장음표시 사용
371쪽
haee talis neeemtas non sit absoluta , sed hypothetiea & eons quem , eb qubd Deus hanc praescientiam potuisset non habere , si voluisset , hoe est , si nihil extra suam essentiam producere decrevisset , ideb evidenter patet , hic non agi nisi de necessitatu
Altera comparatio , quam affert S. Doctor , fit eum necessitate vitae divinae , circa quod sollicitὲ advertendum est , S. A gustinum hoe Ioeo vitam Dei non sumere pro esse Dei : Necessitas quippe esse divini est necessitas Metaphys ea , vel ad minimum physica & naturalis , de qua etiam fatentibus ipsis Ians istis hoc loco non agitur , cum concedant talem necessitatem tollere liberum e sed S. Doctor hic sumit vitam divinam pro intellectione dis vina. Ita exponunt Bella inus ca) Esti b) Isambertus sc vel potius ipse Augustinus sese explicat dicendo : ),, Deus est primus & siimmus intellectus , cui non est aliud vi- ,, vere & aliud intelligere ; sed quod est intelligere, hoc vivere. , , Iam verb certum est , oportere ratiocinari de intellectione divina sicut de praescientia divina: sicut enim Deus potuit plurima non praevidisse futura , se ob paritatem rationis potuit plurima non concepisse & intellexisse futura. Ideireb haec necessitas intellecti nis terminative sumpta est solum necessitas consequens , non verbantecedens.
Illud autem , quod S. Doctor immediate post has assimilationes apponit, est complementum totius, quod hactenus diximus, nimirum hic Glummodb tractari de necessitate consequente. M Sicis etiam , chm dicimus , itus it , necesse est , ut a cum volumus, is libero velimus arbitrio, Ec verum proeul dubio dicimus : & non ,, ideb ipsum liberum arbitrium necessitati sebjicimus , quae adimita, liberum arbitrium. GEccur non subjicimus i idcirch haud dubiὶ,
372쪽
quM haee neeessitas , qua necesse est , ut velimus , quando Ves mus , si necessitas eonsequens, & ex hypothesi praeviae determin tionis-ficut dum scribo , vel ambulo , necessarib scribo Mambulo in sensis composito , & supposita actuali determinatione adscriptionem vel deambulationem. Ergb hie quaestio est de necessitate consequente , non antecedente contra opiniones Iasienvi
agnitionem veritatis venire, nec se tamen, ut eis adimat liberum arbitrium , quo vel benὲ , vel
math utentes justissimὲ judicentur. Quod cum fit , infideles
SI Deus vult omnes homines salvos fieri, & ad agniti
nem veriratis venire, sed idebnon veniunt, quia ipsi nolunt 3 cur tot millia parvulorum , qui non percepto baptisinate moriuntur, non Umiunt in regnum
373쪽
CONFORMI A. B quidem contra Dei voluntatem faciunt, elim ejus evangelio non credunt: nec Heb tamen eam ineunt , verum se ipsos fra dant magno & summo bono, experturi in suppliciis potestatem ejus, cujus in bonis misericordiam contempserunt. Lib. vi
Praeclari praedicatorest sic prae illeatis Iesum, ut eum negetis parvulorum esse Iesum I Und nam hoc nomen accepit, in Evangelio Iegite: & nolite Salinvatorem non salvis pueris i videre. Iab. I. v r. pers cοηλJulia. c. 314
Unus pro omnibus mortuus est i ergb omnes mortui sunt , Pro quibus mortuus est Chrianus. Nega igitur Christum
aeriam pro parvulis mortuum , ut eximas eos de numero mommoriam , hoe est de contagio
Peccatorum. Qui fieri potest, im
Dei, ubi est certa cogestio Veriatatis ' numquid aut homines non sunt, ut non pertineant ad id, quod dictum est, omnes iamιnes γaut aliquis potest dicere : Deus quidem vult, sed ipsi nolunt, qui nondum velle, aut nosse ista noverunt i in. ram. Iun
Et quod mirabilius est et ad optat aliquando in filium, quem form3t in utero immundissimae Deminae , & aliquando non vult filium suum , quem format in utero filiae suae. in. c. Iul. c. I a
Quid dicam , quod parvae aIiquandδ , antequam per munisterium baptizantis succurri possit , exspirat plerumque s stinantibus parentibus, Zc paratis ministris , ut baptistius parvulis detur e Deo tamen no lente non datur , qui eum pa
374쪽
quit; si fieri non potest , non
esset , unde parvulos nondum de corpore egressos mortuos diceremus. si Fl
Aut pro minimo habet Deus hominem , propter quem V
Iuit mori unicum filium suum l
. ..... Tales arrhas accepimus: tenemus mortem Christi: ten
mus singuinem Christi r quis mortuus est I utinam pro b nis , utinam pro justis : etenim Christus , ait Apostolus , pro impiis mortuus est. Qui donavit impiis mortem suam , quid seris vat justis , nisi vitam suam 'erigat ergb se humana fragilitas , non desperet , non se cotilidat , non dicat , non ero beatus Quid tibi promisit Deus , o homo morialis i quδd victurus es in aeternum. Non credis ' crede , crede. Plus est , quod jam secit , quam quod promisit. Quid iacit φ mortuus
est pro tu. aid promisti quod LOCA APPARENTE RCONTRARIA. M. Vulum non tenuit , ut daretur.
