Theologia dogmatica catholica concinnata a D.re Joanne Schewtz ..

281쪽

ut Ohristo Iesu Domino nostro, et Deo, et Satratori, et Resi, de benigna Patris inrisihilis rotantate, omne senu fleetatur, coelestium, terrestrium et inferorum, et omnis ιingua ei confiteatur, atque ipse justam ae omnibus sententiam ferat, spiritualia ridelicet nequitiae, et Anselos transgressores, quique perstae . fecerant, impiosque item homines, et injustos, et Myttiosos, et blasphemos in ionem aeternum miliens; justis contra, et pietate Praeditis, uuique ipsius Praecepta sernarerunt, atque in ipsius charitate, partim jam inde ab initio, partim ex poenitentia Merstiterunt, ritam uouet, atque incorruptibilitatem lamiatur, floriamque sempiternam amerat. Accmtam, inquam, hanc μraedicationem ac stilem - Ecclesia - summo studio et eura - conservat 3. Uiii locus memoratu dignissimus

est, quoniam Nynibolia in fidei Ecclesiae universalis saeculi secundi continet. Simili autem ratiotio A. Praesul etiam alibi per

totum Suum adversus haeres os exaratum opus divinitatem Filii adserit. atque contra adversarios demonstrat, e in que modo Dominum ac Deum, uti Pater Dominus ac Deus est 3. modo insistentem in principio ac semper apud P a ι rem vel Patri eo e insistentem modo Filium Dei, qui Deus est ), porro immensum Patrem in Filio mensuratum, mensuram enim Patris Filium, quoniam capit eum ' ), aut qui νroprie Deus, ac Dominus, ae Reae aetcrnus, et Uni senitus, set Verbum inearuatum praealeatur et a Prophetis omnibus, et Apostolis, et ab Uso Spiritu S. D, per quem faeta sunt omnia', quique rere homo et rere Deus exsi-Stat'). et Sic porro. dicit ae ostendit. - Hippolytus, Iretiaei discipulus, Episcopus, ut sertur, et ob praeclaram fidei conses-

Coni. haer. I. I. c. ID. u. I. p. 4η S. J L. a. e. s. p. 180 a. δ) L. a. c. IS. n. i. p. 209. Cf. I. a. e. Ia. n. I. p. 2 3. I. a. c. 2D. n. f. a. p. 253. n. F. P. 255. εὶ L. 2. e. 3O. n. s. p. 163. CL c. 2I. n. a. p. 153. εὶ L. a. e. 2s. n. a. p. 2 l . L. a. e. a. n. 2. P. 231. L. a. c. 19. n. 2. p. 212.

L. a. c. IS. n. I. p. 209. Cf. e. II. n. I. P. 188. e. S. n. a. p. 183. I. a. e. 29. v. f. P. 253. I. 2. c. 2. n. a. P. I l8. in L. a. e. s. n. 2- a. p. IR n. e. 4. n. 2. P. 178. c. I 6. n. 2. P. 204. l. a. e. v. n. 2. p. 238. I. a. c. 33. n. r. p. 27 I. I. I. c. I. R. I. p. 292.

282쪽

sionein tu artur t c. a. 235. : Oualem istitur Filium suum Deus

Per carnem misit, Nisi Certuιm, quod a principio selli et Filium rotarit, quia futurum erat, ut ortum everet. - Nee enim I erbum per se et sine carum pyrfectus Filius erat, eum tamen esset με rfectum I erbum, niste nitus. Neque caro Pser se sin I erbo subsist re poterat, quia in Verbo habebat σύστασιν daεBeste hen , id est, in Verbo subsist 'bat ). El: Deus Verbum

