In regulam sanctissimi patris nostri Benedicti abbatis, totius occidentis patriarchae, commentarius. Auctore R.D.F. Ioanne Craesbeeck monasterij S. Mariae, loci S. Bernardi ad scaldim, sacri Cisterciensis Ordinis, religioso, priore. ..

발행: 1624년

분량: 524페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

inuicem ministrent fratres, ut nullus in

digeat petere aliquid Si quid tamen opus fuerit, sonitu cuiuscunque sigia potius p

MAndat ut mensae fratrum accumbentium lectio fac ra pei petu badsit ut dum substatiali cibo pascitur corpus, spirituali reficiatur&antinus: Non enim insolo pane init homo, sed leoni Mail. 3. ni verbo quo procedit de ore Dci. Ouasi dicat, non tantum lolliciti eis debemus de externo, nostro homine qui vivit materiali pane, sed etiam de interno immortali, qui Verb0 Dei vegetatur: Vnde D. Ambr. No vult sc: licet Dorii nus D. inquit, facere e lapid bus panem , cum pollet, ut mag)s lectionis studio, quam voltiptatis inte-dere nos salutari praecepto doceret. Confirmatur Octissae hoc D. Benedicti mandatum auctoritate Conci. 'lij Toletani quod de lectione sacra in mensa Sa ' μή cerdotum, sic statuit: Pro reuerentia, inquit, Dei, Sacerdotum . id uniuersa constituit Synodus, ut quia solent creb d mensis otiosae fabuliinterponi in omni Sacerdotali conuiuio lectio diuina jum scripturarum misceatur . Per hoc enim animae aedificantur ad bonum, fabulet nonne

cessariae prohibentur imo taetractione,&uli 'in qui uset mones lasciui illiberales, qui in mensa oriri bis solent, impediuntur. Vnde de D. Augustino legi a. 11.

352쪽

tur, quod in mensa magis lectionem vel disputationem , quam epulationem potationemque diligebat. Ideo etiam in regula religiosis suis hanecv legem statuit Cum,inquit,acceditis ad mensam, donec inde surgatis, quod vobis secundum consuetudinem legitur, sine tumulturi contentionibus audite, ne solae vobis fauces sumant ciba,

et ' uo aures esuriant Dei verbum. Et D. Hieron.

a. mlud, de Nepotiano: Sermo eius,inquit, per omne con-νώm uiuium de scripturis aliquid proponere, libenter

audire, respondere verecunde, recta suscipere, praua non acriter refutare, disputantem contra se magis docere quam vincere,&c. Et ne animus accumbetium ab attentione sacrae lectionis quacunque occasione avocetur, mandat, ut summum

silentium in mensa ab omnibus seruetur. Et ne rei alicuius indigentia loqui aliquem cogat,praecipit, ut fratres ad mensam inuicem diligentissitne serviant. Si nihilominus contingat aliquid alicui deelse, id potius incerto sonitu, seu alio visibili signo petet, qua verbo aut voce. Et ne forte absurdum cuiquam videatur,& 1 ratione alienum, quod homo lingua adloquendum praeditus, linguae suae parcat, is ut potius signo ad animi voluntatis suae significationem viatur: sciendum est non temere, sed magna ratione in consuetudinem monaster ij, sum religionis hoc venisse; ne forte lingua lubrica ,- membrum nimis mobile, inquietum occasione sermonis necessiari in loquacitatem, in verba impatientiae, vanitatis vel alterius viti soluatur. Qu forte quoque ratio est, cur quidam Religiosi non tantu in mensa, sed aliis quoq, o

eisin teporibus silentisnon verbis,sed aliis signis

353쪽

COMMEN IN C A P. zzXVIM. EG 3 Iutuntur. Meminit Ioannes Cassianus hunc si - inst.

