장음표시 사용
221쪽
r. diis additistin I. TN diem addictio ita fit: ne findus mirum esto tibi -- auOI ab emptore -- I plus, nis si quis intra Calendas Pariuarias proximas me- Γιν---o res a domino abeat. l. I. ciuili U. Quoties fundus in diem addicitur; utrum pura em-risna feri voriris. sed sub conditione resolvitur; an vero conditiona-
m. alivds lis sit inagis emptio, quaestionis est ' Et mihi videtur verius, Πρω r D ' interesse quid actum sit. Nam siciuidem hoc actum est, ut meliore allata conditione, discedatur: erit pura emptio, quae sub conditione resolvitur. Sin autem hoc adtim est, ut perficiatur emptio, nisi melior conditio offeratur: erit emptio conditionalis. l. 2.mi ρina imois ΠI. Ubi igitur, secutatim quod distinximus, pura vems, ρεraculum ditio est : Julianus smibit, hunc , cui res in diem addicta tuc um emptor mi &usucapere posset & minus, &accessiones lucrari: de
periculum ad eum pertinere, sI rta Interierit. l. 2. I.
t x Commisse iis Q I sundus Commitaria lege venierit: magis est, ut
non is iit conuiti na. o sub conditione resolvi emptio, quam sub conditione lem veniationem. contrahi videatur. I. I.
Pro i Mi .f. .s Venditor iundi in lege ita caverit, si ad dum μ-Itae Commissaria, cunia soluta non si, - 'ndus inemptus sit: ita accipitur non pro emptore. inemptus esse sumtus, si venditor eum inemptum esse velit: quia id venditoris causa caveretur. Nam si aliter acciperetur: exusta villa, in potestate emptoris suturum, ut, non damdo pecuniam, inemptum faceret fundum, qui ejus periculo Risire. Nam legem Commitariam, quae in venditionibus adjicitur, si volet, venditor exercebit: non etiam invitus.
222쪽
hereditate, vel actione vendita.
1 T E N D1Υ o R hereditatis sitisdare de evictione non . -ditis istisdi V debet: cum civi inter ementem & vendentem Ua- ηs-facto tur, ut necive amplius, neque minus juris emptor habeat, ij εqu pud seredem futurum esset: planδ, de saetosiri Ven 's' ditor satisdare cogendus est. l. 2. II. Sicuti lucrum omne ad emptorem hereditatis respicit, Lucrum- ita damum quoque debet ad eundem respicere. l. 1. ri M empi rem
Gitorelle aclinit Sed si vendidit hereditatem: aequissimum exq-quid suavem videtur, emptorem hereditatis, vicem heredis obtineret Τ νυ
idcirco teneri venditori hereditatis. l. 1. 3. 18. --μ' Si nomen sit distractum, Celsus scribit, locupletem Nommi venditor' esse debitorem, non debere praestare: debitorem autem esse, Us praestare, nisi aliud convenit. Et quidem sine exceptione quoque, nisi in contrarium actum sit. l. .& 1. V. Cum he tatem aliquis vendidit: esse debet here- Hereditatisv-ditas, ut sit emptio. Nec enim alea emitur, ut in venatione, . M 'S similibus: sed res , quae si non est, non contrahitur t UM emptio, At ideo pretium condicetur. I. 7. tanta autem hereditas est, nihil interest. Nisi de su stantia ejus assi averit. l. I . in sin. &l. I s.
Es sienum , hereditate fisci nomine vendita , ad onus Gycus nerestatu emptoris bonorum 'rtinere, nec fiscum creditoribus heredi---eribu4tariis respondere, certum & absblutum est. l. 1. C. eod ' VI. Qui tibi hereditatem vendidit k antequam res hereia Dominium apud Starias traderet, dominus earum perseveravit: & ideo vem dendo eas aliis, dominium transferre potuit. Sed quoniam 'contractus fidem fregit, ex empto actione conventus, quan ti tua interest , praestare cogetur. l. 6. C. eod. l. I I. C. de act. empl. & vend.
