Joannis Devoti ... Institutionum canonicarum libri 4. Tomus primusquartus

61쪽

adversarii obienerunt, quom quo ipso, eiusque dais fensores consoqueret, Mein te rei erimi. . Quod reis aeto ostendi . Lmman 30l Sch 'los iratus do Condit. Antioch. pag. 5. i. i. , qui sate, demonstrat , longo alium essu Arianum 'i onuonem contra Athanasi uinconditum , ac postea ChryAD stomo obiectum , obhtino Λntioehensiti, banonem Planct 'congentaneum osse rBoeptae antiqua o Eenlesiae disciplinas. Nequo solum olim intφr Meetens controversio o servo bunt sed etiam uuin bini Rr clerus , et laicunt lis orat, olorinus non visi 'd ecclesiasticum ludioe in vocari dο- bobus Conuitium Ag. henso caet. Ig tom 5 col. 506e e. colles'. Multa ea de re sunt in Ciapi titi ibus RStim malicorum a Vnd M, luet in in Cas tuliaribus Cain roti M. tib 5 cap 5 8 γ e cap. 5 et Itb 6 cap. 156 Iib. I cap. 19 tores. 1 col. 6 4. 6 6 654.7 2 Ed. Vsnser. 1772, et in re is ottain, apiid Borardiani in Capittilis cap et et 8 apud IIabbei m eom. IO col. 61, 1 te in- qtie apod Ili noniarum Nemensem qui peculiarem ea de ro t ralitas hui'stdimi, qudm misit ad Carolis ni Cul vani ,' et quo demonstravit, nemini lic ore ad lato uin iudine in olori cum vocare. Hinc frn tu fias ex tui eam. st Uiis rip. pag. bi 6 sd.' Sit monui Pa ris. 17 5, ex eoque Puret, semper fuisse ob antiqnue, et 'recentioris Eoclosiae disciplinam ubntillus clericus ad laicum iudicem duce rotur. Latoboc argsinenti ira persecutus sum ere. I htijus libri.

'is c. it cis ic. poterat clericus in convcribstricio m. Statι vento punisci non usurum ses fori prasscriptions ob 're illum iuris antiqui omnes licsni iam habesrs his qua' Pro As indu tia sutit, r nurimares unde et mu

tεstam. Verum Innocentii III rescripto in cap. 12 dct For. Compse. prohibentur clerici privilegio fori renunciaru, quod sarientissime constitutum est, ut ordinis digni luti consul ero fur. Non enim sori

Privilegium pecua laro Privilegium est, quod Pri

vatam Diuiti sed by Cooste

62쪽

vatam attingit Personam unitas, alteriusvo elorici, sed ad commodum , decusque Pertinet ordinis eois olosiastici universi. Potest sano unusquisque paci- sol contra ius peculi oro, quod privatam personum respicit eiqi e re nunc iuro C . 6. et 15. des Privi-Im , cap. 16. et 25. do Regular. , ut optime distingo te Innooentius III. in cit. cap. 12. , Et quo ita in

tolligenda est Iustiniani constitolio in Lib. 2o. Cod. des Pticeis. Verum seri privilegium non peculiare , ac privatum est, sed ad totum pertinet ordinem iel eloortim, ideoque clericus et rct nunciaro non potest in poeniciem iuris ecclesiastici; ut inquit Honorius III. cv. 4. de Judio. apud Cironi iam V. Complae pag 97. erit. Vindob. I 761. Ecclosiastica

poruona non solum inUita, Ssd Ptiam voltinearia non possune, tit judicium subeant saeculare , pacisci , cum non sit pes, sonais hoc beneficium, cui resutinctari να- Ieae , sed indultum Potius toti coll*io Ecci sita eico,

cui p ivatorum Paceo derogari non Poesse. Sane queis madmodum tot cor uin indicia, forum quo publicum turbari votat Ecclesia , ita forum suum turbari ori sinit; μt hoc non ost contra Iege in v gctro, sodlogi scors subsidium , uti dicitur in ca'. 2. des Priis vii. g. La ct Innooontii rescriptum contra Cui acium

