장음표시 사용
121쪽
Λdnot. Ni eum Tlleologis antiquiori biis loqui vellemus : distinetio illa inter attribula divina inter se et inter substantiam seu essen-llam divinam v i et u a i i a dieenda essset. Sub qua intelligunt distinctionem a diversis sumiam virtutibus, quae in una, eademqli e re pro diversitate ei cluit in cogitantur, et quarum mens nostra in re contemplanda modo hanc. modo illam explicite, missis reliquis, apprehendit: et eam quasi in medio collocant inter distinctionem r e a l em, inter ea inter edentem. quae a ne reapse separantur . vel separari possunt, aut sibi relate ad invicem opponuntur, ut inter distinctionem nominalem, in sola nominum divergitate Ailam.
o. IO. Divi Mio attributorum cli Tinorum.
Ailribula divina a diversis diverso modo dividuntur. Quamvis
censeamus, illa non tam in pertas classes distribuenda. qii alii polius Ordine n Alein alieo, qui in ipsa divina natura sui datur, proponenda esse: propter rei lamen nolitiam prineis aliores divisiones
l. Alii ergo altributa divina dispertiuntur in assii niativael negativa. Λssirmativa sunt iiA illa, quae per viam atrii'-inationis, et terminis affirmativiA de Deo praedicantur, ut, Esse eum orianisci uin, Omnipote I lem, et P.; negativa vero ea, quae per modum negationis ae terminis negati vis, ut esse infinitum, immensum, vel etiam terminis positivi R enuntiantur. qui lamen in sua notione negationem involvunt, Rine qua a nobis ne cogitari quidem possunt, ut simplicitas. i. e. cujuxcultique compositioni M absentia. Λltamen omnia attributa in Deo, in se considerata, re ipsa Aunt affirmativa; modus autem, quo a nobis concipiuntur, vel Vero EX- primuntur, accidentalis est, nullumque solidum di idendi landa mentum exhibere potest.2. Alii divina altribula dividunt in e o in in ii ii i e a b i l i a et
in eo in municabilia, prout eum entibus linilis aliquo modo communicari possunt, aut non possunt. Veruli tamen omnia attributa aliquo respectu, se mola scilicet eorum inlerna necessitate atque inlinita persectione, cum entibus sinitis communicantur, alio re pE-etu autem, si tamquam absoluta atque infinita considerantur, cum iisdem communieari omnino non possunt. Caeterum divisio, ut prior. non eat ex ipsa indole attribulorum divinorum multi ala, sed ac
ei dentali tantum ea cogitandi rationi superAtruela. 3. Alii distinguunt inter attribula quiescentia seu immanentia, et operativa seu transeuntia, Dερ-
122쪽
rητικα), prout eis notio efficientiae deesse aut inesse togitatur. Λd priora pertinent simplicitas, immutabilitas, etc.: ad posteriora omnia cientia, omnipotentia, etc.. Sed misso illo , nomen attributorum quiescentium in Deo, vita ae esti caela absoluta, ossendere, Et nomen transeuntium ad omniselentiam, libertatem, etc. liaud quadrare, etiam hae divisione nobis aperte conspectus attributorum divinorum saritior haud praebetur.
ea seu physica, quae ad Dei substantiam infinitam, vel polius ad exsistentiam absolutam spectant. et inter moralia, Vel Vero, ut alii volunt. Inter intellectualia et moralia, quae ad ejuΝ intelligentiam et voluntatem reseruntur. Attamen et haec divisio no-lionem erilis absoluti ac persectissimi haud exhaurit, quum Summa beatitas et omnipotentia ad attribula moralia, ad quae lam n a patronis hujusce divisionis reseruntur, haud pertineati .
Λbstities illes itaque ab omni dixi si ne altribiliorum divinorum i iis litust uda. quii in nulla ex inaciis lite in mediu in prolatis probari queni. Sequent EA N S. Litteras, quae descriptioni Dei anal giam hominis sub si Erillini, primo Deum quoad ejus ex Si Si tili a m , deinde quoad c Og ii ii i o n e m. tum quoad volun in lem. et tandem quoad statum internum, ex porsectissima cogniti
quoad exsistentiam: l. simplicem, Seu Spiritum purissimum. 2. i in mutabile ni.