lenti morem olim quoque fuisse monachis, Θρη s ςδ' siquid necessarij inmensa illi deesset,id eos seni Τ' tu potius quam voce significasse, petiisse Pratististi. Et Abbas Cyriacus de Abbate Theodosio solita tua is c. ε .rio magistro suo narrat, quod si loqui cuiquam voluisset, signo potius quam verbo usum eum fuisse. Quid, quod M. Paulus in synagoga fer Act. ia.

monem exhortationis facturus,non voce, sed ma- nu silentium indix ille legitur 3

Necpinsumat ibi alteriis de ipsa lectione, aut aliunde quicquam referre, ne detini occaso

occasio scilicet tentandi, impellendi eum vel ad contentionem, vel ad inanem gloriam, seienti istentationem qui cieauia distat, bara 1. C. g. tas iero aedificat. Et, littera occidit,spiriti s Uimsicat. a. .3.

Ni forte prior pro aedificatione Toluerit aliquid breuiter icere.

Ad eum scilicet modum, quo statuitis mandat summus Pontifex Cap. Ne in agro Dominico Praesidi de explicanda regula Regula, inquit, quoque cum capitulo legitur ab illo, qui

praeest ipsi capitulo, vel alio, cxu ipse iniunxerit, propter iuniores vulgariter exponatur. Sic si iii lectione mensae occurrat forte aliquid intellectu dissicile, habet Prior hoc est Praesidens,id declarandi potestatem vel si lectio occasionem praebet piae sis alutaris instructionis, adhortatio-

354쪽

333 D. ANNI CRAE DE cxxis ad fratres , ipsam prior accipere potest, aestatres benigne adhortari.Deinde exeo,quod dicit hic sanctus Benedictus: Qui ingredienspoimf

fas communionem, Et iterum Iropte communia

ne anctam colligitur, quodquolibet die dominico fratres communicabant. Quod ut fiat omnino consultum est, itiam hodie fit, saltem in quadragesimari aduentu Domini.

Frater autem hebdomadarius accipiat mixtum prius quam incipiat legere, propter communionem sanctam bis orte grauest ei ieiunium sustinere Psea autem cum cosui 'ebdomadarijs, ser

sitoribus reficiat. Fratres autem nonperor in legant,sed qui aedificent audientes.

Nixtum, quid si vide cap. 3s. Postrem vetat ne per ordinem legant , aut cantent fratres, sed qui aedificent audientes. Quapropter ut omnes ad hoc legendi munus, similes functiones regulares rite instruantur , idonei sint, valde

provide statuit summus Pontifex Capitulo,Ne in agro Dominico his verbis: Vt ipsis monachis prosciendi inscientia via opportuna non desit, in singulis ipsorum monasterijs , quibus ad hoc suppetunt iacultates, idoneus teneatur magister, qui eos in primitivis scientijs instruat diligenter.

355쪽

De mensera ciborum. A P. XXXIX. Sufficere credimus ad refectionem quotidiana tam ra, quam nona, omnibus mensibus cocta duo pulmentaria r diuersorum infremitatibus, visorte qui ex uno nois totuerit edere, ex altero reficiatur.

Erginuo pulmentaria coctast atribus omnibus pussciant. Et uerint

inde poma, aut nasientia legum, num, addatur aetertium.

Postquam sanctus Benedictus fratribus cis

cumbentibus cibum spiritualem, sacram scilicet lectionem assignauit nune congruo ordine leges de corporali cibo ponit ac proinde obsoniis seu pulmetariis, quae pani aquam codi- meta addutur,quo facilius sumaturri traiiciatur. Haec igitur religiosis apparada appone da sunt, a non

