Rhetoricorum Libri IIII Benedicti Ariae Montani

발행: 1569년

분량: 159페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

91쪽

Cognatoru figura. Exemsa. Abusus figura. Exemplum. Et fis verborram.

Conciliat dictis Oenerem,cum sene locisve cciis, ut quidam Abronem spe Meronem

Dixerat . amentes compellat Davus amantes.

Est tiam quadam Mendi nomina virtus, Ulaa voco petit a rebus ,sentireputabis

es issas, non verba modo demissa per aures: Hinnit equus, rapidique ruunt de montibus amnes, Rara quidem nos haec: sed Graeca iscentiasngit Uberiore modo; cunctispars nota poetis. e ntonomos propria nil dicens voce, trahens, Haterius nomen suam si quis dicere Homerum Tendit, Maeonidem dicit,dicitve poetam .iens dulcit ex vicinus Hymetto. Cognatis alitiis partes denominata omnes Vocibus, a propriis tantu abstinet, haud tame est res Clara minus, Bacchum cumsentis dicere vinum Atque ges Cererem, iure hoc agnosce petitum .

Husimilis mihis demonsZrat abusio, cuius Θrbitrio impropriis est quisquam vocibus usus; Et cognata petit iam certis legitim que Depositis. Numerum dicens pro pondere, ponduII ro numero, breuibus, silet confundere patrua. Saepe etiam dum inant, eque vicissim

Imperiunt, properantque nimis prodire, laborant Verba,neque integro prorumpunt omni ensis:

desit si desit serbum, cuius tamen ipsPoctuler ossicium constans oratio, siue id Praecipiti affectu dicentibus impeHatur, iust et trepidat, nimis mens, linguassi non quit

Excipere haec tam multasimul mulacra loquendo, Erye cupiens est erre animus, multum, mora Impatiens, esserre tamen conatur, at Usi pete praeripiunt egress vltima verba, Frimm

92쪽

LIBER III. 93

Primaque de ficiunt, unde haec defictio Hcta est

Cum magis affectu atque tono voci 1 tenore

υ Γ se verbis quisiqua be exprim*t,aut Properando D Dimittit reticet, aliquid, cuisu mihisngus

D milis nimium non it . reticentia verbiwid et olim, pars haec multum cognata priori, Tene ego, te nate o,prima miserande iuuenta, I cene ego,qus primm Sngios inuisere lucos Debueram, lethi graues habitare tenebra33Hoc primae exemplumfrmae. PN hoc alteriussit, Persiιperum sedes iuro, per flumina magni Patris, tras ulradiantia nocteserena, Si non raude mihi rapto ur De me tauros; Sed quid opus iurareὶ dabis dabis improbe poena3. Ultima quae in verbis nobis ponenda figura est,

Mastum habre est veneris,cum certa inducitur arte Est frequens vulgisermonibus, inde tamen non Sit repetenda tibi, temere at tuprouidus illam u

s, Iudicio admittas doctio , nam sepefigura: γ wisplicet, ingratumi fiscit quoὰ diximus, ut si

sidua, aut nimis obscura, aut dedum remotis rebus, nostroque nimis distantibus u.

Nomen O huic dictum sit permutatio parti Scilicet 2 propriis quando quis vocibus audet Diuertisse, petens similes rα, verbaque promito simili re miserie virtutibus isdem, o Seu vitiis,augetque modum minuitve loquendo, A visis ad viva trahens,ad vitiset e rursis Non animatorem, omnii carentia sensi: Rusis ad haec queis vita deest, viventi ectit: Et genere in simili componit inania vitae:

stat Grum si quis sirium silicemi vocarit mel robur, rigidoque strat praecor Aorro,

reticentia. Exempla defectis uis Sc reticentiae. Ad fabulam Apollinis de Mercurii attudit. De Metaphora figu

93쪽

' RHETORICORUM aut sieuis querariquam Ο dicat, , iii verbi syς -- Siue lupum faude que petat cogumine vulpis, Seu fluere hunc animo dicat,qui nque timore Concutitur,namque haec non iam nomine dum essForma, sed in verbis etiam sua iurorequentat.

cfllum a simili pecie dicendo crem MMetaphois perie- mi ,sed quandoque etiam veἱnon sine magnerii bestiis u '' ' Ornatu petimis contraria nomina rebm,

Ac velut ire ι atque ioco perspe vocamus Urbanu curram: parcum quoque dicimus illum, q/i sua turbarit turpi patrimonia luxu, Multisve quae longumfror enumerare caVendo, meque libris variys poteris sermoneque vulgi

Excipere,at he alta doctus componere mente. Diei Metaphoram Usene etenim ratio una patet dicentibus, usque

, G M, tu' Et si perat cunelas numeroque usuque equenti, i iacit' Abiu ς PasPunque insermone vivis sup se jurm: z in.: f., mmen admonitin distinguas 'gula, de quep v ς Partibus ipse uis proprias cum nomiNefrma , Te breuibi partem duplicemque Oitaque docebo: msi aliena tibi sunt pauca Vocabula rebm Traiam ex aliis, proprii que adiunctu loquendo, TV c lutes ex omni res, o sententia parte: Sed quadam simulacrassi partesque videre Permittat simplex haecsit Transatio,nota

EVεmplum transla- Omnibus. itforens aetate est Druidus ira.