g. X. Ex causis clericorum quaedam sunt majores, quae ad Episcopos pertinent, oi hao Summi Pontificis judicio reservatae sunt. N in enim decet, ab inferioribus clericis judicari graviora negocia Episcoporum, quorum tanta, a tam praeclara dignitas est. Lex quidem Eccle- sine supra Episcopos posuit Metropolitas, et Patriarchas ; sed ea nihil detraxit de jure, et Potestate Summi Pontificis, quem unum lex Chri

sti Episcopis superiorem fecit I). Quare suo ju

63쪽

ptis norsepta Romani Pontifices eormn sibi canans

regerun runt; et hRPC sane antiquissima est, assper in a Patrum traditione firmata Ecologia o consuetudo Sunt autem majores hae causae confir

mationes si), tinnslationes s33, depositiones sq), restitutiones 5 , resignationes 6) Episcoporum.

εὶ Episcoporum electio nos semper confirmari consti everunt a Summis Pontificibus, qui id praestabistit aut elemit nonsecratione, aut consensu an

te, vel Post consecrati nem dato. Hoc tamen inter Orient in , ct occidentem discrimen 1 uisse obseruat P. Diunc hius tom. I. par. I. lib. I. Cap. 4.

g. 4. pag. 5ib., quod in Oriente id fieri sitio hanoa Ρatriuro his, quos lamon ipsi Pontifices confit- malititit, adeo ut, qui ab iis confirmatus non essui, vorns Patriarcha non haberetur. Id patet ex iis . quao gesta sunt a Theodosio M., qui ad Damasum togationem misit, ut Nocturius Patriarcha Constantinopolitanias ah oo confirmaretur, cuius coipraeola cum testimonium eSt in Epist. 15., . Boni noli ad Rufum apriis Coustantiu in col. 1C45. item Θx aulis S. Leonis, qui Anatolium Constantinopolitanum Proterium Alexandrinum , Mnximum Antioohenum Putriarchas confirmavit Leo M. Epist. 60. 7Ο. io.. 127. 129. 15 . ad Thesodos. Et Pulch r. DPP. tom. I. COI IC 9. II 5 i. 1247. 125 i. L 256. Edit. Balles in. Vsnoe. , et Concilium Chalcedonense Act. O. t m. 4. COnc. col. 1599. collect. Labbei. Simplicius Joannem Alexandrinum, et Calendionem An

Ipso Folix Euphemi uni orthodoxum agnovit,sed onm Episcopum habori noluit, nisi primum ab se confirmatus suisset, uti narrant Theophanes Chionini aph

64쪽

23 pag. i 7 cit. edie. Pari'. 1675 , quodqtio Joanni Philadolphiensi foribit Martinus I Ep. 5 eom. 7

cono. col. 22 coll-ct. Lubbet. Ipso Michaol uotis-s liu q. qui certe ui inii in Sedem Apostolicam studii sospectus haberi non potest, potesta loria hutio Summi Pontificis agnoscit I imo Hist. Pones. Jtirs,d. lib. 2 ntim. I 2 scribit hueo: Quod si Non scimius, aut ab uestit us hanc praerogaervam ex ronte Papa e ibuendiam . θst illius modestitae, qui nou piatavit

summa sua pO'μstates utendum , nisi tibi nysos si ux

5 par. I p. g. 5 i5 et 518. In Occidente vori. non tantum Primatus, sed etiam Patri urghuius juro Episcoporum ordinationes, quue olim con firmat i ,-n is loeo erant, semper u Sede Apostoli ea seri ocin- si e vernnt. Colebro in Primis est Θa de re testim Oatii in Innocenti i 1 Dibe. 25 ad D scesnt. Evtibin. apud Coustantium coi 856.Si quundo ab aliis Episcopis in Docidente absolutae sunt Episeoporum ordiniatio nos , id oti in venia, ni auctoritate Sed is Apostolicae factum est. Ita.Metropolitis Aquile

