장음표시 사용
201쪽
strae sententiae SN. Litterae quoque, quae tradunt ), Voluntatem divinam esse, cui nemo resistere possit, nec non SN. PatrMA Ruffragantur δ). Observ. 3. Doctrina de omnipotentia divina excitamur: a. Ut nunquam obliviscamur, omnia quaecumque exsistunt, nonnisi ex Deo et per Deum esse, ita ut, quemadmodum averso sonterivuli exarescunt, ae sole oblitescente Obscurantur caetera. pariter, si Dei abesset vitalis omnipotentia, omnia tabescerent et interirent. b. Ut fastum, arrogantiam ac pervicaciam deprimamus, uipiale
qui a nobis quasi ex nobis nihil sumus, nihilque valemus. Med toti a
Deo pendemuss. c. Ut in nobis nunquam fidamus. neque in rebus terrestribus, sed omnem nostram spem in Deo collocemus nam in ipso Omnia possumus, qui nos eonsortat M), Deus enim noctier refusium, et riritis:
alutor in tribulationibus . . Sed et
d. ut Deum timeamus, qui potest et animam et cor ua Perdere in sehennam
Omnium Dei proprietatum et ad professionem notissima et ad contemplandum jucundissima aine dubio est, quae modo disputationi nostrae succedit, divina bonitas.
Est autem honitas Dei alia ii alii ratis, quae ad naturam divinam uili versi in consideratam, alia moralis, quae ad litteratam quasi voluntatis divinae indolem, et alia relativa. quae ad voluntatem divinam relatam ad untia alia spectat. Η o ii i t as na t u ra li s nil aliud est quam ipsa essentiae seu naturae divinae infinita perisclio. Hoc sensu Deus in sinite honus est, quia Omne genus Uerarum persectionii D, et quidem per se
202쪽
possi tui; at lite lianc bonitate iii intelli:ri imis, si initito 1 eiiiii li o- iiiiiii O r i iii a ri traii ha J i iners'aistiae Sut) ait pellatii iis . non i-las in Oralis iii Deo est ipsius ah sol illa A anc t i ta s. Dir lio iii tale Desi naturali supra eginius. Di ile ii iii talo morali in serius amemus: iiii te hic ni ii nisi des hi ii itale relati a , soli de laeti te iii lato Dui dicimus. Polusi vero bonitas haec ruta lixa seu be n i ι, ni l a siles iniri ceu ea persectio holuntatis seu substantia di in ast, qua Deus creaturis lanium persectionis
ac felicitatis, quantum natura ac nex u A QR r u m d e m.
scii qua sentibus solici talis capacibus absolute bene- ullac heno facit; quapropter et bene olentia ac benesi eo uita di ina discornitur. Haec di in alio nitas iaria accipit nomina Pr ariis naturarum creatarum , ad quas allinet, conditionibus. Relata ad entia libertates morali praedita dicitur charitas sἀγαπη) ). est ad homilius speciali iii humanitas i ii λανθυωπία ' ; qua tonus non muro talibus dona lividit. Wratia sχci ς) ' ; quando miseris et in diram tibiis succurrit. atque specialim peccatori spatium poeni
uo nil aleiii divinam Mus litteriirii Manichaei, qui Deum auctorem mali Alaliter lint, Alii ibiis reccilliori aevo I u i r ii s Isayle non erit biiit ait stipitiari.
erit in lameli nil polusi essuma nisus litis. iii hi lilii cortius divina bonitale. quam in D se a ro ora dari. maiiisos lis si in Q docet ro- elatio, ni que in eo necessariam esse. in icte ostendit ipsa ratio. Nihil enim
203쪽
Λ. Srs. Litte r ae frequentius at tuo vehementius quarii di- inani belligiti talem coirimendant. Et quidema. Deum be iii glitim erga omnes creaturas doc tit. DHiyis enim omnia, nil Sapiens, quae sunt, et Ni-hia odisti eorum, qua fecisti: nec nim odiens aliqvideonstituisti, aut fecisti Psalmista: Suaris Dominus:
et miserationes esus su Per omnia Dystra Gus.