Ti P P si eisdem si perpetuo ipse tenore lateb/ , Undique collatis alienis vocibus, ut non Sit stis accipere hac, quae sint tibi cumque probata, Vt cm tus pateat Vnsus: sed i gine in ista Disiutienda tibisint omnia nomina ut alte Explicita ct Ceros ostendantsingula sin sis, Et Mnem, quem dicendo res erat M P6r. Haec

94쪽

OBER III.

His tibi dicenda est diuersio,sic illaei in qua

Verba aliud monstrant,aliud sententia dicat. Claudite tam rivos puerisit pratri bibertint. Aquitiaque quae nonrissiιβnt cantata poetis 1 tista volaminibus sacris repetita Rura ZR magis,ut vatum libri testantkr, es ista Carmina se dae plectro modulam poetae,

Dia; ias quando lammis agitanIAr, CP alta Concipiunt animo n steria, s ιrgere cernis Herba ver aethereas auras, ct cresiere in alta dera principi que sui momenta refrare protinus; humanum ypse omnem peruis ere Captum. Haec tibi adoranda imprimis proponimus atque Non temere tentanda pri quam numinasi pulex Exores,mensemque petad tam grandibus aptam

Responsi simulassiduum stud sumque laboremque

Impendas tecum messitare atque omnia Patrum, qui doctrina olim celebre; pretate probati, Se ias euolua, commenta. o magna beatae Et sit eros meditam choros sero Gro Uriae, No te dieque crvi attente euoluere chartas, Auribus atque Deum humanis nudore loquentem; Consitu superumque admitti, eri que tandem Sanctaque doctrinae verae praecepta ten reo Vnde animo locem admoueas qua tendere estis

Et Cisaeperagrare vim, possit que laboro, mincere, di miles casses, atque ardua cuncita In se pervi donec sedes patriάmquepio m

Contingat tolli,aternamqtie habetiare qBietem. Hae enus, in verbis quae sunt tibi cumque arae, Pes , dedit tentatque alias mola reJPrma , Ornat que alios, quibus amsententia urgeti, Aut meliore modo procedit, dique vires

95쪽

Ictorrogatio figura νενα ad discendum, vincendum. die luminterrogat ora H. X reiectio fimira tria Sotim Phorci Graeca Nocant, Poeta Prae-- num,em appellat

Aut decus o pondussibi conciliare laborat; filis modis varians artem, oestrictidia pellens,

Et tentans animos omni peruincere mole.

D quibus ecce rogat primum se osma referri, et stio nomen habet, Musis bene nota Latinis Porma rogans semper, non ut quid disicere tentet, Non etenim didicisse parat,std quaerere ab hoste magis impellat quaerendo, aut iudicis iram Excitet, astantes rapiatque trahatque rogando. semperfluuna tibi parere Tyranne

Debuerit uando sinem qum i parasti

Fraudibus atque dolis impones, vim, remittes3Mox huic rerisondenssequitur Subiectio, cuius

bicium est quod tutepetas,uelpostulat hostis, Respondere tibi, atque alios praevertere di sis: Praeventum poterissimul hanc dixi figuram. Is ne tibi spiens, quem si pientia cultu

Oruaret proprio,nAmquam tot adire labores, Divitias est opes propter vulsque 'Morem Tentarre,potius peteret secreta, camoenis Addictus; misero praesertim tempore, quanis Et virtutis honos iacet, est sta praemia laudi Desic ut, tantumssi valet violentia fraus1. infectu commota venit, , canendam obiicit indigno moesta Exclamatio vultu ;Ororens ira candentia, plena doloris,

Compellans fremitus ciens hominem Deo L,

Tempora,vel mores, cinis, Urbem Ne locumbe

Resve alias, quibus ostendis offendier, aut quas

Consilit,atque citat testes, velpo lidat hora , Auxilium eniatquesuos lenire dolores. O LVeri quoruni numen terraeque ma H eL mique tremunt reges,auerat te quasi Tant m

96쪽

Aeeramatio, uae era fideratam rem vel rausam sequi ux Aeelamationis ex. emplum de christi pietate.