e coelis aes endit in Mariam sanetam Iuminem, ut stae ea incarnatus sumta anima humana, rationis inguam Participe, factus omnia, uuaecumque homo eAt, eaec Pto Peccato. - Sicut Pryo praericatum est, sic Praesens se ipsum manifestum feeit, eae Vir- sine et Spiritu S. norus homo Laetus: habens coeleste, quoap ater num erat, tamguam erbum; terrenum DPro, tamquamstae retere Adam per Ciryinem incarustus. - Nou enim per siclionem aut mutationem, sed rere factus est homo ' . Atque alibi ait, Deum immensum simul et cireumfert 'tum hominem exsistentem et intellectum utriusque perfecte perfectionem hab utem ).- Cluine ii X Ale Xandrinus. ex sellinico philosopho Christianus, Palilaeni discipulus ac iit schola 4 lexandrina successor. Presbyter pro re Christiana assidue laborans: Noster autem

paedagosus sanctus Deus Iesus, qui est tuae omnis humani seneris, Verbum ). - Nihil odio habet Deus: seu neque Ver-hum: utrumque tuterque) enim unum est εν γαρ αειτω , nempe Deus ). - Oui est universorum Deus, unus astus est, bonus, justus, opifex, Filius in Patre, eui storia in saecula saeeulorum. Amen '). - Alibi dicit: Perfectissima autem et sanctissima, et maxime principalis, et quae maxime imperat, et est maxime regia, et lonyy beneficentissima, est natura Filii, quae est soli omnipotenti propinquissima culpote quae est iii ipso Patre). Haec est mainima excellentia, qua Omnia ora inat eae Poluntate Patris, et optime suberust

283쪽

unirer sum, indefessa et inexhausta potestaten unci a operans, yroyterea quoa vit arcanas respiciens notiones. Nunquam enim a sua eaecedit vecula Dei Filius, ut qui non dividatur, Nou ui s se ce t ur , non tr an a a t a loco a a locum, sit autem se myer ubique, et eis ut ineaturnus uuam: tot ua mens, totus Iu ae yalerna, totus oculus, qui omnia videt, omnia audit, scit omnia,

Potestate scrutatur potestates . Atque iterum: Ouo a Verbum , quatenus olim ante jacta mundi funilamentaeae siste bat, aininum rerum omnium principi um fuit,

etiamstue nunc est: quatenus rero uorissimis te Oribus

reneranas illo et olim sancto Christi nomine appellari roluit, norum a me Canticum iitpote quod honum attulit nuntium remissionis peccatorum et regni Dei appropinquantis 3 vocatur.

me igitur Verbum Christus non solum, ut olim essemus, causa fuit suam ille tum erat in Deo , sed idem etiam bene esse nobis aeuit, et jam nuper hominibus a maruit, qui κοι us utervue, Deus et homo, est, ut omnimodam nobis felieitatem rei. - Novum eryo caulleum est Verbi, quoa in Principio et ante principium fuit, eaeortus, qui modo nobis e uisit. Mouo enim apparuit, qui olim erat, Serrator: amaruit, qui ens est in ente ἡ-τιν οντι εὐν); Ce roti m nempe, quod apud Deum erat, et a quo faeta sunt omnia, Praece toris habitu amaruit . - meae, homo, homini et Deo. Cre , Λοmo, Deo viventi, qui passus est, et adoratur. Credite,

ferri, mortuo. Credite ei, universi homines, gui solus est Deus eae universis hominibus ). - Nec enim tam eaeisuo imporis spatio tantum opus Msque uirina providentia perfecit Dominus, qui specie tenus aevectus, re ipsa auoratus est se lator, serrator, mansuetus, at vinum Verbum; verus sine eo ni r One r si a Deus, eum Domino totius universitatis adaequatus, quoniam ejus Filius erat, et Verbum erat in Deo ' . - Origenes, ob laboris instantiam et

invictam animi fortitudinem Adamantius cognominatus, filius

284쪽

Leonidae Martyris, omnium aetatis suae doctorum virorum sa-cile princeps, t a. 253.): Species rero eorum, quae Por rGe-