Oculi omnium in t sperant, Domine: ρι tu das es eam illorum in te m po re opportu uo. . t ρ ρ r i s tu ma N M m tuam: et imples omne animal a iii in alis 3 6 encilieti orae. Prope ρst Dominus omnibu s i ur oeantibus stu m: omnibus inrocantibus eum in P ri ut . 1 o I u nta tem si mentium se faetet, et a se recation m eorum exauci tret sal ros faei et eos. Custodit Dominus omnes diligentes Aer et omnes peceatores uisper i . lihi: Misericordia i pn Domini plena est terra ' . Et iterum:
Consitemini Domino, quoniam Oon us: quoniam in saeculum
stus Dor iiiiiiis: Respieite volatilia coeli, quoniam Nou Acrurat, Meque metunt, neque constr stant in horr a: et Pater re At reo et est i s pascit illa. Nounc nos musis pluris estis illis Et iterum: Nonne quinquρ passer 's r uerant amo uilio, et unus eae illis non est in oblivione eorum Deo rb. Νpeciatim autem Deum amore summo complecti homines, et inter hos rursus iustos. Ouia est homo, canit Psalmista: quod memor es ejus 8 avt filius hominis, quoniam risitas seu my Minuisti eum paulo
minus ab Any Iis, yloria et honore coronasti eum: t eon si i tu i s t i eum sup r o era manuum suarum. Omnia subjecisti sub pedi hus eius, ores et bures , unirersas: in sup r et Mecora campi. o Itieres coeli, ii Nap. li, 25.
204쪽
et yisees maris, qui Meram hulant semitas maris 3 . Christus Doriiiiiiis aule iii ait: Dilisite inimicos restros, be--Deite his, qui oderunt rose et orate pro persequentibus, et calumniantibus ros: ut sitis silii Patris restri, qui in eoelis est: qui solem suum oriri faeit super honos, et malos:
et pluit super justos, et injustos Et Apostolus:
Non sine testimo uio semetip sum re Iiquit heraefaciens ac coelo, dans yturias , et tempora fr uelifer a , implens ei bo, et laetitia eorua nostra '). - Oui Praestat Nobis omnia abunde a a fruenaum M . Atque iterum: Ouia habes, quod non accepistir Si nutem ae- emisti, quid stloriaris, quasi non acceperis ν - 1ii primis vero
justos a Deo diligi, ilocet Moyses his verbis : Scies, quia
Dominus Deus tuus, ipso est Deus fortis, et sidelis, et custo-uiens pactum, et misericordiam allistentibus se, et his, qui custo ili unt sera steρρ ι a ejus, in mille sene rationes b. - Psalmista: Ouam mustua multi luco aut ea in is tua P. Domine, quam ah sconuisti timentibus te, i. e. quam multae, ei quam magnae deliciae, quas rupi Silas habes tim sentibus te '). Atque Christus Dominus: O vi dili-yit me, ait istetur a Patre meo; et ess ait istam eum, et mani se si aho ei mei μ sum '). duapropter el NS. Scriptura o Deum patrem hominum '), patrsem nil sericordiar lin , et Deum totius consolationis 'ὶ compellant. atquct eum nos amore longe teneriori ipsis parentum amore diligentem exhibent, cujus opem n tuo frustra imploret, qui det omnibus superabundanter. quam petimus et intelligi miis. quiquὰ charitas ipsa sit. Numquid, ait Dominus apud Isaiam, ob lirisei potest mulieri untem suum, ut non misereatur silio ut ri suist Et si illa oblita fuerit, esto tamen non Ohliriscar tui. Ecce
205쪽
in mani hus meis aeseri a si ter muri tui coram oeu- is meis semper - Christus D O minus: et aahitur robis: quaerite, et invenietis: μulsate, et