223쪽
Te Resemdenda venditione, is quando licet ab emptione riscedere.
pacto M. - . I. IJ o D Aristo dixit, posse ita pacisci, ut untis ma- tu contractus ab una neat obliganis, non est verum: quia pm una partu μέμφ pH eontrahentium abire pacto ab emptione Mn possit. Et id , si ab una parte renovatus sit contractus: dicitur, non valere ejusmodi pactionem. l. I. Rεbus inerri, M. Π. Potest, dum res integra est, conventione nostra, in-s fa Di potest em- fieri emptio. l. r. 'ptu , ηεο re se V Emptio & venditio, sicut consentia contrahitur, sta comtrario consensu roselvitur, antequam fuerit res. secuta. l. l. 3. 3. I. V. l. 7. f. s. At l. 68. F. depact. Re quidem integra ab emptione & venditione, utriusque partis consensu, recedi potest. Etenim quod consensu com tractum est, contrariae votivitatis adminiculo ditatuitur. At enim post traditionem interpositam nuda voluntas non resolvit emptionem , si non actus quoque priori similis retro agens venditionem intercesserit. l. i. C. quando' hc. n. disci Nec enim, licet in continenti filicta poenitentiae tontem' tio, consensu stata rescindit. l. I 2. in L C. de contr. empl. εἰ νει mh- ῶ- majoris pretii si tu ves pater tuus minoris dimidia iret pretii va- straxerit: humanum est, ut vel pretium te restituente em-nierit , rescinditur ptoribus, s dum venundatum recipias, auctoritate judi-
si emptor Elegerit, quod deest iusto
pretio, recipias. Minus autem pretium esse videtur, si nec dimidia pars veri pretii soluta sit. l. 2. C. derela. Vend. Hoc solum , quod palilo minore pretio sundum venditum significas, ad rescinuendam venditionem invalidum est.
224쪽
De perisuis, ct commodo rei vemduae. i. ci Ahuri . talium leuerit, vel quid aliud vitii susti R si
Inuerit: emptoris erit damnum : quemadmodum si vinum esset e um , vel vasis contusis, vel qua alia ex mi si
Post persectim vendicionem omne commodum S incommodum, quod rei venditae contingit, ad emptorem peribim. L I. Qeod. Cim inter emptorem & venditorem de pretio convenit, moraque venditoris in traditione non intoecessit: periculo e tori rem distractam esse in dubium non venit. L q. C. deperi Seomm. l. Isessi desim. V.c de conta. U. n. ue . . II. Sed si venditor se periculo subjecit, in id tempus p P neuti vendiu-riculum fictinebit, quoin se subiecit. Quod si non des-m s umvin non gnavit tempus: eatenus periculum sustinere debet, degustetur vinum.' Vid et quasi tunc plenissita rari in cum fuerit degustatum. Aut igitur convenit, quoad port- culum vini sultineat, & eatenus sustinebiti aut non convenit, S: usque ad degustationem sustinebit. Sed si nondum sunt degustata, signata tamen ab emptore vasa , vel dolia , consequenter dicemus, adhuc perieulam esse venditoris: nisi si) aliud eonvenit. l. I. Magis enim ne summaretur, fgnari lare, quam ut tra
dere tum videatur. l. I. g. 2.
III. Custodiam autem venditor talem praestare debet, Custodiam debeaquam praestant hi, quibusres commodata est; ut diligentiam praestet exactiorem, quam in suis rebus adhibctet. l. 3. . Materia empta si ruris peritat, postquam tradita esset: mi . emptoris esse periculo, reipondit: si minus, venditoris. l. . f. I. V. L II. 4, IV. Vino per aversionem vendito , finis oestodiae est a - Cis Ham risis hendi tempus. Quod ita erit accipiendum , si adscitam visu venditis, donee tempus est. Caeterum, si non sit adjectum , videndum
ne infinitam custodiam non debeat venditor ' Et est ustrius, T AA- .s is, secundum ea quae supra ostendimus aut interesse , ωὸ Ammiatium.
225쪽
si intre morasena torta νes ei non
mora, posterioν --ra ei nocebit, qui ρο- Arior erit in mora.
,oo LgGυΜ DELECTUs, LIB. XVm. Tre. VI de tempore actum sit, aut denunciare. ei ut tollat vinum
V. Si per emptorem steterit, quominus ad diem vinum tolleret: postea , nisi quia dolo malo venditoris interceptum esset, non debet ab eo praestari. l. s. Lectos emptos AEdilis, cum in via publica positi essent concidit: si traditi esint emptori, aut per eum steti Tet, qu
minus traderentur: cmptoris periculum esse placci. l. rr. Illud sciendum cst, ctim mor. m emptor adhibere coepit, jam non culpam, sed dolum malum tantum praestandum a venditore. l. II.