dieationem Apostolicam manifeste traduntur, istae sunt: Primo quod unus Deus est, qui omnia crearit atque eo osuit, νuique eum nihiι esset, esse fecit unirersa, Deus a prima creatura eteonditione munili, omnium justorum Deus -: et quoa hic Deus in novissimis diebus, sicut per Prophetas suos ante promiserat, misit Dominum nostrum Iesum Christum, primo qui in t Oeaturum Israeι, seeundo rero etiam sentes post persidiam populi IsraeL me Deus justus et bonus Pater Domini nostri Iesu Christi Dyem et prophetas et era, Ila Ose aedit, qui et Apostolorum Deus est, et veteris et noni Testam ii. Tum tu , quia Iesus Christus, tyse qui renit, ante omnem creaturam natus eae Patre est. Oui eum in omnium conditione Patriministrasset non tamquam servus, sed tamquam proprius Patris Filius), per ipsum enim omnia facta sunt, novissimis temporibus, selysum eae inaniens homo Laetus inearnatus est, cum Deus esset, et homo faetus mansit, quoa erat Deus. Domus assumsit nostro eo pori simile, eo solo differens, quod nutum ei Vimine et Spiritu S. est. Et quoniam hie Iesus Christus natus et passus est in reritate, et Non per phantasiam communem hane mortem sustinuit, rere mortuus: rere enim a mortuis resurrexit, et Ost resurrectionem conrersalua cum discipulis suis, assumptus est. Tum aetnae honore ac dis nitate Patri ae

Filio foetatum tradiaerunt Spiritum Sanetum ). Et: Primo iuua nos oportet scire, quod aliud est in Christo dei tatis ejus natura, quod est unis enitus Filius Patris: et

alia humana natura, quam in novissimis temporibus pro divensatione suscepit. - Si semeι recte recutum est, unis enitum Filium Dei sapient iam ejus esse substantia ι iter sub-ε istentem, nescio, si jam ultra ervari sensus noster debeat ad suspieanatim, ne forte ipsa ἡποστασις, id est substantia ejus, corporeum aliquia habeat, eum omne, quod eorporeum est, reι habitu, rei eo Iore, reι munitudine designetur. - Eaetra Omne,

quoa vel aici, ne ι in te ιιisi Potest, initium gener alam

esse e re aendum est Sayientiam. - Verbum Dei eam

sapientiam esse, intelligendum est yer hoc, quod ipsa caeteris

285쪽

omnibus, id est universae creaturae mysteriorum et arcanorum rationem, quae utique intra Dei sulentiam continentur, veriat: et per hoc Verbum dieitur, quia sit tamquam arcanorum mentis interpres. et reete mihi dictus ridetur sermo ille, qui in aetibus Pauli aeriptus est, quia , ,hie est Derbum animal rirens. Ioannes rero eaecelsius et Praeclarius in initio Ercvolii sui

dicit, propria desinitione Deum esse uesiniens Verbum, meens rosit Deus erat Verbum. Oui autem initium clat Uerho Dei, ne I sapientiae Dei, inluere, ne mastis in ipsum iv vitiam Patrem i ietatem suam Detet, eum eum nesset, semper Patrem fuisse, et seu uisse , eroum, et habuisse sapientiam in omnibus anterioribus, ne ι temporibus, ne ι saeculis, ne I si quia i ιιua est, quo a nominari potest. - Infandum autem est et illicitum, Deum Palr m in genera ἱione uni geniti Filii sui atque in gubstantia ejus μxae-

qurare alicui vel hominum rei aliorum animantium yeneranti; sea necesse est, aliquid eaecmtum esse nesque alarium, cum nulla prorsus comparalio, Non in rebus solum, sed ne in evitatione quiuem, reI sensu in reniri potest, ut humana cositatio possit apprehendere, quomodo ivenitus Deus pater emeitur uni se- nisi Filii. Est uamque ita aeterna ac sempiterna seneratio, sicut splenilor seneratur eae luce. Non enim per adoptionem spiritus Filius sit extrinsecus, sed natura filius est. - Ut autem unam et eam uem omnipotentiam Patrisae Filii esse coynoscas, sicut unus atque idem est eum