356쪽

3 IOANNI CRAEs BEEc Knon varia, non exquisita, non lauta, non suauia, sed modica& pauca vulgaria& vilia. De pauci. tale enim missuum& pulmetariorum statuit hie S. Benedictus, quod omni tempore anni, duo vel ad summum tria pulmentaria religiosis sussicere debent. Quam suam constitutionem magis indulgentiae, quam necessitati, iuris esse, indica. re videtur, du dicit Propter diuersorum infirmitates, Ut quiforte ex uno non poterit edere, ex alio reficiatur. Quam quoque ob rem pie si statuit summus Pontifex de statu monachorum, Capitulo, Cum ad monasteri u Quod si, inquit, quis eorum&c. De vili quoque frugali cibo monachorum, imo omnium hominum, sunt sanctorum patrum Luxuria ei sententiae. Atque in primis Bassi iij dicentis Sua borum vi uia infame cibo tum lectanda non sunt, sed suffi- citi sum explere vivendi, refutata luxuria. Et D. ti s h. e. Ambrosius: Exemptu frugalitatis, inquit, magi- cap. sterium parsimoniae est, herbae simplicis victu, olerisque vilis, aut pomi contentos esse ames oportere, quem natura obtulit, quem inralitas Dei prima donauit. Ille salubris, ille utilis cibus, qui morbos repellat, qui resecet cruditates. Et S. Lib. 2. ad Hieron Olerum, inquit, pomorum ac legumi--μ lom num&facilior apparatus est,&arte ingeniisque

minum corpus, moderateque sumptus quia nec avide deuoratur quod irritamenta gulonon habet breuiori digestione concoquitur. Nemo enim uno vel duobus cibis usque ad inflationem ventris oneratur: quae diuersitate carnium, vel saporis delectatione percipitur. Cum varijs nido.

. tibus sumant patinae ad ei iam sui, expleta esurie, quasi captiuos trahunt. Et ibidem. Quod mirum est:

357쪽

est, Epicurus voluptatis assertor, omnes libros suos repleuit oleribus&pomis .vilibus cibis dicit esse vivendum &c.Vide praeterea quae dicta sunt supra cap. alao instrumentum bonorum

operum.

Panis libra una propensa uocia iuditisue ma sit refectio, ueprandiistic.

. Suo caenaturisunt, de eadem libra tertiapars a Cellerario referuetur, red

denda caenaturis. Ouod labor fori factus fuerit maior, in arbitrio, b potesare Abbatis erit, expediat aliquid augere,

remota prae omnibus crapula, Gut numquamonachosubripiat indigeries: Quia nihil sc otrarium est omni Chridiano, quomodo crapula, sicut ait Dominus noster Vi risiaci dete ne grailentur corda estra in crapulaci ebrietate.

Hanc panis mensuram accepit S. Benedictus Casianis ab usu antiquorum monachorum, ut colligitur coli. 2. et s. in primis ex collatione Moysiis, qui dicit canoni Quasunecam mensuram monachis iure debitam esse duo pa imachia, quos paruulos panes inquit idem' - , o es vix librae unius ponderis habere certissimum est. Quam panis mensuram usque adebio excedebant, ut quemadmodum refert Theodo Inh .rs retus Publius quidam monachorum patercs cedens

358쪽

cedens ad trutinam, panis mensuram diligentet perpenderet,&siquando inuenisset plus quam erat definitum, aegre serebat, Meos, qui hoc sa- ciebant, helluones appellabat. Verum S. Pater Benedictus discretionis ubique tenacissimus,&consideuior firmitatum pientissimus, tenuem ac rigidam hanc panis mensuram, augendi potestatem penes Abbatem reliquit, praesertim, inquit. labor actu fuerit nutior. Hinc & S. Basilius: Hi, inquit, qui praesunt, obseruabunt regulam

illam, quae dicit: Diuidebatursingulis prout cuique ο- tus erat Debent ergo numquemque praeuenire, ut secundum laborem etiam solatia refectionis inueniat. Quantum enim spectat ad vitia, paenitus abstinendum est quantum autem ad cibos, prout sus deposcit, vel aetas vel labor,vel robur

corporis, vel incommoditas eius, ita etiam mo-M. . . du in qualitas temperabitur cibi Mensuram ve- panis r panis in regula una libra definitam si e declarant Patres Congregationis Cassinensis : Cum pondus libret inquiunt, ut habuimus in nostro monasterio Cassinensi sit unciarum triginta triu

semis, ut vix tantum panis unus state die una mandueare possit volumus consuetudinem nostram seruari,ut scilicet apponatur panis, quanta satis est Remotaprae omnibus crapula. In hunc enim finem cibi paruitas vilitas mandatur,vistoriis

chi eruditas, sicibi indigeries vitetur H qc enim&corporis sanitati ossicit,& carnem libidinosis

Ad rusticuardoribus accendit Cruditas namque inquit D. memaehum Hieron. ymater libidinum est.

