reliquinin om

nia, id est,reliquimus cupiditatem, desiderium habendi. Pauca dimittebant Apostoli reipsa, quia pauperes , pauca habebant , veraciter tamen dicunt ιυliquimus omnia quia habendi cu-

piditas

328쪽

COMMEN IN CAP. 33. REG. 3 Iacupiditas, quam relinquebant ad infinita se extendere potest. Qui igitur voluntatern habendi deserit, tantum deserit, quantum desiderare potest: vi pulchre docet S. August. serm. . in Psal. ro 3. Gregorius hom .s in Evangelia. Ostendit meus -- deinde,quod proprietas in eo consistit, quod re in otigiosis sine iussione seu licentia Abbatis siti dat cuiuis pro libitusio, accipit,atque de rebus qui bustis tamquam de suis liber disponit. Ostendit , quoque quam paruis exilibusque in rebus proprietatis vitium delitescere possit, dum dicit, Nee codicem ieci phium monacho ςbςrς is s. via. M. proprium. Quid distat inquit Bernardus qua ais,

cumque substantia desideretur, dum aequaliter sit bai Eliasa. Corruptus affectus, nisi quod tolerabilius illud videri potest, quae pluris esse videntur, phulmsim desiderares Vide similia in meditationibus D. Bernardi capit. II. Vide quoque exempla, quibus redarguitur proprietas in rebus tenuissimis libr. de initio Cisterciensis ordinis dist. S. capit 2. Porro ostendit, quod pronomina illa possessiua Pumin Titum , signa uant proprietatis, ac propterea longe abest debere ab ore monachi Amonasteriis inquit Chrysost in id quod omnia pstruςr os a briti in perturbat, Neum ruum, paenitus elimi sus i iv.M.

nandum est monact.

Postrem ostendit quomodo religiose proprietarius castigari debet iuxta caput 28. Regulae, donec emendauerit. Debent igitur Religiosi do

voto Mupertatis,damnata omni proprietate, omnia communiter possidere,& ex communi mona

329쪽

3u D. IOANNI Cr. AES PIE Cr accipienda sunt omnia, qui e cum nihil liter habere, pιοd Abbas no dederit dis permiserit. Sed Trit ut vide paupertate monastica agatur Notandum est, MI Ur inueniri in sacra scriptura trini ex genus paupertatis. Primum per elphina vitiosum, de deteitandum: est enim indigentia bonorum spiritualium, desne cessariorum ad salutem. Istius paupertatis male laboratis, qui destitutus est charitate, iustitia, sa-LMM J pientia, timore Dei alijsque virtutibus, &bonis spiritualibus ad salutem necestarijs. Eiusmodi suit paupertas fili prodigi, qui postquam omnem τ sebstantiam sitam dissipasi et,c zpitegere, id est, carpit agnoscere suam egestatem. Et eius, qui dicebat': Ego vir videns 'tupertatem. Et Ecclesiae

bur, Laodiciae, cui Angelus iura inquit quia

disressum G locvlelatus e nullius egeo , nescis, uni tu es miseris misi alios pauper, Gr caecies, crnudus Tales sunt maxime pauperes, quia supeibi: quia superbia omnia bona spiritualia consumit, inutilia reddit. Secundum genus paupertatis est per se laudabile,&lectendum Est enim voluntaria derelictio propriarum facialtatum, bonoru huius Oandi ex ore Dei. Dicitur, ex amore Dei, quia voluntaria derelictio fieri potest etiam sine amore Dei: ut patuit in Socrate, quem dicit S. Hier diuitias contempsisse. sic Diogenes Conculco,inquit, fastum Platonis: sed alio,inquit Plato fastu. Omnia enim in istis specimen virtutis habebant,rem istam non habebant : quia omnia superbiae seruiebant, Vnum vitium vitantes , in aliud incurrebant

suomnium De quibus sic S. Bernardus. Non omnis voluntaria

sanctorum paupertas laude habet apud Deum: na philosel hi omnia sua reliquisse legutur,ut expeditiis sidi ibus curis,studio vanitatis possent vacare liberius Virole

330쪽

COMMIN. in Ap. 33 REG. rue noleban sensu abundare terreno, ut abunda rent magis in sensu suo. Hos discernit quod dictum est, spiritu , id est spirituali voluntate. Beati mero pauperes piritu , spirituali scilicet intentione desiderio spirituali propter selum beneplacitum Dei, animarum salutem quomami frumeA re num caelorum. Ideo QChrimas a discipulis sitis non tantum requirit ut facultates suas deserant,sed etiam ut ipsum sequantur. Vade, ven ista; de omnia quae habes. dapauperibus, venisquere me.Et men dico motus, quad ios qui aecuti estis me,

secutifumus te. Vbi Hieronymus, Iungit,inquit, quod persechim est scilicet fecimus quod iussisti. Qui igitur spirituali mente ac intentione omnia relinquunt de hs dicit Christus Beati pauperes spiri Mart. sru quoniam itfrum est regnum alorum. Tertium genus paupertatis est communis illa,& mundo huic notissima indigentia rerum necessariarum ad huius vita fiastentationem. Istud genus non est laudabile per se quia commune est etiam pessimis hominibus nec vituperabile,quia commune est bonis sed est misera quaedam conditio huius vitae omnibus filijs huius saeculi communis. Et quamuis haec paupertas non sit per se mala, est tamen magna tentatio humanae infirmitatis.Quapropter orabat Sapiens dicens: Prendiritatem ne deaeris mihi, res snefri vecessitate compulsus furer . O periurem no-νnen Dei mei. Ex his tribus paupertatis generibus solum medium pertinet ad praesens nostrum institutum. Haec est enim paupertas, quae sub votum cadit: quia voventiis votum seruanti, magnum praestat ad virtutem subsiditim, quia redest

SEARCH

MENU NAVIGATION