VI. Necessario sciendum est , quando persecta sit emptior timc enim sciemus, cujus periculum sit. Nam, persecta cmptione, periculum ad cmptorem respiciet. Et, si id, quod venierit, appareat, quid, quale , quantum sit, sit & pretium, & pure venit, persccta est emptio. l. 8.Ctim universum, quod in horreis erat positum, venissesne mensura , & claves emptoribus traditas alleges: post
persectam venditionem, quod vino mutato damnum accidit, ad emptorem pertinet. l. 2. C. d.
VII. Si sub conditione res venierit, si quidem defecerit conditio, nulla est emptio: sicuti nec stipulatio. Quod si e literit: Proesus, &Octavenus, emptoris esse periculum sunt. I. 8. VIII. Si vendita insula combusta esset, cum incendium sne culpa fieri non possit, quid iuris sit' Respondit: quia sne patrisfamilias a fieri potest: neque s servoriam ne gligentia factum esset . continuo dominus in culpa erit. Quamobrem si venditor eam diligentiam adhibuisset, in insilla custodien b, quam debent homines fugi de diligentes praestare, Ii quid accidisset, nihil ad eum peltinebit. l. I I. V. l. r i. ff. de inccndio. V. l. 3. f. I. ff. de Oss. Praef. vig. IX. Quod si per venditorem & emptorem mora suerit rLabeo quidem scribit, emptori potius nocere, quam venditori, moram adhibitam. Sed videndum est, ne posterior mora damnosa ei sit. Quid enim, si interpellavero vendit rem, & non dederit id, qtot emeram: deinde, posteriore offerente illo , ego non acceperim ' Sane hoc casu nocere
226쪽
Ex L 18RIs DIGEs T. ET COD. 2GI mihi deberet. Sed si per emptorem mora fuisset, deinde, cum omnia in integro essent, venditor moram adhibuit, cum 'posset se exibi verer aequum est, posteriorem moram venditori nocere. l. I7. X. Ante pretium selutum dominii quaestione mota, pre- . tium emptor sblvere non cogetur: nisi fideiussores idonei a se e
venditore Din evictionis onerantur. I. IS. f. I.
XI. Venditori, si emptor in pretio Elvendo moram se- Emptaν in mara cerit, usuras duntaxat praestabit: non omne omnino, quod ν-- venditor, mora non facta, consequi potuit : Veluti si ne-2 2ti si'. et gotiator fuit: &, pretio soluto , ex mercibus plus, quam ex usuris, quaerere potuit. l. est. XII. Dolum auctoris, bonae fidei emptori non nocere, Dolus auctoris certi juris est. l. s. C. eod. non cet.
fer is exportandis: vel si ita mancipium
υmitrit , ut manumittatur , vel contra.
SI minor viginti annis Jervum tibi in hoc venoecierit, inoammor m & tradiderit, ut eum manumitteres r nullius m ae menti est traditio: quamquam ea mente tradiderit, ut, cum avi flat, aina miri viginti annos ipse explesset, manumitteres. Non enim mu, tum facit, quod distulit libertatis praestationem Lex quirpe consilio ejus, quasi parum firmo, restitis. l. II. Viro bono non convenit aedere venditoris interesse, est ri gemquod animo saevientis satissectum non fuisset. l. s. f. r. φδιι is III. . Beneficio affici hominem, interest hominis: enim- Bosrio μοm vero poenae non im tete indignatio sesam duritiam cuntinet. l. 7. in M.
227쪽
aritionibus empti, is venditi.
SI R E s vendita non tradatur, in id, quod interest, agitur: hoc est, quod rem habere interest Uraptoris. Hoc autem interdum pretium egreditur, si pluris interest, quam res valet, vel empta est. l. I. ΙΙ. Venditor, si, clan sciret deberi serritutem , cela-Garatur v/nάθον, Vit: non evadet ex empto actionem: si modo eam rem se servitutems.ι --ptor ignoravit. Omnia enim , Quae contra bonam fidem
tiunt, veniunt in empti actionem. l. I. f. I. Mereis sevo dis via III. Si per venditorcm Vini mora fuerit, quo minus tra-rra ita ejus dici ρν deret: condemnari eum oportet : utro tempore pluris vi-
' In 'Σ,' num fuit, vel quo venit, vel quo lis in condemnationem l ' - - - . deducituri item quo loco pluris fuit, vel quo Venit, VcIubi agatur. l. 3. l. 3. Vinum, quod mutuum datum erat, per iudicem petitum est. Quaesitum est, cujus temporis aestimatio fieret rutrum cumtatum esset, an cim litem contestatus filisset .an eum res iudicareturi Sabinus respondit: si dictum esset, quo tempore redderetur, quanti tunc fuisset: si non, qx-ri tunc, J quum petitum esset. l. 22. fide reb. credis Si merx aliqua, quae certo die dari debebat, petita sit rveluti vinum, oleum, sementum e tanti litem aestimandam Cassius ait, quanti fuisset eo die , quo dari debuit: si de die nihil conveniti quanti tunc, cum judicium acciperetur. l. ult. F. de cond. trit. Mereis suo isto non Non oportet ejus loci pretia spectari , in quo agistra ita erus locis re- tur: sed ejus, ubi vina tradi oportet. l. 3. f. est.