Patre, Deus et Dominus, auri hoc modo Ioannem in Apo- ea psi incentem . ,, Haec Meit Dominus Deus, qui est, et qui erat, et qui renturus est omnipotens. Oui enim venturus est, quis est alius nisi Christus ' Et sicut nemo debet omendi, eum Deus sit Pater, quod etiam satrator est Deus: ita et cum omnipotens aicitur Pater, etiam nullus debet omenai, quod etiam Filius omnipotens dieitur 3. - Gregorius Thauma turgus,

i) De princ. I. I. c. 2. n. I-4. IV. Opp. T. l. p. 53-55. 5η. Cf. I. a. n. 2S. p. 18s a. n. 29. p. 190. e. 2. Cont. Cels. l. I. n. 24. T. I. p. 596. l. 2. n. s. p. 393. I. s. n. 17. T. l. P. 6 3. n. . . p. 669. n. 64. P. 684. n. 73. p. 687. l. S. n. s. P. I s. n. IS. P. 75i a. n. Id. p. 752. n. 67. p. 702. In Gen. I. I. T. 2. p. I. M EXOd. Hom. s. n. a. T. 2. P. 163. c. 2. E. In vom. II. n. S. T. 2. p. 310. e. I. Hom. I. n. II. 13. P. 488. In Ps. f. n. 2. T. 2. p. 526. In Ier. Hom. s. n. a. T. 3. P. I 81 ff. Hom. S. n. 2. P. ITI. ΗOm. 17. n. a.

286쪽

Origenis discipulus si c. a. 265.): Unus Deus Pater Uerbi Diventis, Sapientiae su b sistentis et Motentiae ac rharacteris sempiterni: Perseetus per feeti genitor, Pater Filii tinis eniti. nus D O minus solus eae solo, Deus de Deo. Charaeter et imaso dei latis. Verbum efficax. Sapientia e o nat i tu tion is rerum comprehensi raret virtus atque potentia unirersae creaturae effe- et in a. Filius rerus veri Patris, invisibi lis ejus, qui est inrisibilis, et in eorruptibi Iis eorruptioni non obnoxii, ac immo r talis mortis prorsus nescii, et sempiternus se iterni ). - Dionysius, Alexandriae Episcopus, de xera sidepropaganda vehementissime sollicitus: Oui eae Deo est ante

saecula senitus, ipse extremis temporibus eae matre natus est. Idcirco Deicidae sunt Iudaei, quia Dominum stloriae erueistaeerunt. Nisi enim fuisset Christus luem, qui erat Deus Verbum, non poterat esse alienus a potestate peccanai. Nemo enim est, qui Mecea re non possit, nisi unus Christus, sicut et Pater Christi, et S. Spiritus ). Et iterum: Scripsi, et scribo, et consiteor ae creas, et praevies coaeternum Patri Christum unigenitum et

Verbum Patris . - Methodius, primum Olympi LFciae, deinde Tyri in Phoenicia Episcopus, qui Martyr pro Christo

occubuit C. a. 31 l .: Decebat enim primogenitum Dei, actinis enitum sermen fia est Sapientiam primum formalo primoque ac primosenito hominum seneris homini admiaetum hominem steri. Id enim Christum esse, hominem pura Perfectaque deitate plenum, et Deum, qui in homine eapiatur seu hominis forma inclutum). - Consentaneum qui me fuit, non ab alio ninei diabolum, quam ab illo Oso, quem a se seductum

p. 238. In Malth. t. tu. n. T. T. 3. p. 622 a. l. I2. n. s. p. 5ls. In Matth. Sem. n. 86. p. 889. E. In Isau. I. I. n. 32. T. 4. p. 33. t. s. n. 22. P. 137. t. r. n. II. p. II s. t. 2. n. 3. IS. 21. p. 5 I ss. 76. τη a. t. 32. n. S. p. 4 s.