Tantum immane nesss, nostris auertite regnis Sit satis heu miseros tantis erroribiu actos Germanos, dum Mamtinipraeceptasequuntur, Deseruisse viam virtutis, certaque insitae Fraemia militiae, aetervas perdisse Co ronM. O superi reuocate precor, misero ue docete Centim iter, O longe meliorem reddite mentem

Huic generi af i ii Acclamatio, cuius O cium est,dum res perpendit, iudicioque

Enumerat , rerum causis, moment ue cundis Colligere in pondus certum O molimina certa, inde monere alios, est pondera cuncta docere.

Hi superassedo liquisse, atque aetheris alti Regna beata nimis nust que obnoxia caris, Et terras mortali Mim coluisse gara: Et celasse Teum vilis Ab imagine serui Non satis hoc tibi Nacarides est tot adisse laborre, Totque homines nas aegros, ct faucibus Orci Tot rapuisse viros, placidae quoque praemia vita Insigni pietate illis tam multa dedisse, Dumque doce, praecepta homines diuina,quis unquapondere curarum atque opera maiore docendo

Persemctus, vigil satagens noctuque diuque; Non Atis hoc,sed desermem post omnia mortem 'me que crucci, culparum opprobria cuncti Non dubitas perfrre, nec obseur ubiisse sepulchru, Atque Erebi pallantem Ombia , noctemi pro unda' Visere est in=mas Egia perina e tenebrad,

Tantus amor no i sielerriquepiamina tanta. His etiam est coniuncta mihi Insultatio, amaro Viscera concutiens ri=,quae, exprobrat hosti Vota, avortunam, quae ct rci metitur ab ipso Euentu, non admittens causemve animumve; G Smitiis.

97쪽

Intestationis exempla. Dubitatio, a si nutar aras ambigere quid potis imum di

camus. F Templum Dubitationis

Eouehitur in Lutherem.

Communiratio Gue Participatio. Communieationis exemplinu.

98 . RHETORICORUMStultitiam irridens votorum, ius autem

Insultam missem, quo rum tristin a 'tri. I modo O Oceani titus est tristia monEra

Neptunum patere iratum .discrimina vitae misima pertulms, mundum peragrando remotBm, Hi regna a nostro nimium distantia caelo; Ut tumi redires auro per crimina patrio In tumidis animam demutvi naufragus undis. En agros, O, quam bello Troiane petisti, Hen eriam metire r caniscra Muis e raronis. gmbigit orator nonnunquam, quid petat omni Ex numero rerum aut vocum quacunquesibi Aint Obvia, pro cause ratione pondere quamuis Multa quidem,tamen ignorat quadna elgat , ic Auget idem, aus1 modos exaggerat alte.

Nomen O halcferit propriam Dubitatio fine. V sepopulos turbat dictis, qui relligionem Peruertit, ῖperseque suis insedibus audet Sollicitare, nouas seciessae inducere mundo Nitithr, in , homineb disiordia ina misis,

Sacrilegu, ne mihi dicetur'an impii λau ne Filim Samenidam 'quo tandem nominepol sim Compellare,mihi incertum . nam cuncta minora

Sanscelere fir s hominis,quae nomina cumque Nota mihi extremm Giamsignantia pestre. Saepius Orator cauisem communicat hosti, Iudicibus esuis, est rancitos consi sit, illis

Proponit causam ct quidnam sibi qui uepararet,

In simili casi positim 'rte lasset,

Uuberit , ct hoc pacto Propriab defindere partas Nititur, a simili trahit argumenta pericis;

am tibi quod cupias ignostes, si cupit alter ritibisi in diviseristri asse videro,

98쪽

LIBER III.

Inten que necem, q/ωm num euadere cursi, Toc ratione alia posses, quam vulvere, nec tunc Arma tibi nihil expertinti caetera adessent, An dubitri torqtiere tamen quaque obuias 'e' suem non sustineas inimicum comminus impar,

Emanus euites, vetat hoc natura Uega Ti. .

Dicenda est nostris haec Participatio Musas. Uulta etiamflet Orator permittere eLudicibin, siue aduersis censenΔ, ubi cauis Fidit, es ostendit tantum, nec disputat gw

Libera permittens retia stilicet, est se

Dissimcilans nil veste illis censere, nec vila Pondera per jicere,aut neque verbis plura morari: Haec O ab antiquis Termissio dicissigura est. Ut, quantum stret ostiue, cumserpere coepit Haec inimica luci, populos qua perdidit omnGTheutonicos, tantis ob Zeret ante malis, qui Missus ad hoc uera mentem Ut teret ignem tDicite vos pia turba patres , perpendite quantum Tuuc melius fret, banc penitus restinguere flamma, de ortMm tanta cepere incendia, vos iam Dicite non etenim hic μω dicere plura Paratus.

fa se audaci producti Lisenti onte

Flagitat a nobis dici, nec plura morari S une n expediam quare hanc, nam libera cum sit, Parendum quidquid cupiat, vel multastren 6 Insieni quaecunque zelit producere tingua.

