De exacto annorum numero a mundi creatione opusculum. Authore P.Fr. Marcello Barone ordinis praedicatorum, ..

발행: 1694년

분량: 409페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

Mundi creat.Cap. q. 28 I ramvis enim detur, substantia- lem aliquam naturam omni sub si astentia spoliatam supernaturaliter existere,&operari posse; si ameria, i dum operatur, subsistentia termii natur , intelligere aliquam ejusti operatione prioritate naturae supin positum praecedere , in adiectis reis pugnare censemus. Quoniam ope- i rari sequitur adesse completumi rei, cum prius sit , rem in seipsa

compleri, postea ad opus prodi j

re; quod non aliter verificatur, neci quidquam aliud exigitur, nisi quod operatio, i essiciatur in eodem instanti , quo res ipsa producitur, a procedit tamen a natura opposi- tata realiter. Ergo am in praedicto eas cum posterioritate operati nis ad suppositu fingeremus prioritatem satis incompossibilem. Igitur si opera Christi Domini supponebant saltem prioritate nata , Iae Incarnationem Divini supposi- ti, non poterant ipsam per modum congruae dispositionis praecedere, aut promereri. Et

312쪽

Et quidem D. Augustinus taprae destinatione sanctorum cap. 3. inquiens: quisquis in capite nostro praecedentia merita singularis illius generationis invenerit, ipse in nobis praecedentia merita multiplicatae generationis inquirat, eodem modo discurrendum ess docet de merito nostro ad primam gratiam, qua regeneramur, ac d

metito Christi ad sui Incarnationem; unde, si actus ab auxilio procedens repugnat promereri illud adhuc de congruo, seu dispositi v ὰ, nec prima gratia habitualis promerita esse potest per actus ab ipsa dignificatos nullus actus Christi Domini piae intelligi poterat praeparare de congruo ad sui Incarna

tionem.

Quae ratio sic brevius o sorte

nitidius proponi potest. Quamvis idem possit esse prius,in posterius respectu alterius in diverso genere causae, quando tamen est alteri ratio formalis causandi, vel ex parterationis formalis causandi necessario

313쪽

Mundi creat. Capaq. 289orio se tenet, nequit causalitat Gillius esse posterius eo quia causa litas in actu secindo nequit esseta prior ratione formali, vel exigito ex parte rationis formalis , per quam causa constituitur in actu primo suae causalitatis;& sie, quia

actus disponens ad gratiam sanis ctificantem, ut dicebamus, constituitur per dependentiam a primo auxilio, nequit intelligi, ut prior disponere ad primum auxilium.

Nullum ergo opus intelligi potest de congruo disponere , ad quod constituit ipsum in ratione

meriti de congruo , vel se tenet ex parte constituentis meritum d congruo , uti erat in Christo Domino personalitas , quia actiones, adeoque merita quaecunque suppositorum sunt. Caeterum gratia Sanctorum Patrum non dependebat quantum ad rationem forma in

lem disponendi ab Incarnatione, sed per propriam intrinsecam rationem formalem , ac virtutem id efficere poterat , etiamsi collat

314쪽

1 88 De exacto anno r. num.

Et quidem D. Augustinus dia

praedestinatione Sanctorum cap. 3. inquiens: quisquis in capite nostro praecedentia merita singularis illius generationis invenerit, ipse in nobis praecedentia merita multiplicatae generationis inquirat, eodem modo discurrendum ess docet de merito nostro ad primam

gratiam, qua regeneramur, ac d

metito Christi ad sui Incarnationem, Unde, si actus ab auxilio procedens repugnat promereri illud adhuc de congruo, seu dispositive, nec prima gratia habitualis promerita esse potest per actus ab ipsa dignificatos nullus actus Christi Domini prae intelligi poterat praeparare de congruo ad sui Incarna

tionem.

Quae ratio sic brevius, forte nitidius proponi potest. Quamvis idem possit esse prius, io sterius respectu alterius in diverso genere causae, quando tamen est alteri ratio formalis causandi, vel ex parterationis formalis causandi neces.sario

315쪽

Mund creat. Capaq. 8'sitio se tenet, nequit causalit alta illius esse posterius; eo quia causa inlitas in actu secindo nequit ess prior ratione formali, vel exigito ex parte rationis formalis , per quam causa constituitur in actu primo suae causalitatis; sies, quia

actus disponens ad gratiam sanis ctificantem, ut dicebamus, constituitur per dependentiam a primo

auxilio, nequit intelligi, ut prior

disponet ad primum auxiliunia.