Debemus itaque intelligere , quod dictum est: qui vult omisnes homines salvos fieri, tanquam diceretur , nullum hominem fieri silvum, nifi quem sativum fieri ipse voluerit 3 non qu)d nullus si hominum, quem non salvum fieri velit, sed qubdnullus fiat, nisi quem velit. Autemὲ sie dictum est, non quba nullus hominum esset , quem silvum fieri nollet , sed ut o nes homines omne genus hominum intelligamus per quasdam differentias distributum , reges sprivatos, nobiles , ignobiles , sublimes , humiles , doctos, in
tegri corporis , debiles , ing- .niosos , tardos corde &c. Iulinguis omnibus , in moribus omnibus, in professionibus omnibus , & si quid aliud disse-Disitirso by Corali
375쪽
vives eum illo. Ineredibilius est,qubd mortuus sit aeternus , quim'qubd in aeternum vivat morta- 'iis. Iam quod ineredibilius est tenemus. Si propter hominem mortuus est Deus 3 non est victurus eum Deo I non est victurus mortalis in aeternum , propter quem mortuus est, qui vivit in aeternum i sed quomodo moris tuus est Deus , & potest mori Deus ' accepit ex te , unde m ' reretur pro te. Ιη ρμι. Io.
V. Populi spementes propter suis
perbiam suam humilitatem Dei, crucifixerunt Salvatorem suum,& fecerunt damnatorem suum. Traa. Φ, in I. R
Iudicabit orbem terrarum in aequitate, non partem , quia non Partem emit. Totum judicare . habet, quia pro toto pretiam dedit. in Psum
CONTRAR IA. . rentiarum est in hominibus. Isto Iocutionis modo , 3c Dominus est usus , ubi ait Pharisaeis. Deiacimus motam , ct rutam , O-M σω. Neque enim Pharisaei& quaecunque aliena, & omnium per omnes terras Hientis genarum omnia olera decimabant. Sicut ergb hic omne mlus , Omne olerum genus 3 ita& illic omnes homines , Omne hominum genus intelligere posissimus. I ubis. c. I O .
Propitiatio est peccatorum nostrorum, & non tantum nostrorum , sed Sc totius mundi propter triticum , quod est pse totum mundum. E s. s.
376쪽
sanguis Domini tui , si vis , datus est pro te; si nolueris, non datus est pro te. .em. 3I
Praestb erit DiaboIus in die iudicii , dicens 3 judica meum
esse , qui tuus esse noluit; meus est, mecum damnandus. Iudiea aequissime , quia quem tu non dedignatus es tanto pretio liberare , ipse mihi se postmodlim obligare voluit. O . ad Cain uis. c. 4. Quando Christus in emee pendens orabat , videbat , &- praevidebat omnes inimicos; sed multos ex illis suturos amicos
praevidebat ; & ideb omnibus veniam petebat. Illi saeviebant,& ille orabat: illi dicebant Pilato , crucifige ; ille clamabat , ignosce. Irem. . da sancti
Venit Christus , sed primbsalvare , postea judicare 3 eos LOCA APPARENTER
Non perit unus ex illis , pro quibus mortuus est Christus.