Hac igitur persaepe sibi complura licere Liberim dixisse petit, quam tempora vel rotael per afrispraesiens, cum qua sibisermo est:

A ibus interdam verbrs haec vittar, atque Nil verita exponit,quidquid conceperit in se,ncox ubi contactos animos praesentit amaro G a Veris

Permiluo Ix exemplum aduersus --tlierum. Thomas de Uio Cardinausinistus Lutheria repriicerat Lieentia figura, est libertatem in dice do sequimur nullo personarurespectu.

99쪽

VerborAm du&tu, Um lenire laborat tque ita rem tractiat, non ut reuerentia caus m Perdat, ct imminuat praestantia pondera reris utra Lenit cr haec rusm,libertatemque loquendi Temperat, inuidiam causea quo auertat, iras Iudicis infectat conceptas,commoda tandem Procurat cause , iam miscet libera blandis.s .m si licentiae. Vt te 'bor enim) iudex vitare parabam, Cum tibi tam mites animos superes putarem, mim ut inuidiam contemnere posse tyranni

2 An posses, nc Wque hominis compescere vero Iudicio, ast postquam, quasis probitate, rogarim, si mente instructin, quantum ratione valereis Et miseris quantum auxiliumper e tulisses, Et disci tam multa tuae praeconia laudis, Iustitia quam sancti tibi sint munera,quamgh

Intrepiam siceleri obsisti, felicia dixi

Secula, meque etiam, ateor, dixisse beatum, Cui tali censore agere, est cui contigit isto Iudicio, in quemcunque velim, quaecunque pro ari. Apostrophe filum Gratia nec minor est illi concema figurae,

loquimurtat quam Cum qHU Iermonem auertit,seriemque loquendi i

r si V Uentesque petit verbis, atque aduocat, Uisis opprimat aduersos,ofectusique excites altos Iudicibus, causeli paretponsi quesidemque. Vtpriscos vates olim, patre que, ducesque, ,empra Apostro scru quaecunque leguntu omina bbris, in Lollierum, Disii io que noua legis, te, optime Griste

sit ' sanctorum o Bacchantis artani infandos ad co in aus,

tu heri metiatio. Uos benefississimul docuistis io D, sdemque, bu,. it penitin partem Erotis socia tu utramque: vindish, tiber QMdi TVec nisi promissis diuinis crediderit quis, fit dictis quaecunque liber proponit Uterque,

100쪽

IO IMBER III.

Mox credat; tatque e edi transmittere montes Et lunam claro possit deducere caelo, Siasterilis, nutisque decens virtutibus, omni in ope ornatuque operum, damnat in abibit Iudicio superum aeternaου habitare tenebrine Et tamen austa ervi Martine insane docendo Ignavo cisse homine,,dumpraemia nuda

Esse docia rectefrictis: quid desiit ergo,

Ut Superos humana etiam curare negaro

,, Haec igitar dicenda tibi esse Auersi , ma; Ρ Νbito mutat per am spe loquendo. arim aut genus est illud, quospe negamus

Dicere nos quicquam, quod non tamen usi ac mm, Nouimm ut quando,quae non conivngere cause

Posmm instanti, tamen O memorata parabunt Inuidiam aut laudes, ct non aliena strentur Proposito nobissint,tunc gimus illa Negligere , at manifesta tamen'cist probamur.

uidnam commemorem luxus quidpia Ha coeni Tanta voluptatum commenta' muuera tanta

Luxurie, quibus apuero corruptus agebas Infamem vitam,quam moribus u que malignis sed siummam mortis tandem perduxeris horam 'Turpe tuum volumus fatum Mart Ine tacere, o Vt nimio oppressum vino meritoria vidui, q/od anus conuiua bibis,caupona iacentem: Scilicet hic hominis fuerat faustique piique Exitim vis eras a penderet ebrim ora . . Occupat haec Cerbum id, quod praetermitteresngit, uare o deductum nitur ab Occupo nomen. Sunt aliae pocias variandis vocabus apta,

'iat quacunque vola,quemcunque laborem Expleat;at pereunt, quae non coniundis Me sint

SEARCH

MENU NAVIGATION