t. 19. n. 39. p. 212. etc. Ex hisce locis, ubi tam clare ac perspicue Origenes divinam Filii adstruit naturam, quae alibi. inter et ὁ θεός discernens, de illo minus reete disputare videtur, explicanda v l corrigenda erunt. CL Athanas. De decret. Nic. Mn. n. 27. Opp. T. I. P. I. p. 232 s. Eavor. βd. In Mansi. Coll. Conc. T. I. c. I 029. - Gregor. ΝΥ u. vii. Greo. Thaumat. Opp. Par. I sit 5. T. 2. p. 978. Epist. eonι. Paul. Samos. In Mansi. COII. Conc. T. I. c. 10 6. D. a. ε) D. Resν. ad O. IO. e. 1082 S.

287쪽

mae se tyrannidi subjecisse moriabatur. Nam neque aliter so Ini peccatum, et damnationHm aboleri possibiles erat, nisi rursus iudipse homo, oh qu m ictum erat: ,, Terra es, et in terram rererteris reformatus s. denuo formatus , quae ejus reatu in omnes PErraserat, sententiam antiquasset: ut sicut prius in Iarem omnes moriebantur, sic et in Christo rursus, gui Idamum assumsisset, omnes Diristearentur '). In Filii Dei Ilicarnatione ergo et morte Dei- hominiA conditionem videt restaurationis generis humani, quae hodio sit in Ecclesia. Adamus olim in somno, quem

Deus ipsi immisit, earne sua et osses exutus est, et inde mulierem foetamque recepit; Christus, alter Adam, ipsc in cruce se anima exuit, et eae substantia ejus si. e. Paraeteto, qui ex eo procedit, nascitur Ecclesia, quae in recte meatur esse carnem de carne

sua et os ae ossibus suis ' . - Prae aliis autem de Christi divinitate et humanitate diserte loquitur Athanasivs in singulari quodam libro, quem inscripsit: oratio ae humana natura a Verbo

assumta, et ae ejus per coryus ari nos adrentu Alagnificentissima tota haec commentatio est. hecedunt porro alia ejusdem generis opuscula: Contra Arranos, Contra Appollinarium, De Trinitate et 'iritu S., et . . In Super omnibus notum est. quanta

pars Athanasius, licet adhuc Diaconus, Synodi Nicaenae fuerit. in qua solenniter desinitum est, ut statim dicetur. Filium Patri

esse consubstantialem. - Tertulliarius, rhetorices primum magister et causidicus, lum, rebus saecularibus abjectis. Christum amplexus et sacerdolio initiatus, postea vero jam senex

in Montanistarum haeresin lapsus: Nos sermoni atque rationi, itemque virtuti, per quae Omnia molitum Deum diximus, propriam substantiam spiritum inseribimus, cui et sermo insit praenuntianti, et ratio adsit insponenti, et rirtus praesit persicienti. Hunc eae Deo pro Iatum uidiei-mus, et prolatione seneratum, et ideirco Filium Dei, ρι Deum uictum eae unitate substantiae; nam et Deus spiritus: et cum radius eae sole porrigitur, portis ex summa; sea sol erit in radio, νuia solis est radius, raste separatur substantia, sed eaetenditur: ita de spiritu spiritus, et de Deo Deus,