Eis lanietur caro , non perit tamen, qui sanguine Christi redemptus est. Si enim homo non potest perdere , quod auro suo emit ; nec Christus perdet , quod emit sanguine suo. 1ern
Est mundus , de quo scriptuni est : ne cum hoc munda damη ur. Pro isto mundo non rogat. Et est mundus , de quo striptum est r ut salνetur mundus per ψωπ ;& pro isto mundo rogat , dia
cens r ut cognoscat mundus , quia tu me misisti. Trin. II. Da l
377쪽
Vari noluerunt , eos perduce do ad vitam , qui credendo salutem non respuerunt. Prima
ergb dispensatio Domini media citas est. 33. in I. .
Deus, quos seminavit , spicas viae invenire non spinas. 8t. δε dirers in finem. Totum redemit , qui totum ereavit 3 totum suscepit , totum Iiberavit verbum. ὀπm. iampo venit Salvator in mundum equare Silvator dictus est , nisi ut salvet mundum , non ut j dicet mundum ' salvari non
vis ab ipso t ex te judicaberis. Tram Iti is IM LOCA APPARENTER
CONTRARIA. dic. sint constituti , tamen praedestiis nati sunt in aeternum ignem ire eum diabolo , jam pro eis non magis oraret , quam pro ipso. Db. 11. δε Πνit. Dei. . m.
Sed ineerta est mihi , inquis , de me ipso voluntas Dei. Quid ergh l tuane tibi de te ipse voluntas certa est y nee times. Qui videtur stare , videat naeadat. Cum igitur utraque in certa sit , cur non homo fi miori , quisn infirmiori fidem, spem, charitatemque eommittit I
serves primor qubd licὶt voluntas Dei sit simplicissima in se ipsa , nihilominus Theologi fundati in Authoritate sanct rum Bonaventurae , Thomae Aquinatis , Chrysestomi , S. Ioannis Damasceni , praecipue S. Augustini , distinguant duas voluntates em I. T tDisj j oo by COOste
378쪽
in Deo secundum diversas Ideas, quas abstractive sermamus de Deo, prout subjacet nostro eoneipiendi modo. Prima voluntas vocatur antecedens , secunda consequens. Voluntas antecedens est, per quam Deus aliquid vult ex s Iis motivis intra se ipsum repertis , ut docet S. Anselmus r
voluntas crestquem Ut conregis re a. ra cosia Prima habetur sne attentione ad circumstantias bonas aut malignas , quae tractu temporum eam eomitari deberent. Secunda verb est cum attentione & respectu ad circumstantias , quae eam in tempore comi tabuntur. Sic Deus vult salutem omnium hominum voluntate antecedente, quam apprehendimus tanquam abstrahentem a consideratione peceati aut gratiae , in quibus homines sint victuri Semorituri , clim haec divina voluntas non moveatur ad hoc velle, nisi ex bonitate Dei generali erga omnes homines : a contrario non vult salutem reproborum , imb vult positivh eonam damnationem voluntate consequente , quam concipimus cum attentione & re- ρectu ad sutura peccata, atque impaenitentiam finalem damnand
Per antecedentem Deus vult indifferenter salvare omnes h mines , si mediante ejus gratia fideliter utantur sua libertate ; per eonsequentem vult salvare tanthm illos , quos praevidet fideliter cooperaturos cum donis gratiae & libertatis a vult econtra damnare , quos praeVidot non cooperaturos sed potius per abusum Iiabenatis contra dona gratiae peccaturos et hae duae voluntates elatis
smὲ exprimuntur in plerisque operibus S. Augustini , praeeipuὲ tamen in declamato illo Ioco de spiritu & littera r is Deus vestis omnes homines salvos fieri & ad cognitionem veritatis per ,, venire, non sic tamen, ut eis adimat liberum arbitrium, quo vel benὲ , vel male utentes justissimὲ judicentur 3 quod eum sit, in- , , fideles quidem contra Dei voIuntatem faciunt , elim ejus Evanin ,, gelio non credant, &α ri Nihil adeo expressum, nihil ita dγc a J Lib. a. de fide c. adi Disitigod by Corale
379쪽
eisivum eontra modernos errores , ae insignis hie textus et Novato. res experti sunt ejus valorem , & quid non excogitaiunt , ut umeluderent IIam praetendebant, L Augustinum eonstruxisse Iibrum de spiritu & gratia, tempore , quo haeresis Pelagiana vix in cunia apparuerit , tempore . quo necdum radicaliter fuerit instructus circa mysterium gratiae 3 jam praetexebant, qubd , cum in aliis suis tractatibus non eo calamo scripserit, quo contra Pelagianos, praesumendum sit , eum immutasse sententiam : jam denique fi gebant , allatum textum non esse sententiam suae mentis , sed objectionem Semi-Pelagianorum , quam formet sibi ipsi . ut d super respondeat 3 ratiunculis hujusinodi frivolis Iactantur quidem
sponte caecutientes s nos verb illis convincimur de deliberata peristinacia Novatorum , agnitae Veritati recalcitrantium.