aperietur robis. Omnis enim, qui petit, accipite et qui quaerit, invenit: et pulsanti aperietur. Aut quis est eae robis homo, quem si νetierit filius suus panem, numquid lapidem porriset ei P aut si piscem petierit, numquid serpentem porriset ei ν Si ergo ros, eum sitis mali, nostis bona cata stare siliis restris: quanto magis pater vester, qui in coelis est, ἀabit bona petentib us se )ν Et Joannes Apostolus: Elnos cognorimus, et ererimus fide complexi sumus) eharitati charitatem , quum habet Deus in no his serga nos . Deus charitas est: et qui manet tu charitate, in Deo manet, et Deus
c. Deum omnibus nostris necessitatibus atque miseriis benignse succurrere, non obstantibus peccatis nostris. Dominator Dominus Deus, ait 1loyses, mi se ric O r s, e t elemens, patieu a , et mu tae mise r at io ni s, ac rerat fidelis ). - Davides: Miserator, et misericors Dominus: patiens, et multron mi se r i cor s. Suaris Dominus unirer si s: et miserationes ejus su Per omnia opera
ejus q). Speciatim autem nobis Deus dat, quibus
α) corpore indigenius. Oui aut es eam omni carni: quoniam in aeternum misericor ilia ejus ' . Quare Christus, postquam ostenderat, Deum ipsarum plantarum ac animalium curam gerere, nos admonet: Nolite eryo sol eiti esse, ille tes: Ovia manuveabimus, aut quid bibemus, aut quo operiemur ν Haec enim omnia sentes inquirunt. Scit enim paterrester, quia his omnibus inuisetis '). Et Apostolus
206쪽
post Magistrii iii: Omnem sollieituat em restram projieientes in eum, quo nium ipsi cura est a se nobis - At lite maxime quae no his quo ait animam sunt ii cessaria.
Hinc nobis, ipste M. Scriptura, ut dona naturalia intelligentiaeot liberi arbitrii silentio praetoreamus. rex Elationem dedit, multifariam, muιι isque moclis olim loquens patrihus. novissime ιoeutus sest nobis in Filio ') , eruilion suos, ut abnes antea im 'ietatem, et saecularia ae- si aeria, sobrie, et juste, et pict rinamus in hoc sa eulo - Ρorro per Filium suum nos redemit. Nie enam Deus, ait ipsse divinus Salvator. vi Iearit m Mnaum, ut Filium suum vn is enitum clare te ut omnis, uui credit in eum, non pereat, asta habeat ritam aeternam ). Et Apostolus Paulus: Commenuat autem eis a ritatem suam Deus
in no bis: quoniam eum Ohuc pHccatores essemus, s curarium
tempus Ch ri stus p r o us 6 i a mortuus est ' . Atque Joait nes: In hoe apparuit e haritas Dei in nobra in nos), quoniam Filium suum tin lyenitum misit Deus inmunaum, ut ri ramus per eum. In hoc est charitas scit. manifestata): non quasi nos uileae rimus Deum, sed quoniam lyse prior alleae it nos, et misit Filium suum propitiationem pro Peccatis nostris μ). - Λtque nobis per Spiritum S. gratiam justificantem confert, qua nobis peccata remittuntur, nos lite renovati ac remunerati iterum in amicitiam divinam recipimur, nec non illa gratiae auxilia exhibet, quibus ad justificationem rite disponimur, et injustilia perseveramus;
nil enim Deus ardentius desiderat, quam reRipiscentiam atque Aa lutem nostram; unil peccatores patienter seri, in poenis infligendis longanimis ac clemens est, atque ad condonandum vere poenitentibus Sem p r paratus. Ouotquot enim, inquit Ioarines receperunt eum, ueuit eis potestatem, filios Dei fieri, his, qui creuunt in nomine ejus 'γ. - Paulus: Non enim aesepistis
207쪽