Pueris vero minori aestate non eadem

359쪽

seruetur xantitas sed minor quam maioribus,seruata in omnibus parcitate.

Hi pueri qui sint vide declaratum c. go Minoribus igitur duodecim annis, minus libra p nis inquit monachorum quidam magister sussiciat. Certum est enim robustari virilia corpora ad virium suarum quotidianam resectionem conseruationem ampliore nutrimento egere, quam puerilia.

Carnium quadrupedum omnin ab omnibus abstineatur comestio praeter omnino debiles idi egrotos

Busum est inquit Apostolus non manducare car Ram. nem, oe non bibere minuin Qua sua doctrina reuocat nos Apostolus quemadmodum ostendit D. Hieron. ad primam legem, qua primit rentes Lib. t .ada principio sua creationis, tam intra, quam extra uersius ui paradisum constituti, carnes non manducauetut: --- sed tandem post diluuium dedit eis Deus licentia Lib. a. bs- comedendarum carnium ut dum sibi intelligerent licere omnia, non desiderarent magnopere, Quod non licebat,ne mandatum verterent in causam praeuaricationis Bonum igitur, hoc est, tile est, non manducare carnem, non propter abstinentiam a carne sivino, quae sunt res boni&in usum hominum a Deo creatae sed propter fugam eorum malorum, quae facile ad inflammationem sui , bonis illis rebus abutuntur. Nam dicit D. Hieron Esus carnium, de potus Ibid vini, ventris Re saturitat, seminarium libidinis

360쪽

D. IOANN1 CRAEsBE EO TInis ni est. Ideo S. Benedictus religiosis esum carnium . . interdixit, qui voto perpetuae castitatis adstricti, carnis munditia Deo placere student. Quam legem abstinendi I carnibus etiam ordinis nostri

patres ita confirmauerunt, tamquam irrefraga biliter tenet mandauerunt, ut eam lata sententia excommunicationis sanxi uerint. Cuius tamen legis postea het mitigatio& relaxatio nobis facta est, vesici us in septimana Iebus, scilicet dominica, feriis tertiari quinta carnes comedamus. Quod autem absolute ab omni carnium genere abstinendum non dicit, sed a quadrupedum tantum vide Aureliu, quem citat hic maragdus: Carnes, inquit, in cibonsi quam sumantur: pulli vel altilia cuncta in congregatione ministrentur. An forte Aurelium, ut hoc diceret liqc ratio mo-a Π uerit quod quinto creationis die aquae produXerant volatilia una cum piscibusὶ Pisces vero, quia corum vita in frigido sanguine consistit, comedentium corpora minus nutriunt,& calefaciunt: eu propterea securius & castius comedantur Z Uerum hae e ratio satis firma non videtur,nec eadem

est de pullis, volatilibus comedendis, quas de piscibus propterea quod volatilia calidi sanguinis sinit, pisces autem frigidi Ea propter videntur patres co gregationis Cassinensis verius colligere ex prohibitione quadrupedum, nauit magis prolis bitionem volatilium, tamquam magis delectabilium Volatilium enim suauitas gulam irritat, gula autem irritata nisi saturo ventre non dint i quiescit Intelligendus igitur est. S Benedictus tigatur vo voce quadrupedum omnis generis calidi sangui- qq nis carnes lignificasse , prohibuisse . Quam

ρ''' prohibitionem inquiunt ijdem Patres seruaro

SEARCH

MENU NAVIGATION