Certum quippe est primh l qubd antequam haeresis Pelagi
na erexerit caput in Ecclesia , S. Augustinus jam funditus pen traverit mysterium gratiae. Egregium opus , quod direxit ad Simplieianum, ubi fatentibus ipsis Ianianistis hoc mysterium e pIanat modo admirabili & summὲ orthodoxo, hujus rei arguis mentum praebet solidissimum. Certum est siaundb 3 eum antastructuram libri de spiritu & littera jam in pluribus discursibus
Pelagianismum impugnasse , prout testatur ipsemet libro a. R
tractationum cap. 33. Im. ηum jam antecedenter composuisse quaiatuor alios libros contra Pelagianos et nimirum tres de meritis Aremissione peccatorum , & quartum de gratia , ac nom testameniato ad Honoratum. Certum est renib, S. Augustinum in suis retractationibus nihil revocasse prius dictum in libro de spiritu & littera ,
imb ipsemet testatur, se fortiter disputasse in memoratis Retractationibus contra inimicos gratiae. Illud verb, S. Augustinum citato Ioco non suam mentemper , sed mentem Semi-Pelagianorum per e plicuisse ; illud, inquam, sapit aut temeritatem aut caecitatem in comparabilem , neque enim opus est, nisi ut latinum idioma vel
380쪽
mediocriter calleas, & fateberis protinus , ibi nihil minus quknobjectionem tractari , ibi non Semi-Pelagianum sed Augustinum ex
Propria non aliena mente loqui.
Observes Secundb: voluntatem Dei in ordine ad nostram salutem ulterius dividi in duas alias voluntates : prima dieitur absol te, vel potius simpIiciter efficax ; altera dicitur susscienter eifficax, vel potius simpliciter sufficiens. Prior illa assequitur suum effectum tam ex parte Dei, quam ex parte hominis : altera habet suum effectum ex parte Dei, non verb hominis I per primam quos Deus vult salvos, certissime salvabuntur, quamvis possent non salvari: Diaco , certissim. , quia Deus in hunc finem utitur mediis certissimis. Dico, possent non quia Deus eos non salvat nisi per liberum arbitrium, ita , ut si nollent, non salvarentur. Per Secundam, quos Deus vult salvare , non salvantur, quamvis salvari potuissent et Dico, non satrantur, quia nolunt, & quia Deus eos salvare non vult nisi conditionat. & dependenter a libero arbitrio : Dico , -mvis salvari patuisent, quia Deus h e voIuntate in se verissima & sincericsima eos providet omnibus sussicientibus mediis ad salutem cons quendam necessariis. Ambae hae voluntates iterum perspicuὲ designantur in Au-
gustino, dum dicit a Venisse caelestem medicum , & quantum
se in medico est, sanare voluisse aegrotum e non permisisse ullum mortalium se excusare de umbra mortis & ipsam enim , - ε) pG ,, netravit verbi calor. Venit Christus, sed primh salvare , postea ,, judicare: eos judicando in paenam , qui salvari noluerunt 3 ,, his formalibus indubitatb loquitur de voluntate sussiciente. Et quando testatur aliis Iocis , nolle Deum omnes homines salvos fieri , non misisse filium suum unigenitum in mundum nisi pro praedestinatis &c. evidens est eum Ioqui de voluntate effrace, prout videbimus in decursu hujus explicationis. Observes Tertio duas quoque species esse redemptionis et