tonsi . et Mediolanensi, quod ob dimonitatem itineris incommodum esset, eos ab Apostolico ordiriari, Permissum est, ut ipsi sese invicem ord nn rent Pelagius I an Frogin. Et ist. ad Ioannem Pal. icium in rom. 6 concit. Labbei col. 482 sdie. Tinst. Quod adeo verum est, ut in his quoque Ecclesiis Rc niani Pontifices ius suum agnoverint, en Grego- Titis M. , ut Patet ex Epist. 5o lib. 5 opp. tom. 2col. 546 sdit. Patis. 17C5 Joannem Subdia otioni Logatum miserit, 'Di Mediolanensis Episeopi olo

et ioni Pracesset , et nostras inquit, auctoritatis civissensu a Proyriis sei, G Pis DCicis Cons secrate. Similiter Coclesia Ravennatensis, quae V. saeculo RDiuili do by Corale

65쪽

Siammo Pontifice Metropolis est eonstituta, illi os ordinationi snbiicie hatur, uti colligitur ex Ioanno Π auctrinae Episc. In Enast. ad Gregotium M. i5 5 Epist. 57 col. 67o sit. edit. . et Agnello in me. -- rimani Par. 2 pag. 2Ut si in δερ. Theod pog. 519Par. 2 e e. mein. , quem in locum Maoeli inii notae vidos da o sunt. ΕPiscoporum ordinabio nos, qua a Rauctrina tensi Metropolita fiebant . iudiolo Sodis Apostolicuo subjectus luisse, o nstat ex Simplicio ixe. 2 ad Dannaem Rauctra. pom. 5 conci l. col. 9scoli ci. Lubboi. in aliis quoquct pro vino iis ius idem fui s , ut Episcoporum ordinationes a Sodis Apostolicuo an oboritate Penderent, constat ox Vicariis Apostoli is Thessalonicensibus pur Illyrium, itum qiae ax iisdem vicariis in Gnt iis, si in Angliae iistitistis. Conser Sirioii Epist. 4 ad A,disium Thsssalon. apud Constantium col. 642, at quo, ut mit tam Innocentii. l, Bonifacii, Sixti. Caelestini litoras, Leonem M. Divi. 5 ca'. 2 col. 6i8 se mise. 6 c. 2 ces. 6 1 o p. tom. 1 od e. Ba 'l rin. , Bedam mutor. A g ic. I 5. 2 c. 18 πρ tona. 5 pag 67 ed. Basilotis i 565. Idem in Ascios ius fuisso, docet Si. Tioins DLe. 5 ad EPisc. Afiis. apud Cous tantium col. 651, in quam epistolam videndus est ips- Cou- stantius, et videnda in primis sunt, quae gravi toro et Praeclaro alii in advertit Cl. Zaocaria Anti heb On. Par. 2 Iib I caP. . num. 15. Ipse de Murca Gon Cora. SICρον d. Et inrPer. lib. i cap. et ε. i I et 7 du-fendit, ordinationes Episcoporum, eausasque misi res ad ius Putriarchi eum pertinore; ideoque Pius oti m concessu omnia lineo uni Ponti fioi in Occidento adscri hi debent. Vide Blaseum da Collocr. Isidor. σαρ. 9. F. i , Laocariam loc. cit. sv. 5, et Carlimn d i Diritto moti opol co opp. tom. 15 Pag. 273 sdie. Mediolani 1786. Consulo quae supra dixi lib. 1 tit. 5 5ece. 1 g, X I not. 2 pag. 167, et vide otium Blasoum

66쪽

5j Do restitiationiblis quoque Episcoporum actum est cie. f. XVIII no . 5 preg. 37i ad PM 17 IV id ndos est etiam Nn machius loc cira Fay 218 roq. m) Henunciationum , qua h ΕPiso Pis nonnisi oram venia, ot a notoritate Sedis Apostolica factae fiant, exempla extant apud Leonem M. D se. 367 ad Rustio. Narbon. col. 34 7 eom I edιt B l-leri n. , Gregorium M. I. I Epist. 47, et Lb. II, Epist. 5 est 6 ore. eom. 2 col. II 55 1217 t 2 l8 aedit. Pam. 175O, Joannem Diaconiam in me. Gretor. lib. 4 ca'. 50 opp. S. Grmor. eom. 4 c I. Is I Cie. Pale. Matirin. Par s. Nitto cetera, quae reser rarit Zu Coa ria Anti feb on. par. 2 lib. I cap. 5 β II pag. 228 seq. , Blanchius Piar. 1 eom. 5 lib. I cc P. 4 h. 2 num. 6 et 3Pq. pDg. 462 seq., Mamuchius IOC. Cita Pug. 224 et seq. Atque haec quidem omnia falsis Isidis. xi decretali hias antiquiora sunt, adeout se deridendos praebeant Febronius, Eybelius, cetori similes, qui hano Pontificiam potestatem repo Di ta falsis decretalibus, quae multo Post in munus hominum pervenerunt. Cooser etiam Blascum loc. cie . caP. ID 9 2 pGR. 119.