spiritum ferri utis iterum iu timore, seu accePistis spirituma a optionis filiorum , in quo clamamus : Abba PaterJ . Atque: Deus est, qui syeratur tu robis, et rcite, et perficere pro bona ro Iuntate '). - Εκ eclitel: N umqui a ro luntatis meae est mo r s impii, ille it Domi
uus Deus, et nou ut convertatur a riis suis, et ni rat3Ouia nolo mortem morientis, dicit Dominus Deus, repertimini, et virile . - IS aias: Ouiescite vere perrerse. Discit 6 ne facere. - Et renite, et arsvite me, dicit Dominus: si fuerint peccata restra, ut coccinum, quasi nix aealbabuntur: et si fuerint rubra, quasi vermiculus, relut lana aealbabuntur ). - . Oel: Conrertimini σα me
in toto corae restro, in j junio, et in fletu, et in planctu. Et
seindite es restra, et non restimenta restra, et conrerlimini ad Dominum Deum restrum: quia benignus, fi misericors est, Patiens, et multae misericor iliae, et Praestahitis super malitia ). - Petrus: Patienter asityr ον ter ros, nolens a Ii quos perire, se a omnes au
avducit - Ρη almista: Miserator, et misericors Dominus: Iony animis, et multum misericors. Non enim tu perpetuum irascetur: ne gue in aeternum comminabitur. Non secun aum Peceat a no stra fecit nobis: ue ν ue x e e u va um i ni v ut i a te s u o s ι r a s retribui e n O b i s. otio u i a m secundum altilia uinem coeli a
terra, corroboravit miserie ora iam suam super timentes se. Ou autum distat ortus ab O ceia en ιρο ιο ny se e ita nobis iniquitates nostras. Ouom Ouo miser e tu rpater filiorum, misertus e st Dominus timentibus se ').Εl: Pareis autem omnibus: quoniam tua sunt, Domine,
208쪽
qui amas animas. O guam bovus, et suavis est, Domine , spiritus tuus in omni bus. Ideoque eos, uui eaeerrant, partibus i. e. per partes, Sen Sim, pati lati in corriyis: et ile quibus peccant, admoties, et alloqueris: ut relicta malitia, ere ut
in te, Domine J. - Quin inio, quando Deus mala nobis immittit, nonnisi bonum nostrum intendii. Ouem enim allisit D ominus, inquit Apostolus, eastisat, fias et Iat autem omnem filium, quem reciyit. In risciplina P rseDerate. Tamquam filiis offert se Deus: quis enim filius,
quem non corripit pater P - omnis aut m aisciplina in praesenti quidem ridetur non esse fauilii, sed moeroris: Postea autem fructum paeatissimum einereilatis per eam re et justitiac j. Et alibi: Gloriamur in tribulationibus: scientes, quoa tribulatio Matientiam operatur, patieutia aut 'm probationem, yrobatio aut mvem, syes autem non confundit'). - Tandem d. docetur, bonitatem ac misericordiam Dei esse universalem, quum ipse non audaeorum Deus Sit, imo et Gentium' , qui omnes homines vuιt salvos fieri, et ad agnitionem reritatis v e uir e ); porro Sine Omni prorsus hominum P spectu, quia non est personarum acceptator Deus '); et aequaliter cura est illi de omnibus'); atque immutabilem, nam misericordia Domini
ab aeterno, et usque in aetervum super timentes eum ' , montes commorentur, Pt eo Iles eo utremiscunt: miserie ordia autem Ous non rece ait a Populo' , atque sine poenitentia sunt a sua, et roratio Dei ').
B. Summam Deo honitatem atque misericordiam convenire, unanimi Cous en Su docent quoque ΝΝ. Patres, e quorum numero tamen in doctrina adeo plana. atque per praecones Ecclesiae eontinuo ac ubique tradita, paucos laudasse sit niciat.