288쪽

ut Iuni νι ae lumine aerensum: manet iret yra et in Lecta materia matriae, etsi Plur s. iuile fraaures quatitatum mutueris: ita et, quoa ac Deo pro fe c tum est, Deus est, et Dei Filius, et unus ambo: ita et aes spiritu spir itus, et de Deo Deus: modulo alterum, non Num ros straau, Non statu fecit: rt a matrice Non reressit, sea excessit. Iste igitur Dei racitus, ut retro se Per praedirahatur, ae usus in niminem quamdam, et in utero Uua caro Duratus, nascitur homo Deo mixtus; caro spiritu instructa nutritur, adoleseit, amatur, docet, operatur et

Christus est 3. - Εl: Nos rero opposite ad haereticos. Patri passialios dictos et smper - unicum quidem Deum credimus: sub hac tamen inmensatione, νυam oeconomiam dicimus, ut uni ei Dei sit et si ius, sermo ipsius, qui ex ipso ρ ro e esserit, per quem omnia facta sunt, et sine quo faetum est nihiιr hunc missum a Patre in rivstinem, et ex ea natum ho minem et Deum, si Itum hominis et filium Dei, et eo ominatum Iesum Christum: hunc passum, hunc mortuum et sepultum secvnaum Nerii turas, et resuscitatum a Patre, et in coelos resumtum, sedere aia dexteram Patris, renturum juricare rivos et mortuos: qui .rinae miserit, securiclum promissionem suam, a Patre 'iritum S. Parae erum, sanetineatorem sidet eorum, qui ereavnt in Patrem et Filium et Spiritum S. . Hane resulam ah initio Eravetii aecurrisse, etiam ante priores quosque haereticos, nedum ante Praxeam hesternum, probabiosam ipsa posteritas omnium haereticorum, quam ipsa noreuitasPraaeeae hesterni. - Ouasi non sic quoque sit Omnia, dum eae uno omnia, Per substantiae acilicet unitatem: et nihilominus custodiatur oeconomiae sacramentum, quae unitatem in trinitate disponit, tres a tristens, Patrem, et Fiιium, et Syiritum S. . Tres autem non statu, seu fradu; nec substantia, sed formas nee μοι est a te, sed syecie, uulua autem substantiae, et unius statua, et unius potestatis; quia unus Deus, eae gus et stra aus isti, et formaU, et speetes, in nomine Patris et Filii et Spiritus S. puta tur ). - Ante omnia Deus erat solus, ipse sibi et mundus et Deus et omnia. Solus autem, quia nihiι aliud eintrinsecus praeter illum. Caeterum, ne tunc quidem solus: habebat enim

289쪽

ae eum, quam habebat in semetiyas, rationem auamaei Ite ei. Rationalis etiam Deus, et ratio in ipso prius; et ita aθ ipso omnia. Ouae ratio, sensus maius est. Hane Graeci λόγον vicunt, quo vocabulo etiam sermonem adpellamus. Ideoque jam in usu est nostrorum, per si licitatem interpretationis, Sermonem Meere in primordio m Dcum fuisse; cum magis rationem eo elat antiquiorem haberi; quia non sermo natis a 'rincipio, sea rationalis Deus etiam ante priueipium; et quia ipss quoque

sermo ratione consistens, priorem eam ut substantiam suam ostendat. Tam n et sic nihil interest. Nam etsi Deus nomium sermonem suum miserat, yroinae eum cum ipsa et in ipsa ratione intria semetiy sum habebat, tacite evitanas et aisponendo secum, quae mox Rrer sermonem erat victurus. Cum ratione enim sua cogitana atque disponema, sermonem eam emiciebat, quam sermone tractabat. Idque quo Deilius intelligas.ex teipso antes recosnosest, tu eae imasine et simili line Dei, quum habeas et tu in temetipso rationem, qui es animal rationale, a rationaliaritieet artoce non tantum factus, sea etiam ex substantia ipsius animatus. Gae, cum tacitus tecum eonyreueris, ratione hoe ipsum vi intra te, occurrente ea tibi cum sermone aia omnem essitatus tui motum, et aa omnem sensus tui pulsum. Ouoactimque essit reris, sermo est; quodcumque senseris, ratio est. Loquaris tutia in animo necesse est; et dum loqueris, collocutorem Pateris aermonem, in quo inest haec lysa ratio, qua cum eo evitans loquaris, per guem loquens cositas. Ita secun a quo mmodo in te est sermo, per gum loqueris evitando, et per guem evitas ιο- quendor ipse sermo alius est. Ouanto ergo plenius agitur hoc in Deo, cujus tu quoque imaso et similitudo censeris, quoa habeat in se etiam tacendo rationem, et in ratione sermonem ν Possum itaque non temere praestruaeisse, et tunc Deum ante universi talis eo nati tutionem solum non fuisse, habentem in semetipso proinde rationem, et in ratione sermonem, quem secundum a se faceret, asitando