g. XI. Decretalium jure et i 'm viduae, Pupilli , ceteraeque miserabiles pergonae ad ecclesiasticum judirem vocandae sunt IJ ; quoniam iis opitulari ab ipsis Ecclesaiae incunabulis non

ultimum fuisse constat munus , et Curam EPisPD-

porum sa) Quin et tum civiles leges laicorum

c antroversias ec lesiastico judici committunt non solum cum duo litigantes consentiunt 3 , sed etIam Cum eorum alter. dissentit 4 . i) Cap. 26 de Verb. signi . . et craP. 15 ds For.

67쪽

ectri B antiquissimi fiant , et antiquam exhibent Εoclesiae disciplinam, insoriptum habent nomen

Golasti Ponti fiois: sed quidam sunt, qui sos ipsi

ad scri hendos noxant. Vorum, ut roote Observat Ca- Tolus Soba Atianus Berardus Gratians Cauora. REnuino Pas. 2 cap. 46, stylus a Gelagio non dissontit, imo et sententia resoripti generalibus Gelusii sonistent Us consontanea est. diu in his canonibus constituitur, ut Episeopi viduarum , ac Pupillorum PraΘ- sertim initionem habeant; at voro similia Prorsus extant in Gelasii Dise. io ad Erisc. Sicil. ii pridLabhentia tom. 5 Conc. col. 52i edit. Venet. Eadem disciplina reo opta, ao probatu est in ooncilio Aurelianensi l Cau. 16 1 b. col. ac passiua a Gregorio M. Prni sertim Epi, t. 15 μe 59 Lb. I rip. tom. 2 col. 4M et 549 opp. toni 2 ede. Paris. 17C5 Con- solii it Concilium Matisconense II ca a. 12 col. 677eom. 6 collesce. Lahhei. Neque vero hi canones it reexplicaridi . intelligendique sunt, quasi significent moram tuitionem , uo Patrocinium vidia arum , et pupillorum , quod in primis Episcopis commissi mei comm Dudul tam est. Nain Mutis conens s Patres, Don rogant, sed luta lege, qua omnes obstringi volunt, constituunt, ut Suoculares iudices viduas et pupillos sino Episcopi venia non convoniant, et Episcopo absente ab Archidiacono, vel Presbytero terminos praefiniri volunt ad illorum causaq definiendas, Pol namque addunt anathematis adversus

iudicos, qui livio Concilii legi non obtempora verint. Sunt hueo veri itidioti, et iurisdictionis propria, non mori patrocinii, ac tu titionis. I) L. 8 ee 9 Cod. Episcopal. audient. 4 in Exerat M. Ids Ep/scopia. Jud c. in pθndio. Cod. Odosian. tom. 6 pag. 859 euit. Lipsιae 1745do qua qDido in Constanti Di lego sutis stipra cli Ctum Esι lib. 5 eit. 1 g 22 nor. 4 Pag. 27. Atque hi leo quidem facultas ab utroque iuro luto is concessu de furendi suas causas temporales ad Episcopi judicium in exitu sit eouli XII l , seu potius initio XIV. sarta tecta servabatur. Scribit enim Meyerus Annal. Handriae lib. Io, a Synodo provinciali, quι-