209쪽
Sie ait Athenagoras: Deus cum perfecte bonus sit, perpetuo bene s leti s es t . - Origenes: me Deus bonus,
justus et omnipotens) cum in principio crearet ea, quae crearupoluit, id est rationabiles naturas, nullam habuit creanili causam, nisi propter se ipsum, id est, bonitatem suam . - Chryso Aloinus: Cum uullo eorum, quae vult nos sunt, meret Deus, nos condidit. Ouoa autem nullo meret, ostenilit, eum nos Postremo
condidit; si enim esuisset, longe ante fecisset. Ouod si ille sin
nobis erat, nos autem Postremis temporibus facti sumus, non quod nostri es ret, nos condidit. Gelum, terram, mare et omnia Proyter Nos condidit. An non, quaeso, haec ex bonitate ne ta sunt 3 - Leo: Deus omniPotens, et clemens, cujus natura bonitas, cujus noluntas potentia, etc. ). - Fulgentius: Nisi summe bonus esset, nou se suberna uilis rebus gusque insimis praestitisset. Istitur tam tu magnis, quam tu Marris quihusque rebus conditis masna est bouitas, atque omnipotentia conditorisq). Λtque Zacharias Milvt.: Deus bene- faetor, et opifex, et Deus eorum, quae beneficio
affecturus est, et procreaturus, non necessario beneficia conferens, aut Pro ere aus, ne gue ut Deus sit, in rerum naturam res ipsas proaucens: habet enim eae se ipso ia, quod est, seu ut bonus, et Deus ). - Possidet simul iv yenitam et coaeternam beatae suae) natura noluntatem erga ea, quae et yro duceni a sunt, et bene fietis cumulauit a. Eterum 'roduxit, cum Profuturum iis, quae producta sunt, ridit, atque ratio et Orao postulabat. me cirea res Dei ro uvias et benesieentia aeterna est, NON
ut earum natura in tempore '. - Ηilarius, qui scribit, Deum universa sic molitum esse, nullo ut eorum indigeret, et praesertim hominem instituisse, non quoa orario ejus in aliquomuerit, sea quia bonus est, participem beatitudinis suae con- uidit, et rationale animal in usum Iarsiendae suae aeternitatis
210쪽
rita sensuque per ε rit. Et pergit: I llum a vohis, nisi i oeeutiae, et relisio=nis, et staei obsequium Deus postulat. Amari se a
nobis erigite non utique amoris in se nostri fruetum aliquem sui causa ipse Perciyieus, scd amore ipso uobis potius, gui eum amabimus, Profuturo. Nam amari se, sibique nos obsequi tu ires, ut nobis bene sit, P etit, v I aiyni h eat ii ua in is suae ac bonitati κ suae munere per meritum amoris sui, et nos quii judi-c mur. B ouitatis autem usus, ut '/ onus r stitis, ut lumen ignis, ut odor succi, non praebenti prosicit, sea ut u/li. Ouoia eryo sumus, yrosectus Noster est yotius, quam esus, qui uos in id, quousumus, instituit: quia Deus bonorum Porum, quae in se suu taeterna, Nou inridens, in se usum Nos, atquct usum sua honita tis a s s umi t. Nea qui pyrfectus ae bouus Pst, bonitateiu uos ac heatituatne sua non sine ratione, ac mouo usus est .
- ii giis t i iiii s : Omnia bona, seu Laeta bona; et a Deo houa,
non a se. Oui fecit haec. supcr smuta est bovus: vula uullus eum fecit honum, seu a se lyso honus est: Nec tamen sibi soli, seu et uobis bonus stat. Consilemini eryo Domino, qu Du iam bonus est j. - Αl lite Di olivstiis ait: Sic essentia sua bonus ρηι Deus, ut tamquam substantia ebonum honitatem in o muta μον r is a t. Ouemadmodum Unim sοι illes vost. r non eositation ' aut roli/ntiate, seu Do Φηο, quoa est, illuminat uuiversa, qua ' quoquo modo lueis sua sunt emaciae sic etiam lysum bonum quoa non secus Praestat soli, uuam Primacra species imagini obscurae Usam et substantia sua rebus D muthus, Pro cujusque captu, totius bonitatis suae rauios asuuint. C. Si inima in Dei boli ita leni denique qnoque probat ratio. R. Benigilitas eiiiiii. seu belle volentia ac beneficentia procul dubio vi ra permotio est: et hinc Deo pro ejus infinitate quoque, eaque iii linita necesηnrici tribuenda est. h. lil ipsum porro ex consideratione rerum creatarum elare colligitur. Nain bonitatem Dei infinitam annuntiant tam innumerae res. ita fruenies. quibus Deus facultatem felicitate Diiendi indidit, occasione in lite liiij iis uberem subministrat; manifestam-