UT, I ι.T' sciendum est, in hoc judicio id demum
'Da his qua issis deduci, quod praestare convenit: cum enim sit boni fidei ς utractui, es non judicium, nihil magis bonae fidei congruit, quis id pro tur, tenentur stari, quod inter contrahentes actum est. Quod si nihil comenit, tunc ea praestabuntur, quae natinaliter instat hujus judicii potcstate. l. II. f. I. VI. In
228쪽
VI. In primis ipsis rem praestate venditorem oportet: is id est, tragere: quae res, siquidem dominus fitit venditor, vemit
tacit & emptorem dominum: li non Iuli, tantum evicta e Tmra,
rus nomine venditorem OUigat: si modo pretium est bibitime: in paria numeratum, aut eo nomine satisfactum. Emptor nummos venditoris sacere cogitur. Redhibitionem quoque
contineri empti judicio, f&J Labeo & Sabinus putant,&nos probamus. l. II. f. 2.&VII. Animalitim quoque venditor cavere debet, ea sa- Mimalia sana .ssem praestari. Et qui jumenta vendidit, selet ita promittere, esse, bibere, ut oportet. l. II. f. q. VIII. Qui hi e licere vendidit, videamus , quid de- Pro variis de ovis-beat praestare. Et multum interesse arbitror: utriim ho polliceatur, per se, veniemessue a se perso τ non seri , minus habere brevir an vero per omnes. Nam si per se; non selum ρνὸι,,m ἰvidetur id praestare, ne alius evincat: proinde si evieta etiam nihil. erit, sive stipulatio interposita est, ex stipulatu non ten bitur : sive non est interposita , ex empto non tenebitur. Sed Julianus scribit: etiam si aperte venditor pronunciet, per se , hereiamque suum non fieri, quominus habere Merue posse defendi, ex empto eum in hoc quidem non teneri, quod emptoris interest; verumtamen, ut pretium reddat, teneri. Ibidem ait , idem esse dicendum ; & si aperte in . , venditione comprehendatur , nihil evictionis mmine μου tum iri: pretium quidem deberi re evicta et utilitatem non deberi. Neque enim bonae fidei contractus hanc patitur
conventionem, ut emptor rem amitteret, & pretium venditor retineret: nisi sorte finquitJ sic quis omnes istas suprascriptas conventiones recipiet, quemadmodum recipitur, ut venditor nummos accipiat, quamvis merx ad emptorem
non pertineat. Veluti cum suturum jactum retis a piscat re emimus, aut indaginem plagis positis 1 venatore, vel pantheram ab aucupe. Nam etiamsi nihil capit, nihilominus emptor pretium praestare necesse habebit. Sed in s Prascriptis conventionibus contra erit dicendum e nisi sisse , te sciens alienum vendit. Tunc enim, secundum supra a nobis relatam Iuliani sententiam, dicendum est, ex empto eum teneri: quia dolo secit. l. II. f. ulta
229쪽
Ο LEoo Μ DELECTUs, LIB. Xα. TIT. T. miihi umena- IX. Julianus inter eum, qui sciens quid , aut ignorans vendidit, disserentiam facit in condemnatione ex empto. enim: qui pecus morbosum, aut tignum vitiosum vendidit , siquidem ignorans secit, id tantum ex empto aeti ne praestaturum, quanto minoris essem empturus, si id ita esse scissem: si vero sciens reticuit, & emptorem decepit: tomnia detrimenta, quae ex ea emptime emptor traxerit, praestaturum ei. Sive igitur ardes vitio tigni corruerunt, arctium aestimationem et sive pecora contagione morbosi
pecoris perierunt, quod interfuit idonch venisse, erit praestandum. l. II. X. Non debuit sicile, venditori quae ignorabat, asseverare. Inter hunc igitur, & qui scit si ei vitium , interest. Qu i scit, praemonere debuit: hic non des,vit lacilis esse ad temerariam indicationem. l. II. f. s. XI. Venditor , quasi pignus, retinere potest eam rem, quam vendidit. l. I 3. 3. 8. XII. Si fructibus iam maturis, ager distractus sit: etiam fruetiis emptori cedere, nisi aliud convenit, exploratum est. l. I 3. f. ΙΟ., XIII. Veniunt autem in hoc iudicium inta scripta: in primis pretium, quanti res venit: item usiurae pretii post