Nullum ergo opus intelligi potest de congruo disponere , ad quod constituit ipsum in ratione

meriti de congruo , vel se tenet ex parte constituentis meritum d congruo , uti erat in Christo Domino personalitas , quia actiones, adeoque merita quaecunque suppositorum sunt. Caeterum gratia Sanctorum Patrum non dependebat quantum ad rationem forma istem disponendi ab Incarnatione, sed per propriam intrinsecam rationem formalem , ac virtutem id efficere poterat, etiamsi collatia Mon

316쪽

et o De exacto anno r. num non suisset ex meritis Christi istucasu , quo Deus decrevisset eos justificare inde pendenter a beneficio Incarnationis; unde nec existentia, quam de facto eorum gratia sortita est, prout depend ns a Christo, est aliquod essentialiter se tenens ex parte rationis formalis influendi ejusdem numero gratiae, quae subinde bene potuit ad Incaris nationem disponere , ipsamque prout sic praecedere, quamvis ne rit ad illam subsecuta, ut terminus per eandem de condigno promeritus; quia per diversam rationem formalem remanet id, unde salvari possit prioritas, posterioritas in diverso genere cavsq. Propter cujus oppositam rationem nequibant Sancti Patres se praeparando mereri, adhuc de congruo suam primam gratiam, per quam constitue bantur in esse principii cujuscunque meriti supernaturalis proportionem habentis ad subsequentia supernaturalia dona. Qitidam Authores Ita notia

mulis

317쪽

A Mundi creat. Cap. 4 2yrmultum a praecedente disii milivia procedunt, ut salvent Sanctos patres de congruo merui si Incarnationem, non obstante, quod sue tint ab illa eorum merita dependentia. Inquiunt namque, decreta prius a Deo , nostro concipiendi modo, Incarnatione , inuidem decreto executivo, inspici te exercitium existentiae, requisitum ad operandum, atque ad merendum: visis deinde precibus, meritisqu Sanctorum, eorum intuitu sui si itertim, ac secundo volitam Incarnationem δε quasi nova piae definitione fit matam. In hoc etiam modo dicendi re in manet expediendum , quomodo pari formiter Christus Dominus nomeruerit sui Incarnationem is altem ut secundo volitam. Cujus instantia sussiciens disparitas petenda est eae eo, quod quemadmodum prima gratia , quae est principium cujuscunque meriti, adhuc de congruo, fingi nequit, ut secundo volitam essese C ctum meriti ac pro-

r inde

318쪽

: tu exacto annis num inde sui ipsius , ut primo volitae,

quia inter causam, effectum penes realem entitatem intercedere debet distinctio realis, nec susscit penes extrinsecam denominatio diem primae,&secundae volitionis: ita , cum haec distinistio realis reperiatur inter gratiam Sanctorum Patrum&Incarnationem , secus .eto in Incarnatione, ut primo, di secundo volita,bene potuit intuitu operum ab illorum gratia de sumentium valore Incarnatio rurissus decerni , secus autem intuitu actionum procedentium ab ipsa mei Incarnatione. Id quod hac reflexione dilucidari potest. Deum uelle Inearnationem secundo quo isdam actu, is novo quodam titulo, est virtualiter quidam actus volendi Incarnationem, etiam si non supponeretur prius volita, adeoq; etiam si non essent merita per Incarnationem patraia; aliunde igitur erui debet ejus motivum , deinde pendenter ab hujusmodi meis ricis, quod tamen bene valet apta inri

319쪽

Muud ereat.Cap. q. 23 3t operibus sanctorum Patrunia. Consimili modo prima parte v. 23.art. 2. processi, ubi inter effectus praedestinationis haud recensenis

dam sustinui praedestinati substatiam, ductus ea rationes, quod si

teneat ex parte causalitatis praedestinativae, sine qua talis nequit esse causalitas est enim praede itinatio transmissio creaturae rationalis in finem vitae aeternae;unde sicut ipsa transmissio, seu causalitas praesup ponitur ut quid distinctum a quo incunque sui essectu pariter iubstantia ejus, qui praedestinatur;&se ut transmissio nequit esse fiectus sui ipsius; ita substantia involuta in transmissione nequit esse effectus transmissionis . Et quidem hae de ea usa nullus dixerit,substatiam sagittae esse effectum trannmissionis ipsius me sagittae in scopum vel subiectum eaerationis

esse emistuma geriorαtione prodiis Oum de tamen non minus gene

ratio est transitus activus subiecti

de non esse ad esse sermα, quam

320쪽

1 a 4 exacto annor. num. praedestinatio sit transmissio prae . destinati in vitam aeternam. Hanc autem rationem, si quid valet, aeque valere dixi, ad exclude dum placitum quorunda Theologorum autumaticium, substantiam praedestinati, ad minus ut se eundo volitam , esse suae praedestinationis effectum. Quandoquidem quicunque effectus, ut talis nequit

intelligi in eodem signo cum sui causalitate , est enim ea posterior; substantia autem praedestinati per

quamcunque sui iteratam acceptionem non extrahitur ab hoc,

quod secundum idem suum esse prae intelligatur in eodem signo cum praedestinatione , ut quid se

tenens ex parte illius. Igitur per quamcunque sui iteratam acceptionem non collocatur in ratio isne ess chus praedestinationis; quia adhuc ut secundo volita non di- siriguitur realiter a seipsa . ut in , eodem signo es cum praedestinatione, sed solum penes extrinsecam denominationem, quae iustissiciens

SEARCH

MENU NAVIGATION