68쪽

habuit an IM 1 Remensis Archiepisoo Pus apod Coui Pondiu in , anathematis pO nam indictum fuisso adversus luicos Ma gistratus, qui non Pa i 52netir , ut laic in foro eccleςravit co con 'nirEratur ἔ u que id revera colligitur Ox ipsi cis concilii actis apud Labhoum in collece .concilior. t m. I. ces. 15 4.

g XII Sed non est satis consid 'rare, 'HResit uatura causae, de qua quaseritur, et qui atatus permnae, quae in ius viaratur, ut o H- stet, Dum v laico, an potius ab ecclosiastico judice negocium agendum sit. Νon enim omnis ecclesiasticus, aut laicus judex as,umi sine de-loctu potest, sed illud praetorea requiritur, ut

proprius judex sit, qui videlicet in re iam ha beat jurisdictionem. Num rseus invitus in indicium rapitur, Et ideo necessis est eum V cure

ad judicem, cui jus est, ejus vocundi, et Co gendi. 3 XIII. Reus autem alv in ecclΡsiastici ε, sive in civilibus Judiciis ex quatuor Praesertim causis apiad certum iudicem serum haber, nimirum ex domicilio, ex contractu, rct sita, πdo licto si . Domicili iam si cum naturali origine

Coujus Ctum non sit, tale esse de bot, ut manifesto oonstot, illud certo in loco fuisse Ponstitutum. Nam sola habitatio non est satis, ut dismi pilii jura acquirantur ; sed praeterea requiritur, quod quis in certo loco per decennium commoratus 8edem posuerit sa), aut ibi fixerit, et locaverit, nunquam inde discedendi animo, lare , et summam fortun Arum 3). Peaeter hoc cuiusque proprium domicilium, Ius Romanum aliud etiam agnoscit commune omnibus , idquo ipsa Roma erat sit . Quaero unusquisque ibi r pertus co veniri poterat, nisi ius revocandi d.

mum haberet O). Simili modo clerici Roinaa

69쪽

reperti, nisi ad eam venerint ex justa, et ne-CUS8'ri' Causa, propter qtiam revocandi domum jus habeant, indicio voonti respondere Cogua tiar , quoniam communia Omnium clericorum Pa

vonda pecunia est, is Iocus intelligitur , in quo res gesta est sa) ; si Expressit, in eo loco, qui designatus est, judicium agere oportet 3). Quod si is, qui certo loco solvere promtiat, ad Iocum non accedat, quod vel data opera facit, vel quola libi nΘccssario detinetur, composita est in ram rem utilis actio de eo, quod certo loco 4); quλactione notor, cui quid certo loco promi/εum est, Nec tamen datum, alio etiam loco judicium exercet b); modo idoneus, et logitimus locus sitis, videlicet, in quo non alio degignato loco,

Teus aut contractus, aut domicilii causa convo-

niri debuisset R.

70쪽

43 L g. a. ff. de Eo quod cart. loc. 5ὶ Confer titulum Pandectarum do Eo quod

6 In hano sententiam scripta est Leg. 19 j. Itidic., atque in hano ea mdem sententium actio. nem do eo, quod certo Ioco, Ius Canonicum rece pii Cap. 17. do Dr. Co etent.

I XU. Delicti causa tibi quis deliquit, ibi

judicio in personam convenitur. Nam ubi crimen est patratum, ibi facilior est probationum

copia, et majus eXPensarum compendium; praeterea curandum est, ut reus prosit exemplo poenae , vhi obsuit exemplo delicti I . Quod si reus a loco delicti absit, etiam ubi reperitur ea de re quaeri potest sa); nisi magistratus loci patrati criminis reum ad se mitti petat, ut in loco delicti meritis plectatur monis 3). Verum in

hoc toto negocio servare oportet locorum consuetudines, et pacta conventa inter supremos Principes; quandoquidem acitum est, nominem extra suum territorium jurisdictionem exercero sive in

Novell. 15. . Cap. 2., 'Cv. I. des Raptor. , cata. 4 et s. Caus. 6. quasse. 5. In eamdem sententium est Dan. I. Gaias. 5. qu. 6. , qDem canonem Gratianus eduxit

ex epistola S. Fabiani Pontificis, hoc est ex falsis decretalibus Isidori Mercatoris. )