diem traditionis. Nam ctun re emptor mutur, requis mum est eum usuras pretii pendere. l. I .f. 2O. V. l. s. C. de act. empl. & Venae icto emptori/ra- XIV. Praeterea, in vendito agendo, conmauetur etiamsi tur qua m. siuriptus, qui facti sunt in re distincta. Ut puta si quid in
aedificia disraela erogatum est. l. II. 3. 22. Consequeris, a venditore) quanti tua interest: in quo continetur etiam eorum persecutio , quae in rem emptam a te, ut melior fieret, erogata sunt. l. 9. C. de evict. iis stumum is Super empti agri quaestione disceptaiat Praeta provi restitutione impen- ciae: &, si portionem diversis partis esse cognoverit, impensas quas ad meliorandam rem vos erogasse constiterit, ha- .hita fiuctuum ratione, restitui vobis jubebit. I. I s. C. de evict. Evmeos inissin Illud expeditius videbatur, si mihi alienam aream vendideris. & in eam ego aedificavero, atque ita eam dom,
monere debet, qui ignoras, non temerὸaebct de re a ma-
es rhi venava. Fructus pendenses
emptoris sum. Emptor debet pretium or Murm , si resti tur.
230쪽
ram evincit. Nam, quia possim petentem dominum), nis impensam aedificiorum starit, doli mali exceptione summovere; magis est, ut ea res ad periculum venditoris non
pertineat. I. 4s.f. I. h. Tit.
XU. Si quis a pupillo sine tutoris auctoritate emerit: Inserdum in rata ex uno latere constat contractus. Nam qui emit , obligatus est pupillo, pupillum sibi non obligat. l. I9.. f. 29. XVI. Edibus dis radiis, vel legatis, ea esse aediums, .mium sum, qualcmus dicere, quae quasi pars aedium, vel propter aedes habentur: ut puta putes. Id est, quo puteum operitur. Lines, J labra, salientes: fistulae quoque , quae salienti-.bus junguntur, quamvis longe excuri ant extra aedificium, aeditim sunt. Item canales. l. I . f. est. l. Iq. l. I . Labeo generaliter sci ibit, ea, quae perpetui usus causa in aedificiis sunt, aedificii esse: quae vero ad praesens, non esse aedificii. l. IT. f. 7. XVII. Fundi nihil est , nisi quod terra se tenet. AEdium Fundi est,etiod ρε autem multa esse, quae aedibus adfixa non sunt, ignorari
non oportet: ut puta seras, claves, claustra. I. 1 . U-XVIII. Ea, quae ex aedificio detracta sunt, ut repo- Det acta vit νερο nantur, aedificii stini. At, quae parata sunt, ut imponan- auium sunt,
tur, non sunt aedificii. l. I7. f. Io. d. l. 3. 3. , 2. . ' . XIX. Si praedii venditor non dicat de tributo sciens, te- Pra),rara δε ι
tur ex empto: quod si ignorans non praedixerit, quod venditor de trilvio, forte hereditariim praedium erat, non tenetur. l. 2I. f. I. V. l. 39 XX. Cum per venditorem steterit, quominus rem tra--non tria dat: omnis utilitas emptoris in aestimationem venit, quae damnum pras tmodo circa rem ipsam consistit. Neque enim , si potuit ex vino puta negotiari, & lucrum facere, id aestimandum est: . . non magis, quam si triticum emerit, & ob eam rem, quod non sit traditum, familia ejus fame laboraverit. Nam
pretium tritici, non servorum fame necatorum , cons quitur. l. 2I. f. 9.
XXI. Quidquid venditor accessurum dixerit, id inte- auia vibetur. in grum ac sanum tradi oportet. Veluti si s do dolia accessu-- e t urra dixisset: m,n quassa, sed integra dare debet. l. 27. XXII. Si sciens alienam rem ignoranti mihi vendideris: alienam rem Cc 3 etiam, Diuitiam by Corale