3. aeternum, Di . ini in o ti Sum n e iam n i prao Neu i se ui:
iiiiiiii exprimunt sapientia. sanelitas. bonitas et justitia , utpote quae Pror sua omni veritate, ac ideo etiam omni usu destituitur.
123쪽
Simplicitas est negatio seu absentia compositionis, Compositio autum disti lictorii in iiiii O. Si itaque re vel alio docet, Desum esse spiri liiiii Simplicem Duillitio, sensus dogmaticus hujus doctrinae St, Deir in prorsus ex nullis partihus, quae nexa i ii v lectili set coiij ii iic t ae ipsum efficiant, constare D-m ii Aq lio compi Silionis es SD ex p er i um, Sives quaes sil materia et forma, corpore et anima, Sive quae ex parit bus si ii aliti talix is, ut Mittit, aut iri tegrantibiis, sive quae e X substantia et ac id Q ni se, aut ex po te ii ii a et ac l u. EX essentia et e X Sistentia, ex natura et per Sonalitate
seu ίπυστασι oritur. Nilii plicitate iii Dei impugnavere praeter I d o l o I a i r a s, qtii deo Aliiiii alia specie aut certe corpii tibiis praeditos finxerunt, atque philoso p lios gentiles illos, qui ceris uere, Deum esse aut substantiam re .riini universam, aut universalem mundi animam, aut ignem, vi P., nee non X a d u e a e o s, qui nullam pure spiritualem sub Alantiam admittebant, antiqui Manichaei, qui testo ii g ii s t i ta o docebant, Deum inlinita mole esse dissi isti in , non tamen undique, sed tribus
quadris infinitum, porro quidam Monachi Aegypti saec. IV., Λnt ii ro p o mo p p h l l a e propterea dicti, qui Deo formam hominis
124쪽
Ex ΝΝ. Litteris. Et nima. Christus Dominiis disertis horbis. Dolim spiritum
Cali illiini 'λιν si s Sensu proprio do substantia imma loriali ac liti respirituali accipiendum osse, non tantum indo collio itur, quod Salva lor alia occasione expressu declarat. εχ ιia Uiritus curra Um, et Ossa Non hiabet' ). sed et jam ex ejusdem cori Rilio ter his allatis monstrandi. vorum cultum Dei ii in certo loco adstriciti m cssse, ad eum lito in priuiis requiri, ut ex internis animi procedat atque sincerus sit. Ait itaque Christus: Cum laesus spiritus sit. is lite immensus, etiam in stiirilii ni quo ubique adorandus est. h. Porro talia Deo in libris di in is adscribi uallir, qu no cum phySica et quacumque alia compOSili Ono nullo prorsus modi consistere, ali 0 iu dumtaxat in Spiritum. eumque in similiani cade-
C s. Origenes. Ne Iec . in Gen. I. 26. Opp. T. 2. p. 25.
125쪽
re possvnt. Praedic alii r enim ibidem: α) immota sus, qui coelum et terram impleat j. et quem coelum et coeli coelorum capere ii oti possim ): β mulationi nulli obnoxius. qui non mutetur' , et apud quem non sit transmutatio, nec vicissitudinis
obumbratio 3: r) i in m l a i is, qui solus habeat immortali talem et incorru ptibilis, cujus gloriam gentiles mutaverint in similitudino in imaginis corruptibilis hominis'): atque invisibilis, qui nullis lineamentis, imagino nulla possit delineari' . Cui
eryo, ait Isaias, similom L cistis DPum3 aut quam imasium Po- notis r - Εt sano non nisi simplicitas Dei causa erat, cur Judaei prohiberentur, quominus formam Dei adumbrarent. Non
facies tibi seu Plil , n νυμ omu m similituainem, quae est in coelo aesuPer , et quae est in terra ueorsum , nec eorum, quae sunt sub ρρrra in aquis 'in.