intra se ). duae licet sint mera Tertulliani opinio, tamen ne

gari non potest, ex iis doctrinam fidei perlucere, Filium Dei

inde ab aeterno exstitisse, alium quidem a Patre, non tamen ab eo sejunctum, Seu ut inserius ait, unius et indivisae sub-

290쪽

stantiae clim Patre . saepius repetit' . Cael strum Tertii litaniis illi plicein discernit nativitatem seu generalionem, aliam scilicet internam ac aeternam, qua Deus semper inde ab aeterno in s se habρt Aoris, set aliam quasi externam ac temporalem, ex

nostro videlicet rem concipiendi modo, qua Pater, quodammodo sermonem pro serendo, per Filium mundum creavit '. simili sensu, quo etiam Spiritus S. duplex missio, interna ad divinam naturam necessario pertinens, et e X lerna ad peculiarem essectum ejusdem in mundo visibili designandum discernitur 3. - Cyprianus, Carthaginensis Praesul, vir Singularis candoris ac mansuetudinis, praecipuum Episcoporum ac Martyrum lumen.

pro Christi si de capite plexus a. 258, juxta alios 261.: Hujus

igitur gratiae disciplinaeque somnibus gentibus promissae) arbiter et musister Sermo et Fiι ius Dei mittitur, qui per Prophetas omnes retro iIIuminator ac cloetor humani generis yraedicabatur. Hic est virtus Dei, hic ratio, hic sayientia ejus et floria; hie in Virginem illabitur, carnem Spiritus sanetus Dei Filius) induitur, Deus cum homine miscetur: hie Deus noster, hic Christus est, qui mediator auorum hominem induit, quem yeraueat ari Patrem ). Et alibi: Si ab haereticis haptigatus) sanctistratus est, si te lum Dei factus est, quaero eo us Dei' Si creatoris, non otuit, quia in eum non ererit: si Christi, nee hujus steri potuit te Ium, qui ne- ναι Deum Christum: si Spiritus S., eum tres unum sint, quomodo 'iritus S. Plaeatus esse ei potest, qui aut Filii aut Patris inimicus est ). - Arnobius, ex christianismi

impugnatore defensor ejusdem egregius tactvs t 326): Natum

Ib. n. I3. p. 3l8. D. n. a. p. 405 a. u. 8. p. 410 a. n. s. p. 410. n. 19. p. 425. In atriduum et i e Maratum Fi tum a Patre Dronuntiamus. n. 2I. p. 426 S . Nam si haec fab Mostolo diciti non aliter accipi licet, quam quomodo acrista sunt, indubitanter alius ostenditur, qui fuerit, alius, apud quem fuit: alium Sermonem ea re, alium Deum; licet et Deus sermo. n. 22 s. p. 428 ff. n. 2I. p. 433 a. u. 27. p. 436 a. etc. Cf. Ιθ. n. r. p. 408 ff. Conferri adhuc potest: De praeserint. n. II. Opp. V. i. p. 306. De Diro.

relana. n. I. V. 2. p. 25. De carn. Chr. u. 3-s. p. 44 S . De resurrect. carn. n. s. p. 78 a.