H. Simplicitatem Iasti quoque S S. Patres unanimiter do
Cent. Nam a. non tantum sent ni iam contrariam de larant siti IIam,
s tu It issimam haere si ti , ut Hieronymus D, aut ineptam has res in, s rarem e r ro rem, qui in perpetuae mortis discrimen injiciat, et gentilem blasPhemiam a testandam, ut Cassianus ), cogitationem turpiter ranam, uuamaam i aD-lolatriam, et saer it eo tum, il ugusti litis ). atque Anthropomorphitas, qui per i castiter huic errori adhaerere voluerunt, inter haereticos recensent, ut Augustinus Phila-
126쪽
s tritis 3, et Isido is ' . eis lite re Sistunt atque illos universae Ecclesiae ite nuntiant; se ib. herilate in orthod Griam tamquam solum rationi et revela. tioni consonam i, roli oriunt, Ea Inque una ariis rationibus de ilioli strant. Sic ait Irenaeus: Istus sim 'Istae et non eo myositus, - to tu a c um s ει - ην i ritu a e ι - tota ra i i o 3. - O rig e-n ex: No u erso aut coryus Gli quoa , aut in eor ore esse ν utarn ilus est Deu s, sed in te Ilectualis natura simplex, nihil omnino in se e o νιν unctionis admittens: uti ne majus aliquia et inferius in se habere crevatur, asia ut sit eae omni parte μονας, et ut ita uicam ἐνάς, ei mrus, ac Luna, eae quo initium totius intellectualis naturae, rei mentis est ). - Grogor i iis N a Z.: An eorpus stum ille esν Ouonam ergo modo imm usus, insinitus, Durae rs est, ac ueritvuc Uusmoui, ut nec lausi, n e oculis cervi quovir An hacc quoque in eo mora encunt ν - Oviil enim afferri Potest, cur colatur atque adoretur, si circumscriytus est' aut quid eausae esse uicemus, quiu eae elementis eonflatus sit, a que in ea ni clenuo redisatur, ac yrorsus intereat ν Co tisitis qui me Musuae initium Pst, pusua autem vis sidii, dissidium solutionis, solutio Porro nullis mouis in Deum ae yrimam illum naturam cauit. O voeirea nullum uisatilium a lilynilum est, ue solutio eonsequatur: nre Musua, Ne ilissidium oriatur: n e ro D-sitio , ne Mustia caesistat. aic proin Ne coryus quiu m est, ne alioqui eomyositum quouilam cum esse necesse sit' . - CFril-liis Λ lex.: Deus omnem creaturam execuit, urv uc CD VM us est neu u e fis ura sir e L O rma e Dryoris continetur, eum sit sim Pleae, materia et formae in Pers: Neque eom P situs ex partibus, rel membris, ut nos, constans, imo Spiritus, secundum Scripturas; et omnia inluens, ubiris Pisistrus, omniaque implens, Pt a nullo absens. ImPl l Pnim coelum Pt iserrum' .
Et alibi: Ouo, ait, yaelo sicut Put 'r si Ox esse ulla et cogitatione
127쪽
compositus est eensebitur esse omnium Pris/cmium, guum sit compositus securaclum ros, et nou si iraer Atqui principio uihil Prius intellisi potest. Ouum rero nihil prius principio intellisi possit, nulla certe ratione composi tus aici potest. Siqui in eo nyressus vulvam si licium comyositum effieit ).-T lieoil o re tu s, qui
data opera refellit Eos, qui imaginem Dei, ad quam homo factus
dicitur, in corpore collocabant: Samaritanae Dominus illaei rDeus Uiritus est. - Si autem Deus viritus est, simpleae iyitur, i ncompositus, et osuram nou r ecisti ns '. - Joanti es Damascenus: Ouo enim modo corpus esse queat, quoa iu- sinitum et interminatum est, quo a Dura caret, quod nec oculis cervi potest; vusu aeriique simpleae est, nec e O mpo si tum ).- Ambrosi iis: Deus Spiritus est, et ut hi ι hahet in sua substantia corporale, se a totus est Spiritus ). Et alibi:
Deus naturae simplic is est, non conjunc tae atquc compositae, cui nihil acce clat, sed solum, quoa uirinum est, in
natura habeat sua: compsens omnia, Nusquam Ose confusus: ν netraus omnia, nusquam Os pcu tranause ubique totus, coclemque tempore rei in coelo, rei in t rris, ret in norissimo maris
Praesense risu incomprehensioilis, fatu intulerν relabilis, sensu inaestimabilis, siue sequendus, religione reneranuus; ut quiaquia relisiosius A ntire potest, quisiuia praestantius au i corom, qui quia sublimius au μοί statem, hoc Deo intellissas conronire ). Prudentius: Tu, m Praet rito, meditaris numina mille,
Ouae simules Parere meis rirtutibus, et me Por rarias partes minuase eui uultu reeiai Pars, aut forma Potest, quia sum substantia simpleae, Nec pars Esse queo. Solis inrisio rebus mPositis, Laetisquc subest: mes nemo cresani , Y scinui Daleam, cunctorum conditor unus' l.
128쪽
Ecclesia autem ipsa uiti sersalis ii Oli tarit tim errores Ari-t h r O po iii o r pliit a ritui, l a la mi in rii na, Gi iber ii Ρ orr elatii atque do ac lii mi Abbatis ) rejecit, verum praeterea iii Concilio Lateranensi IV. solenniter definivit: Una est Dei
essentia, seu Nutura simplex omnino j.
C. Denique, Deum simplicem ae omni A Conipo Silionis expertem e SSe, ratio quoque necessario agnoscit. Etenim cum Deus sit ens necessarium ae persecti Ssiniuria, omne compositum autem
limitibuου circumscriptum, mutationi atque alterationi obnoxium. pendens a suis partibus, illisque posterius: compositio prorsus nulla in Deo locum obtinere potest. Et certe Si Deus compositus esset: partes singulae aut essent infinitae, i. e. totidem dii, quod repugnat: aut vero essent si uitae, quod pariter in Sulsum est. quum ex partibus sititis iii finitiim componi haud queat. I tque si Deus composiliis foret: dividi quoque posset, et ita quidem, ut quaevis pars deinde aut Deus sesset, aut non esset; in priori vero casu Deus multiplicaretur, in posteriori autem alii titillaretur, quo nil datur absurdius, iiii insulsius. Si vero Deus est Simplex omnino: ipse non tantum Segregatus est ab omni concretione materiali, qualis obtinet intor corporum elementa, materiam et formam, corpus ol animam nostram;
sed et in illo nulla alia compoSilio, quam metaph Sicam et logicam adpellant, datur. i. Non datur itaque iii Deo compositio, quae constat eX substantia et qualitatibus, atquct ideo etiam, quae sit ex
Essentia et e X Si Stentia. Et r vera, Si proprietates seu attributa divina non necessario ad naturam sive essentiam divinam pertinerent, Sed ei solummodo tamquam accidentia inhaererent: Deus iisdem etiam exui ac prixari posset, et ideo nequeens persectisSimum, neque nocessarium si ret. Quapropiser et Cle mons Alex. tradit: Bonum autem esse s Deum , clicitur,
Rieli ard. a Ν. ict. De Trinit. l. I. c. 12. Opp. p. 220. c. 2. I. 2. c. I 7. P. 228. c. l. ιν CL C Onc. Rhenien M. a. II 8. IIa n ni, Coll. Cone. T. 2 l. c. 712 s. Cf. Cone. Later. IV. e. 2. Ib. T. 22. e. 98l fis.
129쪽
lam n lyses est Pater . In quo orsti ait sc Usum meitur, non auali rum, hoc st, quoa habest: sicut ait se lysum uicitur rirens, hah usto utiquo ritam, et stauem rita ipse est. I royter hoc ita-vu ualura dicitur simyloae, cui uora sic aliquid habere,v uo a Dei poss it a mi t terer ne ι aliua sit haheus, aliua, quoa habet '). Et alibi: Non parti ei patione mas uitia uiuis
De res maynu s e st, sed se ipso ma suo masnus est: quia ipsa sua Pst mas nitu αὐτ .-Hilarius: Nou humavo mouo Hi c o m po s itis Deus es st, u t tu es o a I tua si ι, quod ab eo habetur, et aliua sit ipsc, qui habeat: seu totum, gusa est, rita est, natura scilicet Perfecta est absoluta, et i/Isinita, et non eae divaribus constituta, scit ri reus lysa Per totum'). -
130쪽
ν rium 2. Porro non il alii r in Deo cotti positio, quae oritur e X PO- lentia et actu, Ex eadem ratione, quoniam videlicet in onten secessario ac persectissimo nil potest concipi, cui aliquid ad euiat, 'lii Oiliae perficiatur. Unde recte advertit Maximus: Ipsa
Myr ses suμν aquam bonitas, quae est meus set tota actus, sases ipsam cor rersa, i ι actu Est, νι on potes tate prius struem uist, Post a metis actu: uncio est Ptiam solum mens Pura,